ΤΕΤΟΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ.....

Τι κατάφερε ο διάβολος μέσω της Μασωνίας και του Οικουμενισμού που αυτός ενέπνευσε και προωθεί! Σήμερα άλλοι να εορτάζουν τη Μεταμόρφωση του Κυρίου, ως 6 Αυγούστου (οι νεοημερολογίσαντες), διανύοντας τη νηστεία του Δεκαπενταυγούστου και άλλοι (οι εμμείναντες στα παραδεδομένα) να ετοιμάζονται για την Κοίμηση της Αγίας Αννης, ως 25 Ιουλίου (αύριο). De facto σχίσμα στην εορτολογική ενότητα των ορθοδόξων! Μάλιστα στην Ελλάδα υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι οι νεοημερολογίσαντες είναι η πλειοψηφία των κατά παράδοση ορθοδόξων λαών, ενώ αυτό δεν ισχύει.

Σήμερα δεν εορτάζει την Εορτή της Μεταμορφώσεως ούτε το Άγιον Όρος, ούτε οι Άγιοι Τόποι με το Όρος Θαβώρ, ούτε το Θεοβάδιστο Όρος Σινά, ούτε η αχανής Ρωσία, ούτε η Σερβία, ούτε το Μαυροβούνιο, ούτε τα Σκόπια, ούτε η Ουκρανία, ούτε η Γεωργία κ.ά. Δηλαδή δεν εορτάζει η μεγάλη πλειοψηφία των όπου γης ορθοδόξων πιστών. Και βέβαια, ο Μασωνικός Οικουμενισμός καλλιέργησε και καλλιεργεί και προπαγανδίζει τον διχασμό και την έχθρα για να συντηρεί το σχίσμα, να το διευρύνει και πότε να μην επικρατήσει το πνεύμα του Θεού που θέλει τα λάθη να διορθώνονται και το κακό να θεραπεύεται. Έτσι, μας βάζει ο διάβολος, με τα όργανα του, αντί όλοι να φροντίζουμε και να πασχίζουμε για την αποκατάσταση της ενότητας και τη θεραπεία του κακού να "ιδεολογικοποιούμε" τη διαίρεση και να την υπερασπιζόμαστε δήθεν εν ονόματι της ενότητος ή της υπακοής ή της  προάσπισης της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Επί 40 και πλέον χρόνια γίνεται διάλογος με τους Παπικούς χωρίς καμία ουσιαστική πρόοδο ή μάλλον με βαθμιαία αλλοίωση των ορθοδόξων και κανονικών κριτηρίων για την επιστροφή των αιρετικών. Ομως, μεταξύ των διαιρεμένων Χριστιανών, που θεωρητικά πρεσβεύουν τα ίδια Δόγματα, δεν γίνεται και δεν υπάρχει καμία προσπάθεια, κανένα ενδιαφέρον, καμία ενέργεια. Αντιθέτως, ατέρμονες αντιπαραθέσεις περί σχίσματος, ποιός ευθύνεται, ποιοί είναι κανονικοί, ποιοί έχουν χάρη και ποιοί όχι . Κι όμως η λύση είναι απλή, τουλάχιστον για την εορτολογική ενότητα, κατ' αρχάς, και την εκκλησιαστική ενότητα, αμέσως μετά.

ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ, η επιστροφή στην επί αιώνες εορτολογική παράδοση της Ορθοδόξου Ανατολής, όπως την καθαγίασε η εκκλησιαστική πράξη 17 αιώνων και όπως Αγιοσυνοδικώς την υπερασπίστηκαν τρείς (όντως) Πανορθόδοξοι Σύνοδοι που συγκλήθηκαν γι' αυτά τα θέματα τον 16ο αιώνα, κατά της τότε πρωτο-εφαρμοσθείσης στην Παπική Δύση και προωθούμενης και στήν Ορθόδοξη (ακόμη) τότε Ανατολή, ημερολογιακής Καινοτομίας. Αυτομάτως παύει ο διχασμός σε νεοημερολογίτες και "παλαιοημερολογίτες"! Παύει ο εορτολογικός διχασμός των όπου γης παραδοσιακά ορθοδόξων λαών! Ποιός θα αμφισβητήσει ότι, έστω αυτό, δεν είναι θεάρεστο;

Και, το ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ, για να υπάρξει πλήρης εκκλησιαστική και εκκλησιολογικώς κανονική ενότητα: Έξοδος από το "Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών", το οποίο συνιστά την de facto άρνηση της μοναδικότητος της Ορθοδόξου Αληθείας και της Πίστεως "....εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν...", και καταδίκη-αποκήρυξη του Οικουμενισμού (που θεωρεί όλες τις χριστεπώνυμες αιρέσεις ως μετέχουσες ή συναποτελούσες την Εκκλησία του Χριστού) ως εκκλησιοκτόνου και αντιχρίστου παναιρέσεως, όπως άλλωστε τον θεωρούν όλοι όσοι γνωρίζουν τι  είναι η Ορθοδοξία και σέβονται την διδασκαλία των Αγίων Της. Αν γίνουν αυτά, τα οποία κάνεις ορθοφρονών πιστός δεν μπορεί να απορρίψει, τότε το πρόβλημα θα επιλυθεί κατά Θεόν και κανείς δεν θα μπορεί να αρνηθεί την ορθότητα της επιλύσεώς του. 

ΙΔΟΥ λοιπόν και το πρόβλημα και η λύση του. Τι ειλικρινώς θέλουμε; Εδώ θα αποδειχθεί! Σχίσματα ή κατά Θεόν ενότητα; Εχθρότητα ή κατά Θεόν ειρήνη; Τη δόξα της Ορθοδοξίας ή τη σταδιακή διάλυσή της;

Οι καιροί, έλεγαν οι πρόγονοί μας, ου μενετοί!

Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας!

Αν αγαπάμε τη σωτηρία μας, αν πιστεύουμε στην Ορθοδοξία, αν εργαζόμαστε για τη δόξα και τη δικαιοσύνη του Θεού!

Μετά (και) το δεύτερο βήμα, όλοι οι Ορθόδοξοι θα είμαστε πραγματικά ένα Σώμα, μια Εκκλησία και είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η ευλογία του Θεού θα περισσεύσει και για την Πατρίδα μας και τους ορθοδόξους λαούς και πιστούς όπου γης!

 

Δ.Ι.Κ.