Ἀποκαλυπτήρια ρόλων;

Ὑπό τοῦ τάχα «λέοντος τῆς Ὀρθοδοξίας»

 Μητρ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ

Ἐφεύρεση νέας (ἀντορθοδόξου) ἐκκλησιολογίας πρός ἀμνήστευση καί κάλυψη τῆς παναιρέσεως!

«….Ἀλλοίμονο, ἐάν ἡ Ἐκκλησία, τό πανάσπιλο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἐμολύνετο ἀπό οἱονδήποτε ρῦπο, σπίλο ἤ ρυτίδα ἀσταθῶν ἤ ἐκκοσμικευμένων μελῶν. Ἡ αἵρεση καί ἡ κακοδοξία προϋποθέτει τήν μετ’ αὐτῆς μυστηριακή κοινωνία (σημ. ἡμ. : μέχρι τώρα πάσχιζαν νά μᾶς πείσουν πώς γιά νά θεωρούμεθα ὀρθόδοξοι πρέπει νά κοινωνοῦμε μέ τίς λεγόμενες ἐπίσημες ὀρθόδοξες ἐκκλησίες πού εἶναι ἁλωμένες ὑπό τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τώρα, κατ’ ἀναλογία, θεωροῦν προϋπόθεση χαρακτηρισμοῦ κάποιου ὡς αἱρετικοῦ ὄχι μόνον τήν ὑποστήριξη τῆς αἱρέσεως ἀλλά καί τήν πλήρη κοινωνία μέ τούς ἐπισήμους αἱρετικούς!!! Ἐάν αὐτό δέν συνιστᾶ κατάργηση τῶν ὁρίων τῶν Ἁγίων Πατέρων, τότε τί συνιστᾶ; Μήπως σιγοντάρισμα τῶν οἰκουμενιστῶν καί ἀμνήστευση τῆς παναιρέσεως; )   καί ὄχι ἁπλῶς κάποιες ἰδιόρρυθμες καί ἐπαμφοτερίζουσες δηλώσεις διότι ἡ μή διακοινωνία μετά τῆς οἱασδήτινος αἱρέσεως ἀποδεικνύει τήν μή ἐν τέλει ἀποδοχή της (σημ. ἡμ. : ἅρα κατά Σεραφείμ, μή ὑπαρχούσης, φανερῆς τουλάχιστον διακοινωνίας, δηλαδή κοινοῦ Ποτηρίου, πχ. τοῦ κ. Βαρθολομαίου μετά τῶν Παπικῶν, ὁ τελευταῖος «ἐν τέλει» δέν εἶναι αἱρετικός! Μήπως δέν εἶναι καί δέν πρέπει νά λέγεται οὔτε οἰκουμενιστής, κ. Σεραφείμ;) γι’ αὐτό καί ἐπαναλαμβάνω συνεχῶς ὅτι οἱ κατά καιρούς δηλώσεις πρωτιστευόντων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας πού ἀποδίδουν τίτλους ἐκκλησιαστικότητος σέ κατεγνωσμένες αἱρετικές καί κακόδοξες παρασυναγωγές ὅπως ὁ Ρωμαιοκαθολικισμός, ὁ Προτεσταντισμός καί οἱ Ἀντιχαλκηδόνιοι εἶναι τραγελαφικές καί ἀναπόδεικτες διότι οἱ ἐκφέροντες τίς σχετικές κρίσεις δέν τολμοῦν νά τίς πραγματώσουν διά τῆς διακοινωνίας ἐν τόπῳ καί χρόνῳ διότι γνωρίζουν ὅτι ἀπό τοῦ δευτερολέπτου ἐκείνου θά ἔχουν ἀπωλέσει ἀνεπιστρεπτί τήν ἐκκλησιαστική τους ἰδιότητα. …» (Ἀπόσπασμα ἀπό «Ἀνακοινωθέν» Μητροπ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, 23 Σεπτ. 2014)

Τελικῶς, προκύπτει ὅτι ἡ περίπτωση τοῦ κ. Σεραφείμ Μεντζελόπουλου (Πειραιῶς) κρύβει μεγάλη παγίδα γιά τούς εἰλικρινῶς ἐνδιαφερομένους γιά τήν σωτηρία των. Ἡ γραπτή δήλωσή του ὅτι, οὔτε λίγο, οὔτε πολύ, ὁ Οἰκουμενισμός τοῦ κ. Βαρθολομαίου καί τῶν ὁμοίων του δέν εἶναι πραγματική αἴρεση ἡ ὁποία μολύνει τούς μετ' αὐτῶν κοινωνοῦντας, ἀλλά ἁπλῶς "κάποιες ἰδιόρρυθμες καί ἐπαμφοτερίζουσες δηλώσεις πρωτιστευόντων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας" συνιστᾶ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ! Ὁ κ. Σεραφείμ, χωρίς φόβο καί πάθος τό λέμε, εἶναι καί λειτουργεῖ ὡς πράκτορας τοῦ ἀρχηγέτου τῆς παναιρέσεως στό χῶρο τῆς Ἀνατολῆς Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί ἐν τέλει ὡς ἀνάχωμα παγιδεύσεως ὑπέρ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἴτε τό γνωρίζει, εἴτε ὄχι! Ἡ διδασκαλία του εἶναι ἀντικρυς ἀντίθετη μέ τήν Διδασκαλία καί Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἀποτελεῖ βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Ναί! Διότι τί ἄλλο παρά βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἡ συνειδητή ὑποτίμηση τῆς ἀντιθέου ὁμολογίας τοῦ κ. Βαρθολομαίου (ἐνδεικτικῶς) ὅτι τό χρίσμα τῶν Παπικῶν εἶναι μετάδοση τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος στούς χριομένους παῖδας τῶν παπικῶν, πρό ἐτῶν γενομένης ἐν Ρώμῃ δημοσία, δηλαδή γυμνῆ τῆ κεφαλῆ, τήν ὁποία τώρα ὁ κ. Σεραφείμ ὡς ἄλλο κακέκτυπο («Καρατζαφερικό») ὄργανο ἐκκλησιαστικῆς διπλωματίας καί πολιτικῆς, ὀνομάζει ἁπλά "ἰδιόρρυθμες καί ἐπαμφοτερίζουσες δηλώσεις"!!! Φάσκων εἶναι σοφός ἐμωράνθη καί, ὡς γνωστόν, μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἁπωλέσαι!