Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021

 Εν όψει των διερευνητικών συνομιλιών που ξεκινούν

μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη

 

Μεσόγειο τή λένε ....

Αρένα συγκρούσεων ή θάλασσα ειρήνης;

 


του Δημήτρη Κάτσουρα[i]


Οι τύχες της Πατρίδος μας, όπως και πολλών άλλων χωρών, είναι άρρηκτα συνεδεμένες με αυτή τη θάλασσα. Την τελευταία χρονική περίοδο έχει γίνει η κεντρική σκηνή όπου εκτυλίσσονται οι διεκδικητικές δράσεις και αντιδράσεις διαφόρων εξουσιών.

Ανέκαθεν η Μεσόγειος ήταν γεωπολιτικό κέντρο ιδιαίτερης σημασίας και αυτό συχνά τή μετέβαλε σε θέατρο συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων. Υπήρξε τό "μήλον της έριδος" για πολλούς επίδοξους επικυρίαρχους καί επιδρομείς.

Κυρίως, όμως, η Μεσόγειος Θάλασσα υπήρξε διαχρονικά ένα υδάτινο σταυροδρόμι πολιτισμών (Δύσης και Ανατολής) και το γεωγραφικό επίκεντρο μεγάλων και αξιόλογων αυτοκρατοριών, όπως η Ρωμαϊκή καί η λεγόμενη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Σε εποχές κατά τίς οποίες στις περιοχές που έβρεχε τις ακτές τους αυτή η θάλασσα ορίζονταν ολόκληρος ο τότε γνωστός κόσμος, η Μεσόγειος αποτελούσε όχι απλά παγκόσμιο εμπορικό-οικονομικό σταυροδρόμι, αλλά καί "χώρο", μέ τήν ευρύτερη έννοια της λέξης, όπου αναπτυσσόταν ο ανθρώπινος πολιτισμός.

Ο Γάλλος ιστορικός Fernard Braudel  έχει πεί πως η Μεσόγειος «δεν είναι μια χώρα, αλλά αναρίθμητες χώρες, δεν είναι μια θάλασσα, αλλά διαδοχικές θάλασσες, δεν είναι ένας πολιτισμός, αλλά πολιτισμοί συσσωρευμένοι ο ένας πάνω στον άλλο».

Ο Ελληνικός Πολιτισμός (μέ τίς απαράμιλλες ιδιαίτερες εκφράσεις του ως Μινωϊκός, Μυκηναϊκός, Κυκλαδικός, Μακεδονικός, Βυζαντινός), ο Αιγυπτιακός, ο Ρωμαϊκός, ο Αραβικός κ.α. κατέδειξαν αυτή την περιοχή του κόσμου ως γόνιμη μήτρα του πανανθρώπινου πολιτισμού.

Στά νερά καί το βυθό της Μεσογείου ωστόσο δεν υπάρχει μόνο ο φυσικός υδάτινος κόσμος αυτής της λεκάνης. Στο διάβα της Ιστορίας έχουν καταλήξει εκεί πολλά ναυάγια με υλικούς θησαυρούς, ενδεχομένως ολόκληρες πολιτείες, μα και πολλά ανθρώπινα θύματα πειρατειών, ναυμαχιών και πολέμων.

Πίσω από κάθε πόλεμο κρύβεται, συνήθως, η οικονομία, αλλά και πιό συγκεκριμένα η απληστία για επέκταση, εκμετάλλευση και πλουτισμό. Μόνο που αυτά στο σύγχρονο κόσμο, μετά την απαξίωση του πνεύματος της αποικιοκρατίας και τις οδυνηρές εμπειρίες των παγκοσμίων πολέμων, θα περίμενε κανείς να έχουν εκλείψει ή, τουλάχιστον, νά αποτελούν σπάνιες και καταδικαστέες εξαιρέσεις.

Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι κάποιες ηγεσίες θεωρούν ακόμη ότι οι καιροί μας είναι πρόσφοροι για την επιδίωξη διεκδικήσεων και επικυριαρχίας στην περιοχή, σε βάρος της ειρηνικής συνύπαρξης και αρμονικής συμπόρευσης των λαών της Μεσογείου προς το, ούτως ή άλλως, αβέβαιο μέλλον της ανθρωπότητος.

Έτσι, γίναμε τελευταία μάρτυρες μιας εκτεταμένης, χρονικά, περιόδου εντάσεως με τη γείτονα χώρα, η ηγεσία της οποίας φαίνεται να μή θέλει να αρκεστεί στο νόμιμο και ουσιαστικό έργο της, δηλαδή την αντιμετώπιση των όποιων εσωτερικών προβλημάτων του κράτους και του λαού της.

Για λόγους που μόνο εκείνη γνωρίζει, αποτολμά κινήσεις και ενέργειες που απειλούν να μεταβάλλουν τα ήρεμα νερά της Μεσογείου,  η οποία μπορεί και πρέπει για το καλό όλων των λαών να παραμείνει θάλασσα ειρήνης, σε αφρισμένα κύματα πολεμικών συγκρούσεων.

Η απευκταία κατάληξη σε άφρονες και παράλογες αξιώσεις δεν είναι καθόλου απίθανο να είναι μία σύγκρουση, ένας πόλεμος. Κάτι, όμως, που πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. Καί αυτό δεν κατορθώνεται με την επιβολή τετελεσμένων από τον θεωρούμενο ως ισχυρότερο, αλλά με την, αυτονόητη για κάθε πολιτισμένο καί λογικό άνθρωπο και δή ηγέτη, επικράτηση εκείνων των αρχών και αξιών που τον αποδεικνύουν ως τέτοιο. Και αυτές δεν είναι άλλες από το σεβασμό στον άλλο και κυρίως τη δικαιοσύνη ή, έστω, το λεγόμενο διεθνές δίκαιο.

Με αυτή την ελπίδα και την ευχή θα κλείσουμε αυτό το άρθρο με τους στίχους από το Γαλλικό τραγούδι για τη Μεσόγειο, το «En Mediterrannée» («Μες στη Μεσόγειο»), το οποίο πρωτοτραγούδησε με την αισθαντική φωνή του ο Γάλλος τροβαδούρος George Moustaki και που στα δικά μας αυτιά αντηχεί με τη φωνή και ιδιαίτερη ερμηνεία της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη.

«Μεσόγειο τη λεν και παίζουνε γυμνά/παιδιά με μαύρα μάτια, αγάλματα μικρά

Γέννησε τους Θεούς, τον ίδιο το Χριστό/Το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τον καιρό.

Μέσα στη λίμνη αυτή…

Το αίμα στους αιώνες σκάλισε εκεί/τα βράχια και τους κάμπους και τη βαθιά σιωπή

Νησιά σαν περιστέρια, αιώνιες φυλακές/το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τις βροχές

Μες στη Μεσόγειο…

Οι κάμποι κι οι ελιές χάνονται στη φωτιά/τα χέρια μένουν μόνα και άδεια τα κορμιά

Λαοί της συμφοράς και πίκρα του θανάτου/το καλοκαίρι εκεί δεν χάνει τα φτερά του

Μες στη Μεσόγειο…

Κάτω στη λίμνη αυτή γεννήθηκα κι εγώ/Μεσόγειο του φόβου και των πικρών καιρών

Τα όνειρα που παίζαν μες στα βαθιά νερά/γινήκαν δέντρα μόνα στα ξερά νησιά

Μες στη Μεσόγειο…

Τον Παρθενώνα κρύβουν σύννεφα βαριά/Στην Ισπανία χάθη η λέξη λευτεριά

Αλλά η Αθήνα μένει όνειρο πικρό/Το καλοκαίρι εκεί δεν τρέμει τον καιρό

Μες στη Μεσόγειο…»

 



[i]

Ο Δημήτρης Κάτσουρας είναι πρώην Τραπεζικός, με σπουδές στη Θεολογία (Παν/μιο Αθηνών) και την Πολιτική Επιστήμη & Διεθνείς Σχέσεις (Παν/μιο Πελοποννήσου).

 

korinthosnews.gr/news-article.php?id=15312

ekorinthos.gr/mesogeio-ti-lene-arena-sygkrouseon-i-thalassa-eirinis/

 

 

 

ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ

Τό ἐμβόλιο κατά τοῦ κορωνοϊοῦ καί ἡ ἀπομυθοποίησή του.

 


 

Παύλου μοναχού αγιορείτου

Βιολόγου, MD Μοριακής Βιολογίας και Βιοϊατρικής

 

   Με λύπη και απορία παρακολουθούμε να μεθοδεύεται ένα πρωτοφανές γεγονός για την παγκόσμια ιστορία [1]. Στο όνομα της "αγάπης" για τους ηλικιωμένους και ευπαθείς, σχεδιάζεται εμβολιασμός όλων των ανθρώπων της οικουμένης, για να εκλείψει από προσώπου γης ο άσπονδος και "αόρατος εχθρός" πού λέγεται κορωνοϊός SARS-Cov2.

 · Το απαραίτητο νομικό πλαίσιο που θα καταργεί το δικαίωμα ατομικής επιλογής και θα "προασπίζεται" το δικαίωμα-αγαθό της δημόσιας υγείας (νόμος 4675/2020 για την Ελλάδα) [2].

·   Η συνοδός κυβερνητική αυταρχικότητα για να το επιβάλλει.

· Η δημιουργία ζήτησης-προσδοκίας για το εμβόλιο (τρομοκρατία-πλύση εγκεφάλου από ΜΜΕ με το δίλημμα εμβόλιο ή κοινωνικός εγκλεισμός-αποκλεισμός).

·  Η μονομερής χρηματοδότηση για να δημιουργηθεί το εμβόλιο, να ελεγχθεί με κλινικές δοκιμές, να παραχθεί σε τεράστιες ποσότητες και να μεταφερθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη, εις βάρος της έρευνας για την εύρεση και παραγωγή εξειδικευμένων αντι-ιικών φαρμάκων· είναι μερικά από τα βήματα του πρωτοκόλλου που ήδη εκτελείται για να φτάσουμε σε αυτό το γεγονός-ορόσημο. Επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, κυβερνητικά στελέχη, διεθνείς ΜΚΟ σχεδόν καθημερινά προπαγανδίζουν το εμβόλιο σαν το μαγικό ραβδάκι, που θα επιτρέψει να επανέλθει η ανθρωπότητα στην προ-κορωνοϊού εποχή. Από την άλλη πλευρά, η επιστημονική κοινότητα (εκτός μιας υπερπροβεβλημένης εμβολιομανούς ελίτ), αντί να στηλιτεύσει αυτή την παραπληροφόρηση, διατηρεί "σιγή ιχθύος" για το τι πραγματικά θα πρέπει να προσδοκά ο κόσμος από το εμβόλιο. Εκτός κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων, όπως είναι ο Καθηγητής Δρ. Γιάννης Ιωαννίδης [3]. Στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη πανδημία κάθε άλλο παρά δικαιολογεί ένα παγκόσμιο εμβολιασμό. Ας δούμε γιατί: 

