ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ἀγαπητοί ἀναγνῶστες-ἐπισκέπτες μας,

Σᾶς ἐνημερώνουμε ὅτι ἀρκετοί εἶναι ἐκεῖνοι πού ἀνταποκρίθηκαν στό κάλεσμά μας γιά ἕναν ἀνοικτό Διάλογο περί τῶν προσφάτων δηλώσεων τοῦ κ. Βαρθολομαίου περί τῶν Διαλόγων μέ τούς ἑτεροδόξους καί τόν Οἰκουμενισμό. Τούς εὐχαριστοῦμε ὅλους, Κληρικούς καί λαϊκούς, θερμῶς.Ἡ ἀποστολή τῶν σχολίων καί τῶν ἀπόψεων τῶν ἀνωτέρω ἔγινε μέσω τοῦ ἡλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου μας.Προτείνουμε, ὅμως, νά γίνονται σχόλια καί ἀπ' εὐθείας ἐπιλέγοντας κάτω ἀπό τό σχετικό ἄρθρο - ἀνάρτηση στό ἱστολόγιό μας καί στήν κόκκινη γραμμή (μπάρα) τήν ἐπιλογή "Δέν ὑπάρχουν σχόλια" ἤ "Σχόλια", ἐν συνεχεία γράφοντας στό πλαίσιο τήν ἄποψή τους καί στή συνέχεια πατώντας τήν ἐπιλογή "δημοσίευση". Ἔτσι, θά δοθῆ καί ἡ δυνατότης ἀλληλο-σχολιασμοῦ τῶν ἀπόψεων ὅλων. Τέλος, σέ λίγες ἡμέρες θά δημοσιεύσωμε καί τήν δική μας τοποθέτηση σχολιάζοντας, ὅπου εἶναι χρήσιμο γιά νά ἀναδειχθοῦν καί οἱ διαφορετικές προσεγγίσεις, καί δικά σας σχόλια. Ὅσοι δέν καταθέσατε τήν ἄποψή σας, κάντε το. Σήμερα ὁ ψύχραιμος διάλογος ἀναζητήσεως τῆς ἀληθείας καί ἡ μαρτυρία ὑπέρ αὐτῆς εἶναι ὅσο ποτέ ἄλλοτε ἀπαραίτητα. Ὁ φόβος, ἡ παθητικότητα καί ἡ ἀδιαφορία, ἀλλά ἐπιτρέψτε μας νά ποῦμε καί ἡ ἀμέλεια, ἡ ὑστεροβουλία καί ὁ ἀτομισμός μᾶς ἔχουν ὁδηγήσει στά σημερινά τραγικά ἀδιέξοδα. Ἄς τά ὑπερνικήσουμε μέ τό θάρρος καί τόν καλόν ἀγώνα!

Μέ ἐκτίμησι

ὁ Διαχειριστής τοῦ ἱστολογίου

Δ.Ι.Κ.

ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟ

ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ-ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΜΑΣ

ΕΠΙ ΕΝΟΣ ΣΟΒΑΡΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ

«ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ-ΣΩΤΗΡΙΑ»: Πρό ὀλίγων ἡμερῶν ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος, δι’ ὁρισμένους ἱκανός πνευματικός ἡγέτης τῆς Ὀρθοδοξίας καί δι’ ἄλλους Οἰκουμενιστής ἤτοι φορέας τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, σέ συνάντησή του μετά τοῦ Πατριάρχου Βουλγαρίας στό Φανάρι ἐδήλωσε (κατά τόν Χαιρετισμό του πρός τόν τελευταῖον) ὅτι στούς διεξαγομένους διαλόγους μετά τῶν διαφόρων ἑτεροδόξων δέν προδίδεται ἡ Ὀρθοδοξία ἀλλά γίνεται προσπάθεια νά ὁδηγηθοῦν σταδιακῶς ὅλοι αὐτοί στήν μόνη ἀληθινή Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. Ἤδη σέ διάφορα ἔντυπα καί blogs σχολιάζονται αὐτές οἱ δηλώσεις ποικιλοτρόπως.

