Ἦλθε ἡ ὥρα τῶν πιστῶν!
ΟΧΙ στή βλασφημία
τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου! 

● Οὔτε τελετή Ἀναστάσεως, οὔτε, βεβαίως, Πασχάλιος Θεία Λειτουργία σύμφωνα μέ τόν παραλογισμό καί τήν ἀσέβεια τῶν διοικούντων!

● Οὐδείς συμμέτοχος στήν ἱερόσυλη ἀλλοίωση ὅσων διδαχθήκαμε καί παρελάβαμε!

● Δύο οἱ ἐπιλογές τῶν θελόντων εὐσεβῶς ζῆν: Ἤ συμμετοχή σέ παραδοσιακό ἑορτασμό (τή νύκτα σέ Μονές, μεμονωμένες Ἐνορίες, κατακόμβες καί σέ  πρωϊνή Θεία Λειτουργία τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα) ἤ Ἀνάσταση τή νύκτα μπροστά στά εἰκονίσματα μέ τήν οἰκογένειά μας. Τό δίλημμα ἤ ἀπαγόρευση (Πάσχα 2020) ἤ ἀλλοίωση (Πάσχα 2021) εἶναι ἀπορριπτέο!

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες συμπατριῶτες,

Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῆ καί δι' ἡμῶν τῶν ἀναξίων "ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου", ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μοναδικός λυτρωτής καί Σωτήρ τοῦ κόσμου! Βεβαίως Ἐκεῖνος δέν ἔχει ἀνάγκη τήν ἰδική μας ὑποστήριξη, ἀντηχεῖ ὅμως πάντοτε στά αὐτιά καί τήν καρδιά μας ὁ λόγος Του «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.» (Ματθ. ι΄, 32-33)!

Αὐτές τίς ἡμέρες, γίναμε ὅλοι μάρτυρες μιᾶς ἄνευ προηγουμένου προκλήσεως, ταραχῆς, συγχύσεως καί ἀκαταστασίας. Αὐτή προκλήθηκε, ἀφ' ἑνός μέν, ἀπό τήν ἀδικαιολόγητη καί ἀπαράδεκτη ἐμμονή τῶν κυβερνώντων νά παρεμποδίσουν ἐμπράκτως τόν παραδοσιακό κανονικό ἑορτασμό τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, μέ τήν ἀπαγόρευση κυκλοφορίας τῶν πολιτῶν μετά τίς 11 μ.μ. τοῦ Μεγάλου Σαββάτου καί μέχρι τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, ἀκόμη καί ἄν τηροῦνταν τά πλέον αὐστηρά ἕως ὑπερβολικά ὑγειονομικά μέτρα προστασίας, ἀφ' ἑτέρου δέ, ἀπό τήν ἀθεολόγητη καί ἀντικανονική, μᾶλλον δέ ἐνδοτική καί μειοδοτική στάση ἐκ μέρους τῆς Διαρκοῦς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ἀφοῦ δέν ὑπῆρξε καμμία διαμαρτυρία ἤ ἐναλλακτική κανονική ἐπιλογή ἐκ μέρους της), ἡ ὁποία ἀπεφάσισε τήν πλήρη ἀποδοχή τῶν ἀνωτέρω καί τόν ἀνίερο συμβιβασμό!

Ἀναμφισβήτητα αὐτά θά μείνουν διά παντός ὡς μελανά στίγματα στήν ἱστορία ὅσων τά ἀποφάσισαν καί τά ὑποστηρίζουν. Δέν θά πρέπει ὅμως νά τά ἀποδεχθεῖ στήν πράξη, διότι τά λόγια εἶναι ἀνέξοδα καί δέν πιστοποιοῦν τίποτε ἄνευ τῆς ἐφαρμογῆς των, ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ, κατά τή γνωστή ἔκφραση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ 1848, τόν "φύλακα τῆς πίστεως", ἀκριβῶς ἐπειδή (καί ἐφ' ὅσον) θέλει τή συνέχιση καί τήρηση τῆς ἀκαινοτομήτου Παραδόσεως τῶν Πατέρων του!

Ἦλθε λοιπόν ἡ ὥρα τῶν πιστῶν! Καί τό Πάσχα εἶναι Πάσχα Κυρίου καί Πάσχα τῶν πιστῶν! Πληροφορηθήκαμε, ἐνημερωθήκαμε, διαβάσαμε, διακρίναμε καί πλέον δέν δικαιολογούμαστε νά μήν πράξουμε τά δέοντα καί ἐπιβεβλημένα, ὥστε νά μποροῦμε νά ὁμολογοῦμε ἀδιστάκτως καί νά εἴμεθα συνεπεῖς πρός τήν Πίστη μας στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό τόν "παθόντα καί ταφέντα καί ἀναστάντα τῆ τρίτη ἡμέρα κατά τάς Γραφάς", σύμφωνα μέ τό Σύμβολο τῆς Πίστέως μας.

Θα μᾶς ποῦν ὁρισμένοι, ἴσως καλοπροαίρετα, ὅτι δέν τίθεται ζήτημα ἀρνήσεως τῆς πίστεώς μας στόν τριήμερον ἐκ Τάφου ἡμῖν ἀνατείλαντα Κύριον. Ἄς μᾶς ἐπιτρέψουν ὅμως νά εἴμεθα πλέον αὐστηροί καί ἀνυποχώρητοι, διότι ἐδῶ πού φθάσαμε, τουλάχιστον στήν πάλαι ποτέ ὑπερήφανη Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας ἀπό τίς ἀλλεπάλληλες ὑποχωρήσεις, συμβιβασμούς καί ἐκσυγχρονισμούς ἐκ μέρους τοῦ Κράτους καί τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, φθάσαμε ἀκριβῶς λόγω τῆς ἐνδοτικότητος καί τῆς ἀνοχῆς, ξεκινώντας πάντοτε ἀπό τά μικρά καί φθάνοντας ἀναπόδραστα καί στά μεγαλύτερα!

Οἱ Πατέρες μᾶς ἐπισημαίνουν ὅτι στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας "οὐ μικρόν τό παραμικρόν", ὅτι ἐφ' ὅσον "παράδοσις ἐστί μή πλέον ζήτει" ἀλλά καί ὅτι ἐάν κάτι ἔστω καί μικρό πειραχθεῖ ἀπό τά παραδεδομένα δέν θά ἀργήσει νά ἔλθει καί ἡ καταφρόνηση στά Δόγματα τῆς Πίστεως! Ἐν προκειμένῳ δέ,  οὔτε περί μικροῦ, οὔτε περί ἀμελητέου πρόκειται. Οὐσιαστικῶς πρόκειται γιά ὔπουλη σχετικοποίηση τῶν πάντων καί εἰσβολή τῆς πλάνης τῆς ἀμφισβητήσεως καί ἀναθεωρήσεως τῶν παραδεδομένων καί καθαγιασμένων στοιχείων τῆς Παραδόσεως μέσα στόν πυρήνα τῆς  ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν καί τήν κανονική τάξη τῆς Ἐκκλησίας.

Γράψαμε σχετικῶς κι ἐμεῖς μερικά, ἔγραψαν περισσότερα καί καλύτερα ὁ ὁμότιμος Πανεπιστημιακός Καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης καί ὁ μελετημένος σέ Κανονικά θέματα π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος ἐκ Πατρῶν. Τό ζήτημα γιά τούς πιστούς ἔχει ἐξαντληθεῖ καί ξεκαθαριστεῖ! Τό τεχνητό καί μᾶλλον μεθοδευμένο δίλημμα ἤ σᾶς ἀπαγορεύουμε τήν Λατρεία ἤ σᾶς ἐπιβάλλουμε τήν ἀλλοίωσή της εἶναι ἀπορριπτέο καί καταδικαστέο στίς συνειδήσεις ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν Ἑλλήνων, μιᾶς καί μιλᾶμε γιά τήν πατρίδα μας. Καί νά μή λησμονοῦμε ὅτι αὐτή ἡ φοβερή ἀσέβεια καί κυρίως ἡ ἀμετανοησία γι' αύτήν θά ἔχει καί φοβερές συνέπειες, διότι πᾶσα παράβαση καί παρακοή λαμβάνει τήν μισθαποδοσία της! Αὐτό ἀποτελεῖ πνευματικό νόμο!

Δέν εἴχαμε σκοπό, ἀφοῦ ἔχουμε γνωστοποιήσει μέ κάθε τρόπο τήν τοποθέτησή μας, νά ἐπανέλθουμε ἐπί τοῦ θέματος μέ κίνδυνο νά κριθοῦμε ὡς "καθοδηγητικοί" καί βεβαίως "ὑπερβολικοί", "πείσμονες" ἤ καί "ὑπερήφανοι", "προπετεῖς" καί ὅ, τι ἄλλο σκεφθεῖ οἱοσδήποτε ἐκ τῶν πάντοτε πειθομένων καί ὑποταγμένων στίς κοσμικές ἐξουσίες. Δέν κρίνουμε πρόσωπα, ἀλλά ἐνέργειες. Δέν κατακρίνουμε οὐδένα, ἀλλά διακρίνουμε καί πράττουμε κατά χρέος καί κατά συνείδησιν. Το σημαντικόν ὅμως εἶναι ὅτι δέν πρόκειται γιά ὑπεράσπιση προσωπικῶν θέσεων, ἀλλά γιά ὐπεράσπιση αὐτῶν πού μάθαμε καί διδαχθήκαμε ἀπό τήν μητέρα μας Ἐκκλησία! Μή παραθεωροῦμε δέ ὅτι Ἐκκλησία δέν εἶναι ἡ διοικοῦσα Ἱεραρχία, πολύ δέ περισσότερο δεν εἶναι μία Διαρκής Σύνοδος. Συντασσόμεθα καί ὑποτασσόμεθα στήν ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στήν ὁποία ἀνήκουν ὅσοι εἶναι τῆς Ἀληθείας, κατά τόν πολύ Θεῖο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ἐνῶ καί κατά τόν Ὁμολογητή Ἅγιο Πατριάρχη Νικηφόρο "εἰ δέ καί πάνυ ὀλίγοι ἐν τῆ Ὀρθοδοξίᾳ καί εὐσεβεία διαμείνωσιν, οὗτοι εἰσίν Ἐκκλησία καί τό κῦρος καί ἡ προστασία τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν ἐν αὐταῖς κεῖται"!

Ἐλᾶτε, λοιπόν, ἀγαπητοί μας ἀδελφοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί Ἕλληνες συμπατριῶτες, διότι προσβάλλεται καί ἡ Πίστη καί ἡ Πατρίδα μας, ἡ ὁποία ἐδῶ καί δύο χιλιάδες περίπου χρόνια ἀκτινοβολοῦσε τήν Ὀρθοδοξία σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, νά ὑπερασπισθοῦμε ἀνδρείως καί ἐμπράκτως τό κῦρος τῆς Ὀρθοδοξίας!

ΟΥΔΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ δέν πρέπει νά συμμετάσχει στήν ἀσέβεια τῶν πολιτικῶς κρατούντων καί τήν ἀντικανονική σύμπραξη τῶν ἐκκλησιαστικῶς διοικούντων στή βλασφημία κατά τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καί μέ ἕνα λόγο στή βλασφημία κατά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἑορτάζοντας Ἀνάσταση πρίν τήν ὥρα Της πρός ἐμπαιγμόν τῶν παραδεδομένων!

ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟΝ μυριάκις νά μείνωμε ἔγκλειστοι στά σπίτια μας, ἄν δέν ἔχουμε τό σθένος νά ξεχυθοῦμε ὡς ποταμοί ζῶντες στόν περίβολο τῶν κλειδωμένων Ναῶν νά ἑορτάσωμε τήν Ἁγίαν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὅπως παρελάβαμε κανονικῶς καί ὀρθοδόξως, δηλαδή τά μεσάνυκτα καί μέχρι πρωΐας, παρά νά στηρίξωμε τό ἀνοσιούργημα τῆς ἀλλοιώσεως τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μεγαλύτερης Ἑορτῆς τῆς Πίστεώς μας!