1. Το ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό θνητότητας της νόσου, αλλά και η ηλικιακή του κατανομή, ξεκάθαρα προσδιορίζουν ότι ο εμβολιασμός, όποτε καταστεί εφικτός, θα πρέπει να είναι στοχευμένος. Το ποσοστό αυτό είναι πλασματικά υπερεκτιμημένο προς το παρόν (~2,5%), αφενός λόγω υπερεκπροσώπησης των σοβαρά ασθενούντων θετικών στον ιό κρουσμάτων [4], αφετέτου λόγω συνυπολογισμού στους θανάτους από κορωνοϊό και των θανάτων των θετικών κρουσμάτων που προήλθαν από άλλο υποκείμενο νόσημα (όχι από αναπνευστικό σύνδρομο SARS) [5]. Πρόσφατες μελέτες που εκτιμούν τον αριθμό των θανόντων σε σχέση με το πραγματικό αριθμό των εκτεθειμένων στον ιό ανθρώπων βάσει ορολογικών δοκιμασιών (τέστ αντισωμάτων) σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή προσδιορίζουν το ποσοστό αυτό να είναι της τάξεως μεγέθους της εποχικής γρίπης (σίγουρα <1%) [6]. Σημειωτέον, ότι ακόμη κι αν επανέλθει η επιδημία, όπως συμβαίνει με την γρίπη, το σύστημα υγείας θα την αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά, δεδομένου ότι υπάρχει πια εμπειρία διαχείρισης της νόσου, (περισσότερες ΜΕΘ,  αναβάθμιση και αυστηροποίηση των μέτρων προστασίας, νοσοκομειακές δομές αποκλειστικά για Covid19). Δεν θα επαναληφθούν λοιπόν λάθη "τύπου Ιταλίας", οδηγώντας σε περαιτέρω μείωση του ποσοστού θνητότητας. Βάσει των παραπάνω, ακόμη κι αν παραχθεί ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο (κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για την βιολογία των κορωνοϊών) δικαιολογείται να χορηγηθεί μόνο στις ομάδες αυξημένου κινδύνου, όπως συμβαίνει με το εμβόλιο της εποχικής γρίπης. Εξυπακούεται, ότι δεν δικαιολογείται να δοθεί σε παιδιά -που είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ασυμπτωματικά- και σε ανθρώπους που εκτέθηκαν και έχουν ανοσία στον ιό (θετικό τέστ αντισωμάτων), αφού ήδη διαθέτουν αυτό που θα τους προσέφερε το εμβόλιο.

2. Η ίωση Covid19, σε αντίθεση με τη γρίπη, πλήττει κυρίως άτομα τρίτης και τέταρτης ηλικίας στα οποία εμφανίζεται το φαινόμενο της ανοσολογικής γήρανσης (immune senescense) [7], δηλαδή μείωση του μεγέθους, της ποιότητας και της διάρκειας της ανοσολογικής απάντησης-προστασίας που μπορεί να δημιουργηθεί μετά από ένα εμβολιασμό. Με άλλα λόγια, η εμβόλιο-επαγόμενη ενεργητική ανοσία μπορεί να μην είναι ικανή να προφυλάξει τους ηλικιωμένους, που είναι και ο κατεξοχήν "στόχος" του κορωνοϊού, κάτι που θα έπρεπε να θέσει ως προτεραιότητα (αν πραγματικά είναι το ζητούμενο η προστασία των ηλικιωμένων) την εύρεση αντι-ιικής θεραπείας.

3. Συναφές με το παραπάνω είναι, ότι στους ασθενείς που νοσούν σοβαρά, εμφανίζεται οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια μέσω ενός ανοσο-παθολογικού μηχανισμού ("καταιγίδα" παραγωγής φλεγμονωδών κυτοκινών και μείωση της CD4 και CD8 Τ-μεσολαβούμενης ανοσολογικής απόκρισης [8]). Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες ότι ένας εμβολιασμός θα ενισχύσει αυτή την ανοσολογική επιπλοκή σε περίπτωση ακόλουθης μόλυνσης από τον ιό και κατ᾿ επέκταση θα επιδεινώσει την κλινική πορεία του ασθενούς. Κάτι αντίστοιχο παρατηρήθηκε με το εμβόλιο κατά του FeCoV κορωνοϊού που προσβάλλει τις γάτες και προκαλεί περιτονίτιδα [9]. 

4. Η λογική της εξάλειψης (eradication) μιας μολυσματικής ασθένειας μέσω παγκόσμιου εμβολιασμού, προϋποθέτει αφενός την ύπαρξη ενός πολύ ασφαλούς και πολύ αποτελεσματικού εμβολίου, αφετέρου και το σπουδαιότερο, να μην υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον άλλοι ξενιστές του ιού [10]. Δηλαδή ο άνθρωπος να είναι το μοναδικό είδος που ενδημεί ο ίος. Κάτι τέτοιο ισχύει και είναι σε εξέλιξη για τον ιό της πολιομυελίτιδας, όμως δεν ισχύει για τον κορωνοϊό, γιατί όλες οι έρευνες συμφωνούν ότι ο ιός προήλθε από τις νυχτερίδες [8]. Άγνωστος και αμφιλεγόμενος παραμένει ο ενδιάμεσος κρίκος (ξενιστής;) που τον μετέφερε από τις σπηλιές των νυχτερίδων στην πόλη της Wuhan. Σε κάθε περίπτωση, η εξαφάνιση του ιού μέσω παγκόσμιου εμβολιασμού θα ήταν μόνο προσωρινή, δηλαδή μια φοβερή ματαιοπονία και κατασπατάληση πόρων, αφού ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να μεταπηδήσει από το φυσικό του καταφύγιο, τις νυχτερίδες ή τον ενδιάμεσο ξενιστή, στον ανθρώπινο πληθυσμό, ικανά μεταλλαγμένος να παρακάμψει την υπάρχουσα ανοσία αγέλης και να ξεκινήσει μια νέα πανδημία. 

5. Οι κορωνοϊοί, ως RNA ιοί, γρήγορα μεταλλάσσονται αποκτώντας γενετική και επομένως αντιγονική ποικιλότητα. Η ποικιλότητα αυτή, ειδικά για τους κορωνοϊούς επιπλέον αυξάνεται μέσω RNA ανασυνδυασμού, λόγω του ιδιαίτερου ασυνεχούς τρόπου μεταγραφής των ιικών RNA. Ήδη για τον SARS-Cov2 έχουν χαρακτηριστεί δύο τύποι, ο S και ο L [11, 12]. Είναι αμφίβολο ένα εμβόλιο να μπορεί να παράξει αφενός ίση κάλυψη για όλα τα στελέχη του ιού που θα προκύψουν, αφετέρου μόνιμη προστασία μέσα στο χρόνο, κάτι που υπογραμμίζει για άλλη μια φορά την σπουδαιότητα-προτεραιότητα να βρεθούν αντι-ιικά φάρμακα κατά του κορωνοϊού. Το πιθανότερο λοιπόν είναι, προϊόντος του χρόνου, ένας παγκόσμιος εμβολιασμός να εξελιχθεί σε τακτικούς παγκόσμιους εμβολιασμούς.

   Μήπως αυτό είναι και το ζητούμενο; Μήπως ο κορωνοϊός είναι η πολυαναμενόμενη πρόφαση για να εγκαινιαστεί η καθολική μετάβαση σε μια υβριδική ανθρώπινη βιολογία, όπου το ανθρώπινο σώμα θα προστατεύεται, θα ενισχύεται και τελικά θα εξαρτάται από τεχνολογίες-πλατφόρμες (γενετικής μηχανικής, ψηφιακής διασύνδεσης) μέσα από τακτικά εμβόλια-updates. Γιατί τόση πρεμούρα για ένα εμβόλιο, που όχι μόνο δεν υπόσχεται πολλά, αλλά προκαλεί ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα, ειδικά αν παραχθεί βεβιασμένα και εφαρμοστεί μαζικά; Τελικά οι φαρμακοβιομηχανίες υπηρετούν τον άνθρωπο ή μήπως ισχύει το αντίστροφο;

    Η πραγματικότητα είναι ότι  ~99% των προσβεβλημένων ατόμων από κορωνοϊό επιβιώνει. Έμφαση (δηλαδή χρηματοδότηση) πρέπει να δοθεί στο πώς στοχευμένα θα υποστηριχθεί το 1% που δεν τα καταφέρνει, μέσα από μια πληθώρα φαρμακευτικών επιλογών (ανοσοτροποποιητές, μονοκλωνικά αντισώματα, αναστολείς RNA πολυμερασών, πρωτεασών κτλ). Ήδη τα πρώτα αποτελέσματα από το σχήμα υδροξυχλωρικίνης-αζαθρομυκίνης [13] καθώς και από ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που στοχεύει την επιφανειακή γλυκοπρωτεΐνη S του ιού [14] είναι πολύ ενθαρρυντικά.

   Φυσικά στα πλαίσια μιας αντι-ιικής στρατηγικής εντάσσεται και η ανάπτυξη ενός ασφαλούς και αποτελεσματικού εμβολίου. Όμως, όπως αναλύθηκε, δεν ενδείκνυται η βεβιασμένη παραγωγή του (1 χρόνος αντί για τουλάχιστον 6 χρόνια) με τόσα κενά στη γνώση της βιολογίας του κορωνοϊού, πολλώ δε μάλλον η μαζική υποχρεωτική εφαρμογή του. Συνιστά τραγική επιστημονική έκπτωση (αν όχι παραλογισμό) στην εποχή της Μοριακής Βιολογίας, που στόχο έχει να εφοδιάζει την Ιατρική με εξειδικευμένες (μέχρι  και εξατομικευμένες) θεραπείες ελαχιστοποιώντας τις όποιες παρενέργειες, να συζητείται και μόνο η παρέμβαση στο 100% του ανθρώπινου πληθυσμού, για να "προστατευτεί" από μια ίωση τύπου γρίπης το 1%, με ένα ύποπτο φαρμακευτικό ημίμετρο. Είναι πολύ απλά, η ΛΑΘΟΣ προσέγγιση και πιστοποιείται από το γεγονός ότι τόσα χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί παγκόσμιος εμβολιασμός για τον ιό της γρίπης, που θα ήταν και πιο εύλογος, γιατί πλήττει όλα τα ηλικιακά στρώματα.

   Ο άνθρωπος, ως έλλογο όν με κριτική σκέψη, έχει την ικανότητα να επιλέγει αυτοπροαίρετα ό,τι ωφέλιμο έχει να συστήσει η ιατρική και η βιοτεχνολογία υπέρ της υγείας του, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και τις συνέπειες αυτών των επιλογών, καθώς οι παρεμβάσεις στο ανθρώπινο σώμα είναι σπανίως άμοιρες παρενεργειών. Τα εμβόλια δεν εξαιρούνται από αυτό τον κανόνα [15]. Η επιλογή κάποιου να μην εμβολιαστεί δεν θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, εφόσον δεν καταργεί το δικαίωμα κάποιου άλλου να λάβει το εμβόλιο και μαζί με αυτό την όποια προστασία του παρέχει. Είναι επομένως αυτονόητο, ότι η τελική απόφαση-ευθύνη για την λήψη ενός εμβολίου ανήκει στον εμβολιαζόμενο, αφού αυτός θα πρέπει να ζήσει και με τις όποιες επιπλοκές προκύψουν. Καμία εκ των υστἐρων αποζημίωση δεν μπορεί να αποκαταστήσει μη αναστρέψιμες βλάβες στην σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου. Κατά συνέπεια είναι καταδικαστέα κάθε υποχρεωτικότητα, που ποινικοποιεί την στάση ενός ανθρώπου να ζει σε σώμα ελεύθερο από ύποπτα εμβόλια, και μετατρέπει τις κοινωνίες από δημοκρατικές σε κοπάδια άβουλων και αναλώσιμων ζώων.

