ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ! ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ!

Ένταση και αστυνομία στη Μονή Εσφιγμένου – Αρνούντ...: Ένταση με την αστυνομία στην Μονή Εσφιγμένου… Σύμφωνα με πληροφορίες αστυνομικές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τη μονή Εσφιγμένου ...

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον

Ὁ Ὅσιος Γέρων Μωϋσῆς Μοναχός (+16.6.1946)

Ἐγεννήθη τό 1872 εἰς τήν νῆσον Καστελλόριζον τῆς Δωδεκανήσου, ὑπό τῶν εὐλαβῶν γονέων του, Ἀγαπητοῦ καί Χρυσῆς. Κατά τήν Βάπτισή του ἔλαβε τό ὄνομα Μερκούριος. Τό ἑπώνυμό του ἦταν Τρυπητίνιας ἤ Ἀγαπητός καί εἰς τό ἐπάγγελμα ἦταν ναυτικός.

Εἰς ἡλικίαν 20 ἤ 22 ἐτῶν ἔγινε Δόκιμος μοναχός εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Ἁγίων Τριῶν Πατέρων (Ὁσίων Νικήτα, Ἰωσήφ καί Ἰωάννου, Κτιτόρων τῆς περιβοήτου Νέας Μονῆς τῆς Χίου) Προβατείου Ὄρους εἰς τήν Χῖον, ὑπό τόν ὀνομαστόν διά τήν ἀρετήν του Ἡγούμενον Γέροντα Παχώμιον (+1905). (Σημείωση: Ὁ ὅσιος Γέρων Παχώμιος ἦταν ὁ πνευματικός καθοδηγητής εἰς τήν μοναχικήν ζωήν τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, τόν ὁποῖον καί ἔκειρε ἐν Χίῳ μοναχόν.]

Τό 1899 ἐκάρη Μεγαλόσχημος Μοναχός, μετονομασθείς Μωϋσῆς μοναχός. Διηκόνησε τή Μονή τῆς μετανοίας του ὡς οἰκονόμος. Μετά τήν ἀλλαγήν τοῦ ἡμερολογίου, τό 1924, ἔλαβε κανονικήν ἄδεια ἀπό τήν Μονήν του καί ἀνεχώρησε διά τό Ἅγιον Ὄρος. Ἀσκήτευσε εἰς τήν περιοχήν τῶν Καυσοκαλυβίων. Ἐκεῖθεν ἀνεχώρησε μετά πάροδον ἐτῶν πρός ἐνίσχυσιν τῶν ἐν τῶ κόσμῳ πιστῶν καί στερέωσιν αὐτῶν εἰς τήν ἀκαινοτόμητον Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Περιοδεύων ἀνά τήν Ἑλλάδα συνεκεντρώθησαν περί αὐτόν ἄνδρες καί γυναῖκες μέ τήν ἐπιθυμίαν νά μονάσουν. Ἐν μέσω της Γερμανικῆς Κατοχῆς ἠγωνίσθη διά τήν ἀνέγερσιν Μονῆς πρός ἐγκαταβίωσιν τῆς ἤδη δημιουργηθείσης Συνοδείας του, ἀρχικῶς εἰς Σαλαμίναν, ἐν συνεχεία εἰς τήν ὀρεινήν περιοχήν τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Κορινθίας καί τελικῶς παρά τό χωρίον Ἀθίκια Κορινθίας, ὅπου ἱδρύεται ὑπ' αὐτοῦ τό 1942 ἡ Γυναικεία Μονή Ἁγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν καί βορειότερον αὐτῆς (περιοχή "Μπογδάνι") ἡ ἀνδρώα Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, τό 1944.

Ὑπῆρξε ὑπόδειγμα ὀρθοδόξου μοναχοῦ, διακρινόμενος ἀπό ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό φρόνημα, ἀσκητική διαγωγή καί πλούσια πνευματικά χαρίσματα. Εἰδικότερον καί συμφώνως πρός μαρτυρίας πολλῶν μοναχῶν, μοναζουσῶν καί εὐσεβῶν πιστῶν, ὁ βίος τοῦ ὁσίου Γέροντος ἐκοσμεῖτο ἀπό αὐστηρές νηστεῖες, ἀγρυπνίες, ἐλεημοσύνες, ἀδιάλειπτον νοεράν προσευχήν, ἀκτημοσύνη, κάθε ἀρετήν καί κυρίως ταπείνωσιν. Ἐνδεικτικῶς, μαρτυρεῖται ὅτι τοῦ ἐπροτάθη νά λάβη τήν Ἱερωσύνην, ἀλλά δέν ἐδέχθη φοβούμενος τό ὑψηλόν τοῦτο ὑπούργημα.

Διά τοῦ προορατικοῦ χαρίσματός του προεγνώρισε τήν κοίμησίν του (ἑξάμηνον πρό αὐτῆς), ἔδωσε ἐντολήν νά ἑτοιμασθῆ ὁ τάφος του καί ἐφοδίασε καταλλήλως μέ πνευματικές νουθεσίες καί διδαχές τά πνευματικά του τέκνα. Ἐκοιμήθη ἀργά τήν 15ην Ἰουνίου καί ἐκηδεύθη τήν ἑπομένην ἡμέρα, 16ην/29ην Ἰουνίου 1946. Ἰδιαιτέραν σημασίαν ἔδιδε εἰς τήν διαφύλαξιν ἀκεραίας τῆς παραδοθείσης Πίστεως.

Πολλοί Πατέρες, μοναχές καί λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι τόν ἔζησαν, διηγοῦνται θαύματα τά ὁποῖα ἐνεργήθησαν εἰς αὐτούς μετά ἀπό προσευχήν τοῦ Γέροντος Μωϋσέως. Ἐπίσης, κατά τήν ἐκταφήν τῶν λειψάνων του οἱ παριστάμενοι ὑπῆρξαν μάρτυρες τῆς ἐξ αὐτῶν ἐκπεμπομένης χάριτος καί εὐλογίας, καθώς ἐπίσης ἐπιβεβαιώνουν καί προσκυνητές αὐτῶν. Ταῦτα φυλάσσονται εἰς τήν ὑπ' αὐτοῦ ἱδρυθεῖσα γυναικεῖα Μονή, ἐνῶ ὁ Τάφος του εὐρίσκεται ὅπισθεν τοῦ Ἱεροῦ τοῦ Καθολικοῦ τῆς ὑπ' αὐτοῦ ἱδρυθείσης ἀνδρώας Μονῆς.

Περί τῆς ἀρετῆς καί ἁγιότητος τοῦ Γέροντος Μωϋσέως διαβεβαίωνε καί ὁ εὐρέως πλέον γνωστός Γέρων Πορφύριος (Μπαϊρακτάρης), ὁ ὁποῖος ἐπίσης ἀσκήτευσε εἰς τά Καυσοκαλύβια Ἁγίου Ὄρους καί ἐχαρακτήριζε τόν πρῶτον ὡς "θεούμενον"! Πρός τιμήν καί μνήμην τοῦ ὁσίου Γέροντος ἔχει ἐκπονηθεῖ Παρακλητικός Κανών ὑπό ὑμνογράφου Μοναχῆς, μέλους ἱ. Ἀδελφότητος Γυναικείας Μονῆς ἀπό τήν περιοχήν τῆς Λαμίας.

Εἴθε διά πρεσβειῶν τοῦ ὁσίου Γέροντος Μωϋσέως Μοναχοῦ καί Καθηγουμένου (+), ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά στηρίζῃ ὀρθοδοξίᾳ τήν Ἐκκλησίαν Του καί νά σκεπάζη τήν ἰδιαιτέραν πατρίδαν του, τό ἀκριτικόν Καστελλόριζον καί ὁλόκληρον τήν φιλτάτη Πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, ἀπό ἀοράτων καί ὁρατῶν ἐχθρῶν! Ἀμήν.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε

Προστρέχοντες ἅπαντες τῆ σῆ πρεσβείᾳ πιστῶς,

θαυμάτων τοῖς νάμασι καταρδευόμεθα,

Μωϋσῆ ἱερώτατε·ὅθεν μετ' εὐλαβείας,

τήν σήν πάντιμον μνήμην, πάτερ ἐπιτελοῦντες,

κατά χρέος ὑμνοῦμεν, τήν πρός τούς σούς οἰκέτας,
φροντίδαν τήν ἄμετρον.

Μανώλης Κοττάκης*: Το βρόμικο παιχνίδι με το διεθνές δίκαιο

Δεν πάνε καλά τα πράγματα. «Διπλωματικώς» δεν πάνε. Γιατί στρατιωτικώς ξέρουμε! Η αίσθησή μου είναι ότι πάνε να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί. Και μάλιστα μέσα στο προνομιακό μας γήπεδο: το γήπεδο του Διεθνούς Δικαίου. Δείτε: Το Ισραήλ στη δήλωσή του για τις θαλάσσιες ζώνες τονίζει ότι ζητά τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων ΟΛΩΝ των κρατών… «σύμφωνα με το εθιμικό Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης».

Προσοχή, το εθιμικό δίκαιο είναι μια πηγή μόνον του Διεθνούς Δικαίου. Δεν είναι όλο το Διεθνές Δίκαιο. Πηγή είναι και οι Διεθνείς Συμφωνίες, Πολυμερείς ή Διμερείς, όπως η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Μοντέγκο Μπέι. Αλλά αυτή την ξέχασε το Ισραήλ στη δήλωσή του. Μόνο το «εθιμικό» δίκαιο αναφέρει. Η Αίγυπτος, όπως αποκαλύψαμε χθες και επιβεβαιωνόμαστε πλήρως, δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα μεγάλα κατοικημένα νησιά.

Οι πληροφορίες έγιναν χθες πιο συγκεκριμένες από την Κύρα Αδάμ: Το Κάιρο αναγνωρίζει 0% επήρεια στο Καστελόριζο, 10% στην Κάρπαθο και 20% στην Κρήτη. Ψυχρολουσία! Οι Τούρκοι διά της συνεντεύξεως του πρεσβευτή τους στην Αθήνα επινοούν έναν δικό τους ορισμό του Διεθνούς Δικαίου. Σύμφωνα με τον κύριο Οζουγκέργκιν, «οι θέσεις μας στα θέματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας πάντα λαμβάνουν υπόψη τις βασικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας, όπως και τις πολυάριθμες πρακτικές και αποφάσεις δικαστηρίων που μαζί δημιουργούν νομολογία και ως τέτοιες συγκροτούν το Διεθνές Δίκαιο».

Και για να είναι ξεκάθαρες οι προθέσεις του, ο κύριος πρέσβης παραπέμπει «στην οριοθέτηση στον κόλπο του Μέιν ανάμεσα στις ΗΠΑ και στον Καναδά», στην οριοθέτηση της Μάγχης και στην οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ουκρανίας και Ρουμανίας στη Μαύρη Θάλασσα (Νήσος των Οφεων).

Λεπτομέρεια νούμερο 1: Ο πρέσβης με τον όρο «πρακτικές» παραπέμπει στο εθιμικό διεθνές δίκαιο. Όπως το Ισραήλ. Λεπτομέρεια νούμερο 2: Ο πρέσβης παραπέμπει σε αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, τη δικαιοδοσία του οποίου η χώρα του δεν αναγνωρίζει. Λεπτομέρεια νούμερο 3: ΗΠΑ και Τουρκία δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Αλλά ο κύριος πρέσβης μάς παραδίδει μαθήματα Διεθνούς Δικαίου! Η Ιταλία με τη σειρά της υπέγραψε μαζί μας μια σημαντική συμφωνία που μας αναγνωρίζει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Αλλά οι Τούρκοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη μειωμένη επήρεια που δίδει κατ’ αυτούς σε ορισμένα νησιά η συμφωνία Ελλάδος – Ιταλίας με μια νέα θεωρία Οζουγκέργκιν. Η οποία λέει ότι «η συμφωνία αποτελεί μια περαιτέρω απόδειξη ότι το Διεθνές Δίκαιο δεν αποτελείται απλά από τη χάραξη μέσων γραμμών, με την απόδοση πλήρους επήρειας στα νησιά αγνοώντας όλους τους υπόλοιπους παράγοντες». (Το ημέτερο ΥΠΕΞ διακηρύσσει πάντως ότι όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα απώλεσε επήρεια μόλις 1,8%.)

