Translate

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ 2024


ΝΑ ΤΡΕΞΟΥΜΕ
ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ....

 



Με αφορμή την αυριανή μεγάλη ημέρα των (εκκλησιαστικών, όχι των καρναβαλικών) Απόκρεω, για την οποία αξίζει όλοι όχι απλά να πάμε, αλλά να τρέξουμε να βρεθούμε στην Εκκλησία να ακούσουμε το τρομερό Ευαγγέλιο του..... ΑΙΩΝΙΟΥ ΜΈΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ!

Τι να μας πούν και οι αριστεροί του (απρόσωπου) κομμουνισμού και σοσιαλισμού, τι να μας πούν και οι φιλελεύθεροι του (απάνθρωπου) καπιταλισμού για τη ζωή και το μέλλον μας;

Τα είπαν όλα οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι πραγματικοί φιλόσοφοι (φίλοι της αληθινής Σοφίας που είναι ο Χριστός!).

Ιδού ένα δείγμα:

"Ακούσετε και στενάξετε εσείς που περιφρονείτε τους αδελφούς σας, όταν υποφέρουν, μάλλον δε τους αδελφούς του Θεού, και δεν μεταδίδετε στους ενδεείς από όσα διαθέτετε άφθονα, τροφή, σκέπη, ενδυμασία, επιμέλεια κατάλληλη και δεν προσφέρετε το περίσσευμά σας στο υστέρημα εκείνων. "

"Άξιοι πένθους είναι αυτοί που έχουν και κατέχουν θησαυρούς ή και φροντίζουν να τους αυξήσουν. Ενώ είναι προσταγμένοι ν' αγαπούν τον πλησίον σαν τους εαυτούς των, δεν τους θεωρούν ούτε σαν το χώμα. Διότι τι άλλο είναι ο χρυσός και ο άργυρος, που αγαπήσαμε περισσότερο από τους αδελφούς;"

(Γρηγορίου Παλαμά, Ομιλία 4η στο Ευαγγέλιο της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού)


 ΖΥΓΙΣΘΗΚΕΣ, ΜΕΤΡΗΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕΣ ΛΕΙΨΟΣ....

"Πόσο φοβᾶμαι, μή μᾶς πεῖ ὁ Θεός ἐμᾶς τούς Ἕλληνες, ναί, ναί: «Ζυγίστηκες, μετρήθηκες», μετά ἀπό τό 1821! Ἄρα, δέ σέ δίδαξαν τά τετρακόσια χρόνια ξενικῆς κατοχῆς. «Ζυγίστηκες, μετρήθηκες καί βρέθηκες λειψός, ἀμετανόητος, γι’ αὐτό θά τιμωρηθεῖς»! Πολύ τό φοβᾶμαι, ἀγαπητοί μου. Ἕλληνας εἶμαι καί κατοικῶ τούτη τή χώρα γῆ, τήν πονῶ, ὅπως καί ὁ Ἱερεμίας ἔκλαιγε γιά τή χώρα του, ὅπως καί ὁ Δανιήλ ἔκλαιγε γιά τή χώρα του!"(Ἰεζεκιήλ, ὁμιλία 2η)

                                                                                π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (+)


ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ....


Σοφία  Ἀ. Κάτσουρα

 


Η αείμνηστη μητέρα μας Σοφία γεννήθηκε την 9η Ιανουαρίου (εορτή του Αγίου Στεφάνου με το εκκλησιαστικό εορτολόγιο) του έτους 1937. Γονείς της ήταν ο Αντώνιος Τεκάκης (+1971) από το χωριό Βάθη Κισσάμου Χανίων (Κρήτης) και η Καλλιόπη Νικολαΐδου από την Τραπεζούντα του Πόντου.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κόρινθο, όπου γνωρίστηκαν και ήλθαν σε Γάμου κοινωνία οι αείμνηστοι γονείς της. Ήταν το τρίτο από τα συνολικά πέντε (5) παιδιά της οικογένειας (τρία κορίτσια και δύο αγόρια). Σήμερα ζούν οι δύο αδελφοί της με τις οικογένειές τους.