   Αντιλαμβάνεται κανείς από όσα αναφέρθηκαν, ότι ο νόμος περί υποχρεωτικού εμβολιασμού [2] και η συναφής προπαγάνδα υπέρ του εμβολίου, με αφορμή την ίωση Covid19, δεν έχουν επιστημονική αφετηρία και αναφορά. Δεν προασπίζονται, μάλλον υπονομεύουν, το αγαθό της δημόσιας υγείας, και εξυπηρετούν τα τεράστια εμπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα και την σκοτεινή ατζέντα κάποιων "μεγάλων αδελφών" με φίλαρχες ορέξεις. Σε τελική ανάλυση αντιστρατεύονται την ελευθερία του πνεύματος και του σώματος του ανθρώπου. Ως εκ τούτου θα πρέπει να αναιρεθούν σε επιστημονικό, νομικό και κυρίως πνευματικό επίπεδο.

   Το κλίμα στο οποίο αναπτύσσονται και εδραιώνονται αυτές οι μεθοδεύσεις είναι ο φόβος. Τα Μέσα Μαζικού Εκφοβισμού επιμελώς δημιουργούν και συντηρούν αυτό το κλίμα. Ο φόβος είναι μια πανίσχυρη εσωτερική δύναμη του ανθρώπου, μπορεί να παραλύσει τη βούλησή του, μπορεί και να την ατσαλώσει.  Το ζητούμενο είναι σε ποιά κατεύθυνση θα την στρέψει. Αν την στρέψει στον Θεό, τον μόνον άξιο φόβου (Λουκ. ιβ΄ 4,5), τότε θα λάβει πίσω φωτισμό, σθένος και θάρρος κατά τό "θαρσεῖτε ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον" (Ιωαν. ιστ΄ 33). Αν παραμείνει εστιασμένη σε φοβίες του αιώνος τούτου, θα λάβει πίσω περισσότερη αγωνία, σύγχυση και δειλία κατά το "ἐκεῖ ἐδειλίασαν φόβῳ, οὗ οὐκ ἦν φόβος" (Ψαλ. ιγ΄ 5). Δεν είναι τυχαία η επιδιωκόμενη αποϊεροποίηση του Μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας. Επιχειρεί να αποσπάσει και να υποκλέψει φόβο για να στηριχθεί ο μύθος του εμβολίου, όπως διαχρονικά συμβαίνει με όλες τις μυθοπλασίες που στερούνται λογικών ερεισμάτων.

   Κάθε φορά που γίνεται λόγος για σάλιο, κουταλάκια και τα συναφή, από όσους έχουν στοχοποιήσει την Θεία Κοινωνία, μου έρχεται στο μυαλό το θαύμα του εκ γενετής τυφλού (Ιωαν. θ΄). Τότε ο Κύριος με μια κίνηση "υγειονομικά απαράδεκτη" ομμάτωσε τον τυφλό! Ανέμειξε το σάλιο Του (που είναι μέσο διάδοσης ιών και βακτηρίων) με χώμα (που είναι πηγή εκατομμυρίων μικροβίων) και «ἐπέχρισε» τον πηλό στα μάτια του τυφλού (βλεννογόνοι επιπεφυκότα: σημείο εισόδου μικροβίων και έναρξης μόλυνσης). Το τί ακολούθησε το γνωρίζουμε, όπως γνωρίζουμε ότι καμία επιστήμη δεν πρόκειται να το αναπαράξει. Απλά αν γινόταν σήμερα, εκτός από τους τότε φαρισαίους, στους κατήγορους του Ιησού θα ήταν και κάποιοι στενοκέφαλοι λοιμωξιολόγοι. Εύχομαι από καρδίας, ο Θεός να τους αξιώσει να βιώσουν του Μυστηρίου την Δύναμιν. Ο Κύριος είναι εκεί και τους προσκαλεί. Ποτέ δεν θα τους υποχρεώσει...

 

Παραπομπές:

1.      https://www.gatesfoundation.org/TheOptimist/Articles/coronavirus-vaccine-development-gavi

2.      https://www.e-nomothesia.gr/kat-ygeia/nomos-4675-2020-phek-54a-11-3-2020.html?q=4675

3.      https://www.youtube.com/watch?v=cwPqmLoZA4s

4.      https://www.bmj.com/content/368/bmj.m1113.long

5.      https://www.youtube.com/watch?v=c4BGMn3Xg2Y&feature=emb_logo

6.      https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2020.04.14.20062463v2

7.      https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2265901/

8.      https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S205229752030024X

9.      https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16322745

10.  https://en.wikipedia.org/wiki/Eradication_of_infectious_diseases

11.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7108124

12.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7108196

13.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7102549

14.    https://www.nature.com/articles/s41467-020-16256-y

15.  https://www.cdc.gov/vaccinesafety/concerns/concerns-history.html

 

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2021

 Ἐπεφάνη ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
 ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ
(6/19-1-2021)



Το μικρό ΒΙΝΤΕΑΚΙ είναι απ' τα εφετινά Θεοφάνεια στη Σάμο. Ο δυνατός Βοριάς δεν επέτρεψε να πλησιάσουν οι πιστοί  με τον Ιερέα τους (Ιερομόναχο π. Πέτρο Χ.) τη θάλασσα. Βρήκαν, όμως, έναν μικρό Ιορδάνη με θεόσταλτη άπνοια. Συγκινητικές στιγμές σ' αυτή τη απόκρυφη όαση, που τα νερά μετά τη ρίψη του Σταυρού έστρεψαν προς τα οπίσω. Οι "ρεαλιστικά" σκεπτόμενοι το απέδωσαν στην ελάχιστη πνοή της αύρας.  Στα μάτια  και την καρδιά των πιστών αναρίγησε η γαλήνια επιφάνεια που την είδαν να ρεματίζει προς την αντίθετη ροή του ποταμού. Αν δεν ήταν θαύμα, ήταν σημείο αναφοράς στην ιερή ημέρα και στο θάρρος των πιστών που αψηφώντας την απαγόρευση, τον χιονιά και το τσουχτερό κρύο, προσκύνησαν στα ρείθρα της ρεματιάς με πίστη βαθιά κι' ευγνωμοσύνη για την "ευλογία του Ιορδάνου". Για το δώρο του Κυρίου, που χάρισε στο άφοβο "μικρό ποίμνιο" Φώτα ολόφωτα, με απαστράπτοντα χιονισμένα βουνά, και διαυγέστατα νερά  καθαρμού και αγιασμού. Εγκάρδιες ευχές για υγεία, φωτισμό και εορταστική παντοτινή διάθεση και χαρά στις καρδιές των Ορθοδόξων ακριτών της Σάμου και όλων μας από τη Xάρη του Κυρίου μας.

(Ἀνταπόκριση ἀπό τό ὄμορφο, ἀκριτικό καί εὐλογημένο νησί τῆς Σάμου)




Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2021

Ἅγια Θεοφάνεια 2021

Ὁ ἑορτασμός τῶν Θεοφανείων
καί ὁ ἁγιασμός τῶν ὑδάτων 


Παρά τίς δυσχερεῖς περιστάσεις πανηγυρικός ὑπῆρξε ὁ ἑορτασμός τῶν Θεοφανείων καί κατανυκτική ἡ ταπεινή, λόγῳ τῶν ἐπιβληθέντων μέτρων, τελετή τῆς καταδύσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ὑπό τοῦ Μακ/του Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος κ. κ. Στεφάνου

Ἐπίκεντρο τοῦ ἑορτασμοῦ ὁ ἱστορικός Ἱερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας, χοροστατοῦντος τοῦ Μακαριωτάτου, συμπαραστατουμένου ὑπό τοῦ πολιοῦ Ἐφημερίου Αἰδ/του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου (Τσαρκατζόγλου) καί τῶν κατά σάρκα υἱῶν αὐτοῦ, Αἰδ/του Πρεσβυτέρου π. Βασιλείου Τ. καί τοῦ εὐλαβεστάτου Διακόνου π. Ἠλιοῦ Τ.

Ἀνάλογοι ὑπῆρξαν καί οἱ ἑορτασμοί ἀνά τήν Ἑλλάδα ὑπό τῶν κατά τόπους Ἱερῶν Μητροπόλεων καί Ἐπισκοπῶν

Ἐν συνεχεία παρατίθεται τό Ἑόρτιο Μήνυμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἐπί τῆ Ἑορτῆ τῶν Θεοφανείων καί ἀκολουθεῖ φωτογραφικό ρεπορτάζ ἀπό τόν ἑορτασμό.




Ἡ Χάρις τοῦ Βαπτισθέντος ἐν Ἰορδάνῃ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ εὐλογία τῆς ἐμῆς ταπεινότητος εἴησαν μετά πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.

 

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος

 

Ὁ Ἀθηνῶν Στέφανος















Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2021

 ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΤΑ COVID-19. ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ! 

Ὁ π. Στυλιανός Καρπαθίου πρός τή Σύνοδο γιά τά ἐμβόλια


Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ
 τοῦ πατρός Στυλιανοῦ Καρπαθίου,
πρὸς τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος


Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας[1] 

 

Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς 

Τὸ πολυθρύλητο ἐμβόλιο, κατὰ τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, ἄρχισε ἤδη νὰ ἐφαρμόζεται στὸν ἑλληνικὸ πληθυσμὸ καί, γενικώτερα, στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀπὸ τὴν 27-12-2020, μὲ ‘’ἐπικὲς’’ διακηρύξεις τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν. 

Ἡ ἐπιχείρηση ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν ψευδώνυμη ἐπωνυμία ‘’Ἐλευθερία’’, προσβλητικὴ γιὰ τὸ ἴδιο τὸ νόημα τῆς λέξης ἐλευθερία, ξεκίνησε καὶ φιλοδοξεῖ νὰ κτίσει...  σινικὸ τεῖχος ‘’ἀνοσίας ἀγέλης’’, κατὰ τοῦ κορωνοιοῦ. 

Τὴν παράδοση τῆς σκυτάλης, ἀπὸ τὴν παραφιλολογία περὶ τοῦ κορωνοϊοῦ, παρέλαβε ἤδη νέα προπαγάνδα, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ νεόδμητου ἐμβολίου, τὸ ὁποῖο παρασκευάσθηκε μὲ τεχνολογία, ποὺ ἐγείρει τεράστια ἠθικὰ διλήμματα.