Οι ΗΠΑ, τέλος, ακολουθούν μια επαμφοτερίζουσα στάση. Διακηρύσσουν ότι τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα με τη φράση «full effect». Ωστόσο η λέξη «Καστελόριζο» διεγράφη από την πρώτη απομαγνητοφώνηση συνέντευξης του κυρίου πρέσβη σε πρόσφατο φόρουμ. Για την Ε.Ε. δεν συζητώ καν. Πόντιος Πιλάτος. Τι έχουμε λοιπόν εδώ -συγκεφαλαιώνω- εν όψει της καταχώρισης του τουρκολιβυκού μνημονίου στα αποθετήρια του ΟΗΕ και εν όψει της έναρξης ισχύος των τουρκικών αδειοδοτήσεων για έρευνες σε Καστελόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο; Η Λιβύη δεν αναγνωρίζει επήρεια στα νησιά μας, κατοικημένα και μη. Η Τουρκία το ίδιο. Η Αίγυπτος -με το βλέμμα προς τη Λιβύη- αναγνωρίζει ελάχιστη επήρεια. Το Ισραήλ πετά την μπάλα στην εξέδρα με το εθιμικό δίκαιο.

Η Ιταλία κατοχύρωσε τα αλιευτικά της δικαιώματα και σιωπά. Οι ΗΠΑ αποφεύγουν να χαρακτηρίσουν το μνημόνιο ανυπόστατο και δεν διαψεύδουν ότι συμφώνησαν με την Τουρκία για τη Λιβύη. Και στο βάθος προβάλλει η «ειρηνική» Τουρκία για να μας τείνει κλάδο ελαίας διά του πρεσβευτή της, ο οποίος μας καλεί «να τα βρούμε» με βάση τον δικό της ορισμό περί Διεθνούς Δικαίου: Με απευθείας διάλογο; Με μεσολάβηση τρίτων; Με διαιτησία; Με δικαστικό συμβιβασμό; «Με όποιο τρόπο» μας λένε.

Ώστε, αν απορρίψουμε αυτές τις μεθόδους επίλυσης διαφορών οι οποίες περιγράφονται στην Χάρτα του ΟΗΕ, να επιχειρήσουν τα τετελεσμένα τους έχοντας το πάνω χέρι. Κοινώς, προσπαθούν να μας εκθέσουν στο γήπεδό μας. Το γήπεδο του Διεθνούς Δικαίου. Κοινώς επιχειρούν από κατηγόρους να μας μετατρέψουν σε κατηγορουμένους. Κοινώς επιχειρούν να μας προκαλέσουν να είμαστε εμείς οι υποκινητές του θερμού επεισοδίου.

Η θέση μας είναι δύσκολη για έναν απλό λόγο: Η συμφωνία που μας ζητείται είναι στην πραγματικότητα να χάσουμε τον έλεγχο του Αιγαίου. Τα δικαιώματα εξορύξεων, η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, τα δικαιώματα έρευνας και διάσωσης, οι ασκήσεις που κάνουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη του είναι απόδειξη της μακράς και αδιατάρακτης κυριαρχίας μας. Η Ελλάς ελέγχει το θαλάσσιο προγεφύρωμα μεταξύ Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής. Η Ελλάς ελέγχει στρατιωτικά και εμπορικά το «τρίστρατο» Δαρδανέλια – Σουέζ – Γιβραλτάρ.

Είναι κλειδοκράτωρ της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου. Και επειδή «δεν αντέχεται» αυτό, η Ελλάς εντέλλεται να χάσει αυτόν τον χώρο στο όνομα μιας νέας γεωπολιτικής «συμμαχίας» που θα περιλαμβάνει την ίδια, την Τουρκία και την Κύπρο υπό τις ευλογίες της προξενήτρας Δύσης.

Ο Ελληνισμός εντέλλεται να συμμαχήσει σε ένα ανεπιθύμητο προξενιό με τον αιώνιο επιβουλέα του, ώστε, αντί να πολεμάμε μεταξύ μας, να «πολεμήσουμε» όλοι μαζί εναντίον της Ρωσίας. Ο Ελληνισμός εντέλλεται να μην πολεμήσει για τα δίκαια τα δικά του, γιατί ο προορισμός του είναι λοιπόν να πολεμήσει τον πόλεμο των άλλων.

Να γιατί τα πράγματα δεν πάνε καλά! Διότι ετοιμάζονται να μας καθίσουν στο τραπέζι με απαίτηση να δώσουμε αυτό που δεν δίνεται: κυριαρχία. Σκληρό πυρήνα κυριαρχίας. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.

*Ο Μανώλης Κοττάκης είναι διευθυντής της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ

ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΟΝ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Γράφει ο π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Μέ ἀφορμή τήν μεθοδευμένη διόγκωση μιᾶς ἐποχιακῆς γρίπης σέ φόβητρο “πανδημίας covid 19” γιά πολιτική ἐκμετάλλευση, σάν μιά πρόβα ἐπιβολῆς παγκόσμιας δικτατορίας, ἡ Ἐκκλησία μας δέχθηκε πρωτοφανῆ κτυπήματα, ὄχι μόνο μέ τό “ἐτσιθελικό” κλείσιμο τῶν Ναῶν Της ἀλλά καί μέ ἀμφισβήτηση τῆς Δογματικῆς Της, στήν ὁποία συμπεριλαμβάνεται καί ἡ Ἐκκλησιολογία Της.

Ἄνθρωποι ἐξαιρετικά μειωμένου Θεολογικοῦ καί Πνευματικοῦ καταρτισμοῦ, ἀρκετοί ἀπό τούς ὁποίους κατέχουν καί θέσεις ὑψηλῆς πνευματικῆς εὐθύνης, εἴτε ἐκφράζονται εὐθέως περί τοῦ ὅτι οἱ Ναοί μας ὡς κτίρια δέν διαφέρουν σέ τίποτα ἀπό τούς λοιπούς κοινοχρήστους χώρους τῶν καθημερινῶν συναλλαγῶν, εἴτε μέ ἄκομψη  “διπλωματικότητα” ἀφήνουν νά ἐννοηθῇ κάτι τέτοιο, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπικρατήση σύγχυση μεταξύ τῶν πιστῶν!

Πέραν τῶν Θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων, πού ἔχουμε διατυπώσει ὅλο αὐτό διάστημα σέ διαδικτυακές ὁμιλίες μας, ἰδίως στήν ὁμιλία μας μέ τίτλο «Ἡ Πολιτική ἔχει ἀνάγκη ἀπολυμάνσεως καί ὄχι οἱ Ἱεροί μας Ναοί», πέραν τῶν σχετικῶν ἄρθρων τῶν σεβαστῶν ἀγωνιστῶν Πατέρων, Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου καί Πρωτ. Θεοδώρου Ζήση,  ἀλλά καί συνόλου τῆς Γραπτῆς καί Προφορικῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας μας, πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι γιά πρώτη φορά στήν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας ἀμφισβητεῖται ἀπό τούς ἴδιους τούς Ποιμένες Της ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Ναοί μας δέν εἶναι «Τόποι Ἁγιάσματος καί Ἰατρεῖα ψυχῶν καί Σωμάτων», ἀλλά χρειάζονται ἀπολύμανση ἀπό τά μικρόβια(!) καί κηρύσσεται ὅτι οἱ Ναοί εἶναι ἀσφαλεῖς γιά τήν σωματική μας ὑγεία, μόνο ὅταν εἶναι σχεδόν κενοί ἀπό Πιστούς, ἤ ὅταν γνωμοδοτήση τό Ὑπουργεῖο Ὑγείας γιά τήν ἀσφαλῆ εἴσοδό μας σ’ Αὐτούς!

Βεβαίως, ἐφ’ ὅσον ἔχει ἤδη ἐξαπολυθεῖ ἀπό τήν Κυβέρνηση -μέ πρόσχημα καί ὑπνωτικό μας τόν ἰό Κορώνα- μιά προσπάθεια ἀποϊεροποιήσεως τῆς Ἐκκλησίας μας, θά ἀντιδράσουμε Θεολογικά καί συνδυασμένα ὅσοι Ποιμένες πονοῦμε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας, γιά νά παταχθῇ καίρια αὐτή ἡ σύγχρονη αἵρεση, πού στοχεύει στόν ἐπαναπροσδιορισμό, ἀκόμη καί τῆς Δογματικῆς τῆς Ἐκκλησίας μας βάσει τοῦ τί παγκοσμίως θεωρεῖται  ὡς «πολιτικῶς ὀρθόν»!

Ἐκ μέρους μας ὁ ἀγώνας  θά εἶναι ἰσχυρός καί ἀνυποχώρητος, γιατί τώρα πιά ἡ πάλη δέν εἶναι «πρός αἷμα καί σάρκα ἀλλά πρός τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας τοῦ σκότους, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας»! Αὐτό φάνηκε καθαρά ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἀλλά τώρα πιά ἀποδείχθηκε περίτρανα μέ τά συνδυασμένα καί πολυμέτωπα πυρά, πού ἐξαπέλυσαν οἱ «Πῦλες» τοῦ Πολιτικοῦ καί Δημοσιογραφικοῦ «Ἅδου», ὥστε νά καμφθοῦν ἐκ προοιμίου οἱ ὅποιες ἀντιδράσεις ἐναντίον τῆς ἰσοπεδώσεως τῶν πάντων, πού ἐπιχειρεῖ ὁ Παγκόσμιος Κρατικός ἀπολυταρχισμός.

Θά εἶναι πνευματικά τυφλός αὐτός πού ἀκόμη καί τώρα δέν βλέπει ὅτι ὅλες οἱ ἐπιστῆμες ἔχουν ὑποταχθεῖ στήν κρίση τοῦ τί θεωρεῖται «πολιτικῶς ὀρθό». Ἡ Φυσική ἔχει ἐγκλωβισθεῖ στόν παραλογισμό τῆς ἐντελῶς ἀναπόδεικτης ἀλλά «πολιτικῶς ὀρθῆς» (γράφε Πολιτικῶς ἐπιβεβλημένης) θεωρίας τῆς «Μεγάλης Ἐκρήξεως! Ἡ Βιολογία ἔχει διαστρεβλώσει τά ὑπέροχα ὄντως εὑρήματά της καί δέν ἐξάγει τά σπουδαῖα συμπεράσματά της γιατί ἔχει αἰχμαλωτισθεῖ στήν ἐντελῶς ἀντιεπιστημονική καί, βεβαίως, ἀναπόδεικτη, ἀλλά πολιτικῶς ἐπιβεβλημένη «θεωρία τῆς Ἐξελίξεως»! Ἡ Νομική ἔχει πάρει διαζευκτήριο μέ τήν Δικαιοσύνη, ἀφοῦ μέχρι χθές προάσπιζε ἀκόμη καί τά νομικά δικαιώματα τῶν ἐμβρύων, ἐνῶ σήμερα δέν θεωρεῖ φόνο καί ἔγκλημα τήν Ἔκτρωση ἀλλά ὡς ἕνα καθαρισμό τῆς γυναίκας ἀπό ἀπόβλητα! Ἡ Ἰατρική μέχρι χθές θεωροῦσε τήν Ἔκτρωση ἐπίορκη πράξη γιά τόν γιατρό, ἐνῶ σήμερα διώκονται γιατροί καί προπηλακίζονται ὅταν ἀρνοῦνται νά κάνουν ἔκτρωση! Μέχρι χθές θεωροῦσε τήν Ὁμοφυλοφιλία ψυχιατρική πάθηση καί διαστροφή καί, μάλιστα, ἀκόμη καί ὁ Φρόϋντ χαρακτηρίζει τόν ὁμοφυλόφιλο, πού καυχᾶται γιά τήν ὁμοφυλοφιλία του, ὡς «βαθειά διεστραμμένο»(!), ἐνῶ σήμερα ἡ Ἰατρική, μέ τήν ὑποχρεωτική ἐπιβολή τοῦ «πολιτικῶς ὀρθοῦ» τήν θεωρεῖ φυσιολογική ἐπιλογή καί τούς ἀντιτιθεμένους σ’ αὐτήν τήν ἐντελῶς ἀντιεπιστημονική καί ἀπάνθρωπη δοξασία ὡς ρατσιστές! Τά φῦλα χάθηκαν, ἡ φυσιολογική ζωή ἀπέμεινε μόνο γιά τά ζῶα!

Μέ αὐτήν τήν ἀπόλυτη ἐξουσία, καταργῶντας κάθε λογική καί ἐπιστημονική ἐξακρίβωση καί Ἀλήθεια, ἐπέβαλαν οἱ Πολιτικοί παγκοσμίως μιά ἁπλῆ γρίπη (μέ μικρότερη, μάλιστα, θνησιμότητα ἀπό τίς προηγούμενες γρίπες) ὡς τήν ἐπιδημίαν πασῶν τῶν χιλιετηρίδων, μέ τό ὄνομα Κορώνα ἰός καί ἀπέδειξαν πόσο εὔκολα ὁ τρομοκράτης ἀλλά, κατ’ οὐσίαν, παντελῶς ἀνίσχυρος διάβολος μπορεῖ νά ἐπιβληθῇ στίς συνειδήσεις ἐκείνων πού ἡ θρησκευτικότητά τους καί ἡ Πίστη τους εἶναι ἐντελῶς μετέωρες καί ἐπιφανειακές.