Πέρυσι μᾶς ἔκλεισαν στά σπίτια μας γιά νά μείνωμε ἀκουσίως μακρυά ἀπό τούς Ναούς καί τή Θεία Λατρεία τίς ἅγιες ἡμέρες. Ἐφέτος μᾶς ζητοῦν νά ἀφήσουμε μόνον τόν Ἀναστάντα Χριστόν στούς Ναούς χωρίς Λατρεία ἀνήμερα τοῦ Πάσχα! Κι ἐμᾶς θέλουν νά μᾶς κρατήσουν μακρυά ἀπό τή "σωτήριο καί φωταυγή νύκτα", ὅπως ψάλλουμε στόν θεσπέσιο Ἀναστάσιμο Ὄρθρο (ἄλλο ἕνα θῦμα τῆς Συνοδικῆς ἀσεβείας) πού Ἰουδαϊκῶς, ἄν ὄχι δαιμονικῶς, θέλουν νά τήν ἀκυρώσουν μέ τίς φιέστες (αὐτό ἐννοῦν οἱ πολιτικοί ὡς τελετή Ἀναστάσεως καί συνηγόρησε σέ αὐτό μέ τό καινοτόμο Τυπικό Της καί ἡ Σύνοδος) νωρίς τό βράδυ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ἀλλοιώνοντας (καί) τή σιγή καί τό συμβολισμό τῆς καταπαύσεως καί τοῦ Θείου Σαββατισμοῦ!

Προσκυνοῦμεν σου τά Πάθη Χριστέ, δεῖξον ἡμῖν καί τήν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν!

Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, θεολόγος

 

Ἀπογοητευτικές καί ἀποκαλυπτικές
οἱ παρεμβάσεις Μητροπολιτῶν
ὑπέρ τῆς ἀπαραδέκτου καί ἀδικαιολογήτου
ἀλλαγῆς εἰς τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα

Οἱ Ναυπάκτου Ἱερόθεος καί Ἐδέσσης Ἰωήλ

 

τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Λυπούμεθα διότι ἀναγκαζόμεθα τέτοιες ἅγιες ἡμέρες νά ἀσχοληθοῦμε μέ τίς ἀπογοητευτικές ἀλλά καί ἀποκαλυπτικές παρεμβάσεις ὁρισμένων Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι μάλιστα θεωροῦνται (μᾶλλον ἐπιπολαίως, ὡς ἐκ τῶν πραγμάτων προκύπτει) παραδοσιακοί, ὑπέρ τῶν ἀδικαιολογήτων ρυθμίσεων τῆς Πολιτείας σέ βάρος ἤ τουλάχιστον ἄνευ τοῦ στοιχειώδους σεβασμοῦ πρός τήν Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς Πατρίδος μας.

Δέν θά ἀσχοληθοῦμε μέ τίς ἐλαφρότητες τῶν σχετικῶν δηλώσεων τοῦ ἐκπροσώπου Τύπου τῆς Διαρκοῦς Συνόδου. Θά ἀντιπαρέλθουμε ἀκόμη καί τίς σύντομες καί χαρακτηριστικές γιά τήν ἁπλουστευτική καί ἐν τέλει μή σοβαρή προσέγγιση σχετικές δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἱερεμίου, ἐκτός ἀπό ἕνα σημεῖο αὐτῶν. Θά ἐπικεντρωθοῦμε στήν ἐνδεικτική καί χαρακτηριστική παρέμβαση τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης κ. Ἰωήλ, ὁ ὁποῖος ἀτυχῶς ἔσπευσε νά ὑποστηρίξει τή σχετική Συνοδική Ἀπόφαση, μέ τήν ὁποία "νομιμοποιεῖται" ἡ αὐθαιρεσία, ἡ πρόκληση καί ἡ ἀσέβεια ἑνός ἐπί τῆς οὐσίας ἀλιβάνιστου Καίσαρος ἔναντι τοῦ λαμπρότερου ἑορτασμοῦ γιά τόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνισμό, τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Ἁγίου Πάσχα!

Πρίν ἔλθουμε στίς δηλώσεις τοῦ κ. Ἰωήλ, λοιπόν, ἄς σταθοῦμε στό προαναφερθέν "ἕνα σημεῖο" τῶν δηλώσεων τοῦ κ. Ἱερεμίου, τό ὁποῖο (καί δέν εἶναι τό μόνο) ὄντως εἶναι ἄξιο Ἱερεμιάδος (δηλαδή θρήνου)! Εὐελπιστοῦμε βεβαίως ὅτι ὁ γνωστός γιά τίς παλινωδίες του ἐπί σοβαρῶν θεμάτων Πίστεως Μητροπολίτης διετύπωσε ἐκ παραδρομῆς  τήν ἐν συνεχεία παρατιθεμένη τοποθέτησή του. Ἐπειδή ὅμως προφανῶς τήν εἶδε δημοσιευομένη καί μέχρι στιγμῆς δέν ἔσπευσε νά τήν ἀνακαλέσει, ὀφείλουμε καθηκόντως νά τήν ἐπισημάνουμε καί στιγματίσουμε, ὡς ἀπαράδεκτη καί ἀδικαιολόγητη.

Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ἱερεμίας Φούντας

Ἀναφέρει, λοιπόν, μεταξύ ἄλλων ὁ κ. Ἱερεμίας ὅτι  "Κανείς δέν ξέρει, ἀδελφοί μου, ποιά ὥρα ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, κανείς δέν τόν εἶδε ἀναστάντα μετά τήν Ἀνάστασή του. Τά Εὐαγγέλια σιωποῦν στό θέμα αὐτό." Γράμματα γνωρίζει ὁ κ. Ἱερεμίας, ὡς πρώην Πανεπιστημιακός Δάσκαλος, καί ἑπομένως δέν δικαιολογεῖται νά διατυπώνει αὐτή τή θέση. Νά ἐννοοῦσε κάτι ἄλλο; Νά ἤθελε νά διατυπώσει διαφορετικά αὐτά πού ἐννοοῦσε; Δηλαδή ὅτι οὐδείς εἶδε τόν Κύριο νά ἀνίσταται; Προφανῶς! Ἐλπίζουμε τουλάχιστον. Διότι ὅλα τά ἔχουμε ἀκούσει ἀπό τούς συγχρόνους Ἀρχιερεῖς καί δυστυχῶς ὅλα πρέπει νά τά περιμένουμε! Πάντως τόν Κύριο "ἀναστάντα μετά τήν Ἀνάστασή του" τόν εἶδαν πολλοί! Περισσότερα ἀπό πεντακόσια συνολικῶς πρόσωπα, ὅπως μαρτυρεῖται στό Ἱερό Εὐαγγέλιο εἶδαν τόν Ἀναστάντα καί μεταξύ αὐτῶν πρῶτες οἱ ἅγιες Μυροφόρες γυναῖκες, πρώτη δέ τῶν πρώτων μεταξύ αὐτῶν ἡ Κυρία Θεοτόκος!

Καί ἐρχόμεθα τώρα στόν κ. Ἰωήλ, ὁ ὁποῖος φαίνεται ὅτι μιμεῖται ἤ ἀντιγράφει ἤ ἀκολουθεῖ τό κακό παράδειγμα τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ὅσον ἀφορᾶ στήν αὐτόκλητη ὑπεράσπιση καινοτομιῶν καί αὐθαιρεσιῶν τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως. Ἔτσι, βλέπουμε τόν ἐν λόγω, συνετό κατά τά ἄλλα, Μητροπολίτη νά ἀναλαμβάνει ρόλο ὑπερασπιστοῦ τῆς διαβοήτου Ἀποφάσεως τῆς Διαρκοῦς Συνόδου τῆς Ἐκκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς ὁποίας ἐνεδύθη συνοδικό ἔνδυμα ἐκκλησιαστικῆς ἀποφάσεως ὁ ἀσεβής "συμψηφισμός", ὅπως χαρακτήρισε ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τήν ἀποδοχή ἐκ μέρους του τῆς ἀποφάσεως τοῦ Καίσαρος (Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ). Συμψηφισμός, ὁ ὁποῖος προέκυψε ἀπό τήν προσωπική συνάντηση καί διαπραγμάτευσή των, καί δηλώνει τήν ὑποχώρηση δηλαδή τόν συμβιβασμό τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῆς παραχωρήσεως τοῦ Κράτους νά "ἀνοίξουν" οἱ Ναοί γιά τούς πιστούς (ὑπό δρακόντεια ὑγειονονικά μέτρα)  μέ («ἀνταλλαγή») τήν ἀλλαγή στήν ὥρα ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα δηλαδή τήν ἄρνηση ἐκ μέρους τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους νά σεβαστεῖ τόν καθιερωμένο καί πατροπαράδοτο ἐκκλησιαστικό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα, δῆθεν λόγῳ τῆς σοβούσης ἐπιδημίας.

Δέν θά προβοῦμε στήν ἀναλυτική ἐξέταση τῶν ὅσων διαλαμβάνει ἡ παρέμβαση τοῦ κ. Ἰωήλ, ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε ὡς διαφωτιστική πρός τό χριστεπώνυμο πλήρωμα περί τοῦ χρόνου ἑορτασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ καθένας ἄλλωστε μπορεῖ νά τήν διαβάσει καί μελετήσει σέ γνωστό θρησκευτικό ἱστολόγιο, ὅπου εἶναι ἀναρτημένη. Τοῦτο δέ, διότι δέν ἔχουμε στόχο νά ἀντιλέξουμε στήν ἀκρίβεια τῶν περισσοτέρων (ἄν καί ὑπάρχει ζήτημα) ἀπό ὅσα ἀναφέρει καί ἐπικαλεῖται ὁ σεβαστός Ἱεράρχης.

Ἡ ἔνσταση καί διαφωνία μας καί συνάμα ἡ ἀπογοήτευσή μας ὅσον ἀφορᾶ στήν παρέμβαση τοῦ κ. Ἰωήλ εἶναι βαθύτερη καί ἐπί τῆς οὐσίας ἐν προκειμένῳ. Ἔγκειται στόν σκοπό, τό πνεῦμα καί τή συλλογιστική τῆς παρεμβάσεώς του. Δηλαδή, σέ ὅ,τι προκύπτει καί διακρίνεται σέ αὐτήν ὡς θεώρηση καί στάση τοῦ ἐν λόγῳ Μητροπολίτου ἔναντι μιᾶς προκλητικῆς καί ἀδικαιολογήτου ἀρνήσεως τῶν κυβερνώντων νά ἐπιτρέψουν τόν καθιερωμένο καί παραδοσιακό ἑορτασμό τῆς Ἀναστάσεως, ὅπως τουλάχιστον τόν γνωρίζουμε ὅλοι οἱ ἐν ζωῆ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες. Ἀλλά καί ἔναντι τῆς σχετικῆς Συνοδικῆς Ἀποφάσεως, ἡ ὁποία ἀπεδέχθη (καί) αὐτή τήν ἀσεβή ἐπέμβαση τοῦ Κράτους στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐνέκρινε Συνοδικῶς!

Τά ὅσα ἀναφέρονται ὑπό τοῦ κ. Ἰωήλ εἶναι ἐνδιαφέροντα, ἄν καί ἐν πολλοῖς γνωστά. Ὡστόσο ξενίζει τό γεγονός ὅτι δι' αὐτῶν ἀντί νά ἐπικρίνεται ἡ ὑπεύθυνη γιά τήν ὅλη ἀναστάτωση κοσμική ἐξουσία, τελικά ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἐπικρίνονται καί μάλιστα μέ ὀξεῖς χαρακτηρισμούς (ὡς ἐνεργοῦντες «ἐν ζύμῃ» κακίας, ἀλληλοκατηγορίας ἢ καὶ φαρισαϊκῆς τυπολατρείας) ὅσοι Χριστιανοί  εὐλόγως σκανδαλίστηκαν ἀπό τίς περιττές καί ἀπαράδεκτες ἐπεμβάσεις καί μεθοδεύσεις.

Ὅμως, ἡ κοινή λογική ἀλλά καί ἡ διαμορφωμένη ἐκκλησιαστική συνείδηση καί παράδοση θεωρεῖ καί ἀναγνωρίζει ὅτι ὁ ἑορτασμός πού μέχρι τώρα γνωρίσαμε εἶναι ὄχι μόνον ὁ ἰδανικότερος, ἀλλά μᾶλλον καί ὁ ἀκριβέστερος ἀπό κάθε ἄποψη. Ἄν ἀκούσουμε τόν Σεβ/το καί συντονιστοῦμε στή συλλογιστική του θά πρέπει ὄχι μόνο νά μή διαμαρτυρόμαστε γιά τήν κατ' οὐσίαν ἐπιβαλλομένη ἀλλαγή καί δή ἔξωθεν, ἀλλά καί νά χρεωστοῦμε καί χάρη στήν Κυβέρνηση καθώς καί τήν συμμορφωθεῖσα πρός τίς μεθοδεύσεις τῆς τελευταίας Διαρκή Σύνοδο πού μᾶς ἐπαναφέρουν στήν...αὐθεντική Παράδοση!

Ἀρκεῖ ὅμως ἡ σύγχυση, ἡ ταραχή, ὁ σκανδαλισμός καί οἱ ἀντιδράσεις πού προκλήθηκαν στούς πιστούς, ἀλλά καί στούς εὐλαβεῖς Κληρικούς καί τούς μοναχούς ἀνά τήν Ἑλλάδα καί ὅπου γῆς γιά νά ἐννοήσει κανείς ὅτι τό δένδρο αὐτῆς τῆς «ἀποφάσεως» εἶναι σαπρό, ἐφ’ ὃσον τέτοιοι εἶναι καί οἱ καρποί του!

Ἐπιπλέον, μέ τήν προσέγγισή του ὁ Σεβ/τος ἐξάγει ἤ ὁδηγεῖται σέ κάποια προσωπικά καί μᾶλλον ἐπιπόλαια συμπεράσματα ἐπικαλούμενος ἀποσπασματικά κάποιες Πατερικές διατυπώσεις. Ἀποφεύγει, ὅμως, κάποιες ἄλλες προφανῶς καταλληλότερες καί ἀναλυτικότερες σχετικές πηγές καί παραπομπές, οἱ ὁποῖες προσφέρουν μία συνολικότερη εἰκόνα περί τῶν ζητουμένων. Καί μία τέτοια ἀποτελεῖ ἡ ἐξαιρετική συνδυαστική ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ἐπί τῶν σχετικῶν μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου διηγήσεων ὅλων τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν, σέ ὁμιλία του περί τῶν πρώτων μαρτύρων τῆς Ἀναστάσεως πού εἶναι οἱ Μυροφόρες.

Βάσει αὐτῆς, τῆς ἐξαιρετικῆς καί Γραφικῶς ἐμπεριστατωμένης ἑρμηνείας τοῦ Θεοφόρου Πατρός, προκύπτει μόνον μία βεβαιότης ὅσον ἀφορᾶ τήν ὥρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί αὐτή εἶναι ὅτι ἔγινε πρό τῆς 3ης πρωϊνῆς ὥρας («ἐνάτη ὥρα τῆς νυκτός»). Ἑπομένως, ἡ δύση του ἡλίου συνιστᾶ μέν ὅριο ἐνάρξεως τῆς ἡμέρας, ἀπό ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, ὅμως δέν συνιστᾶ (ἡ δύση τοῦ ἡλίου) τό μόνο ἀπαραίτητο καί ἀναγκαῖο ὅριο γιά τόν ἑορτασμό, ἀμέσως μετά ἀπό αὐτό, τῆς Ἀναστάσεως, ἀπό χρονικῆς ἀπόψεως, οὔτε βεβαίως γιά τήν κατάλυση τῆς νηστείας, ὅπως ἀφήνει νά ἐννοηθεῖ ὁ κ. Ἰωήλ.

Τό πυκνό σκοτάδι, τό ὁποῖο οἱ Μυροφόρες περίμεναν γιά νά ἐπιχειρήσουν στή συνέχεια τήν ἐπίσκεψη στόν Τάφο τοῦ Κυρίου ὥστε συγχρόνως νά μή δώσουν στόχο στούς τότε κρατοῦντες, δέν μπορεῖ νά προσδιορίζεται χρονικά ὡς ὁ ἀμέσως μετά τή δύση τοῦ ἡλίου χρόνος, ὅπως φαίνεται νά ἐκλαμβάνει ὁ κ. Ἰωήλ στήν ἑρμηνευτική προσέγγισή του. Καί ἐνῶ σαφῶς καί ὀρθῶς θεωρεῖται ἡ ἐπίσκεψη τῶν Μυροφόρων (τῆς πρώτης ὁμάδος αὐτῶν) ὡς τό χρονικόν ὅριον τό ὁποῖο προσδιορίζει τήν Ἀνάσταση ὡς ἤδη γενομένη, ὅμως αὐτό τό χρονικό ὅριο εὐρίσκεται χρονικῶς μακράν τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου. Εἶναι δέ σημαντικό τό ὅτι ὁ ἀστραπόμορφος λευκοφόρος ἄγγελος τότε εὐαγγελίζεται τήν Ἀνάσταση καί παραγγέλει στίς γυναῖκες "εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι ἠγέρθη ἀπό τῶν νεκρῶν"(Ματθ. κη΄, 7)![Σημείωση: Εὐλόγως λοιπόν τότε, χρονικῶς, μποροῦμε νά ποῦμε ὃτι ἁρμόζει καί οἱ πιστοί νά ἀκοῦνε τό χαρμόσυνον ἄγγελμα καί νά πανηγυρίζουν.]

Πρός τί, λοιπόν, οἱ ἀναφορές τοῦ κ. Ἰωήλ καί οἱ ἀποσπασματικές ἐπικλήσεις περί "τὸ τέλος τῆς ἡμέρας καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς ἑπομένης ταυτίζονται μὲ τὴν δύση τοῦ ἡλίου καὶ τὴν ἀρχὴ τῆς νύχτας", "μετὰ τὴν δύση τοῦ ἡλίου [τὴν ἑσπέρα] τοῦ Σαββάτου ἦταν ἡ ὥρα τῆς Ἀναστάσεως", καί μάλιστα νά προσθέτει πρός πλήρη σύγχυση τῶν πιστῶν ὅτι "ἀπὸ τὴν ὥρα αὐτὴ σταματοῦμε καὶ τὴν νηστεία";! Ἔστω καί ἄν δέν ἦταν στίς προθέσεις τοῦ κ. Ἰωήλ, ὁ ἀποσπασματικός τρόπος παραθέσεως τῶν ἐπικλήσεων πού κάνει σέ κείμενα τῶν Πατέρων καί κυρίως ἡ προφανής "ἐκβίαση" συμπερασμάτων, μάλιστα ἐπί τῆς οὐσίας πρός στήριξη μιᾶς πρωτοφανοῦς αὐθαιρεσίας καί ἀσεβείας τῶν κυβερνώντων, καταντᾶ καί ἀποδεικνύεται παραπειστική!

Ὡστόσο, τελικῶς, ὅποιος διακρίνει τά ἀνωτέρω καί ἀνατρέχει στά κείμενα τῶν Γραφῶν καί τῶν Πατέρων καταλήγει σέ ἐντελῶς διαφορετικά συμπεράσματα ἀπό ἐκεῖνα τοῦ κ. Ἰωήλ. Ἐπιβεβαιώνεται δέ περισσότερον ὅτι ὁ καθιερωμένος τρόπος καί οἱ ὥρες πού μέχρι σήμερον ἑορτάζουμε τήν κοσμοχαρμόσυνη Ἑορτή τῶν Ἑορτῶν εἶναι  ὁ πλέον ἐνδεδειγμένος, μέ δεδομένο βεβαίως πάντοτε τό ἄγνωστον τῆς ἀκριβοῦς ὥρας τῆς Ἀναστάσεως. Ἐναλλακτικῶς, ἰδανικός θά ἦταν καί ὁ τρόπος ἑορτασμοῦ ὁ ὁποῖος τηρεῖται στό Ἅγιον Ὄρος καί βεβαίως ὄχι τό νέο "Τυπικό" τῆς συμφορᾶς, τό ὁποῖο προέκυψε ἐκ τῆς συνεργασίας Καίσαρος καί ΔΙΣ.

Αὐτή ἡ καινοτομία, ἡ ὁποία θά μείνει στήν νεώτερη ἐκκλησιαστική ἱστορία ὡς μελανό στίγμα, πέραν τῆς ἀναστατώσεως πού προκάλεσε, ἄνευ λογικοῦ λόγου καί αἰτίας, ἄν καί δέν χωρεῖ σέ τέτοια θέματα καμμία δικαιολογία, προσβάλλει τήν εὐσέβεια μέ μία νέας κοπῆς σχετικοποίηση τῶν πάντων. Καί, δυστυχῶς, δέν φαίνεται νά ὑπάρχει καμμία συναίσθηση τῆς εὐθύνης τῶν ἐμπλεκομένων, ὥστε τουλάχιστον ἡ ἐκκλησιαστική διοίκηση νά ἀπέσειε τήν τρομακτική εὐθύνη της γιά τό σκάνδαλο πού δημιουργεῖ! Θά εἶναι δέ ἀναπολόγητη καί ἀδικαιολόγητη ἐάν ἐπιμείνη στά γνωστά «περί οἰκονομίας» καί «λόγῳ ἐκτάκτου ἀνάγκης», διότι δέν εἶχε τήν παρρησία καί τήν εὐθύτητα τουλάχιστον νά ἀποφασίσει, πρός ἔλεγχο τῆς ἀδιαλλαξίας καί ἀσεβείας τῶν κυβερνώντων, τήν κανονική ἐπιλογή τῆς τελέσεως τῆς Πασχαλινῆς Θείας Λειτουργίας τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα τό πρωΐ. [Σημείωση: Πληροφορούμαστε ὅτι κάτι ἀνάλογο συνέβη κατά τήν περίοδο τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς.]

Ἀκόμη καί ἠ εὐσεβής παράδοση τῶν 33 ὡρῶν, ὅσον ἀφορᾶ στήν παραμονή τοῦ Κυρίου στόν Τάφο σωματικῶς,  ἀπαξιώνεται ἀπό τόν κ. Ἰωήλ, διότι δέν συνάδει στήν στρατευμένη ἐπιχειρηματολογία του ὑπέρ τῆς ἀποδοχῆς καί τῆς κανονικότητος ἑνός ἀλλοιωμένου ἑορτασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί στήν ἀπεγνωσμένη προσπάθειά του νά δικαιολογήσει (καί) ἐκκλησιαστικῶς-κανονικῶς τά ἀδικαιολόγητα. Κρίμα, ὅμως, διότι ὁ κ. Ἰωήλ προτίμησε (καί) δι' ὅλων τῶν ἀνωτέρω, ἀφ' ἐνός μέν, νά «ἐνοχοποιήσει» καί ψέξει οὐσιαστικά τόν πιστό λαό ὡς ἀθεολόγητο, ἀγνοοῦντα τήν Παράδοση καί ἀδίκως διαμαρτυρόμενο, ἀφ' ἑτέρου δέ νά "καλύψει" τήν Σύνοδο ὑποστηρίζοντας τήν ἀπόφασή της, ἡ ὁποία μέ τή σειρά της φρόντισε και προτίμησε νά σεβαστεῖ ἀντί τῆς Παραδόσεως μία οὕτως ἤ ἄλλως ἀντισυνταγματική, ὡς καταχρηστικά περιοριστική τῶν ἐλευθεριῶν καί δικαιωμάτων τῶν πολιτῶν, ΚΥΑ.

