Ἀναζητοῦνται Ἡγέται, Ἐκκλησιαστικοὶ καὶ Πολιτικοὶ, ποὺ νὰ ἡγηθοῦν τῆς Νέας Ἀντιστάσεως

 Ἡ συνωμοσιολογία εἶναι ἡ «γομολάστιχα» τῆς Μεγάλης Συνωμοσιολογίας

Ἡ Παγκόσμιος Δικτατορία ἔρχεται – ἦλθεν!

– Ἀναζητοῦνται Ἡγέται, Ἐκκλησιαστικοὶ καὶ Πολιτικοὶ, ποὺ νὰ ἡγηθοῦν τῆς Νέας Ἀντιστάσεως

Ἂς μιλήσουμε μὲ λίγα καὶ σαφῆ λόγια γιὰ τὴ Μεγάλη Συνωμοσία. Μόνο μὲ συγκεκριμένα αὐθεντικὰ στοιχεῖα, μέσα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ κείμενα τῶν «συνωμοτῶν», τὰ μὴ ἀμφισβητούμενα παρ’ οὐδενός.

Ἔχουμε λοιπὸν καὶ λέμε:

Ὅλοι οἱ κατὰ καιροὺς συνωμότες ἔχουν μυστικά, μυστικοὺς στόχους καὶ ἐπιδιώξεις, τὰ ὁποῖα περιφρουροῦν κρύβοντάς τα διὰ φοβερῶν ὅρκων. Οἱ «συνωμότες», γιὰ τοὺς ὁποίους ἐδῶ ὁμιλοῦμε, ἔχουν πάνω ἀπὸ 20 διαφορετικοὺς ὅρκους- κατὰ τοὺς βαθμοὺς αὐτῶν, θέλουν δὲ νὰ κρύψουν μία σειρὰ ἀπὸ ἐπιδιωκόμενους στόχους[1], ἐκ τῶν ὁποίων δύο μᾶς ἐνδιαφέρουν ἐδῶ περισσότερο: ἡ ἐγκαθίδρυση μιᾶς στυγνῆς παγκόσμιας Δικτατορίας ὡς ψευδεπίγραφης δημοκρατίας καὶ ἡ δημιουργία μιᾶς Παγκόσμιας Θρησκείας ὡς συμπιλήματος ποικίλων δοξασιῶν καὶ θρησκειῶν. Ἐπικεφαλῆς τῆς Παγκόσμιας Κυβέρνησης καὶ τῆς Παγκόσμιας θρησκείας θὰ εἶναι ὁ ψευδόχριστος, δηλαδὴ ὁ προφητευμένος Ἀντίχριστος[2]!

Αὐτὸ εἶναι τὸ σχέδιο τῶν βαθέων σκοτεινῶν δυνάμεων, ἔτσι ὅπως κλιμακηδὸν πραγματοποιεῖται ἤδη, κατὰ τρόπον σήμερα σχεδὸν φανερό.

Τὰ εὐλογοφανῆ προσχήματα…

Τὸ «Σχέδιο» πραγματοποιεῖται βέβαια μὲ τὴν προβολὴ προσχημάτων, διαφόρων κατὰ καιρούς. Παραδείγματος χάριν, κατὰ τὸ τέλος τοῦ προπερασμένου αἰώνα τὸ πρόσχημα ἦταν: -Νὰ ἑνωθοῦ­με τὰ κράτη καὶ οἱ θρησκεῖες, γιὰ ν’ ἀντιμετωπίσουμε ἀπὸ κοινοῦ τὶς ὑλιστικὲς θεωρίες (τοῦ 19ου αἰώνα). Μετὰ τὸν πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τὸ προβαλλόμενο πρόσχημα ἦταν: – Γιὰ νὰ σταματήσουν οἱ αἱματηροὶ πόλεμοι. Κατὰ τὴ δεκαετία 1920 καὶ μετά, ἦταν ἄλλο τὸ πρόσχημα: – Διὰ ν’ ἀντιμετωπίσωμεν ἀπὸ κοινοῦ τὴν κομμουνιστικὴν πλημμυρίδα! Μετὰ τὸ 1980 περίπου κυριαρχεῖ τὸ πρόσχημα, νὰ γίνουμε ὅλοι ἕνα γιὰ ν’ ἀντιμετωπίσουμε ἀπὸ κοινοῦ τὴν διεθνῆ τρομοκρατία, ὁμοῦ μὲ τὸ εὐλογοφανὲς ἐπίσης πρόσχημα: νὰ σώσουμε ὅλοι μαζὶ τὸν πλανήτη Γῆ ἀπὸ τὴν οἰκολογικὴ καταστροφή.