Αὐτή ἡ τελευταία διαπίστωση τῶν Πολιτικῶν, πού ἐξέπληξε ἀπρόσμενα καί τούς ἴδιους γιά τό «πόσο κότες εἶναι πλέον οἱ ἄνθρωποι», τούς “ἔδωσε φτερά” νά ἀναλάβουν ἐνεργό ἐργολαβία καί στά τῶν Ἱ. Ναῶν καί στά τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀκόμη δέ καί στό «Μυστήριον τῶν Μυστηρίων», τήν Θ. Κοινωνία!

Εἶναι πλέον ἡλίου φαεινότερον ὅτι ἀποκλειστικός σκοπός τῶν Ἀρχόντων τοῦ Κόσμου εἶναι καί ἡ ἔνταξη τῆς Μόνης Ἀνοθεύτου Ἀληθείας, τῆς Ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας στήν κατηγορία τῶν «Πολιτικῶς Ὀρθῶν»,  ὥστε νά ὑπαχθῇ καί ἡ Περιοχή τοῦ Θεοῦ στή διαχειριστική ἀπολυταρχία τοῦ Κράτους!

Αὐτό ἐπιχειρεῖται γιατί δόθηκε ἡ ἐντύπωση στούς Πολιτικούς ὅτι τά πολύ ἀργά ἀνακλαστικά τῶν Ἱεραρχῶν μας στήν ἐπιχειρουμένη δαιμονογονία, τούς ἀνοίγουν τό δρόμο γιά νά ὁρίζουν πλέον οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τό περιεχόμενο τοῦ Κηρύγματος τῆς Ἐκκλησίας καί νά ἐπιτρέπουν τή Ζωή καί Λειτουργία Της μόνο ἐφ’ ὅσον ἐγκρίνουν  ἐκεῖνα, πού δέν ἀντιτίθενται στά «πολιτικῶς ὀρθά»!

Εἶναι, ὅμως, πολύ γελασμένοι! Οἱ ὄντως Ἀρχιερεῖς τοῦ Χριστοῦ μας καί οἱ γνήσιοι Ποιμένες ὅλων τῶν Βαθμῶν τῆς Ἱερωσύνης δέν θά ἀφήσουμε, μαζί μέ τόν Πιστό Λαό μας, τό δαιμονικό «πολιτικῶς ὀρθόν» νά ἀνατρέψη τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο καί τήν ἀπορρέουσα ἀπό Ἐκεῖνο Δογματική Ἐκκλησιολογία! Γιατί ἡ Ἀλήθεια ἦταν καί εἶναι ἡ Δύναμη πού κανείς ποτέ δέν μπορεῖ νά νικήση!

Ἀρχιεπισκοπή Ἀμερικῆς: Λαβίδες μιᾶς χρήσης στή Θεία Κοινωνία

Την ικανοποίησή της εκφράζει η Αρχιεπισκοπή Αμερικής για την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία δίνει στους κατά τόπους ιερείς την ελευθερία να προσφέρουν τη Θεία Κοινωνία με λαβίδες μιας χρήσης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις έκτακτες ανάγκες της πανδημίας.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος.

Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής υποδέχτηκε θετικά αυτή την εξέλιξη, με τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο να σημειώνει ότι η απόφαση του Πατριαρχείου χαρακτηρίζεται από ποιμαντική ευαισθησία, ευθύνη και σύνεση. Μάλιστα δήλωσε ικανοποιημένος για το γεγονός ότι λήφθηκαν υπόψη οι ιδιαίτερες ανάγκες των πιστών στη Διασπορά.

«Εν μέσω της συνεχιζόμενης ή ακόμη και εντεινόμενης εξάπλωσης της COVID-19 στις ΗΠΑ, με τη σοφία της, η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προσέφερε την ελευθερία στους ιερείς να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προσφέροντας προσωρινά την Θεία Κοινωνία χρησιμοποιώντας λαβίδες μιας χρήσης αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό και οι οποίες ανήκουν στην τοπική ενορία, μια ρύθμιση που λαμβάνει υπόψη τις ειδικές ανάγκες των πιστών της Διασποράς με ποιμαντική ευαισθησία, ευθύνη και συνείδηση.

Αυτό όχι μόνο συνάδει με τη σοφία της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά υπογραμμίζει αυτό που έχει βεβαιώσει ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος από την αρχή της κρίσης: "Δεν είναι ο τρόπος που λαμβάνουμε τη Θεία Κοινωνία, αλλά η Θεία Κοινωνία καθ' εαυτήν που μας σώζει και μας χαρίζει αιώνια ζωή"», αναφέρει η Αρχιεπισκοπή Αμερικής στη σχετική ανακοίνωσή της.

Το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Μεταξύ 23-25 τ.μ. Ἰουνίου (2020) συνῆλθεν ἐν τῷ ἐν Σαμπεζύ Γενεύης Ὀρθοδόξῳ Κέντρῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος αὐτοῦ εἰς τήν τακτικήν αὐτῆς συνεδρίαν τοῦ τρέχοντος μηνός. Τήν πρώτην ἡμέραν παρέστησαν καί συνειργάσθησαν μέ τούς συνοδικούς παρέδρους καί οἱ πλεῖστοι τῶν λοιπῶν ἐν Εὐρώπῃ Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου.

Κατά τήν σύσκεψιν ταύτην ἀνεγνώσθησαν καί συνεζητήθησαν καί ὅσα ἐλήφθησαν μέχρι σήμερον Γράμματα τῶν Μακ. Ὀρθοδόξων Προκαθημένων, ἀπαντητικά εἰς τό πρός αὐτούς Γράμμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου τῆς 17ης Μαΐου τ.ἔ., διά τό θέμα τοῦ τρόπου μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας, τό ἀνακῦψαν μετά τήν ἐμφάνισιν τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, διεπιστώθη δέ μέ ἱκανοποίησιν ὅτι ἡ γνώμη αὐτῶν συμπίπτει πρός ἐκείνην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Αὕτη συνίσταται εἰς τά ἑξῆς:

α) Τό Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτον, διότι πιστεύομεν ὅτι δι΄ αὐτοῦ μεταδίδεται εἰς τούς πιστούς αὐτό τοῦτο τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον» καί εἶναι ἀδύνατον διά τοῦ Μυστηρίου τούτου τῶν Μυστηρίων νά μεταδοθῇ εἰς τούς μεταλαμβάνοντας ὁποιαδήποτε νόσος. Δι' αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία παραμένει σταθερά καί ἀμετακίνητος εἰς τήν διδασκαλίαν αὐτῆς ὡς πρός τήν οὐσίαν τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

β) Ὡς πρός τόν τρόπον μεταδόσεως τῶν ἀχράντων Μυστηρίων εἰς τούς πιστούς, ἡ Ἐκκλησία, σεβομένη τήν Ἱεράν Παράδοσιν, τήν συνυφασμένην ἀρρήκτως μέ τήν καθ' ἡμέραν ἐκκλησιαστικήν πρακτικήν καί κενωτικήν ἐμπειρίαν, διακρατεῖ τά ἀπό αἰώνων καί μέχρι σήμερον ἰσχύοντα, ὡς φύλαξ καί φρουρός ἀνύστακτος τῶν παραδοθέντων ὑπό τῶν Ἁγίων Πατέρων, καί οὐδεμίαν ἀνάγκην εὑρίσκει δι' ἀλλαγήν τοῦ τρόπου τούτου καί μάλιστα ὑπό τήν πίεσιν ἐξωγενῶν παραγόντων.

Συγχρόνως, ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, μεριμνῶσα διά τάς ἰδιαιτέρας ἀνάγκας τῶν τέκνων αὐτῆς ἐν τῇ Διασπορᾷ, προτρέπει τούς ἐν αὐτῇ διακονοῦντας Ποιμενάρχας ὅπως, ἐν τῇ ποιμαντικῇ αὐτῶν εὐαισθησίᾳ, εὐθύνῃ καί συνέσει, οἰκονομοῦν προσωρινῶς τά ἀνακύψαντα ἐκ τῶν τοπικῶν νόμων τῆς Πολιτείας προβλήματα, πάντοτε ἐν συντονισμῷ μέ τό ἐν Φαναρίῳ Ἱερόν Κέντρον, διά τήν μείζονα πνευματικήν ὠφέλειαν τοῦ χριστωνύμου λαοῦ.

Ἐν Γενεύῃ, τῇ 25ῃ Ἰουνίου 2020

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.

SOS γιά δεκάδες χιλιάδες κατεψυγμένα ἔμβρυα

SOS γιά δεκάδες χιλιάδες κατεψυγμένα ἔμβρυα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Δεκάδες χιλιάδες κατεψυγμένα έμβρυα είναι μπρος στον κίνδυνο να θανατωθούν και να πεταχτούν στα σκουπίδια. Το συγκλονιστικό γεγονός έφερε στο φως της δημοσιότητας ο δρ. Κωνσταντίνος Πάντος, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Αναπαραγωγικής Εταιρείας (ΕΑΕ) και ιδιοκτήτης μεγάλης κλινικής εξωσωματικής γονιμοποίησης στην Αθήνα. Πρόκειται για 17.650 κατεψυγμένα έμβρυα, που βρίσκονται μόνο στη δική του κλινική (Σημ. Υπάρχουν πολλές άλλες ακόμη) και έχουν ξεπεράσει το, κατά την ισχύουσα Νομοθεσία, όριο φύλαξης των δέκα ετών. Μόνον αυτά εν δυνάμει αποτελούν τον πληθυσμό της Φλώρινας (17.686 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 2011) ή της Αμαλιάδας (16.763 κάτοικοι). Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2018 στην Ελλάδα γεννήθηκαν 86.440 παιδιά, ο χαμηλότερος που έχει καταγραφεί από το 1932, όταν στην Ελλάδα είχαν γεννηθεί 185.523 παιδιά.

 Όπως ο κ. Πάντος δήλωσε στην «Καθημερινή» κατέθεσε αίτημα στην Εθνική Αρχή Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (Ε.Α.Υ.Α), ώστε εκείνη να γνωμοδοτήσει για την τύχη τους, προσθέτοντας ότι ο ίδιος είναι αντίθετος με την καταστροφή τους. Η ισχύουσα Νομοθεσία προβλέπει ότι στο διάστημα των δέκα ετών της φύλαξης στην κατάψυξη των εμβρύων οι γονείς οφείλουν εγγράφως να εκφράσουν την επιθυμία τους για την τύχη τους: Να προχωρήσουν στην τεκνογονία, να τα δωρίσουν σε άτεκνα ζευγάρια προς υιοθεσία, να τα παραχωρήσουν στην επιστημονική κοινότητα για ερευνητικούς σκοπούς, να δώσουν εντολή να θανατωθούν.

Η πρόταση του κ. Πάντου είναι η Ε.Α.Υ.Α. να προτείνει στην Κυβέρνηση να προωθήσει τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας, ώστε να παραταθεί η διατήρηση των κατεψυγμένων εμβρύων πάνω από τα δέκα χρόνια, αφού η τεχνολογία έχει προχωρήσει τα δεκαπέντε χρόνια από τότε που ψηφίστηκε ο Νόμος. Η πρόεδρος  της Ε.Α.Υ.Α. καθηγήτρια κα Σοφία Καλανταρίδου τάχθηκε υπέρ της αυξήσεως του χρονικού ορίου των δέκα ετών στην δια καταψύξεως διατήρησης των εμβρύων. Όπως είπε υπάρχουν δημοσιεύσεις για επιτυχημένες κυήσεις στη Μεγάλη Βρεταννία  με έμβρυα που έμειναν στην κρυοσυντήρηση για 20  και 24 χρόνια.

Ο κ. Πάντος  προτείνει επίσης για τα παρατημένα κατεψυγμένα έμβρυα νομοθετικά  να δημιουργηθεί «Τράπεζα Υιοθεσίας», ή/και να ενταχθούν στη ήδη λειτουργούσα «Τράπεζα Βλαστοκυττάρων». Όπως είπε ο κ. Πάντος στην «Καθημερινή», από την ένταξη των εμβρύων στην Τράπεζα μετατροπής τους σε βλαστοκύτταρα   «τα οφέλη θα είναι πολλαπλά: τα έμβρυα υπό κατάλληλες συνθήκες μπορούν να μετατραπούν σε βλαστοκύτταρα και να σώσουν έτσι χιλιάδες ζωές». Σημειώνεται ότι στην περίπτωση της μετατροπής των εμβρύων σε βλαστοκύτταρα αυτά υποβαθμίζονται σε γενετικό θεραπευτικό υλικό.

