Ὅσιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος: Ὁ λόγος του διώχνει τά κόμπλεξ!

 

«Ἀρετῶν ταῖς ἀκτίσι καταλαμπόμενος, τῆς ἐν Χριστῶ πολιτείας φωστήρ πολύφωτος, θεοφόρε Ἰσαάκ ὤφθης ἐν Πνεύματι, καί κατευθύνεις ἀσφαλῶς, σωτηρίας πρός ὁδόν, διδάγμασι θεοπνεύστοις, τούς εὐφημούντας σέ Πάτερ, ὡς τοῦ Χριστοῦ θεῖον θεράποντα.»

 

Ο Όσιος Ισαάκ γεννήθηκε στις αρχές του 7ου αιώνα, στο Μπέιτ Κατραγιέ, στην περιοχή του Κατάρ, στην νότια άκρη του Περσικού Κόλπου.

Νέος ακόμη εισήλθε μαζί με τον αδελφό του στην Μονή του Αγίου Ματθαίου, και αφού προόδευσε πολύ στις αρετές, στην υπακοή και στη γνώση των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε στην ησυχία. Ο αδελφός του έγινε ηγούμενος της Μονής, και συνεχώς τον πίεζε να επιστρέψει στην Μονή για την πνευματική ωφέλεια των αδελφών. Η φήμη του αγίου Ισαάκ έφτασε ως την Νινευί, και οι πιστοί κατόρθωσαν να πείσουν τον αρχιεπίσκοπο Γιβαρτζή να τον χειροτονήσει επίσκοπο (περί το 648).

Ο Ισαάκ υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και άρχισε να καθοδηγεί με πολλή σοφία το πνευματικό του ποίμνιο. Δεν είχαν περάσει ούτε πέντε μήνες όταν δύο πιστοί, που τον είχαν παρακαλέσει να λύσει την διαφορά τους σχετικά με την εξόφληση ενός δανείου, απέρριψαν τις συμβουλές του και του είπαν:

«Άσε για την ώρα στην άκρη τις διδαχές του Ευαγγελίου». Αυτό ήταν αρκετό για να αποφασίσει να επιστρέψει στην έρημο, λέγοντας: «Εάν το Ευαγγέλιο δεν μπορεί να είναι εδώ παρόν, τί ήλθα να κάνω;

Παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στο όρος Ματούτ, στην περιοχή του Μπέιτ Χουζάγιε (σημ. Κουρδιστάν), όπου ζούσαν πολλοί ασκητές και κατόπιν εγκαταστάθηκε στην Μονή Ραμπάν Σαμπούρ, στο όρος Τσουχτάρ (βόρειο Κουρδιστάν). Μελετούσε την Αγία Γραφή με τόσο ζήλο και έχυνε τόσα δάκρυα που έχασε το φως του. Δεν έτρωγε παρά τρεις άρτους την εβδομάδα με μερικά λαχανικά, χωρίς ποτέ ν’ αγγίζει μαγειρεμένο φαγητό.

Από αγάπη και ωφέλεια των αδελφών του, από το στόμα του βγήκαν ουράνιες διδαχές, τις οποίες κατέγραφαν οι μαθητές του. Περιγράφει στους λόγους του όλες τις καταστάσεις της ψυχής που πορεύεται προς τη λύτρωση και την ένωσή της με τον Θεό.

Κατά τον Όσιο Ισαάκ, η πίστη είναι το πρώτο στάδιο της απελευθέρωσης από την υποδούλωση στον κόσμο και στα πάθη. Με αυτήν ο άνθρω­πος ξυπνά και αρχίζει τις ενάρετες πράξεις (τη νηστεία, τη νήψη, την μελέτη της Αγίας Γραφής, την αγρυπνία και την προσευχή). Τότε μπορεί να βρει μέσα στην καρδιά του την είσοδο του ουρανού. Με την ησυχαστική ζωή και τη σιωπή, που είναι «το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος», ο μοναχός θα δει μέσα του θαυμαστές καταστάσεις που το ανθρώπινο πνεύμα δεν μπορεί να συλλάβει. Με την κάθαρση της καρδιάς θα μπορεί να φθάσει και να προοδεύσει στην ταπείνωση, την «στολή της θεότητος», διότι αυτήν φόρεσε ο Λόγος του Θεού για να γίνει άνθρωπος. Η ταπείνωση περιλαμβάνει όλες τις άλλες αρετές και μας δίνει την καθαρότητα η οποία μας κάνει να θεωρούμε όλους τους άλλους καλούς και αθώους.

