Ζητείται εκκλησιαστικός άνδρας μεταξύ των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπάρχει;

 

του Δημ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου

 

 

Αστυνομικός περνάει στο πόδι του Μητροπολίτου Παύλου, Ηγουμένου της Λαύρας του Κιέβου, ηλεκτρονικό «Βραχιολάκι» πριν οδηγηθεί στον κατ’ οίκον περιορισμό του.

 

Αυτές τις ημέρες διαδραματίζονται φοβερά και απαίσια γεγονότα στο Κίεβο και συγκεκριμένα στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου (11^ου αιώνος), το σέμνωμα της Ορθοδοξίας για ολόκληρο τον Ορθόδοξο Σλαβικό κόσμο.

Οι εκατοντάδες μοναχοί της Λαύρας εκδιώκονται από τη Μονή της Μετανοίας τους, ο Ηγούμενός τους, Επίσκοπος Παύλος, καταδικάζεται σε κατ’ οίκον περιορισμό (εκτός της Λαύρας) και από τις Αστυνομικές Αρχές τοποθετείται στο πόδι του το γνωστό ηλεκτρονικό «βραχιολάκι», οι χιλιάδες διαμαρτυρόμενοι πιστοί χλευάζονται από υποστηρικτές της εκδιώξεως των μοναχών, οι οποίοι (χλευαστές) φέρουν στα ενδύματά τους φασιστικά και σατανιστικά σύμβολα ενώ σχηματίζουν ανάλογα σχήματα και σύμβολα με τά υψωμένα απειλητικά χέρια τους!

Το πρόσχημα είναι οι απαιτήσεις των Ουκρανικών Αρχών και ειδικότερα του Ουκρανικού Υπουργείου Πολιτισμού επί του χώρου, τον οποίο αντιμετωπίζουν ως κρατική περιουσία και τουριστικό αξιοθέατο για προσπορισμό εσόδων.

Η πραγματική αιτία είναι η συνεργασία του καθεστώτος Β. Ζελένσκυ με τον επικεφαλής της Αυτοκέφαλης ψευδο-εκκλησίας στην Ουκρανία υπό τον «Μητροπολίτη» Κιέβου Επιφάνιο Ντουμένκο, στην κατεύθυνση μιας σχεδιασμένης αρπαγής, από την κατοχή και δικαιοδοσία της περί τον Μητροπολίτη Κιέβου κ. Ονούφριο Ιεραρχίας της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, όλων των ιστορικών Μονών αλλά και των Ενοριών και προσκυνημάτων των Ορθοδόξων της Ουκρανίας.

Πέραν, όμως, από τους ανωτέρω δρώντες και συνενόχους του απάνθρωπου και αντιχρίστου διωγμού κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ουκρανία, υπάρχει και κρύπτεται όπισθεν αυτών και ο ηθικός αυτουργός του τεράστιου αυτού σκανδάλου και φοβερού εγκλήματος, που δεν είναι άλλος παρά ο επικαθήμενος στον Πατριαρχικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος. Ο τελευταίος με προκλητική εκδικητικότητα και μανία πολεμά την Ορθοδοξία και επιδίδεται στο ανίερο έργο της «δημιουργίας», όπου δεν αναγνωρίζεται η κυριαρχία του, παραλλήλων προς τις υφιστάμενες τοπικές Εκκλησίες «εκκλησιών», των οποίων όχι μόνον η κανονικότητα αμφισβητείται αλλά και η ίδια η πίστη τους!

Στο πλευρό του κ. Βαρθολομαίου, άβουλοι και μοιραίοι αντάμα, στο σχέδιο εξουθενώσεως και απομονώσεως των Πατριαρχείων και Εκκλησιών εκείνων που με την αποχή τους «χάλασαν» το αφήγημα της παντοκρατορίας του κατά τη σύγκληση της διαβοήτου «Συνόδου» στο Κολυμπάρι της Κρήτης (Ιούνιος 2016), βρίσκονται μόνον τέσσερεις (4), του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως συναριθμουμένου, εκ των δεκατεσσάρων (14) Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών ανά τον Ορθόδοξο κόσμο. Μεταξύ δε αυτών, ατυχώς και αδικαιολογήτως, αν και όχι ανεξηγήτως, βρίσκεται και η Εκκλησία της Ελλάδος.

Όμως, το Ουκρανικό ζήτημα πλέον έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και έχει εξελιχθεί, από ένα διοικητικό (αν και όχι μόνο, λόγω της διακοπής και της ευχαριστιακής κοινωνίας) σχίσμα μεταξύ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και Πατριαρχείου Μόσχας, σε πνευματική ωρολογιακή βόμβα για την παγκόσμια Ορθοδοξία, η οποία απειλεί να ανατινάξει την ενότητά Της στον αέρα!

Επιπλέον, όσοι για συγκεκριμένους λόγους (μιας κακώς νοουμένης στηρίξεως προς τον λεγόμενο «Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας» ή εκ λόγων ιδιαιτέρου συμφέροντος) ευθυγραμμίζονται, άνευ ετέρου, προς την τακτική και πρακτική του Φαναρίου, είναι πρόδηλο και σαφές ότι επωμίζονται τεράστια ευθύνη για σειρά ανόσιων πρακτικών κρυφού και φανερού διωγμού της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και των εκατομμυρίων πιστών της. Αυτές οι πρακτικές έχουν ήδη καταγραφεί και θα παραμείνουν ανεξίτηλες στις σελίδες της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας, βαμμένες κυριολεκτικά ακόμη και με το αίμα κληρικών, μοναχών και πιστών στην μαρτυρική, και όχι μόνο λόγω πολέμου, Ουκρανία.

Γι΄ αυτό, πλέον, όσοι στηρίζουν, υπερασπίζονται και δικαιολογούν ή σιωπούν μπροστά στα αποτρόπαια «κατορθώματα» της εκκλησιαστικής πολιτικής του Φαναρίου και του φερομένου ως «πρώτου άνευ ίσων» Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, θα είναι και ήδη είναι υπόλογοι και συνένοχοι για αυτά έναντι Θεού, Ιστορίας και ανθρώπων!

Όσο για τον εξ αντικειμένου υπεύθυνο για την βία και την τρομοκρατία των Ουκρανικών Αρχών κατά των Ορθοδόξων Κληρικών, Μοναχών και πιστών Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκυ, τι να πούμε; Αύτή φαίνεται είναι η Δημοκρατία, η Ελευθερία, ο πατριωτισμός και ο ανθρωπισμός που επικαλείται και επαγγέλεται!

Αλλά και για την Εκκλησία της Ελλάδος που ως μη ώφειλε ενεπλάκη σε αυτό το βρώμικο παιγχνίδι των ισχυρών της γής και των μετ’  αυτών διαπλεκομένων εκκλησιαστικών ταγών, και ιδιαιτέρως για την Ιεραρχία Της τίθεται πιεστικό το ερώτημα: Δεν υπάρχει μεταξύ των Ιεραρχών της ΕΝΑΣ εκκλησιαστικός ΑΝΔΡΑΣ (Επίσκοπος με ανδρείο φρόνημα) να διαφωνήσει, να διαμαρτυρηθεί, να διαχωρίσει την θέση του και να καταγγείλει τα εγκλήματα που συντελούνται και τους καθιστούν συνενόχους των;

Σήμερα, ίσως, θα αποτελούσε μια διέξοδο στα συσωρευμένα αδιέξοδα της Φαναριώτικης πολιτικής (και) στο Ουκρανικό η σύγκληση αληθινής Πανορθοδόξου Συνόδου, όπως ήδη έχουν ζητήσει αρκετές τοπικές Εκκλησίες, προς αντιμετώπιση όσων έχουν προκληθεί και δημιουργηθεί. Φοβούμεθα, όμως, ότι αν όχι και σήμερα, αύριο πάντως ίσως να είναι αργά για μία κοινώς αποδεκτή κανονική δευθέτηση και αποκατάσταση των πραγμάτων!