Η Σοφία Τεκάκη παντρεύτηκε, το 1960, τον Ιωάννη Κάτσουρα, γεννημένο στην Καισαριανή των Αθηνών, από τον Ηλία Κάτσουρα και την Ευαγγελία Κάργα, πρόσφυγες από τα Βουρλά, παραλιακό χωριό που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης (Μικράς Ασίας). Μαζί με το σύζυγό της απέκτησαν δύο άρρενα τέκνα τον Ηλία και τον Δημήτρη Κάτσουρα.

Ο σύζυγός της ασκούσε το επάγγελμα του επιπλοποιού, ενώ η ίδια εκτός από άριστη νοικοκυρά είχε γνώσεις και δεξιότητες στην κομμωτική και ιδιαίτερα στην κεντητική και μοδιστρική τέχνη. Κατά καιρούς και η ίδια εργαζόταν κατ’ οίκον, ενισχύοντας έτσι το οικογενειακό εισόδημα.

Έζησε μαζί με το σύζυγό της Ιωάννη 52 ολόκληρα χρόνια, μέχρι τον θάνατό του (+25)12.12.2012). Η μητέρα της, Καλλιόπη Τεκάκη, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής της έγινε μοναχή και διά του Θείου & Αγγελικού Σχήματος μετονομάσθηκε Καλλίστη Μοναχή (+2003), κοιμήθηκε δε σε ηλικία 91 ετών.

Η αείμνηστη μητέρα μας ήταν πολύ δημιουργικός άνθρωπος. Κρατούσε το «ταμείο» της οικογένειάς της και κατόρθωσε, με την καλή διαχείριση των οικονομικών, αλλά κυρίως με την διάθεση για προκοπή και δημιουργία, να σπουδάσει τα τέκνα της, και να ανοικοδομήσει στην πατρική της κληρονομιά στην Κόρινθο οικία στην οποία στεγάσθηκαν τελικά και οι οικογένειες των παιδιών της.

Ήταν ευαίσθητος άνθρωπος, κοινωνική, με αρκετές και μακροχρόνιες φιλίες, ελεήμων, συμπονετική, εργατική, πιστή, θυσιαστική για τα παιδιά της, ηθική και ακέραιη, απέφευγε την κρίση και ιδίως την κατάκριση, σεβόταν τον Κλήρο, αγαπούσε την Εκκλησία και την προσευχή, ενώ τηρούσε με ιδιαίτερη ευλάβεια τις νηστείες, ιδιαίτερα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και του 15Αυγούστου. Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στην Παναγία και τον Άγιο Νεκτάριο, προς τους οποίους απηύθυνε με μεγάλη πίστη τα διάφορα αιτήματά της.

Τα περισσότερα χρόνια του έγγαμου βίου της τα έζησε στην Αθήνα (Καισαριανή), ενώ τα υπόλοιπα, μετά τη συνταξιοδότηση του συζύγου της, τα πέρασε στην Κόρινθο, όπου γηροκόμησε και την μητέρα της, με ιδιαίτερη αφοσίωση και σεβασμό. Είχε τη χαρά να μείνουν κοντά της και τα δύο παιδιά της με τις οικογένειές τους, προς τις οποίες έδειχνε με κάθε τρόπο την ηθική και υλική συμπαράστασή της.

Παντρεμένη με το νέο ημερολόγιο, τελικά επηρεάστηκε από το ζήλο και την πίστη της μητέρας της και περίπου πρό τριακονταπενταετίας ακολούθησε το παράδειγμά της και ακολούθησε την Ορθόδοξη Παράδοση του εκκλησιαστικού εορτολογίου, την οποία τήρησε με ευλάβεια και συνέπεια μέχρι τέλους της ζωής της. Μάλιστα σε αυτό συνέβαλαν οι ευχές και προσευχές του αειμνήστου και αγιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ανδρέου (+).

Μεγάλο πλήγμα στον λεπτό χαρακτήρα και την ευαίσθητη καρδιά της υπήρξε ο αδόκητος θάνατος του μεγαλύτερου τέκνου της, του Ηλία, σε ηλικία 54 ετών από ανακοπή, το έτος 2015. Έκτοτε και εφ΄ όσον είχε χάσει και το σύζυγό της, επήλθε πτώση των σωματικών και ψυχικών της δυνάμεων. Μέχρι τέλους όμως διατήρησε σε αξιοθαύμαστο βαθμό την πίστη, την υπομονή και την καλοσύνη της, δεχόμενη την ιδιαίτερη περιποίηση και φροντίδα από την ευρύτερη οικογένειά της. Απέκτησε από τα δύο παιδιά της τρία εγγόνια.

Δύο χαρακτηριστικά της βαθειάς πίστεώς της και της ευλάβειάς της είναι τα εξής: Όσο τη βοηθούσε η κατάστασή της διάβαζε καθημερινά το «Απόδειπνο» και έκανε κομβοσχοίνι για αρκετή ώρα. Κάποτε ταξίδεψε στον Καναδά, καλεσμένη από μία φίλη της για τον Γάμο του παιδιού της. Εκεί παρέλειψε μία ημέρα τον καθημερινό «κανόνα» του κομβοσχοινιού, όπως μας ανέφερε, και τότε είδε στον ύπνο της την μητέρα της, η οποία της υπενθύμισε την καλή συνήθειά της. Τέλος, το τελευταίο Πάσχα πέρασε ένα μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο επηρέασε την ομιλία της. Πλέον μπορούσε να εκφέρει καθαρά μόνο μια φράση ή μάλλον δύο ευλογημένες λέξεις, τις οποίες χρησιμοποιούσε, ακόμη και μηχανικά, αντί κάθε άλλης απαντήσεως σε οποιαδήποτε ερώτηση της γινόταν. Και οι λέξεις αυτές ήταν το «Κύριε ελέησον»!

Για την αιωνία πατρίδα ανεχώρησε την 7/20.12.2023 το απόγευμα. Την Εξόδιο Ακολουθία ετέλεσε ο Αίδ/τος Πρεσβύτερος π. Βασίλειος Τσαρκατζόγλου, ο οποίος την είχε κοινωνήσει για τελευταία φορά. Ο Θεός να αναπαύσει την ευλογημένη ψυχή της μετά δικαίων και αγίων, να έχωμε όλοι οι συγγενείς την ευχή της και να αξιωθεί του Παραδείσου! Γένοιτο.

Δ.Ι.Κ.

 


Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024

 

Ἐκκλησιαστικές καί καρναβαλικές Ἀπόκριες



                                   

Πρόσφατα λέγαμε με κάποιους φίλους έφηβους ότι οι Απόκριες είναι υπόθεση της Εκκλησίας και παραξενεύτηκαν πολύ. Γι’ αυτό, νομίζω πως πρέπει να γράψουμε λίγα λόγια, βγαλμένα από την καρδιά της παράδοσής μας.

Οι Απόκριες είναι η πόρτα της Μεγάλης Σαρακοστής, η αρχή μιας πορείας μέσα στο χρόνο που καταλήγει στη Μεγάλη Εβδομάδα και στο Πάσχα. Όλο αυτό το διάστημα είναι σαν την πορεία της επιστροφής ενός εξόριστου πρίγκιπα στο βασίλειό του, όπου θα στεφθεί βασιλιάς. Αυτός ο εξόριστος πρίγκιπας είμαστε εμείς, οι άνθρωποι. Το βασίλειό μας είναι ο παράδεισος και το στέμμα μας είναι το φωτοστέφανο των αγίων. Η μέρα της πολυπόθητης επιστροφής μας είναι το Πάσχα.

Όλη αυτή η περίοδος (Απόκριες, Μ. Σαρακοστή, Μ. Εβδομάδα, μέχρι το Μ. Σάββατο) λέγεται Τριώδιο, επειδή στην εκκλησία ψάλλονται κάποια μουσικά έργα βυζαντινά (οι «κανόνες»), που, αντί για οκτώ ή εννέα ωδές (τμήματα, «τραγούδια»), έχουν μόνο τρία. Και το βιβλίο που γράφει όσα ψάλλονται και διαβάζονται στην εκκλησία αυτές τις 10 εβδομάδες λέγεται «Τριώδιο», γι’ αυτό και λέμε «άνοιξε το Τριώδι» (το βιβλίο).

Όλη η περίοδος του Τριωδίου μιλάει για τον αγώνα του ανθρώπου να μετανοήσει, να πολεμήσει ενάντια στα πάθη του (τις αρνητικές πλευρές του εαυτού, που είναι πολύ ισχυρές) και να επιστρέψει κοντά στο Χριστό. Και όλες τις Κυριακές της Αποκριάς και της Μ. Σαρακοστής στην εκκλησία γιορτάζουμε κάποιον άγιο ή κάποιο γεγονός που έχει σχέση με το πλησίασμα ανθρώπου και Θεού και το πώς ο άνθρωπος γίνεται μικρός θεός, δηλαδή άγιος.

Συγκεκριμένα οι τέσσερις Κυριακές της Αποκριάς είναι αφιερωμένες στη μετάνοια, την εξομολόγηση και τη σωτηρία και διαβάζονται στη λειτουργία συγκλονιστικά ευαγγέλια, που μιλούν γι’ αυτό το θέμα. Η χαρά της Αποκριάς στην Εκκλησία προέρχεται από αυτό: από την αλλαγή της ζωής του ανθρώπου (μετάνοια) και την επιστροφή του στο Χριστό.

Η 1η Κυριακή, με την οποία ανοίγει η Αποκριά, είναι η Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου και στην εκκλησία διαβάζεται το ευαγγέλιο με αυτήν την παραβολή, δηλ. ιστορία που είπε ο Χριστός για να δώσει τους ανθρώπους ένα μήνυμα. Η παραβολή (κατά Λουκάν, κεφ. 18) μιλάει για τον θρησκευόμενο υποκριτή και το μετανοημένο αμαρτωλό, γι’ αυτό και μ’ αυτήν ανοίγει το Τριώδι.

Η 2η Κυριακή είναι η Κυριακή του Ασώτου και διαβάζεται αυτή η πασίγνωστη παραβολή (κατά Λουκάν, κεφ. 15), που μιλάει για την επιστροφή του αμαρτωλού στο Θεό, την αγάπη του Θεού και το πρόβλημα της συγχώρησης του συνανθρώπου μας από εμάς τους δήθεν «ηθικούς». Αυτή την παραβολή διάβασε, όταν ήταν εξόριστος, ο κορυφαίος Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, από μια Καινή Διαθήκη που της έκοβε κάθε μέρα μια σελίδα, έβαζε μέσα… καπνό κι έστριβε τσιγάρο. Και, ενώ μέχρι τότε ήταν άθεος, συγκλονίστηκε τόσο, που πίστεψε στο Χριστό.

Άρα, την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου όλοι στην εκκλησία, ν’ ακούσουμε την παραβολή του Ασώτου και ν’ ανοίξει μέσα μας η λεωφόρος του παραδείσου – και μετά τη λειτουργία ας κάνει ο καθένας μας ό,τι νομίζει. Σωστά;

Η 3η Κυριακή λέγεται Κυριακή των Απόκρεω, που σημαίνει σταμάτημα της κρεοφαγίας (απόκρεω = από + κρέας). Στη θεία λειτουργία διαβάζεται το ευαγγέλιο της Μέλλουσας Κρίσης (κατά Ματθαίον, κεφ. 25), όπου ο Χριστός περιγράφει, με κάπως συμβολικό τρόπο, πώς θα γίνει η δευτέρα παρουσία και η τοποθέτηση όλων των ανθρώπων στον παράδεισο ή στην κόλαση. Εκεί ακούγονται τα περίφημα λόγια του Χριστού: «Αφού το κάνατε σε έναν από τους αδελφούς μου τους ελαχίστους, σε μένα το κάνατε» ή «δεν το κάνατε» («εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε»).

Ίσως γι’ αυτό η Εκκλησία θέσπισε το Σάββατο πριν την Κυριακή αυτή να γίνεται μνημόσυνο όλων των χριστιανών, όλων των εποχών, γνωστών και αγνώστων, είναι δηλαδή το Ψυχοσάββατο. Πηγαίνουμε στην εκκλησία κόλλυβα για τους δικούς μας, Σάββατο πρωί στη λειτουργία ή απόγευμα Παρασκευής στον εσπερινό.

Τα κόλλυβα (από βρασμένο σιτάρι με ζάχαρη και μυρωδικά) συμβολίζουν την ανάσταση των νεκρών, γιατί, όπως σπέρνουμε το σιτάρι κι αυτό φυτρώνει, έτσι θάβουμε τους ανθρώπους, αλλά εκείνοι θ’ αναστηθούν στην δευτέρα παρουσία. Αυτά βασίζονται σε λόγια του Ιησού Χριστό στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, κεφ. 12, στίχ. 24.

