ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟ

ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ-ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΜΑΣ

ΕΠΙ ΕΝΟΣ ΣΟΒΑΡΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ

«ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ-ΣΩΤΗΡΙΑ»: Πρό ὀλίγων ἡμερῶν ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος, δι’ ὁρισμένους ἱκανός πνευματικός ἡγέτης τῆς Ὀρθοδοξίας καί δι’ ἄλλους Οἰκουμενιστής ἤτοι φορέας τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, σέ συνάντησή του μετά τοῦ Πατριάρχου Βουλγαρίας στό Φανάρι ἐδήλωσε (κατά τόν Χαιρετισμό του πρός τόν τελευταῖον) ὅτι στούς διεξαγομένους διαλόγους μετά τῶν διαφόρων ἑτεροδόξων δέν προδίδεται ἡ Ὀρθοδοξία ἀλλά γίνεται προσπάθεια νά ὁδηγηθοῦν σταδιακῶς ὅλοι αὐτοί στήν μόνη ἀληθινή Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. Ἤδη σέ διάφορα ἔντυπα καί blogs σχολιάζονται αὐτές οἱ δηλώσεις ποικιλοτρόπως.

Παρακαλοῦμε τούς ἀναγνώστες-ἐπισκέπτες τοῦ παρόντος ἱστολογίου ἐάν τό ἐπιθυμοῦν βεβαίως νά συμμετάσχουν σέ ἕνα ΔΙΑΛΟΓΟ δημόσιο καταθέσεως τῶν ἀπόψεών των (μας) σχολιάζοντας τίς δηλώσεις αὐτές τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Ἀποσκοποῦμε στόν συμπροβληματισμό ὅλων καί τήν ἔκφραση έλευθέρως καί ὑπευθύνως τῆς ἰδικῆς των (μας) ἀπόψεως γιά ἕνα θέμα σοβαρό πού πρέπει ὅλους νά μᾶς ἀπασχολεῖ. Ἀσφαλῶς μέ σεβασμό, εὐπρέπεια καί ὑπευθυνότητα, ὅπως ἁρμόζει σέ σκεπτομένους ἀνθρώπους καί δή Χριστιανούς.

Πρός διευκόλυνση τοῦ προβληματισμοῦ αὐτοῦ θά δημοσιεύσωμε κατωτέρω τό ἀκριβές κείμενο τῶν δηλώσεων τοῦ Πατριάρχου ἐπί τοῦ συγκεκριμένου ζητήματος. Ἡ συμμετοχή τῶν ἐνδιαφερομένων ἀρχικῶς θά γίνεται μέσω τῶν σχολίων τῆς ἀναρτήσεως. Προτείνεται ὁ ἑπώνυμος σχολιασμός, ἀλλά δέν ἀπαγορεύομε καί τά ἀνώνυμα σχόλια, ἐφ’ ὅσον, ὅμως, τηροῦνται οἱ στοιχειώδεις κανόνες αὐτοσεβασμοῦ καί εὐπρεπείας.

Μετά την πάροδο εὐλόγου διαστήματος θά τοποθετηθεῖ καί τό ἱστολόγιό μας μέ δική του τοποθέτηση, ἀλλά καί ἀναφορά σέ ὅσα, ἐκ τῶν σχολίων τά ὅποῖα θά γίνουν, κριθεῖ ὅτι εἶναι χρήσιμο καί ἐνδιαφέρον.

Τέλος, καί στά πλαίσια τῆς συμμετοχῆς περισσοτέρων σ’ αὐτόν τόν Διάλογο συμπροβληματισμοῦ, ὁ ὁποῖος δικαιολογεῖ καί τόν σχολιασμό τῶν ἄλλων σχολίων ἤ τήν ὑποβολή ἀποριῶν καί ἐρωτήσεων μεταξύ τῶν σχολιαστῶν ἀλλά καί τοῦ ἱστολογίου μας, θέτομε, ὡς ἔναυσμα σχολιασμοῦ τῶν πατριαρχικῶν δηλώσεων, τρία ἐρωτήματα: 

1.                Θεωρεῖτε τίς ἐν λόγω δηλώσεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου συνεπεῖς ἐν σχέσει μέ τήν μέχρι σήμερον στάση καί πρακτική του;

2.                Θεωρεῖτε ὀρθές αὐτές καθ’ ἑαυτές τίς θέσεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου ὅπως αὐτές διατυπώνονται στίς σχετικές δηλώσεις του; Καί,

3.                Ποιός εἶναι κατά τή γνώμη σας ὁ πραγματικός λόγος καί ὁ ἀντικειμενικός σκοπός τῶν δηλώσεων αὐτῶν τοῦ κ. Βαρθολομαίου;

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ.