Ἡ ἱστορία τοῦ ἐμβολιασμοῦ ὑπερβαίνει τὶς δύο ἐκατονταετίες. Ξεκίνησε μὲ τὸν Edward Jenner, τέκνο ἱερέως, ὁ ὁποῖος εἶχε βαθειὰ χριστιανικὴ συνείδηση, καὶ ἔφθασε μὲ τὴν παρατηρητικότητά του στὸ πρῶτο ἐπιτυχὲς πείραμα κατὰ τῆς δαμαλίτιδος, στὶς 14 Μαρτίου 1796. Ἀπὸ ἐκεῖ προῆλθε καὶ  ἡ ξενόγλωσση ὀνομασία τῶν ἐμβολίων ὡς vaccination (ἀγγλ.), vaccine (γαλλ.) вакцина (ρωσσ.), καθ’ ὅσον στὴν λατινικὴ γλώσσα ἡ λέξη vacca σημαίνει τὴν θήλεια βοῦ, δηλαδὴ τὴν δάμαλι, ἀπὸ τὸ νόσημα τῆς ὁποίας προέκυψαν τὰ ἐμβόλια.

  Ἀκολούθησε ὁ  Louis Jean Pasteur, πιστὸς Χριστιανὸς καὶ αὐτὸς καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του, ὁ ὁποῖος ἀποκλήθηκε πατέρας τῆς μικροβιολογίας καὶ τῆς ἀνοσολογίας, δημιούργησε δὲ τὸ πρῶτο ἐμβόλιο κατὰ τῆς λύσσας, στὴν δεκαετία τοῦ 1880. 

    Ὁ σκοπὸς τῶν ἐμβολίων εἶναι ἡ εὐαισθητοποίηση  τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ συστήματος, μὲ τὴν εἴσοδο στὸν ὀργανισμό, ἑνὸς ἀδρανοποιημένου ἢ νεκροῦ νοσογόνου παράγοντα. Μὲ τὴν διαδικασία αὐτή,  τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα  παράγει, ἀφ’ ἕνος  μὲν ἀντισώματα γιὰ νὰ καταστρέψει τὸν παράγοντα αὐτόν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἀποκτᾶ μνήμη, ὥστε ἂν τὸν συναντήσει ἀργότερα, μὲ μία ἐνδεχόμενη ἐπαναμόλυνση, νὰ τὸν ἀναγνωρίσει καὶ νὰ  νὰ δράσει καὶ πάλι καταστρεπτικὰ ἐναντίον του.

   Μέσα, ὅμως, στὸν παροξυσμὸ τῆς ἐρευνητικῆς γενετικῆς μηχανῆς, ὁ ἄνθρωπος  δὲν δίστασε νὰ  χρησιμοποιήσει ἀκόμα καὶ ἀθέμιτες διαδικασίες, μὲ τὴν αἰτιολογία, ὅτι ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα. Ἔτσι, φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ χρησιμοποιοῦνται ἀνθρώπινα κύτταρα ἐκτρωμένων ἐμβρύων, γιὰ τὴν πειραματικὴ προεργασία παραγωγῆς ἐμβολίων, μὲ τὴν ἐπίφαση τῆς σωτηρίας τῆς ἀνθρωπότητας. 

     Τὰ ἐμβόλια, κατὰ τοῦ sars-cov-2 τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιριῶν, ποὺ προωθοῦνται σήμερα μὲ γρήγορους ρυθμοὺς καὶ ἀνερμήνευτη ἐπιμονὴ γιὰ ἀνθρώπινη χρήση, προέρχονται ἀπὸ τὴν παραπάνω ἀνθρωποκτόνο  διαδικασία.

   Ἀντιθέτως,  τὴν ἴδια  στιγμὴ ὑπάρχουν ἄλλες ἐμβολιαστικὲς δυνατότητες, ποὺ στηρίζονται στὸν κλασσικὸ καὶ ἠθικὰ  ἄμεμπτο τρόπο, τὸν ὁποῖο ἡ ἴδια ἡ φύση μᾶς δίδαξε, χωρὶς νὰ προσβάλλεται  ἡ ἱερότητα τοῦ  ἀδιαπραγμάτευτου ἀγαθοῦ της ἀνθρώπινης ζωῆς, οἱ ὁποῖες, ὅμως, εἶναι προκλητικὰ παραθεωρημένες ἀπὸ τὶς κρατικὲς ἐξουσίες.

Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς 

   Γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἤδη γνωστοῦ ἐμβολίου, κατὰ τοῦ sars-cov-2, ποῦ κυκλοφορεῖ, χρησιμοποιήθηκε ἡ ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293. Ἡ σειρὰ αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπινα  ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας. Ἡ ταυτότητα τῶν γονέων τοῦ ἀμβλωθέντος ἐμβρύου καὶ ὁ λόγος τῆς ἄμβλωσης, παραμένουν ἄγνωστοι.

    Οἱ γνωστότερες φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες τῶν, κατὰ sars-cov-2, ἐμβολίων χρησιμοποίησαν τὰ κύτταρα αὐτὰ (ΗΕΚ293Τ) γιὰ νὰ ἐλέγξουν, ἂν ὄντως γίνεται ἡ ἔκφραση τῆς πρωτεΐνης τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.

     Συγκεκριμένα, οἱ δύο φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες, ἡ Moderna[3] καὶ ἡ Pfizer/BioNTech[4], τῶν ὁποίων τὰ ἐμβόλια ἔχουν ἐγκριθεῖ καὶ στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 στὸ στάδιο Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).

   Ἡ Astra/Zeneka (Oxford), ἡ ὁποία συνεργάζεται μὲ τὴν Sputnik, καὶ ἡ Jannsen[5]  χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 καὶ στὰ τρία στάδια: i. Design & Development (Σχεδιασμὸς καὶ ἀνάπτυξη) ii.Production (Παραγωγὴ) καὶ iii. Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).

   Ἀπὸ τὰ παραπάνω προκύπτουν τὰ ἑξῆς δύο ἐρωτήματα:

α. Πῶς διατηρεῖται μέχρι σήμερα ἡ κυτταρικὴ αὐτὴ σειρά, ἀπὸ τὸ ἔμβρυο ποῦ ἐκτρώθηκε, πρὶν  πενήντα περίπου χρόνια;  καὶ

 β. Ἡ δημιουργία τοῦ κατὰ sars-cov-2 ἐμβολίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἐμβολίων ἢ φαρμακευτικῶν παραγόντων εἶναι μονόδρομος ἢ ὄχι;

   Ἀναφορικὰ πρὸς τὸ πρῶτο ἐρώτημα, γνωρίζουμε  ὅτι φυσιολογικά, σὲ κάθε κύτταρο, ποὺ ὑφίσταται μίτωση ἐλαττώνονται τὰ τελομερή, ποὺ βρίσκονται στὰ ἄκρα κάθε χρωμοσώματος. Ἡ κυτταρικὴ διαίρεση θὰ σταματήσει. μόλις τὰ τελομερὴ μειωθοῦν σὲ κρίσιμο μῆκος, τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται ‘’Ηayflick limit’’-ὅριο τοῦ Ηayflick (ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ ἀνατόμου Leonard Hayflick -1961- ὁ ὁποῖος καὶ τὸ προσδιώρισε). Ἔτσι οἱ κυτταρικοὶ πληθυσμοὶ καί, κατὰ συνέπεια ὁλόκληρος ὁ ὀργανισμός, γηράσκει.   

    Γιὰ νὰ  ἀκυρωθεῖ, λοιπόν, τὸ ‘’Hayflick limit’’, οἱ ἐργαστηριακοὶ ἐπιστήμονες,  παράγουν οἰονεί ‘’καρκινικὰ κύτταρα’’ (παθολογικὰ κύτταρα ποῦ μποροῦν νὰ πολλαπλασιαθοῦν γιὰ πολλὲς γενιές, πέραν τοῦ ἐγγενοῦς φυσιολογικοῦ χρόνου ποὺ προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ ‘’Ηayflick limit’’), καὶ τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται γιὰ τοὺς διάφορους ἐρευνητικοὺς σκοπούς, σήμερα δέ, γιὰ τὸ ἐμβόλια sars-cov-2. Ἐπ’αὐτῶν τῶν ‘’καρκινικῶν’’ κυττάρων συνεχίζουν τὰ πειράματα  ἐπὶ μακρόν.

   Ἂς σημειωθεῖ, ὅτι γιὰ τὰ ἐργαστηριακὰ πειράματα δὲν θυσιάσθηκε μόνον ἕνα ἔμβρυο, ἀλλὰ θυσιάζονται πολλά, ὥστε μὲ βάση τὶς κυτταρικές τους σειρὲς νὰ πραγματοποιοῦνται ποικίλα ὅσα in vitro πειράματα.

     Ἀναφορικὰ μὲ τὸ δεύτερο ἐρώτημα, ἂν δηλαδή, εἶναι μονόδρομος ἡ χρήση τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς HEK 293  γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ἐπίμαχου ἐμβολίου, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπολύτως ἀρνητική.

    Αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι στὴν παραγωγή τοῦ ἀντὶ- sars-cov-2 ἐμβολίου, ἄλλες μὲν ἑταιρεῖες καὶ Ἰνστιτοῦτα χρησιμοποιοῦν τὴν παραπάνω ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρά, ἄλλες ὅμως, χρησιμοποιοῦν μὴ ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές.

    Ἐπὶ παραδείγματι, τὸ ‘’Ἰσραηλινὸ Ἰνστιτοῦτο, γιὰ τὴν βιολογικὴ ἔρευνα’’ {Israel Institute for Biological Research (IIBR)} δὲν χρησιμοποιεῖ σὲ κανένα στάδιο γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου, ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές, ἀλλὰ κύτταρα ἀπὸ hamster  καὶ κύτταρα πιθήκου.  

     Ὁμοίως, στὴν Κίνα ἔχουν ἤδη δημιουργηθεῖ  τρία ἐμβόλια  μὲ τὸν παραδοσιακὸ τρόπο, (π.χ. BBIBP-CorV, PiCoVacc), στὴν Ἀμερικὴ στὴ Γαλλία, καὶ σὲ ἄλλες χῶρες, βρίσκονται ἤδη σὲ προκλινικὴ φάση παρόμοια ἐμβόλια, μὴ ἐξαρτώμενα ἀπὸ ἀνθρώπινες κυτταροσειρές.

      Ἐπίσης,  στὸ Ἰνστιτοῦτο Ἰατρικῆς ἔρευνας John – Paul ΙΙ, στὶς ΗΠΑ, χρησιμοποιοῦνται βλαστοκύτταρα ( stem cells) ἐνηλίκου ἀνθρώπου καὶ ὄχι ἐμβρύων, γιὰ ἐρευνητικοὺς ἐν γένει σκοπούς,  καὶ γιὰ τὴν παραγωγὴ ἐμβολίου  ἀντὶ- sars-cov-2, ἀλλὰ μὲ βραδύτερους καὶ ἀσφαλέστερους ρυθμούς[7]. Σημειωτέον, ὅτι ἡ χρηματοδότηση τοῦ ἐν λόγω Ἰνστιτούτου γίνεται μὲ προσφορὲς καὶ ὄχι μὲ κρατικὲς ἐπιχορηγήσεις.