Κάθε Σάββατο είναι ημέρα των ψυχών και η κανονική ημέρα των μνημοσύνων – αντίθετα, κάθε Κυριακή είναι ημέρα χαράς, ένα μικρό Πάσχα. Και τούτο, επειδή το Μέγα Σάββατο ο Χριστός ήταν νεκρός (στον Άδη), ενώ την Κυριακή αναστήθηκε. Η λέξη Σάββατο σημαίνει στα εβραϊκά «ανάπαυση» και οι χριστιανοί ερμηνεύουμε την 7η Ημέρα της Δημιουργίας (όπου ο Θεός «αναπαύθηκε» και την οποία ευλόγησε ως ημέρα λατρείας Του) ως προτύπωση του Μ. Σαββάτου, όπου ο Θεάνθρωπος αναπαύθηκε από τους πόνους και την αγωνία της Μ. Εβδομάδας.

Η 4η και τελευταία Κυριακή λέγεται Κυριακή της Τυρινής ή Τυροφάγου, επειδή κανονικά την τελευταία εβδομάδα της Αποκριάς δεν τρώμε κρέας, αλλά μόνο ψάρι και τυροκομικά, για να πάμε σταδιακά και όχι απότομα στη νηστεία της Μ. Σαρακοστής. Στη λειτουργία διαβάζεται ευαγγέλιο (Ματθ. 6, 14-21) με διδασκαλίες του Χριστού για τη συγχώρηση του συνανθρώπου, την ειλικρινή νηστεία και την προτίμηση των ουράνιων θησαυρών από το γήινο (και συχνά ματωμένο) χρυσάφι, που ο πόθος του θολώνει το μυαλό.

Αυτή η μέρα είναι αφιερωμένη στην έξωση του Αδάμ και της Εύας από τον παράδεισο! Και τούτο επειδή (α) με αυτό άρχισαν όλα, η εξορία του ανθρώπου, του πρίγκιπα που λέγαμε πριν, και (β) στην Αγία Γραφή η αμαρτία των πρωτοπλάστων συμβολίζεται με το φάγωμα ενός καρπού, και η Σαρακοστή, που αρχίζει την άλλη μέρα, συνδέεται κι αυτή με τη διατροφή (δεν τρώμε «πασχαλινά», δηλ. αρτύσιμα = μη νηστίσιμα), άρα ταιριάζει.

Φυσικά, οι Πατέρες της Εκκλησίας (οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού, όπως οι Τρεις Ιεράρχες και πολλοί άλλοι) ερμηνεύουν το προπατορικό αμάρτημα με σοφία, όχι απλοϊκά. Διδάσκουν ότι η βρώση (το φάγωμα) του απαγορευμένου καρπού σημαίνει την αλαζονεία των πρώτων ανθρώπων, που θέλησαν να γίνουν παντοδύναμοι, χωρίς ίχνος αγάπης. Δεν χάσαμε τον παράδεισο για ένα μήλο, αλλά επειδή είμαστε εγωιστές και διψασμένοι για εξουσία, και ακριβώς αυτή την ασθένεια της ανθρώπινης φύσης ήρθε να θεραπεύσει ο Χριστός (ο 2ος Αδάμ), με το να υπακούσει στον Πατέρα του μέχρι θανάτου.

 Οι μασκαράδες

 Τώρα, πώς από αυτή την υψηλή θρησκευτικότητα του Τριωδίου, καταλήξαμε στα ξέφρενα γλέντια με τους μασκαράδες και τα καρναβάλια;

Αυτά προέρχονται από τις «γιορτές γονιμότητας» των αρχαίων Ελλήνων, που πίστευαν (όπως όλοι οι ειδωλολατρική λαοί) ότι η Γη είναι θεά, οπότε νόμιζαν ότι, με τον ερχομό της άνοιξης, για να γεννήσει τους καινούργιους καρπούς και τα καινούργια ζώα, πρέπει να έρθει σε ένα είδος «ιερού γάμου» με αρσενικές θεότητες, που κατοικούσαν στα δάση και στις σπηλιές. Ντύνονταν λοιπόν με προβιές, ιδίως τράγων, επειδή αυτά τα «δαιμόνια» (λέξη των αρχαίων Ελλήνων, που σήμαινε κατώτερες θεότητες) τα φαντάζονταν πρωτόγονα, τραγόμορφα και ζωώδη, και έκαναν όργια και μεθύσια, για να τα καλέσουν σε δράση.