Με την πρόοδο στην ταπείνωση, ο ησυχαστής καθαρίζεται και φωτίζεται ο νους του με την εμπειρία των διαφόρων βαθμών της προσευχής και οδηγείται στην καθαρά προσευχή. Στην κατάσταση αυτή ο νους γεύεται τη χάρη του Θεού, βλέπει τον Θεό, ενώνεται με αυτόν και εισέρχεται στη Βασιλεία Του. Ο καθαρμένος και ειρηνικός άνθρωπος θα γίνει για όλους ζωντανή εικόνα της αγά­πης του Θεού και της ευσπλαχνίας Του.

Το βιβλίο του αββά Ισαάκ είναι απαραίτητος οδηγός κάθε ορθόδοξης ψυχής για να βαδίσει προς τον Θεό με ασφάλεια.

Γι’ αυτό ένας σύγχρονος γέροντας, ο Ιερώνυμος της Αιγίνης, συμ­βούλευε να μη διστάσουμε, ακόμη και να ζητιανέψουμε, για να αποκτήσουμε ένα αντίτυπο των έργων του αββά Ισαάκ. Επίσης συμβούλευε τα πνευματικά του παιδιά: «Να μην περάσει μέρα χωρίς να διαβάσεις έστω και μια σελίδα από τον αββά Ισαάκ. Εγώ πολύ τον αγαπώ τον ευλογημένο, γέροντά μου τον έχω. Και σε ό,τι διαβάζεις, να εγκύπτεις και να λέγεις μέσα σου: Εγώ το πράττω αυτό; Ετσι θα παρακινείσαι από την ανάγνωση να μεταβαίνεις εις την πράξιν»

 

Ἐβεβηλώθησαν τά Ἱερά Λείψανα τῆς Λαύρας τοῦ Κιέβου – Πετσέρσκ!

 

 

  Ἡ Λαύρα τοῦ Κιέβου-Πετσὲρσκ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ παλαιότερα καὶ πιὸ σεβαστὰ μοναστήρια στὸν ὀρθόδοξο κόσμο, στὰ σπήλαια τοῦ ὁποίου βρίσκονται πάνω ἀπὸ 120 ἱερὰ λείψανα ἁγίων. Ὡστόσο, σήμερα τὰ ἱερὰ τῆς Λαύρας δὲν εἶναι προσβάσιμα στοὺς ἁπλοὺς πιστούς, ἀφοῦ ἔχουν βεβηλωθεῖ ἀπὸ ἐκπροσώπους τοῦ λεγόμενου «μουσείου», ποὺ δροῦν κατ’ ἐντολὴ τῶν οὐκρανικῶν ἀρχῶν.

 

  Σύμφωνα μὲ δημοσιογραφικὲς πληροφορίες τῆς Ἕνωσης Ὀρθοδόξων Δημοσιογράφων, στὶς 5 Μαρτίου 2025 τὸ Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ τῆς Οὐκρανίας δημιούργησε ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν ἐπιθεώρηση τῶν ἄφθαρτων λειψάνων τῶν ἁγίων τῆς Μονῆς τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου τόσο στὰ Μακρινὰ ὅσο καὶ στὰ Κοντινὰ Σπήλαια. Τὴν ἐπιτροπὴ αὐτὴ τὴν στελέχωσαν διάφοροι ἐπιστήμονες βιολόγοι, ἀνατόμοι καὶ κτηνίατροι.

 

  Σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ Νο214, τὸ Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ ἀνέθεσε στὴν δημιουργηθεῖσα ἐπιτροπὴ μέχρι στὶς 30 Μαΐου νὰ πραγματοποιήσει ἔλεγχο καὶ νὰ ἐπαληθεύσει «τὴν παρουσία ἱερῶν λειψάνων στοὺς τάφους τῶν Ἐγγὺς καὶ Μακρινῶν Σπηλαίων τοῦ Ἐθνικοῦ Καταφυγίου Λαύρας Κιέβου-Πετσὲρσκ καὶ νὰ προσδιορίσει τὴν ἱστορικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ ἀξία τῶν λειψάνων αὐτῶν».

