Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος συνεχίζει νά προκαλεῖ καί οἱ πιστοί ἐθίζονται στό νέο Οἰκουμενιστικό ἦθος!

 

● Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην επιμνημόσυνη δέηση για την Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄

 

 

Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος, συνοδευόμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και τον Πανοσιολ. Μ. Εκκλησιάρχη κ. Αέτιο, Διευθυντή του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου, μετέβη, σήμερα το μεσημέρι, στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Ελένης, του Γενικού Προξενείου της Μεγάλης Βρεταννίας στην Πόλη, όπου παρέστη στην επιμνημόσυνη δέηση που τελέστηκε για την εκδημία της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄.

Η επιμνημόσυνη δέηση συνδιοργανώθηκε από το Γενικό Προξενείο και τον Ιερατικώς Προϊστάμενο του Παρεκκλησίου Πανοσιολ. κ. Canon Ian Sherwood.

 

(ΠΗΓΗ.ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ)

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Καί γιά ὅσους ἀφελῶς καί ἀδικαιολογήτως ἀγανακτοῦν μέν, μέ τά συμβαίνοντα, ἐπαναπαύονται δέ, διότι καθησυχάζουν τή συνείδησή τους μέ τό αὐτο-παρηγορητικό ἐπιχείρημα ὅτι πρόκειται γιά προσωπικές παρεκκλίσεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου ἄνευ ὅμως σχετικῶν Ἀποφάσεων τῆς "Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας", παραθέτουμε ἐν συνεχεία κάτι πολύ χειρότερο μιᾶς δῆθεν προσωπικῆς παρεκκλίσεως ἡ ὁποία ἀναμφισβήτητα ἐπιβαρύνει τό ἴδιο τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Πρόκειται γιά τήν ὑπ' αὐτοῦ ἀναγνώριση τοῦ κύρους τῶν Ἀγγλικανικῶν "Χειροτονιῶν" καί οὐσιαστικά τήν ἀναγνώριση "Μυστηρίων" καί "Χάριτος" στήν αἱρετική κοινότητά τους, τήν θεωρουμένη, κατά τίς Ἀποφάσεις τῆς διαβοήτου "Συνόδου τῆς Κρήτης" τοῦ 2016, ὡς ἀδελφή Χριστιανική "Ἐκκλησία".

 

 

Αναγνωρίστηκαν (οι Αγγλικανικές Χειροτονίες) απο το Πατριαρχείο Κων/πολεως, επί Μελετίου Μεταξάκη, το 1922, και δημοσιεύτηκε η Απόφαση στο επίσημο περιοδικό του Πατριαρχείου "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ".

 

Το κείμενο ειναι το εξής.

"Η αγιωτάτη Εκκλησία Κωσταντινουπόλεως ανέκαθεν τω πόθω της των πάντων ενώσεως διαφλεγομένη, αεί δε τα ρήματα του Κυρίου εν νω έχουσα, όσα μικρόν προ του σωτηρίου πάθους προς τον ουράνιον αυτού Πατέρα ηύξατο ''ίνα πάντες εν ώσι'', παρηκολούθει μεν ενδιαφερόντως πάντοτε πάσαν των διισταμένων Εκκλησιών κίνησιν, ανέκρινε δ΄επιμελώς και επισταμένως  π ά σ α ν   αυτών   ο μ ο λ ο γ ί α   π ί σ τ ε ω ς ή οιανδήποτε άλλην δήλωσιν, γινομένην προς επίτευξιν προσεγγίσεως αυτών τη Ορθοδοξία. Μετ΄ ευαρεσκείας δε διεπιστώσαμεν, ότι μεταξύ τούτων η πάντοτε την ζωηροτέραν επιθυμίαν της άρσεως των επιπροσθούντων προς προσέγγισιν, κ α ι  δ η  κ α ι  π λ ή ρ η   έ ν ω σ η  α υ τ ή ς  μ ε τ ά  τ η ς  Ο ρ θ ο δ ό ξ ο υ  Ε κ κ λ η σ ί α ς  διατρανώσασα υπήρξεν η Ε π ι σ κ ο π ι α ν ι κ ή, Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ή  Ε κ κ λ η σ ί α, ήτις, εξ΄ανατολών το χριστιανικόν φως δεξαμένη, ουκ επαύσατο προς ανατολάς αποβλέπουσα και την μετά των εν Ανατολή Ορθοδόξων ειλικρινή προσέγγισιν και πλήρη εν Χριστώ Ιησού ένωσιν περί πολλού ποιουμένη.

Δι΄ο δη και η καθ΄ημάς Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία την προθυμίαν ταύτην δεόντως εκτιμώσα και πρότερον μεν, ιδία δε κατά την τελευταίαν εκατονταετίαν, εις πολλάς μετά της Εκκλησίας ταύτης προήλθε σχέσεις ειλικρινώς αδελφικάς. 