Ἀλλά ὁ κ. Ἰωήλ δέν παρέλειψε νά "ἁποδομήσει" καί "καταρρίψει" ὡς ἐσφαλμένη, ὅπως ἐπίσης ἀφελῶς καί αὐθαιρέτως θεωρεῖ, (καί) τήν ἐπίκληση πολλῶν πιστῶν γιά τό ἀπαράδεκτο τοῦ χρονικοῦ συνεορτασμοῦ τοῦ δικοῦ μας Πάσχα, ἐφ' ὅσον γίνει δεκτή ἡ ἀλλαγή τοῦ ἑορτασμοῦ του, κατά τά συμπεφωνημένα Κρατικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, μέ τό συμπίπτον κατά τό Μέγα Σάββατο Νομικόν Φάσκα (δηλαδή τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων). Ἐπ' αὐτοῦ, ὁ Μητροπολίτης ἐγκαταλείπει τίς ἐπικλήσεις του ὅσον ἀφορᾶ στόν ὑπολογισμό τῆς ἡμέρας ἀπό ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως καί καταφεύγει στό διαδεδομένο σαθρό ἐπιχείρημα περί τοῦ ἤδη ἑορτασθέντος ὑπό τῶν Ἑβραίων Πάσχα. Καί ἐδῶ ὅμως ἐκτίθεται!

Βάσει τοῦ παραδοσιακοῦ ὑπολογισμοῦ τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Ἑβραϊκοῦ Πάσχα αὐτό ἐφέτος ὄντως συμπίπτει τό Μέγα Σάββατο. Τό πότε τό ἑώρτασαν οἱ Ἑβραῖοι δέν πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ, διότι ὁλόκληρος ὁ ὑπολογισμός καί προσδιορισμός τοῦ ἡμετέρου Πάσχα δέν λαμβάνει ὑπ' ὄψιν τούς νεωτερισμούς τῶν συγχρόνων Ἑβραίων, ἀλλά τόν ὑπολογισμό βάσει τοῦ ὁποίου προσδιορίζεται τό Πάσχα πού ἑώρτασε ὁ Κύριος ἐπί γῆς πρό τοῦ πάθους καί τῆς Ἀναστάσεώς Του καί τόν ὁποῖο ἔλαβον ὑπ’ ὂψιν των οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Ἐκτός ἐάν (καί) ὁ κ. Ἰωήλ ἀποδέχεται καί ἐνδίδει στή συλλογιστική τῶν οἰκουμενιζόντων οἱ ὁποῖοι στήν προσπάθειά τους νά προχωρήσουν στόν κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα μαζί μέ ὅλους τούς αἱρετικούς, τίς σύμφωνα μέ τήν σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου "Χριστιανικές Ἐκκλησίες", δέν διστάζουν νά κάνουν λόγο ἀκόμη καί περί δῆθεν ἐπανόδου στόν ἀκριβή καί ὀρθό προσδιορισμό τοῦ Πάσχα σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο!

Εἶναι ἐκπληκτικό τό γεγονός ὅτι σέ κάθε ἀλλαγή, ἐπαναπροσδιορισμό καί ἐκσυγχρονισμό σέ ζητήματα καί θέματα πού ἅπτονται τῆς Παραδόσεως καί τῆς Τάξεως τῆς Ἐκκλησίας, οἱ θιασῶτες τους καί οἱ ἀφελεῖς ὑποστηρικτές ἤ συνοδοιπόροι τους, ποτέ δέν ὁμολογοῦν, οὔτε παραδέχονται εὐθέως καί εἰλικρινῶς τήν πραγματική πρόθεση καί τόν ἀντικειμενικό σκοπό τους. Ἔτσι, ἐνῶ ἐνδιαφέρονται γιά τήν ἕνωση, σύμφωνα μέ τήν λογική τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μετά τῶν αἱρετικῶν, ἡ ἐπιχειρηματολογία τους εἶναι, γιά εὐνόητους λόγους ἐξαπατήσεως, ἤ ἐκ δαιμονικῆς πλάνης, ἐντελῶς διαφορετική καί ἀσφαλῶς παραπειστική. 

Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι γιά τήν προβλεπομένη ἀπό τήν αἱρετική Πατριαρχική «Ἐγκύκλιο τοῦ 1920» ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου "πρός κοινό ἑορτασμό τῶν μεγάλων ἑορτῶν τῆς Χριστιανοσύνης ὑφ' ὅλων τῶν Χριστιανῶν" (δηλαδή τῶν ὁπαδῶν ὅλων τῶν Δογμάτων καί "Ὁμολογιῶν") ἀντ' αὐτοῦ τοῦ πραγματικοῦ λόγου προπαγανδίστηκε καί ἐπιβλήθηκε ἡ ἀλλαγή ὡς δῆθεν ἀνάγκη διορθώσεως τοῦ ἐσφαλμένου Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου, ἐνῶ ταυτοχρόνως κατηγοροῦνταν οἱ ἀπορρίπτοντες τήν ἀλλαγή πιστοί ὡς χρονολάτρες!

Οὐσιαστικῶς, ὅμως, ἐκεῖνο πού ἰσχύει, ὅπως τό ὑπαινιχθήκαμε ἀνωτέρω, εἶναι μία δαιμονική πλάνη, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό τό πονηρό πνεῦμα, τό ὁποῖο δέν ἀνέχεται, ὅπως λέγουν οἱ Πατέρες, τά ἀρχαῖα, δηλαδή τά παραδεδομένα, ἀλλά ἀναπαύεται στίς καινοτομίες και, βεβαίως, στά σκάνδαλα καί τίς διαιρέσεις τῶν πιστῶν. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί στήν προκειμένη περίπτωση καί, ὅπως συνήθως γίνεται, οἱ ἀντιδρῶντες καλοῦνται νά ταπεινωθοῦν καί ὑπακούσουν δῆθεν χάριν τῆς ἑνότητος, ἐνῶ οὐσιαστικῶς ἡ ὑπακοή τους αὐτή ἀποβαίνει ὑπέρ τῆς ἀλλοιώσεως τῶν παραδεδομένων, διά τῆς ἀνοχῆς καί ἐνόχου σιωπῆς των.

Μητροπολίτα Ἰωήλ, ὁ Κύριος ἀναφερόμενος στούς Ἑβραίους καί τήν ἄρνησή τους νά τόν ἀναγνωρίσουν ὡς ἀληθινό Μεσσία καί Υἱό τοῦ Θεοῦ καί νά τόν ἀκολουθήσουν εἶπε τό περίφημο ἐκεῖνο "εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωϋσεῖ, ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί· περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν." (Ἰω. ε΄, 46), παρότι στήν Πεντάτευχο τοῦ Μωϋσέως δέν ὑπάρχουν, ὡς γνωστόν, Μεσσιανικά χωρία. Τό εἶπε, διότι αὐτός ἦταν ὁ ἀποκαλυπτόμενος, ὡς ἄσαρκος Λόγος, Θεός τῶν Προφητῶν, Πατριαρχῶν καί Δικαίων.

Μήπως καί ὑμεῖς, οἱ σύγχρονοι Ποιμένες ἀνεχόμενοι τίς ἀλλεπάλληλες ἀλλοιώσεις τῆς Πίστεως καί τῆς Παραδόσεως Ἰουδαΐζετε, ὑπό τήν ἔννοιαν ὅτι τιμᾶτε καί σέβεσθε μέν τό ὄνομα τῶν Ἁγίων Πατέρων, διά τῶν ὁποίων μᾶς ὡδήγησε Χριστός ὁ Θεός πρός τήν ἀληθινή Πίστη, πλήν ὅμως, διαφοροποιούμενοι ἐκ τῆς ἀναλόγου στάσεως καί συμπεριφορᾶς τῶν Ἁγίων Πατέρων, οὐσιαστικῶς δέν ἀναγνωρίζετε τόν Χριστόν ὡς αἰωνία Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας καί κατ' ἐπέκταση κηρύττετε ἕναν ἄλλον Θεό;

Βαρύς ὁ λόγος, ἀλλά βαρέα καί ὅσα πολλά συμβαίνουν καί δέν πρέπει οὔτε εἶναι πλέον δυνατόν νά γίνονται ἀνεκτά! Ἄλλωστε, «Παρ' ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ» (Ἀπάντηση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πῖον τὸν Θ΄ τὸ 1848).

 

Ὁ Λειτουργιολόγος
Καθηγητής Ἰω. Φουντούλης
 καταρρίπτει τήν ἀπόφαση τῆς Δ.Ι.Σ.
περί τῆς Ἀναστάσεως

Ο χαρακτηρισθείς και «Πρύτανης των Λειτουργιολόγων» αείμνηστος Καθηγητής Ι. Φουντούλης είχε ασχοληθεί με το ζήτημα της τελέσεως της Αναστάσεως. Παρακάτω θα παραθέσουμε το κείμενό του, που αποτελεί κόλαφο προς την ΔΙΣ αλλά και προς τους κυρίους Διονύσιο Ανατολικιώτη, συντάκτη του Κανοναρίου των Διπτύχων της Εκκλησίας της Ελλάδος, και Αναστάσιο Βαβούσκο, Άρχοντα του Πατριαρχείου Κων/λεως, οι οποίοι με κείμενά τους έσπευσαν να «διαγράψουν» τους Ι. Κανόνες και την Ι. Παράδοση, για να επικροτήσουν την αυθαιρεσίαν. Παραθέτουμε το κείμενο:

«Κατά την νύκτα του Πάσχα σχεδόν από τους πρώτους χρόνους της χριστιανικής Εκκλησίας ετελείτο μακρά ολονύκτιος ακολουθία, που άρχιζε από το εσπέρας του Σαββάτου και ετελείωνε το πρωΐ της Κυριακής. Αυτή είναι η αρχαιοτέρα χριστιανική παννυχίς. Κατά το βυζαντινό λειτουργικό τυπικό περιελάμβανε τον εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου, κατά τα αναγνώσματα του οποίου εγίνετο το βάπτισμα των κατηχουμένων, τη λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, μακρά ανάγνωσι εκ των Πράξεων των Αποστόλων, την ακολουθία του μεσονυκτικού της Κυριακής του Πάσχα, στο οποίο αντί του συνήθους τριαδικού κανόνος ψάλλεται ο κανών του Μεγάλου Σαββάτου «Κύματι θαλάσσης», την ακολουθία του όρθρου και την αναστάσιμο λειτουργία.

Στις ενορίες για ποιμαντικούς λόγους η μακρά ακολουθία χωρίσθηκε στα δύο και ο εσπερινός με την λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου μετετέθη στο πρωί του Μεγάλου Σαββάτου για να διευκολυνθή η κοινωνία των πιστών, το βάπτισμα των κατηχουμένων έπαυσε πια να τελήται, η μακρά ανάγνωσις των Πράξεων, που συνέδεε την λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου με το μεσονυκτικό, δεν γίνεται πια και η ακολουθία της παννυχίδος περιωρίσθηκε μόνο στο μεσονυκτικό, στον όρθρο και στη λειτουργία.

