Ἡ ἀδικαιολόγητη Ἁγιορειτική σιωπή καί συγκάλυψη στήν 30ετή ἀντορθόδοξη Πατριαρχεία τοῦ κ. Βαρθολομαίου

τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέπτεται από χθές, υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, το Άγιον Όρος. Κατά την άφιξή του πάντες, εν παρατάξει, οι Ηγούμενοι των 19 εκ των 20 κυρίαρχων Μονών του Όρους (μετ' αυτών και ο εγκάθετος ηγούμενος μιάς αντικανονικής και παρανόμου νέας, 21ης, "Μονής Εσφιγμένου") επέδειξαν δουλική στάση υποδοχής και αποδοχής, ενώ γνωρίζουν τα οικουμενιστικά, δηλαδή τα αιρετικά του φρονήματα, τις αντορθόδοξες πρωτοβουλίες και  τις αντικανονικές πράξεις του. Εξαίρεση απετέλεσε, σημειολογικά, η, έστω, σοβαρή στάση του Ηγουμένου της Μονής Δοχειαρίου Γέροντος Αμφιλοχίου και η αγέρωχη στάση του πολιού Ηγουμένου της Μονής Αγίου Παύλου Γέροντος Παρθενίου (χωρίς βεβαίως να διαχωρίζουν τη θέση τους). Μηδαμινές πάντως και πάλιν οι ελπίδες να ευρεθούν απέναντί του γνήσιοι Αγιορείτες,  μιμούμενοι το παράδειγμα των Οσίων και Ομολογητών Αγιορειτών Πατέρων.

Ας ελπίσωμε η Έφορος του Όρους Κυρία Θεοτόκος να σκεπάσει τον Ιερό τόπο Της και να αποτρέψει κάθε πνευματική και άλλη απειλή εναντίον του. Δεν έφθαναν δε όλα τα άλλα, ο κ. Βαρθολομαίος δεν παρέλειψε στην τελευταία συνέντευξή του, λίγο πριν πατήσει και πάλιν τα ιερά χώματα του Όρους, να στηλιτεύσει και αποδοκιμάσει έντονα όσους κληρικούς μοναχούς και λαϊκούς είτε εναντιώθηκαν στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τα σχετικά κυβερνητικά μέτρα (σ. ημ. ασεβέστατα όσον αφορά τον εκκλησιασμό των πιστών και βλάσφημα έναντι της Θ. Λατρείας), είτε εξέφρασαν σχετικές ενστάσεις και διαμαρτυρίες, χαρακτηρίζοντας τη στάση τους ως ανόητη, μή χριστιανική και μη ανθρώπινη! Μη νομίζετε ότι ελαφρά τη καρδία γράφονται τα σχετικά με τον Πατριάρχη και τα πεπραγμένα του. Με οδύνη γίνεται αυτό. Όμως, δεν πρέπει να δεχθούμε τη σύγχυση, ούτε να ανεχθούμε τη συγκάλυψη.

Ο κ. Βαρθολομαίος πήγε στο Όρος επί τη συμπληρώσει 30ετίας στον Πατριαρχικό θρόνο. Ο Θεός του έδωσε άπλετο χρόνο, μα δυστυχώς δεν τον αξιοποίησε επ' αγαθώ της αληθινής Πίστεως. Είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, ο οποίος, είτε συνεργεία του πονηρού, είτε λόγω αλλοιωμένων θεολογικών κριτηρίων του, είτε λόγω εξυπηρετήσεως σατανικών και πάντως αντορθοδόξων σχεδίων, δεν ακολουθεί την οδό των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων οικουμενικών Διδασκάλων και Πατέρων της Εκκλησίας, που είναι οι ασφαλείς και απλανείς οδοδείκτες και οδηγοί προς σωτηρίαν. Βάδισε και βαδίζει στα χνάρια του πανθρησκειαστού, οικουμενιστού και μασώνου προκατόχου του Αθηναγόρου, και το κάνει συνειδητά, επίμονα και συστηματικά. Οι Αγιορείτες γνωρίζουν όσα φοβερά έχει εκφράσει, γράψει και διακηρύξει ο κ. Βαρθολομαίος κατ' αυτήν την τριακονταετία της Πατριαρχείας του. Σιωπούν όμως! Φοβούνται; Συμβιβάζονται; Ανέχονται; Συμφωνούν; Ό, τι κι αν ισχύει δεν τιμά την ιδιότητά τους ως Αγιορειτών Πατέρων και η στάση τους προσβάλλει την αποστολή τους και την ευθύνη τους έναντι Θεού και του πιστού λαού Του.