Από τα τραγούδια που έλεγαν τότε (τις «τράγων ωδές») προέκυψε η λέξη τραγούδι, αλλά και το περίφημο θεατρικό είδος της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Γι’ αυτό επίσης τα παραδοσιακά ελληνικά καρναβάλια ήταν μασκαράδες ντυμένοι με προβιές και ζωσμένοι με βαριές κουδούνες (οι «λεράδες» της Κρήτης), όπως είναι και σήμερα ακόμη τα καρναβάλια της Νάουσας και της Βέροιας.

Και το έθιμο της Τσικνοπέμπτης προέρχεται από το ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την Πέμπτη αφιερωμένη στο Δία, και ως γνωστόν έψηναν κρέατα νομίζοντας ότι οι θεοί απολαμβάνουν την τσίκνα που έρχεται ώς αυτούς και ευφραίνονται, σαν να τα τρώνε.

Στις τελετουργίες αυτές, οι αρχαίοι Έλληνες έφταναν στο σημείο να περιφέρουν ομοιώματα φαλλών (αντρικών γεννητικών οργάνων), όπως εμείς λιτανεύουμε τον επιτάφιο και τις εικόνες των αγίων. Γι’ αυτό οι αποκριάτικες λαϊκές γιορτές έχουν μέσα τους το στοιχείο του μεθυσιού και της σεξουαλικότητας και της αχαλίνωτης συμπεριφοράς (δες π.χ. το καρναβάλι του Ρίο πόσο γυμνό επιδεικνύει, σα να είσαι σε καμπαρέ, ή μάλλον σε κάτι άλλο που δε θέλω να το γράψω), που στέλνει κάθε χρόνο στα νοσοκομεία των διαφόρων πόλεων δεκάδες άτομα, ενώ, αν έλειπαν ο Ερυθρός Σταυρός, το ΕΚΑΒ και η Αστυνομία, κάθε χρόνο θα είχαμε νεκρούς λόγω μέθης, παιδιά χαμένα από τους γονείς τους κ.τ.λ.

Γι’ αυτούς τους λόγους η Εκκλησία αντιπαθεί το καρναβάλι – συν το γεγονός ότι πολλοί μασκαράδες ντύνονται παπάδες ή «σέξι καλόγριες» (!!) και κοροϊδεύουν, λόγω ανοησίας, τα ιερά και τα όσια ουρανού και γης. Οι Απόκριες, για τους σχετικούς με τη χριστιανική ζωή, είναι περίοδος σοβαρότητας, μετάνοιας και ουράνιας χαράς, ενώ για τον «πολύ λαό», που δεν υποπτεύεται καν αυτή την πλευρά της Αποκριάς, είναι περίοδος μιας άλλης χαράς, που η Εκκλησία τη θεωρεί ψεύτικη και επιφανειακή, όχι αληθινή και βαθιά.

Σε μερικές πόλεις γίνεται προσπάθεια το καρναβάλι να μετατραπεί σε πολιτιστικό γεγονός και να έχει και σοβαρά στοιχεία, ενώ ασχολούνται με αυτό και άνθρωποι, κατά κοινή ομολογία, σοβαροί. Πάντως τα παρατράγουδα δεν αποφεύγονται και δεν μπορεί να αποφευχθούν, από τη στιγμή που μια κοινωνία αναλαμβάνει μια τέτοια διοργάνωση, που κατά τη γνώμη μου (ας το πω ευθέως) καλύτερα να έλειπε.