 

Χαρακτηριστικὸ εἶναι ὅτι τὰ στοιχεῖα γιὰ τὴν ἐργασία τῆς ἐπιτροπῆς τὸ ὑπουργεῖο ἀποφάσισε νὰ τὰ ὀνομάσουν «πληροφορίες μὲ περιορισμένη πρόσβαση».

 

Στὴν συνέχεια, στὶς 28 Μαρτίου 2025, ἐκπρόσωποι τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ καὶ τῆς ἀστυνομίας εἰσῆλθαν στὰ Κοντινὰ καὶ Μακρινὰ Σπήλαια τῆς Λαύρας καὶ πῆραν τὰ Σπήλαια ὑπὸ τὸν ἔλεγχό τους. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν στιγμὴ οἱ μοναχοὶ δὲν εἶχαν πλέον πρόσβαση στὰ ἱερὰ λείψανα. Τὸ ὑπουργεῖο διέταξε τὴν καταγραφὴ καὶ τὴν ἐξέταση τῶν ἱερῶν λειψάνων, ὅμως ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον συμπεριφέρθηκαν οἱ ἐργαζόμενοι τῆς ἐπιτροπῆς ἦταν βέβηλος. Στὸ διαδίκτυο δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες ποὺ συγκλόνισαν τοὺς πιστούς. Τὰ λείψανα ἀφαιροῦνταν ἀπὸ τίς λειψανοθῆκες τους, τοποθετοῦνταν σὲ διάφορους βοηθητικοὺς χώρους, γίνονταν διάφοροι χειρισμοί, οἱ ἐργαζόμενοι ἁπλῶς ἀνακάτευαν τά λείψανα τῶν ἁγίων.

 

Στὴν ἀποκαλούμενη «καταγραφὴ» δὲν ἐπετράπη ἡ πρόσ­βαση στοὺς ὀρθόδοξους μοναχούς, οἱ ὁποῖοι γιὰ 1000 χρόνια φροντίζουν τὰ ἱερά, καὶ ὅλοι οἱ χειρισμοὶ μὲ τὰ λείψανα πραγματοποιοῦνταν ἀπὸ λαϊκοὺς — χωρὶς τὸν ἀπαιτούμενο σεβασμὸ καὶ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Ἡ Λαύρα ὑπέβαλε αἴτηση στὸ Γραφεῖο Κρατικῶν Ἐρευνῶν γιὰ βεβήλωση τῶν ἱερῶν λειψάνων. Στὸ αἴτημα τοῦ δικηγόρου τῆς Λαύρας ὁ ἀναπληρωτὴς ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ ἀνέφερε ὅτι στὸ πλαίσιο τῶν ἐργασιῶν τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ μὲ τὰ λείψανα τῶν ὁσίων στὰ Μακρινὰ σπήλαια πραγματοποιοῦσαν «δοκιμὲς» οἱ εἰδικοὶ τοῦ Μικροβιολογικοῦ Ἐργαστηρίου τοῦ Κρατικοῦ Πανεπιστημίου Σούμι «ΕΚΟΜΕΔΧΙΜ».

 

Οὔτε τὸ Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ οὔτε ἡ ἐπιτροπὴ θέλησαν νὰ δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὶς «ἐργασίες» μὲ τὰ ἱ. Λείψανα.

 

Στὸ τέλος Αὐγούστου στὸ Διαδίκτυο ἐμφανίστηκαν φωτογραφίες, ὅπου οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ μουσείου ἔβγαζαν ἀπὸ τὰ σπήλαια κιβώτια μὲ ἱερὰ λείψανα καὶ πραγματοποιοῦσαν μὲ αὐτὰ κάποιες ἐργασίες. Μετὰ ἐμφανίστηκαν φωτογραφίες, ὅπου τὰ ἱ. Λείψανα τοποθετήθηκαν σὲ κάποιο βοηθητικὸ χῶρο κάτω ἀπὸ μία σκάλα.