    Ὅπως  προκύπτει ἀπὸ τὰ παραπάνω, ἡ βάση τῆς συγκεκριμένης τεχνολογίας, γιὰ τὴν παραγωγὴ ἀντὶ-sars-cov-2 ἐμβολίου, εἶναι ἡ ἔκτρωση ἐμβρύων, δηλαδή, οἱ ἀκυρωμένοι, ὅπως τοὺς χαρακτηρίζουν, ἐνδομητρίως ἄνθρωποι, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες δυνατότητες, οἱ ὁποῖες δὲν προσβάλουν τὴν ἀξία τῆς μοναδικότητας τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του.    

ΙΙ. Ἡ χρήση m-RNA στὴ παραγωγὴ  ἐμβολίων

1. Ἡ διαδικασία παραγωγῆς ἀντισωμάτων μὲ τὴν χρήση m-RNA

  Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν συμβατικὴ διαδικασία παραγωγῆς ἐμβολίων, ὅπως ἔχει ἤδη ἐκτεθεῖ, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν τεχνολογία παραγωγῆς ἐμβολίων μὲ m-RNA τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, τὸ ἀντιγόνο ποῦ θὰ προκαλέσει τὴ παραγωγὴ ἀντισωμάτων, εἶναι ἡ πρωτεΐνη- ἀκίδα (spiκe  -S) τοῦ ἰοῦ.

  Ὁ Sars-Cov2 γιὰ νὰ εἰσέλθει στὰ κύτταρα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος χρησιμοποιεῖ τὸ ἔνζυμο ACE-2, ποῦ ὑπάρχει στὴ μεμβράνη τοῦ κυττάρου, ὡς κυτταρικὸ ὑποδοχέα. Προσδένεται δηλαδὴ ὁ ἰὸς μὲ τὴν ἀκίδα του, τὴν πρωτείνη spike (S)]  στὸ ACE -2, εἰσέρχεται στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμὸ καὶ δυνητικὰ μπορεῖ νὰ προκαλέσει πνευμονία ἢ μυοκαρδίτιδα[8].

   Μὲ τὸ ἐμβόλιο m-RNA χορηγεῖται ἡ κατάλληλη γενετικὴ πληροφορία, ὥστε τὰ κύτταρα τοῦ ξενιστῆ (τοῦ ἀνθρώπου) νὰ ὁδηγηθοῦν στὴν παραγωγὴ ἀνοσιακὴς ἀπόκρισης, δηλ. δημιουργίας ἀντισωμάτων καὶ Τ-(λεμφο)κυττάρων. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἰδανικὸ in vitro (ἐργαστηριακὸ) σχέδιο, τὸ ὁποῖο ὅμως ἀποκκλίνει ἀπὸ τὶς προσδοκίες γιὰ τὴν in vivo (ζωντανὴ) πραγματικότητα. Ἁπλὸ παράδειγμα εἶναι ἡ ἐκτὸς ἐργαστηρίου προφανῶς ἐμφάνιση παρενεργειῶν ἄμεσων ἢ μακροχρόνιων, στὸ πραγματικὸ πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ ἐμβολίου.

      Τὸ πλεονέκτημα τῆς τεχνολογίας αὐτῆς εἶναι, ὅτι  ἐπιταχύνεται ἡ διαδικασία ἀνάπτυξής του ἐμβολίου ταχύτερα σὲ σχέση μὲ τὴν βραδύτερη παραδοσιακὴ παραγωγὴ ἐμβολίων, ἀπὸ νεκροὺς ἢ ἀδρανοποιημένους νοσογόνους παράγοντες, ποῦ εἰσάγονται στὸν ὀργανισμὸ ὡς ἀντιγόνα, γιὰ  τὴν δημιουργία ἀνοσίας, ὅσο καὶ ἀπὸ ἄλλες προσπάθειες, ποῦ δὲν στηρίζονται στὰ ἐμβρυικὰ πολυδύναμα κύτταρα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἀμβλώσεις.

   Κατὰ συνέπεια, ἡ διαδικασία m-RNA σμικρύνει τὸ χρόνον παραγωγῆς ἑνὸς  ἐμβολίου, δὲν σμικρύνει ὅμως καὶ τὸν χρόνον τῆς ἐμφάνισης παρενεργειῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες, λόγω χρήσης γενετικοῦ ὑλικοῦ, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει ποιὲς θὰ εἶναι, πότε θὰ ἐπέλθουν, καὶ τί βαρύτητα θὰ ἔχουν στὴ γενικὴ ὑγεία τοῦ πληθυσμοῦ. 

2. Ἡ ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου μὲ τὴν χρήση γενετικοῦ ὑλικοῦ

     α. Ἕνας σημαντικὸς προβληματισμὸς γιὰ τὴν ἀφάλεια τοῦ ἐμβολίου προέρχεται ἀπὸ τὸν μικρὸ χρόνο, ποῦ μεσολάβησε μεταξύ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου καὶ τῆς κλινικῆς χρήσης του. Πάνω στὴ βάση αὐτὴ στηρίχθηκε, καὶ ἡ ἰολόγος καθηγήτρια Dr. Oveta Fuller στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Michigan, ἕνα ἐκ τῶν τεσσάρων μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς ἐμπειρογνώμων της Ἀμερικανικῆς Ὑπηρεσίας Φαρμάκων (FDA), ποῦ τοποθετήθηκαν ἀρνητικὰ στὸ γενικὸ ἐμβολιασμὸ καὶ βεβαίως πολλοὶ ἄλλοι εἰδικοί, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ δικοῦ του γνωστικοῦ ἀντικειμένου.

   β. Εἶναι γνωστόν, ὅτι ὠρισμένοι ἰοί, ὅπως αὐτὸς τῆς ἀνεμοβλογιᾶς λαθροβιώνει ἐπὶ ἔτη στὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἐπαναδιεγείρεται μετὰ ἀπὸ δεκαετίες, καὶ προκαλεῖ ἕρπητα ζωστήρα. Ἡ ἐπαναμόλυνση ἀπὸ διαφορετικὸ στέλεχος δάγκειου ἰοῦ, (ὑπάρχουν τέσσερα στελέχη) δημιουργεῖ σοβαρότατα προβλήματα, γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ δάγκειο αἱμορραγικὸ πυρετὸ ἢ δάγκειο κλονισμὸ. Τί θὰ συμβεῖ ἐνδεχομένως μὲ ἀνοσοποιημένους ξενιστὲς ἀπὸ τὸν sars-cov-2;  Θὰ ἔχει ἐπίσης τὸ ἐμβόλιο σχέση μὲ ἐνδεχόμενα αὐτοάνοσα νοσήματα, ἀπὸ τὰ ὁποία ἔχει γεμίσει ὁ κόσμος κλπ.;

γ. Αὐστηρότερη γραμμὴ ἀκολουθεῖ ὁ Luc Montagnier[9] ὁ ὁποῖος δήλωσε, ὅτι ὁ ἰὸς sars-cov-2, ἴσως, δημιουργήθηκε τεχνητὰ  στὴ Γιουχάν,  διότι περιέχει στοιχεῖα  τοῦ γενετικοῦ ὑλικοῦ τοῦ HIV (δηλαδὴ τοῦ  ἰοῦ ποῦ προκαλεῖ τὸ AIDS), τὰ ὁποία κωδικοποιοῦν πρωτεῖνες, καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τυχαῖο, ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζει. Ἐπισημαίνει, ὅτι κινδυνεύουμε νὰ δοῦμε ἀπρόβλεπτες ἀνεπιθύμητες παρενέργειες, ὅπως καὶ καρκίνους. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος  δὲν θὰ ἐμβολιασθεῖ, προτείνει δὲ ἄλλου τύπου θεραπείες[10].

   γ. Ἀναφορικὰ μὲ τὴν στάθμιση τῶν κινδύνων ἀπὸ τὸν ἴδιο κόρωνα-ἰὸ  καὶ τὸ ἀντὶ-covid ἐμβόλιο, ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀπαντήσει  σήμερα; Καὶ μάλιστα, ὅταν ὁ ὑπολογιζόμενος ἀριθμὸς θανάτων συσκοτίζεται στὰ διάμεσα, μεταξὺ θανάτων ἀπὸ sars-cov-2, θανάτων μὲ sars-cov-2, καὶ ψευδῶς ἀποδιδομένων θανάτων στὸν sars-cov-2. Ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο, πῶς ἡ διαχείρηση τῆς πανδημίας καὶ τὰ ὑπάρχοντα στοιχεῖα εἶναι  τραγικῶς ἐλλειπῆ.

δ. Στὸ διακινούμενο ἐρώτημα, γιὰ τὸ ἐὰν μπορεῖ τὸ ἐμβόλιο νὰ ἐπηρεάσει τὸ DNA, ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὅτι αὐτὸ εἶναι ἐφικτό. Μπορεῖ νὰ συμβεῖ, μέσα ἀπὸ τὴν διαδικασία τῆς ἀντίστροφης τρανσκριπτάσης, ἡ ὁποία εἶναι δυνατὸν νὰ μετατρέψει τὸ m-RNA σὲ τμῆμα τοῦ DNA νὰ συνθέσει δηλαδὴ  DNA χρησιμοποιώντας RNA τοῦ ἰοῦ ὡς καλούπι[11].

ε. Ὁμοίως, ὑπάρχει σοβαρὸς  προβληματισμός, γιὰ τὸ si-RNA (RNA μικρῆς παρεμβολῆς ἢ σίγασης), διότι μὲ τὴν ἀποικοδόμηση τοῦ m-RNA, μέσα στὰ κύτταρα, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ διευκολυνθεῖ ἡ ἔκφραση ὀγκογονιδίων.

ε. Πρόβλημα δημιουργεῖται καὶ ἀπὸ τὶς ἐπισυμβαίνουσες μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ. Θὰ ἀπαιτηθοῦν ἄραγε καὶ ἄλλοι τύποι ἀντισωμάτων, ποῦ σήμερα δὲν καλύπτονται ἀπὸ τὰ παραχθέντα ἐμβόλια; Τὸ ἐρώτημα εἶναι ρητορικό· προβληματίζει ὅμως τὴν ἰατρικὴ κοινότητα, ἡ ὁποία καλὸν θὰ εἶναι, νὰ μὴν παίζει ‘’ἐν οὗ παικτοῖς’’, μὲ πειραματισμοὺς σὲ ἀχαρτογράφητους χώρους. Κανεὶς δὲν εὔχεται μία γενετικὴ Χιροσίμα.

στ.  Στὶς ΗΠΑ τὸ ἔτος 1976 ὑπῆρξε ἕνας θάνατος στρατιώτη, ποῦ ἀπεδόθη σὲ τύπο  γρίππης τῶν χοίρων. Αὐτὸς ὁ τύπος, θεωρήθηκε, ὅτι γενετικὰ ἦτο πλησίον της θανατηφόρου ‘’ἱσπανικῆς γρίππης’’ τοῦ 1918. Σὲ ἀρκετούς, μάλιστα, βρέθηκαν θετικὰ ἀντισώματα στὴ γρίππη τῶν χοίρων.  