Παρακαλοῦμε τούς ἀναγνώστες-ἐπισκέπτες τοῦ παρόντος ἱστολογίου ἐάν τό ἐπιθυμοῦν βεβαίως νά συμμετάσχουν σέ ἕνα ΔΙΑΛΟΓΟ δημόσιο καταθέσεως τῶν ἀπόψεών των (μας) σχολιάζοντας τίς δηλώσεις αὐτές τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Ἀποσκοποῦμε στόν συμπροβληματισμό ὅλων καί τήν ἔκφραση έλευθέρως καί ὑπευθύνως τῆς ἰδικῆς των (μας) ἀπόψεως γιά ἕνα θέμα σοβαρό πού πρέπει ὅλους νά μᾶς ἀπασχολεῖ. Ἀσφαλῶς μέ σεβασμό, εὐπρέπεια καί ὑπευθυνότητα, ὅπως ἁρμόζει σέ σκεπτομένους ἀνθρώπους καί δή Χριστιανούς.

Πρός διευκόλυνση τοῦ προβληματισμοῦ αὐτοῦ θά δημοσιεύσωμε κατωτέρω τό ἀκριβές κείμενο τῶν δηλώσεων τοῦ Πατριάρχου ἐπί τοῦ συγκεκριμένου ζητήματος. Ἡ συμμετοχή τῶν ἐνδιαφερομένων ἀρχικῶς θά γίνεται μέσω τῶν σχολίων τῆς ἀναρτήσεως. Προτείνεται ὁ ἑπώνυμος σχολιασμός, ἀλλά δέν ἀπαγορεύομε καί τά ἀνώνυμα σχόλια, ἐφ’ ὅσον, ὅμως, τηροῦνται οἱ στοιχειώδεις κανόνες αὐτοσεβασμοῦ καί εὐπρεπείας.

Μετά την πάροδο εὐλόγου διαστήματος θά τοποθετηθεῖ καί τό ἱστολόγιό μας μέ δική του τοποθέτηση, ἀλλά καί ἀναφορά σέ ὅσα, ἐκ τῶν σχολίων τά ὅποῖα θά γίνουν, κριθεῖ ὅτι εἶναι χρήσιμο καί ἐνδιαφέρον.

Τέλος, καί στά πλαίσια τῆς συμμετοχῆς περισσοτέρων σ’ αὐτόν τόν Διάλογο συμπροβληματισμοῦ, ὁ ὁποῖος δικαιολογεῖ καί τόν σχολιασμό τῶν ἄλλων σχολίων ἤ τήν ὑποβολή ἀποριῶν καί ἐρωτήσεων μεταξύ τῶν σχολιαστῶν ἀλλά καί τοῦ ἱστολογίου μας, θέτομε, ὡς ἔναυσμα σχολιασμοῦ τῶν πατριαρχικῶν δηλώσεων, τρία ἐρωτήματα: 

1.                Θεωρεῖτε τίς ἐν λόγω δηλώσεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου συνεπεῖς ἐν σχέσει μέ τήν μέχρι σήμερον στάση καί πρακτική του;

2.                Θεωρεῖτε ὀρθές αὐτές καθ’ ἑαυτές τίς θέσεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου ὅπως αὐτές διατυπώνονται στίς σχετικές δηλώσεις του; Καί,

3.                Ποιός εἶναι κατά τή γνώμη σας ὁ πραγματικός λόγος καί ὁ ἀντικειμενικός σκοπός τῶν δηλώσεων αὐτῶν τοῦ κ. Βαρθολομαίου;

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ.

(Ἀπόσπασμα Χαιρετισμοῦ πρός τόν Πατριάρχη Βουλγαρίας κ. Νεόφυτον στό Φανάρι τήν 20^η Σεπτεμβρίου 2013)

«(…)Αι τοπικαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι είναι ηνωμέναι εν Χριστώ και εν Πνεύματι Αγίω και κοινωνούν εκ του αυτού Ποτηρίου, ώστε ορθόν και πρέπον είναι να είπωμεν ότι αι επί μέρους διαφωνίαι μεταξύ αυτών δεν αναιρούν την εν Χριστώ ενότητά των. Ως εκ τούτου, αξιολογούμεν, ότι αι καταβαλλόμεναι προσπάθειαι γεφυρώσεως των μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών διαφορών δεν είναι προσπάθειαι επιτεύξεως της ήδη υφισταμένης αδιασαλεύτου ενότητος, αλλά προσπάθειαι περαιτέρω εμβαθύνσεως και εδραιώσεως αυτής, ως και επιτεύξεως μιας ομοιομόρφου κατά το εφικτόν αντιμετωπίσεως των διαφόρων ανακυπτόντων θεμάτων.