Τὸ σχετικὸ πρόσχημα τῆς τελευταίας στιγμῆς εἶναι, καί: – γιὰ ν’ ἀντιμετωπίσουμε ἀπὸ κοινοῦ τὶς πανδημίες τῶν ἐπικίνδυνων λοιμικῶν νόσων…

Οἱ πραγματικὲς ἔτσι ἀνάγκες ποὺ κατὰ καιροὺς προκύπτουν στὸν κόσμο, γίνονται τὰ προσχήματα γιὰ τὴν ὑπόγεια δράση πρὸς δημιουργίαν ὁλοκληρωτικῆς καὶ τυραννικῆς παγκοσμιότητας: πολιτικῆς, οἰκονομικῆς καὶ θρησκειακῆς.

Διχόνοιαι, παζάρια καὶ «συμφωνίαι»…

Στὴν πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ παγκοσμιοποίηση ὑπάρχουν ἀκόμη διχόνοιες γιὰ τὸ ποῖοι θὰ ἔχουν τὸ ἐπάνω χέρι: Ἀμερικάνοι; Κινέζοι, Ρῶσοι ἢ ἄλλοι; Στὸ φοβερὸ «τραπέζι» αὐτῆς τῆς παγκοσμιοποίησης ρίφθηκε ἀκόμη καὶ ἡ πρόταση, τὴν διακυβέρνηση τοῦ κόσμου ν’ ἀναλάβουν οἱ ἐπιχειρήσεις[3]!

Ὡς πρὸς τὴν θρησκειακὴ ἑνότητα, ἕνωση καὶ συγχώνευση, τὰ πράγματα βαδίζουν ὁμαλότερα. Γενικὸς ἐπόπτης τῶν ἑνοποιούμενων θρησκειῶν θὰ εἶναι ὁ Πάπας[4] τῆς Δύσεως, μὲ μερίδιο ἐξουσίας στὸν «Πάπα» τῆς Ἀνατολῆς, ποὺ θὰ εἶναι ὁ παντεπόπτης ὀφθαλμὸς ὅλων τῶν ἀνὰ τὸν κόσμο ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, μηδὲ τῶν Αὐτοκεφάλων ἐξαιρουμένων, μὰ καὶ παντὸς ἄλλου Πατριαρχείου.

Γιὰ νὰ γίνει ὅμως ἀποδεκτὸ ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς καὶ οἰκονομικοὺς παγκοσμιοποιητὲς τὸ παραχωρούμενο μερίδιο ἐξουσίας στοὺς Πάπες Δύσεως καὶ «Ἀνατολῆς», πρέπει αὐτοὶ οἱ «Πάπαι» νὰ μὴ ἀντιδροῦν, ἀλλὰ νὰ συγκατανεύουν, ἔστω καὶ σιωπηρῶς – πέρα βρέχει! – ἢ νὰ ἀντιδροῦν πολὺ χλιαρά, σὲ ὅσα κατὰ καιροὺς ἀντίχριστα παγκοσμίως θεσπίζουν καὶ ἐνεργοῦν, οἱ τοῦ κόσμου τούτου πολιτικοὶ καὶ οἰκονομικοὶ ἐξουσιαστές.

Ποῖο ὅμως εἶναι τὸ κέντρο ποὺ κατ’ ἐξοχὴν προώθησε- καὶ προωθεῖ κατ’ εὐθεῖαν ἢ ἐκ τοῦ πλαγίου[5] – τὴν δημιουργία πολιτικῆς, οἰκονομικῆς καὶ θρησκειακῆς παγκόσμιας Διακυβέρνησης/ Δικτατορίας; Μὰ αὐτὸ εἶναι ἀπὸ πολλῶν χρόνων γνωστό: εἶναι οἱ Ἀδελφότητες τῶν Τεκτόνων, ἡ Μασονία. Μένει νὰ τὸ ἀποδείξουμε, χωρὶς περιττὰ σχόλια, εὐθὺς ἀμέσως.

Ἰδοὺ τὰ ἀδιάψευστα ντοκουμέντα ὅτι ἡ Μασονία εἶναι τὸ κύριον κανάλι – ὄχι ἡ πηγή! – διὰ τοῦ ὁποίου ἔρχεται ἡ διαβόητος Παγκόσμιος Κυβέρνησις/ Δικτατορία καὶ ἡ Παγκόσμιος Θρησκεία…

Γράφουν ἀκριβῶς οἱ Μασόνοι, στὰ δικά τους αὐθεντικὰ ἔντυπα: «Τὸ τεκτονικὸν μυστικὸν μέλλει νὰ διατηρηθῆ τόσον ἀπὸ ὅλους ἡμᾶς [τοὺς Μασόνους] , ὅσον καὶ ἀπὸ ὅλους τούς ἀληθεῖς Τέκτονας ὁλοκλήρου τῆς Ὑφηλίου (…). Τὸ μυστικὸν συνίσταται εἰς τὸ ν’ ἀνεγείρωμεν ἀσυναισθήτως μίαν παγκόσμιον λαϊκὴν Δημοκρατίαν, τῆς ὁποίας Βασιλεὺς θὰ εἶναι ὁ Νοῦς – τὸ Πνεῦμα καὶ Ἀνώτατον Συμβούλιον ἡ Συνέλευσις τῶν Σοφῶν…».

Τὸ δικό μας ἐπὶ τῶν ὡς ἀνωτέρω λίαν ἀποκαλυπτικόν, διερώτημα, εἶναι: Ποῖοι θὰ εἶναι αὐτοὶ οἱ «Σοφοὶ» ποὺ θὰ κυβερνοῦν τὸν κόσμον ὁλόκληρον καὶ ποῖοι θὰ τοὺς ἐπιλέγουν; Θὰ τοὺς ἐκλέγουν οἱ Λαοὶ ἢ θὰ τοὺς ἐπιλέγουν ἄλλοι «Σοφοί», τῶν θυρῶν ἑρμητικῶς κεκλεισμένων;

Ἰδοὺ λοιπόν, ἔχουμε ἐνώπιόν μας «ἕνα ἐφιάλτη πολιτικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ποὺ δὲν θὰ ἔχη ὑπάρξει ποτὲ ξανὰ στὴν ἱστορία», ὅπως διαβλέπει ὁ Διευθυντὴς τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, θεολόγος κ. Γεώργιος Τραμπούλης, σὲ ὀρθότατη ἐκ τῶν πραγμάτων διαπίστωση (σὲ ἄρθρο του στὸν Ο.Τ. 27/11/2020, φύλλο 2331, σελίδα 1η καὶ 7η.

Ποία μορφὴ τώρα καὶ ποία ποιότητα «δημοκρατικότητας» μπορεῖ νὰ ἔχει αὐτὴ ἡ «Λαϊκὴ Δημοκρατία» τοῦ μασονικοῦ μυστικοῦ, ἔτσι ὅπως διατυπώθηκε κατὰ τὸ ἔτος 1936 στὸ τεκτονικὸ περιοδικὸ Πυθαγόρας – Γνώμων, τεῦχος 7-8, σελ. 182; Ἔ, αὐτό μᾶς τὸ ἀποκαλύπτουν καὶ πάλι οἱ μασόνοι, μὲ πολλὲς ἀνατριχιαστικὲς λεπτομέρειες αὐτὴ τὴ φορά. Ποῦ καὶ πότε μᾶς ἀποκαλύπτουν οἱ τέκτονες τὸ φρικτὸ Σχέδιο τῆς Παγκόσμιας Δικτατορίας μὲ τὶς ἀνατριχιαστικές του λεπτομέρειες; Αὐτὸ γίνεται στὸ θεοσοφικὸ/ μασονικὸ περιοδικὸ Ἰλισός, ἔτους 1956, τεῦχος β΄ καὶ στὶς σελίδες αὐτοῦ 65- 68. Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ στὸ τεκτονικὸ περιοδικὸ Κόρυμβος, ἔτους 1987, τεῦχος ΙΙ», σελίδες 15- 18. «Ἀπολαῦστε» το, μὲ φόβο καὶ τρόμο, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν συνακόλουθη «βδελυγμία» γιὰ τὸν ἄκρατο φασισμό του.

Αἱ ἀνατριχιαστικαί λεπτομέρειαι τοῦ Σχεδίου τῆς Παγκοσμίου Δικτατορίας…

Ὁ τίτλος τοῦ σχετικοῦ ἄρθρου ποὺ δημοσιεύθηκε στὰ δύο περιοδικὰ- ὅπως προείπαμε-, εἶναι «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ». Διαβάζουμε λοιπὸν ἐκεῖ τὰ παρακάτω:

«(…) Κάθε σκεπτόμενος ἄνθρωπος εὔκολα θὰ παραδεχθῆ ὅτι ἡ ἐξέλιξις τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας ἐπιβάλλει τὴν οἰκουμενικὴ συνεννόησι. Μὲ μία ματιὰ στὶς ἀπαραίτητες ὑπηρεσίες τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν, ὅπως τὸ Διεθνὲς Γραφεῖον Ἐργασίας, τὸν Παγκόσμιον Ὀργανισμὸν Ὑγείας, τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸν Ταμεῖον κ.λ.π. πείθεται καθένας ὅτι εἶναι πιὰ παράλογη ἡ χωριστὴ ὕπαρξι τῶν Ἐθνῶν μὲ τὴν παλιὰ βάσι κρατικῆς κυριαρχίας. Ἡ Παγκόσμιος Κυβέρνησις δὲν εἶναι πλέον οὐτοπία· εἶναι ζωτικὴ ἀνάγκη. Ἡ ἐθνικὴ κυριαρχία εἶναι στὴν ἐποχὴ μας μία παραγεγραμμένη ὀπτική ἀπάτη [οἱ ὑπογραμμίσεις εἶναι δικές μας].

(…) Εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι, δεδομένου ὅτι ἡ Παγκόσμιος Κυβέρνησις κατέστη ἀνάγκη, θὰ προκύψη κάποια μορφὴ Παγκοσμίου Κυβερνήσεως, ἀλλὰ ἡ ποιότης αὐτῆς τῆς Παγκοσμίου Κυβερνήσεως θὰ ἐξαρτηθῆ ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ θὰ προκύψη καὶ ὁ τρόπος θὰ ποικίλλη κατὰ τὸ ἐνδιαφέρον ποὺ θὰ ἔχουμε δείξει καὶ τὶς προσπάθειες ποὺ θὰ ἀναπτύξουμε, γιὰ νὰ τὴν κάνουμε νὰ λειτουργήση. Μία Παγκόμιος Κυβέρνησις μπορεῖ νὰ σχηματισθῆ κατὰ τέσσαρες τρόπους:

1. Ὡς ἑκούσιο καὶ δημοκρατικὸ σχέδιο τῶν εἰρηνοφίλων καὶ καλοπροαίρετων Ἐθνῶν.

2. Ὡς ἀναπόφευκτον ἀποτέλεσμα ἑνὸς νέου Παγκοσμίου Πολέμου.

3. Ὕστερα ἀπὸ ὁλοκληρωτικὴ δικτατορία[6].

4. Διὰ τοῦ συνδυασμοῦ τῶν προηγουμένων…».

Συνεχίζουμε νὰ διαβάζουμε (ὅπ. π.):

– Νὰ δημιουργήσωμε παγκόσμιον γνώμην ὑπὲρ μιᾶς παγκοσμίου Κυβερνήσεως…

«…Ἡ παθητικὴ στάσις σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν ἐγκατάστασι Παγκοσμίου Κυβερνήσεως εἶναι ἐπικίνδυνη. Ὀφείλομε νὰ καταβάλλωμε δραστήριες καὶ ἀποφασιστικὲς προσπάθειες, γιὰ νὰ δημιουργήσωμε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΓΝΩΜΗ ὑπὲρ μιᾶς Παγκοσμίου Κυβερνήσεως (…).

Θὰ χρειασθῆ ἀπαραιτήτως ἡ ΤΡΟΦΗ καὶ ἡ στρατιωτικὴ ἰσχὺς τοῦ κόσμου νὰ ὑπαχθοῦν σὲ ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν ἔλεγχο. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καθῆκον. Ἡ κίνησις τῶν ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ, καθὼς καὶ τοῦ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, πρέπει νὰ ἐλέγχωνται ἀπὸ παγκόσμιο ὀργανισμό. Αὐτὸ σημαίνει κατάργησι τῶν Ἐθνικῶν Στρατῶν, κατάργησι τῶν σημερινῶν πιστωτικῶν ἱδρυμάτων καὶ ἀντικατάστασίς τους μὲ παγκόσμιο στρατὸ καὶ παγκόσμιο πιστωτικὸ καὶ νομισματικὸ σύστημα, οἰκουμενικὴ πολιτικὴ μεταναστεύσεως[7], παγκόσμιο πολιτικὴ κατανομῆς τῶν εἰδῶν διατροφῆς. Αὐτὲς εἶναι οἱ τέσσαρες προκαταρκτικὲς προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυσι Παγκοσμίου Κυβερνήσεως…».

Συνεχίζουμε νὰ διαβάζουμε (ὅπ. π.):

-Δεχθῆτε τὸν ἐθελούσιον Οἰκουμενισμὸν, διὰ ν’ ἀποφύγετε τὸν «ἄλλο», τὸν διὰ τῆς βίας ἐπερχόμενο…

«…Κατὰ τὸ Σχέδιον, τὰ Ἔθνη- Κράτη δὲν ἀναγνωρίζονται πλέον καὶ τὰ μέλη τῶν ὀργανισμῶν τοῦ Παγκοσμίου Κράτους ἐκλέγονται ἕνα γιὰ κάθε ἑκατομμύριο πληθυσμοῦ τοῦ κόσμου (…).