     Τότε ὁ Διευθυντὴς τοῦ CDC (Centers for Disease Control and Prevention- Κέντρα ἐλέγχου καὶ πρόληψης ἀσθενειῶν) David Sencer πρότεινε μαζικὸ ἐμβολιασμὸ τῶν Ἀμερικανῶν. Οἱ Ἀμερικανοὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ τὰ ΜΜΕ ἐπέμειναν νὰ ἑστιάζουν τὸ πρόβλημα σὲ ἐνδεχόμενο ἐπιδημίας, ὅμοιο μὲ αὐτὸ τῆς ἱσπανικῆς γρίππης.  Ἀνέπτυξαν ταχύτατα ἕνα ἐμβόλιο μὲ τὸ ὁποῖο ἐμβολιάσθηκαν 45.000.000 Ἀμερικανοὶ δηλ. τὸ 1/4 τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ πρῶτον ἐμβολιαζόμενον, ὑπὸ τὸ φῶς τῆς τηλοψίας, τὸν τότε Πρόεδρο  Gerald Ford, καὶ μάλιστα σὲ ἔτος ἐκλογῶν.

     Πέρα ἀπὸ τὰ λάθη, ποῦ ἔγιναν, οἱ ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες ἀρνήθηκαν  νὰ καλύψουν τοὺς ἀσφαλισμένους, σὲ  περίπτωση τυχὸν ἀνεπιθυμήτων παρενεργειῶν. Ἡ ἀμφιβολία γιὰ τὶς οἰκονομικὲς σκοπιμότητες τῶν ἑταιρειῶν κυριάρχησε στὸν Ἀμερικανικὸ λαό, καὶ  λίγους μῆνες ἀργότερα, ὑπῆρξε ξέσπασμα, σὲ δεκάδες ἐμβολιασθέντων, τῆς νευρολογικῆς νόσου Guillain –Barre. Πρόκειται γιὰ σύνδρομο, ὅπου τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα ἐπιτίθενται ἐναντίον τοῦ νευρικοῦ  συστήματος.

   Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἕνας νεκρός, ἀπὸ τὸν ἰὸ τῶν χοίρων, 25 ὅμως νεκροὶ καὶ   500 προσβληθέντες  ἀπὸ τὸ σύνδρομο Guillain-Barre, ἂπ΄ὅσους ἔλαβαν τὸ ἐμβόλιο. Ὁ Gerald  Ford ἔχασε τὶς ἐκλογὲς τοῦ 1976, ἀπὸ τὸν Jimmy Carter , καὶ οἱ Millar καὶ Sencer, οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀπολύθηκαν. Στὴ συνέχεια ἡ ἀμερικανικὴ κυβέρνηση ἔδωκε προτεραιότητα στὴν προστασία τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ μέτρα ἐκτός τοῦ ἐμβολιασμοῦ.

    Ἡ ‘’ὀπίσθια ὅραση’’, ὅπως χαρακτηρίσθηκε, τοῦ 1918, 1957 καὶ 1968, πάνω στὴν ὁποία στηρίχθηκαν οἱ εἰδικοὶ γιὰ τὸν ἐμβολιασμό,  δὲν ὠφέλησε, ἀλλὰ ἔβλαψε.

   Οἱ δρόμοι τῆς ‘’ἐπιδημίας’’ τοῦ 1976 καὶ αὐτῆς τοῦ sars-cov-2 εἶναι παράλληλοι: Ὑψηλὰ κέρδη, ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ὑπεροχὴ τῆς πολιτικῆς βούλησης, ποῦ κατευθύνεται ἀπὸ τὸ ‘’πολιτικῶς ὀρθόν’’, κατευθυνόμενη ἐπιστήμη, μὲ πολιτικὴ καὶ δικαστικὴ κάλυψη, πολιτικοοικονομικὲς σκοπιμότητες· τὸ μὲν 1976 στόχος ἦτο τὸ κέρδος τῶν ἐκλογῶν στὴν Ἀμερική, σήμερα δὲ ἡ πυροδότηση τῆς ‘’Μεγάλης ἐπανεκκίνησης’’, μὲ ὄχημα τὸν sars-cov-2, καὶ κινητήρια δύναμη, ὅπως καὶ στὴν Ἀμερικὴ τοῦ G. Ford,  τὰ ἀργυρώνητα ΜΜΕ.   

ζ.  Κανείς, ἐνυπόγραφα, δὲν ἐγγυᾶται  τὴν ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου.  Ἡ πειθὼ γιὰ τὸ ἐμβόλιο στηρίζεται στὴν ἄγνοια, τὸ φόβο, τὴν ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου, τὴν πληρωμένη προπαγάνδα, καὶ τὴν συκοφάντηση, ὅσων ἔχουν ἀντίθετη ἄποψη. 

 η. Πέραν τῶν παραπάνω προβληματισμῶν, πρέπει νὰ προστεθεῖ καὶ ὁ ἀμοραλισμὸς τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιρειῶν, οἱ ὁποῖες ἐμπλέκονται κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος σὲ μεγάλα οἰκονομικὰ σκάνδαλα, γεγονός,

     Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα γίνεται κατανοητὸς ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον, ἡ ἐγκυρότητα  τῶν ἐπισήμων ἀνακοινώσεων βρίσκεται στὸ ναδίρ, μέσα στὴ συνείδηση ἐκείνων, στοὺς ὁποίους δὲν κυριαρχεῖ ὁ συνεχῶς τροφοδοτούμενος φόβος, ἀλλὰ ἐπιβιώνει ἡ κοινὴ λογική.

ΙΙΙ. ΒΙΟΗΘΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

1. Ἐπὶ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου

α. Εἶναι προφανές, ὅτι τίθεται μεῖζον βιοηθικὸ ζήτημα, ἐφ’ ὅσον τὸ προσδοκώμενο ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμβολίου καὶ κάθε ἐμβολίου, μὲ τεχνολογία, ποῦ στηρίζεται στὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293, ἢ σὲ ἄλλες ἀνθρώπινες κυτταροσειρές, (π.χ. Ἱ-38 καὶ  MRC-5)   ἔχει ὡς προϋπόθεση τὴν ἄμβλωση. Ὁμοίως, τὸ ἴδιο ζήτημα προκύπτει καὶ στὴν περίπτωση χρήσης ἐμβρύων, μετὰ ἀπὸ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση, τὰ ὁποία βρίσκονται ὑπὸ ἐργαστηριακὲς καὶ ὄχι ἐνδομητρικὲς συνθῆκες, εἴτε  ὡς ὁλοδύναμα, εἴτε  ὡς  πολυδύναμα.

   Ἀπὸ τὴ στιγμή, κατὰ τὴν ὁποία συμβαίνουν τὰ παραπάνω, ἡ ἴδια ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἐξουθενώνεται, στὰ ἄδυτα τῶν ἐργαστηρίων, καὶ οἱ βιολογικές μας παρακαταθῆκες, ὅπως ὁ Δημιουργὸς τὶς ὤρισε,  γίνονται ἀντικείμενο  ἄθεσμων καὶ ἀνήθικων χρήσεων, ἀπὸ    τὶς διαβρωμένες  συνειδήσεις τῶν βιοϊατρικῶν ἐπαγγελματιῶν.  Ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ δράστες εἶναι πράγματι, αὐτοί, ποῦ ‘’ψοφᾶνε’’ γιὰ πρεμιέρες καὶ ‘’λένε, ὅτι ἐδῶ θυμίζει θειάφι,  ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι φράζουν τὴ μύτη τους’’[13].

     Μοναδικὴ ἐλπίδα στὴν ἀνάλγητη αὐτὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τοῦ συνανθρώπου του, εἶναι ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει καὶ σέβεται τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ,  ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του. 

 

    β. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διὰ τεσσάρων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων (Γ’,Δ’, Ε’ καὶ Στ’), ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον  ὡς τέλειον ἐξ ἄκρας συλλήψεως. Ἄλλωστε ἡ γενετικὴ ταυτότητα τοῦ πρώτου κυττάρου, τοῦ ζυγωτοῦ, εἶναι ἡ ἴδια μὲ αὐτὴ διὰ τῆς ὁποίας ἀναγνωρίζεται ἡ ταυτότητα τοῦ συγκεκριμένου ἀνθρώπου καὶ μετὰ τὸν βιολογικὸ θάνατον. 

   Ὁ Κύριος, ὡς ὁ πρὸ αἰώνων Ἀρχέτυπος τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, σαρκώθηκε  στὴν Θεοδόχο Μήτρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ ὑποστατικὰ ἐξ ἄκρας συλλήψεως ἤνωσε τὸν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας ‘’ληφθέντα ναόν’’ μὲ τὴν θεία Φύση, ἀτρέπτως ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρέτως.

     Ὡς ἐκ τούτου ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἀπὸ τὴν καταστατικὴ αὐτὴ ἀρχὴ τῆς πίστεώς μας, προσβάλλει τὴν θεία Δημιουργία καὶ κατὰ συνέπεια βρίσκεται, ἀπολύτως, ἔξω ἀπὸ τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας. 

  γ. Ἡ προσφάτως ληφθεῖσα ἀπόφαση  τῆς ΔΙΣ γιὰ τὴ στήριξη τοῦ ἐμβολίου ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Δημιουργεῖ μάλιστα ἐρωτηματικὰ τὸ γεγονός, ὅτι ἡ σχετικὴ πρὸς τὸ θέμα αὐτὸ γνωμοδότηση τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἀποκάλυψε ὁ Σεβασμιώτατος Ἐκπρόσωπος Τύπου, δὲν δόθηκε στὴ δημοσιότητα, ὥστε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ τύχει τῆς δεούσης ἐνημέρωσης καὶ δυνατότητας ἀξιολόγησής της.

 δ.  Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, δὲν ἔχει καθαρὸ παρελθὸν στὴν ἀξιολόγηση τοῦ ἐμβρύου ἀνθρώπου, ὡς τελείου ἀνθρώπου, ἐξ ἄκρας συλλήψεως. 

      Παρὰ τὴν ἀποδοχὴ καὶ ὑπογραφὴ τῶν δογματικῶν Ὁρῶν πίστεως, ποῦ προαναφέραμε, ἐξέπεσε μὲ τὸν Θωμὰ τὸν Ἀκινάτη, ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε τὴν λανθασμένη ἀριστοτελικὴ γραμμή, περὶ τοῦ ἐμβρύου  καὶ ἀγνόησε τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔτσι, γιὰ ἑξακόσια περίπου χρόνια ὁ Ρωμαιοκαθολικισμος ἀνεγνώριζε  ὡς ἔμψυχον ὂν τὸν ἄνθρωπον, ἀπὸ τὸν τέταρτο μήνα τῆς ἐνδομήτριας ζωῆς του. Μόλις τὸ 1869 ἐπανῆλθε στὴν τάξη τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ἔκτοτε ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ  ἀπὸ τῆς ἄκρας συλλήψεώς του.    