Αντιθέτως, αι μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και των ετεροδόξων συζητήσεις και οι διάλογοι έχουσι μεν ως απώτατον στόχον αυτών την εκπλήρωσιν της βουλήσεως και εντολής του Κυρίου "ίνα πάντες εν ώσιν" (Ιωάν. 17, 21), συμβάλλουν δε το γε νυν έχον εις την κοινωνικήν συνεργασίαν και εις την μαρτυρίαν τη αληθεία, επί τω σκοπώ της αλληλοκατανοήσεως και της εν καιρώ αποδοχής και υπό των ετεροδόξων της μιας Ορθοδόξου πίστεως. Δεν αποσκοπούν, ως εγράφη και εν Βουλγαρία και αλλαχού, εις την δημιουργίαν ενός κοινώς αποδεκτού «συνονθυλεύματος» δοξασιών. Δηλαδή, δεν επιδιώκεται δια της λεγομένης οικουμενικής κινήσεως η αποδοχή μιας «χριστιανικής συγκρητιστικής ομολογίας», αλλά η εμβάθυνσις εις την Χριστιανικήν Ορθόδοξον πίστιν και εις την κοινωνικήν συνεργασίαν των επικαλουμένων το όνομα του Χριστού. Δεν φοβούμεθα, ως εικός, οι Ορθόδοξοι, οι έχοντες το πλήρωμα της αληθείας, ότι θα επηρεασθώμεν εκ των απόψεων των ετεροδόξων αδελφών ημών επί των δογματικών θεμάτων. Ακολουθούμεν απλώς την μακράν εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την συγκεφαλαιουμένην εις την συμβουλήν του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, και συζητούμεν άνευ χρονικού περιορισμού μετά των ζητούντων παρ  ἡμῶν καλοπροαιρέτως λόγον περί της εν ημίν ελπίδος: «Εν τοις μεν κακοθελώς ημίν μαχομένοις απίστοις, η κακοπίστοις, μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παυσώμεθα. Εν δε τοις την αλήθειαν μαθείν βουλομένοις, το καλόν ποιούντες, έως αιώνος μη εκκακώμεν. Πλην, και προς στηριγμόν ημών της καρδίας εν αμφοτέροις χρησώμεθα» (Κλίμαξ, Λόγος ΚΣΤ , περί διακρίσεως, 2,11).

 Δια της τακτικής ταύτης δεν προδίδομεν την Ορθοδοξίαν, ως κατηγορούμεθα, ούτε υποστηρίζομεν οικουμενιστικάς αντιλήψεις, αλλά κηρύσσομεν προς τους ετεροδόξους και προς πάντας την Ορθόδοξον αλήθειαν.

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δογματίζει ότι ο Θεός «αεί μεθ  ἡμῶν διαλέγεται». Επομένως και ημείς οι οποίοι θέλομεν να πορευώμεθα κατά το υπόδειγμα Αυτού οφείλομεν να διαλεγώμεθα μετά πάντων όσων επιθυμούν και θέλουν να ακούσουν τας απόψεις, τας πεποιθήσεις, την πίστιν και τα δόγματα της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Εάν παύσωμεν να διαλεγώμεθα μετ  αυτών, παρακούομεν την εντολήν του Θεού όπως μαθητεύωμεν πάντα τα έθνη (πρβλ. Ματθ. κη , 19).(…)»

Ἐγκύκλιος μέ νόημα καί οὐσία!

ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

† ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ἐλέῳ Θεοῦ, Ἀρχιεπίσκοπος

Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου

καί οἱ σύν ἐμοί ἀδελφοί

ΣΧΟΛΙΟ <<ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ - ΣΩΤΗΡΙΑΣ>>: Δημοσιεύομε κατωτέρω την  πρόσφατη Ἐγκύκλιο τῆς "Κυπριακῆς Ἱεραρχίας", θεωρώντας τό περιεχόμενό της ἰδιαίτερα σημαντικό εὐρύτερα γιά τήν πορεία τῆς Παιδείας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μᾶς ἐξέπληξε εὐχάριστα τό μεστό, καθαρό καί καίριο περιεχόμενό της. Μέ ἄμεσο καί εὐθύ τρόπο ἐπισημαίνονται οἱ κίνδυνοι πού ἀπειλοῦν τήν Παιδεία τοῦ Γένους μας καί εὐστόχως ἐντοπίζονται οἱ καθόλου τυχαῖες νέες κατευθύνσεις καί πλαίσια σέ καίριους τομεῖς πού προβλέπουν τά νέα προγράμματα τῆς Πολιτείας στήν Παιδεία. Κατά σύμπτωση, τά ἴδια ἀκριβῶς συμβαίνουν καί παρ' ἡμῖν, ἐν Ἑλλάδι! Ἰδιαιτέρως μᾶς ἐντυπωσιάζουν τά ἐπισημαινόμενα ὑπό τῆς Ἐγκυκλίου γιά τήν διδασκαλία τῆς Γλώσσης. Φαίνεται ὅτι ὅταν ἐμεῖς διαπληκτιζόμεθα γιά προκατάληψη, φανατισμό καί συνομοσιολογία, κάποιοι ἄλλοι μέ μεθοδικότητα ἀπεργάζονται προκατηλειμμένα, φανατικά καί συνομωτικά τήν ἀποδόμηση κάθε δομικοῦ στοιχείου Ὀρθοδοξίας καί Ἑλληνισμοῦ στήν μαρτυρική Μεγαλόνησο ἀλλά καί τήν Ἑλλάδα. Εἰδικῶς γιά τήν συγκεκριμένη ἐνέργεια συγχαίρουμε τούς συντάξαντας καί εὐχόμεθα νά βροῦν καί παρ' ἡμῖν μιμητές . Οἱ κάθε εἴδους ἐπισημάνσεις στό κείμενο (μαῦρο καί ὑπογραμμίσεις) εἶναι δικές μας.

Παντί τῷ Χριστεπωνύμῳ Πληρώματι

τῆς Ἁγιωτάτης Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

Χάρις ὑμῖν καί εἰρήνη παρά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Μέσα στην πολύμορφη κρίση που επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής και όλα τα στρώματα του λαού κρίνουμε αναγκαίον εν όψει της νέας σχολικής χρονιάς να απευθυνθούμε πατρικά προς όλους, το πλήρωμα της Εκκλησίας, και να σας καταστήσουμε κοινωνούς των ανησυχιών και των προβληματισμών μας γύρω από τη φιλοσοφία των νέων αναλυτικών προγραμμάτων στα σχολεία μας.

Γίνεται από όλους αποδεκτό ότι η Παιδεία αποτελεί στην πράξη τον προγραμματισμό της Πολιτείας για το τι είδους πολίτη θέλει να πλάσει. Η Πολιτεία φροντίζει, προς το σκοπό αυτό, ώστε ο κάθε μαθητής της μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος να αποκτήσει ορισμένες γνώσεις για το κάθε αντικείμενο, να αναπτύξει ορισμένες δεξιότητες, χρήσιμες για τον σύγχρονο κόσμο, αλλά επίσης να διαμορφώσει συγκεκριμένες στάσεις, συμπεριφορές και αξίες.

Ειδικά στην Κύπρο ο άξονας των αξιών, σύμφωνα και με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, πρέπει να έχει σχέση με το δημοκρατικό μας πολίτευμα αλλά επίσης και με την εθνική μας καταγωγή και τη θρησκευτική ταυτότητά μας. Σκοπός, επομένως, της Παιδείας μας είναι να διαμορφώσει ελεύθερους και δημοκρατικούς πολίτες αλλά και να δώσει πορεία ζωής στους Έλληνες της Κύπρου που είναι ταυτόχρονα Ορθόδοξοι Χριστιανοί, χωρίς να αποκλείει, βεβαίως, αυτής της Παιδείας και οποιονδήποτε άλλον το επιθυμεί.