 Ἀπό τή ζωντανή καί θάλλουσα Ἐκκλησία τῆς Κύπρου

Τά Ὀνομαστήρια

τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου

στήν πανηγυρίζουσα

Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἐπιφανίου,

Ἀραδίππου Λάρνακος

Τήν 12/25 Μαΐου 2022, μνήμη Αγίου Επιφανίου Αρχιεπισκόπου Σαλαμίνος Κύπρου, εόρτασε τα ονομαστήριά του ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής καί πάσης Κύπρου (της ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Πατρώων Παραδόσεων ΚΥΠΡΟΥ) Μακαριώτατος κ. κ. Επιφάνιος ο Δ', ένας σπάνιος και άξιος Ιεράρχης, με ακραιφνώς ορθόδοξο εκκλησιαστικό φρόνημα.

Η ανά τον κόσμο χειμαζομένη Ορθοδοξία έχει χρηστές ελπίδες γιά τή γνησία Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου, αλλά και ειδικότερα από τον Προκαθήμενό Της, μετά της περί αυτόν Ιεράς Συνόδου, από την αξιόλογη παρουσία και συμβολή των στον  ιερό αγώνα υπέρ της παραδοθείσης Πίστεως, ιδιαιτέρως στούς χαλεπούς καιρούς και περιστάσεις που αντιμετωπίζουμε.

Μαζί του συλλειτούργησε ο προς τούτο μεταβάς στη μεγαλόνησο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος (της γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος) Μακαριώτατος κ. κ. Στέφανος, συνοδευόμενος υπό τριών Κληρικών, καθώς και οι Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου,  Μητροπολίτης Κιτίου κ. Σεβαστιανός και Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Λάζαρος, πλαισιούμενοι υπό του εν Κύπρω ευσεβούς Ιερού Κλήρου, με τη συμμετοχή πυκνού εκκλησιάσματος.

ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΕΠ' ΑΓΑΘΩ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

 

«Φανάρι καί....ΝΑΤΟ

τό ἴδιο συνδικάτο»

 

"Νατοϊκή Ὀρθοδοξία"

Ἐναγκαλισμός Πατριάρχου Βαρθολομαίου μέ τόν ἰθύνοντα νοῦν τῆς σφαγῆς τῶν Σέρβων κ. Μπάϊντεν, νῦν Πρόεδρον τῶν Η.Π.Α.

 

του κ. Δ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου 

 

Ο αφελώς και ασεβώς αποκαλούμενος υπό αλιβάνιστων δημοσιογράφων, και όχι μόνον, "αρχηγός της Ορθοδοξίας", δηλαδή κάτι σαν Πάπας της Ανατολής, Πατριάρχης Κων/λεως κ. Βαρθολομαίος "έκοψε" έναν ακόμη εκκλησιαστικό Γόρδιο δεσμό. Αποκατέστησε πριν λίγες ημέρες (9.5.2022), δι' Αποφάσεώς του, στην "κανονικότητα" (και) τους Σχισματικούς των Σκοπίων (μετά από εκείνους της Ουκρανίας) αναγνωρίζοντάς τους ως "Αρχιεπισκοπή Αχρίδος", με δικαιοδοσία εντός των ορίων της "Βορείου Μακεδονίας", όπως σχετικώς αναφέρεται. Και τώρα πλέον ρίχνει το "γάντι" στο Πατριαρχείο της Σερβίας για τα περαιτέρω.