 

Ἡ διευθύντρια τοῦ μουσείου Κοτλιαρέβσκαγια ἐπιβεβαίωσε ὅτι οἱ ἐργαζόμενοι πραγματοποιοῦσαν μὲ τὰ ἱερὰ λείψανα κάποιες ἐργασίες. Εἶπε ὅτι αὐτοὶ ὁλοκλήρωσαν τὸ «σύνολο τῶν ἐργασιῶν γιὰ τὴ διατήρηση τῶν κιβωτίων μὲ τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν ὁσίων» καὶ ὅτι τὸ προσωπικό της «ἐργάστηκε» μὲ τὶς λειψανοθῆκες τῶν ἁγίων Πατέρων τῶν Σπηλαίων, λαμβάνοντας ὑπόψη τοὺς νόμους τῆς Οὐκρανίας.

 

Ἐδῶ ἀξίζει νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ πίεση τῶν ἀρχῶν στοὺς μοναχοὺς τῆς Λαύρας καὶ οἱ προσπάθειες νὰ ἀφαιρεθεῖ ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους τῆς Οὐκρανίας τὸ μεγαλύτερο ἱερὸ προσκύνημά τους συνεχίζονται ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια. Στὶς 14 Ἰουλίου 2023, ὁ ἡγούμενος τῆς Λαύρας, Μητροπολίτης Παῦλος (Λέμπεντ), μεταφέρθηκε σὲ κρατητήριο, στὴν συνέχεια τοῦ τοποθετήθηκε ἠλεκτρονικὸ βραχιόλι στὸ πόδι, καὶ αὐτὴ τὴ στιγμὴ βρίσκεται ὑπὸ κατ’ οἶκον περιορισμὸ καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ εἰσέλθει στὴ Λαύρα γιὰ τὴ διεξαγωγὴ θείων Λειτουργιῶν.

 

Ἀργότερα, οἱ ἀρχὲς ἀποφάσισαν νὰ ἀφαιρέσουν ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς μέρος τῆς περιοχῆς τῆς Λαύρας, τὴν διαχείριση τοῦ καταφυγίου καὶ τοῦ μουσείου, καὶ ἔκλεισαν πλήρως τὴν πρόσβαση στοὺς πιστοὺς στὰ σπήλαια. Οἱ πιὸ σημαντικοὶ ναοὶ τῆς Λαύρας — ἡ Κοίμηση καὶ ἡ Τραπεζαρία — παραδόθηκαν στὴν OCU, τοῦ σχισματικοῦ Μητροπολίτου Ἐπιφανίου, ὅπου στὴν ἀφαιρεθεῖσα περιοχὴ τῆς Λαύρας ζεῖ μόνο ἕνας μοναχὸς (ἐνῶ ἡ ἀδελφότητα ποὺ παρέμεινε πιστὴ στὸν κανονικὸ Μητροπολίτη Ὀνούφριο καὶ στὴν UOC ἀριθμεῖ πάνω ἀπὸ 100 μοναχούς).

 

Ἡ κατάσταση γύρω ἀπὸ τὴν Λαύρα συνεχίζει νὰ παραμένει τεταμένη, καὶ οἱ πιστοὶ τῆς UOC καθημερινὰ τελοῦν προσευχὲς καὶ ψάλλουν ἀκάθιστους ὕμνους γύρω ἀπὸ τοὺς τοίχους της, ζητώντας ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοὺς ἐπιστρέψει τὸ ἱερό τους προσκύνημα.

 

Ταυτόχρονα, φοβοῦνται ὅτι τὰ λείψανα τῶν ἁγίων μπορεῖ νὰ μὴ βρίσκονται πλέον στὸ μοναστήρι. Ἀφοῦ στὰ μέσα ἐνημέρωσης ἔχουν ἤδη δημοσιευθεῖ δηλώσεις γιὰ τὴν πιθανὴ μεταφορὰ τῶν «πολύτιμων» ἱερῶν λειψάνων στὸ ἐξωτερικὸ — συμπεριλαμβανομένου τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου. Αὐτὴ ἡ ἐκδοχὴ συζητεῖται εὐρέως στὰ ὀρθόδοξα μέσα ἐνημέρωσης, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν δὲν ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ ἀπὸ ἐπίσημα ἔγγραφα.

 

Παραθέτουμε δηλώσεις σχετικὰ μὲ τὴν βεβήλωση τῶν ἱερῶν Λειψάνων στὴν Λαύρα τοῦ Κιέβου:

– Ὁ Μητροπολίτης Χμελνίτσκι Βίκτωρ: «ἐξέφρασε τὴν βαθιὰ ἀνησυχία του γιὰ τὴν κατάσταση γύρω ἀπὸ τὰ λείψανα τῶν ὁσίων τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, τὰ ὁποῖα σκοπεύει νὰ ἐρευνήσει ἐπιτροπὴ τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ, στὴν ὁποία συμμετέχουν βιολόγοι, ἐμβρυολόγοι, ἀκόμη καὶ κτηνίατροι».

-Ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος ἔκανε ἔκκληση πρὸς τοὺς Προκαθημένους τῶν Τοπικῶν Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν σχετικὰ μὲ τὴν κατάσταση στὴ Λαύρα τῶν Πετσὲρσκ τοῦ Κιέβου καὶ τὴν βεβήλωση τῶν ἱερῶν Λειψάνων. Ὁ πατὴρ Ἀναστάσιος τόνισε ὅτι ἡ σιωπὴ ὁλόκληρου τοῦ Ὀρθόδοξου κόσμου σχετικὰ μὲ τὸν διωγμὸ τῆς UOC ἐνθάρρυνε τὶς οὐκρανικὲς ἀρχές.

– Μοναχοὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους καταδίκασαν τὴ βεβήλωση τῶν λειψάνων καὶ δήλωσαν ὅτι «Δυστυχῶς, οἱ συγκεκριμένες ἐνέργειες τῶν Οὐκρανικῶν ἀρχῶν μὲ τά ἱ. Λειψανα τῶν Ἁγίων τῶν Σπηλαίων τῆς Λαύρας, μᾶς θυμίζουν –ἂν μὴ τί ἄλλο– «ἔργα καὶ ἡμέρες» τῶν σοβιετικῶν ἀθεϊστικῶν ἀρχῶν. Σὲ ἀνάλογη περίπτωση θὰ γινόταν ἀποδεκτὸ ἀπὸ τὸ αἱρετικὸ Βατικανὸ ἄν οἱ ἰταλικὲς ἀρχὲς ἐπιχειροῦσαν κάτι παραπλήσιο γιὰ τὴν μελέτη τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου, Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου καὶ ἄλλων Ἁγίων;».

– Μητροπολίτης τῆς Βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας καταδίκασε τὴ βεβήλωση τῶν λειψάνων στὴ Λαύρα.

– Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὴν Ἱερουσαλὴμ καταδίκασε τὴν «ἐξέταση» τῶν λειψάνων στὴ Λαύρα.

– Ὁ Διευθυντὴς Ὑποθέσεων τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἐδήλωσε: Τώρα ἡ ἐξουσία κοροϊδεύει ἀκόμη καὶ τὰ λείψανα τῶν ἁγίων τῆς Λαύρας.

– Βούλγαρος θεολόγος: Ὅποιος διώκει τοὺς μοναχοὺς καὶ «μελετᾶ» τὰ λείψανα τῆς Λαύρας – δὲν εἶναι χριστιανός.

– Ἱεράρχης τῆς Ἱερουσαλήμ: Οἱ ἐνέργειες τῶν ἀρχῶν στὴ Λαύρα εἶναι κοροϊδία τῆς πίστης.

– Ὁ Οὐκρανὸς βουλευτὴς Ντουμπίνσκι διαβεβαίωσε ὅτι ἡ πρωτοβουλία γιὰ τὴν ἀπογραφὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν πρόεδρο Ζελένσκι καὶ ὅτι ἡ Πρωθυπουργὸς Σβιρίντενκο ἔδωσε ἐντολὴ «νὰ κάνουν καταγραφὴ τῶν λειψάνων στὴν Λαύρα».

– Βούλγαρος ἱερέας: Ἡ βεβήλωση στὴ Λαύρα ἀποτελεῖ πλῆγμα σὲ ὅλο τὸν χριστιανικὸ λαό.

– Ἱερέας τῆς Γεωργίας γιὰ τὰ γεγονότα στὴ Λαύρα: Ἡ προσβολὴ τῶν λειψάνων δὲν συγχωρεῖται σὲ κανένα.

 

ΣΧΟΛΙΟ: Γιά τό ἐν λόγῳ ἀνοσιούργημα ὑπάρχει ὁ κυρίως ἔνοχος καί ὁ κυρίως ἠθικός αὐτουργός του, οἱ ὁποῖοι βαρύνονται καί ἐπωμίζονται τήν τεράστια ἱστορική καί ἠθική εὐθύνη, καί εἶναι: ὁ Πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι καί ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος! Οἱ σχετικές ἀποφάσεις αὐτῶν, οἱ ἐνέργειες καί οἱ σκόπιμες παραλείψεις των ἐπέτρεψαν αὐτό τό πρωτοφανές σέ ἀσέβεια και Θεομαχία ἔγκλημα, τό ὁποῖο, βάσει τοῦ πνευματικοῦ νόμου, δέν θά μείνει χωρίς βαρύτατες συνέπειες!

 Ἑκατό ἔτη ἀπό τήν ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στόν Ἀττικό Οὐρανό (14/27-9-1925)

Τό μέγα Θαῦμα

τοῦ 20^οῦ αἰῶνος

● Θεόθεν Βεβαίωσις τοῦ Θεαρέστου Ἀγῶνος τῶν εὐσεβῶν προγόνων μας ὑπέρ τῶν ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων καί κατά τῆς Παπικῆς Καινοτομίας τοῦ νέου ἡμερολογίου

 

 

Ἀκριβῶς σαν σήμερα, πρίν ἀπό 100 χρόνια, τό ἔτος 1925, περισσότεροι ἀπό δύο χιλιάδες πιστοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί πού δέν δέχθηκαν νά ἀκολουθήσουν τήν Παπική καινοτομία τοῦ νέου ἡμερολογίου στήν Ἑλλάδα (εἰσαχθεῖσα καί ἐπιβληθεῖσα ἀντικανονικῶς, τό 1924) καί ἐνῶ ἀγρυπνοῦσαν στό ἐρημικό (τότε) μονύδριο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου στούς πρόποδες τοῦ Ὑμηττοῦ (Ἀττική) ἔγιναν μάρτυρες τοῦ μεγαλυτέρου θαύματος τοῦ 20^οῦ αἰῶνος : Φωτεινός Σταυρός σχηματίστηκε στόν νυκτερινό οὐρανό φωτίζοντας τόν χῶρο τῆς Συνάξεως τῶν τότε διωκομένων πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἑόρταζαν τήν Παγκόσμιο Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, σύμφωνα μέ τό ἐκκλησιαστικό, λεγόμενο παλαιό, ἡμερολόγιο.

Μάρτυρες τοῦ μεγάλου αὐτοῦ θαύματος ἔγιναν ἀκουσίως καί οἱ ἀπεσταλμένοι, γιά νά παρακολουθοῦν τούς πιστούς καί νά συλλάβουν τόν Ἱερέα τους, χωροφύλακες. Αὐτοί ἐνόρκως βεβαίωσαν τήν ἡμέρα πού ξημέρωσε (14/27 Σεπτεμβρίου 1925) στήν ὑπηρεσία τους τό Θαῦμα πού εἶδαν. Ἡ Θεοφάνεια αὐτή κράτησε περίπου μισή ὥρα, κατά τή διάρκεια τῆς ὁποίας γονατιστοί ὅλοι οἱ πιστοί ἔκραζαν μέ δάκρυα στά μάτια, στραμμένα πρός τόν Οὐρανό, τό Κύριε ἐλέησον!

Τό ἀδιαμφισβήτητο αὐτό μέγα θαῦμα, μεμαρτυρημένο καί ἑπωνύμως ὑπό τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων-πιστῶν, ἀποτελεῖ Θεόθεν βεβαίωση τῆς εὐαρεσκείας τοῦ Θεοῦ στόν Ἱερό Ἀγώνα τῶν πιστῶν ὑπέρ τῆς ἀκαινοτομήτου πατρώας εὐσεβείας καί τῆς τηρήσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν Παραδόσεων.

Πιστοί-αὐτόπτες μάρτυρες τοῦ μεγάλου θαύματος.