Ο μεγάλος Ιρλανδός συγγραφέας του αριστουργήματος «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» και κληρικός Τζόμαθαν Σουίφτ σαρκάζει την χρησιμοθηρική εκμετάλλευση των ανυπεράσπιστων εμβρύων και παιδιών. Ο στο βάθος του τραγικός σαρκασμός διατυπώνεται στην ολιγοσέλιδη πρότασή του. (Σημ.  Έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τον Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκη και  εκδοθεί από τις εκδόσεις Άγρα, με τον τίτλο «Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν’ αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία»)...

Η ανατριχιαστική πρόταση του Σουίφτ, που έγινε μήπως και συγκινούσε κάποιους από τους ασυνείδητους γονείς του 1729, ήταν ότι ένας αριθμός βρεφών αντί να  καταντά βάρος στις οικογένειές τους, μόλις χρονίζουν να πωλούνται σε καλές τιμές στον εύπορο κόσμο του βασιλείου (της Αγγλίας), που «να εκμεταλλεύεται το κρέας τους για παραγωγή εδεσμάτων» και το απαλό δέρμα τους για κατασκευή «Θαυμάσιων γαντιών για κυρίες και καλοκαιρινών παπουτσιών για καθώς πρέπει κυρίους»... Ο Σουίφτ γράφει, το 1729, ότι το σχέδιό του έχει ένα ακόμη πλεονέκτημα. Λόγω του προσδοκώμενου κέρδους «θα εμποδίσει τις αμβλώσεις και τη φρικτή συνήθεια, τόσο συχνή στις ημέρες μας (Σημ. του Σουίφτ και του σήμερα) να σκοτώνουν οι γυναίκες τα τέκνα τους, θυσιάζοντας τα κακόμοιρα και αθώα νήπια...(Σημ. Εννοεί έμβρυα).».     

Τα βιοηθικά προβλήματα που τίθενται

            Οι εξελίξεις στον αναπτυγμένο τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης τα πρόσφατα είκοσι περίπου χρόνια στην Ελλάδα οδήγησαν την  κατάσταση να είναι εκτός ελέγχου και να αναζητούνται λύσεις. «Ο τρώσας και ιάσεται». Τα τεχνολογικά επιτεύγματα στην αναπαραγωγή έχουν τις επιπτώσεις τους στον άνθρωπο. Η κατάψυξη εμβρύων ξεκίνησε ως «λογική»  λύση στους γονείς που δεν ήθελαν αμέσως παιδί, ή που ήθελαν να τεκνοποιήσουν αργότερα, αλλά από έμβρυο που το είχαν δημιουργήσει σε νεότερη ηλικία....

Η λογική όμως δεν προβλέπει τα πάθη των ανθρώπων, ένα από τα οποία είναι η μικρή εκτίμηση στη Ζωή και η, ως εκ ταύτης, επιπολαιότητα  που χαρακτηρίζει τα ζευγάρια, να παρατάνε στην κατάψυξη τα δυνάμει παιδιά τους, παρά το κόστος που οφείλουν να καταβάλλουν. Η αποθήκευση σε κατάψυξη ενός εμβρύου έχει κόστος για τους γονείς τουλάχιστον 700 Ευρώ τον χρόνο....

Βιοηθικό ερώτημα είναι γιατί συσσωρεύθηκαν τόσα καταψυγμένα έμβρυα στις κλινικές. Πέραν του εγωισμού των γεννητόρων και της επιπολαιότητας με την οποία αντιμετωπίζουν τη ζωή είναι και ευθύνη της τότε κυβέρνησης, διότι υποχώρησε  στον λαϊκισμό και    στη Νομοθεσία που ψήφισε άφησε να προκληθεί η τραγική  σημερινή κατάσταση.

Αφού επετράπη στους ασυνείδητους γονείς να παρατήσουν τα δυνάμει παιδιά τους, οι λύσεις που προτείνονται δεν συμβιβάζονται με τον ηθικό νόμο. Η δημιουργία «Τράπεζας Υιοθεσίας Εμβρύων» και η δυνατότητα «υιοθεσίας» του εμβρύου είναι η καλύτερη από τις κακές λύσεις. Σώζεται η ζωή, αλλά το εκ του ξένου εμβρύου παιδί θα είναι αγνώστων γονέων και με διαφορετικό γενετικό υλικό των θετών γονέων του, είναι δε γνωστά τα ψυχικά τραύματα που συνήθως προκαλούνται αν και όταν πληροφορηθεί το γεγονός. Η περίπτωση της μετατροπής των εμβρύων σε βλαστοκύτταρα είναι βιοηθικά απορριπτέα. Πρόκειται για καταστροφή των εν δυνάμει ανθρώπων και για χρησιμοποίησή τους σε ωφελιμιστικές χρήσεις, κατά τα όσα, σε σχήμα σαρκαστικής υπερβολής, προφήτευσε ο Σουίφτ.

Τα κατεψυγμένα έμβρυα υπάρχουν και οι γονείς, που τα δημιούργησαν, δεν τα θέλουν και αδιαφορούν για την τύχη τους, οι δε επιστήμονες δείχνουν μιαν ευαισθησία να μην καταστραφούν και προτείνουν εμβαλωματικές λύσεις. Χάρη στον κ. Πάντο το βιοηθικό πρόβλημα ήρθε στην επιφάνεια και αποδεικνύει τα αδιέξοδα που προκαλεί η λογική και η χωρίς ηθικούς κανόνες βιοτεχνολογία.

 Το ζήτημα των καταψυγμένων εμβρύων έχει και προεκτάσεις. Καλώς υπάρχει προβληματισμός γι’ αυτά. Όμως, κατά μείζονα λόγο, δεν θα έπρεπε να υπάρχει προβληματισμός για τα εντός της κοιλίας της μητέρας τους έμβρυα; Μόνον ο ωφελιμισμός και ο ηδονισμός επιβάλλουν τον παραλογισμό ότι το έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας του είναι ως μία απόφυση, που την κάνει ό, τι εκείνη επιλέγει, ενώ το καταψυγμένο έμβρυο χρήζει σεβασμού και προβληματισμού για την τύχη του...

Στον παρακμιακό και παράλογο κόσμο που ζούμε υπάρχουν «προοδευτικά» κινήματα για την διατήρηση του περιβάλλοντος, για τα δικαιώματα των ζώων, για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, για την ισότητα των ανθρώπων, κατά της βίας των ανδρών σε βάρος των γυναικών, για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Τα ίδια αυτά κινήματα είναι κατά των δικαιωμάτων στη ζωή των εμβρύων, αυτών που είναι στην κοιλιά της μητέρας τους... Στη λογική τους προηγούνται τα συμφέροντα των «προοδευτικών» ισχυρών φεμινιστικών οργανώσεων.

                        Η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος 

Η Εκκλησία της Ελλάδος, δια της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής (Ε.Σ.Ε.Β.), είχε πάρει θέση επί των νομοθετημάτων περί της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, που προωθήθηκαν στη Βουλή και έγιναν νόμοι του κράτους και είχε τότε (2002 και 2005) εκφράσει τις επιφυλάξεις της επί αυτών. Στην περίπτωση των δεκάδων χιλιάδων αφημένων στην τύχη τους κατεψυγμένων εμβρύων ο Πρόεδρος της Ε.Σ.Ε.Β., Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, προσεκλήθη στη συνέντευξη Τύπου την οποία διοργάνωσε στις 12 Ιουνίου στα γραφεία της η Ε.Α.Υ.Α. Ο υπογράφων τηλεφώνησε στα γραφεία της Μητροπόλεως Μεσογαίας και ζήτησε τον Σεβασμιώτατο, για να πληροφορηθεί την άποψή που διατύπωσε σε αυτήν επί του προβλήματος. Από το ιδιαίτερο γραφείο του ενημερώθηκε, ότι ο Σεβ. δεν επήγε στην εν λόγω συνέντευξη. Εν συνεχεία δημοσιογραφικά έγινε γνωστό ότι ο Σεβ. δεν επήγε μεν στη συνέντευξη Τύπου, αλλά απέστειλε μήνυμα, το οποίο ανέγνωσε η Πρόεδρος της Ε.Α.Υ.Α. καθηγήτρια κα Καλεντερίδου. Σε αυτό σημειώνεται ότι η Ε.Σ.Ε.Β. είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις της για το μέλλον των κατεψυγμένων και πλεοναζόντων εμβρύων και την ανησυχία της για την τύχη τους και επισήμανε ότι « η προστασία της ανθρώπινης ζωής ακόμη στην εμβρυική φάση της είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο δανεισμός των εμβρύων ισοδυναμεί με κλασική υιοθεσία και μπορεί να γίνει αποδεκτός υπό όρους, γιατί μπορεί να αποφευχθεί η καταστροφή τους και να τους δοθεί η ευκαιρία της ζωής». Η συμφωνία του Σεβ. για την υιοθεσία θεωρήθηκε ότι «στηρίζει την πρωτοβουλία της Ε.Α.Υ.Α.». (Ιστοσελίδα Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, 14/06/2020, ώρα 00.12).

Δεν είναι γνωστό αν ο Σεβ. Μεσογαίας έχει ενημερώσει σχετικά για το εν λόγω σοβαρό πρόβλημα Βιοηθικής την ΔΙΣ. Πάντως οπωσδήποτε δεν έχει ενημερώσει το ποίμνιο. Ουδέν σχετικό έχει γραφεί είτε στην ιστοσελίδα της Ε.Σ.Ε.Β., είτε στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως την οποία διαποιμαίνει. Τέτοια σοβαρά ζητήματα καλόν είναι να γίνονται από τους εκκλησιαστικούς ταγούς ευρύτερα γνωστά στην κοινή γνώμη και να προβάλλεται η άποψη της ποιμαίνουσας Εκκλησίας, ώστε ο λαός να ενημερώνεται υπεύθυνα.  

Σχόλιο: Ἡ τεχνητή γονιμοποίηση εἶναι ἕνα μεγάλο ζήτημα. Ἐκεῖνο πού δέν μπορεῖ τουλάχιστον ἀπό ἐκκλησιαστικῆς καί θεολογικῆς ἀπόψεως νά παραθεωρεῖται εἶναι ὅτι ἐξ ἄκρας συλλήψεως ἔχουμε ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Αὐτό, ἑπομένως, πρέπει νά εἶναι τό θεμέλιο καί ὁ ἄξονας στήν προσέγγιση αὐτοῦ τοῦ μεγάλου συγχρόνου ζητήματος, τό ὁποῖο, ὡστόσο, ὡς ὑπαρκτό καί σημαντικό λίαν, δέν πρέπει νά τό ἀντιπαρερχόμεθα σιωπῆ καί ἀδιαφορίᾳ.

Πρόταση τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως Θεολόγων(ΠΕΘ) πρός τήν Ὑπουργό Παιδείας γιά τό θέμα τῶν Ἀπαλλαγῶν ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Αθήνα, 23 Ιουνίου 2020

Αριθμ. Πρωτ. 25

ΠΡΟΣ

Αξιότιμη Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως

Θέμα: Πρόταση Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων για το θέμα των Απαλλαγών από το Μάθημα των Θρησκευτικών

ΚΟΙΝ.

1. Εξοχώτατον Πρωθυπουργόν της Ελλάδος κ. Κυριάκον Μητσοτάκη

2. Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον, Πρόεδρον και άπαντες τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

3. Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Κρήτης κ. Ειρηναίον και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης

4. Πανοσιολογιώτον Άγιον Πρωτεπιστάτην της Αγιορειτικής Κοινότητας Γέροντα Παύλον Λαυριώτη και τα μέλη της Ιεράς Επιστασίας του Αγίου Όρους

5. κ. Σοφίαν Ζαχαράκη, Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Αρμόδια για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

6. Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας

7. κ. Ιωάννην Αντωνίου, Πρόεδρον του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής

8. κ. Κωνσταντίνον Κορναράκη, Πρόεδρον της επταμελούς Επιστημονικής Επιτροπής του ΙΕΠ για το μάθημα των Θρησκευτικών

                       

                              Κυρία Υπουργέ,

Τον περασμένο Δεκέμβριο συστήσατε μια 7μελή Επιτροπή, για να σας υποβάλει εισήγηση, σχετικά με τους «τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του ΕΔΔΑ και της ΑΠΔΠΧ, όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ), με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών».