Εσχάτως δε και ειδικήν συνέστησεν επιτροπείαν μετά της εντολής, όπως επί τη βάσει επιστημονικοίς ερεύνοις καθορίση τα υπολειπόμενα έτι σημεία διαστάσεως, και τον τρόπον της άρσεως αυτών

π ρ ο ς  ε π ί τ ε υ ξ ι ν  π λ ή ρ ο υ ς  ε ν ώ σ ε ω ς  τ ω ν  δ ύ ο  Ε κ κ λ η σ ι ώ ν 

εν τω αυτώ ορθοδόξω χριστιανικώ πνεύματι. 

Εν τη μελέτη δ΄αυτής ταύτη η Επιτροπή κατιδούσα, ότι επί ενός προέρχοντος ζητήματος του κύρους δηλονότι των αγγλικανικών χειροτονιών, η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία ούτω απεφήνατο επισήμως γνώμην τινά, ούτε συνολικώς ούτε διά τινος των επί μέρους αγίων Συνόδων καίτοι ικαναί εγένοντο κατά καιρούς συζητήσεις μετά των θεολόγων αυτής, ότι δε επίσημος τις διερεύνησις και κανονική λύσις του προέχοντος τούτου ζητήματος μεγάλως αν διηυκόλυνε

τ η ν  π ο θ η τ ή ν  έ ν ω σ ι ν

ενός των σπουδαιοτέρων κωλυμάτων των εναντιουμένων εις τον εκατέρωθεν επιδιωκόμενον θεάρεστον 

σ κ ο π ό ν  τ η ς  ε ν ώ σ ε ω ς

ειρημένου, υπέβαλεν υπό την κρίσιν της περί Ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου έκθεσιν σχετικήν, επιστημονικώς διαπραγματευομένην το ειρημένον ζήτημα.

Την ουν έκθεσιν ταύτην της Επιτροπής εν επανειλημμένοις συνεδριάσεσιν αυτής μελετήσασα η περί ημάς Αγία και Ιερά Σύνοδος και λαβούσαν υπ΄όψιν: 1. Ότι η χειροτονία του Ματθαίου Πέρκερ εις Αρχιεπίσκοπον Καντουαρίας υπό τεσσάρων Επισκόπων έστι γεγονός ιστορικώς μεμαρτυρημένον. 2. Ότι εν τη χειροτονία ταύτη τε και ταις εφεξής εύρηνται πλήρη τα ορθόδοξα και απαραίτητα ορατά τε και αισθητά στοιχεία εγκύρου επισκοπικής χειροτονίας, η τε επίθεσις δηλονότι των χειρών και η επίκλησις του Παναγίου Πνεύματος και η πρόθεσις του μεταδούναι το της Επισκοπικής διακονίας χάρισμα. 3. Ότι οι επιστημονικώς εξετάσαντες το ζήτημα ορθόδοξοι θεολόγοι σχεδόν ομοφώνως εις τα αυτά κατέληξαν συμπεράσματα,  υ π έ ρ  τ ο υ  κ ύ ρ ο υ ς   α π ε φ α ν θ έ ν τ ε ς  τ ω ν  Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ώ ν  χ ε ι ρ ο τ ο ν ι ώ ν. 4. Ότι η εν τη Εκκλησία πράξις ουδεμίαν παρέχει ένδειξιν, ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία έθηκε ποτέ επισήμως εν αμφιβόλω το κύρος των Αγγλικανικών χειροτονιών, κατά τρόπον υποτυπούντα, ότι εν περιπτώσει ενώσεως των Εκκλησιών η αναχειροτονία των Αγγλικανικών κληρικών θεωρείται επιβεβλημένη.

5. Ότι το γενικόν τούτο πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας εκπροσωπούντες οι κατά καιρούς Αγιώταται Πατριάρχαι και άλλοι Ιεράρχαι της Ανατολής, γράφοντες προς Αρχιερείς της Αγγλικανικής Εκκλησίας, προσηγόρευον αυτούς ''Σεβασμιωτάτους εν Χριστώ αδελφούς'' αδελφικόν απονέμοντες ασπασμόν, απεφήνατο γνώμην

υ π έ ρ  τ ο υ  ε γ κ ύ ρ ο υ  τ η ς  Α γ γ λ ι κ α ν ι κ ή ς 

 Ι ε ρ ω σ ύ ν η ς

κρίνασα άμα, όπως η διαγνώμη αύτη της Ιεράς Συνόδου της εν Κωνσταντινουπόλει Αγιωτάτης Εκκλησίας, όπως δοθή αυτοίς αφορμή προς του αποφήνασθαι και ταύταις την εαυτών γνώμην, ώστε διά των μερικών διαγνώσεων γνωσθήναι την επί του σοβαρού τούτου ζητήματος πανορθόδοξον αντίληψιν........