Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΑΡΑΔΟΤΟΥ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

(ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ "ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ"),

ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΦΕΤΟΣ (2024),

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΣΕΒΗΣ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΑΠΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Κάποιοι θα στενοχωρηθούν και άλλοι θα αμφισβητήσουν ότι αυτό που θα αναφέρουμε στη συνέχεια δεν το λέμε από διάθεση κατηγορίας αλλά χάριν της αληθείας.

Οι Άγιοι Απόστολοι στις Διαταγές τους καθόρισαν μια Νηστεία προς τιμήν του Αγίου Πνεύματος, η οποία όπως αναφέρουν πρέπει να αρχίζει μια εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, δηλαδή την επομένη (Δευτέρα) μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Η εβδομάδα που πέρασε είναι άνευ νηστείας, όπως και η Διακαινήσιμος εβδομάδα μετά το Πάσχα. Γι' αυτό, όρισαν οι ίδιοι οι Άγιοι Απόστολοι όπως η νηστεία προς τιμήν του Αγίου Πνεύματος να ξεκινά από αύριο.

Αρχικά η διάρκεια της Νηστείας ήταν μια εβδομάδα. Λίγο αργότερα οι διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων, οι Άγιοι Πατέρες, την προέκτειναν μέχρι την εορτή των Αγίων Αποστόλων, η οποία προφανώς δεν υπήρχε εν όσω εκείνοι ζούσαν. Έτσι, η Νηστεία αυτή, που επαναλαμβάνω είναι προς τιμήν του Αγίου Πνεύματος, ονομάστηκε και έμεινε γνωστή ως νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Γι' αυτό, πολλοί από άγνοια νομίζουν ότι είναι προς τιμήν τους. Δεν είναι όμως, διότι απλά οι ίδιοι οι Άγιοι Απόστολοι την εθέσπισαν. Είναι όμως Αποστολοπαράδοτη!

Επίσης, είναι κυμαινόμενη όσον αφορά στη διάρκειά της, διότι εξαρτάται από το Πάσχα. Η μικρότερη διάρκειά της είναι περίπου δέκα (10) ημέρες (πρώϊμο Πάσχα) και η μεγαλύτερη περίπου ένας μήνας. Ποτέ, όμως, δεν (επιτρέπεται να) καταργείται! Την κατάργησή της επέφερε η αντικανονική και εν προκειμένω βλάσφημη κατά του Αγίου Πνεύματος Καινοτομία του νέου ημερολογίου! Και τούτο, διότι, όταν το Πάσχα είναι όψιμο (δηλαδή όταν πέφτει αργά), εξαιτίας της αποκοπής των 13 ημερών κατά το νέο ημερολόγιο, έρχονται χρονιές που η Αποστολοπαράδοτη και αρχαία αυτή Νηστεία προς τιμήν του Αγίου Πνεύματος.... ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ! Καταργείται εντελώς, δεν υπάρχει!

Αυτό συμβαίνει και εφέτος, το 2024. Χθες 29 Ιουνίου, με το νέο ημερολόγιο, ήταν η εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου & Παύλου, σήμερα είναι των Αγίων Πάντων και αύριο θα έπρεπε να ξεκινάει η νηστεία προς τιμήν του Αγίου Πνεύματος μέχρι την εορτή των Αποστόλων Πέτρου & Παύλου, η οποία εορτή όμως ήδη πέρασε! Τραγέλαφος!

Και όλη αυτή η ασεβής σύγχυση και ανατροπή, που έχει ως αποτέλεσμα την κατάργηση της Αποστολοπαράδοτης αυτής Νηστείας, χάριν ποιάς ανάγκης; Καμμίας! Αλλά, χάριν τίνος; Χάριν της Αστρονομίας, που για τα μάτια του κόσμου θεωρήθηκε ως δήθεν επιβαλλόμενος εκσυγχρονισμός και συμπόρευση με τα Δυτικά Κράτη που είχαν ήδη συμμορφωθεί στην ημερολογιακή αλλαγή. Αλλαγή, όμως, την οποία δεν προκάλεσε καν κάποιο κοσμικό Κράτος, παρά ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ' κατά τον ΙΣΤ' αιώνα, ο οποίος θέλησε αυθαίρετα να επιβάλει το δικό του ημερολόγιο που προς τιμήν του ονομάστηκε Γρηγοριανό.

Και να σκεφθεί κάνεις ότι αυτή είναι μόνον μια από τις πολλές ανωμαλίες, ανατροπές και ασεβείς επιπτώσεις που είχε, προκάλεσε και επέφερε η αντικανονική αλλαγή του ημερολογίου.

Κατόπιν αυτού, εύλογα τίθεται το ερώτημα : Είναι δυνατόν να είναι αποδεκτή και θεάρεστη μια τέτοια αλλαγή ή μάλλον καινοτομία, η οποία συνιστά ασέβεια κατά της Παραδόσεως, εφόσον προκαλεί ακόμη και κατάργηση Αποστολοπαραδότου Νηστείας;

Είναι ποτέ δυνατόν η Εκκλησία με Απόφασή της να σκανδαλίζει το ευσεβές ποιμνιό Της, να επιβάλει και μάλιστα με τη βία (διότι αυτό έγινε) κάτι που δεν υπηρετεί τη σωτηρία των πιστών, να ανατρέπει και να καταργεί Αποστολοπαράδοτες και Πατροπαραδοτες εντολές και παραδόσεις;

Είναι δυνατόν η Εκκλησία να εγκαταλείπει τα πνευματικά της κριτήρια και να ενεργεί με οδηγό κοσμικά κριτήρια ή επιστημονικές απόψεις που δεν μπορούν να καθορίζουν ή ρυθμίζουν τη ζωή της Εκκλησίας (πικρή γεύση αυτού πήραμε τελευταία με την ιστορία του κορωνοϊού);

Ασφαλώς, ΟΧΙ!

Άλλωστε δεν υπήρξε ποτέ κανονική Συνοδική Απόφαση της Εκκλησίας για την εισαγωγή της Καινοτομίας του νέου ημερολογίου! Η Καινοτομία υπήρξε εισήγηση προερχόμενη και εμπνεόμενη από τη λεγομένη Οικουμενι(στι)κή Κίνηση, η οποία κυριαρχεί στο χώρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τις αρχές του 20ου αιώνα και από τον χώρο της Μασωνίας, των οποίων οπαδοί και μέλη υπήρξαν οι πρωτεργάτες της επιβολής του Νεοημερολογιτισμού, ο μασώνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιος Μεταξάκης και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος.

Γι' αυτό και οι πιστοί όχι μόνο δεν είχαν καμία υποχρέωση να την αποδεχθούν και ακολουθήσουν, αλλά όφειλαν, όπως και έπραξαν αρκετοί εξ αυτών, να την απορρίψουν και αποδοκιμάσουν, όταν μάλιστα υπήρχαν εναντίον αυτής της Καινοτομίας κανονικές Συνοδικές Αποφάσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίες ελήφθησαν από τρεις όντως Πανορθοδόξους Συνόδους στις οποίες πρωτοστάτησαν ο διαπρεπής αοίδιμος Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Β' ο Τρανός και ο πρόμαχος της Ορθοδοξίας και πολέμιος της ημερολογιακής παπικής Καινοτομίας (αποκληθείς ως ο νέος μετά την Άλωση Φώτιος!) Άγιος Μελέτιος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ο Πηγάς.

Στον τελευταίο ανήκει η εξαίρετη φράση που πρέπει να είναι οδηγός στην πορεία μας, μακρυά από τις πεπλανημένες και απατηλές ψευδο-πνευματικές απόψεις του τύπου "το ημερολόγιο δεν είναι δογματικό θέμα" ή "κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία για να μη κάνουμε σχίσμα" (ενώ σχίσμα το προκαλεί η Καινοτομία και όχι όσοι την απορρίπτουν), και αυτή η φράση είναι η εξής :

"Μη εξέλθης των πατρώων ευρείν αλλαχόθι τον Χριστόν" που στην απλή γλώσσα αποδίδεται ως, μή φεύγετε από τις πατρώες (πατρικές) παραδόσεις, αναζητώντας ματαίως μακράν και εκτός αυτών να βρείτε τον Χριστόν!

