Νέοι ἅγιοι, νέες θεωρίες, νέα παράδοση; 

Ὁ τραγέλαφος τῶν συνεπειῶν τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου συνεχίζεται!...

ὑπό Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου 

Τελευταίως, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μετά τῆς περί αὐτόν Συνόδου ἀπεφάσισαν τήν ἁγιοκατάταξη τοῦ γνωστοῦ Ἁγιορείτου ἀσκητοῦ Ἰωσήφ τοῦ ἐπονομαζομένου Ἡσυχαστοῦ. Ὁ ἐν λόγῳ ἀσκητής ἐκοιμήθη ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, δηλαδή τήν 15ην Αὐγούστου (τοῦ 1959), σύμφωνα ὅμως μέ τό ἐκκλησιαστικό, λεγόμενο παλαιό, ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο τηροῦσε ὁ ἴδιος ὡς ἁγιορείτης καί ἀνέκαθεν τηροῦσε καί διατηρεῖ, ὡς ἐκκλησιαστική παράδοση, ὁλόκληρο τό Ἅγιον Ὄρος.

Τό Πατριαρχεῖο ὥρισε λόγῳ τοῦ αἰδεσίμου τῆς ἡμέρας νά ἑορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ ἀσκητοῦ ὡς Ἁγίου πλέον, κατά τήν ἑπομένη τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως, δηλαδή τήν 16η Αὐγούστου. Ἔτσι, ὁ πρῶτος ἑορτασμός τῆς μνήμης του ἔγινε ἤδη σήμερα 16/29 Αὐγούστου πανηγυρικά στήν Ἱερά Μονή Βατοπεδίου, τῆς ὁποίας ὁ Καθηγούμενος καί ἡ μοναστική Ἀδελφότητα θεωροῦνται πνευματικά ἔκγονα ἐκείνου.

Τή σχετική Πατριαρχική Πράξη ἁγιοκατατάξεως ἀνέγνωσε ὁ Καθηγούμενος τῆς Σιμωνόπετρας Ἀρχ/της Ἐλισσαῖος, ὅπου γίνεται μνεία περί τῆς σημειολογικῆς σημασίας τῆς ἡμέρας κοιμήσεως τοῦ ἀσκητοῦ (μνήμη Κοιμήσεως Θεοτόκου, τῆς προστάτιδος καί Ἐφόρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους) καί ὁ ὁρισμός τῆς ἑπομένης 16ης ὡς ἡμέρας μνήμης αὐτοῦ, ἡμέρα ἄλλωστε κατά τήν ὁποία ἔγινε καί ἡ ταφή του, ἐν Ἁγίω Ὄρει.

Τίθεται, λοιπόν, τό ἐρώτημα: Ἐν τῶ κόσμω, πότε θά τιμᾶται ἡ μνήμη αὐτοῦ ἐφ' ὅσον συμφώνως τῆ Πατριαρχικῆ Πράξει ὁρίζεται ἡ 16η Αὐγούστου ὡς ἡμερομηνία ἐτησίου μνήμης αὐτοῦ; Θά τιμᾶται, λοιπόν, κατά τήν 29ην Αὐγούστου καί θά ἀκούγεται στό συναξαριακό ἀνάγνωσμα ὅτι ἐκοιμήθη τήν 15ην καί ἐνταφιάσθηκε τήν 16ην Αὐγούστου καί ὅτι ὡρίσθη νά τιμᾶται τήν 16ην Αὐγούστου ἤ θά μετατεθεῖ ἐν τῆ πράξει ἡ μνήμη του καί θά τιμᾶται κατά τήν 16ην Αὐγούστου, συμφώνως πρός τό ἰσχῦον ἐν τῶ κόσμω (Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος) νέον ἡμερολόγιον, ὁπότε δέν θά ὑπάρχει καμμία ἀντιστοιχία καί νόημα μέ τήν γενομένην ἐν Ἁγίῳ Ὄρει κοίμησή του κατά τήν ἡμέραν τῆς ἐκεῖ τιμωμένης Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου;

Πολλοί θά ἀποφύγουν τόν λογικό προβληματισμό ἐπ' αὐτῆς τῆς ἀμετροέπειας ἤ μᾶλλον τῆς συγχύσεως καί ἀκαταστασίας πού ἐπέφερε καί διατηρεῖ ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου. Καί ὅμως δέν εἶναι μόνον ἡ κοινή λογική, ἀλλά πολύ περισσότερο ἡ εὐταξία καί εἰρήνη καί ἑνότητα πού προσβάλλονται ἀπό τήν ἀδικαιολόγητη καί ἀντικανονική εἰσαγωγή καί ἐπιβολή τοῦ νέου ἡμερολογίου καί τίς κατά τά ἀνωτέρω συνέπειές της.

Δέν ὑπάρχει καμμία δικαιολογία καί κυρίως καμμία κανονική καί ἐκκλησιαστική αἰτιολογία γιά τήν de facto διάσπαση τῆς ὁμοιόμορφης ἑορτολογικῆς ἑνότητος τῶν ὀρθοδόξων ἀνά τόν κόσμο, περί τῆς ὁποία τόσο ἐνδιαφέρθηκε καί μερίμνησε ἡ Ἁγία Πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδος τῶν 318 Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων. Ὅπως δέν ὑπάρχει δικαιολογία, παρά μόνο σκοπιμότητα καί ἀμετανοησία, γιά τήν ἀπάλειψη, τήν τελευταία μάλιστα στιγμή, ἐκ τῶν πρός συζήτηση θεμάτων τῆς λεγομένης "Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου" τῆς Κρήτης (2016) τοῦ ἀπό δεκαετιῶν τεθέντος σέ προτεραιότητα πρός πανορθόδοξη συζήτηση καί ἐπίλυση σχετικοῦ θέματος ("Τό ζήτημα τοῦ κοινοῦ ἡμερολογίου").

Ὑπάρχει δέ καί κάτι σχετικό μέ τό ἐν λόγῳ θέμα (τοῦ ἡμερολογίου) ἀκόμη χειρότερο, τό ὁποῖο συντηρεῖται δυστυχῶς ἀπό τούς ἰθύνοντες τοῦ Φαναρίου, οἱ ὁποῖοι προδίδουν ἔτσι ὅτι τούς "στοιχειώνει" ἡ εὐθύνη τήν ὁποία ἱστορικῶς ἔχουν γιά τήν ἡμερολογιακή Καινοτομία (σημείωση: ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου εἶναι ἔργο τοῦ, κατά τόν πολύ Ἰουστῖνο Πόποβιτς σχισματοποιοῦ, Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη). Πρόκειται γιά τήν προκλητική ἐπισήμανση τῆς μεταστροφῆς τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ καί ἐγκαταλείψεως τῆς πρώην ἰδιότητός του ὡς "ζηλωτοῦ" Ἁγιορείτου, δηλαδή ἔχοντος διακόψει τήν μνημόνευση τοῦ Πατριάρχου γιά κανονικούς λόγους Πίστεως καί Παραδόσεως.

Στήν Πατριαρχική Πράξη ἁγιοκατατάξεως τοῦ ἀσκητοῦ Ἰωσήφ ἀναφέρεται αὐτή ἡ πτυχή, τήν ὁποία δεόντως ἐκμεταλλεύεται τό Πατριαρχεῖο ὑποστηρίζοντας ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἤ μᾶλλον προπαγανδίζοντας ὅτι ὅποιος δέν κοινωνεῖ μέ τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας, ἀσχέτως ἄν ἐκεῖνο καινοτομεῖ ἤ ἔχει ἀπεμπολίσει τήν Πίστη καί Παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων διά τῆς διακηρύξεως λόγῳ καί ἔργῳ τοῦ ἐκκλησιομάχου Οἰκουμενισμοῦ!

Τίθεται, λοιπόν, καί ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα: Πῶς εἶναι δυνατόν νά προβάλλεται ἐπισήμως καί μάλιστα ὡς δεῖγμα νέας γνησιότητος (κατά τή "νέα κανονικότητα" πού βιώνουμε στις ἡμέρες μας) ἡ ἐπανάληψη τῆς μνημονεύσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀποδεδειγμένως μασώνου καί ἀρχι-οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου ἐκ μέρους τῆς τότε συνοδείας τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ τελευταίου καί μάλιστα μετά ἀπό σχετικό ὅραμα, ὅταν ἐξ ἀντιθέτου ὑπάρχουν πολλές περιπτώσεις συγχρόνων αὐτοῦ μεγάλων ἀσκητῶν καί ὄντως ὁσίων ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἐφωτίζοντο περί τοῦ ἀντιθέτου;

Ἐπί παραδείγματι, τά ἀκριβῶς ἀντίθετα μαρτυροῦν ἡ στάση καί διδασκαλία τοῦ ἁγιοκαταταχθέντος ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἀσκητοῦ Ἰωάννου τοῦ ἐκ Ρουμανίας (+1960), τοῦ ὁποίου τό ὁλόσωμο σκήνωμα διασώζεται ἀδιάφθορο στή Μονή Χοζεβᾶ στά Ἱεροσόλυμα. Συνειδητοποιεῖ τό Πατριαρχεῖο ποῦ ὁδηγεῖ τά πράγματα μέ τίς σκοπιμότητες καί ἐνδεχομένως τίς ὑστεροβουλίες του, ἀκόμη καί στά ζητήματα τῶν ἁγιοκατατάξεων καί ὅσον ἀφορᾶ στά διαφαινόμενα κριτήριά του γι' αὐτές;