(Ἀπόσπασμα Χαιρετισμοῦ πρός τόν Πατριάρχη Βουλγαρίας κ. Νεόφυτον στό Φανάρι τήν 20^η Σεπτεμβρίου 2013)

«(…)Αι τοπικαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι είναι ηνωμέναι εν Χριστώ και εν Πνεύματι Αγίω και κοινωνούν εκ του αυτού Ποτηρίου, ώστε ορθόν και πρέπον είναι να είπωμεν ότι αι επί μέρους διαφωνίαι μεταξύ αυτών δεν αναιρούν την εν Χριστώ ενότητά των. Ως εκ τούτου, αξιολογούμεν, ότι αι καταβαλλόμεναι προσπάθειαι γεφυρώσεως των μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών διαφορών δεν είναι προσπάθειαι επιτεύξεως της ήδη υφισταμένης αδιασαλεύτου ενότητος, αλλά προσπάθειαι περαιτέρω εμβαθύνσεως και εδραιώσεως αυτής, ως και επιτεύξεως μιας ομοιομόρφου κατά το εφικτόν αντιμετωπίσεως των διαφόρων ανακυπτόντων θεμάτων.

Αντιθέτως, αι μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και των ετεροδόξων συζητήσεις και οι διάλογοι έχουσι μεν ως απώτατον στόχον αυτών την εκπλήρωσιν της βουλήσεως και εντολής του Κυρίου "ίνα πάντες εν ώσιν" (Ιωάν. 17, 21), συμβάλλουν δε το γε νυν έχον εις την κοινωνικήν συνεργασίαν και εις την μαρτυρίαν τη αληθεία, επί τω σκοπώ της αλληλοκατανοήσεως και της εν καιρώ αποδοχής και υπό των ετεροδόξων της μιας Ορθοδόξου πίστεως. Δεν αποσκοπούν, ως εγράφη και εν Βουλγαρία και αλλαχού, εις την δημιουργίαν ενός κοινώς αποδεκτού «συνονθυλεύματος» δοξασιών. Δηλαδή, δεν επιδιώκεται δια της λεγομένης οικουμενικής κινήσεως η αποδοχή μιας «χριστιανικής συγκρητιστικής ομολογίας», αλλά η εμβάθυνσις εις την Χριστιανικήν Ορθόδοξον πίστιν και εις την κοινωνικήν συνεργασίαν των επικαλουμένων το όνομα του Χριστού. Δεν φοβούμεθα, ως εικός, οι Ορθόδοξοι, οι έχοντες το πλήρωμα της αληθείας, ότι θα επηρεασθώμεν εκ των απόψεων των ετεροδόξων αδελφών ημών επί των δογματικών θεμάτων. Ακολουθούμεν απλώς την μακράν εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την συγκεφαλαιουμένην εις την συμβουλήν του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, και συζητούμεν άνευ χρονικού περιορισμού μετά των ζητούντων παρ  ἡμῶν καλοπροαιρέτως λόγον περί της εν ημίν ελπίδος: «Εν τοις μεν κακοθελώς ημίν μαχομένοις απίστοις, η κακοπίστοις, μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παυσώμεθα. Εν δε τοις την αλήθειαν μαθείν βουλομένοις, το καλόν ποιούντες, έως αιώνος μη εκκακώμεν. Πλην, και προς στηριγμόν ημών της καρδίας εν αμφοτέροις χρησώμεθα» (Κλίμαξ, Λόγος ΚΣΤ , περί διακρίσεως, 2,11).

 Δια της τακτικής ταύτης δεν προδίδομεν την Ορθοδοξίαν, ως κατηγορούμεθα, ούτε υποστηρίζομεν οικουμενιστικάς αντιλήψεις, αλλά κηρύσσομεν προς τους ετεροδόξους και προς πάντας την Ορθόδοξον αλήθειαν.

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δογματίζει ότι ο Θεός «αεί μεθ  ἡμῶν διαλέγεται». Επομένως και ημείς οι οποίοι θέλομεν να πορευώμεθα κατά το υπόδειγμα Αυτού οφείλομεν να διαλεγώμεθα μετά πάντων όσων επιθυμούν και θέλουν να ακούσουν τας απόψεις, τας πεποιθήσεις, την πίστιν και τα δόγματα της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Εάν παύσωμεν να διαλεγώμεθα μετ  αυτών, παρακούομεν την εντολήν του Θεού όπως μαθητεύωμεν πάντα τα έθνη (πρβλ. Ματθ. κη , 19).(…)»