Ως προς αυτό, θα θέλαμε να σας κοινοποιήσουμε την πρόταση της Ενώσεώς μας, σχετικά με το θέμα των Απαλλαγών από το Μάθημα των Θρησκευτικών, διαμορφωμένη, με βάση τις πρόσφατες Αποφάσεις 1749 και 1750/2019 του ΣτΕ, οι οποίες, αφενός, βεβαιώνουν και καθιερώνουν την υποχρεωτικότητα του ορθόδοξου ΜτΘ για τους/τις Ορθόδοξους μαθητές/τριες και, αφετέρου, ορίζουν το πλαίσιο απαλλαγής των μη ορθοδόξων.

Ως προς την υποχρεωτικότητα του Μαθήματος των Θρησκευτικών, η παρ. 16 της 1749/2019 Αποφάσεως του ΣτΕ αναφέρει ότι [από τη διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 13 αυτού και του άρθρου 2 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ συνάγεται ότι ως «ανάπτυξη» της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνειδήσεως… νοείται η εμπέδωση και ενίσχυση της συγκεκριμένης αυτής θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών με τη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, ως εκ τούτου δε, αφορά αποκλειστικά τους μαθητές, οι οποίοι, ανήκοντες στην κατά τα άνω πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα (βλ. ΣτΕ 660, 926/2018 Ολομ.). Το κυριότερο μέσο, με το οποίο -εκτός άλλων (προσευχή, εκκλησιασμός)- υπηρετείται ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός είναι η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών (βλ. ΣτΕ 660,926/2018 Ολομ.)].

Επίσης, η απόφαση αναφέρει ότι, το Μάθημα των Θρησκευτικών, μέσω της διδασκαλίας του οποίου [«πραγματώνεται, ως σκοπός της παιδείας, η «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως» υπό το προεκτεθέν κατά τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 16 του Συντάγματος περιεχόμενο (ήτοι η ανάπτυξη ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως), απευθύνεται αποκλειστικά, ως εκ του ανωτέρω περιεχομένου του, στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα και όχι στους ετερόδοξους, αλλόθρησκους ή άθεους μαθητές (βλ. ΣτΕ  660,926/2018 Ολομ.).

Τούτο δε ενόψει και του ότι οι τελευταίοι, απολαύοντες της θρησκευτικής ελευθερίας, η οποία κατοχυρώνεται ως απαραβίαστη με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 13 του Συντάγματος, έχουν ευθέως βάσει της συνταγματικής αυτής διατάξεως δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς καμία δυσμενή συνέπεια, εφ' όσον οι γονείς τους, ή οι ίδιοι αν είναι ενήλικοι, υποβάλουν δήλωση ότι δεν επιθυμούν, για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως, να παρακολουθήσουν τα τέκνα τους τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών που έχει το προεκτεθέν περιεχόμενο. Η δήλωση, εξάλλου, αυτή, που θα μπορούσε να έχει το εξής περιεχόμενο: «Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή (μου ή του παιδιού μου) στο μάθημα των Θρησκευτικών», δεν παραβιάζει τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 13 του Συντάγματος, εφ' όσον γίνεται χάριν απαλλαγής των μαθητών αυτών από την, επιβαλλόμενη κατ’ αρχήν από το Σύνταγμα και το νόμο, υποχρέωση παρακολουθήσεως του μαθήματος αυτού [πρβ. ΣτΕ 660,926 Ολομ., 2176/1998 7μ, 3356/1995, βλ. επίσης ΣτΕ 2280/2001 Ολομ., πρβ. σε σχέση με την ΕΣΔΑ και την  απόφαση του ΕΔΔΑ της 26.9.2007 Folgero και λοιποί κατά Νορβηγίας (αρ. Προσφυγής 15472/02), σκ. 96-102].

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι ως άνω επισημάνσεις της Αποφάσεως του ΣτΕ, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παραποιήσεως, βεβαιώνοντας σαφέστατα  ότι,  «βάσει της συνταγματικής αυτής διατάξεως, δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών, χωρίς καμία δυσμενή συνέπεια», έχουν μόνον οι τρεις κατηγορίες μαθητών: Οι ετερόδοξοι, οι αλλόθρησκοι και οι άθεοι και, κατά συνέπεια, μόνον αυτοί δικαιούνται να «υποβάλουν δήλωση ότι δεν επιθυμούν, για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως, να παρακολουθήσουν τα τέκνα τους τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών που έχει το προεκτεθέν περιεχόμενο.].

Θα Θέλαμε να σας επιστήσουμε την προσοχή ότι, ως Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, δεν θα δεχθούμε, σε καμιά περίπτωση, ουδεμία παραβίαση ή παραποίηση των ως άνω αποφάσεων του ΣτΕ, όσον αφορά στο, εμβόλιμα, σκόπιμα και μεθοδευμένα, συζητούμενο από ορισμένους, θέμα απαλλαγής, ώστε, εκτός των ως άνω οριζομένων κατηγοριών, που δικαιωματικά μπορούν να κάνουν τη δήλωση απαλλαγής από το ορθόδοξο ΜτΘ, να μπορούν να υποβάλλούν τη δήλωση αυτή και κάποιοι Ορθόδοξοι μαθητές, οι οποίοι, ίσως θελήσουν, να ελαφρύνουν το πρόγραμμά τους από ένα μάθημα. 

 Εκτός από υποχρέωση των ορθοδόξων μαθητών, αποτελεί επίσης και υποχρέωση του κράτους να φροντίζει για την ανάπτυξη της ορθόδοξης συνείδησης των Ορθοδόξων μαθητών, καθώς είναι συνταγματική επιταγή η υποχρεωτικότητα της ανάπτυξης της ορθόδοξης συνειδήσεώς τους. Σε αυτό το σημείο, όπως συμβαίνει σε όλα τα μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, δεν μπορούν να γίνουν ρυθμίσεις που να καταργούν έμμεσα ή άμεσα τη συνταγματική υποχρεωτικότητα της διδασκαλίας των Ορθόδοξων μαθητών. Αυτό αναφέρεται μάλιστα στις αποφάσεις του ΣτΕ:

Σε καμιά περίπτωση, συνεπώς, δεν πρέπει να επιτραπεί, με οποιαδήποτε διοικητική εγκύκλιο ή ρύθμιση, από το Υπουργείο Παιδείας, η δυνατότητα απαλλαγής ορθόδοξων μαθητών από το ορθόδοξο μάθημα, που αναπτύσσει την Ορθόδοξη χριστιανική τους συνείδηση, αφού η ανάπτυξη αυτή, κατά το ΣτΕ, «αποτελεί, ως αποστολή της παιδείας», «συνταγματική υποχρέωση του Κράτους». 

Επιστούμε την προσοχή όλων, στο σημείο των Αποφάσεων του ΣτΕ, που αναφέρει ότι διατάξεις,  ρυθμίσεις ή κανονιστικές διοικητικές πράξεις,  που αντίκεινται στις υπερνομοθετικής υσχύος διατάξεις, δεν υπηρετούν τον συναταγματικό σκοπό, ως προς την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως: [«Συνεπώς, στις ανωτέρω υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις αντίκεινται ρυθμίσεις νόμων ή κανονιστικών διοικητικών πράξεων, με τις οποίες, μέσω, κυρίως, των προγραμμάτων διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών, για τους αποτελούντες την κατά τα άνω πλειοψηφία του ελληνικού λαού μαθητές, δεν υπηρετείται ο ως άνω συνταγματικός σκοπός, η ανάπτυξη δηλαδή, υπό την προεκτεθείσα έννοια, της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως (βλ. ΣτΕ 660, 926/2018 Ολομ)].

Από το ΣτΕ, επομένως, αποκλείονται οποιεσδήποτε σκέψεις ή πράξεις ή σχέδια, που θα επιτρέπουν τη δυνατότητα απαλλαγών ορθοδόξων μαθητών από το ΜτΘ, μέσα από το παρακάτω κείμενο των αποφάσεων, όπου τονίζεται ότι: θα πρέπει να αποσοβείται «ο κίνδυνος απομακρύνσεως των μαθητών από το ΜτΘ, χωρίς αποχρώντα λόγο». Είναι σαφές, επομένως, για το ΣτΕ, ότι ο μοναδικός αποχρών λόγος απαλλαγής από το Ορθόδοξο ΜτΘ είναι να ανήκουν, όντως οι αιτούντες απαλλαγή, σε μία από τις τρεις κατηγορίες που αναφέρονται στην απόφαση. Αυτό είναι το πρώτο βήμα στη διαδικασία απαλλαγών. Περιπτώσεις μαθητών, που δεν ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες και, μάλιστα, ανήκουν στη μεγάλη κατηγορία της πλειοψηφίας των Ορθόδοξων μαθητών του Ελληνικού λαού, δεν δικαιούνται να προβούν σε δήλωση απαλλαγής, λόγω συνειδήσεως, διότι δεν έχουν λόγους συνειδήσεως. Γι’ αυτό στο δεύτερο βήμα της διαδικασίας των απαλλαγών που είναι η δήλωση για λόγους συνειδήσεως, το ΣτΕ αναφέρει: [«Για τους μαθητές αυτούς που απαλλάσσονται  από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών και προκειμένου να αποτραπεί η δημιουργία “ελεύθερης ώρας”  και , εντεύθεν, ο κίνδυνος απομακρύνσεως των μαθητών από το ανωτέρω, συνταγματικώς επιβαλλόμενο, μάθημα χωρίς αποχρώντα λόγο,  η Πολιτεία  οφείλει να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος,  συναφούς κατά την αντίληψή της περιεχομένου (π.χ. μαθήματος ηθικής), εφόσον βεβαίως συγκεντρώνεται  ικανός αριθμός μαθητών, κατά την αντίληψη πάντοτε της Πολιτείας». (βλ. ΣτΕ 1749/2019 Ολομ.)

Με βάση τα ανωτέρω και για την αποφυγή του κινδύνου «απομακρύνσεως μαθητών από το συνταγματικώς επιβαλλόμενο μάθημα, χωρίς αποχρώντα λόγο», προτείνουμε, ως αποτελεσματική λύση του θέματος των απαλλαγών την προσκόμιση από τον μαθητή ή, αν είναι ανήλικος, από τον γονέα του, Βεβαίωσης, που θα χορηγείται από τον φορέα ή τη θρησκευτική κοινότητα στην οποία ανήκει ο υπό απαλλαγή μαθητής και η οποία θα βεβαιώνει ότι ανήκει σε μια από τις κατηγορίες, που συνιστούν, όντως, αληθινούς λόγους συνειδήσεως, που του δίνουν το δικαίωμα να ζητά και να λαμβάνει, δικαιωματικά, απαλλαγή από το συνταγματικώς υποχρεωτικό ΜτΘ.

Αυτό σημαίνει ότι, πριν την υποβολή Δήλωσης, εκ μέρους του μαθητή ή του γονέα του, που να αναφέρει ότι: «Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή (μου ή του παιδιού μου) στο μάθημα των θρησκευτικών, θα πρέπει να ζητείται από το σχολείο η ως άνω Βεβαίωση και να φυλάσσεται στο απόρρητο πρωτόκολλο - αρχείο του σχολείου, για να κατοχυρώνεται τόσο η προστασία των προσωπικών δεδομένων του/της μαθητή/τριας, όσο και η εγκυρότητα και νομιμότητα της απαλλαγής. Μόνον, εάν προηγείται της δηλώσεως, η προσκόμιση μια τέτοιας σχετικής Βεβαίωσης, μπορεί να διασφαλιστεί ότι αποκλειστικά και ΜΟΝΟΝ οι ετερόδοξοι, οι αλλόθρησκοι και οι άθεοι μαθητές, που συνταγματικά, δικαιούνται απαλλαγής, θα μπορούν να υποβάλλουν παρόμοια δήλωση για λόγους θρησκευτικής συνείδησης και όχι και κάποιοι ορθόδοξοι χριστιανοί μαθητές, που, ίσως, σκεφτούν να παρανομήσουν, για να έχουν ένα μάθημα λιγότερο στο Πρόγραμμά τους.

Το Υπουργείο Παιδείας, επομένως, οφείλει να μεριμνήσει, αφενός, να αποτρέπεται ο κίνδυνος απομακρύνσεως των ορθόδοξων μαθητών από το υποχρεωτικό μάθημα των Θρησκευτικών και, αφετέρου, να χορηγείται ΜΟΝΟΝ σε μαθητές που ανήκουν στις παραπάνω τρεις κατηγορίες, το δικαίωμα να υποβάλλουν δήλωση απαλλαγής από το μάθημα για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως.

Επισημαίνουμε ότι και η η ίδια η Υπουργός, στην απόφασή της, με την οποία συστήθηκε η 7μελής Επιτροπή, προκειμένου να εισηγηθεί, σχετικά με το θέμα της απαλλαγής, θέτει τον όρο «της διατήρησης της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος», στη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών.

Επειδή, όμως, συζητείται το θέμα και παρατηρούμε ότι μερικοί αποκόπτουν, χρησιμοποιούν και μνημονεύουν το δεύτερο μόνο κομμάτι της απόφασης του ΣτΕ, που αναφέρεται στην επίκληση λόγων θρησκευτικής συνειδήσεως και παραβλέπουν ή προσπερνούν το πρώτο κομμάτι της απόφασης του ΣτΕ, που αναφέρεται, ρητά και κατηγορηματικά, στις τρεις κατηγορίες που δικαιούνται απαλλαγής, είναι ανάγκη, κατά τη ρύθμιση του θέματος από το Υπουργείο, να διευκρινίζεται σαφώς, πρώτα, ποιοι δικαιούνται απαλλαγής και έπειτα ότι αυτοί μόνον δικαιούνται να υποβάλουν δήλωση για λόγους συνείδησης, η οποία και θα εντάσσεται στο απόρρητο πρωτόκολλο του σχολείου. Εάν ορισμένοι θεωρούν ότι η Βεβαίωση αυτή προσκρούει στα προσωπικά δεδομένα, σας αναφέρουμε ότι η πρότασή μας για προσκόμιση Βεβαίωσης από τον Μαθητή αποτελεί μια κλασική και συνήθη πρακτική που εφαρμόζεται έως σήμερα σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις τόσο εντός των σχολείων όσο και εκτός, σε άλλες υπηρεσίες και ποτέ δεν τέθηκε θέμα προσωπικών δεδομένων. Σε όλες τις παρακάτω αναφερόμενες περιπτώσεις, η προσκόμιση Βεβαίωσης, αν και αφορά ευαίσθητες πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας των μαθητών ή άλλων προσώπων, η προσκόμιση Βεβαίωσης δεν θεωρήθηκε ποτέ, έως τώρα, ως παραβίαση των προσωπικών τους δεδομένων. Για λόγους συνταγματικής ισότητας, ζητούμε να εφαρμοστεί η ίδια πρακτική και στην παρούσα περίπτωση και να προσκομίζεται Βεβαίωση, που να δείχνει ότι ο μαθητής που ζητά απαλλαγή από το ΜτΘ, δικαιούται να εξαιρεθεί από την υποχρεωτικότητα παρακολούθησης του Μαθήματος, που αφορά σε όλους τους άλλους μαθητές, διότι πληροί τις υπό του νόμου (ΣτΕ) απαιτούμενες προϋποθέσεις, ανήκει δηλαδή, όντως, σε μία από τις κατηγορίες που προβλέπονται από το ΣτΕ. Η Βεβαίωση που προτείνουμε αποτελεί τη λύση για το θέμα των απαλλαγών, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή παράχρηση ή κατάχρηση του δικαιώματος της απαλλαγής από το ΜτΘ:

ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΗΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ

1. Απαλλαγή μαθητών από τα Μαθήματα της Γυναστικής και της Μουσικής: α) Με βάση την απόφαση του Υπ. Παιδείας, αριθμ. 10645/ΓΔ4: «Εγγραφές, μετεγγραφές, φοίτηση και θέματα οργάνωσης της σχολικής ζωής στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», ΦΕΚ 120/23-01-2018: 

α) «εάν μαθητής/τρια κωλύεται λόγω πάθησης, μόνιμης ή παροδικής, να συμμετέχει στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής, είναι δυνατόν να απαλλαγεί από την υποχρέωση παρακολούθησης του, εφόσον ο κηδεμόνας του/της ή ο/η ίδιος/α, εάν είναι ενήλικος/η, υποβάλλει σχετική αίτηση στον/στη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, συνοδευόμενη από ιατρική βεβαίωση, η οποία θα περιλαμβάνει τους λόγους και τη διάρκεια της απαλλαγής. Την αίτηση της προηγούμενης παραγράφου εξετάζει επιτροπή αποτελούμενη από τον/ τη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, τον/την αρμόδιο/α διδάσκοντα/ουσα καθηγητή/τρια, και τον/την Υπεύθυνο/η καθηγητή/τρια του τμήματος, στο οποίο φοιτά ο/η μαθητής/τρια, η οποία συντάσσει σχετική πράξη στο Βιβλίο Πράξεων του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, στην οποία καταγράφονται και οι δραστηριότητες στις οποίες θα συμμετέχει ο/η μαθητής/τρια την ώρα διεξαγωγής του μαθήματος. Σε περίπτωση αμφιβολιών, ο/η μαθητής/τρια προσκομίζει γνωμάτευση Δημόσιου Νοσοκομείου.

β) Εάν μαθητής/τρια κωλύεται λόγω πάθησης, μόνιμης ή παροδικής, να συμμετέχει στο μάθημα της Μουσικής, είναι δυνατόν να απαλλαγεί από την υποχρέωση παρακολούθησής του, εφόσον ο κηδεμόνας του/της ή ο/η ίδιος/α, εάν είναι ενήλικος/η, υποβάλει σχετική αίτηση στον/στη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, συνοδευόμενη από ιατρική βεβαίωση, η οποία θα περιλαμβάνει τους λόγους και τη διάρκεια της απαλλαγής. Την αίτηση της προηγούμενης παραγράφου εξετάζει επιτροπή αποτελούμενη από τον/τη Διευθυντή/ ντρια του σχολείου, τον/την αρμόδιο/α διδάσκοντα/ ουσα καθηγητή/τρια, και τον/την Υπεύθυνο/η καθηγητή/ τρια του τμήματος στο οποίο φοιτά ο/η μαθητής/τρια, η οποία συντάσσει σχετική πράξη στο βιβλίο πράξεων του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών. Η ίδια επιτροπή καθορίζει εάν ο/η μαθητής/τρια είναι υποχρεωμένος/η να παρευρίσκεται στην αίθουσα διδασκαλίας την ώρα διεξαγωγής του μαθήματος. Σε περίπτωση αμφιβολιών ο/η μαθητής/τρια προσκομίζει γνωμάτευση Δημόσιου Νοσοκομείου.

2. Οι Έλληνες Μουσουλμάνοι υποψήφιοι των ΑΕΙ, με βάση τον Νόμο 2341/1995, έχουν το πλεονέκτημα της «ξεχωριστής ποσόστωσης» στην εισαγωγή και κατάταξή τους, ως μειονοτικοί, σε ΑΕΙ και ΤΕΙ της Ελλάδας. Στην ειδική αυτή κατηγορία των υποψηφίων των προερχομένων από την Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης εντάσσεται ο Έλληνας πολίτης που είναι Μουσουλμάνος στο θρήσκευμα. Επειδή στα δημοτολόγια δεν αναγράφεται, κατά τα τελευταία χρόνια, το Θρήσκευμα, ο/η ενδιαφερόμενος/η Έλληνας/ίδα Μουσουλμάνος/α, που επιθυμεί να έχει το δικαίωμα εισαγωγής του/της σε ΑΕΙ, κατά τις πανελλαδικές εξετάσεις, με βάση το προνόμιο του 4%, θα πρέπει να υποβάλει μεταξύ των δικαιολογητικών και Βεβαίωση, που να αναγράφει το Θρήσκευμά του/της. Προς τούτο αιτείται και λαμβάνει τη σχετική Βεβαίωση από τη Μουφτεία της περιοχής του, την υποβάλλει στο Δήμο του/της, στη συνέχεια, ο Δήμος του/της εκδίδει νέα Βεβαίωση, που πιστοποιεί ότι είναι Μουσουλμάνος/α στο Θρήσκευμα, την οποία ο μαθητής καταθέτει στον Δ/ντή του Σχολείου του και έτσι εντάσσεται στους Μουσουλμάνους υποψήφιους, που δικαιούνται να εισέρχονται στα ΑΕΙ της Ελλάδας με βάση το 4%.

3. Οι δυσλεξικοί ή λεγασθενείς μαθητές (ειδικές ανάγκες (Π.Δ. 246/98 Άρθρο 30): Μαθητές, η επίδοση των οποίων δεν μπορεί να ελεγχθεί με γραπτή δοκιμασία, λόγω ειδικής διαταραχής του λόγου (λεγασθένεια, δυσλεξία) εξετάζονται μόνον προφορικά στο σχολείο. Η πάθηση των μαθητών του παρόντος άρθρου βεβαιώνεται με ειδική διαγνωστική έκθεση αναγνωρισμένου δημόσιου Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου ή Σταθμού, που εκδίδεται, ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων και ισχύει για τρία (3) συνεχόμενα χρόνια από την έκδοσή της. Οι ειδικές γνωματεύσεις που βεβαιώνουν τις παραπάνω παθήσεις κατατίθενται στη Διεύθυνση του Σχολείου.

4. Εναλλακτική στρατιωτική υπηρεσία των αντιρρησιών συνείδησης (απόφαση, με αρ. Φ.  420/79/81978/Σ.300/21-12-2005  - «Εναλλακτική υπηρεσία των αντιρρησιών συνείδησης» ΦΕΚ 1854 Β’): Η διαδικασία αναγνώρισης από τον Ελληνικό Στρατό του δικαιώματος να μην υπηρετήσει κάποιος τη θητεία του, ενόπλως σε μάχιμες υπηρεσίες, αλλά να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να δικαιούται να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, με εναλλακτική θητεία σε φορείς του δημοσίου τομέα (ιδρύματα, κοινωνικές υπηρεσίες κ. ά.) έχει ως εξής: Οι ενδιαφερόμενοι «υποβάλλουν υποχρεωτικά στην αρμόδια Στρατολογική Υπηρεσία τα εξής δικαιολογητικά α) αίτηση, β) Υπεύθυνη Δήλωση, γ) Πιστοποιητικό Αστυνομικών αρχών δ) για όσους επικαλούνται τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις υποβάλλουν βεβαιώσεις που εκδίδει η θρησκευτική αρχή, στην οποία ανήκουν, από τις οποίες προκύπτει το θρήσκευμα που πρεσβεύουν (οι ίδιοι και τα μέλη της οικογένειάς τους) και η χρονολογία ένταξής τους (βαπτίσματος) στο θρήσκευμα αυτό».

Πληροφορηθήκαμε, στη συνέχεια, ότι όλα αυτά τα προσωπικά δικαιολογητικά φυλάσσονται στο  απόρρητο πρωτόκολλο - αρχείο των στρατιωτικών υπηρεσιών και δεν δημοσιοποιούνται.

5. Η χορήγηση πιστοποίησης αναπηρίας: Το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), δημιουργήθηκε με σκοπό την εξασφάλιση της ενιαίας υγειονομικής κρίσης, όσον αφορά στον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών φορέων, καθώς και των ανασφάλιστων, για τους οποίους απαιτείται η πιστοποίηση της αναπηρίας.  Μεταξύ των δικαιολογητικών που κατατίθενται από τους ενδιαφερόμενους στις Υγειονομικές Επιτροπές, οι οποίες προσδιορίζουν τα ποσοστά με τα οριζόμενα στον Κανονισμό Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (Κ.Ε.Β.Α.), όπως ισχύει κάθε φορά (Ν.3863/2010 αρθ.6) είναι: α) Φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατηρίου, β) Βιβλιάριο ασθενείας, γ) αριθμός ΑΜΚΑ ή κάρτα ευρωπαίου ασφαλισμένου δ) παραπεμπτικό του φορέα ασφάλισης. ε)  Ιατρικά στοιχεία: Στα ιατρικά στοιχεία περιλαμβάνονται: α) Γνωμάτευση του θεράποντος-παραπέμποντος ιατρού  (στην ανωτέρω γνωμάτευση θα εμπεριέχονται όλες οι παθήσεις για τις οποίες πρέπει να εξεταστεί ο αιτών από την Υγειονομική Επιτροπή. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρεται η φαρμακευτική ή άλλη αγωγή, στην οποία τυχόν υποβάλλεται ο ασθενής). β) Οι παθήσεις θα πρέπει να συνοδεύονται και να τεκμηριώνονται από ιατρικές εξετάσεις, ακτινογραφίες με τα πορίσματά τους, αξονικές τομογραφίες, MRI, βιοψίες, ΗΜΓ, triplex, ΗΚΓ, κλπ. γ) Θα υποβάλλονται αντίγραφα ιατρικών εξετάσεων ή παλαιότερης χρονολογίας εργαστηριακές εξετάσεις, των οποίων τα στοιχεία κρίνεται πως θα συμβάλλουν στην ορθή κρίση της επιτροπής (π.χ. βιοψίες). Γίνονται επίσης δεκτά, αν πρόκειται για ασθενή που έχει νοσηλευθεί, ο αριθμός του εξιτηρίου Νοσηλείας κλινικής ή νοσοκομείου. Το ΚΕ.Π.Α στο οποίο εξετάστηκε η περίπτωση, θα χορηγεί την Γνωμάτευση Πιστοποίησης Αναπηρίας για κάθε νόμιμη χρήση, όπου θα πιστοποιείται η πάθηση, το ποσοστό αναπηρίας καθώς και η χρονική διάρκεια της αναπηρίας.