Μήπως κάποιοι ἐμπαίζουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ; Ποιός τοῦ λέγει τήν πᾶσα ἀλήθεια; Οἱ Ἅγιοι διαφέρουν καί διαφωνοῦν μεταξύ των ἐπί θεμάτων Πίστεως ἤ Παραδόσεως καί ἔχουν διαφορετικές ἀποκαλύψεις ἐκ Θεοῦ; Μήπως βρισκόμαστε ἐνώπιον πλάνης ἤ ἀπάτης; Ποιός εἶναι φορέας αὐτῶν; Ποιά εἶναι ἡ πλάνη ἤ ἡ ἀπάτη καί ποιά ἡ ἀλήθεια ἐν προκειμένῳ;

Κάποιοι, ἴσως, βιασθοῦν, μᾶλλον ἐπιπολαίως, νά ἀπαντήσουν ἀποφαινόμενοι ὅτι οὔτε τό ἡμερολογιακό εἶναι σπουδαῖο ζήτημα, δηλαδή οὔτε ἡ ἀντικανονική ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου ἐφάμαρτη, οὔτε ἡ προδοτική τῆς Ὀρθοδοξίας ἐκκλησιολογική πορεία τῶν Πατριαρχῶν καταδικαστέα καί ἅρα μόνο ἐναπομένον κριτήριο κανονικότητος καί ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ ἑνότητα καί κοινωνία ὅλων μέ ὅλους!

Τότε, ὅμως, μετά τήν προφανή λογική διαπίστωση ὅτι ἄλλα λέγουν σχετικῶς οἱ Ἅγιοι Πατέρες μέ τούς ὁποίους συμφωνοῦν πολλοί σύγχρονοι ἐνάρετοι Πατέρες καί σύγχρονοι ὅσιοι καί ἄλλα πάλι (λένε ἥ ἐμφανίζονται νά λένε) κάποιοι ἄλλοι νέοι ἅγιοι, ἐντός ἤ ἐκτός εἰσαγωγικῶν, ἐπανατίθεται ἀκόμη πιό ἀπαιτητικό καί ὀξύ τό ἐρώτημα,: Ποιοί λοιπόν ἐξ ὅλων αὐτῶν ἔχουν δίκηο; Ποιοί ἐκφράζουν τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας; Ποιούς μποροῦμε νά ἐμπιστευόμαστε;

Μήπως θά πρέπει νά ἀκολουθήσουμε τό κριτήριο τοῦ διακόψαντος τό μνημόσυνο τοῦ τότε αἱρετίζοντος Πατριάρχου του καί καθαιρεθέντος καί φυλακισθέντος Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος λέγει σχετικῶς καί ἐπισημαίνει:

"Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τά αὐτά φρονοῦσιν ἀλλήλοις καί εἰς οὐδέν διαφέρουσι" καθώς καί "ἀληθινή εὐσέβεια εἶναι τό νά μήν ἔρχεται κανείς σέ φιλονεικία μέ τούς Θεοφόρους Πατέρες" καί ὅτι "ἀπόδειξη ὅτι καλῶς καί ἀσφαλῶς καί εὐσεβῶς φρονοῦμε εἶναι ἡ συμφωνία μας πρός τούς Θεοφόρους Πατέρες μας"!

Τουλάχιστον τό ποιοί, ἐξ ὅλων τῶν προαναφερθεισῶν "πλευρῶν", λένε καί πράττουν διαφορετικά καί ἀντίθετα πρός τούς Ἁγίους Πατέρες, ἐλπίζουμε νά ἔχει γίνει ἀντιληπτό καί εὐδιάκριτο!

Δώσατε προσοχή στά ἐπισημαινόμενα ἐν τῆ Πατριαρχικῆ Πράξει

ἀπό τό σημεῖο 5:30 ἕως 6:00

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ

«Ο πρώτος επίσημος πανηγυρικός εσπερινός επί τη εορτή του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, τελέστηκε σήμερα, Παρασκευή 28 Αυγούστου στην Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου.

Στον πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Καθηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ, πλαισιούμενος από πλειάδα κληρικών και ιερομονάχων.

Μετά το πέρας του Εσπερινού ακολούθησε πανηγυρική τράπεζα, όπου κατά τη διάρκεια αυτής ομίλησε ο Γέροντας Εφραίμ.

Ο Καθηγούμενος στην αρχή του λόγου, τόνισε: "Σήμερα εορτάζουμε τον παππού μας, Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Η Μητέρα Εκκλησία το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, επισφράγισε τα βιώματα των καρδιών των ανθρώπων και ενέγραψε στας δέλτους των Αγίων τον γέροντα Ιωσήφ."

"Είναι η πρώτη φορά που τιμούμε επισήμως τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή! Είναι πολύ μεγάλη χαρά για εμάς, αλλά και για ολόκληρη την Εκκλησία ο εν λόγω εορτασμός" - τόνισε μεταξύ άλλων ο Γέροντας Εφραίμ.

Σε άλλο σημείο ο γέροντας Εφραίμ, υπογράμμισε: "Εμείς είμαστε μαθητές του πρώτου υποτακτικού του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού. Ο γέροντας μας Ιωσήφ, δεν περνούμε ημέρα που να μην μας μιλούσε τόσο στις συνάξεις, όσο και ιδιαιτέρως για την διδασκαλία του γέροντά του".

Ο Καθηγούμενος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο γεγονός ότι ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής, ενώ πέρασε από τις τάξεις των ζηλωτών έφυγε και ακολούθησε το Πατριαρχείο.

"Ο Άγιος Ιωσήφ ήταν με τους ζηλωτές αρκετά χρόνια, αλλά πάντοτε ζητούσε ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Μετά από αδιάκοπη προσευχή, πήρε την πληροφορία από τον Θεό ότι δεν είναι σωστή η θέση του με τους ζηλωτές και πήγε με το Πατριαρχείο. Η απόφασή του αυτή, είχε ως αποτέλεσμα να τον έχουν οι αδελφοί του σαν αφορισμένο" - πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Γέροντας Εφραίμ. (....) ».

Ἱστολόγιο ROMFEA

 

Πανήγυρις

ἱστορικῆς Ἐνορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου,

Καλλιθέας Ἀθηνῶν

 

Μέ κάθε ἐκκλησιαστική τάξη, λαμπρότητα, κατάνυξη καί ἱεροπρέπεια πανηγύρισε ὁ ἐνοριακός Ἱερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, Καλλιθέας Ἀθηνῶν, ὅπου ἀπό δεκαετιῶν ἐφημερεύει ὁ ἀκάματος Λευΐτης καί ἀγωνιστής Πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου.

Ἀφ΄ ἑσπέρας τελέσθηκε ὁ Μέγας Ἑσπερινός, ἐνῶ τήν κυριώνυμη ἡμέρα, Παρασκευή 15/28 Αὐγούστου 2020, τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος καί Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἐπισκόπου Νικαίας κ. Παύλου, συμπαραστατουμένου ὑπό τοῦ Ἐφημερίου καί τοῦ κατά σάρκα υἱοῦ αὐτοῦ, Αἰδ/του Ἱερέως π. Βασιλείου Τσαρκατζόγλου.

Κατ' ἐντολήν τοῦ Ἱερουργοῦντος Ἐπισκόπου, τόν θεῖο λόγο ἐκήρυξε, κατά τήν ὥρα τοῦ Κοινωνικοῦ, ὁ ἐλλογιμώτατος Θεολόγος κ. Δημήτριος Κάτσουρας. Πρό τῆς Ἀπολύσεως ἔγινε μικρή λιτάνευση τῆς ἱερᾶς Εἰκονος τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἔξωθι τοῦ Ναοῦ, ἐνῶ μέ ἰδιαίτερη συγκίνηση οἱ πιστοί πρό τῶν θυρῶν τοῦ Ναοῦ καί ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς Θεομητορικῆς Εἰκόνος ἔψαλαν τό "Τῆ ὑπερμάχῳ".

Μετά τή διανομή τοῦ ἀντιδώρου καί τοῦ Ἄρτου ἐκ τῆς Ἀρτοκλασίας, προσεφέρθη ἀντί ἄλλου κεράσματος πρός ὅλους, στό ἔναντι τοῦ Ναοῦ Ἐνοριακό Κέντρο, νηστίσιμο παγωτό καί ἐν συνεχείᾳ ἀτομική μερίδα γεύματος, εὐλογίας χάριν, γιά δέ τούς Κληρικούς παρετέθη ἑορταστική τράπεζα.

Ἀκολουθεῖ φωτογραφικό ρεπορτάζ ἐκ τῆς Πανηγύρεως, καθώς καί καταγραφή τοῦ Θ. Κηρύγματος.

Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ

 Ἐπί τῆ ἐνδόξω Κοιμήσει τῆς Θεοτόκου

Αἱ γενεαί  πᾶσαι, μακαρίζομέν Σε, τήν μόνην Θεοτόκον

Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν Σοί Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γάρ τόκος, καί ζωήν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετά τόκον παρθένος, καί μετά θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε τήν κληρονομίαν Σου.

Μέ ἰδιαίτερη συγκίνηση ἀκοῦμε αὐτή τήν ἠχογράφηση ἐκ τῆς Ἀγρυπνίας ἐπί τῆ Ἑορτῆ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τήν πανηγυρίζουσα ἱστορική Ἱερά Μονή Παναγίας Κερατέας Ἀττικῆς, κατά τό ἔτος 1991, ἱερουργοῦντος τοῦ ἀειμνήστου Πνευματικοῦ Πατρός ἡμῶν, Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἀνδρέου (+2005) καί κατ' ἐντολήν ἐκείνου τοῦ θείου λόγου κηρυχθέντος ὑπό τῆς ἡμετέρας ἀναξιότητος, μόλις 27ετοῦς τότε ὑπάρχοντος.

Ὁ Διαχειριστής

 

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΡΗΤΗΣ: ΜΗ ΦΟΡΑΤΕ ΜΑΣΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων

ἄς ποῦμε καὶ μιὰ ἀλήθεια

καὶ ἄς πέσει στὸ γιαλό.

 

Εἶπε καὶ μιὰ ἀλήθεια ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης Εἰρηναῖος, εἶπε τὸ ἐκκλησιαστικῶς αὐτονόητο ἀλλὰ ... δὲν ἔπεσε στὸ γιαλό, κόντεψαν νὰ τὸν ρίξουν στὸν γιαλό. Θὰ τὸ ἔκαναν ἄν μποροῦσαν, ἀλλὰ ὡς προοδευτικοὶ ἄνθρωποι -ποὺ ἀκόμα δὲν ἔχουν ξεκινήσει τοὺς ἐν θαλάσσει πνιγμοὺς τῶν «ἀντιπάλων» τους- περιορίστηκαν νὰ τὸν πνίξουν στοὺς χαρακτηρισμούς: «Απίστευτη προτροπή» «Απαράδεκτη προτροπή» «Βαθύ σκοτάδι από τον αρχιεπίσκοπο Κρήτης» «απαράδεκτες και επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία προτροπές» καὶ ὅλα αὐτὰ ... ἀπὸ τὸν γηραιό Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης.

Καὶ τί εἶχε πεῖ; «Μη φοράτε μάσκα, φυλακίζει την πίστη»! ἤ κατὰ ἄλλους: «Όσοι βρίσκεστε μέσα στην εκκλησία βγάλτε τις μάσκες. Η πίστη μας δεν φυλακίζεται, η Παναγία μας ελευθερώνει». (Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει τὸ βίντεο γιὰ ἐπαλήθευσι-ὅποιος τὸ ἔχει ἄς τὸ στείλει).Τὰ ἴδια εἶχε πεῖ καὶ τὸν δεκαπενταύγουστο στὴν μονὴ Ἀγκαράθου καὶ πιὸ πρὶν εἶχε προτρέψει μιὰ μασκοφοροῦσα νὰ μὴν φοράῃ μάσκα ἐντὸς τοῦ ναοῦ στὴν μονὴ Ἁγίας Τριάδος.

Ἐπειδὴ ἡ τελευταῖα αὐτὴ προτροπὴ τοῦ ἀρχιεπισκόπου δημοσιοποιήθηκε, οἱ ἔμμισθοι τῆς ἐνημέρωσης θορυβήθηκαν καὶ ἀγανάκτησαν. Ἀναμενόμενο. Ἀρχιεπίσκοπος εἶναι. Τοὺς χαλάει τὴ δουλειά μὲ τέτοιες δηλώσεις. Πῶς γίνεται; Ἄνθρωπος τῆς ἱεραρχίας, τοῦ ἐξ ὁρισμοῦ ἀπολύτως δουλικοῦ ὁργανισμοῦ ἔναντι τῆς πολιτείας νὰ λέῃ κάτι ἀντίθετο πρὸς τὸ ὑπαγορευμένο, τὸ πολιτικῶς ὀρθὸν; Ἀγανάκτησαν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἔσπευσαν νὰ δικαιολογήσουν τὰ 20 ἐκατομύρια κατακεραυνώνοντάς τον.

Καὶ ὅταν οἱ οἰμωγὲς καὶ οἱ κατάρες καὶ οἱ κραυγὲς τῶν ἐργολάβων τοῦ πειθαναγκασμοῦ τῶν μαζῶν ἔγιναν χειμαρώδεις ἔσπευσαν οἱ καθὼς πρέπει ρασοφόροι νὰ ἐπαναφέρουν τὰ πράγματα στὴν πρέπουσα κατάστασι:

  «Λίγες ώρες αργότερα, με δηλωσή του ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Μεθόδιος Βερνιδάκης έκανε λόγο για αήθη επίθεση και ανηθικότητες διαψεύδοντας τα δημοσιεύματα.

Όπως υποστήριξε: «Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης απαντώντας σε ερώτηση για τις μάσκες και όσους αντιδρούν με τη χρήση τους, επισήμανε ότι όποιος θέλει μπορεί να την αφαιρέσει. Δεν προέτρεψε τους πιστούς να αφαιρέσουν τις μάσκες, όλα αυτά δεν ισχύουν. Ούτε έκανε λόγο για φυλακισμένη πίστη, αυτή η δήλωση είναι ανύπαρκτη.  Εξάλλου οι δηλώσεις έγιναν μετά τη θεία λειτουργία όπου το 98% των πιστών φορούσε μάσκα».

Όπως τόνισε ο Πρωτοσύγγελος η Εκκλησία της Κρήτης παραμένει σταθερή στη θέση που έχει μέχρι σήμερα για τις μάσκες και την τήρηση των μέτρων προστασίας». https://www.efsyn.gr/efkriti/koinonia/256951_bathy-skotadi-apo-ton-arhiepiskopo-kritis-min-forate-maskes-stis-ekklisies

Πρωτοσύγγελος ὁ δηλῶν. Μὲ φιλοδοξίες, ὑποθέτω, κατὰ τὰ  συνήθη γιὰ καριέρα ὡς ἐπίσκοπος κανονικὸς ἤ τιτουλάριος, ἐντὸς ἤ ἐκτὸς Ἑλλάδος. Μιλάει, ὡς κυβερνητικὸς ἐκπρόσωπος, τὴν γλώσσα τῆς «ἀληθείας»: «Δεν προέτρεψε τους πιστούς να αφαιρέσουν τις μάσκες, όλα αυτά δεν ισχύουν . Ούτε έκανε λόγο για φυλακισμένη πίστη, αυτή η δήλωση είναι ανύπαρκτη».

Καὶ βγαίνουν οἱ δημοσιογράφοι καὶ ξαναρωτοῦν τὸν Ἀρχιεπίσκοπο:

Δημοσιογράφος: «Ἀναφερθήκατε στὶς μάσκες καὶ καλέσατε τοὺς πιστοὺς νὰ μὴν τὶς φοροῦν. Αὐτὸ τὸ εἴπατε; Καὶ γιατί;»

Ἀρχιεπίσκοπος: « Εἴμαστε ἐλεύθεροι στὴν Ἐκκλησία, δὲν εἴμαστε σκλαβωμένοι. Τουλάχιστον μέσα στὸν ναὸ νὰ μὴ φοροῦμε. Ἔξω ἀπὸ τὸν ναό, ἐντάξει». (ἀπομαγνητοφωνημένη συνομιλία)

Καὶ ὁ πρωτοσύγγελος, δὲν πῆγε μόνος του νὰ πέσῃ στὸν... γιαλό. Καὶ εἶναι καὶ ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου... Τέτοιοι εἶναι σήμερα οἱ ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου καὶ ὑπηρέτες τῆς Ἀληθείας ἡ ὁποία ἐλευθερώνει ὅσους τὴν γνωρίζουν.

Καὶ τὰ «πνευματικοπαίδια» τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, τουμπεκὶ ψιλοκομμένο, λαϊκιστί. Βολεύτηκαν γάρ.

Τουλάχιστον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος στὴν δύσι τοῦ βίου του, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὴν μέγγενη τῆς φιλοδοξίας  καὶ ἔχοντας τὴν «ἐλευθερία» τῆς ἡλικίας μπορεῖ νὰ ἀφήνῃ κάτι ἀληθὲς νὰ βγῇ ἀπὸ τὴν ψυχή του, καὶ μακάρι ὁ Θεὸς αὐτὰ νὰ τοῦ μετρήσῃ καὶ νὰ παραβλέψῃ ὅσα ἔγιναν ἀπὸ τὶς πιέσεις καὶ τοὺς ἐξαναγκασμούς ὑπὸ τὸ ἀμυδρὸν φῶς τοῦ φαναρίου...

Οἱ μοντέρνοι πιστοὶ θὰ νανουρίζονται μὲ τὶς διαψεύσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐκπροσώπων, ὅπως νανουρίζονται καὶ μὲ τὶς ἀντίστοιχες τῶν κυβερνητικῶν καὶ κομματικῶν ἐκπροσώπων, καθὼς τὸ τραίνο τῆς φυλῆς ἐκτροχιασμένο συνεχίζει τὴν ἐλεύθερη πτώσι του στὸ βάραθρο τοῦ νεοταξικοῦ φασισμοῦ.