    Ὑποστρέφει ὅμως, σήμερα, κατὰ μέρος,  καὶ πάνω στὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ συγκεκριμένου ἐμβολίου, ἰσχυριζόμενος, ὅτι ἡ παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου εἶναι ἄσχετη ἀπὸ τὴν ἱστορική του σύνδεση μὲ τὴν ἔκτρωση. Ὡς ἐκ τούτου οἱ ἐπιστήμονες κατὰ τὸ Βατικανὸ εἶναι ἠθικὰ ἐλεύθεροι, στὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου μετὰ ἀπὸ ἔκτρωση![1]    

2. Ὡς πρὸς τὸν ἐμβολιασμὸ

   Βασικὴ ἰατρικὴ ἀρχή, ποῦ διατύπωσε ὁ Ἱπποκράτης εἶναι, ὅτι ‘’(δεῖ)  ἀσκέειν, περὶ τὰ νοσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν“[15]. Δηλαδή, γιὰ νὰ ἀσκήσει ὁ ἰατρὸς τὴν θεραπευτική του τέχνη ἀπέναντι στὰ νοσήματα, πρέπει νὰ ἔχει ὑπ΄ ὄψη τοῦ δύο πράγματα:  ἢ νὰ ὠφελήσει ἢ τουλάχιστον νὰ μὴ βλάψει.

    Ποιὰ εἶναι ἡ πραγματικότητα μὲ τὴν διαχείρηση τοῦ sars-cov-2 καὶ ἰδιαιτέρως μὲ τὴν καταβαλλόμενη προσπάθεια ὑποχρεωτικῆς ἐπιβολῆς τοῦ ἐμβολίου;

    -Ἀσάφεια στὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφάνισης τῆς ἰώσεως sars-cov-2

    -Ἀντιφατικὲς δηλώσεις τῶν ἴδιων τῶν μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς, ποῦ συνέστησε ἡ Πολιτεία. 

   -Ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου. Ἀτολμία τῶν μελῶν τῆς κρατικῆς Ἐπιτροπῆς νὰ ἀντιπαραταχθοῦν ἐπιστημονικὰ καὶ νὰ διαφωτίσουν τὸν λαό, σὲ δημόσιο διάλογο, μὲ ὁμολόγους συναδέλφους τους, οἱ ὁποῖοι προτείνουν  διαφορετικὲς  στρατηγικές ἀπὸ τὶς  ἐφαρμοσθεῖσες μέχρι σήμερα. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ βρισκόμαστε μπροστὰ σ’ ἕνα διχασμὸ τοῦ ἰατρικοῦ κόσμου, ὡς πρὸς τὴν διαχείριση τῆς ἰώσεως, ποῦ ἂν μὴ τί ἄλλο, ἀποκαλύπτει  στοιχειῶδες δημοκρατικὸ ἔλλειμα στὴν ἀναζήτηση  τῆς ἀλήθειας.

    -Ἀνάπτυξη κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, μίας ἐγωπαθοῦς συμπεριφορᾶς μερίδας  κρατικῶν λοιμωξιολόγων καὶ ἐπιδημιολόγων, οἱ ὁποῖοι ‘’θόλωσαν’’ ἀπὸ τὴν δημοσιότητα καὶ ἄρχισαν ‘’νὰ κουνοῦν τὸ δάκτυλο στὸν ἑλληνικὸ λαό.’’ Ξέχασαν μέσα στὴ σύγχυσή τους καὶ τὸ Σύνταγμα καὶ τὶς διακηρυκτικὲς ἰατρικὲς ἀρχές, ὅπως αὐτὲς καταγράφονται ἐπιμελῶς, στὸν κώδικα Ἰατρικῆς Δεοντολογίας.[16]

   -Ἐπιμελὴς καὶ ἀνίερη προσβολὴ καὶ κατασυκοφάντηση, τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεώς μας, πάνω στὴν ὁποία στήθηκε ἡ ἐλευθερία τοῦ  Γένους  μας.

  -Συμμαχία Πολιτείας καὶ ἔνιων Ἱεραρχῶν, κατὰ ἐνσυνειδήτων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ πλήθους εὐσυνειδήτων Κληρικῶν, μὲ τὴν ἐκτόξευση χύδην χαρακτηρισμῶν ἐναντίον τους, ὡς ‘’ψεκασμένων, συνωμοσιολόγων,  ἀντιεμβολιαστῶν, ἀκραίων, ἐγωιστῶν’’ κλπ. στοὺς ὁποίους μάλιστα ἀξίζει  καὶ  ‘’χαστούκι’’(sic), γιὰ νὰ συνέλθουν.

   Ἐὰν τὰ παραπάνω συνιστοῦν τὸ μέτρο μιᾶς ὀρθολογικῆς ἐκτίμησης ἑνὸς προβλήματος,  στὴν κοινωνική μας ζωή, ἀφ΄ ἑνὸς μὲν  οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημά τους, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἡ παραπάνω ἰπποκρατικὴ ἀποστροφὴ εἶναι ἀδύνατον νὰ βρεῖ τόπο γιὰ νὰ σταθεῖ.       

β. Τὸ νόημα τῆς ἀγάπης

    Ἐπειδὴ  ἀφελῶς διακινεῖται μέσα τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι μόνον, ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον ἀγάπης ἡ ὑποχρέωση τῆς συμμόρφωσής μας πρὸς τὶς διάτρητες πολιτικοϊατρικὲς ἐντολές, περὶ τὸν sars-cov-2, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐξορύξουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἕνα κορυφαῖο παράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης, κατὰ μίμηση τῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ σταυρικοῦ παραδείγματος τοῦ Κυρίου.

    Στὸ λοιμὸ τοῦ Κυπριανοῦ, ποῦ ἀνέκυψε τὸ 250 μ.Χ., οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας, πρεσβύτεροι καὶ διάκονοι καὶ λαϊκοί, χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς συνέπειες γιὰ τὸν ἑαυτό τους, ἔκαναν ἐπισκέψεις στοὺς ἀρρώστους, τοὺς προσέφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους, τοὺς περιποιοῦνταν «ἐν Χριστῷ» καὶ πέθαιναν πολὺ εὐχαρίστως μαζί τους, ἀφοῦ προηγουμένως πάθαιναν μόλυνση ἀπὸ τὴν ἐπαφή τους μὲ τοὺς ἄλλους, κολλοῦσαν τὴν ἀρρώστια ἀπὸ τοὺς πλησίον καί, μὲ τὴ θέλησή τους, δοκίμαζαν τοὺς πόνους.  Ὄντως, «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τὶς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῆ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ»[17].  

    Ἀντίθετα οἱ εἰδωλολάτρες ἀπέφευγαν τοὺς ἀγαπημένους τους καὶ τοὺς πετοῦσαν στοὺς δρόμους μισοπεθαμένους, καὶ τοὺς νεκρούς, τοὺς ἔριχναν ἄταφους στὰ σκουπίδια, στὴν προσπάθειά τους νὰ μὴν τοὺς πλησιάσει ὁ θάνατος, πράγμα ποὺ δὲν ἦταν εὔκολο νὰ ἀποφύγουν, παρ’ ὅλο ὅτι μηχανεύονταν πολλά».[18]

   Μπροστὰ στὸ κορυφαῖο αὐτὸ παράδειγμα τῶν Χριστιανῶν τῆς  Ἀλεξάνδρειας, ἡ σύγχρονη νόσος τῆς ἀγαποπληξίας ἀκυρώνεται. Μία ζωή, μὲ πορεία ἀπὸ τὰ μνημόνια, στὰ ἐμβόλια, πάντοτε γιὰ τὸ καλό μας, συνιστᾶ ἀτίμωση τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας μας. Μαζὶ μάλιστα μὲ τὴν  μακροχρόνια προεργασία τῆς ἀμφισβήτησης τοῦ Σταυρωθέντος Χριστοῦ, ἔχει ἤδη ἐγκαταλειφθεῖ ἕνα μοναδικὰ περήφανο στὴν Ἱστορία τοῦ κόσμου Γένος, ἀπὸ τὴν ἔνθεη θυσιαστικὴ ζωή, σὲ πορεία πνευματικῆς, κοινωνικῆς, ψυχολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς αὐτοκτονίας.

       Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ὑπ. ἀριθ. πρωτ. 2997/ 24 Ἰουνίου 1864,  Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴν ὁποία συστήνεται ἐκθύμως στὸν ἑλληνικὸ λαὸ ὁ ἐμβολιασμὸς κατὰ τῆς εὐλογιᾶς, κάθε παραλληλισμὸς μὲ τὴν τρέχουσα κατάσταση, εἶναι τουλάχιστον ἀτυχής.

   Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Θεολογία δὲν ἀρνεῖται τὸν ἐμβολιασμό, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη ἔλλογη ἰατρικὴ πράξη. Ἀρνεῖται ὅμως διαρρήδην, κάθε ἀντίληψη ἢ προσπάθεια, ποῦ μειώνει τὴν ἀνθρώπινη ἀξία, στερεῖ τὸ δικαίωμα τῆς ἐνημέρωσης, καὶ ἐγκλωβίζει τὴν λογικὴ στὸ ζόφος τοῦ φόβου, σὲ σημεῖο ποῦ νὰ ἐπαληθεύεται  ἡ μονόστιχη ἀποστροφὴ τοῦ Μενάνδρου, ὅτι «Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστι βίος»[19] (Ζωὴ ποῦ ἔχει ἀνάγκη τὴν ἐπιβίωση, δὲν εἶναι ζωή). 

   Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς

   Κατὰ τὴν πρώτη ὤση τοῦ ἰοῦ sars-cov-2,  τὴν Ἄνοιξη τοῦ παρελθόντος ἔτους 2020,  βάρυνε  ἡ ἀκοή μας ἀπὸ  τὸν ἀκαταμάχητο μηρυκασμὸ τοῦ συνθήματος, «Μένουμε σπίτι», ἐκ μέρους Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν,  ποῦ εἶχαν ὡς  στόχο νὰ περάσει, ἀγελαίως,  στὸ νοῦ τῶν ἀνθρώπων, τὸ παραπάνω μήνυμα, συντασσόμενοι στὴν εὐθεία τῆς πολλὰ ἀδικησάσης τὴν Ἐκκλησίαν, Πολιτείας.

   Γιὰ νὰ συγκαλυφθεῖ μάλιστα τὸ χάσμα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν Χριστιανῶν, ποῦ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὰ κλεισμένα Θυσιαστήρια, στρατολογήθηκαν ἀνήκουστες ἱστορικοθεολογικὲς ἀστοχίες, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἐπιεικῆ χαρακτηρισμό, ὡς αὐτὴ τὴν περὶ τῆς ‘’κατ’οἶκον Ἐκκλησίας’’, ἢ καὶ τῆς χρήσης τῆς τηλοψίας, ὡς οἰκογενειακοῦ προσευχητικοῦ μέσου, μετὰ κηρῶν καὶ θυμιάματος, καὶ τῆς ἀτομικῆς προσευχῆς, ἡ ὁποία, κατὰ τὶς κυβερνητικὲς ἑρμηνεῖες, ἔγκειται στὴν φευγαλέα  εἴσοδο τοῦ πιστοῦ στὸ Ναό, ‘’γιὰ νὰ ἀνάψει τὸ κερί του’’.