Ακριβώς εδώ, στον τομέα των αξιών, έχουμε τη γνώμη ότι τα αναλυτικά προγράμματα χρειάζονται, πρώτα, εμπλουτισμό και αναθεώρηση. Κάνουν λόγο μόνο για ανάπτυξη της δημοκρατικότητας των μαθητών μας και

αποσιωπούν εντελώς την ελληνικότητα και την ορθόδοξη χριστιανική τους ταυτότητα. Δεν μπορούμε ασφαλώς να δεχθούμε αυτόν τον αποκλεισμό. Δεν αρκεί μόνο να δημιουργήσουμε μιαν κοινωνία ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών. Χρειαζόμαστε μιαν κοινωνία με ταυτότητα. Και αυτή η ταυτότητα δεν μπορεί να είναι άλλη από την ελληνική και την ορθόδοξη. Η πολυπολιτισμική κοινωνία, με την έμφαση που δίνει στην ετερότητα, δεν καταργεί την ταυτότητα. Αντιθέτως, η ετερότητα είναι γόνιμη ευκαιρία για να συνειδητοποιηθεί σαφέστερα η ταυτότητα.

Οι δύο έννοιες δεν είναι αλληλοαποκλειόμενες αλλά αλληλοσυμπληρούμενες. Η ιστορία διδάσκει ότι λαοί που χάνουν την πολιτική τους ελευθερία μπορούν σε κάποια στιγμή να απελευθερωθούν. Λαοί που καταντούν στην οικονομική χρεοκοπία είναι δυνατόν να επανεύρουν την οικονομική τους ικμάδα. Λαοί όμως που χάνουν την πολιτιστική τους φυσιογνωμία μοιραία οδηγούνται στην εξαφάνιση.

Όσον αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών και τον κίνδυνο να απολέσει τη δυνατότητα μόρφωσης Χριστού στις καρδιές των Ελληνοπαίδων, από την προσπάθεια μετατροπής του σε θρησκειολογικό, καθώς και την υποβάθμισή του, με την εύκολη απαλλαγή των μαθητών από αυτό, κοινοποιήσαμε τις θέσεις μας σε πρόσφατη ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου. Τονίσαμε επίσης τις ολέθριες επιπτώσεις από την επιχειρούμενη μετατροπή του μαθήματος της Ιστορίας σε ιδεολογικό-πολιτικό.

Οι ανησυχίες μας εστιάζονται σήμερα στα όσα διαλαμβάνει το αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας της νέας ελληνικής γλώσσας που τέθηκε ήδη σε εφαρμογή. Έχουμε τη γνώμη ότι το γλωσσικό μάθημα θα πρέπει να είναι επικεντρωμένο στην αποτελεσματική διδασκαλία της νεοελληνικής κοινής. Αντ’ αυτού το αναλυτικό δίνει μεγάλη βαρύτητα στο τοπικό μας ιδίωμα. Και το πιο σοβαρό: ούτε καν αναφέρει ποια γλωσσική μορφή είναι η επίσημη και ποια είναι η ανεπίσημη! Αυτό το στοιχείο συνδέεται άμεσα με αυτό που είχαμε επισημάνει σε παλαιότερη εγκύκλιό μας, ότι δηλαδή τελευταίως παρατηρείται μια προσπάθεια για αναγωγή του τοπικού μας ιδιώματος σε επίσημη γλώσσα!

Αν ευοδωθεί η προσπάθεια αυτή, θα διασπαστεί η ενιαία ελληνική μας γλώσσα και παραλλήλως προς την ελληνική γλώσσα, θα δημιουργηθεί μια «κυπριακή γλώσσα», η οποία θα είναι μεν ελληνογενής (πβ. τις λατινογενείς γλώσσες), όχι όμως ελληνική! Και αφού η γλώσσα είναι ένας σημαντικότατος παράγοντας με τον οποίο διαμορφώνεται η εθνική συνείδηση θα δημιουργηθεί «κυπριακή εθνική συνείδηση» η οποία σαφώς θα είναι διακεκριμένη από την ελληνική εθνική συνείδησή μας.

