ΠΕΝΘΗ

 

Σοφία  Κάτσουρα

 

Στή μάνα μου, τελευταῖος χαιρετισμός

(21/12/2023 ν. ἡμ.) *

● Σοφία χήρα Ἰωάννου Κάτσουρα, τό γένος Ἀντωνίου Τεκάκη (+ 7)20/12/2023, 5.30 μ.μ.).

 

Κρητικοπούλα στην καταγωγή, Κορίνθια από τη γέννηση.

Η Σοφούλα, όπως την γνωρίζουν και την αποκαλούσαν οι γνωστοί, φίλοι και γείτονες στον Συνοικισμό (Ιωνία Κορίνθου), αλλά και στην Αθήνα, όπου έζησε με την οικογένειά της πολλά χρόνια.

Μία πολύ όμορφη κοπέλλα που εξελίχθηκε σε μία ευγενική και αρχοντική γυναίκα, μία αφοσιωμένη σύζυγο και μία μητέρα της θυσίας και της προσφοράς.

Πήρε την ευχή και την ευλογία της μητέρας της, της κυρά-Καλλιόπης και μετέπειτα Καλλίστης μοναχής (+), που ήρθε προσφυγοπούλα από τα άγια μέρη του Ελληνικού και μαρτυρικού Πόντου. Έζησε μιά ολόκληρη ζωή μαζί με τον Μικρασιάτη στην καταγωγή σύζυγό της, τον κυρ-Γιάννη, τον πατέρα μου, στην προσφυγική Καισαριανή.

Για τον καθένα πιστεύω η μητέρα είναι ιερό πρόσωπο. Δεν έχω σκοπό να την αγιογραφήσω αλλά οφείλω να αναφέρω ότι πέρα από τις ανθρώπινες αδυναμίες της, είχε σημαντικές αρετές και χαρίσματα: ήταν ακέραιος χαρακτήρας, άξια και δημιουργική, τίμιος και δίκαιος άνθρωπος, ηθικό στοιχείο, δεν κατηγορούσε και δεν σχολίαζε αρνητικά τους συνανθρώπους της, ήταν ελεήμων, ήταν αμνησίκακη, θυσιαζόταν για τα παιδιά της, στερείτο η ίδια για να προσφέρει στούς άλλους και πίστευε ειλικρινά, βαθειά και αγνά στον Θεό.

Είχε τις αδυναμίες της και κυρίως την ανάγκη να την αγαπούν και να της το εκφράζουν. Ήταν πολύ ευαίσθητος άνθρωπος. Γι αυτό υπέφερε στις δύσκολες καταστάσεις.

Καίριο πλήγμα στην καρδιά της επέφερε ο αδόκητος καί πρόωρος θάνατος του γυιού της και αδελφού μου Ηλία, κάτι που δεν μπόρεσε να αποδεχθεί, ούτε και να το ξεπεράσει. Στην προσωπική μεγάλη περιπέτεια της υγείας μου στάθηκε βράχος συμπαράστασης, αλλά και προσευχής, που μόνο μια μάνα ξέρει να απευθύνει στον Θεό Πατέρα μας.

Έλεγε συχνά, "αν περάσει κι αυτό θα ξαναγεννηθώ", όπως και τη φράση "αν γίνει αυτό θα είμαστε με το βασιλιά μιά γενιά"! Μέχρι προχθές πριν κοιμηθεί, αφού δυσκολευόταν πλέον να διαβάζει καθημερινά το Απόδειπνο και έκανε την προσευχή της με το κομβοσχοίνι, κάθε βράδυ στεκόταν όρθια προς την Ανατολή και σαν μικρό παιδί έκανε τρείς φορές, όμορφα και σωστά, τον σταυρό της. Είχε το χάρισμα να ψυχολογεί τον άλλον και να διαισθάνεται αυτά που επρόκειτο να συμβούν.

Είναι πολύ σημαντικό όσο είναι κανείς καλά και το εισπράττει να του φερόμαστε σαν να είναι η τελευταία φορά που τον έχουμε κοντά μας και μαζί μας. Πρέπει να ζούμε σε "παροξυσμό αγάπης", κατά τήν Αποστολική προτροπή,  και δή προς τους γονείς μας και να ζούμε την αλήθεια πώς ένα ιερό χρέος καί μία θεία εντολή έχουμε, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον ανιδιοτελώς.

Αγαπημένη μου μάνα,

Είμαστε σήμερα όλοι εδώ για να σε αποχαιρετίσουμε σωματικά. Οι νύφες σου Ελπινίκη και Μαρία, η Σοφούλα Κάτσουρα, ο Αντρέας Κάτσουρας και η Ιωάννα Κάτσουρα, τα αγαπημένα εγγόνια σου, αδέλφια, συγγενείς, αδελφοί και φίλοι.

Σου φιλώ ταπεινά τα πόδια και τα χέρια σου και σου ζητώ να με συγχωρέσεις, γιατί δεν μπόρεσα να σου προσφέρω όσα όφειλα και άξιζες. Αν από εκεί όπου πορεύεσαι γίνεται και μπορείς, σε παρακαλώ, να μη με ξεχνάς. Φίλησέ μου τον πατέρα και τον αδελφό μου. Είναι οδυνηρό να μην μπορείς πλέον να πεις πρόσωπο προς πρόσωπο τη λέξη "μάνα" σε αυτήν που είναι μια και μοναδική για εσένα!

Μας έθρεψες με το αίμα, το γάλα και τις αρετές σου! Θα σε αγαπώ για πάντα!

Καλό Παράδεισο, στην αγκαλιά του Χριστού μας, μάνα μου γλυκειά!

 

* Αυτός ο αποχαιρετισμός έγινε κατά την Απόλυση της Εξοδίου Ακολουθίας για την  μητέρα μου που ψάλθηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίων Τριών Ιεραρχών Κορίνθου.

 

- Ευχαριστίες για τα εκατοντάδες συλλυπητήρια από συγγενείς, φίλους και γνωστούς για την κοίμηση της μητέρας μου. 

- Ευχαριστίες και για τη συμπαράσταση στο πένθος μας που εκδήλωσαν με την παρουσία και συμμετοχή τους στην Κηδεία της, εκτός από τους συγγενείς, πρώην και νυν συνάδελφοι (εξαιρέτως για την τιμή της παρουσίας του Διοικητή της Δομής Αιτούντων Διεθνή προστασία Κορίνθου αξιότιμου κ. Λεωνίδα Κολαΐτη) και φίλοι. 

- Ευγνώμονες ευχαριστίες στον εκλεκτό Κληρικό και αγαπητό φίλο αιδεσιμολογιώτατο Πρεσβύτερο π. Βασίλειο Τσαρκατζόγλου για την υποδειγματική και κατανυκτική τέλεση της Εξοδίου Ακολουθίας και τα συγκινητικά λόγια του για την μητέρα μου. Ευχαριστίες και στον εκλεκτό ιεροψάλτη αδ. Αναστάσιο Στίβη για τη συμβολή του.

                                                                               Δ.Ι.Κ.