 

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 25.8.2020

 

Ὑποχρεωτική χρήση μάσκας: μέτρο πού προστατεύει ἤ ὑπονομεύει τήν δημόσια ὑγεία;

 

Παύλος μοναχός, Ἁγιορείτης

 

            Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα, στην εγωλατρική κοινωνία μας, ένας απρόσμενος επισκέπτης, σαν το ιό SARS-CoV-2, να δαιμονοποιηθεί και να προσδιοριστεί ως αόρατος φονικός εχθρός. Ο πολιτισμός μας βέβαια, αποφεύγει να παραδεχτεί πόσο εχθρικός για την υγεία του ανθρώπου είναι ο σύγχρονος "παχύσαρκος", αλλά ατροφικός πνευματικά, τρόπος ζωής. Κάτι, που επιβεβαιώνεται από την έξαρση των εκφυλιστικών νοσημάτων (καρκίνος, αυτοάνοσα, καρδιοπάθειες, διαβήτης κτλ), που διαμορφώνουν το υπόβαθρο (συνοσηρότητες) για να δώσει η ίωση COVID-19 σοβαρά κλινικά συμπτώματα.

            Είναι δηλαδή ο κορωνοϊός ένας πραγματικός φίλος, που μας δείχνει τα ελαττώματά μας και μας καλεί σε αλλαγή τρόπου ζωής και διόρθωση καθημερινών συνηθειών, που επιβαρύνουν την υγεία μας και καθιστούν το σώμα μας ευάλωτο σε ασθένειες. Αυτό γίνεται πιο έκδηλο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο θάνατος από COVID-19 προέρχεται κυρίως από μια άστοχη και υπερβολική φλεγμονώδη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος έναντι του ιού [1].

            Δυστυχώς η κυρίαρχη πολιτική της υγείας για την πανδημία δεν προβάλλει ευρύματα, ούτε συστήνει οδηγίες που βελτιώνουν και ενισχύουν την φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος (όπως για παράδειγμα τον ρόλο της βιταμίνης D στην πρόληψη και αντιμετώπιση της ίωσης COVID-19 [2]). Αντίθετα επέβαλε μέτρα (εγκλεισμό, κλείσιμο εκκλησιών, απαγόρευση μετακίνησης σε δάση και παραλίες) που ήταν "γροθιά στο στομάχι" για την ψυχολογία των ανθρώπων, η οποία επηρεάζει άμεσα την άμυνα του οργανισμού (αντικείμενο της Ψυχονευροανοσολογίας [3]). Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το κλίμα διαρκούς εκφοβισμού που συντηρούν επί μήνες τα ΜΜΕ, δημιουργούν στους πολίτες αρνητικότητα, αντικοινωνικότητα και χρόνιο stress, καταστάσεις στις οποίες έχει βρεθεί αφενός να ενεργοποιούνται γονίδια που αυξάνουν την φλεγμονώδη αντίδραση και αφετέρου να καταστέλλονται εκείνα που εμπλέκονται στην αντι-ιική άμυνα [4]. Σε συνθήκες stress, τα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης προκαλούν μεταβολικές αλλαγές στο σώμα, εξοικονομώντας έτσι ενέργεια για την αντιμετώπιση (μάχη, φυγή κτλ) της απειλής που υφίσταται. Μια από αυτές είναι η καταστολή του μεταβολικά ενεργοβόρου ανοσοποιητικού συστήματος [5].

            Επομένως, ενώ η ίωση COVID-19 έχει ξεκάθαρη στόχευση, πλήττοντας κυρίως ευπαθείς και ηλικιωμένους, η πολιτεία επέβαλε μια αδιάκριτη καραντίνα για τον περιορισμό της διάδοσης της επιδημίας, η οποία πιθανότατα μας έκανε όλους πιο ευάλωτους να αρρωστήσουμε, όχι μόνο από κορωνοϊό, αλλά από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια θα μας προφύλασσε ένα υγιές και ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα [6].

            Η πρωτοφανής και απαράδεκτη μετάλλαξη των ιατρικών συστάσεων σε ένα οδοστρωτήρα απαγορεύσεων και περιορισμών στηρίχθηκε στην ευλογοφανή πρόφαση να μη γίνουμε Ιταλία και κολλήσουμε όλοι μαζί, κάτι που θα οδηγούσε σε υπερπλήρωση των ΜΕΘ και κατάρρευση του συστήματος υγείας. Βάσει αυτού του ισχυρισμού, οι λοιμωξιολόγοι-επιδημιολόγοι κατάφεραν να γίνουν οι απόλυτοι μονοκράτορες στην χάραξη της πολιτικής διαχείρισης της πανδημίας, εκτοπίζοντας άλλους ειδήμονες (ψυχολόγους, οικονομολόγους, νομικούς), η συμβολή των οποίων είναι αναγκαία και επιτακτική για την λήψη μέτρων κοινωνικού χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νοημοσύνη για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι μια τέτοια μονοδιάστατη αντιμετώπιση της κρίσης είναι καταδικασμένη μακροπρόθεσμα να αποτύχει κατά το λεγόμενο "η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απέθανε". Ήδη μετρά διεθνώς πολλές παράπλευρες απώλειες ασθενών (καρκινοπαθών, καρδιοπαθών), που εξαιτίας των lock down έχασαν κρίσιμες διαγνωστικές εξετάσεις και χειρουργικές επεμβάσεις [7].

            Και ενώ τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο η λοιμωξιολογική μονολιθικότητα είχε εν μέρει ατονήσει, για να μετριαστεί κάπως το "τσουνάμι" της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε και εγγίζει, μια εμφανιζόμενη "ραγδαία" αύξηση των κρουσμάτων τον Αύγουστο επανέφερε στο προσκήνιο τους γνωστούς "ειδικούς" της ανοιξιάτικης καραντίνας. Η επάνοδος αυτή δεν θα μπορούσε παρά να συνδυαστεί με νέα, καθημερινώς αυξανόμενα, υποχρεωτικά μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης της πανδημίας.   

            Παρατηρούμε από το διάγραμμα 5 (ύψος κάθετης γκρι μπάρας) των ημερησίων εκθέσων του ΕΟΔΥ [8], ότι τέλη Ιουλίου, αρχές Αυγούστου, όταν τα ΜΜΕ άρχισαν να μας ονειδίζουν για το πόσο ανεύθυνοι και χαλαροί έχουμε γίνει, τα τέστ απότομα αυξήθηκαν, σχεδόν διπλασιάστηκαν. Μήπως αυτό έγινε για να "αλιευτούν" περισσότεροι θετικοί φορείς από τον πληθυσμό; Από αυτά περαιτέρω ιχνηλάτηση εκείνων, που συνδέονται με συνωστισμό (γλέντια, εργασιακό περιβάλλον), οδηγεί πολύ γρήγορα σε πολύ περισσότερους νέους φορείς. Έτσι δημιουργείται μια πλασματική εντύπωση ότι αυξάνεται ραγδαία η διασπορά της νόσου, αλλά στην ουσία η διασπορά έχει ήδη γίνει σταδιακά τον Ιούλιο μετά την απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει τα σύνορα, απλά επιλέγεται να παρουσιαστεί αρχές Αυγούστου. Γιατί συνέβη αυτό;

            Ας αναλογιστούμε ότι, αν δεν γινόντουσαν τα εκατοντάδες χιλιάδες τεστ, η ανεπαίσθητη αύξηση των ασθενών σε ΜΕΘ δεν θα προκαλούσε κανένα συναγερμό.  Κατά συνέπεια ο κορωνοϊός δεν είναι και τόσο "φονικός", πραγματικότητα που έχουν αντιληφθεί οι περισσότεροι σκεπτόμενοι άνθρωποι, όταν καθημερινά ακούουν να καταλήγουν από (ή με...) ίσως και χωρίς (;) COVID-19 κυρίως ηλικιωμένοι με πολλά υποκείμενα νοσήματα.

            Ο κ. Τσιόδρας είχε δηλώσει ότι κάποια στιγμή όλοι θα εκτεθούμε στον κορωνοϊό [9]. Χωρίς αμφιβολία αυτή είναι η φυσική και αναπόφευκτη πορεία της επιδημίας. Όμως εύλογα διερωτάται κανείς αν διαχειριστικά συμφέρει να λαμβάνονται μέτρα που την περιορίζουν τον Αύγουστο, με λιγότερους από 30 ασθενείς σε ΜΕΘ έχοντας δυνατότητα για 800, μετατοπίζοντας έτσι χρονικά την κορύφωση των σοβαρά ασθενούντων από κορωνοϊό προς το φθινόπωρο και μετά, όταν το σύστημα υγείας θα δέχεται επιπλέον πίεση από άλλα γνωστά εποχιακά νοσήματα (γρίπη, βακτηριακές αναπνευστικές λοιμώξεις κτλ). Επιπλέον, περισσότερη ευεξία έχουν οι άνθρωποι το καλοκαίρι, άρα και με λιγότερες επιπλοκές θα περάσουν την ίωση COVID-19, παρά το φθινόπωρο και το χειμώνα, κάτι που φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τα σχετικά σταθερά επίπεδα των ασθενών σε ΜΕΘ, παρά τα εκατοντάδες νέα κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά. Μήπως τελικά τέτοιες κοντόφθαλμες παρεμβάσεις, που εύκολα επιβάλλονται υπό το κράτος φόβου που δημιουργούν τα ΜΜΕ, επιφέρουν χειρότερα αποτελέσματα από ότι η φυσική εξέλιξη της επιδημίας;