Εύλογα, λοιπόν, απορεί κανείς, για την τόλμη του Φαναρίου, το οποίο, στις πλέον κρίσιμες συγκυρίες από εκκλησιαστικής και πολιτικής απόψεως, δεν διστάζει με συνοπτικές τελικές διαδικασίες και άνευ συνεννοήσεως με όλους τους εμπλεκομένους (εν προκειμένω το Πατριαρχείο Σερβίας, στη δικαιοδοσία του οποίου ανήκει η εν λόγω Επαρχία και το οποίο ουσιαστικώς φέρει "προ τετελεσμένων" ) να "επιλύει" χρονίζοντα προβλήματα.

Επιτέλους, τόσο "αναποτελεσματικοί" είναι όλοι οι άλλοι, οι οποίοι μάλιστα διαθέτουν τα δικά τους μάλλον μεγαλύτερα επιτελεία, ή τόσο ικανό, ή τολμηρό, ή κάτι άλλο είναι το Φανάρι;

Αν προς στιγμήν λησμονήσει και παραθεωρήσει κανείς τους εκκλησιολογικούς ακροβατισμούς του Φαναρίου, όπως εκφράζονται από τους αίολους ισχυρισμούς του περί του Κωνσταντινουπόλεως ως δήθεν "πρώτου άνευ ίσων" (primus sine paribus), θα μπορούσε να εγκλωβιστεί στο ανωτέρω δίλημμα. Όμως, για όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, είναι πλέον ή σαφές ότι τίποτε στις Φαναριώτικες πρωτοβουλίες, καθώς και στον χρόνο που αυτές εκδηλώνονται δεν είναι τυχαίο.

Προβληματίζει δε, το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς, η συσχέτιση και σημασιολογική, τουλάχιστον, διασύνδεση των επιλογών και πρωτοβουλιών του Φαναρίου με τις ευρύτερες πολιτικές και δη γεωστρατηγικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολής και των Βαλκανίων. Όλοι άλλωστε γνωρίζουμε ότι, μετά την περίπτωση των Σχισματικών των Σκοπίων, μάλλον θα έχει σειρά η περίπτωση του Μαυροβουνίου, με ό, τι μπορεί αυτό  να σημαίνει.

Τελειώνοντας αυτή τη σύντομη αναφορά σε μία, ούτως ή άλλως, όπως κι αν την αποτιμήσει κανείς, σημαντική εξέλιξη, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε και παραθέσουμε τις έντονες επιφυλάξεις πολλών, οι οποίοι, από ειλικρινές ενδιαφέρον για την ενότητα των ορθοδόξων Εκκλησιών γίνονται μάρτυρες μιας αυξανόμενης "τόλμης"  του Φαναρίου εν μέσω ταραχής διχασμών και όχι ειρήνης.

Και ναί μεν, ο "τολμών" φαίνεται να γνωρίζει καλώς την τέχνη να καλύπτει τις όποιες βαθύτερες προθέσεις του, μιας και δεν υπάρχουν περιθώρια αφελούς αποδόσεώς της (τόλμης) σε φιλειρηνικές και αγαπητικές διαθέσεις αποκαταστάσεως της κανονικότητας και της ενότητος στον εκκλησιαστικό χώρο, όμως δυσκόλως αποκρούει και διασκεδάζει κανείς τους λογισμούς που θεωρούν την τελευταία κίνηση του Φαναρίου, κατά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ως συνέχεια της εκδικητικής στρατηγικής του έναντι του Πατριαρχείου Μόσχας για την αποχή αυτού από την διαβόητη "Σύνοδο της Κρήτης" και την εκ μέρους του αμφισβήτηση του διεκδικούμενου "πρωτείου" του (παπικού τύπου). 

Διότι, είναι προφανές ότι το εμμέσως πλην σαφώς "θιγόμενο" καί αιφνιδιαζόμενο εκ των τελευταίων εξελίξεων Πατριαρχείο Σερβίας είναι, "συμπτωματικώς", ένας βασικός συμπαραστάτης του Πατριαρχείου της Μόσχας και επιπλέον ανυποχώρητος αρνητής των τετελεσμένων του Φαναρίου εν Ουκρανία (δεν αναγνωρίζει το  εκκλησιαστικό μόρφωμά του υπό τον κ. Επιφάνιο).

