Εἰς μνήμην....

Γερόντισσα Δομνίνα Μοναχή, Καθηγουμένη (†)

 Κτιτόρισσα

 τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος,

Ἑξαμιλίων Κορινθίας

Ἡ μοναχή Δομνίνα, κατά κόσμον Δέσποινα Ἀργυροπούλου, γεννήθηκε τό 1934 στό Ροϊνό Ἀρκαδίας. Οἱ Γονεῖς της, Γεώργιος καί Οὐρανία, ἦταν εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι καί ἀνέθρεψαν ἀναλόγως τά τέκνα τους. Ὁ πατέρας της κοιμήθηκε ὅταν ἡ Δέσποινα ἦταν μόλις 3 ἐτῶν. Ἡ ἴδια ἀκολούθησε τόν μοναχισμό σέ ἡλικία μόλις 11 ἐτῶν, ὑποταχθεῖσα στόν ὅσιο Γέροντα Μωϋσῆ μοναχό (ὑποτακτικό τοῦ Ὁσίου Παχωμίου τῆς Χίου), Κτίτορα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Ταξιαρχῶν, Ἀθικίων Κορινθίας. Τόν μοναχισμό ἀκολούθησαν ἐπίσης ὅλα τά ἀδέλφια της, οἱ δύο ἀδελφές (μετέπειτα μοναχές Βρυαίνη καί Εὐπραξία) καθώς καί ὁ μοναδικός ἀδελφός της κατά κόσμον Παναγιώτης Ἀργυρόπουλος, ὁ μετέπειτα Ἐπίσκοπος Παχώμιος, Μητροπολίτης Ἀργολίδος. Τό Θεῖο καί Ἀγγελικό Σχῆμα περιεβλήθη καί ἡ κατά σάρκα μητέρα των μετονομασθεῖσα Ὀλυμπιοδώρα μοναχή. Τό 1977, ἡ μοναχή Δομνίνα μαζί μέ 62 ἀκόμη μοναχές ἀναγκάστηκαν γιά λόγους ὀρθοδόξου Ὁμολογίας νά ἐγκαταλείψουν τή Μονή τῆς μετανοίας των. Ὑπό τήν πνευματική προστασία καί καθοδήγηση τοῦ Ἐπισκόπου Παχωμίου ἀναζήτησαν νέο τόπο ἐγκαταβιώσεως καί ἔτσι ἱδρύθηκε μέ πολλούς κόπους καί θυσίες ἡ Ἱερά Γυναικεῖα Κοινοβιακή Μονή Ἁγίας Τριάδος στήν περιοχή Ἑξαμιλίων Κορινθίας. Ἡ μοναχή Δομνίνα ἐξελέγη ὑπό τῆς ἀδελφότητος τῶν ἐν λόγῳ μοναζουσῶν ὡς πρώτη Ἡγουμένη τῆς νέας Μονῆς, τό ἔτος 1981. Ἡ χειροθεσία της ἔγινε ὑπό τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἀνδρέου, τῆ συγκαταθέσει τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός καί Κτίτορος τῆς Μονῆς Ἐπισκόπου Παχωμίου, Μητροπολίτου Ἀργολίδος. Ἡ Καθηγουμένη Δομνίνα μέ σύνεση καί διάκριση καθοδήγησε καί κυβέρνησε πνευματικά τήν Ἀδελφότητα ἐπί 36 συναπτά ἔτη, κατά τά ὁποῖα πολλές ψυχές βρῆκαν στή Μονή τό ἀσφαλές πνευματικό τους καταφύγιο. Ὅλο αὐτό τό διάστημα ἡ Μονή σημείωσε μεγάλη πρόοδο, τόσο καί κυρίως πνευματικῶς, ὅσο καί ἀπό ἀπόψεως κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων, σέ σημεῖο νά θεωρεῖται ἕνα ἀπό τά πλέον εὐπρόσωπα καί θαυμαστά μοναστικά συγκροτήματα σέ ὁλόκληρη τήν πλούσια σέ μοναχική παράδοση καί μοναστικά καθιδρύματα περιοχή τῆς Κορινθίας καί ὄχι μόνον. Ἡ Γερόντισσα Δομνίνα διακρινόταν γιά τό μοναχικό ἦθος, τό ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό της φρόνημα καί τήν ἀκράδαντη Πίστη της. Ὑπῆρξε ὑπόδειγμα μοναχικῆς ζωῆς καί ἀφοσιώσεως στήν κλήση της καί φωτεινό παράδειγμα βιωματικῆς πνευματικότητος. Φιλακόλουθη, ἡσυχαστική, ὀλιγόλογη, ταπεινή καί ἐργατική ἐνέπνεε μέ τό παράδειγμά της καί κέρδιζε τόν σεβασμό καί μέ μόνη τήν πνευματικά ἀρχοντική καί σεμνή παρουσία της. Καίτοι ἐπιφορτισμένη μέ τή διαποίμανση πολυμελοῦς Ἀδελφότητος τήν ὅλη στάση της ποτέ δέν χαρακτήρισε ἡ ἐπιβολή. Τό τελευταῖο διάστημα δοκιμάστηκε ἀπό σοβαρή ἀσθένεια τήν ὁποία ἀντιμετώπισε ἀγογγύστως μέ ὑπομονή καί ἐγκαρτέρηση. Ἔλαβε καί ἔδωσε τήν συγχώρηση καί ἐφοδιασμένη μέ τό φάρμακο τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀνεχώρησε γιά τήν μέλλουσα πόλη καί τήν ποθητή συνάντηση μέ τόν οὐράνιο Νυμφίο της Ἰησοῦ Χριστό τή νύκτα τῆς 21ης Ἀπριλίου τρέχοντος ἔτους, σέ ἡλικία 83 ἐτῶν.

Ἀκολουθεῖ φωτογραφικό ρεπορτάζ τῆς ἐξοδίου Ἀκολουθίας, στό περικαλλές Καθολικό τῆς Μονῆς, κατά τήν ὁποία προεξῆρχε ὁ Πνευματικός Πατέρας τῆς Ἀδελφότητος καί κατά σάρκα ἀδελφός τῆς μεταστάσης πολιός Ἐπίσκοπος Παχώμιος, Μητροπολίτης Ἀργολίδος, καθώς καί τοῦ ἐνταφιασμοῦ της (πίσω ἀπό τό Ἱερό Βῆμα), κατά τήν μοναχική τάξη καί παράδοση. Σύμπασα ἡ ἀπορφανισθεῖσα Ἱερά Ἀδελφότης μέ συντριβή καί κατάνυξη, ἀλλά καί πλῆθος πιστῶν συμμετεῖχαν καί συνόδευσαν τήν ἀείμνηστη Γερόντισσα  μέχρι τήν τελευταία της κατοικία. Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη της καί Κύριος ὁ Θεός, τόν ὁποῖο ἐπόθησε ἐκ παιδικῆς ἡλικίας καί ὑπηρέτησε ὡς μοναχή ἐπί 72 συναπτά ἔτη, νά τήν ἀναπαύσει μετά δικαίων καί ὁσίων, ἀναδείξει δέ ἐκ τῶν πνευματικῶν τέκνων της ἀξία διάδοχο αὐτῆς ὡς πνευματική μητέρα τῆς Ἀδελφότητος, προκειμένου νά συνεχίσει ἡ Μονή νά ἐκπέμπει, ὡς φάρος σελαγίζων, τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς ἡσυχαστικῆς Παραδόσεως ἐν τῆ Ἐκκλησία, πρός δόξαν Θεοῦ καί σωτηρίαν ψυχῶν. Ἀμήν.

Δ. Ι. Κ.