Για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, η προσκόμιση δικαιολογητικών που περιλαμβάνουν προσωπικά στοιχεία, που αφορούν τόσο θρησκευτικά δεδομένα όσο και δεδομένα υγείας των αιτούντων να δικαιολογήσουν ότι εντάσσονται σε αυτούς που ζητούν και δικαιούνται να τους χορηγηθεί από το δημόσιο ένα δικαίωμα ή μια εξαίρεση, δεν θεωρήθηκε, ποτέ έως τώρα, ότι παραβιάζει τα προσωπικά τους δεδομένα. Μάλιστα, σε όλες τις περιπτώσεις οι δικαιούχοι προσκομίζουν αναντίρρητα και επιμελώς, ό, τι στοιχεία τους ζητούνται (πολλές φορές και μέσω ΚΕΠ), προκειμένου να μπορούν εκείνοι που έχουν την ευθύνη να εγκρίνουν, νομίμως, τη χορήγηση της εξαιρέσεως ή της απαλλαγής να βασίζονται σε αποδεικτικά δικαιολογητικά.

Με βάση τα ανωτέρω, η ΠΕΘ, ζητά να ληφθούν υπόψη, κατά τη ρύθμιση του θέματος των απαλλαγών, οι ως άνω συγγενείς περιπτώσεις, οι πλείστες των οποίων αφορούν στο ίδιο το Υπουργείο Παιδείας.  Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι στο δημόσιο, ουδείς πολίτης λαμβάνει κάτι που δικαιούται να λάβει, ακόμη και αν αυτό συνδέεται με προσωπικά δεδομένα, εάν δεν προσκομίσει τα απαιτούμενα, από τις κρατικές και φυσικά από τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες, δικαιολογητικά, που αποδεικνύουν ότι αυτό που ζητά να λάβει, σύμφωνα με την αίτησή του, από το κράτος, πράγματι το δικαιούται, με βάση τα αποδεικτικά δικαιολογητικά.

Κυρία Υπουργέ, η πρότασή μας βασίζεται πάνω στις Αποφάσεις του ΣτΕ και παρακαλούμε να ληφθεί υπόψη στη ρύθμιση του θέματος των απαλλαγών, προκειμένου να μην υπάρξουν περιπτώσεις καταχρήσεως ή παραχρήσεως στη διαδικασία χορήγησής τους και να αποκλειστεί η πιθανότητα συγχύσεως και να απαλλαγούν κάποιοι μαθητές που δεν δικαιούνται να λάβουν απαλλαγή.

Εάν δεν γίνει μια ρύθμιση, που να εφαρμόζει τις αποφάσεις του ΣτΕ, για τις απαλλαγές από τα Θρησκευτικά, υπάρχει η πιθανότητα να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και κάποιοι να προσπαθήσουν να εφεύρουν τρόπους και λόγους για να πετύχουν την παραβίαση της συνταγματικής υποχρεωτικότητας και άλλων μαθημάτων, όπως, για παράδειγμα, της Ιστορίας.

Η ΠΕΘ, ως νόμιμη επιστημονική ένωση, δεν θα σταματήσει να χρησιμοποιεί όλα τα νόμιμα και δημοκρατικώς ισχύοντα μέσα, προκειμένου να επιζητεί την εφαρμογή της συνταγματικής υποχρεωτικότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών, επικαλούμενη λόγους συνταγματικής ισότητας, με βάση τα δεδομένα των περιπτώσεων που προαναφέρθηκαν και αφορούν στην προσκόμιση στην αρμόδια κρατική υπηρεσία Βεβαίωσης που να δικαιολογεί και να αποδεικνύει τη νομιμότητα και αντικειμενικότητα του οποιουδήποτε αιτήματος για τη χορήγηση, από το κράτος προς τον πολίτη, ενός δικαιώματός του.

Μετά τιμής,

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων

Ο Πρόεδρος                                                          Ο Γενικός Γραμματέας

Ηρακλής Ρεράκης                                             Παναγιώτης Τσαγκάρης

Καθηγητής Θεολογίας ΑΠΘ                                       Υπ. Δρ. Θεολογίας

Φιλάρετος: ''Ο Βαρθολομαίος χορήγησε την Αυτοκεφαλία για να εκδικηθεί την Μόσχα''

Για εκδίκηση κατά της Μόσχας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο έκανε λόγο ο Επικεφαλής του λεγόμενου "Πατριαρχείο Κιέβου" Φιλάρετος Ντενισένκο, όπως μεταδίδει το spzh.news.

Ο Φιλάρετος σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι ΖΙΚ δήλωσε πως ο Οικουκενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χορήγησε τον Τόμο Αυτοκεφαλίας στη νέα Εκκλησία της Ουκρανίας για να εκδικηθεί το Πατριαρχείο Μόσχας επειδή δεν συμμετείχε στην Σύνοδο της Κρήτης το 2016.

Επίσης ο Φιλάρετος σημείωσε ότι αρχικά είχαν απευθυνθεί στο Πατριαρχείο Μόσχας για την χορήγηση του Τόμου, αλλά το Πατριαρχείο δεν αντέδρασε.

"Στην συνέχεια απευθυνθήκαμε στον Οικουμενικό Πατριάρχη, επειδή η Μητρόπολη Κιέβου ήταν κάποτε μέρος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Από το ξεκίνημα της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας είχαμε ζητήσει το Αυτοκέφαλο, όμως ο Οικουμενικούς Πατριάρχης το καθυστερούσε. Άλλοτε ζητούσε να του απευθυνθεί ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, άλλοτε ο Πρόεδρος της Βουλής και άλλοτε μας ζητούσε να ενωθούμε πρώτα" - τόνισε χαρακτηριστικά ο Φιλάρετος.

Κλείνοντας ο Φιλάρετος υπογράμμισε πως πολλοί δεν καταλάβαιναν γιατί ο Οικουμενικός Πατριάρχης καθυστερούσε τόσο πολύ να δώσει την Αυτοκεφαλία στην Ουκρανική Εκκλησία και το αποφάσισε ξαφνικά μετά από 20 χρόνια.

Επέτειος Τοπικής Συνόδου "Πατριαρχείο Κιέβου"

Με ανακοίνωσή του το λεγόμενο "Πατριαρχείο Κιέβου" τονίζει ότι σήμερα, Κυριακή 21 Ιουνίου 2020 θα εορτάσει επίσημα την 1η επέτειο από την ανεξαρτησία της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Ο "Πατριάρχης" Φιλάρετος θα προεξάρχει στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βλαδιμήρου και θα κηρύξει τον θείο λόγο.

Επίσης στην ανακοίνωση τονίζεται ότι ο "Πατριάρχης" Φιλάρετος αποκόπηκε από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας, διότι η νέα Εκκλησία της Ουκρανίας δεν έχει το καθεστώς μιας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας.

"Το Πατριαρχείο Κιέβου εγκαταλείπει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας και συνεχίζει να υπάρχει ως ανεξάρτητη Εκκλησία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ουκρανικού λαού και του Ουκρανικού Κράτους" - τονίζει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr. 21/06 01:05

Ενορίες της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας προσχωρούν στους Ουνίτες

Ο Μητροπολίτης Χάρκοβο και Πολτάβας Ίγκορ  της Αυτοκέφαλης Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, προέβη σε δήλωση σχετικά με την προσχώρηση τριών ενοριών του στο Εξαρχάτο Χάρκοβο της Ουκρανικής Ελληνόρρυθμης Καθολικής Εκκλησίας (Ουνίτες).

Ο κ. Ίγκορ σχολίασε την απροθυμία των κοινοτήτων της  Μητρόπολης Χάρκοβο και Πολτάβας να ενταχτούν στη νέα Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας. 

Κατά την άποψή του, η νέα Εκκλησία έχει δημιουργηθεί τεχνητά από το κράτος και είναι υπερβολικά στενά συνδεδεμένη μ’ αυτό.

«Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της το προεκλογικό έτος 2018 στους επισκόπους και τους προκαθημένους ανατέθηκαν μόνο εκτελεστικές αρμοδιότητες, ενώ τον κεντρικό ρόλο διαδραμάτιζε ο πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο» - δήλωσε ο εν λόγω Μητροπολίτης.

Την 18η Μαρτίου 2020 «η Σύνοδος της Μητρόπολης Χάρκοβο και Πολτάβας» ανακοίνωσε την αυτοδιάλυσή της λόγω της ένταξής της στην Ουκρανική Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία. 

Έκτοτε εξελίσσεται η διαδικασία της προσχώρησης στην ελληνο-καθολική ομολογία των ενοριών της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και των μορφωτικών της ιδρυμάτων και κοινωνικών οργανώσεων. 

Ειδικότερα, την 14η Ιουνίου η κοινότητα του ιστορικού Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου με ομόφωνη ψηφοφορία προσχώρησε στους Ουνίτες, ενώ η εκκλησία αυτή ποτέ δεν ανήκε στους ουνίτες – γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις του τοπικού ορθόδοξου ποιμνίου.

Ο προϊστάμενος της εκκλησίας πρωθιερέας Βιτάλιος (Ζουμπάκ) ανακοινώνοντας την προσχώρηση της κοινότητας στην Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία, ευχαρίστησε για την υποστήριξη τον Προκαθήμενο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας Μητροπολίτη Επιφάνιο (Ντουμένκο), λέγοντας: «Προσευχόμαστε ούτως ώστε να διανύσουμε επιτυχώς όλες αυτές τις δοκιμασίες, καθώς οι κοινότητές μας στο Χάρκοβο, παρότι ανήκουν σε διαφορετικές δικαιοδοσίες [ορθόδοξη και ελληνόρρυθμη καθολική – σημείωση της Συντακτικής Επιτρολής], πάντοτε αποτελούσαν υπόδειγμα αδελφικής αλληλεγγύης και αμοιβαίας κατανόησης».

«Ο Μητροπολίτης Χάρκοβο Ίγκορ Ισιτσένκο είναι γνωστός συγγραφέας, ιστορικός και φιλόλογος, πρύτανης του «Κολλεγίου Πατριάρχη Μστισλάβ» (γνωστού ως μέλους της χιτλερικής κατοχικής κυβέρνησης στην Ουκρανία – σ.σ.) και ένας από τους Ιεράρχες τους Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, του οποίου η χειροτονία ανάγεται στον περιβόητο Βικέντιο Τσεκάλιν, του οποίου η τυχοδιωκτική περιπέτεια έφτασε μέχρι και την Ελλάδα.   

Σύμφωνα με πληροφορίες στην Ουκρανική Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία, το ζήτημα της αναγνώρισης του Επισκοπικού αξιώματος του «Μητροπολίτη» Ίγγκορ Ισιτσένκο δεν έχει επιλυθεί ακόμα. 

Οι σχετικές διαπραγματεύσεις διεξάγονται από το 2015, αλλά βασικό πρόσκομμα παραμένει η μη κανονική επισκοπική του «χειροτονία». 

Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr. 20/06 11:40

''ΟΤΑΝ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΑΡΧΗ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΩΣ ΣΥΜΠΡΑΚΤΩΡ, ΩΣ ΚΡΙΤΗΣ

 Ή ΠΑΛΙ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ

 ΕΙΣ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ...''

Ὁ ὁμολογητής τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἀγωνιστής ὁσιομάρτυρας τῆς Ρωμηοσύνης Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος κηρύττων ἐκ τῆς φυλακῆς.