     Παρέλκει νὰ ἀναφερθῶ στὴν, ‘’ἀπ’ τὴν ἀνάποδη’’, ‘’πρωτοπορία’’ ἄλλων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπαγόρευσαν τὸν ἀσπασμὸ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἱερατικῆς χειρός. Ὁ Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωὴλ μᾶς θυμίζει, ὅτι ὁ ἔμπειρος τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, κατασπαζόνταν μὲ πολὺ πόθο τὰ χέρια τοῦ ἱερουργήσαντος ἱερέως, μετὰ τὴν θεία λειτουργία καὶ ἔλεγε, ὅτι ‘’ὁ ἱερέας δὲν ἔχει δικά του χέρια[20]’’. Ὄντως διὰ τῶν χειρῶν τοῦ ἱερέως, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐκχέεται στὸν κόσμον καὶ τὸν ἁγιάζει. Συνεπῶς, ὁ ὁποιοσδήποτε καὶ οἱουδήποτε ἀξιώματος καταξιωθείς φρονεῖ τὰ ἀντίθετα πρὸς αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδότησαν οἱ ἅγιοι, πάσχει ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλααμιτισμοῦ. Στὴν δεύτερη ὤση τοῦ sars-cov-2, μὲ τὸν ἐπισημώτερο τρόπο στάλθηκε ἰσχυρὸ μήνυμα προτροπῆς πρὸς τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐμβολιασθοῦν, ἀφοῦ ἐκ τῶν πρώτων ἐμβολιάσθηκε Ἱεράρχης, σὲ δημόσια θέα, δίχα Συνοδικῆς διαγνώμης.   

Ἔχουμε βαθύτατη τὴν αἴσθηση, ὅτι ζοῦμε, de facto, σὲ ‘’λόγω καὶ ἔργω’’  ἐνεργούμενο  διωγμὸ τῆς Ἐκκλησίας, μὲ ἐργώδη καὶ συντονισμένη προσπάθεια ἀπώθησής Της, στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς  μας.

   Δὲν ἐπιθυμοῦμε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ συμβάλλει ἔστω καὶ ἀθέλητα στὴν ἐπιχειρούμενη «Μεγάλη Ἐπαναφορὰ» ἢ «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» (The Great Reset), στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ ὁποία σήμερα ἐπιχειρεῖται μὲ τὴν χειραγώγηση τῶν μαζῶν, πάνω στὶς τρομολάγνες ράγες τοῦ κορόνα-ἰοῦ, καὶ τὸ ἀφήγημα περὶ τῆς ‘’σωτηρίας’’ μας, πού στήθηκε μὲ ὄχημα τὸ ἐμβόλιο. Καὶ συνεχίζουν νὰ στήνονται τέτοια ἐγκλήματα ‘’γιὰ τὸ καλό μας’’, πάνω στοὺς ἀποτρόπαιους φόνους ἐμβρύων ἀνθρώπων.

     Ὁ  Ὀδυσσέας Ἐλύτης, σὲ μία ἐκ βαθέων συνέντευξή του πρὸ ἐτῶν ἐπεσήμανε τὰ ἑξῆς: ‘’Βλέπω τὴ βία νὰ ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω ἀπὸ ἄνομες συμμαχίες καὶ προσυμφωνημένες ὑποδουλώσεις. Δὲν θὰ πρόκειται γιὰ τοὺς φούρνους τοῦ Χίτλερ ἴσως, ἀλλὰ γιὰ  μεθοδευμένη καὶ οἰονεῖ ἐπιστημονικὴ καθυπόταξη τοῦ ἀνθρώπου. Γιὰ τὸν πλήρη ἐξευτελισμό του. Γιὰ τὴν ἀτίμωσή του.’’

   Πιστεύουμε, ὅτι δι’ εὐχῶν Σας, ἔχουμε τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀμυνθοῦμε σύμφωνα μὲ τὰ ἱερὰ ὑποδείγματα τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ‘’κατὰ παντὸς ὀλεθρίου καὶ σκοτεινοῦ παραπτώματος’’, ὁσάκις ἡ ἀληθινὴ πίστη καὶ τὸ χριστώνυμο ἦθος προσβάλλονται καὶ ἀμφισβητοῦνται. Τὰ ἅγια τῆς πίστεως δὲν χαρίζονται, οὔτε γίνονται  ἀντικείμενο διαπραγματεύσεων!

     Τὰ μυρίπνοα λείψανα  τῶν ἁγίων μας καὶ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν ἐν Χριστῷ τελειωθέντων προγόνων μας, γιὰ τὴν ἐλευθερία, εἶναι αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδοτοῦν τὴν μοσχοβολιὰ τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας.

    Ἀληθινὴ ἐλευθερία ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουμε, ὅτι εἶναι ἡ καταλλαγή μας μὲ τὸν Θεό. Κάθε ἄλλη ‘’ἐλευθερία’’ εἶναι  ψευδώνυμη, ἵππος δούρειος, ἀναύγητος  σκλαβιά.

 

Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ

π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου

Θεολόγος, Ψυχίατρος, Δρ Βιοηθικῆς

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

 

Σημείωση:

   Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ παραπάνω κειμένου, λάβαμε γνώση τοῦ ἀνακοινωθέντος, ποῦ ἐξέδωκε ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, μετὰ τὶς Συνεδριάσεις Αὐτῆς, κατὰ τὴν  12η καὶ 13η  Ἰανουαρίου 2021.

   Ἐπὶ τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἀκόλουθα:

   1. Ὁ συντάκτης τῆς ζ’ παραγράφου τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἢ ἐξ ἀγνοίας ἢ παρελκυστικῶς γράφει, ὅτι, ‘’τὰ ἐμβόλια κατά του covid-19 πού ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους.’’

   Ἀντιθέτως, πρὸς τοὺς παραπάνω ἰσχυρισμούς, τὸ ἀληθὲς εἶναι, ὅτι τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19, ποὺ ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, ἐργαστηριακῶς χρήζουν τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς Human embryonic kidney 293 cells (HEK 293), «ἡ ὁποία προέρχεται,  ἀπὸ ἀνθρώπινα  ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας.» (Βλ. παραπάνω ἡμέτερο κείμενο: Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς)  

2. Σύμφωνα μὲ τὸ ἀνακοινωθέν, ‘’ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ δὲν εἶναι ζήτημα τόσο θεολογικὸ ἢ ἐκκλησιαστικό, ἀλλὰ κυρίως ἰατρικὸ-ἐπιστημονικό.’’

   Ἀντιθέτως, κάθε ἰατρικὴ πράξη καὶ ἐνέργεια γιὰ νὰ εἶναι θεοφιλὴς καὶ ἀκατάκριτος, ὀφείλει νὰ σέβεται τὸν ἄνθρωπο ἐξ ἄκρας συλλήψεως καὶ γενικώτερα, νὰ βρίσκεται μέσα στὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Γι’ αὐτὸ ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ εἶναι ζήτημα πρωτίστως θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ, μὲ τὶς προϋποθέσεις, πάνω στὶς ὁποῖες στηρίχθηκε ἡ παραγωγὴ τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων, συνιστᾶ ἔκπτωση ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωή. 

3. Πράγματι, ὁ ἐμβολιασμὸς πρέπει νὰ ἀποτελεῖ ἐλεύθερη προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μετὰ ὅμως, ἀπὸ ἐπισταμένη καὶ σοβαρὴ ἐνημέρωση, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὸν τρόμο, ποῦ δημιουργεῖ ἡ συνεχὴς παραπληροφόρηση. ‘’Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια  ἐλευθερώσει ὑμᾶς’’.[23]

 

Μετὰ σεβασμοῦ

π.Σ.Κ.


[1] Λαοκόων, στην Αινειάδα του Βιργιλίου : “Τimeo Danaos et dona ferentes”

[2] The Advisory Committee (Robert S Daum, C. Estuardo Aguilar-Cordova, Donald Blair, John Coffin, James Cook, Michael Decker, Pamela S. Diaz), United states of America, Food and Drug Administration, Center for Biologics Evaluation and Research: Vaccines and Related Biological Products Advisory Committee, meeting 16-5-2001

[3] 
Corbett et al., Nature , 5Aug 2020.

[4] Vogel et al., bioRxiv 8 Sept 2020

[5] van Doremalen et al., Nature preprint, 30 July 2020

[6] Hayflick L, Moorhead PS (1961). "The serial cultivation of human diploid cell strains". Exp Cell Res . 25 (3): 585–621. Hayflick L. (1965). "The limited in vitro lifetime of human diploid cell strains". Exp. Cell Res . 37 (3): 614–636.

[7] John-Paul II, Medical Research Institute, Campaign for a Covid-19 Vaccine.

[8] Li W, et al. Angiotensin-converting enzyme 2 is a functional receptor for the SARS coronavirus. Nature. 2003;426:450-4. · Romero CA, Orias M and Weir MR. “ Novel RAAS agonists and antagonists: clinical applications and controversies.’’ Nature reviews Endocrinology. 2015;11:242-52.)

[9] Νόμπελ Ιατρικής του 2008, για την ανακάλυψη του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας.

[10] Στην εκπομπή της France Soir με τον Richard Boutry, στις 17-12-20.

[11]https://www.sciencemag.org/news/2020/12/coronavirus-may-sometimes-slip-its-genetic-material-human-chromosomes-what-does-mean?fbclid=IwAR35862FbIAYO-zzLZ4-5fsQF9Yceh5WseY3Kt21IB2kZXWKE5u7bYTONUc , ανακτήθηκε στις 02-01-2021.

[12] Richard Fisher 22nd September 2020 BBC. - Cristopher Klein 2 September 2020 https://www.history.com/news/swine-flu-rush-vaccine-election-year-1976. -ΤΑ ΝΕΑ ΤΕΑΜ, 22 Οκτωβρίου 2005.

[13] Testart Jacques, L’ oef transparent, Éd.Flammarion, Paris 1986, σελ. 35.

[14] Congrecation for the doctrine of the faith, Note on the morality of using some anti-Covid-19 vaccines. Υπογράφεται από τον Luis F. Card. Ladaria, S.I.

[15] Ιπποκράτους, Επιδημιών Α,ΧΙ.

[16] Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, Αρθρο 12.1 και 12.2(β) { Nόμος υπ΄αριθμ. 3418/ΦΕΚ 287/28-11-2005}

[17] Ιωάννης, 15,13.

[18] Διονυσίου Αλεξανδρείας, Εορταστική επιστολή προς τους εν Αλεξανδρεία αδελφούς. Περί αυτής βλ. Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική ιστορία, Ζ,22, ΒΕΠΕΣ, Τόμ. 20,σελ. 27. Πρβλ. Cypriani, De mortalilate cap. 15.

[19] Bibliotheca Augustana, Μένανδρος, Γνώμαι μονόστιχοι, 115.

[20]
https://www.imkythiron.gr/index.php/eidiseis/teleftaia-nea/5449-tou-sev-mitropolitou-edessis-k-ioil-gia-tin-theia-koinonia-k-lp (ανακτήθηκε 03-01-21)

[21] Klaus Schwab, Thierry Malleret , Covid-19: The Great Reset, Paperback – July 9, 2020. (Οι παραπάνω δύο συγγραφείς, είναι ανώτερα στελέχη, του διεθνιστικού Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF)}

[22] Συνέντευξη στη Σούλα Αλεξανδροπούλου, « Καθημερινή», 02-11-1975 ( Βλ. και Ελύτης «Προφητικόν» από το Ἁξιόν εστι»).

[23] Ιωάννου, 8,32.