Η ακολουθία της αναστάσεως στο λειτουργικό πλαίσιο των ακολουθιών αυτών ευρίσκεται μετά την απόλυσι του μεσονυκτικού και στην αρχή του όρθρου, του οποίου και αποτελεί την κάπως ιδιόρρυθμο έναρξι. Ακριβώς αυτή η λειτουργική θέσις της ακολουθίας της Αναστάσεως υποδηλώνει, ότι αυτή ετελείτο κατά τις πρώτες μετά το μεσονύκτιο ώρες, τότε δηλαδή που άρχιζε και η συνήθης ακολουθία του όρθρου.

Τούτο ρητώς άλλως τε διατάσσουν και ωρισμένα αρχαία Τυπικά με τις χαρακτηριστικές φράσεις: «της αρμοζούσης ώρας του όρθρου ενστάσης (ή «φθασάσης») εξερχόμεθα κλ.π.» ή «περί ώραν όρθρου», όπως σημειώνει το τυπικό του εντύπου Πεντηκοσταρίου.

Άλλα εξ άλλου Τυπικά τοποθετούν την έναρξι της αναστασίμου ακολουθίας μετά την ογδόη ή μετά την ενάτη ώρα της νυκτός, δηλαδή περίπου μετά από τις 2 ή 3 μετά τα μεσάνυκτα.

Άλλα την θέτουν ολίγες ώρες πριν. Κατ’ αυτά η απόλυσις προ της Αναστάσεως ακολουθίας εγίνετο περίπου κατά την έκτη ώρα της νυκτός, δηλαδή τα μεσάνυκτα. Παρ’ όλη την ποικιλία που παρουσιάζουν εκ πρώτης όψεως οι μαρτυρίες αυτών των αρχαίων Τυπικών, είναι χαρακτηριστικό ότι συμφωνούν στο ότι η Ανάστασις γίνεται μετά τα μεσάνυκτα και πριν ακόμη αρχίση να υποχωρή η νύκτα, δηλαδή «όρθρου βαθέως» της Κυριακής. Η πράξις αυτή αιτιολογείται από ένα μεταγενέστερο (του έτους 1813) χειρόγραφο Τυπικό της Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους ως εξής: «όταν γίνη η Ανάστασις πρέπει να είναι η έκτη ώρα της νυκτός απερασμένη, διότι ο Κύριός μας μετά το μεσονύκτιον ανεστήθη».

Υπήρχε όμως παραλλήλως και η άλλη παράδοσις, ότι ο Κύριος ανεστήθη το μεσονύκτιο. Στο συναξάριο επί παραδείγματι της Κυριακής του Πάσχα, που περιέχεται στο Πεντηκοστάριο και που είναι γραμμένο από τον Νικηφόρο Ξανθόπουλο λέγεται ότι «περί μέσον της νυκτός» κατήλθε ο άγγελος και απεκύλισε τον λίθο του μνημείου. Η παράδοσις αυτή, καθώς και η τάσις να επιταχυνθή η λήξις της όλης ακολουθίας, επηρέασε και την σημερινή πράξι και η Ανάστασις τελείται ακριβώς κατά το μεσονύκτιο. Παρά τούτο σε ωρισμένα μέρης και της πατρίδος μας ακόμη, τελούν την Ανάστασι μετά το μεσονύκτιο κατά τις 3 το πρωί, δηλαδή κατά την ενάτη ώρα της νυκτός, όπως είδαμε σε μερικά αρχαία Τυπικά. Αυτό δεν γίνεται μόνο για λόγους ανάγκης, όταν δηλαδή ένας ιερεύς εξυπηρετή δύο χωριά, αλλά και υπό ομαλές συνθήκες κατά παλαιά παράδοσι» (Απαντήσεις εις Λειτουργικάς Απορίας, τ. Α΄, σ. 168 - 170. Αντιγραφή: «Ορθόδοξος Τύπος»)

Η Ι. Παράδοσις είναι σαφής, ως καταδεικνύεται από τα παραπάνω, και επιπλέον έχει ΑΠΑΡΑΒΑΤΟ χαρακτήρα σύμφωνα με τον 89^ο Κανόνα της Πενθέκτης Αγίας Οικουμενικής Συνόδου. Αν αμφισβητούν Οικουμενική Σύνοδο, τότε αμφισβητούν την Εκκλησία!

Η Ανάστασις τελείται υποχρεωτικά το ενωρίτερο στις 12 μ.μ. Ακόμα και όταν πρέπει να τελεστούν περισσότερες από μία Αναστάσεις λόγω οποιασδήποτε ανάγκης, η πρώτη εξ αυτών δεν γίνεται να τελεστή πριν το μεσονύκτιο! Επομένως, τα όσα απεφάσισε η ΔΙΣ και επικροτούν τινές καταρρίπτονται ενώπιον της Ι. Παραδόσεως.

 

 

Πρίν ἀπό τήν σχεδιαζομένη ἀλλαγή τοῦ Πάσχα ἐπιχειροῦν τώρα τήν ἀλλοίωση τοῦ ἑορτασμοῦ του!

 

 «ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ· οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται· καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.» (Ματθ. κστ΄, 24)

του Δημ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου

 

Από τη μία ο Οικουμενισμός του Φαναρίου, με τους ανίερους σχεδιασμούς του περί κοινού εορτασμού του Πάσχα μετά των πάσης λογής αιρετικών, και από την άλλη ο «νέο-ταξισμός» (συγνώμη για τον νεολογισμό) των διαχειριστών της λεγομένης πανδημίας, με τις ευφάνταστες και αντίθεες απαγορεύσεις και μεθοδεύσεις του περί τον εορτασμό του Πάσχα, πασχίζουν να μετατρέψουν το «Πάσχα Κυρίου» και «Πάσχα των πιστών» σε ασέβεια προς τον Αναστάντα Κύριο και εφιάλτη για τους πιστούς Του!

Όμως, δεν πρόκειται να κατορθώσουν στο τέλος απολύτως τίποτε! Αν και, δυστυχώς, πάντοτε κάποιοι θα πέφτουν θύματα της προπαγάνδας τους, λαμβάνοντας τον μισθό και τη θέση του προδότου Ιούδα και των θεοκτόνων τη μερίδα για την αποστασία τους. Διότι, ως φαίνεται έχει πλέον υπερκερασθεί η γνωστή ασεβής αποστροφή των ενδημούντων πολιτικών ανδρών και γυναικών της Πατρίδος μας, ότι δήθεν για το καλό της «θα πήγαιναν ακόμη και με τον διάβολο». Πλέον δεν τίθεται θέμα αν πηγαίνουν μόνον, αλλά αν «τους έχει πάρει και τους έχει σηκώσει», κατά την λαϊκή έκφραση, ο αντίδικος!

Έμελλε, λοιπόν, να ακούσουμε και αυτό περί του εορτασμού του Πάσχα, ότι δηλαδή διαπραγματεύθηκε ο Πρωθυπουργός με τον Αρχιεπίσκοπο την αλλαγή της ώρας εορτασμού του Πάσχα! Προτάθηκε να γίνει Ανάσταση εντός των πολιτικώς ορθών ορίων, ελέω «πανδημίας», από τις 19.00 μέχρι της 21.00 ! Πάλι καλά δηλαδή που επιτρέπουν να γίνει Ανάσταση και δεν την αναβάλουν λόγω εκτάκτων συνθηκών! Τι να πεί κανείς; Πλέον δεν αρκεί να λεχθεί ότι εζήλωσαν τη «δόξα» του Άννα και Καϊάφα, διότι εκείνοι συνήργησαν στην αφαίρεση της ζωής Του, ενώ αυτοί βουλεύονται «καινά κενά» περί της Αναστάσεώς του, εφόσον τα αμέτρητα αργύρια που καταβάλλονται διαχρονικώς για την αποσιώπηση και συκοφάντησή της δεν αποδίδουν!

Καλό θα ήταν ο κύριος Πρωθυπουργός, έστω αυτή την ύστατη στιγμή, να συνειδητοποιήσει ότι εάν συνεχίσει έτσι όπως βαδίζει θα ισχύσει τελικώς και γι’ αυτόν το «μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι»! Όσο για τον Αρχιεπίσκοπο, θα έπρεπε να αντηχεί στα αυτιά του εντονότερα το «μη μέταιρε όρια αιώνια ά έθεντο οι πατέρες σου». Και ας μην προφασισθεί τα της ανοίας και πονηρίας των οικουμενιζόντων ρητά, όπως ότι δεν πρόκειται δια θέματα Πίστεως και άρα επιτρέπονται οι αλλαγές και οι καινοτομίες. Διότι όλα αυτά τα κονιορτοποιεί ο λόγος του Αποστόλου Παύλου που ανατέμνει τους διαλογισμούς των καρδιών και τις προθέσεις και πονηρές διαθέσεις λέγοντας «παν δε ο ουκ εκ πίστεως αμαρτία εστίν» (Ρωμ. ιδ΄, 23)!

Είναι πέραν από περιττό και προκλητικό, είναι ασεβές και προκλητικό να συζητούμε τα «μήπως» και «ίσως» και τα «μπορεί» για τέτοιες προτάσεις δαιμονικές περί αλλαγής της ώρας εορτασμού της Αναστάσεως. [Σημείωση: Δεν έφθανε το περυσινό φιάσκο της δήθεν μεταφοράς του εορτασμού της Αναστάσεως στην απόδοση της εορτής;!]  Όχι μόνον διότι δεν συντρέχει κανένας σοβαρός και λογικός λόγος για κάτι τέτοιο, αλλά διότι η Πίστη και η Παράδοσή μας δεν συμβιβάζονται και δεν συμψηφίζονται με τίποτε!

Άλλαξαν το ημερολόγιο και προκάλεσαν ένα αθεράπευτο μέχρι στιγμής σχίσμα (η ευθύνη βαρύνει πάντοτε τον ενεργούντα την αντικανονική και άθεσμη αλλαγή και όχι τον εμμένοντα σε όσα παρέλαβε, όπως προς τιμήν τους δημοσίως έχουν αναγνωρίσει σχετικώς οι αγωνιστές Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι π. Γεώργιος Μεταλληνός και π. Θεόδωρος Ζήσης), θέλουν τώρα να αλλάξουν και το Πάσχα για να ολοκληρώσουν το έγκλημα. Όλα πάντοτε με κάποια «εύλογη» εκσυγχρονιστική δικαιολογία περί χρόνων και καιρών του παρόντος αιώνος του απατεώνος. Αυτά σε επίπεδο «εκκλησιαστικό».

Αλλά και σε πολιτικό ή εθνικό (απαγορευμένη λέξη) επίπεδο τα πράγματα είναι ίδια και χειρότερα. Δεν σεβάστηκαν ούτε την ιστορική διακοσιοστή επέτειο της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 και αφού τοποθέτησαν ως επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής για τους εορτασμούς το πλέον ακατάλληλο πρόσωπο («ντροπή της κοινωνίας» την αποκάλεσε έγκυρος επιφυλλιδογράφος της «Καθημερινής») μας βομβαρδίζουν με τον ανιστόρητο εθνομηδενισμό τους, τη μία αναφερόμενοι σε γέννηση του Ελληνικού Έθνους κατά το 1821 και την άλλη θεωρώντας την Ελληνική Επανάσταση ως εμπνευσθείσα από την Αμερικανική και Γαλλική! Πού λόγος για την μόνη αλήθεια, η οποία δεν ακούστηκε ούτε για….χλευασμό, ότι δηλαδή η Επανάσταση του 1821 ήταν Επανάσταση των Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλήνων κατά των αλλοθρήσκων Οθωμανών τυρράνων τους!

Το συμπέρασμα είναι ένα και όπως θα έλεγε ο αείμνηστος ευσεβής Στρατηγός Μακρυγιάννης βάλθηκαν «να μας αλλάξουν τα φώτα»! Δεν θα τα καταφέρουν όμως! Ή θα τα καταφέρουν τόσο όσο κατάφεραν οι άρχοντες των Ιουδαίων, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι και οι Αρχιερείς  την εποχή της επί γης παρουσίας του Κυρίου μας να συκοφαντήσουν και να αποκρύψουν την ένδοξη Ανάσταση του Χριστού!