Δεν εννοώ όλες τις αποκριάτικες εκδηλώσεις, αλλά αυτές που προάγουν αυτά τα στοιχεία – το μεθύσι, την περιφερόμενη σεξουαλικότητα (που καλό είναι να τη φυλάμε, σαν κάτι ιερό, για τον ή την σύζυγό μας κι όχι να την περιφέρουμε στους δρόμους σαν αγοραία), την εκτός ορίων συμπεριφορά. Θα μπορούσαμε να ενωθούμε για έναν πραγματικά υψηλό σκοπό και να στοχεύσουμε σ’ έναν τουρισμό πραγματικά ποιοτικό. Εξάλλου οι Απόκριες έχουν κι άλλα στοιχεία, κι άλλα έθιμα, πιο όμορφα. Δε μας φτάνουν;

Θα κλείσω, για να απαλύνω λίγο τις εντυπώσεις, λέγοντας πως οι πρόγονοί μας συνδύαζαν και τα αποκριάτικα έθιμα (και με κατάλοιπα των αρχαίων εορτών της γονιμότητας, ενίοτε εφάμαρτα, δηλ. όχι απαλλαγμένα από αμαρτίες) και τη συμμετοχή τους στην εκκλησιαστική ζωή, με τη νηστεία, την εξομολόγηση, τη θεία κοινωνία, τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, τους αγίους και την ανάσταση (και την επανάσταση). Κι αυτό ακόμη ήταν μια ατέλεια και αδυναμία (ασφαλώς ένας άγιος δεν μασκαρεύεται – αφού ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού – δεν μεθάει, δεν λέει σεξοτράγουδα κ.τ.λ.), όμως ήταν καλύτερο από την εποχή μας, που το 90% των Ελλήνων έχει μεσάνυχτα από την εκκλησιαστική ζωή και κρατάει μόνο την αγωνία και το λαχάνιασμα από την αναζήτηση της χαράς στις σκιές και τις γωνίες.

Φτάσαμε να βλέπουμε πολιτιστικούς συλλόγους που διοργανώνουν γλέντι με κρέας ακόμη και την Καθαρή Δευτέρα, που ο λαός μας δεν τρώει λάδι και υπάρχουν χριστιανοί που κάνουν «τριήμερο», δηλ. δεν τρώνε τίποτα την Καθαρή Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη, και το βράδυ της Τετάρτης πηγαίνουν στην 1η προηγιασμένη θεία λειτουργία και μεταλαβαίνουν. Όταν ήμουν μικρός, πηγαίναμε στις προηγιασμένες και στους Χαιρετισμούς με τους γονείς μας. Τώρα, οι μαθητές μας (και οι γονείς τους) δεν ξέρουν ούτε τι είναι αυτά – κι όμως, αυτά κράτησαν το γένος μας σε περιόδους μαύρης σκλαβιάς.

Το αστείο είναι ότι και τώρα έχουμε περίοδο μαύρης σκλαβιάς, αλλά δε βλέπω τίποτα να μας κρατάει…

Καλό (άγιο) Τριώδιο.

 

Δημοσιεύτηκε σε  Λειτουργικά. 

Συντάκτης  Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

 

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

 Γέρων Γαβριὴλ Ἁγιορείτης

 

 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ





Ἀποδειχθήκατε μισθωτοὶ ποιμένες

 

 

Μακαριώτατε ἀρχιεπίσκοπε Ἱερώνυμε, Σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς,

 

1. Στίγμα καὶ ἐντροπὴ ὁ Σοδομικὸς νόμος

 

Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γαβριήλ, Γέροντας τοῦ Ἱεροῦ Κουτλουμουσιανοῦ Κελλίου τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ, συμμετέχω ἐκ βαθέων στὴν στενοχώρια, στὴν θλίψη καὶ στὸν πόνο, ποὺ προκάλεσε ἡ ὑπερψήφιση στὴ Βουλή, στὶς 15 Φεβρουαρίου τρέχοντος ἔτους, τοῦ ἐπαίσχυντου νόμου ποὺ νομιμοποιεῖ τὸ θεομίσητο καὶ κορυφαῖο ἁμάρτημα τῆς Ὁμοφυλοφιλίας. Θὰ παραμείνει ὡς στίγμα ἐντροπῆς αἰώνιο καὶ πρωτοφανὲς στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία, κακὸ παράδειγμα ἀπὸ μία μέχρι τώρα ὀρθόδοξη χώρα, ἐπαινούμενο ἀπὸ δυτικοὺς χριστομάχους καὶ ἀθέους καὶ ἐπικρινόμενο μὲ πίκρα καὶ ἀπορία ἀπὸ ὁμοδόξους Ὀρθοδόξους ἀδελφοὺς ἄλλων χωρῶν. Οἱ τελευταῖοι διερωτῶνται πