ΠΕΡΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ

(μερικές ελεύθερες σκέψεις) 

του Δημ. Κ. Αναγνώστου, θεολόγου

Λογικά, επιστημονικά, νομικά και ηθικά δεν νομιμοποιείται ο υποχρεωτικός εμβολιασμός. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος εμβολιασμός, κατά του Κορωνοϊού, πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι καν ανάλογος του κλασσικού εμβολιασμού. Διότι τα παραχθέντα εμβόλια είναι ακόμη  σε πειραματικό στάδιο, υπό την έννοια των ανολοκλήρωτων δοκιμαστικών φάσεών τους, που όμως είναι επιστημονικά και ηθικά απαραίτητες (και έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί) πριν την κυκλοφορία (των εμβολίων), ιδιαιτέρως αυτών των συγκεκριμένων, νέας τεχνολογίας, εμβολίων. Η πειραματικότητα, λοιπόν, είναι ένας επιπλέον λόγος που αποκλείει την υποχρεωτικότητα. Επομένως, εν προκειμένω, η υποχρεωτικότητα συνιστά εξαναγκασμό, ώστε να δεχθεί ο πολίτης μια ουσία στό σώμα του χωρίς εγγύηση περί του αποτελέσματος και της προστασίας του και άρα πρόκειται γιά έκθεση σε κίνδυνο της ζωής του, πράγμα το οποίο συνιστά ποινικά κολάσιμη ενέργεια. Τα συγκεκριμένα εμβόλια δεν έχουν κανονική έγκριση από κανένα διεθνή αρμόδιο φορέα - αντίθετοι ισχυρισμοί είναι ανακριβείς - παρά μόνο (διαθέτουν) ειδική έγκριση "λόγω εκτάκτου ανάγκης", όπερ ουσιαστικώς σημαίνει πειραματισμό! Η παραβίαση της ελεύθερης συναίνεσης, μέσα από την επιχειρούμενη υποχρεωτικότητα, είναι σαφώς αντισυνταγματική και συνιστά προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και προσωπικότητος. Τυχόν δε σχετική πολιτική απόφαση, περί υποχρεωτικότητος του εμβολιασμού, αποτελεί απολυταρχική και φασιστική επιβολή. Κάτι τέτοιο θα ενίσχυε την εκτίμηση ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας ιδιότυπης δικτατορίας ή μιας ελέω υγειονομικής κρίσεως δικτατορίας. Τέλος, εξίσου με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό καταδικαστέος είναι και ο εκβιασμός μέσω του λεγομένου "πιστωτικού συστήματος" εμβολιασμού, δηλαδή της προσφοράς "δυνατοτήτων-δικαιωμάτων" και "διευκολύνσεων" σε όσους τον επιλέγουν, και αντίστοιχα αποκλεισμού και στερήσεως, όλων αυτών, σε όσους τον απορρίπτουν. Όσοι επιλέγουν τον εμβολιασμό επί της ουσίας αποδέχονται τη συμμετοχή τους σε έναν πειραματισμό. Αυτό παρότι μπορεί να θεωρείται δικαίωμά τους, ωστόσο δεν μπορούν αυτό να το απαιτούν από άλλους οι οποίοι δεν το αποδέχονται, ούτε να επικαλούνται για κάτι τέτοιο την προστασία τους, εφ' όσον μάλιστα, κατ' αυτούς, ο συγκεκριμένος εμβολιασμός την εξασφαλίζει. Συμπερασματικά, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι απαράδεκτος και οφείλουν όλοι οι ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες, οι οποίοι σέβονται τον εαυτό τους, όχι μόνο να τον απορρίψουν, αλλά και να αγωνισθούν για να αποτρέψουν με κάθε νόμιμο και πρόσφορο τρόπο την εφαρμογή του, είτε τάσσονται υπέρ, είτε κατά του εμβολιασμού. Τα πραγματικά ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη δεν εκβιάζουν και οι ελεύθεροι πολίτες δεν εκβιάζονται. Τουλάχιστον αυτό ήταν κοινός τόπος μέχρι πρότινος και για κάθε περίσταση ή συνθήκη. Εκτός, εαν αυτά κρίνεται πλέον ότι δεν ισχύουν ειδικώς για τις περιπτώσεις των επιδημιών. Ας προσέξουμε, όμως, πολύ κάτι τέτοιο, διότι αν ακυρώσουμε, μέσω των δήθεν επιβαλλομένων εξαιρέσεων, αυτές τις θεμελιώδεις θεωρήσεις, τότε ίσως θα πρέπει να γίνεται πρωτίστως λόγος για πανδημία και μόλυνση διανοητική!