Δ. Κ.

 ΑΠΘ: Ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα που έχει προσφέρει στην κοινωνία λαμπρούς επιστήμονες, ακυρώνει κάθε έννοια επιστήμης, γραμματικής και λογικής!

 

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο αυτοεξευτελισμού και βλασφημίας: Το ΑΠΘ ακυρώνει την επιστήμη καλώντας τα «φοιτητ@» (!) στο Europride και χλευάζει τον Άγιο Δημήτριο!

 

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Ακολουθώντας πιστά την αθεϊστική woke ατζέντα του Νταβός, τα ελληνικά Πανεπιστήμια «διαπρέπουν» όλο και περισσότερο στον αυτοεξευτελισμό τους και γίνονται θλιβερά παραρτήματα του λοατκισμού.

Κάποτε η σφραγίδα ενός ελληνικού Πανεπιστημίου συνοδευόταν από κύρος, καταξίωση, αξιοπιστία και κοινωνική αναγνώριση. Σήμερα μεγάλα Πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης έχουν καταντήσει να αναλαμβάνουν χρέη μαρκίζας για τον κόσμο των ΛΟΑΤΚΙ καμπαρέ, και να διαφημίζουν τις γιορτές της «υπερήφανης» αποκτήνωσης.

Ασελγώντας ασύστολα στην ιστορία και το επιστημονικό κύρος των Πανεπιστημίων, οι διοικήσεις τους στηρίζουν απροκάλυπτα τον σκοταδισμό της σαρκολατρείας και την παράνοια των 72 φύλων.

Ο υγιώς σκεπτόμενος κόσμος αντίκρισε με αποτροπιασμό την πολύχρωμη αφίσα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) που αναρτήθηκε για να προσκαλέσει τον κόσμο στις επίσημες δράσεις του ιδρύματος στα πλαίσια του Europride που γίνεται στη συμπρωτεύουσα. Στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ (εκεί δηλαδή που λαμβάνουν χώρα σοβαρά δρώμενα όπως ορκωμοσίες, αναγορεύσεις, συνέδρια και εκδηλώσεις εθνικών επετείων), προβλήθηκε την Τρίτη (25/6) το ντοκιμαντέρ «ΑΚΟΕ/ΑΜΦΙ: Η Ιστορία Μιας Επανάστασης (*Να κοιμάμαι στο στήθος του…)».

Το ΑΚΟΕ (Aπελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας) υπήρξε το πρώτο κίνημα ομοφυλόφιλων στην Ελλάδα και συστάθηκε το 1977. Το «Αμφί» ήταν το πρώτο γκέι περιοδικό που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Να προσθέσω ότι το εν λόγω ντοκιμαντέρ προβλήθηκε και στο – εξίσου αλωμένο από τον λοατκισμό – Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, εκεί όπου οι ΛΟΑΤΚΙ+ διαμήνυσαν πριν μερικούς μήνες το σύνθημα «Destroy Greece».

Ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, Ιωσήφ Βαρδάκης, έχει πει σε συνέντευξη ότι αποφάσισε να γυρίσει το ντοκιμαντέρ γιατί: «Η ιστορία δημιουργεί συνείδηση. Θέλω να ελπίζω ότι για τις επόμενες γενιές θα έχει ενδιαφέρον να μάθουν πώς ήταν η ζωή για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια του 20ού αιώνα».

Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί σβήνεται επιμελώς η ελληνορθοδοξία από τα κατάστιχα του κράτους. Γιατί η ιστορία δημιουργεί συνείδηση, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι ιδεολόγοι του λοατκισμού. Και η συνείδηση με τη σειρά της δημιουργεί πνεύμα συλλογικότητας και δυνάμεις αντίστασης. Επομένως η συνείδηση του Έλληνα πρέπει να σβήσει για να αντικατασταθεί με την πεθαμένη συνείδηση του απάτριδου, απολιτίκ, απανθρωποποιημένου χυλού που θα άγεται και θα φέρεται από την ικανοποίηση των υπογάστριών του.

Και αυτή την προπαγάνδα αποκτηνωμένης «συνείδησης» την φιλοξενεί το επιφανέστερο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας, το ΑΠΘ. Το οποίο μάλιστα όπως μας πληροφορεί στην αφίσα του, θα συμμετάσχει επίσημα στο Europride με μπλουζάκια «περηφάνειας» που τύπωσε ειδικά για τη «γιορτή»! Μωρέ μπράβο ζήλος για τα Pride! Δεν είδαμε ποτέ το ΑΠΘ να τυπώνει μπλουζάκια για να συμπαρασταθεί στους φτωχούς φοιτητές που δεν βρίσκουν να βάλουν ούτε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους!

Το σήμα του Αγίου Δημητρίου και το… αναπληρωματικό

Μάλιστα στη φαιδρή αυτή μπλούζα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, για να ξεφορτωθούν τον «ενοχλητικό» Άγιο Δημήτριο που αποτελεί το επίσημο λογότυπο του ΑΠΘ, έβαλαν το εναλλακτικό σήμα του Πανεπιστημίου.

Ένα «μασονοειδές» λογότυπο που δημιουργήθηκε το 2017, δήθεν για εφαρμογές εμπορικής χρήσης, επειδή δεν ερχόταν καλά στις πρυτανικές αρχές να προωθούν τον Άγιο Δημήτριο (αλίμονο) στα διάφορα αξεσουάρ που πωλούνται. Στην ουσία το νέο σήμα δημιουργήθηκε για να καταργηθεί κάποια στιγμή το σήμα του Αγίου Δημητρίου. Από την αρχή αυτός ήταν ο στόχος.

 

Το εν λόγω σήμα με τις συγκεκριμένες γεωμετρικές συνθέσεις γραμμάτων, για κάποιον «περίεργο» λόγο θυμίζει… πύλη που οδηγεί σε στοά. Τυχαίο άραγε; Σύμφωνα με το ΑΠΘ, το λογότυπο οπτικοποιεί τις έννοιες: διαρκής κίνηση / εξέλιξη, διαφορετικότητα, σταθερότητα, συλλογικότητα. Αυτή είναι μια καθαρά νεοεποχίτικη κωδικοποίηση εννοιών, για όποιον γνωρίζει να τη διαβάζει.

Το εμπορικό λογότυπο του ΑΠΘ.

Παρόλα αυτά η αφίσα του ΑΠΘ δεν άφησε αμαγάριστο τον Άγιο Δημήτριο, το αγιασμένο κόσμημα της Θεσσαλονίκης που οι Θεσσαλονικείς υπεραγαπούν αλλά οι αρχι…Τέκτονες της προπαγάνδας μισούν και θέλουν να τον αφανίσουν από τη συνείδηση της πόλης. Στο προσκλητήριο για το φεστιβάλ της ανωμαλίας, οι αθεόφοβοι και βλάσφημοι κάφροι του ΑΠΘ έβαλαν φαρδύ – πλατύ το λογότυπο του Αγίου Δημητρίου. Λες και θα μπορούσε σε καμία των περιπτώσεων να συνυπάρξουν τα όσα πρέσβευε ο Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος με τα όσα πρεσβεύει ο πολύχρωμος βόθρος εξ Αμερικής!

Και εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: γιατί στο μπλουζάκι έβαλαν το αναπληρωματικό σήμα και στο κάτω μέρος της αφίσας έβαλαν τον Άγιο Δημήτριο; Γιατί δεν χρησιμοποίησαν μόνο το εμπορικό σήμα του 2017 παντού; Ήταν τυχαίο; Ασφαλώς και όχι.

Οικειοποιούνται την αναγνωρισιμότητα του παραδοσιακού σήματος για να προσελκύσουν βλέμματα και «πελατεία». Κλέβουν το αγιασμένο κύρος του Αγίου Δημητρίου για να προσδώσουν «κύρος» στο πολύχρωμο καρναβάλι τους. Βλασφημούν τις αξίες του Αγίου αλλά θέλουν την επικοινωνιακή λάμψη του. Και σκοπίμως θέλουν να χλευάσουν και να απαξιώσουν τον πολιούχο, για να τον αποβάλλει η πανεπιστημιακή κοινότητα στο τέλος. Οι μεν υποστηρικτές του λοατκισμού να βγάζουν… σπυράκια με την παρουσία του Αγίου και οι δε χριστιανοί Θεσσαλονικείς μην αντέχοντας να βλέπουν τη μορφή του Αγίου να χρησιμοποιείται ως «σφραγίδα» στις ανωμαλίες, να προτιμήσουν να καταργηθεί το σήμα από το ΑΠΘ. Αυτός είναι ο στόχος και τα κίνητρα.

Το να τύπωναν το λογότυπο του Αγίου Δημητρίου ΚΑΙ στα μπλουζάκια της παρέλασης θα ξεσήκωνε σφοδρές αντιδράσεις, οπότε περιόρισαν τη βλασφημία τους στην αφίσα.

Τα… φοιτητ@!

Η κατάπτυστη αφίσα του ΑΠΘ εμπεριέχει κι άλλη χυδαιότητα. Στο κείμενο της πρόσκλησης αναγράφεται αυτολεξεί ότι: «Όσα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΑΠΘ (προσωπικό και φοιτητές/φοιτήτριες/φοιτητ@) επιθυμούν να συμμετάσχουν στην παρέλαση (σ.σ. του Europride) μπορούν να προμηθευτούν το επίσημο μπλουζάκι περηφάνειας του ΑΠΘ κατά τη διάρκεια της προβολής του ντοκιμαντέρ (σ.σ. για το ΑΚΟΕ/ΑΜΦΙ) στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ».

Αν η ξεφτίλα είχε βραβείο, θα το απονείμαμε εδώ. Το πάλαι ποτέ Πανεπιστήμιο – κόσμημα της Θεσσαλονίκης που από το 1924 έχει βγάλει στην κοινωνία αναρίθμητους καταξιωμένους επιστήμονες, Γιατρούς, Βιολόγους, Αρχαιολόγους, Φιλόλογους, Παιδαγωγούς και Θεολόγους, να κάνει λόγο σήμερα για… «φοιτητά»!

 

 

Ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που υποτίθεται ότι έχει τον ρόλο να παράγει σωστούς επιστήμονες, να καταργεί την επιστήμη της βιολογίας, να καταργεί τη γραμματική, να ασελγεί στην ελληνική γλώσσα, να ακυρώνει τον ευαγγελικό νόμο ότι «άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς ο Θεός»! Και δεν ντρέπονται αυτές οι θλιβερές Πρυτανικές Αρχές να γράφουν ότι υπηρετούν την «ποιότητα της εκπαίδευσης και της έρευνας»! Την υπηρετούν με τα… «φοιτητ@»! Μιλάμε για την απόλυτη απαξίωση ενός Πανεπιστημίου από ανθρώπους που το διοικούν περισσότερο σαν cheerleaders του συστήματος και πολύ λιγότερο σαν συνειδητοποιημένοι ακαδημαϊκοί που φέρουν το βάρος των ευθυνών τους.

Αυτήν την αφίσα, κυριολεκτικά από όπου και να την πιάσεις, λερώνεσαι. Το μόνο άμεμπτο σημείο της είναι ο Άγιος Δημήτριος, που όμως δεν έχει καμία θέση σε αυτό το διαφημιστικό τερατούργημα.

Ντροπή στον Εμπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης

Και αφήσαμε για το τέλος κάτι σχετικό με το Europride που δεν αφορά το ΑΠΘ: την ελεεινή ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, που ζητάει από τους καταστηματάρχες να προσφέρουν «ιδιαίτερα χαμηλές τιμές» και «δελεαστικές προσφορές» στους επισκέπτες του Pride που υποτίθεται θα ήταν… 40.000. Στην τελετή έναρξης της γιορτής, δεν ήταν ούτε 200 «πολύχρωμοι»… νοματαίοι! Τρεις και ο κούκος! Τόσοι τεμενάδες για το τίποτα! Και οι επόμενες μέρες δείχνουν να έχουν απογοητευτική συμμετοχή για όσους περίμεναν να γοητευτούν από αυτή. Τζάμπα είπε ο ΕΣΘ «καλωσήρθε το πολύχρωμο δολάριο». Τζάμπα ξεφτιλίστηκε.

 

Δεν ακούσαμε ποτέ τον ΕΣΘ να δίνει τέτοια ντιρεκτίβα για χαμηλές τιμές πχ. σε πολύτεκνες οικογένειες, σε φτωχό φοιτητόκοσμο, σε χαμηλοσυνταξιούχους ή σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Μόνο για την πελατεία της ανωμαλίας ευαισθητοποιήθηκε έτσι. Τι χυδαία ρατσιστική διάκριση είναι αυτή; Πόσο συστημικό αβαντάρισμα θα κάνετε ακόμα στο ουράνιο τόξο; Πόσο αηδία θα καταντήσετε; Τι διαθέτει δηλαδή ο ευρω… υπερήφανος ΛΟΑΤΚΙ+ που αξίζει χαμηλότερες τιμές από τον μέσο πολίτη; Το ότι γιορτάζει την… οπή του χωρίς τη ντροπή του; Η έκπτωση της ηθικής είναι λόγος… εκπτώσεων στα μαγαζιά; Είναι λόγος για να κάνουν σαλιαρίσματα οι καταστηματάρχες; Είναι λόγος να βλέπουν τα αθώα παιδάκια της Θεσσαλονίκης ότι οι ανώμαλοι αντιμετωπίζονται σαν πελατειακή «ελίτ» της κοινωνίας;

Ντροπή για τέτοιες δουλικές και διεστραμμένες νοοτροπίες. Ο κόσμος βλέπει και κρίνει ότι όσοι υποστηρίζουν σκανδαλωδώς τα πανηγύρια της αποκτήνωσης, είναι κι εκείνοι για τα πανηγύρια.

 Ο ΟΣΙΟΣ ΜΩΫΣΗΣ, Ο ΓΕΡΩΝ

1872 - + 15.6.1946

Τῆ ιε΄ (15η/28^η) τοῦ μηνός Ἰουνίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου και Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Γέροντος Μωϋσέως, Κτίτορος τῶν ἐν Ἀθικίοις Ἱερῶν Μονῶν τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν και Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὁσιακῶς τελειωθέντος ἐν ἔτει 1946.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ

 

Ο Άγιος Μωϋσής (κατά κόσμον Μερκούριος Τρυπητήνιας) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ακριτικό Καστελλόριζο. Στη νεαρή του ηλικία εργάστηκε σαν ναυτικός. Εγκατέλειψε όμως το επάγγελμα αυτό για να αφιερωθεί στον Θεό. Έγινε υποτακτικός στη Σκήτη των Τριών Αγίων Πατέρων (Κτιτόρων της περιφήμου Νέας Μονής) του Προβατείου Όρους στη Χίο και εκάρη μεγαλόσχημος υπό του Οσίου Γέροντος Παχωμίου της Χίου (Πνευματικού οδηγού του Αγίου Νεκταρίου). Το 1932 βρίσκεται στο Άγιον Όρος και στη Σκήτη των Καυσοκαλυβίων, όπου ασκήθηκε για μερικά χρόνια. Ίδρυσε συνολικά τέσσερα μοναστήρια ( 1 στη Σαλαμίνα, 1 στον Πλάτανο Αγίων Θεοδώρων και 2 στα Αθίκια Κορινθίας) ενώ την ευλογία του για την ίδρυσή τους επικαλέστηκαν αλλά δύο μοναστήρια της Κορινθίας ( Μονή Αγ. Τριάδος Εξαμιλίων και Μονή Αγ. Μαρίνης Σοφικού). Συγκέντρωσε γύρω του πλήθος μοναχών και μοναζουσών. Κοιμήθηκε οσιακώς την 15η Ιουνίου (28η με το πολιτικό ημερολόγιο) του 1946 και ετάφη στην ανδρική Μονή του Ευαγγελισμού Αθικίων. Κατά την εκταφή του ευωδίαζαν τα λείψανά του, τα οποία φυλάσσονται στη γυναικεία Μονή των Αγίων Ταξιαρχών Αθικίων Κορινθίας. Ο Όσιος είχε το χάρισμα της προοράσεως και της διοράσεως, ετέλεσε δε πολλά θαύματα εν ζωή, ενώ συνεχίζει να τελεί και μετά την κοίμησή του, σε όσους με πίστη επικαλούνται τις προς Θεόν πρεσβείες του. Αγωνίστηκε, πέραν της ασκήσεώς του, υπέρ της Ορθοδόξου Παραδόσεως και κατά της Παπικής ημερολογιακής Καινοτομίας. Περί αυτού και της αγιότητός του υπάρχει και η μαρτυρία του τελευταίως αγιοκαταταχθέντος υπό του  Πατριαρχείου Κων/λεως Γέροντος Πορφυρίου (Μπαϊρακτάρη) του Καυσοκαλυβίτου (+1991), ο οποίος χαρακτήριζε τον Όσιο ως μεγάλο άγιο και θεούμενο! 

 

Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῶ Κυρίω, τῶ ἐγείραντι ἐν χρόνοις τοῖς ἐσχάτοις, τόν Ὅσιον καί Θεοφόρον ἡμῶν Πατέρα Μωϋσέα. Δεῦτε εὐφρανθῶμεν ἐπί τῆ αὐτοῦ πανηγύρει, εὐσεβῶς αὐτῶ μελωδοῦντες· χαῖρε, ὁ τῆς Πίστεως πρόμαχος καί τῆς τοῦ Παπικοῦ καλενδαρίου καινοτομίας πολέμιος· χαῖρε, ὁ ἐν τῶ εἰκοστῶ αἰῶνι Μοναστικός Πατήρ καί τῆς ἐν Χριστῶ ἀσκήσεως γενναῖος ἀθλητής· χαῖρε, Χίου καί Κορίνθου καί Ἑλλάδος ἁπάσης ὁ φρουρός τε καί φύλαξ· χαῖρε, τῶν χειμαζομένων ὁ ἀντιλήπτωρ καί ἡμῶν τῶν γεραιρόντων τήν σήν σεβάσμιον μνήμην, ἔνθερμος πρός Θεόν πρεσβευτής, ὁ ἀπαύστως πρεσβεύων ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

(Δοξαστικόν Λιτῆς. Ἐκ τῆς ἱ. Ἀκολουθίας τοῦ Ὁσίου Πατρός Μωϋσέως)

Υπάρχει Υπουργείο Παιδείας; Υπάρχει Ελληνική Κυβέρνηση; Υπάρχει τέλος πάντων κάποιος Ακαδημαϊκός ή Καθηγητής πού σέβεται τον εαυτό του και την ιδιότητά του ώστε να ορθώσει ανάστημα σε αυτόν τον εξευτελισμό;

Ο πλήρης εξευτελισμός και η έσχατη κατάντια του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης

 

του Δημ. Κ. Αναγνώστου

Ιδού πώς το Α.Π.Θ. (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) μετατράπηκε σε Μη Αριστοτέλειο Πανεπιζήμιο "Θεσσαλονίκης"!

Έλεος πιά! Ας σεβαστούν τουλάχιστον το έμβλημα του Ιδρύματος (φέρει την εικόνα του πολιούχου της πόλεως Αγίου Δημητρίου) ή ας το αλλάξουν! Ας βάλουν το....."ουράνιο τόξο".

Ας σεβαστούν και τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας διότι έτσι όπως ενεργούν συμβάλλουν στον περαιτέρω διασυρμό τους και στο να προκαλέσουν, εν τέλει, κοινωνικό αυτοματισμό σε βάρος τους. Γίνονται συν-υπεύθυνοι και αίτιοι αυτών, ενώ δηλώνουν ότι τους συμπαραστέκονται.

Ντροπή σε Πρύτανη, Κοσμήτορες, Καθηγητές, Διδακτικό Προσωπικό του Α.Π.Θ. και σε όσους σιωπούν και ανέχονται αυτόν τον παγκόσμιο διασυρμό του Ιδρύματος.

Μπορεί να είναι όλοι οι ανωτέρω μέλη της ΛΟΑΤΚΙ Κοινότητος αλλά και σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορούν να επιβάλλουν τις αντιλήψεις τους στο Ίδρυμα και τους φοιτητές του.

Τουλάχιστον, οι λογικοί και σώφρονες φοιτητές ας διαμαρτυρηθούν κι ας διδάξουν αυτοί στους ανάξιους Καθηγητές τους και στις Αρχές του Α.Π.Θ. τι σημαίνει αυτοσεβασμός και ήθος!

Θαυμάστε το "υπερήφανο" Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης!

 

Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ

 

Η εικόνα που αναφέρεται ως ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ είναι μία δύσκολη δογματικά εικόνα που έχει πίσω της μία μακρά και πολύπλοκη, θα έλεγε κανείς, ιστορία. Μία εικόνα που είχε προβληματίσει αρκετά το σώμα της Εκκλησίας στο παρελθόν και συνεχίζει και σήμερα να θέτει πολλά προβλήματα δογματικής φύσης σε συνειδητούς αγιογράφους αλλά και εκκλησιαστικούς άνδρες.

Δεν θα αναφερθούμε σε όλες εκείνες τις διενέξεις του παρελθόντος που δίχασαν πιστούς και θεολόγους του νέου και του παλαιού ημερολογίου σχετικά με την εικόνα της αγίας Τριάδας. Εμείς εδώ θα μιλήσουμε μόνο για την "κανονική", την εικόνα δηλαδή που συμφωνεί με τους κανόνες της ορθόδοξης θεολογίας και των συνόδων της Εκκλησίας μας. 

Πριν αναφερθούμε όμως στο εικονογραφικό θέμα της εικόνας αυτής, ας θυμηθούμε πώς μιλούν οι Πατέρες μας για τον άγιο και Τριαδικό Θεό μας, παίρνοντας ως πρώτο και καλύτερο τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.

Πιστεύουμε, λοιπόν, σ’ έναν Θεό, Πατέρα, που είναι αρχή και αιτία όλων, που δεν γεννήθηκε από κανένα, και είναι ο μόνος αναίτιος και αγέννητος, δημιουργός όλων. Είναι Πατέρας κατά τη φύση ενός μόνου, του μονογενούς Υιού του, του Κυρίου και Θεού και σωτήρα μας Ιησού Χριστού και προβολέας του Παναγίου Πνεύματος.

Πιστεύουμε στον Υιό του Θεού τον μονογενή, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, που γεννήθηκε από τον Πατέρα πριν από όλους τους αιώνες, δηλαδή η γέννησή του είναι άχρονη και άναρχη δείχνοντας μ’ αυτό ότι πάντοτε ήταν με τον Πατέρα και στον Πατέρα, γεννημένος απ’ αυτόν με αΐδιο και άναρχο τρόπο, ομοούσιος με τον Πατέρα, δια μέσου του οποίου έγιναν τα πάντα. Έτσι η αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία μας διδάσκει μαζί τον Πατέρα και τον μονογενή του Υιό, γεννημένο απ’ αυτόν με άχρονο, απαθή και ακατάληπτο τρόπο, καθώς μόνος γνωρίζει ο των όλων Θεός.

Πιστεύουμε και σ’ ένα Πνεύμα Άγιο, το Κύριο και ζωοποιό, που εκπορεύεται από τον Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό και προσκυνείται και δοξάζεται μαζί με τον Υιό ως ομοούσιο και συναΐδιο. Είναι το Πνεύμα του Θεού, το απαρασάλευτο, το ηγεμονικό, πηγή της ζωής και του αγιασμού. Το Άγιον Πνεύμα είναι Θεός που υπάρχει και προσφωνείται με τον Πατέρα και τον Υιό, άκτιστο, τέλειο σε πληρότητα, δημιουργό, παντοκρατορικό, κατασκευαστή των πάντων, που κυριαρχεί σε όλη την κτίση και δεν κυριαρχείται, γεμίζει και δεν γεμίζεται, δεν μετέχει αλλά μετέχεται, αγιάζει και δεν αγιάζεται, Παράκλητο γιατί δέχεται τις παρακλήσεις όλων. Το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και δια μέσου του Υιού μεταδίδεται και μεταλαμβάνεται από όλη την κτίση και κτίζει το ίδιο και ουσιώνει τα σύμπαντα και τα αγιάζει και τα συγκρατεί. 

Πρέπει επίσης να ξέρουμε, ότι, επειδή κατά τη φύση του ο Θεός είναι αόρατος, γίνεται ορατός με τις ενέργειες, γνωριζόμενος από την σύσταση και την κυβέρνηση του κόσμου. Γι’ αυτό και λέμε, ότι, ολόκληρο το θαύμα της φύσης μας φανερώνει τον δημιουργό της και δημιουργό μας.

Ο Υιός είναι εικόνα του Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα είναι εικόνα του Υιού. Δια μέσου του Πνεύματος ο Χριστός μένοντας στον άνθρωπο, του παρέχει το κατ’ εικόνα.

 

*

 

Όλα αυτά που είπαμε για τον Τριαδικό Θεό αποκλείουν εντελώς μία εικόνα Του. Εκτός από το δεύτερο πρόσωπο του Υιού και Λόγου του Θεού που πήρε σάρκα κι επομένως έγινε περιγραπτός, μόνο συμβολικά θα μπορούσε κανείς να εικονίσει την Αγία Τριάδα. Με ποιο όμως τρόπο; Ο τρόπος αυτός μας έχει υποδειχθεί μέσα στην Αγία Γραφή.

Πριν αναφερθούμε στην συμβολική εικόνα της Αγίας Τριάδος θα ήθελα να πω κάποια εισαγωγικά για την θεολογία της εικόνας ή μάλλον της προεικόνισης μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, γιατί και οι εικόνες της Παλαιάς Διαθήκης αποτελούν ένα είδος εικόνας, εικόνας των μελλόντων δηλαδή όσων πρόκειται να συμβούν μέσα στην Καινή Διαθήκη, ενώ τα γεγονότα-οι εικόνες της Καινής Διαθήκης βρίσκουν την τελική πραγμάτωσή τους μέσα στα έσχατα, μέσα στη Βασιλεία του Θεού. Με αυτή την έννοια οι εικόνες της Παλαιάς ονομάζονται προεικονίσεις.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η ορθόδοξη θεολογία δεν είναι βερμπολογία, δεν είναι δηλαδή λόγια και συλλογισμοί περί Θεού. Η ορθόδοξη θεολογία είναι χαρισματική λειτουργία της Εκκλησίας, γι’ αυτό και είναι καταρχήν εμπειρική και ρεαλιστική. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ονομάζει την θεολογία στο έργο του υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, αποδεικτική. Ημείς, λέει, «ου την δια λόγων και συλλογισμών ευρισκομένην γνώσιν δόξαν αληθή νομίζομεν, αλλά την δι’ έργων τε και βίου αποδεικνυμένην». Επομένως η θεολογία είναι πρώτα ζωή και εμπειρία, είναι αποκάλυψη και θεοφάνεια, ενώ τους λόγους και τους συλλογισμούς η θεολογία τους χρησιμοποιεί μόνο για την επιστημονική ερμηνεία της ζωής αυτής και των μνημείων της. Αυτό σημαίνει ότι η θεολογία ή πιο σωστά η θεογνωσία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θέα γεγονότων, η εμπειρία καταστάσεων και η θεοπτία.

Ήδη από την αρχή του χριστιανισμού οι άγιοι Ιουστίνος και Ειρηναίος επίσκοπος Λουγδούνων είχαν ερμηνεύσει την αποκάλυψη του Θεού, όπως αυτή παρουσιάζεται στα βιβλικά κείμενα και των δύο Διαθηκών, ως φανέρωση της θείας δόξας σε δραματικά γεγονότα μέσω θεοφανειών. Και δεν είναι τυχαίο, ότι σ’ αυτές τις θεοφάνειες που συντελούνται μέσα στην κτίση και στην ιστορία, στηρίχτηκε η ερμηνεία της ορθόδοξης θεολογίας.

Ας πούμε κι αυτό, ότι η μετοχή στη θεία δόξα, καθώς αυτή φανερώνεται, δεν γίνεται μονάχα με την άμεση θέα, αλλά και με τη συγκεκριμένη αποτύπωση των ενεργειών στη φυσική και ιστορική πραγματικότητα, όπως και στα δρώμενα της λατρείας και των μυστηρίων της Εκκλησίας. Άλλωστε και οι προφήτες και οι άγιοι που βλέπουν με άμεσο τρόπο τη θεία δόξα, εικόνες βλέπουν. Την πραγματικότητα αυτή τονίζουν ρητά, τόσο ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός όσο και το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, όπως το θέσπισε η 7η οικουμενική σύνοδος λέγοντας: Οι προφήτες εν εικονική οράσει είδον Θεόν. Κι όπως ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είχε γράψει ότι ο Ησαΐας είδε την δόξα του Χριστού, έτσι και η ορθόδοξη θεολογία πολεμώντας ειδωλολατρικές και ιουδαϊκές αντιλήψεις ερμήνευσε και τη φανέρωση του Θεού στα συμβάντα της Παλαιάς Διαθήκης ως θεοφάνεια και φωτοφάνεια, ως θεοπτία και εμπειρία σε συγκεκριμένα γεγονότα, σε σύμβολα, σε σχήματα και σε τύπους. Μιλάμε επομένως για μια άσαρκη παρουσία του Λόγου, ή ενδημία του Λόγου, όπως την ονομάζει ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής, που είναι ιστορική και αποτυπώνεται σε σχήματα και σε εικονικές παραστάσεις μέσα σε μια φωτοδοσία.

Μια τέτοια, συγκεκριμένη αποτύπωση των θείων ενεργειών στη φυσική και ιστορική πραγματικότητα είναι και η προεικόνιση της Αγίας Τριάδας στη θεοφάνεια της φιλοξενίας του Αβραάμ.

 

*

 

Στο 18ο κεφάλαιο της Γένεσης, διαβάζουμε ότι, ο Θεός παρουσιάστηκε στον Αβραάμ κοντά στην δρυ του Μαμβρή, ενώ καθόταν το μεσημέρι στην είσοδο της σκηνής του. Σηκώνοντας τα μάτια του ο Αβραάμ είδε ξαφνικά τρεις άνδρες να στέκονται όρθιοι ενώπιόν του. Κι αφού τους είδε από την είσοδο της σκηνής του έτρεξε προς συνάντησή τους, έπεσε και τους προσκύνησε μέχρις εδάφους. Ο Αβραάμ είπε στον ένα εξ αυτών. Κύριε εάν τυχόν εύρω χάρη ενώπιόν σου μη παρίδης τον δούλον σου. Ας μου επιτραπεί λοιπόν, να φέρω νερό να πλύνουν οι δούλοι μου τα πόδια σας και να δροσισθήτε κάτω από την δρυ. Εγώ θα ετοιμάσω και θα σας φέρω φαγητό, θα φάτε και μετά θα συνεχίσετε τον δρόμο σας, διότι γι’ αυτό περάσατε από εμένα τον δούλο σας, για να μου δοθεί η τιμή να σας φιλοξενήσω.

 Η εκκλησιαστική παράδοση είδε εν Πνεύματι Αγίω στη σκηνή αυτή της φιλοξενίας των τριών ανδρών να συμβολίζεται η Αγία Τριάδα.  Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ανάμεσα στις μαρτυρίες που αναφέρει σχετικά με την τιμή των εικόνων παρουσιάζει την ερμηνεία του ιστορικού Ευσεβίου, επισκόπου Καισαρείας της Παλαιστίνης από το 5ο βιβλίο της Ευαγγελικής Απόδειξης στο θέμα «ο Θεός φανερώθηκε στον Αβραάμ στις βελανιδιές του Μαμβρή». Λέει λοιπόν ο άγιος: Έτσι ακόμη και τώρα οι παλιοί ντόπιοι κάτοικοι, στον τόπο που τιμά εκείνους που παρουσιάστηκαν εκεί ως επισκέπτες στον Αβραάμ, πιστεύουν και θεωρούν ότι υπάρχει πιστακιά και ζωγραφισμένες οι μορφές εκείνων που φιλοξενήθηκαν από τον Αβραάμ, δυο στα πλάγια και στη μέση ο ανώτερος υπερέχοντας κατά την τιμή. Και είναι αυτός ο φανερωμένος σε μας Κύριος, ο σωτήρας μας, που τον σέβονται και όσοι τον αγνοούν, εμπιστευόμενοι τα θεία λόγια. Αυτός λοιπόν ο ίδιος ο Κύριος από τότε βάζοντας τα σπέρματα της ευσέβειας στους ανθρώπους, παίρνοντας ανθρώπινη μορφή και σχήμα, στο θεοφιλή προπάτορα τον Αβραάμ, όποιος ήταν, φανέρωσε τον εαυτό του και του αποκάλυπτε τη γνώση του Πατέρα.».

Αλλά και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ακολουθώντας την ερμηνεία του Ευσεβίου θα πει εμφαντικά στην 42η ομιλία του στην Γένεση:

«Διότι εδώ στην σκηνή του Αβραάμ και οι άγγελοι και ο Κύριός τους παρουσιάσθηκαν με την ίδια μορφή. Και οι μεν απεστάλησαν ως υπηρέτες για να καταστρέψουν τις πόλεις εκείνες (τα Σόδομα και τα Γόμορρα) αυτός όμως παρέμεινε σαν φίλος προς φίλο και ανεκοίνωσε στον δίκαιο αυτά τα οποία επρόκειτο να κάνει».

Επομένως, στη σκηνή της φιλοξενίας του Αβραάμ οφείλουμε να δούμε στη μορφή των τριών αγγέλων σαφώς τον Υιό και Λόγο του Θεού, τον Χριστό στο μέσον της τραπέζης πλαισιωμένο από δύο άλλους αγγέλους. Πρόκειται για μία συμβολική εικόνα του Τριαδικού Θεού κι όχι για μία εικόνα των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, όπως συχνά ερμηνεύεται. Για το λόγο αυτό αποτελεί λάθος δογματικό να επιγράφεται η συμβολική αυτή εικόνα, ως Αγία Τριάς, όσο παλιά κι αν είναι η εικόνα.

 Κλείνοντας την σημερινή εκπομπή μας σχετικά με την εικόνα της Αγίας Τριάδας, θα ήθελα ν’ αναφέρω στην αγάπη σας ένα ακόμα σχόλιο του μεγάλου δογματολόγου της Εκκλησίας μας, του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού σχετικά με την άσαρκη παρουσία του Λόγου, δηλαδή για την παρουσία του Χριστού μας ως ανθρώπου πριν από την σάρκωση. Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, λοιπόν, η παρουσία του Θεού με την μορφή ανθρώπου ως αγγέλου, αποτελεί μία προεικόνιση του Χριστού. Μας προμηνύει αυτό που επρόκειτο να συμβεί στο μέλλον, κι αυτό ήταν η σάρκωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Λόγου του Θεού. Λέει ο άγιος:

«Και ο Αδάμ, είδε το Θεό κι άκουσε το θόρυβο των ποδιών του, καθώς περπατούσε το δειλινό, και κρύφτηκε στον παράδεισο, και ο Ιακώβ είδε τον Θεό και πάλεψε μαζί του, είναι φανερό πως ο Θεός του φανερώθηκε ως άνθρωπος, και ο Μωυσής είδε το Θεό σαν την πίσω μεριά του ανθρώπου, και ο Ησαΐας τον είδε ως άνθρωπο να κάθεται στον θρόνο και ο Δανιήλ είδε ομοίωμα ανθρώπου και ως Υιό ανθρώπου να πλησιάζει τον Παλαιό των ημερών». Επομένως, αγαπητοί ακροατές, σε όλες αυτές τις θεοφάνειες της Παλαιάς Διαθήκης ο Χριστός μας εμφανίζεται κι όχι ο Θεός Πατήρ, γιατί ποτέ κανείς δεν είδε τη φύση του Θεού αλλά τον τύπο και την εικόνα όσων θα γίνονταν στο μέλλον. Επρόκειτο βέβαια, όπως είπαμε, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο αόρατος να γίνει αληθινά άνθρωπος, για να ενωθεί με τη φύση μας και να γίνει ορατός πάνω στη γη.

Προσκύνησαν, λοιπόν, όσοι είδαν τον τύπο και την εικόνα του μελλοντικού γεγονότος, καθώς λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή: «Όλοι αυτοί πέθαναν κρατώντας την πίστη τους, χωρίς να πάρουν τις θείες δωρεές, αλλά μόνο τις είδαν και τις γεύτηκαν από μακριά.». Χαίρετε.

(Από Ραδιοφωνική Εκπομπή του 2014. Κείμενο του φίλου κ. Σπυρίδωνος Μαρίνη, Θεολόγου, Ιστορικού της Τέχνης, Συγγραφέως και Αγιογράφου-Συντηρητού.)

Οἱ Καινοτόμοι καί οἱ Οἰκουμενιστές κατηγοροῦν ὅσους πιστούς δέν κοινωνοῦν μαζί τους καί δέν τούς ἀναγνωρίζουν πώς δέν ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ὅτι εἶναι ἀπεσχισμένοι ἀπό αὐτήν (σχισματικοί). Θεωροῦν δέ ὡς κανονικούς μόνον ὅσους κοινωνοῦν μαζί τους καί ἀλληλο-ἀναγνωρίζονται.

 

Ποιά, ὅμως, εἶναι
(μέ Ἁγιοπνευματικά κριτήρια)
ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία;

 

·      Εἶναι ἡ κοινωνία καί ἡ (ἀλληλο-) ἀναγνώριση μεταξύ τῶν ἐπισήμων λεγομένων ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν ἀπόδειξη καί ἐπιβεβαίωση τῆς ἐκκλησιαστικότητος, κανονικότητος καί αὐθεντικότητός των;

 

·      Ἄνευ ὀρθῆς Πίστεως δέν ὑφίσταται ἀληθινή Ἐκκλησία!

 

Παρακολουθῆστε τήν παρακάτω Ὁμιλία γιά τά κριτήρια βάσει τῶν ὁποίων εἴμεθα μέλη ἤ ἀλλότριοι (ξένοι) τῆς Ἐκκλησίας, κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ. 

 

 

Δόλια Kυβερνητική Δασοκτονία

 

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης,

Καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών

 

Στην εφημερίδα «Το Βήμα» της Τετάρτης, 9 Μαΐου 1979 είχε δημοσιευθεί ένα ρεπορτάζ του Μιχάλη Γεράκη με τίτλο:

«Κι αυτό το καλοκαίρι θα είναι εφιαλτικό για τα δάση μας; Εμπρηστές-οικοπεδοφάγοι καιροφυλακτούν».

Στον υπότιτλο υπήρχε η φράση:

«Ελάχιστη πρόοδος στην οργάνωση για την αντιμετώπιση της “θεομηνίας” των πυρκαϊών, καταγγέλλουν οι δασολόγοι».

ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Ο αναγνώστης του 2024 που διαβάζει αυτούς τους τίτλους, γραμμένους πριν από 45 χρόνια, δεν μπορεί παρά να προβληματισθεί βαθιά για την αμετάβλητη ορολογία και παθολογία.

Όποιος επιθυμεί να προβληματισθεί ακόμη περισσότερο, μπορεί να ανατρέξει στην εφημερίδα «Ακρόπολις» της 30ής Αυγούστου 1958, όπου θα διαβάσει έκπληκτος τον εξής τίτλο:

«Οι Έλληνες δασοπόνοι προειδοποιούν: Εις ολίγας 10ετίας, αν συνεχισθούν αι πυρκαϊαί, δεν θα απομείνη στην Ελλάδα ούτε ένα δένδρον».

Τρεις ημέρες πριν, στις 27 Αυγούστου 1958, είχε δημοσιευθεί στην ίδια εφημερίδα η είδηση τεράστιας πυρκαϊάς στην Χαλκιδική:

«Και νέα θεομηνία. Τεράστια πυρκαϊά μαίνεται από χθες εις την Χαλκιδική. Απειλούνται ήδη δύο κωμοπόλεις και πολλά χωριά και συνοικισμοί. Ο Άθως καλύπτεται ολόκληρος από τους καπνούς».

Φέτος, μάλιστα, οι πυρκαϊές ξεκίνησαν ήδη από τον μήνα Απρίλιο, και η κάθε άλλο παρά πειστική αιτιολογία που προβλήθηκε είναι ότι τούτο συμβαίνει, διότι, λόγω της δήθεν καλπάζουσας ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, ο υδράργυρος ανέβηκε απότομα, φέρνοντας το καλοκαίρι στην θέση της άνοιξης.

Πρόκειται για επιχειρηματολογία που απευθύνεται σε βρεφοποιημένους πολίτες, τους οποίους οι ινστρούχτορες της Νέας Τάξης Πραγμάτων ταΐζουν καθημερινά με άφθονο σανό μέσω της ελεεινής προπαγάνδας των αργυρώνητων-συστημικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Μάλιστα, στα ρεπορτάζ των χαλκευμένων ειδήσεων εμφανίσθηκαν κάποιοι ηλικιωμένοι, οι οποίοι συμβούλευσαν τον κόσμο να προσέχει να μη ρίχνει στα δέντρα τις γόπες από τα τσιγάρα του!

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΔΟΛΟΣ

Εφόσον, λοιπόν, μετά την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να λάβει τα δέοντα προληπτικά μέτρα για τον περιορισμό των δασικών πυρκαϊών, αλλά επικαλείτο συνεχώς διάφορες δικαιολογίες για να αποσείσει τις ευθύνες που την βαραίνουν (εδώ ανήκουν π.χ. τα οργανωμένα σχέδια αποσταθεροποίησης της χώρας μας από ξένα –ιδίως τουρκικά– κέντρα, τα συμφέροντα των οικοπεδοφάγων, οι αδιάφοροι πολίτες που πετάνε τα τσιγάρα τους ή μαγειρεύουν μέσα στο δάσος, ο ανεξέλεγκτος «στρατηγός άνεμος» και, τα τελευταία χρόνια, η «κλιματική αλλαγή», που μετονομάσθηκε σε «κρίση»), τίθεται προδήλως ζήτημα ποινικής ευθύνης των αρμοδίων για διά παραλείψεως τέλεση εμπρησμού δασών με ενδεχόμενο δόλο. Κατ’ αναλογία προς την «γυναικοκτονία» (sic) μπορούμε να πλάσουμε τον όρο «δασοκτονία».

Την «χρόνια, φονική αδιαφορία του κράτους απέναντι σ’ ένα πρωταρχικό θεμέλιο της εθνικής και ανθρώπινης ζωής», δηλ. του δασικού μας πλούτου, είχε αναδείξει ο Μάριος Πλωρίτης σε επιφυλλίδα που είχε δημοσιεύσει στις 19.8.1990 στην εφημερίδα «Το Βήμα» (σελ. Α12) υπό τον τίτλο «Φωτιά και δόλος. Για τον μακάβριο πυρρίχιο των δασικών πυρκαγιών».

Ο Πλωρίτης σημείωνε χαρακτηριστικά:

«Αμέλεια υπάρχει όταν, χωρίς ιδιοτελή πρόθεση, παραλείπεις να κάνεις κάτι, να φροντίσεις για κάτι που έπρεπε, όπως έπρεπε. Αλλά στην περίπτωση της δασοφονίας οι πάντες –πολιτεία και πολίτες– ξέρουμε τα πάντα: και τη σημασία του δάσους για τη ζωή μας, και τις ζημιές απ’ την καταστροφή του, και τις αιτίες των πυρκαγιών, και τα μέσα για την πρόληψη και την καταστολή του. Κι όμως, δεν κάνουμε τίποτα για να τις αποτρέψουμε, ενώ κάνουμε τα πάντα για να τις συδαυλίσουμε. Δεν είμαστε λοιπόν ένοχοι αμέλειας, αλλά δόλου. Συστηματικού και κατ’ εξακολούθησιν. Γιατί είναι δόλος, όταν το σαρδανάπαλο κράτος διαθέτει για τα δάση μονάχα το 0,4 του προϋπολογισμού του…».

Πέραν της πενιχρής χρηματοδότησης, ο Πλωρίτης αναφέρει κι άλλους ενδείκτες επί των οποίων μπορεί να θεμελιωθεί η δόλια κυβερνητική δασοκτονία, όπως είναι:

η απελπιστική υπολειτουργία των πυροσβεστικών υπηρεσιών

η κωλυσιεργία για την προμήθεια πυροσβεστικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων

η επί μακρόν ακινητοποίηση των καινούργιων πυροσβεστικών οχημάτων

η άρνηση αναδάσωσης των καμένων

η μη απαγόρευση της οικοδόμησης των καμένων κ.λπ.

ΔΑΣΟΚΤΟΝΙΑ ΜΕ ΕΠΙΔΙΩΞΗ

Ωστόσο, εκτός από την ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων που αφήνουν με ενδεχόμενο δόλο να κατακαίγονται τα δάση μας, όντας απολύτως συμβιβασμένες με την ιδέα ότι η Ελλάδα θα θρηνεί ετησίως εκατομμύρια καμένα στρέμματα, υπάρχει και μια άλλη εκδοχή ευθύνης, η οποία είναι πολύ χειρότερη.

Σύμφωνα με αυτήν, οι πυρκαϊές ξεσπούν, με χρήση προηγμένης τεχνολογίας, από ημεδαπούς ή αλλοδαπούς εμπρηστές, είτε στρατευμένους είτε εγκεκριμένους από τις ίδιες τις κυβερνήσεις. Άρα, οι «δασοκτόνοι» δεν αποδέχονται απλώς τον αφανισμό των δασών μας (η αποδοχή του εγκληματικού αποτελέσματος είναι το κρίσιμο βουλητικό στοιχείο του ενδεχόμενου δόλου), αλλά τον επιδιώκουν!

Υπέρ της εκδοχής αυτής συνηγορεί η παντελώς παράλογη και προσχηματική απαγόρευση κυκλοφορίας σε άλση και δασικές εκτάσεις. Το μέτρο αυτό, το οποίο δεν έχει εισφέρει απολύτως τίποτε στο τομέα της πρόληψης των πυρκαϊών, προλείανε δε από ετών το έδαφος για την καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας επί εποχής λοκντάουν, ξεκίνησε φέτος να εφαρμόζεται ήδη από τον Απρίλιο, χρησιμεύοντας άριστα στο να παραμένει αθέατος ο τρόπος πυρπόλησης του δάσους ελλείψει αυτοπτών μαρτύρων.

Επειδή, όμως, οι πυρκαϊές δεν περιορίζονται στην ελληνική επικράτεια αλλά κατακαίνε και τις δασικές εκτάσεις πολλών άλλων χωρών, σε περίπτωση που αληθεύει η εκδοχή ότι οι αυτουργοί των εμπρησμών είναι στρατευμένοι ή εγκεκριμένοι από την εκάστοτε κυβέρνηση, το σχέδιο δασοκτονίας είναι, μοιραία, παγκόσμιας εμβέλειας.

Άλλωστε, με την κήρυξη της πανδημίας του κορωνοϊού, οι περισσότεροι λαοί βίωσαν μια υβριδική μορφή παγκοσμίου πολέμου, που διεξήχθη συντονισμένα από τους ηγέτες και τα μέλη των κυβερνήσεων εναντίον των πολιτών. Επομένως, γιατί αυτός ο πόλεμος να μην έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες, οι οποίες εκτείνονται και στο πεδίο της σατανικής εξολόθρευσης των δασών;¹

Ο Πλωρίτης είχε και εκείνος επισημάνει ότι οι πυρκαϊές έχουν οικουμενική διάσταση, αλλά δεν σκέφθηκε ή δίστασε να αποκαλύψει την ζοφερή εναλλακτική αλήθεια. Έτσι, μιλούσε απλώς για:

«καταστροφή του δασικού “μάννα”» και για «φαινόμενο σαδομαζοχισμού: […] με τη λυσσαλέα επιδρομή του ανθρώπου κατά της Φύσης, έφτασε να χάνεται ένα εκτάριο (10.000 τετρ. μ.) δάσους κάθε δευτερόλεπτο».

ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ

Φυσικά, για να μη γίνει ευχερώς αντιληπτό ότι οι πυρκαϊές μπορεί να έχουν υποκρυπτόμενους εμπνευστές και αυτουργούς, υπό την καθοδήγηση ή με τις ευλογίες των ίδιων των κυβερνήσεων, ήταν απαραίτητο να οργανώνονται με την προσεκτική μέθοδο της «ολίγον κατ’ ολίγον» εξοικείωσης.

Έχοντας ο πολίτης εκπαιδευθεί κάθε χρόνο να υφίσταται το βασανιστήριο της «πύρινης λαίλαπας», ιδίως μέσω της τηλεοπτικής έκθεσής του στα εφιαλτικά πλάνα από τις φλεγόμενες περιοχές, ήταν έτοιμος να αποδεχθεί, ως μοιραίο χτύπημα της (προπαγανδιζόμενης ως ανθρωπογενούς) «κλιματικής αλλαγής», τον πολλαπλασιασμό των εμπρησμών των τελευταίων ετών.

ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ

Το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο της εικαζόμενης «παγκόσμιας δασοκτονίας» σχετίζεται ενδεχομένως με την απόφαση της παρούσας κυβέρνησης να μετατραπεί η χώρα μας σε «μπαταρία της Ευρώπης» και έτσι να εγκατασταθoύν μέσα στα δάση πλήθος ανεμογεννητριών, οι οποίες, βεβαίως, είναι πολύ πιο εύκολο και πολύ πιο οικονομικό να τοποθετούνται στα επιλεγμένα σημεία, όταν το δάσος έχει ήδη καεί.

ΕΚΓΥΜΝΑΣΗ ΜΕΣΩ 112

Στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της δασοκτόνας επιδίωξης είναι και το γεγονός ότι, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο μακρινό παρελθόν, οι μη μου άπτου πολίτες του 21ου αιώνα εκγυμνάζονται μέσω του «112» να ακολουθούν υπάκουα τις οδηγίες των Αρχών βάζοντας πάνω απ’ όλα την ζωή και την υγεία τους, και να εκκενώνουν κακήν-κακώς την φλεγόμενη περιοχή, αποδεχόμενοι να γίνουν στάχτη όχι μόνο ο δασικός πλούτος αλλά και οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής.

ΑΝΤΙΦΑΣΗ

Eπιπροσθέτως, ενώ εν γένει η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει εμμονικά την ρητορική της αυταρχικής μηδενικής ανοχής (μηδενικά ατυχήματα, μηδενικά κρούσματα βίας, μηδενικοί ρύποι κ.λπ.), ειδικά σε σχέση με τις πυρκαϊές δεν τολμά να βροντοφωνάξει: «κανένα δέντρο δεν πρέπει να πάει κ/χαμένο».

Αυτή ακριβώς η αντιφατική παράλειψη είναι ένας ακόμη ενδείκτης του δασοκτόνου δόλου της, είτε του ενδεχόμενου («σκασίλα μας αν καούν όλα τα δέντρα, τόσο το καλύτερο για τις μπίζνες μας») είτε του άμεσου δόλου α΄ βαθμού, δηλ. του δόλου που έχει την μορφή επιδίωξης («σκοπός μας είναι να μην αφήσουμε όρθιο ούτε ένα πράσινο δέντρο»).

ΚΑΜΟΥΦΛΑΖ

Κι όπως συνηθίζει ένας διεστραμμένος δράστης προμελετημένης ανθρωποκτονίας, έτσι και οι δόλιοι κυβερνητικοί δασοκτόνοι προανήγγειλαν την επικείμενη πυρπόληση, βγάζοντας μπροστά τον κ. Κικίλια σε ρόλο Κασσάνδρας:

«οι συνθήκες που αντιμετωπίζουμε είναι ανυπέρβλητες. Πάμε για μια πάρα πολύ δύσκολη αντιπυρική περίοδο»².

Παράλληλα, το προπαγανδιστικό καμουφλάζ στηρίζεται αφ’ ενός στα «δασοφιλικά σλόγκαν» («δεν ανάβουμε φωτιά για κανένα λόγο» ή πιο παραδοσιακά: «αγαπάμε το δάσος»), αφ’ ετέρου στην λαϊκιστική αυστηροποίηση της ποινικής μεταχείρισης τόσο των εκ δόλου όσο και των εξ αμελείας εμπρηστών³.

Άραγε, το φετινό καλοκαίρι οι πυρομανείς δασοκτόνοι μπορεί να μην αφήσουν όρθιο ούτε ένα πράσινο δέντρο;⁴

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί εμπλουτισμένη εκδοχή του άρθρου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 9/6/2024, σελ. 57.

 

1. Για την θέση ότι πίσω από τους εμπρηστές των δασών δεν βρίσκονται κάποιοι οικοπεδοφάγοι, αλλά μια διεθνής συνωμοτική ομάδα που απεργάζεται την οικολογική καταστροφή του πλανήτη, βλ. το ακόλουθο άρθρο:

Μας ξανακαίνε τα δάση, αλλά δεν μας καίγεται καρφάκι

KONSTANTINOS VATHIOTIS

JULY 18, 2023

2. https://civilprotection.gov.gr/deltia-tupou/b-kikilias-pame-se-mia-poly-dyskoli-antipyriki-periodo-me-neo-dogma-stin-prolipsi-kai

3. Βλ. και: Το προπέτασμα της αγάπης του δάσους: Η ανάποδη όψη της οικουμενικής δασοκτονίας

KONSTANTINOS VATHIOTIS

AUGUST 23, 2023

4. Σχετικά με την θέση του Θύμιου Παπανικολάου ότι οι εμπρησμοί αποτελούν ένα οργανωμένο σχέδιο των υπερεθνικών ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων, πολλαπλών στόχων (οικονομικός στόχος: η καταστροφή της γεωργίας και της κτηνοτροφίας / κοινωνικός: η λαϊκή εξαθλίωση / πολιτικός: η τρομοκρατία), αλλά και το παράπονό του ότι «όλοι θρηνολογούν γοερά για τις πυρκαγιές και αποκαλύπτουν τις τρομακτικές συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, αλλά, όταν πρέπει να διαβούν το κατώφλι της σχεδιασμένης και οργανωμένης εμπρηστικής πράξης, η σκέψη και η διερεύνηση σταματά», οπότε «το κενό καλύπτεται με δαιμονολογίες του τύπου των “ακραίων καιρικών συνθηκών” ή με παραμύθια περί οικοπεδοφάγων…» βλ.:

Ρετρό 24.0 / Πόλεμος: η συνέχιση της πολιτικής με τα μέσα του εμπρησμού

KONSTANTINOS VATHIOTIS

AUGUST 13, 2023

 

ΑΝΔΡΩΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ,
ΔΥΟ ΒΟΥΝΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

Ανδρική Κοινοβιακή Μονή Αναλήψεως του Κυρίου, προπύργιο Ορθοδόξου Πίστεως και Ορθοδόξου Μοναχισμού.

Μοναστική Αδελφότητα περί τον Οσιώτατο Καθηγούμενο Αρτέμιο Μοναχό, υπό την ποιμαντορική ευθύνη του εκ των μελών της Αδελφότητος Επισκόπου Παντελεήμονος, Μητροπολίτου Φθιώτιδος (της γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος).

Η Μονή είναι άβατος στις γυναίκες (για είσοδο στο εσωτερικό της και εκκλησιασμό). Επιτρέπεται ωστόσο η επίσκεψή της εξωτερικώς (στο προσκυνηματικό ναΰδριο & τον Ξενώνα της Μονής).

Κατωτέρω οπτικο-ακουστικά ντοκουμέντα από την εφετινή (2024) Πανήγυρι της Ιεράς Μονής και την πολύωρη Αγρυπνία στο περίλαμπρο Καθολικό της, κατά τό Αγιορειτικό Τυπικό.