Ένα λίαν επίκαιρο και αρκούντως αυθεντικό δοκίμιο του λόγιου Μοναχού και δεινού κήρυκα Κοσμά Φλαμιάτου, που μέσα από την ξενόδουλη ανασύσταση του -εν τη γενέσει του- Ελληνικού Κράτους, την διαβλητή εγκατάσταση της Βαυαροκρατίας, την δόλια, ως και ωφελιμιστική παρείσφρυση της Αγγλογαλλικής δυναστείας και τις πρώτες εμφυλιακές, μισερές ''καρατομήσεις'' αδούλωτων μαρτύρων προσφέρει στον αναγνώστη την γνησιότητα της Πίστης και την αληθινή Φιλοπατρία. Το πηγαίον και η γνησιότητα του λόγου μοιάζει σαν να ''τυπώθηκε'' μόλις τώρα, με διαφορετικούς ή και ίδιους ευρωπαικούς ''εθνοσωτήρες'', τους ίδιους όμως πάντοτε ασύμμαχους ''συμμάχους'', αυτούς άλλωστε, που οριοθέτησαν και τον πολιτικό ''χρωματισμό'' των πρώτων νεότοκων και πολιτικά εξαρτημένων κομμάτων στην Ελλάδα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Ραγιαδισμός, υποτακτικότητα και δουλοφροσύνη υπό τον σκιερό ''μανδύα'' του Εθνικού Συντάγματος και της εγκατεστημένης Βασιλείας, που εισήγαγαν στους απονήρευτους Ρωμιούς, ξένα ήθη και νοσηρές, ''διαφωτιστικές'' διδαχές, ώστε να αναγκάσουν ακόμη και αυτόν τον Μακρυγιάννη να γράψει στη διαθήκη του, μιλώντας για ''απατεώνες της πατρίδας του''! Και όπως έγραψε και ο καθηγητής Αλέξιος Παναγόπουλος στο βιβλίο του ''ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ'': ''Οι ''ψευτοδιαφωτιστές'', που φραγκεμένοι δίδασκαν το πνεύμα της εσπερίας, αναγκάζουν τους πρωτομάρτυρες να καταγγείλουν δημόσια τους ηθικούς αυτουργούς, που κρύβονταν πίσω από τις ύποπτες αναθεωρήσεις του περιβάλλοντος του ρωμαιοκαθολικού Βασιλέα της προτεστάντισσας Βασίλισσας και του ανθέλληνα αντιβασιλέα Μάουερ''. Εύχεσθε!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ

ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''

''..... όταν η κοσμική αρχή επεμβή είτε πολύ, είτε ολίγον αυθαιρέτως εις Ιερόσυλα έργα,

διά σφετερισμού Εκκλησιαστικών κτημάτων,

ή δι' επιβουλής εν αυτοίς δασμών και φόρων,

ή το πάντων των άλλων απαισιώτατον και φρικτόν,

ως συμπράκτωρ,

ως Κριτής,

ή ως διοικητής εις τα Εκκλησιαστικά, θρησκευτικά και Ιερά αντικείμενα''.

Εις την Εκκλησίαν υπάρχουσιν πράγματα ιερά, θεία και άγια των οποίων όλων τόσον η τελετή, όσον η κρίσις, η εξουσία και η διοίκησις ανήκει απολύτως και αποκλειστικώς, κατά τον θείον και ιερόν νόμον, εις μόνους τους εννόμους και Κανονικώς χειροτονηθέντας ορθοδόξους Ποιμένας, Επισκόπους, δηλαδή, πρεσβυτέρους και λοιπούς υπαλλήλους κληρικούς.

Πάσα δε είτε απ' ευθείας είτε εμμέσως πως πλαγίως επέμβασις εν αυτοίς, οποιουδήποτε λαικού, θεωρείται πάντοτε ως απαίσιος και φρικτή ιεροσυλία υπεύθυνος βαρυτάτης και τρομεράς ενοχής.

Οποιοσδήποτε λαικός ορθόδοξος, καν Ηγεμών, καν βασιλεύς ή Μονάρχης χρεωστεί υπακοήν ως προς τα Εκκλησιαστικά και πνευματικά εις οποιονδήποτε ορθόδοξον κληρικόν, καθώς πάλιν εκ του εναντίου, τόσον ούτοι, όσον και όλοι οι άλλοι απλώς χρεωστούσι την αυτήν υπακοήν εις τας κοσμικάς αρχάς, ως προς όλα τα κοσμικά, σαρκικά και πρόσκαιρα πράγματα, καθ' όσα δεν αντιβαίνουσι και δεν γίνονται αναιρετικά των Εκκλησιαστικών και πνευματικών.

Εις τους κληρικούς πάλιν υπάρχουσι διάφοροι και πολλοί οι βαθμοί εν οις οφείλεται και η προς αλλήλους υπακοή.

Όλοι, δηλαδή, οι αναγνώσται, υποδιάκονοι και διάκονοι οφείλουσι πειθαρχίαν και υπακοήν προς όλους απλώς τους πρεσβυτέρους και ιερείς, ούτοι δε πάλιν προς τας είτε Τοπικάς, είτε Οικουμενικάς Συνόδους, και πάσα είτε Τοπική είτε Οικουμενική Σύνοδος, οφείλει υπακοήν προς την Καθολικήν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, τουτέστι προς όσα αυτή εκ των Αποστολικών χρόνων μέχρι της σήμερον, τελεί, διατηρεί και δοξάζει, είτε εγγράφως διά της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, διά των εν αυταίς γενομένων ερμηνειών υπό των Οικουμενικών διδασκάλων, διά των Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων και διά των όσων αι Επτά Οικουμενικαί Σύνοδοι εδογμάτισαν είτε αγράφως διά της Καθολικής πράξεως και της Εκκλησιαστικής παραδόσεως. 

Εν τούτοις φαίνεται εν και το αυτό πνεύμα. Τουτέστι τα γραπτά επικυροί και μαρτυρεί ως αληθή και γνήσια η παράδοσις, την δε παράδοσιν επικυροί και μαρτυρεί ως τοιαύτην, η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη και οι Κανόνες. 

Οι Αποστολικοί δε και οι Συνοδικοί Κανόνες φαίνονται κατά πάντα σύμφωνοι εις τας θείας Γραφάς΄ και πάλιν η αυτή συμφωνία φαίνεται, τόσον εις τας θείας Γραφάς και εις τους Κανόνας, όσον και μεταξύ τούτων και της Εκκλησιαστικής παραδόσεως κ.τ.λ.

Τα δόγματα και οι νόμοι της Εκκλησίας διατελούσιν αναλλοίωτα και αιώνια, άνευ αλλοιώσεως, προσθήκης ή αφαιρέσεως. Τα συστήματα όμως και οι νόμοι της Κοσμικής αρχής, πάντοτε και αδιαλείπτως λαμβάνουσιν αλλοίωσιν και μεταβολήν.

Τα πρακτικά των ποιμένων καθ' ιερόν και απαραίτητον χρέος περιορίζονται εις πράγματα πνευματικά, τέλος και σκοπόν έχοντα την ψυχικήν σωτηρίαν και τα εν ουρανοίς αγαθά, διό και θεωρούνται ως όλως νεκροί κατά σάρκα και όλως απηλλαγμένοι του Κόσμου και των εν Κόσμω.

Είτε η βία, η δυναστεία, η οργή, το μίσος και ο θόρυβος, είτε ο δόλος, η απάτη και η ραδιουργία φαίνονται πάντοτε ασυμβίβαστα, ασυγχώρητα, όλως απάδοντα και εκ διαμέτρου αντικείμενα εις το πνεύμα της Εκκλησίας, ως ον το πνεύμα της αγάπης, της χρηστότητος, της πραότητος, της ειρήνης, της ανεξικακίας, της ευθύτητος και της αληθείας.

Δι' όλα αυτά και δι' άλλους πολλούς υψηλούς και σπουδαίους λόγους φαίνεται το εκ διαμέτρου σχεδόν αντικείμενον πνεύμα, ως είπα και ανωτέρω της κοσμικής αρχής, ως προς εκείνο της Εκκλησίας.

Ένεκα τούτου αι πασών των άλλων απαισιώταται και φρικωδέσταται καταχρήσεις εξ ων γεννώνται φρικτά, μεγάλα, γενικά και παγκόσμια δεινά, θεωρούνται αύται αι δύο αι εφεξής, εξ ων η μία προέρχεται εκ των ποιμένων της Εκκλησίας, η δε ετέρα εκ των εχόντων τας κοσμικάς και πολιτικάς αρχάς.

Η πρώτη εστίν όταν οι Ποιμένες της Εκκλησίας αναλάβωσιν εν αυτοίς το πνεύμα του κόσμου, τύρβας, δηλαδή και μερίμνας βιωτικάς την εις τα του Κόσμου και της σαρκός προσπάθειαν και αγάπην, φιλαργυρίαν, φιληδονίαν, φιλοδοξίαν και τα έργα της κοσμικής αρχής, αμέλειαν, δηλαδή, περιφρόνησιν, ωμότητα και τυραννίαν εις το ποίμνιον και τα παραπλήσια τούτοις.

Η δε δευτέρα εστίν όταν η κοσμική αρχή επεμβή είτε πολύ, είτε ολίγον αυθαιρέτως εις Ιερόσυλα έργα, διά σφετερισμού Εκκλησιαστικών κτημάτων, ή δι' επιβουλής εν αυτοίς δασμών και φόρων, ή το πάντων των άλλων απαισιώτατον και φρικτόν, ως συμπράκτωρ, ως Κριτής, ή ως διοικητής εις τα Εκκλησιαστικά, θρησκευτικά και Ιερά αντικείμενα.

Εις την πρώτην κατάχρησιν αναχωρεί εκ των Ποιμένων η χάρις και το φως του αγίου Πνεύματος, επισκιάζονται υπό του σκότους της πλάνης, ναυαγούσιν περί την πίστιν, συνεφέλκοντες ως επί το πλείστον εις αυτό το ναυάγιον και εις άλλας πολλάς και φρικτάς συμφοράς και το εν αυτοίς εμπιστευθέν ποίμνιον.

Κατ' αυτόν τον τρόπον ηκολούθησε το ναυάγιον του εβραικού γένους και όλων σχεδόν των κακοδόξων και αιρετικών.

Εις την δευτέραν κατάχρησιν, έρχεται απ' ουρανού ως εις τον Δαθάν και Αβειρών, εις αυτήν την Ιερόσυλον αρχήν η μεγάλη και τρομερά οργή, φέρουσα την πτώσιν και την καταστροφήν αυτής, εξ ης ακολουθούσι πάντοτε μεγάλαι και γενικαί συμφοραί και εις όλον το εν αυτή υπήκοον και προ πάντων εις όσους υπερασπίζουσιν αυτήν την Ιεροσυλίαν.

Και εις τας δύο αυτάς τας καταχρήσεις, θεωρούνται πολλοί και διάφοροι βαθμοί, καθ' ους αναλόγως έρχεται εις τους ενεργούντας αυτάς η οργή και η πτώσις.

Εις την πρώτην ο πάντων των άλλων έσχατος και απαισιώτατος εστίν όταν οι Ποιμένες, ου μόνον αναλάβωσιν εν αυτοίς το πνεύμα της φιλοδοξίας, της φιληδονίας και της φιλαργυρίας, αλλά και όταν αναλάβωσιν εν αυτοίς τα έργα και τα καθήκοντα της κοσμικής αρχής, ως ηκολούθησε τούτο εις τους Πάπας της Παλαιάς Ρώμης, έργον άξιον μεγίστης αποστροφής και φρίκης.

Εις την δευτέραν κατάχρησιν, ο πάντων των άλλων έσχατος και απαισιώτατος βαθμός εστίν, όταν η πολιτική αρχή ου μόνον έρχεται εις υλικάς ιεροσυλίας, ή επεμβαίνη πλαγίως εις θεία και ιερά αντικείμενα και προσβάλλη και νοθεύη την απαθή κρίσιν και θέλησιν των Ποιμένων ως προς αυτά, αλλά και όταν απ' ευθείας διά νόμου και συστηματικώς γίνηται Διοικητής, Κριτής και Νομοθέτης εις τα τοιαύτα.

Τούτο το υπέρ πάντα τα άλλα απαισιώτατον και φρικωδέστατον φαινόμενον εκ πασών των όσων καταχρήσεων και ανομιών έδειξεν απ' αιώνος ο Κόσμος, υπάρχει προς τοις άλλοις και το πάντων των άλλων εναργέστερον και αναντίρρητον γνώρισμα και σημείον της επί συντελεία των αιώνων παρουσίας του Αντιχρίστου, ως φαίνεται μυστηριωδώς και μαρτυρείται εις πολλούς τόπους των Θείων Γραφών και προ πάντων εις τους εφεξής: (Δανιήλ θ'. 27, Ματθ. κδ. 15, Β'. Θετ. Β' 3. 4.) ως και άλλοτε πολλάκις εμνημόνευσα περί τούτου.

Και ταύτα μεν εν συνόψει και ως εν μέρει  αρκούσιν ως προς την σχέσιν και διαφοράν της Εκκλησιαστικής και της πολιτικής αρχής.