Άλλωστε, προβληματίζει και "προκαλεί" η φοβερή σύμπτωση των γεωγραφικών διαδρομών στις πρωτοβουλίες των δύο ηγετικών "οργανισμών", του Φαναρίου και του... ΝΑΤΟ (διάβαζε ΗΠΑ). Είτε, άλλοτε, προηγείται, είτε, άλλοτε, έπεται, ο ένας ή ο άλλος!

Μη θεωρήσει, ωστόσο, κάποιος, εξ υπερβάλλοντος ζήλου, τολμηρή ή ασεβή την αναφορά μας στο Φανάρι ως....."οργανισμού". Μη συγχέουμε το Φανάρι με τον σεβαστό θεσμό του πάλαι ποτέ διαλάμψαντος εν Ορθοδοξία Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.

Ἐφημ. "Ὀρθόδοξος Τύπος", ἀρ. φύλλ. 2400, 13.5.2022 

 

Ἡ «καλή ἀπιστία» καί τό

«μέγα τραῦμα» !

Ψηφιδωτό τῆς περιφήμου Μονῆς Δαφνίου (Ἀθήνα).

 

Χριστός προς Θωμά: "Μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός" !

Ο μόνος αληθινός Θεός, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, δεν έγινε μόνο άνθρωπος, δεν σταυρώθηκε μόνο, δεν αναστήθηκε μόνο, αλλά καταδέχθηκε να θεραπεύσει και την διστακτικότητά μας, την απιστία μας να τον πιστεύσουμε αδιστάκτως, προτείνοντάς μας τη νυγείσα (λογχευθείσα από τον στρατιώτη) πλευρά του και τον τύπον των ήλων (τα τρυπήματα από τα καρφιά) για να τα ψηλαφήσουμε. Αυτό έκανε για όλους εμάς ο Απόστολος Θωμάς. 

Χάρη στην "καλή απιστία" του Θωμά πλέον οι Απόστολοι δεν κηρύττουν μόνον "ον εώρακαν", "ον ακήκοαν", αλλά και "ον εψηλάφησαν", κάνοντας ακόμη συγκλονιστικότερη και αδιαμφισβήτητη τη μαρτυρία της Αναστάσεως. 

Στη θεσπέσια Ακολουθία του "Αντίπασχα" (Κυριακή του Θωμά) αναφέρεται η φράση "το μέγα τραύμα", χαρακτηρίζουσα έτσι τον άνθρωπο. Είμαστε όντως "το τραύμα" που θεράπευσε με το δικό του τραύμα (τα Πάθη και τον Σταυρό Του) ο πατέρας μας, ο Χριστός!

Ο Θωμάς, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, "έχασε" την πρώτη εμφάνιση του Αναστάντος Χριστού γιατί δεν ήταν έτοιμος ακόμη. Του δόθηκε όμως ο χρόνος και με αγαπητική συγκατάβαση ο Αναστάς Χριστός ξανά-εμφανίστηκε στο χορό των μαθητών που τότε είχε ανάμεσά του κι εκείνον.

Εν τω μεταξύ, τον "κατήχησαν" οι συμμαθητές του αλλά χρειαζόταν και την προσωπική πείρα της Αναστάσεως που δίνει η θέα του Αναστάντος, ώστε όταν αργότερα θα αποστελλόταν (στην Ινδία) να κηρύξει Χριστόν Εσταυρωμένον και Ανάσταντα να κηρύττει όχι απλώς με πίστη εξ ακοής, αλλά εξ εμπειρίας!

Κι αν, κι εμείς, χάσαμε την πρώτη εμφάνιση του Αναστάντος Κυρίου μας, κι αν διστάσαμε σε αυτό που μας είπαν οι άλλοι πιστοί, ας γίνουμε κι εμείς από δύσπιστοι πιστοί, χάρη στη μαρτυρία του Θωμά στον οποίο ο Χριστός πρόσφερε την πλευρά και τους τύπους των ήλων για ψηλάφηση, αναφωνώντας πλέον μαζί με εκείνον προς τον Ιησού : "ο Κύριός μου και ο Θεός μου"!

Δ.Ι.Κ.