Πλήρης ἡμερῶν καί ἔργων ἀγαθῶν
Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ
ὁ πολιός Ἐπίσκοπος
Γαλακτίων
Μέ θλίψη πληροφορηθήκαμε τήν ἐκδημία τοῦ λίαν
ἀγαπητοῦ καί σεβαστοῦ Γέροντος Μητροπολίτου Περιστερίου & Νεαπόλεως
Γαλακτίωνος (Γκαμίλη). Στενοί δεσμοί φιλίας καί συνεργασίας ἐπί σειρά ἐτῶν μᾶς
συνέδεαν μέ τόν κοιμηθέντα Ἐπίσκοπο. Ἀρκεῖ καί μόνον ἡ ἀναφορά τῆς περίπου τριακονταετοῦς
συνεργασία μας στή διοργάνωση τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Κατασκηνώσεων "Φίλοι
Χριστοῦ", τῶν ὁποίων μεγάλος εὐεργέτης ἀνεδείχθη. Ὁ μεταστάς διεκρίνετο
γιά τήν ἀνιδιοτελή ἀγάπη του πρός πάντας, τόν εἰρηνικό τρόπο καί χαρακτήρα του,
τήν σταθερά Πίστη του, τήν διακριτικότητα καί τήν δημιουργικότητά του.
Χαρακτηριστικό τῆς τελευταίας εἶναι τό ἀξιοθαύμαστο ἔργο ζωῆς τοῦ εἰκονογραφημένου
Ἁγιολογίου (μοναδικό ἀνά τόν κόσμο!) τό ὁποῖο ἐμπνεύσθηκε καί ὑλοποίησε μέ
πολλούς κόπους καί θυσίες καί τό ὁποῖο χρησιμοποιεῖται ἀπό Μονές, Ναούς καί
πιστούς ἀνά τήν Ἑλλάδα καί τό ἐξωτερικό. Γεννήθηκε τό 1929 στόν Ἀχλαδόκαμπο Ἀργολίδος,
ἁσπάσθηκε τόν μοναχισμό σέ ἡλικία 17 ἐτῶν, εἰσελθών στό μεγάλο Κοινόβιο τῆς
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στόν Κουβαρᾶ Ἀττικῆς, ζῶντος τοῦ ὁσίου Κτίτορος αὐτοῦ
καί μεγάλου ἀσκητοῦ Ἐπισκόπου Ματθαίου (Καρπαδάκη). Διάκονος χειροτονήθηκε τό
1954, Πρεσβύτερος (Ἱερομόναχος) τό 1964, Ἀρχιμανδρίτης τό 1974 καί Ἐπίσκοπος τό
1995. Διοργάνωσε μία ἀπό τίς μεγαλύτερες Ἐνορίες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας στή
Νεάπολη Πειραιῶς (Ι. Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς), ἡ λειτουργία τῆς ὁποίας ὑπῆρξε ὑποδειγματική
σέ ὅλους τούς τομεῖς καί ἰδιαιτέρως στό ἔργο τῆς Κατηχήσεως καί τῆς Νεότητος. Ὑπῆρξε
ἰδιαιτέρως ἀγαπητός καί σεβαστός ἐντός καί ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας λόγω τοῦ
μειλίχιου χαρακτῆρος, τῆς καλωσύνης, τῆς εἰλικρινείας καί τῆς ἐμφύτου εὐγενείας
του. Εἴθε Κύριος ὁ Θεός νά ἀναπαύση τήν ψυχήν αὐτοῦ μετά τῶν Δικαίων καί τῶν Ὁσίων.
Αἰωνία του ἡ μνήμη καί νά ἔχωμε τήν εὐχή του!