Απλά θα συγκαταριθμηθούν μετά των διωκτών του Χριστού και όσων τον μισούν αναιτίως και αυτοκαταστροφικώς. Αναποδράστως δε θα ισχύσει γι’ αυτούς το ψαλμικό: «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν»!

Καλή Ανάσταση σε όλους μας! Ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος! Η αγάπη προς Αυτόν έξω βάλλει κάθε φόβον! Ουδείς ως νεκρός στην οικία του αλλά άπαντες μετά λαμπάδων - όχι φανών προδοσίας -  στους Ιερούς Ναούς, μέσα και έξω, μέχρι πρωΐας για να υπαντήσωμε εν χαρά την όντως ζωή την καταργήσασα τον θάνατο, τον εκ Τάφου ημίν ανατέλλοντα!

Επίμετρο σημείωμα:

Τελικώς, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, κατά την τελευταία τηλεσυνεδρίασή της, απεφάσισε την αλλαγή της καθιερωμένης ώρας τελέσεως της Ακολουθίας της Αναστάσεως και της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας. Προφανώς, ελήφθησαν υπ΄ όψιν τα συζητηθέντα και συμφωνηθέντα κατά την πρόσφατη συνάντηση Πρωθυπουργού και Αρχιεπισκόπου. Έτσι υλοποιήθηκε ο «συμψηφισμός», τον οποίο ανέφερε σε δήλωσή του ο Αρχιεπίσκοπος, μετά την εν λόγω συνάντηση. Εξ αυτής, όμως, της αποφάσεως δημιουργείται αναστάτωση και έντονος προβληματισμός στον πιστό λαό, ο οποίος εμβρόντητος παρατηρεί τις συνεχιζόμενες αδικαιολόγητες και εν πολλοίς απαράδεκτες επεμβάσεις στη ζωή και τάξη της Εκκλησίας, με αφορμή το ζήτημα της επιδημίας. Εν προκειμένω μάλιστα τίθενται επιπλέον και ορισμένα λεπτά ζητήματα, τα οποία δεν γνωρίζουμε εάν και κατά πόσον θα αντιμετωπισθούν καταλλήλως και κανονικώς. Ιδιαιτέρως η μετάθεση της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας εκτιμούμε ότι δεν έπρεπε να γίνει. Προτιμότερο θα ήταν αυτή να τελεσθεί το πρωϊ της Κυριακής του Πάσχα, ώστε να δίδεται και να ισχύει η αίσθηση στους πιστούς ότι η Εκκλησία ενεργεί με βάση τα ιδικά της κριτήρια, ότι οικονομεί προς σωτηρίαν αλλά δεν «παρανομεί» έναντι της Παραδόσεώς Της. Διότι ποιός λογικός άνθρωπος θεωρεί ότι γίνεται δικαιολογημένα και εύλογα τόση αναστάτωση και ακαταστασία (από εκκλησιαστικής απόψεως) για τρείς ώρες διαφορά;!

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», ΑΡ. ΦΥΛ. 2351, 23.04.2021

ΙΕΡΑΤΙΚΑ ΠΕΝΘΗ

Πρεσβύτερος
π. Ἀθανάσιος  Χάνας
1960-2021
 

Σήμερα εξεδήμησε πρός Κύριον ο αιδεσιμώτατος Ιερεύς πατήρ Αθανάσιος Χάνας, εφημέριος του Ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής Νεαπόλεως (Νικαίας) Πειραιώς.

Ο πατήρ Αθανάσιος υπήρξε τίμιος οικογενειάρχης, εκλεκτός ιεροψάλτης και πρωτοψάλτης της Ενορίας του. Τα τελευταία χρόνια μετά τήν συνταξιοδότησή του και τήν ολοκλήρωση επιτυχημένης επαγγελματικής σταδιοδρομίας εισήλθε στις τάξεις του ιερού Κλήρου προκειμένου να διαδεχθεί στην πνευματική εξυπηρέτηση του ποιμνίου της Ενορίας της Ζωοδόχου Πηγής τον ακαταπόνητο Πνευματικό του Πατέρα και Μητροπολίτη Περιστερίου καί Νεαπόλεως κυρό Γαλακτίωνα (+), χειροτονηθείς υπ' αυτού ως Διάκονος και Πρεσβύτερος.

Ο μακαριστός πλέον Κληρικός υπήρξε ζηλωτής της Πίστεως και ευσυνείδητος ιερουργός αλλά και υπεύθυνος Πνευματικός Πατέρας. Απέκτησε με την εκλεκτή σύζυγό του, την Πρεσβυτέρα του, δύο τέκνα και δύο εγγονούς. Διακρινόταν γιά τόν αυθορμητισμό, την απλότητα και την προθυμία του, στοιχεία τα οποία τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό και προσιτό στούς πιστούς.

Η γνωριμία μας με τον πατέρα Αθανάσιο αριθμεί πολλά έτη (σχεδόν σαράντα!) και μεταξύ μας υπήρξε φιλία, αλληλοεκτίμηση και αγαστή συνεργασία στο εκκλησιαστικό έργο σε διαφόρους τομείς. Ιδιαίτερη ήταν η συνοδοιπορία μας στο πλαίσιο του Ορθοδόξου Χριστιανικού Συλλόγου "Αρχιεπίσκοπος Ματθαίος", του οποίου υπήρξε Ταμίας, καθώς και στίς Εκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις εκείνου ως υπευθύνου Κληρικού.

Προσωπικώς, αλλά και σύσσωμη η μικρή Ενορία μας (του Αγ. Νεκταρίου, Ξυλοκερίζης Κορίνθου) στην οποία είχαμε τη χαρά να μας λειτουργήσει κάποιες φορές, εκφράζουμε τη θλίψη και την οδύνη (λόγω του απροσδόκητου και πρόωρου κατά τό ανθρώπινο) για την κοίμησή του, αλλά και τη χαρά γιατί έμεινε πιστός και αγωνιζόμενος άχρι θανάτου. Ωστόσο η εκδημία του αφήνει μεγάλο κενό σε καιρούς που η παρουσία και προσφορά των αξίων Λειτουργών του Υψίστου είναι πολύτιμη και απαραίτητη όσο ποτέ για τον στηριγμό των πιστών.

Καλό Παράδεισο ευχόμαστε στόν αγαπημένο και αλησμόνητο φίλο, συνεργάτη και συναγωνιστή μας πατέρα Αθανάσιο. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στον Επίσκοπό του, την Πρεσβυτέρα του Αυγή και τα καλά παιδιά του, τή Δήμητρα καί τον Κωνσταντίνο, την Ενορία του, το Ιερατείο της Εκκλησίας μας, τους φίλους, αδελφούς και συγγενείς του. Ο Θεός να αναπληρώσει το κενό στον Αμπελώνα του Κυρίου και να χαρίζει παρηγορία στους οικείους του. Την ευχή του να έχουμε.

Αθανασίου του Πρεσβυτέρου, αιωνία η μνήμη! 

Δ.Ι.Κ.

Ο π. Αθανάσιος με τους Κατασκηνωτές.

 

Ο π. Αθανάσιος στον Σύνδεσμο των Κληρικών (διακρίνεται δεξιά).

Μετάνοια, ἡ ὁδός τῆς σωτηρίας.

Ἱερομόναχος π. Πέτρος Χριστοδούλου καί

θεολόγος κ. Δημήτριος Κάτσουρας

Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν 2021 στήν Ἐνορία

Ἁγίου Νεκταρίου Ξυλοκερίζης Κορίνθου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ 2021

ΨΑΛΛΟΥΝ ΜΟΝΑΧΕΣ

 ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΙΣ

 

Κατάργηση τοῦ Πάσχα

συναποφάσισαν Σύνοδος καί Κράτος!

 

Μέ "Συνοδική" ἔγκριση ὁ φετινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα θά εἶναι σαφῶς χειρότερος ἀπό τόν περυσινό! Ἀποφασίσθηκε ἀπό τή Διαρκή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατόπιν συμφωνίας μέ τό Κράτος, νά ψαλεῖ τό "Χριστός Ἀνέστη" στίς 9 μ.μ. ἀντί στίς 12 τή νύκτα καί ἡ Πασχαλινή Λειτουργία νά τελεστεῖ οὐσιαστικά τό Μ. Σάββατο ἀντί τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα ! ! ! ! ! ! !

Κανείς πιστός στούς Ναούς στίς 9 μ.μ. τό βράδυ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Τέρμα τά λόγια! Ὅλοι, ὅπως παρελάβαμε, στίς 12 τή νύκτα μέ ἀναμμένες λαμπάδες, ἀπό τό καντηλάκι μας, νά πᾶμε στίς Πλατεῖες καί τά προαύλεια ὅσων Ναῶν θά βρεθοῦν κλειστοί τήν σωτήριο και φωταυγή νύκτα τῆς Ἀναστάσεως γιά νά ὑπαντήσωμε λαμπαδηφόροι τόν ἐκ Τάφου ἀνατέλλοντα.

Ὅλοι αὐτοί, οἱ πολιτικοί καί θρησκευτικοί ἐξουσιαστές, θέλουν νά μᾶς καταστήσουν ἰουδαΐζοντες μέ τίς μεθοδεύσεις τους καί τίς ἀνίερες συμφωνίες τους. Ἄν καί πιστεύουμε ὅτι οἱ ὀρθόδοξοι Ναοί μέ πραγματικά ὀρθοδόξους Λειτουργούς θά εἶναι τότε ἀνοικτοί γιά τό μικρό ποίμνιο.

Ἐάν συμμετάσχουμε στήν ἀποφασισθεῖσα ἱεροσυλία θά ἔχουμε συνεργήσει ὥστε τό ἔτος 2021 νά εἶναι τό ἔτος χωρίς τήν Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα!

 

 

Μαζικοί εμβολιασμοί και πιστοποιητικά εμβολιασμού ενέχουν κινδύνους για την δημόσια υγεία;

 

Μαζικοί εμβολιασμοί και πιστοποιητικά εμβολιασμού ενέχουν κινδύνους για την δημόσια υγεία;

Παύλος μοναχός, Βιολόγος, MD Μοριακής

Βιολογίας καὶ Βιοϊατρικής -Βουλευτήρια Αγίου Όρους.

 

 Εδώ και λίγους μήνες χορηγούνται στους πολίτες  οι νέες γονιδιακές θεραπείες [1], που προκαλούν ενεργητική ανοσία κατά του κορωνοϊού SARS-CoV-2. Ως προς την λειτουργική τους έκβαση (παραγωγή αντισωμάτων, ανάπτυξη κυτταρικής ανοσίας) πήραν την ονομασία εμβόλια. Όμως, ως προς τον μηχανισμό δράσης ή και τον τρόπο παραγωγής τους (εμβόλια mRNA) διαφέρουν πολύ από αυτό που παραδοσιακά εννοούμε με τον όρο εμβόλιο. Πολλοί γιατροί έχουν αναπτύξει ή σχολιάσει το θέμα των νέων εμβολίων κυρίως στο διαδίκτυο.  Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές οι αναλύσεις είναι μονοδιάστατες, χωρίς να υπάρχει ο αντίλογος της άλλης πλευράς.

   Είναι ενδεικτικό του υγειονομικού και τεχνοκρατικού μεσαίωνα που εισήλθαμε, η απουσία γόνιμου επιστημονικού διαλόγου και αντιπαράθεσης. Απουσιάζει γενικότερα η σύνθεση που προκύπτει από την ολοσκοπική επιστημονική προσέγγιση του ζητήματος της παγκόσμιας επιδημίας λαμβάνοντας υπόψη όλες τις εμπλεκόμενες ειδικότητες.  Κυρίως όμως, για εμάς τους ορθόδοξους Έλληνες, λόγω σφοδρών αντίθεων ανέμων, έχει αποκλειστεί η συνδρομή των «εναέριων μέσων πυρόσβεσης» της επιδημικής «πυρκαγιάς». Η συνδρομή δηλαδή της Εκκλησίας, με τις λατρευτικές συνάξεις και λιτανείες ιερών εικόνων και αγίων λειψάνων, που επιβεβαιωμένα στο παρελθόν [ενδεικτικά 2-4] έχουν εξαλείψει -όχι απλά περιορίσει- επικίνδυνες επιδημίες.

   Σέ κάθε περίπτωση, αισθητή είναι η απουσία από τον δημόσιο σχολιασμό των μοριακών βιολόγων της χώρας μας, τόσο ως προς την διαγνωστική αξία των μοριακών τεστ ανίχνευσης του κορωνοϊού, αλλά κυρίως, όσον αφορά τα νέα γονιδιακά εμβόλια, που βασίζονται σε πλατφόρμες μοριακής βιολογίας. Πλην ελαχίστων επαινετών εξαιρέσων όπως για παράδειγμα είναι ο Κωνσταντίνος Βουγάς [5], ο Κωνσταντίνος Πουλάς [6], ο Δημήτριος Ποντίκας [7] και η Μαριάννα Ευαγγέλου [8], οι περισσότεροι βιοεπιστήμονες εκκωφαντικά σιωπούν.

   Αναρωτιέμαι: Συμφωνούν και αναπαύονται με τον μαζικό εμβολιασμό των πολιτών  ως στρατηγική αντιμετώπισης της διασποράς του κορωνοϊού; Θεωρούν επιστημονικά ορθή και ηθικά αποδεκτή την χορήγηση γονιδιακών θεραπειών στον υγιή πληθυσμό χωρίς εξειδίκευση στην κυτταρική τους στόχευση, χωρίς να γνωρίζουμε τι πρωτεϊνικές αλληλεπιδράσεις αναπτύσσει η νεοσυντιθέμενη πρωτεΐνη ακίδα, τι σηματοδοτικά μονοπάτια ενεργοποιεί ή καταστέλλει, τι αντίκτυπο έχει στο προφίλ της γονιδιακής έκφρασης των μεταμολυσμένων κυττάρων, ποιός είναι ο κυτταρικός εντοπισμός της και εν πολλοίς χωρίς να έχει χρησιμοποιηθεί ένα ικανοποιητικό σύστημα-μοντέλο της νόσου COVID19 για να απαντήσουμε τα παραπάνω και αλλά καίρια ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων [9]; Και αν κάποιοι ισχυριστούν, ότι έστω και έτσι οι γονιδιακές θεραπείες έρχονται δυναμικά στο προσκήνιο, γιατί δεν δόθηκε η ίδια έμφαση για την ανάπτυξη γονιδιακών θεραπειών που κωδικοποιούν αντισώματα έναντι του ιού [10] (παθητική ανοσοποίηση βλέπε παρακάτω);  .

   Ειδικά σε σχέση με τον κυτταρικό εντοπισμό, η αρχή λειτουργίας των γονιδιακών εμβολίων προβλέπει ότι το παραγόμενο αντιγόνο συντίθεται ενδοκυτταρικά και εκκρίνεται στον εξωκυττάριο χώρο για να αναγνωριστεί και να επεξεργαστεί περαιτέρω από τα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα [11]. Ισχύει αυτό για μια μεμβρανική πρωτεΐνη, όπως είναι η πρωτεΐνη ακίδα, η οποία από το ενδοπλασματικό δίκτυο αναμένεται να καταλήξει στην πλασματική μεμβράνη των κυττάρων που την εκφράζουν [12]; Μήπως με αυτό τον τρόπο «μαρκάρουμε» υγιή κύτταρα με ένα ξένο ιικό αντιγόνο και στρέφουμαι το ανοσοποιητικό μας σύστημα εναντίον τους; (Περισσότερα για τις πιθανές αυτοάνοσες επιπλοκές [9, 13,14].)

   Έστω όμως ότι παραβλέπουμε τις πολυσυζητημένες παρενέργειες των εμβολίων· πόσο κατάλληλη και επιτυχημένη αναμένεται να είναι μια εμβολιαστική στρατηγική απέναντι σε ένα ιό που μεταλλάσσεται γρήγορα χρησιμοποιώντας μόνο ένα αντιγόνο για να ενημερώσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, σε σύγκριση με εμβόλια που βασίζονται στις παραδοσιακές τεχνικές και περιλαμβάνουν πολύ περισσότερους αντιγονικούς στόχους (όπως για παράδειγμα αυτά των αδρανοποιημένων ιών); Ήδη έχουν εμφανιστεί μερικώς ανθεκτικά μεταλλαγμένα στελέχη στα νέα μονο-αντιγονικά γονιδιακά εμβόλια [15].

   Ως εκ τούτου είναι επικίνδυνη ανοησία να μιλάμε για ανοσία αγέλης με χρήση τέτοιων εμβολίων. Όχι τόσο γιατί δεν χτίζουν IgA μεσολαβούμενη ανοσία στους αναπνευστικούς βλεννογόνους και επομένως δεν εμποδίζουν την μετάδοση του ιού [16]. Περισσότερο γιατί όσο πιο μαζικός και εκτεταμένος είναι ο εμβολιασμός απέναντι σε ένα ταχέως μεταλλασσόμενο ιό, τόσο αυξάνεται η πίεση της φυσικής (μάλλον τεχνητής) επιλογής να επιβιώσουν και να επικρατήσουν μεταλλαγμένα στελέχη ανθεκτικά στα εμβόλια, εξαντλώντας έτσι πολύ πιο γρήγορα το χρονικό διάστημα προστασίας των εμβολίων στους πληθυσμούς των ευπαθών και ηλικιωμένων που τα έχουν πραγματικά ανάγκη.

   Το χειρότερο όμως είναι ότι συσσωρεύονται εμβολιοανθεκτικές μεταλλαγές στο γονίδιο της πρωτεΐνης ακίδας, οι οποίες μπορεί να συνδυάζονται με αλλαγές στην ειδικότητα πρόσδεσης στον κυτταρικό υποδοχέα ACE2 [17] ή ακόμα και με αναγνώριση νέων κυτταρικών στόχων (gain of function mutations). Υπ’  αυτή την έννοια ο μαζικός εμβολιασμός μπορεί να εξελιχθεί σε παγκόσμιο πείραμα κατευθυνόμενης μεταλλαξιγένεσης του ιού οδηγώντας σε διαιώνιση ή και επιδείνωση  της επιδημικής κρίσης. Σε κάθε περίπτωση, εισερχόμαστε σε ένα φαύλο κύκλο ατέρμονων εμβολιασμών, από τον οποιο ωφελημένη θα βγει, όχι η ανθρωπότητα, αλλά η φαρμακοβιομηχανία των εμβολίων μαζί με τα επιστημονικά και πολιτικά της φερέφωνα.

   Από την άλλη πλευρά, το ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό θνητότητας της νόσου (περίπου 0,2 % [18]) και η διακριτή κατανομή της θνητότητας αυτής όσον αφορά την ηλικία και τα υποκείμενα νοσήματα σαφώς οριοθετούν ότι ο εμβολιασμός κατά του κορωνοϊού θα πρέπει να είναι στοχευμένος, όπως τόσα χρόνια συμβαίνει με τον αντιγριπικό εμβολιασμό [19]. Δηλαδή να συστήνεται ο εμβολιασμός με κριτήριο την εξατομικευμένη ιατρική εκτίμηση του κινδύνου να νοσήσει κάποιος σοβαρά από την ίωση, λαμβάνοντας υπόψη και την επιδεκτικότητά του να εμφανίσει περενέργειες από τα εμβόλια. Δυστυχώς όμως, ενώ για τα αντιγριπικά εμβόλια η συνταγογράφησή τους είναι υποχρεωτική [20], για τα πειραματικά εμβόλια κατά του κορωνοϊού δεν απαιτείται κανένα ιατρικό παραπεμπτικό, αφήνοντας τους πολίτες έκθετους σε μια ιατρική πράξη χωρίς υπεύθυνη ιατρική καθοδήγηση.

   Ο στοχευμένος εμβολιασμός επίσης ενδείκνυται, γιατί εξασφαλίζει ένα υψηλό ποσοστό υγιών, μη εμβολιασθέντων ανθρώπων. Αφενός οι άνθρωποι αυτοί συντηρούν την παρουσία παραλλαγών του ιού, που εξακολουθούν να είναι ευαίσθητες στα εμβόλια, αφετέρου η φυσική ανοσία που θα χτίσουν έναντι του ιού, επειδή είναι πολύ πιο πολυσχιδής και πολυεπίπεδη από αυτή του εμβολίου, θα αποτελέσει τείχος προστασίας των εμβολιασμένων ευπαθών από μεταλλαγμένα στελέχη με ανθεκτικότητα στα εμβόλια.

   Όμως οι αυτόκλητοι «προστάτες» της δημόσιας υγείας επιδιώκουν να συρρικνώσουν το πολύτιμο ποσοστό των μη εμβολιασθέντων υγιών ανθρώπων προσθέτοντας στο φόβο του θανάτου από κορωνοΐο, τον φόβο του κοινωνικού αποκλεισμού που θα φέρουν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού. Από κάθε άποψη (νομική, ηθική, κοινωνιολογική, ψυχολογική κτλ.) τα πιστοποιητικά εμβολιασμού είναι απαράδεκτα. Περισσότερο θα αναπτύξουμε  γιατί τα πιστοποιητικά αυτά είναι, όχι μόνο αθεμελίωτα επιστημονικά, αλλά και επικίνδυνα για την ατομική και δημόσια υγεία.

   Φυσικά η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην προσπάθειά της να διατηρήσει κάποια επιστημονικά προσχήματα, ετοιμάζει ψηφιακά πράσινα διαβατήρια, που εναλλακτικά του εμβολιασμού, περιλαμβάνουν αρνητικό τεστ ανίχνευσης του κορωνοΐου ή βεβαίωση ανάρρωσης [21]. Και αυτά όμως ωθούν προς τον βολικό και δωρεάν εμβολιασμό,  ανεξάρτητα αν ενδείκνυται ιατρικά, γιατί τα τεστ επιβαρύνουν οικονομικά τον πολίτη και θα πρέπει να επαναλαμβάνονται συχνά πυκνά αναλόγως της εργασιακής, κοινωνικής και ταξιδιωτικής δραστηριότητάς του.

   Όμως, όπως τόσο καιρό έχουν επιβληθεί στους υγιείς πολίτες υποχρεωτική χρήση μάσκας και υποχρεωτική διενέργεια προταξιδιωτικού τεστ, ομοίως θα πρέπει να φοράνε μάσκα και να κάνουν τεστ και οι εμβολιασμένοι, γιατί και αυτοί είναι εν δυνάμει ασυμπτωματικοί φορείς, άρα και μεταδότες του ιού [15, 22]. Σε περίπτωση που δεν υποβληθούν σε αυτές τις υποχρεωτικότητες και οι εμβολιασμένοι, τότε η πολιτεία, συμφωνα με τα δικό της αφήγημα, είναι υπόλογη για την διασπορά της επιδημίας μέσω των εμβολιασμένων ανθρώπων.

   Η επιλεκτική ταξιδιωτική μετακίνηση και κοινωνικοποίηση εμβολιασμένων άνευ εξέτασης ενέχει τον κίνδυνο διασποράς και υπερμετάδοσης στελεχών του ιού με μεταλλαγές πιο μολυσματικές [23], που πολλαπλασιάζονται πιο γρήγορα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα ή με μεταλλαγές ανθεκτικές στα εμβόλια. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι τελευταίες ενδέχεται να συνδυάζονται με αυξημένη μεταδοτικότητα ή νοσηρότητα του ιού. Κατά συνέπεια όχι μόνο είναι περιττά, αλλά δεν θα πρέπει να υφίστανται πιστοποιητικά εμβολιασμού,  για να λήξει ομαλά ο κύκλος της επιδημίας και να μην έχουμε εκ νέου αναζωπυρώσεις.

   Μια άκρως επικίνδυνη παράλειψη της πολιτικής της υγείας είναι ότι οι εμβολιασμένοι δεν υποβάλλονται σε τεστ αντισωμάτων κάποιες εβδομάδες μετά την δεύτερη δόση του εμβολίου [24]. Οι τίτλοι των αντισωμάτων είναι ο πιο εύκολος δείκτης (ο πιο σωστός είναι η ανοσοδραστικότητα των Τ-λεμφοκυτταρων) για να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Η αποτελεσματικότητα-προστασία των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, προϋποθέτει ένα ακμαίο ανοσοποιητικό σύστημα που πολλοί ηλικιωμένοι ή ευπαθείς ανοσοκατασταλμένοι (ασθενείς με αυτοάνοσα, μεταμοσχευμένοι, καρκινοπαθείς σε χημειοθεραπείες, αιμοκαθαιρόμενοι) δεν διαθέτουν. Εμβόλιο χωρίς εργαστηριακή επιβεβαίωση της ανοσίας που προκαλεί, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ασφάλειας (όπως ισχύει για την μάσκα) που θέτει σε κίνδυνο τόσο την ζωή του εμβολιασμένου, όσο και την δημόσια υγεία από την διασπορά του ιού που θα προκαλέσει ένας που κυκλοφορεί ανυποψίαστα, απλά επειδή κατέχει μια βεβαίωση εμβολιασμού χωρίς αντίκρισμα σε πραγματική ανοσοποίηση.

   Όμως πολύ περισσότερο ένοχη είναι η παράλειψη της πολιτείας να εισάγει τις θεραπείες των μονοκλωνικών αντισωμάτων [25, 26], που αποτελούν την μεγαλύτερη προς το παρόν επιστημονική επιτυχία στην αντιμετώπιση της ίωσης COVID19. Οι θεραπείες αυτές εφοδιάζουν τον ασθενή με έτοιμες «σφαίρες» (αντισώματα) κατά του κορωνοϊού χωρίς να χρειάζεται να τις κατασκευάσει το ανοσοποιητικό του σύστημα, όπως απαιτείται στον εμβολιασμό [27]. Η παθητική ανοσοποίηση των μονοκλωνικών αντισωμάτων έπρεπε να είναι η αιχμή του δόρατος της στρατηγικής καταπολέμησης του κορωνοϊού εν μέσω επιδημίας, εφόσον τα θύματά του είναι κυρίως ευπαθείς και ηλικιωμένοι με προβληματικό ανοσοποιητικό σύστημα. Η πεισματική ολιγωρία, -αν όχι άρνηση(;)- της πολιτείας να φέρει τις θεραπείες αυτές, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του καθηγητή Φαρμακολογίας Δημήτρη Κούβελα [28] από τον περασμένο Νοέμβριο,  κοστίζει καθημερινά ανθρώπινες ζωές.

   Η αιτία (μάλλον πρόφαση) πάνω στην οποία θεμελιώθηκε όλη η νέα (αντι)κανονικότητα των απαγορεύσεων, των περιορισμών και των υποχρεωτικοτήτων (μάσκες, τεστ) είναι ο γνωστός κίνδυνος κατάρρευσης του συστήματος δημόσιας υγείας. Εφόσον με τον στοχευμένο εμβολιασμό και κυρίως με τα μονοκλωνικά αντισώματα μειώνονται οι νοσηλείες και εισαγωγές σε ΜΕΘ και μπορεί να επιτευχθεί με το παραπάνω ο στόχος της αποσυμφόρησης τους συστήματος υγείας, γιατί αυτή η εμμονή με τον μαζικό εμβολιασμό και τα πιστοποιητικά εμβολιασμού; Γιατί στοχοποιείται τόσο πολύ ο φυσιολογικός τρόπος ζωής και πολιορκείται απηνώς το ανθρώπινο σώμα με τεχνητές παρεμβάσεις, που αποδεδειγμένα δεν ανέκοψαν (μάσκες, τεστ), ούτε αναμένεται να ανακόψουν (εμβόλια) την μετάδοση του ιού, μέχρι να «δαμάσει» την διασπορά του η φυσική ανοσία αγέλης;

   Πελάτες αγαπημένοι, μάλλον υπήκοοι τέλειοι, της αναδυόμενης ιατροφαρμακοκρατίας δεν είναι οι υγιείς, αλλά οι χρόνια πάσχοντες, οι άνθρωποι δηλαδή που πρέπει να λαμβάνουν θεραπείες για να μπορούν να ζουν. Η εξάρτηση της φυσιολογικής κοινωνικής ζωής (εργασία, εκπαίδευση, ψυχαγωγία, ταξίδια, ίσως και εκκλησιασμός) από ένα εμβόλιο είναι το πρώτο βήμα της επιδιωκόμενης καθολικής εξάρτησης της ανθρώπινης ζωής από τα φάρμακα. Έτσι τα φάρμακα είναι οι αόρατες αλυσίδες της παγκόσμιας φυλακής που κατεργάζεται ο τεχνοκρατικός ολοκληρωτισμός, που κανείς δεν θα μπορεί να σπάσει χωρίς τίμημα για την ζωή του.

   Ο φονικοί εγκλεισμοί, ο διωγμός της Εκκλησίας, οι νεές σπιναλόγκες [29], η συσκευασία σε σακούλες των νεκρών που αποδίδονται στον κορωνοϊό, και πολλά άλλα που προσβάλλουν και υποβαθμίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο είναι μόνο η αρχή των όσων επιφυλάσσει για την ανθρωπότητα η σχεδιαζόμενη ηλεκτρονική «αναβάθμιση» του ανθρώπου [30] και το «ευαγγέλιο» της Μεγάλης Επανεκκίνησης [31].

   Το θετικό από όλη αυτή την δοκιμασία του κορωνοϊού είναι ότι βαθμιαία αποδομείται στις καρδιές των ανθρώπων το είδωλο της υπερβολικής εμπιστοσύνης στην επιστήμη και την τεχνολογία, που με περισσή υπεροψία φιλοτέχνησε ο πολιτισμός του προηγούμενου αιώνα. Εκεί στο μυστικό χώρο της καρδιάς μια αφανής, πολύ προσωπική, επανεκκίνηση συντελείται. Μια αναθεώρηση με έντονη την συναίσθηση ότι η επιστήμη χωριζομένης αρετής πραγματικά είναι πανουργία [32]. Μια αναγέννηση, που αποστρέφεται την επιστροφή στην κανονικότητα της αποστασίας, της πλεονεξίας, της σαρκολατρείας, της εγωπάθειας, της επίδειξης και της διψυχίας που γέννησε την πραγματικότητα που ζούμε και κυοφορεί το δυσοίωνο μέλλον που έρχεται. Μια «μετάνοια ἀμεταμέλητος» (Β΄ Κορ. ζ΄ 10), που συνειδητοποιεί ότι χωρίς Ορθοδοξία και Ορθοπραξία η κόλαση ξεκινάει από αυτή την ζωή. Για άλλη μια φορά η ιστορία θα δείξει, ότι την τελική έκβαση των πραγμάτων δεν καθορίζουν τα αρρωστημένα μυαλά κάποιων, αλλά οι καρδιές των ανθρώπων, οι «καιόμενες» με πόθο Χριστού, που με πίστη αναφωνούν προς τον φιλάνθρωπο και παντοδύναμο Θεό: «Κύριε, ἐξέγειρον τὴν δυναστείαν σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ σῶσαι ἡμᾶς» [33].

   Καλή Ανάσταση!

Παύλος μοναχός,

Βιολόγος, MD Μοριακής Βιολογίας καὶ Βιοϊατρικής

Βουλευτήρια Αγίου Όρους.

Παραπομπές:

[1] https://medlineplus.gov/genetics/understanding/therapy/genetherapy

[2] https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/35883-otan-o-agios-spuridonas-esose-ton-lao-apo-tin-thanatifora-panoli

[2] https://www.pemptousia.gr/2021/02/o-agios-charalampos-sozi-ton-pirgo-ke-alles-perioches-apo-epidimia-panolis

[4] https://enromiosini.gr/arthrografia/πως-σταμάτησε-η-χολέρα-στην-κωνσταντι

[5] https://www.agnikolaos.gr/images/stories/2021/223.pdf

[6] https://www.youtube.com/watch?v=8vzoOsQwVus

[7] https://www.youtube.com/watch?v=LW8gsbmvsE0

[8] https://www.youtube.com/watch?v=H19pItcnd2U

[9] https://eptanews.gr/protoselido/covid-19-eggyatai-o-emvoliasmos-ti-themeliodi-archi-toy-ippokrati-peri-ofeleein-i-mi-vlaptein/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7999356/

[10] https://immunology.sciencemag.org/content/4/35/eaaw6647

[11] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7218962

[12] https://www.futuremedicine.com/doi/full/10.2217/fvl-2018-0008

[13] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7246018/

[14] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33429060/

[15] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7953441/

[16] https://theconversation.com/covid-19-vaccines-are-probably-less-effective-at-preventing-transmission-than-symptoms-heres-why-156611

[17] https://theconversation.com/what-is-the-ace2-receptor-how-is-it-connected-to-coronavirus-and-why-might-it-be-key-to-treating-covid-19-the-experts-explain-136928

[18] https://www.news247.gr/ygeia/g-ioannidis-mikroteri-apo-0-2-i-pragmatiki-mesi-thnitotita-toy-koronoioy.9023648.html

[19] https://www.capital.gr/epikairotita/3483125/up-ugeias-odigies-gia-ti-suntagografisi-antigripikon-embolion-kai-ton-emboliasmo-en-meso-koronoiou

[20] http://www.ish.gr/content/attachments2/09_2020/7203_ypourgeio-syntagografisi-antigripikon-emvolion_6209.pdf

[21] https://www.capital.gr/diethni/3532608/koronoios-erxetai-to-prasino-diabatirio-pos-tha-leitourgei

[22] https://www.naftemporiki.gr/story/1668903/covid-19-osoi-exoun-kanei-embolio-tha-prepei-na-sunexisoun-na-forane-maska

[23] https://www.the-scientist.com/news-opinion/a-guide-to-emerging-sars-cov-2-variants-68387

[24] https://www.capital.gr/epikairotita/3499843/mosialos-meta-ton-emboliasmo-tha-xreiazetai-test-antisomaton-gia-na-pistopoiithei-i-epituxia

[25] https://www.ema.europa.eu/en/documents/referral/regn-cov2-antibody-combination-casirivimab/imdevimab-covid19-article-53-procedure-conditions-use-conditions-distribution-patients-targeted_en.pdf

[26] https://www.ema.europa.eu/en/documents/referral/eli-lilly-company-limited-antibody-combination-bamlanivimab/etesevimab-covid19-article-53-procedure-conditions-use-conditions-distribution-patients-targeted_en.pdf

[27] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5328111/

[28] https://www.youtube.com/watch?v=zn_upyJtUMc

[29] https://www.youtube.com/watch?v=Tid-5WVly8U

[30] https://www.youtube.com/watch?v=sKm14DHH2hA

[31] https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/936870_great-reset-vivlio-emmesi-dilosi-toy-kmitsotaki-sto-grafeio-toy

[32] http://users.sch.gr/ipap/thematographia/plato-Menexenos-246e-247b.htm

[33] πρβλ. Ψαλμ. 79ος, στίχ. 3ος.

https://pneumatikes-selides.blogspot.com/2021/04/blog-post_67.html