            Με την "ανησυχητική" αύξηση των κρουσμάτων ήρθαν και νέα μέτρα, όπως η υποχρωτική χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους. Όμως, ο κ. Τσιόδρας στις δηλώσεις του την άνοιξη ξεκάθαρα δεν ήταν υπέρμαχος της χρήσης μάσκας από το γενικό πληθυσμό [10] και δικαίως, γιατί η καθημερινότητα αποδεικνύει στην πράξη ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων την χρησιμοποιεί με λάθος τρόπο, που όχι μόνο δεν προστατεύει, αλλά την καθιστά επικίνδυνη για να προκαλέσει μόλυνση. Ο απλός πολίτης (πολλώ δε μάλλον ένα παιδί), ούτε γιατρός, ούτε νοσηλευτής είναι, να αντιλαμβάνεται τον μικροβιακό αντίκτυπο που έχουν οι κινήσεις του, ούτε έχει την οικονομική ευχέρια να αλλάζει μάσκες στη συχνότητα που χρειάζεται. Η μάσκα, εκτός του πρωτοκόλλου και των άλλων μέτρων ατομικής προστασίας που χρησιμοποιούνται στους υγειονομικούς χώρους [11] (γάντια, γυαλιά, σχολαστική καθαριότητα) είναι ένα αναποτελεσματικό και επικίνδυνο ημίμετρο.

            Προτού στοιχειοθετήσουμε περαιτέρω τον παραπάνω ισχυρισμό, αξίζει να αναφερθούμε στο παράδειγμα της Τσεχίας [12]. Η Τσεχία με πληθυσμό όπως η Ελλάδα, ήταν η μόνη χώρα που εξασφάλισε επάρκεια μασκών και ήταν σε θέση να επιβάλλει, από την αρχή της καραντίνας, την υποχρωτική χρήση μάσκας παντού, εκτός σπιτιού, σε εσωτερικούς και σε εξωτερικούς χώρους. Μέτρο με το οποίο συμμορφώθηκαν απόλυτα οι Τσέχοι πολίτες. Δυστυχώς για τους υπέρμαχους της μάσκας στην Ελλάδα, η Τσεχία μετρά σχεδόν διπλάσιους θανάτους από COVID-19 και τριπλάσια επιβεβαιωμένα κρούσματα από ό,τι η Ελλάδα [13, 14], που μόλις τελευταία εφάρμοσε (πέντε μήνες αργότερα) την υποχρωτική χρήση μάσκας μόνο σε κλειστούς χώρους.

            Στον αντίποδα, η Σουηδία, η Νορβηγία και η Ολλανδία αρνήθηκαν να εφαρμόσουν την επιστημονικά αθεμελίωτη οδηγία του ΠΟΥ για γενικευμένη χρήση της μάσκας, ακόμη και από τα υγιή μέλη μιας κοινότητας, η οποία στα πλεονεκτήματα (5 συνολικά) αυτού του μέτρου επικαλείται συναισθηματικούς και κερδοσκοπικούς λόγους χωρίς ιατρική σημασία [15]. Αντίθετα, ιατρική σημασία έχει η πλειψηφία των μειονεκτημάτων (11 συνολικά) που αναφέρει η έκθεση, όπως αυξημένος κίνδυνος αυτο-μόλυνσης από λάθος ή παρατεταμένη χρήση, πιθανές αναπνευστικές δυσκολίες, δερματοπάθειες, πονοκέφαλοι, γενική δυσφορία κ.α.

Ο ίδιος ο ΠΟΥ παραδέχεται ότι, εκτός κάποιων έμμεσων ενδείξεων από παρατηρησιακές μελέτες, που είναι επιρρεπείς σε υποκειμενικότητα, δεν υπάρχουν ευρύματα που να αποδεικνύουν άμεσα ότι η καθολική χρήση μάσκας από τον υγιή πληθυσμό εμποδίζει την διασπορά ιογενών αναπνευστικών λοιμώξεων, όπως η COVID-19. Αυτό που δεν διευκρινίζει επαρκώς η έκθεση του ΠΟΥ είναι ότι υπάρχουν πολλές τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες (υπερέχουν σε αντικειμενικότητα), που έγιναν προ-κορωνοϊού (όταν η επιστήμη ήταν πιο αμερόληπτη) και υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο, ότι η μάσκα δεν εμποδίζει την διασπορά εργαστηριακά επιβεβαιωμένων αναπνευστικών ιώσεων. Αξίζει να αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιες από αυτές τις εργασίες και να μεταφράσουμε ορισμένα πορίσματά τους:

 Jacobs, J. L. et al. (2009). "Η χρήση μάσκας από το υγειονομικό προσωπικό δεν φάνηκε να προσφέρει κάποιο πλεονέκτημα ως προς την αποτροπή να κολλήσει κάποιος κρυολόγημα." [16]. (Σ.Σ. το κρυολόγημα προκαλείται από κορωνοϊούς σαν τον SARS-CoV-2.)

Cowling, B. et al. (2010). "Στην επισκόπηση αυτή, καμία από τις μελέτες που εξετάστηκαν δεν έδειξε η χρήση μάσκας από το υγειονομικό προσωπικό ή από μέλη της κοινότητας στα σπίτια τους να εμποδίζει την μετάδοση του ιού της γρίπης." [15]

bin-Reza et al. (2012) "Από τις 17 μελέτες που εξετάστηκαν, καμία δεν μπόρεσε να εδραιώσει κάποια συσχέτιση μεταξύ της χρήσης μάσκας και προστασίας απέναντι στην μόλυνση από γρίπη" [16]

Offeddu, V. et al. (2017) "Δεν υπάρχουν στατιστικά σημαντικά ευρήματα που να θεμελιώνουν προστατευτική δράση της μάσκας και των αναπνευστήρων απέναντι σε εργαστηριακά επιβεβαιωμένη μόλυνση." [17]

Xiao, J et al. (2020) «Οι αναλώσιμες ιατρικές μάσκες (ή χειρουργικές μάσκες) είναι χαλαρά προσαρμοσμένες διατάξεις, που σχεδιάστηκαν να φοριούνται από το ιατρικό προσωπικό, για να προστατεύονται οι ανοιχτές πληγές του ασθενή από πιθανή μόλυση και για να προστατεύεται το προσωπικό από εκκρίσεις και σταγονίδια του ασθενούς. Υπάρχουν περιορισμένα ευρήματα για την αποτελεσματικότητά της στον περιορισμό της μετάδοσης της γρίπης, τόσο όταν χρησιμοποιείται από το προσβεβλημένο άτομο (έλεγχος της πηγής της μόλυνσης), όσο και από τα υγιή άτομα για να μειωθεί η έκθεση. Από την παρούσα συστηματική επισκόπηση δεν βρέθηκε κάποια επίδραση της μάσκας στην μετάδοση εργαστηριακά επιβεβαιωμένης γρίπης.» [20]

Ο λόγος προφανής: Οι ιοί είναι πολύ μικρότεροι σε μέγεθος από άλλα παθογόνα μικρόβια (πχ βακτήρια) και δεν περιορίζονται μόνο στα μεγάλα υδροσταγονίδια που δεσμεύει η μάσκα, αλλά ακολουθούν την ροή του εκπνεόμενου αέρα. Ένα εύληπτο παράδειγμα είναι η περίπτωση του καπνού. Όταν καπνίζει ένας άνθρωπος και μάσκα να φοράει, θα δούμε να εξέρχεται καπνός μέσα και κυρίως πλευρικά από τη μάσκα, τον οποίο μπορεί να εισπνεύσει (μυρίσει) κάποιος άλλος που είναι κοντά και επίσης φοράει μάσκα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τα αερολυμένα σωματίδια ενός ιού, που η χειρουργική μάσκα δεν μπορεί να κατακρατήσει αποτελεσματικά [21], ενώ τελείως ακατάλληλη φαίνεται να είναι η υφασμάτινη [22].

            Σε κάθε περίπτωση, όποιος αισθάνεται περισσότερη ασφάλεια με την μάσκα έχει κάθε δικαίωμα να την φοράει. Όμως επίσης, δικαίωμα έχει ένας υγιής άνθρωπος να ζει φυσιολογικά και να μην εκθέτει σε κίνδυνο τον εαυτό του έχοντας στο πρόσωπό του ένα πανί, που επηρεάζει την ζωτικής σημασίας αναπνοή του. Η μάσκα εμποδίζει την εισπνοή προκαλώντας ελλειπή οξυγόνωση [23] με ό, τι συνεπάγεται αυτό [γρήγορη κόπωση, πονοκέφαλοι, ναυτία, ελλειπή αντίληψη, μειωμένη άμυνα,  αύξηση κινδύνου σχηματισμού θρόμβων σε άτομα με θρομβοφιλία [24] κ.ά.). Επίσης η μάσκα μολύνει τον χρήστη με μικρόβια από απρόσεχτη και παρατεταμένη χρήση, με επικίνδυνη αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα [25!], με αύξηση των αναερόβιων βακτηρίων στο στόμα που προκαλούν στοματικές παθήσεις, με ίνες πολυπροπυλενίου (αν πρόκειται για συνθετική) που είναι άσθμα-διεγερτικός παράγοντας [26], κ.ά.