…Τώρα πιὰ [καταλήγει τὸ ἄρθρο], ἡ ἐκλόγη δὲν εἶναι ἀνάμεσα στὰ χωριστὰ κράτη καὶ στὴν παγκόσμια συνεργασία. Εἶναι ἀνάμεσα στὸν βίαιο οἰκουμενισμὸ καὶ στὸν οἰκουμενισμὸ τὸν αὐθόρμητο καὶ ἐθελούσιο. Ἂν θέλουμε ν’ ἀποτρέψουμε τὸν πρῶτο, ἔχουμε χρέος νὰ ἐργαζόμαστε γιὰ τὸν δεύτερο…».

Αὐτὰ διαβάζουμε νὰ δημοσιεύονται στὰ μασονικὰ περιοδικὰ (ὅπ. π.)

Τὸ ἰδικόν μας σχόλιον…

Λοιπόν, ναί. Μία σκληρή, σκληρότατη δικτατορία εἶναι ἐπὶ θύραις, ἔρχεται… Ἀλλὰ μήπως τὴν «χειροκροτοῦμε» ἢ τὴν ἀνεχόμαστε ἤδη αὐτὴν τὴ δικτατορία;

…Ἀναζητοῦνται ἔτσι Ἡγέτες, ἐκκλησιαστικοὶ καὶ πολιτικοί, ποὺ νὰ ἡγηθοῦν – ὡς ἄλλοι μάρτυρες τῶν παλιῶν καιρῶν-, ποὺ νὰ σαλπίσουν τὴ Νέα Ἀντίσταση.

(Στὸ ἑπόμενο φύλλο τὰ ἀποκαλυπτικότερα καὶ πικρότερα)

Μοναχὸς Ἀβέρκιος

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Περὶ ὅλων αὐτῶν δημοσιεύτηκαν, στὸν Ὀρθ. Τύπο, περισσότερα ἀπὸ 70 πονήματα τοῦ Μ. Ἀβερκίου, κατὰ τὰ ἔτη ἀπὸ 12/6/2015 ἕως 7/6/2019.

2. Ὁ Χριστὸς – δῆθεν – ἐπανερχόμενος ὡς «ἄνθρωπος – παγκόσμιος κυβερνήτης» αὐτὴ τὴ φορά!

3. Ροκφέλερ στὸ newsweek 11-2-1999: «Κάποιος πρέπει νὰ πάρει τὴ θέση τῶν ἐθνικῶν Κυβερνήσεων καὶ αὐτὸς κατὰ τὴ γνώμη μου, εἶναι οἱ ἐπιχειρήσεις»! (τὸ εἴδαμε στὸ τεκτονικὸ περιοδικὸ Πυθαγόρας, ἔτους 2010, τεῦχος 100, σελ. 24).

4. Τὸ «Παύσατε πῦρ» μεταξὺ παπισμοῦ – Μασονίας ἔγινε τὸ 1983, ὁ δὲ πόλεμος μεταξὺ αὐτῶν εἶχε ἀρχίσει στὶς 21-6-1737, διὰ τοῦ ἀφορισμοῦ τῆς Μασονίας ἀπὸ τὸν Πάπα Κλήμεντα τὸν Β΄. «Ἑνωμένοι» ἔτσι οἱ μασόνοι μὲ τοὺς παπικοὺς μετὰ – ἰδίως – τὸ 1983 τῆς παύσεως τοῦ μεταξύ τους «πυρός», σείουν – ἐκ τοῦ πλαγίου κυρίως – ὁλόκληρη τὴν Ὀρθοδοξία.

5. «Κρυπτόμεθα» – γραφοῦν οἱ μασόνοι – «ὄπισθεν ἀναριθμήτων ὀργανώσεων»…

6. Ἐδῶ θὰ μποροῦσε νὰ προστεθεῖ: «…καὶ ἐνώπιον μιᾶς σκληρῆς πανδημίας λοιμικῆς νόσου»!

7. Ἔτσι ἡ «Οἰκουμενικὴ πολιτικὴ μεταναστεύσεως», ἡ προβαλλόμενη παρὰ τῆς Μασονίας, γίνεται φραγμός, στὴν ὅποια ἐθνικὴ πολιτικὴ ἐπὶ τοῦ ἰδίου προβλήματος…