Το ότι το νέο αναλυτικό υποβαθμίζει την ελληνική μας γλώσσα νομίζουμε ότι είναι άμεσα συναρτημένο με την παιδαγωγική του προσέγγιση, τον λεγόμενο κριτικό εγγραμματισμό. Σύμφωνα με αυτό ρεύμα, η ελληνική μας γλώσσα στην Κύπρο καθώς επίσης και η ορθόδοξή μας πίστη και η εν γένει ελληνικότητά μας και άλλες αξίες του λαού μας είναι κυρίαρχες ιδεολογίες, οι οποίες δήθεν ενσαρκώνουν τα συμφέροντα κάποιων ισχυρών κοινωνικών ομάδων ενώ ταυτόχρονα καταπιέζουν άλλες κοινωνικές ομάδες!

Καλούνται λοιπόν με αυτό τον τρόπο οι μαθητές να τις αμφισβητήσουν και να τις αποδομήσουν! Επίσης, ο κριτικός εγγραμματισμός υιοθετεί μια μέθοδο προσέγγισης της γλώσσας και των κειμένων που στηρίζεται στις σχέσεις εξουσίας: επισημαίνει τις σχέσεις εξουσίας, τις αποκαλύπτει, τις αμφισβητεί, τις αναδομεί. Εφαρμοζόμενη αυτή η προοπτική σε μια κοινωνία ήδη βαθιά διαιρεμένη από τη δράση των κομμάτων, θα προκαλέσει ακόμη εντονότερες έριδες και προστριβές.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, με τις πιέσεις που ως Κυπριακός Ελληνισμός δεχόμαστε, χρειαζόμαστε Παιδεία που να καλλιεργεί αίσθηση ταυτότητας, όχι να την καταστρέφει. Χρειαζόμαστε Παιδεία που να ενισχύει την κοινωνική συνοχή, όχι να την αποδομεί. Χρειαζόμαστε Παιδεία που να μας φέρνει σε επαφή με την Ευρώπη, όχι με τον επαρχιωτισμό.

Με αυτές τις σκέψεις καλούμε την Κυβέρνηση και ειδικότερα τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού να προβεί στη ριζική αναθεώρηση των αναλυτικών προγραμμάτων ως προς τις πιο πάνω παραμέτρους και ειδικότερα του αναλυτικού της νέας ελληνικής, ώστε να διασφαλιστεί η ελληνική, χριστιανική και δημοκρατική παιδεία του λαού μας. Διαβεβαιώνομε ότι η Εκκλησία θα στηρίζει κάθε προσπάθεια εκπαιδευτική που θα κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.

Επικαλούμενοι την Χάριν και ευλογία του εν Τριάδι Θεού ημών σε όλους, ιδιαίτερα στους εκπαιδευτικούς και μαθητές μας, διατελούμεν

Μετ΄ ευχών διαπύρων

†Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΕΜΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου

Σεπτέμβριος 2013.

ΣΗΜ.: Οι Εφημέριοι καθίστανται υπεύθυνοι για την ανάγνωσή της ανά χείρας Εγκυκλίου, κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής, 15^ης Σεπτεμβρίου 2013.

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΥΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ,....

Ο ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ....

Ο ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛΩΔΟΣ!

Ἡ Βουλευτής κ. Ρεπούση

Ὀδυσσέας Ἐλύτης, Νομπελίστας Ποιητής (1911-1996)

Ἅγιος Ρωμανός ὁ Μελωδός ἐκ Συρίας ὑμνογράφος στήν Ἑλληνική γλῶσσα.

 

   

Ἀκούσαμε ὅτι ἡ γνωστή πλέον καί μή ἐξαιρετέα κ. Ρεπούση, Βουλευτίνα τῆς ΔΗΜΑΡ, πρότεινε-ζήτησε τήν κατάργηση τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν τουλάχιστον ἀπό τίς τελευταῖες τάξεις τοῦ Λυκείου - ὡς ἀπάδοντος σέ σύγχρονο σχολεῖο! - καί πάντως τήν μετατροπή του ἀπό Ὀρθόδοξη Κατήχηση, ὅπως τό θεωρεῖ, σέ θρησκειολογικό μάθημα. Θά ἤθελα νά κάνω μία ἄλλη προσέγγιση στό θέμα: Ἡ ζωή μας ὁλόκληρη μποροῦμε νά συμφωνήσουμε ὅτι δέν φθάνει γιά νά γνωρίσουμε σέ βάθος καί οὐσιαστικά ὅλες τίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου. Μήπως λοιπόν εἶναι ὅ,τι πιό λογικό, ἐπιστημονικό καί παιδευτικά ὠφέλιμο, ἀφοῦ ἔτυχε νά γεννηθοῦμε σ' αὐτή τή γωνιά τῆς γῆς πού λέγεται Ἑλλάδα, νά μάθουμε ὅσο καλύτερα γίνεται στά πλαίσια τῆς παιδείας πού μᾶς παρέχει ἡ Πατρίδα μας αὐτό πού λέγεται ὀρθόδοξη χριστιανική παράδοση, ἡ ὁποία βρῆκε ἐδῶ γόνιμα χώματα καί γέννησε τήν ὀρθόδοξη εἰκόνα (εἰκονογραφία) τοῦ μυστικισμοῦ, τόν ἀπαράμιλλου κάλλους βυζαντινό ναό (ἀρχιτεκτονική δημιουργία), τήν ἰδιοφυή βυζαντινή μουσική, τά ἀνυπολόγιστης πνευματικῆς ἀξίας συγγράμματα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας (ἐκ διαφόρων τόπων καταγομένων) τά ὁποῖα σήμερα ἀπό πραγματικά προοδευτικούς ἀνθρώπους καί ἐπιστήμονες συγκρίνονται μέ τά ἔργα τῶν μεγαλύτερων φιλοσόφων τῆς παγκόσμιας ἱστορίας ἀλλά καί μεγάλων συγχρόνων ψυχολόγων, τά καταπληκτικά ἤθη καί ἔθιμα τοῦ λαοῦ μας καί τόσα ἄλλα πού μόνο σέ ἕνα σωστά δομημένο καί διδασκόμενο μάθημα "θρησκευτικῶν" (μᾶλλον "Χριστιανικῆς Παραδόσεως") μέ ἀκόμη περισσότερες ὦρες ἀπ' ὅ,τι ἔχει σήμερα θά μποροῦσε ὁ νέος ἄνθρωπος νά βρεῖ; Ἀλλιῶς ἡ δική μας παιδεία ὡς παρεχόμενη ἀπό τήν Πατρίδα στούς πολίτες της παιδεία-ἐφόδιο ζωῆς (πού θά εἶχε νόημα νά εἶναι) θά εἶναι λειψή καί ἀνάπηρη ἀφοῦ δέν θά μᾶς ἀφήνει νά θαυμάσουμε πολλά ἀπό ἐκεῖνα πού κοσμοῦν χαρακτηρίζοντας αὐτόν τόν τόπο, δέν θά μᾶς ἐπιτρέπει νά κατανοήσουμε οὔτε Παπαδιαμάντη, μά οὔτε καί Ἐλύτη (πού τοποθετοῦσε τόν Ρωμανό τόν μελωδό κορυφαῖο μεταξύ τῶν μεγάλων τῆς παγκόσμιας λογοτεχνίας καί τῶν δικῶν μας ποιητῶν ὅπως τοῦ Πίνδαρου, τοῦ Κάλβου καί τοῦ Καβάφη) καί πάμπολλα τέτοια πρόσωπα ἀληθινά πεπαιδευμένα πού μυήθηκαν σ' αὐτά καί ἐμπνεύστηκαν ἀπ' αὐτά!

Δ.Ι.Κ.

Παναγία Χοζοβιώτισσα, Ἀμοργός.