Αναρωτιέμαι, έχει μελετήσει η επιτροπή εμπειρογνωμόνων τις επιπτώσεις της μακροχρόνιας χρήσης μάσκας επί οκταώρου βάσεως καθημερινά, που υποχρεωτικά φοράει το υπαλληλικό προσωπικό, ανεξαρτήτως αν κάποιοι έχουν αναπνευστικές δυσκολίες (π.χ. άσθμα, στενό διάφραγμα, αλλεργική ρινίτιδα κτλ); Η πολιτεία θα έχει την αποκλειστική ευθύνη για προβλήματα υγείας που θα εμφανίσουν αυτοί οι άνθρωποι!

            Εύχομαι ο παραλογισμός της καθολικής χρήσης μάσκας σύντομα να σταματήσει και να εγκαταληφθεί κάθε «σκέψη» να εφαρμοστεί στους μαθητές στα σχολεία, από τη στιγμή που το ποσοστό θνητότητας σε ηλικίες κάτω των 18 ετών είναι ανύπαρκτο. Ο παραλογισμός γεννά παραλογισμό και δεν υπάρχει πιο δικαιολογημένη αντίδραση και πιο ιερά αγανάκτηση από αυτή του γονέα, που υπερασπίζεται την υγεία και ακεραιότητα των παιδιών του. Για την οικογένεια (και κατ’ επέκταση την κοινωνία) προέχει η περιφρούρηση των απογόνων της που είναι και το μέλλον της.

Αναμφίβολα το μέτρο της υποχρεωτικής και γενικευμένης χρήσης μάσκας είναι ο τέλειος πρόδρομος του υποχρεωτικού μαζικού εμβολιασμού. Και στον επιστημονικό ανορθολογισμό και την κυβερνητική αυθαιρεσία συνηθίζει, και την υποχρεωτικότητα εδραιώνει και την ζήτησή του προεξοφλεί, όταν αργότερα τεθεί το δίλημμα εμβόλιο ή μάσκα. Δυστυχώς, όμως, ο νομικός κόσμος σε εθνικό και διεθνές επίπεδο δεν έχει αντιληφθεί ακόμα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Ένας νέος ολοκληρωτισμός εδραιώνεται με επιστημονικοφανή θωράκιση, που ακόμα η δικαιοσύνη δεν έχει τα αντανακλαστικά, μέσω μιας ανεξάρτητης επιστημονικής αρχής, να προσβάλλει και να ελέγξει, ούτε καν στο επίπεδο της διερεύνησης των πραγματικών θυμάτων από COVID-19 . Μια επιστημονική λογοκρισία επιβάλλεται διεθνώς, για να φιμώσει τις ολοένα αυξανόμενες φωνές διαμαρτυρίας από έγκριτους επιστήμονες, που κατηγορούν την κυρίαρχη πολιτική διαχείρισης της πανδημίας για μονομέρεια και σκοπιμότητες [27]. Νόμοι που περιορίζουν τις διαδηλώσεις, την ιδιωτικότητα και τις ατομικές ελευθερίες θεσπίζονται, με αφορμή μία από τις πιο ήπιες πανδημίες που γνώρισε η ανθρωπότητα. Ένας απυρόβλητος ιθύνων νους για την δημόσια υγεία επιβάλλεται, που αποφασίζει και διατάζει για τον λαό χωρίς τον λαό. Μια παγκόσμια Μη Κυβερνητική Ολιγαρχία σαν πανδημία εξαπλώνεται, εκτοπίζοντας τις εθνικές συνταγματικές δημοκρατίες. Ιδού λοιπόν ο πραγματικός εχθρός που αποκαλύφθηκε και χρησιμοποιεί τον κορωνοϊό για να επικρατήσει.

Όμως, ο μόνος παντέλειος Νους, ικανός και αρμόδιος να ρυθμίζει τα της ανθρωπότητας είναι ο πανάγαθος, παντοδύναμος, πάνσοφος και παντεπόπτης ουράνιος Πατέρας μας. Μακροθυμεί ο Θεός για να αποκαλυφθούν οι προθέσεις και οι επιδιώξεις πάντων. Ας το έχουν καλά υπόψη τους αυτό, όσοι θέλουν να τον αντικαταστήσουν, αναλαμβάνοντας ετσιθελικά τον ρόλο του "σωτήρα" και "φιλάνθρωπου". Η ιστορία έχει ήδη υπογράψει την ταπείνωσή τους.

Η Εκκλησία ανέκαθεν συνέβαλε στην λύση και ουδέποτε στη δημιουργία και επιδείνωση υγειονομικών κρίσεων. Το τελευταίο, παρά τις αντίθετες λοιμωξιολογικές εκτιμήσεις, επιβεβαιώθηκε την άνοιξη, όταν μετά το άνοιγμα των εκκλησιών, χωρίς υποχρεωτική χρήση μάσκας, και παρά το ότι κοινώνησαν χιλιάδες κόσμου, τα κρούσματα και οι θάνατοι ελαττώθηκαν. Παρέμβαση της πολιτείας στο συνταγματικά κατοχυρωμένο Νοσοκομείο ψυχών και σωμάτων, που λέγεται Εκκλησία, σε συνδυασμό με όλα τα υποχρεωτικά μέτρα που επέβαλε, ισοδυναμεί με το να θέλει έναν λαό άρρωστο, ανάπηρο ψυχοσωματικά, απελπισμένο, εξαθλιωμένο, τέλειο υποχείριο του φόβου. ΖΗ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ, όμως! Πολύ σύντομα, θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι, με ό,τι συνεπάγεται τούτο, για όλους τους υπαίτιους και όσους συνευθύνονται!...

 

Παύλος μοναχός αγιορείτης,

Βιολόγος, MD Μοριακής Βιολογίας και Βιοϊατρικής

Βουλευτήρια Αγίου Όρους.

 

 

Παραπομπές:

[1]  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK554776/

[2α] https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1876034120305311

[2β] https://clinicaltrials.gov/ct2/results?cond=COVID19&term=vitamin+D&cntry=&state=&city=&dist=

[3] https://en.wikipedia.org/wiki/Psychoneuroimmunology

[4] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17854483/

[5]  https://www.medicalnewstoday.com/articles/305921

[6] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5876785/

[7] https://www.bmj.com/content/369/bmj.m1931

[8] https://eody.gov.gr/wp-content/uploads/2020/08/covid-gr-daily-report-20200810.pdf

[9] https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/6222523

[10] https://www.iefimerida.gr/ygeia/sotiris-tsiodras-lathos-maska-genikos-plithysmos

[11] https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMp2006372

[12] https://www.euronews.com/2020/03/24/coronavirus-czechs-facing-up-to-covid-19-crisis-by-making-masks-mandatory

[13] https://www.worldometers.info/coronavirus/country/czech-republic/

[14] https://www.worldometers.info/coronavirus/country/greece/

[15] https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/332293/WHO-2019-nCov-IPC_Masks-2020.4-eng.pdf?sequence=1&isAllowed=y

[16] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19216002/

[17] https://www.cambridge.org/core/journals/epidemiology-and-infection/article/face-masks-to-prevent-transmission-of-influenza-virus-a-systematic-review/64D368496EBDE0AFCC6639CCC9D8BC05

[18] https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1750-2659.2011.00307.x

[19] https://academic.oup.com/cid/article/65/11/1934/4068747

[20] https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/26/5/19-0994_article

[21] https://arxiv.org/abs/2005.10720

[22] https://bmjopen.bmj.com/content/5/4/e006577

[23] http://scielo.isciii.es/pdf/neuro/v19n2/3.pdf

[24] https://ashpublications.org/blood/article/132/4/452/103891/Hypoxia-downregulates-protein-S-expression

[25] https://www.bitchute.com/video/pICQnZVzhmQq/

[26] https://www.saswh.ca/files/SASWH%20Resources/Latex/All_About_Asthma_Triggers_singlesFinal2A.pdf

[27]http://www.renegadetribune.com/we-have-a-lot-of-evidence-that-its-a-fake-story-all-over-the-world-german-doctors-on-covid-19/

 

ΜΕΘΕΞΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

Μετα – μορφή, μεταλλαγή – αλλαγή της μορφής, μεταστροφή και… επιστροφή!

Αυτή η αλλαγή, αγαπητοί μου Ορθόδοξοι Πιστοί, δεν έχει μόνο την γενική έννοια της αλλαγής κάποιου σε κάτι διαφορετικό από αυτό που συνήθως είναι, μα εμπεριέχει βεβαιότατα και ενέχει κυριότατα την ειδική έννοια της επιστροφής κάποιου σε αυτό που είναι πάντοτε!

Στην περίπτωση της Μεταμορφώσεως του Χριστού, δεν έχουμε κάποια αλλαγή του Χριστού σε κάτι άλλο που δεν είναι, αλλά αυτόματη επιστροφή σε αυτό που είναι πάντα! Φως Αληθινό! Φως Αϊδιον και Θεϊκό! Φως Δημιουργικό και Ζωοποιό! Φως αλλοιωτικό και θαυματουργικό!

Δηλαδή, στην Μεταμόρφωση:

– έχουμε φανέρωση μιας διαχρονικής φυσιολογικής καταστάσεως και όχι εκτάκτου, υπερβατικής “μετατροπής”

– έχουμε αποκάλυψη διότι πρόκειται για φανέρωση κοινού μυστικού της Θεότητος

– έχουμε Επιφάνεια και Θεοφάνεια, διότι ακούγεται και η Φωνή του Πατρός

– έχουμε μερική, σχετική και “δειγματοληπτική” εκπλήρωση του όρου «οψόμεθα Αυτόν καθώς εστί!» (Α΄ Ιωάν. 3, 2).

Ας δούμε καλύτερα και βαθύτερα την Ευαγγελική διήγηση της Μεταμορφώσεως (Ματθ. 17 1-9). Εκεί επί τούτου ο Λόγος του Θεού λέγει: «ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν». Αυτό το «κατ’ ιδίαν» δεν δηλώνει μόνο ιδιαίτερη απομόνωση, αλλά φανέρωση κοινού μυστικού. Είναι αυτό που κάνουμε όταν θέλουμε να αποκαλύψουμε ένα μυστικό σε κάποιους: τους παίρνουμε «κατ’ ιδίαν».

«Καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν…» Εδώ θα βοηθήσει πολύ εάν αντικαταστήσουμε το «μετεμορφώθη» με το «απεκαλύφθη». Και μπροστά τους απεκάλυψε, φανέρωσε τον Ευατό Του! Για αυτό και οι υπέροχοι Βυζαντινοί Ύμνοι της Ορθοδόξου μας Υμνολογίας είναι διαποτισμένοι από Θεολογίας Πλούτο. “Φανερών Σεαυτόν τοις Μαθηταίς Σου, Σωτήρ!” Μιλούμε για Φανέρωση μιας αδιάκοπης, αεννάου υπερφυσικής καταστάσεως. Φανέρωση Θεότητος μετά επισημότητος!

Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα από την τέχνη της γλυπτικής. Όταν έχουμε πρώτη επίσημη παρουσίαση ενός ειδικού ανδριάντα, είναι άκρως ενδεικτική και απολύτως χαρακτηριστική η συγκεκριμένη συνήθης αναφορά στην τελετή ως «Αποκαλυπτήρια».

Σαν γίνονται λοιπόν τα Αποκαλυπτήρια του Ανδριάντα και ξαφνικά αφαιρείται ο μανδύας, βλέπουμε ένα εξαίσιο άγαλμα όπως ήταν, όπως είναι και θα είναι πάντα, στην διαρκή κανονική του μορφή.

Έτσι και ο Χριστός, δεν ανέλαβε, δεν πήρε κάποια άλλη μορφή, αλλά φανέρωσε τον Εαυτό Του, ακριβώς όπως είναι πάντα. Και «ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος», όπως λάμπει πάντα. «Τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς», όπως είναι πάντα: Φως το Αληθινόν. Φως εκ Φωτός, Θεός Αληθινός εκ Θεού Αληθινού.

Στο Θαβώρ ο Χριστός έδειξε ακριβώς «ο ην εξ΄ αρχής» (Μέγας Αθανάσιος) και όχι «ο ουκ ην». «Ουκ ην ποτέ καιρός» που να μην έλαμπε ο Χριστός από Δόξα Θεϊκή. Θα μπορούσε κανείς να πει, πως όλες τις άλλες στιγμές που παρουσιαζόταν στη γη, συνεχώς περιόριζε τον Εαυτό Του δι’ ενός Αοράτου, Ολόσωμου Θεϊκού Θώρακα και Θεϊκού Προσωπείου, μιαν άκτιστη και υπερφυσική Ασπίδα, για να μην εκτυφλωθούν και επί γης ριφθούν (όχι μόνον οι Απόστολοι μα και όλοι όσοι Τον αντίκρυζαν έστω και εκ παραδρομής) από την αναπάντεχη δύναμη της Όψεως της Θεϊκής!

Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η θεωρία (ως νηπτική ενόραση) του ακτίστου φωτός είναι Μέθεξη της Βασιλείας του Θεοῦ. Η θεωρία του Θαβωρείου Φωτός, είναι Μέθεξη της Μεταμορφώσεως του Χριστού. Όταν λέγουμε «θεωρία», δεν εννοούμε μία διανοητική και φιλολογική ανάλυση όρων και ορίων αλλά μία εμπειρική και διά ζώσης ενόραση της Θεϊκής δόξης εκ χρόνων αιωνίων.

Το λέγει το Απολυτίκιο: «δείξας τοις μαθηταίς Σου, την δόξαν Σου». Το ρήμα “δείξας” εδώ σημαίνει Επίδειξη, με την καλή και ακατηγόρητη έννοια. Σημαίνει όμως και Απόδειξη με την έννοια της Πιστοποιήσεως! Ναι, έκανε μια Θεϊκή Επίδειξη Ισχύος και Απόδειξη Δόξης! «Δείξας την δόξαν Σου». Ποιά δόξα; Την Θεϊκή. Και πόση απ’ αυτή; Σε ποιό επίπεδο και ποιόν βαθμό μεθέξεως και μετοχής;

Όταν λέγουμε «μέθεξη» εννοούμε μετοχή, δηλαδή συμμετοχή. Κι΄ αυτή η συμμετοχή, δεν είναι απεριόριστη, απροϋπόθετη αλλά υποκειμενική και απολύτως σχετική, ανάλογη πάντα με την εσωτερική πνευματική κατάσταση και ψυχική υποδομή. Ανάλογη με την δύναμη και την αντοχή.

Και πάλι το Απολυτίκιο μας το εξηγεί: «δείξας τοις μαθηταίς Σου, την δόξαν Σου καθώς ηδύναντο…».

Ο Χριστός έδειξε στους Αποστόλους τόση δοξα Θεϊκή, όση άντεχαν οι ίδιοι. Η μέθεξη Μεταμορφώσεως συνεπάγεται μέθεξη θεώσεως και όσο αντέχει ο καθένας. Θα μπορούσε ο Χριστός να τους δείξει και παραπάνω, μα δεν θα το άντεχαν, θα πέθαιναν! Θα πάθαιναν ακαριαία “ηλεκτρική υπερφόρτωση” και “βραχυκύκλωση” ψυχοσωματική… Στάχτη θα γινόταν όλοι τους σε μια στιγμή.

Τόσο Αναπάντεχο Φως που κάνει τον Ήλιο πυγολαμπίδα! Τόση Ραδιενέργεια Θεϊκή που κάνει την πυρηνική βόμβα μιαν ανεπαίσθητη έκρηξη φυσαλίδας σαπουνιού, κοινώς μία “μπουρμπουλήθρα!” Η μέθεξη Μεταμορφώσεως μία δευτέρα Κολυμβήθρα. “Όσοι εις Χριστόν” μετεμορφωθήκατε, ένδυμα ακτίστου Φωτός ντυθήκατε. Μεγίστης τιμής αξιωθήκατε.

Και συνεχίζει ο Τριαδικός Θεός να δείχνει στον καθένα μας το Θεϊκό Του Φως, όσο ο καθείς ξεχωριστά αντέχει. Όσο ο καθένας το επιτρέπει. Έστω κι αν είν’ αυτή, μια σταλαγματιά ελέους ξαφνική, μια στιγμιαία χάριτος αναλαμπή, ένα υπερκόσμιο και ανεκλάλητο ρίγος κατανύξεως συγκαταβατικής. Έστω και μιαν ελάχιστη σύγκορμη Αγιοπνευματική “ανατριχίλα”, κόντρα στη σαπίλα του μολυσμού των αισθήσεων. 

Γνωρίζουμε από την Γραφή, πως ο Θεός τον κάθε άνθρωπο προειδοποιεί πως «κανένας ουδέποτε δεν θα μπορεί να δει το πρόσωπο του Θεού και να ζήσει!» (Έξ. 33, 13).

Αλήθεια, έχει ο Θεός πρόσωπο; Αφού ο Λόγος δεν είχε ακόμη ενανθρωπήσει. Εδώ το «πρόσωπο» σημαίνει Υπόσταση, δόξα Θεϊκή, σημαίνει άκτιστη χάρη και ενέργεια του Θεού, τα οποία, πάλι κατά τους Αγίους μας Πατέρες, είναι Ενυπόστατα. Είναι η Υπόσταση του Λόγου. “Και ο Λόγος Σαρξ εγένετο” και μετεμορφώθη! Είναι και η Ενσάρκωση μία Θεία Μεταμόρφωση. Άλλαξε Μορφή, «μορφήν δούλου λαβών» (Φιλιπ. 2, 7). “Ουδόλως της Θεότητος απών. Χριστός εστίν η απαράλλακτος του Θεού Εικών!” (Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

Αυτή η Μεταμόρφωση, αυτή η αλλαγή, ουδεμία συνεπάγεται υπόνοια ότι ο Χριστός εγκατέλειψε την προτέρα Του Θεϊκή Μορφή. Το αμέσως προηγούμενο χωρίο σαφέστατα το εξηγεί: «ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών.» (Φιλιπ. 2, 6).

Η φράση “εν μορφή Θεού υπάρχων” δηλώνει πραγματική, ουσιαστική μορφή και όχι “φαινομενική!” Το “υπάρχων” εστί αιωνίως, διαχρονικώς και υποδηλώνει το “Άναρχον της Θεότητος” (Άγ. Μάξιμος ο Ομολογητής) και το ατελεύτητον αυτής. Αιωνίως υπάρχων ως Θεός, τώρα συνυπάρχει και ως Άνθρωπος. Η Μεταμόρφωση στέκεται υποτύπωση και υποσημείωση του τελειωτικού και όλως εξαιρετικού όρου “Θεάνθρωπος”.

Κατά την Ενανθρώπιση, “Εαυτόν εκένωσε”. Εδώ χρειάζεται τρομερή προσοχή να μην πέσουμε ποτέ στην παντελώς αυθαίρετη και υποκειμενική ερμηνεία αυτή ότι τάχα “εκκένωσε (άδειασε) τον Εαυτό Του από την Θεότητά Του!” Αυτό αποκλείεται διότι «στο Πρόσωπο του Χριστού κατοικεί ΠΑΝ το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς!» (Κολ. 2, 9).

Αντιθέτως, κένωσε τον Εαυτό Του από την δόξα Του! Η κένωση αυτή είναι εκούσια. Για αυτό το λόγο και την αιτείται πάλι από τον Πατέρα: “Καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον” (Ιωάν. 17, 5). Το ρήμα “είχα” δεν συμπεραίνει αναγκαστικώς και το “έχασα”… Αλλά συμπεριλαμβάνει συμπληρωματικώς και το “έδωσα”. “Καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς…” (Ιωάν. 17, 22).

Στο Σχέδιο της Θείας Οικονομίας έχουμε δύο ειδών Κενώσεις:

1.    Άδειασμα Δόξης (όχι Θεότητος) κατά την Σωματική Πρόσληψη και Ενσάρκωση

2.    Στιγμιαία, ακαριαία εγκατάλειψη της Θεότητος (όχι Δόξης) κατά την Σταύρωση του Βασιλέως της Δόξης, όθεν και η συγκλονιστική Κραυγή: “Θεέ μου, Θεέ μου ἱνα τί με ἐγκατέλειπες;” (Ματθ. 27.46, Μαρκ. 15.34).

Η εγκατάλειψη αυτή καθίσταται επείγουσα και επιτακτική διότι δεν ηδύνατο η Θεότητα να υποφέρει και επί Σταυρού να ευρεθεί. «Απαθές το Θείον» κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.

Δεν πρέπει ποτέ να πέσουμε στην Χιλιαστική Βλασφημία και δαιμονική πλάνη ότι ο Χριστός δήθεν “διανοήθηκε κάποιον αρπαγμό”. Το “ηγήσατο” δεν σημαίνει “διανοήθηκε” ούτε “σκαρφίστηκε” όπως σκαρφίζονται οι Εωσφοροφόροι του Μπρούκλιν. Αυτοί εμπειρεύονται μεταμόρφωση από την ανάποδη, μεταμόρφωση δαιμονική, καθίστανται μέτοχοι της πτώσεως του Εωσφόρου. Το “ουχ αρπαγμόν ηγήσατο” σημαίνει δεν θεώρησε την ισοθεΐα “ευκαιρία για προσωπικό/ηδονικό συμφέρον!” Δεν το είδε ως ιδιοτέλεια και αυθαιρεσία.

Η ισοθεΐα δεν πρέπει να νοηθεί ως ισοβαθμία και ισότητα δύο ξεχωριστών παραπλεύρων επιπέδων. Η ισότητα, εδώ, σημαίνει ταυτότητα. Η ισοθεΐα συνιστά “ταυτοθεΐα”. Δεν έχουμε άλλον Θεό, ίσο με τον Θεό Πατέρα. Έχουμε ολόκληρο το πλήρωμα της Θεότητος Σωματικώς, εν τω Χριστώ.

Στο Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς διαβάζουμε:

«Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης, καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο, ἵνα ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.»

Η ίδια φράση επαναλαμβάνεται και στον Οίκο της Εορτής και είναι δανεισμένη από την Καινή Διαθήκη στην Προς Εβαρίους Επιστολή: «ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ.» (Εβρ. Α΄, 3).

Ο όρος «απαύγασμα» δεν σημαίνει «αντ-ανάκλαση» κάτι όμοιου και διαφορετικού αλλά ακριβή ακτινοβολία, λάμψη της ιδίας και αυτής Θεϊκής Φύσεως! Είναι αδόκιμος ο όρος «αντανάκλαση» διότι δηλώνει αντί αυτής της οντολογικής μορφής κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό μα όμοιο με το πραγματικό. Όταν κοιτάζω στον καθρέπτη, η αντανάκλαση της μορφής μου δεν είναι ο εαυτός μου ουσιαστικώς, αλλά το ομοίωμά μου.

Ο Χριστός όμως είναι ο «ων», ο υπάρχων ως απαύγασμα της δόξης. Το «δόξης» εδώ δεν σημαίνει μορφής αλλά Φύσεως. Ο Χριστός μοιράζεται την ίδια Θεϊκή Φύση με τον Πατέρα και με το Άγιο Πνεύμα. Είναι η δόξα της Θεότητος. Είναι ο Χαρακτήρας, η Εικών της Υποστάσεως. Εικόνα, όχι με την έννοια της συμβολικής αποτυπώσεως και εικονικής αγιογραφήσεως, όχι με την έννοια της νοητικής μεταβάσεως σε κάποιο πρωτότυπο αλλά με την έννοια ακριβής και απαράλλακτης Απεικονίσεως.

Στην Μεταμόρφωση του Χριστού, οι Απόστολοι είδαν ολοφάνερη την ισοθεϊα. Και δεν την είδαν μόνο σωματικώς αλλά την αισθάνθηκαν και την έζησαν πνευματικώς. Την βίωσαν Αγιοπνευματικώς. Την είδαν κυριολεκτικώς. Έχουμε δηλαδή, όχι μόνο όραση αλλά «ενόραση». Όχι μόνο αίσθηση, αλλά διαίσθηση. Συνειδητοποίηση και αφή. Βίωση ολότελα υπαρξιακή. Εμπειρεύτηκαν Μεταμόρφωση οντολογική και όχι εξωτερική, επιφανειακή.

Και κλείνει το Ιερό Κείμενο της Μεταμορφώσεως:

«Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· μηδενὶ εἴπητε τὸ (ζωντανό) ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.»

Δεν τους είπε να μην μιλήσουν για αυτό το γεγονός ποτέ. Ούτε πάλι τους είπε να μην μιλήσουν “ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σταυρωθῇ” αλλά συγκεκριμένα: “ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.”

Ως χρονικό περιθώριο και καιρικό προσδιορισμό τοποθετεί την Ανάσταση… Γιατί; Διότι και εκεί έχουμε Μεταμόρφωση, έχουμε Επιστροφή στην Δόξα τη Θεϊκή! Αποθέτει την σκιώδη Σταυρική Μορφή. Αποβάλλει ως ρούχο την θανατική Μορφή και ενδύεται ξανά την Δόξα της Θεότητος και Αθανασίας Στολή.

Αγαπητοί!

Στην Γέννηση έχουμε αποκάλυψη δοξολογική του “Άγιος ο Θεός!”

Στην Μεταμόρφωση έχουμε φανέρωση φωταυγή και Ενδεικτική του “Άγιος ο Ισχυρός!”

Στην δε Ανάσταση έχουμε εκπλήρωση και επανάσταση του “Άγιος Αθάνατος”.

Εν ημίν και παρ’ ημίν, τα νυν δε μένει το “ελέησον ημάς”, αμήν! Γένοιτο!

ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ VIDEO ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΩΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

 

 

Η ΑΝΔΡΩΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΣΩΤΗΡΟΣ,

ΚΟΥΒΑΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Πανηγύρισε η ιστορική Ιερά Ανδρώα Κοινοβιακή Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος, Κουβαρά Αττικής, σήμερα 6/19.8.2020 με ολονύκτια Αγρυπνία (από 9 μ. μ. έως 6.30 π. μ.) σύμφωνα με το Αγιορειτικό Τυπικό και κατά την εκκλησιαστική Παράδοση της κατ΄Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Η Μονή είναι άβατος στις γυναίκες. Η κατανυκτική ψαλμωδία των Πατέρων, η Λιτή (νυκτερινή λιτανεία) πέριξ του Καθολικού, αλλά και η κοινή Τράπεζα Πατέρων και προσκυνητών, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της Αγρυπνίας, καθιστούν αυτή την Αγρυπνία υπέροχη πνευματική εμπειρία, γι' αυτό και αποτελεί ετήσια αφορμή προσελεύσεως και συνάξεως δεκάδων πιστών.

Η ζωή των Πατέρων αυτής της Μονής, η οποία ιδρύθηκε το 1934 υπό του Αγιορείτου Ιερομονάχου Ματθαίου (Καρμπαδάκη) και  έφθασε να αριθμεί 170 μοναχούς, εάν καταγραφεί θα αποτελέσει ένα μικρό νέο Γεροντικό! Πατέρες της, οι οποίοι κοιμήθηκαν κατά τα τελευταία έτη, υπήρξαν υπεραιωνόβιοι!

Μέ τόν ὁσιολογιώτατο Γραμματέα τῆς Μονῆς
καί Τυπικάρη της, π. Χρυσάφιο μοναχό.

Φωτογραφία ἀπό παλαιά Πανήγυρι τῆς Μονῆς. Διακρίνεται ἡ πολυπληθύς Ἀδελφότητα.

Πανοραμική ἄποψι τοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος τῆς Δεσποτικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Κουβαρᾶ Ἀττικῆς.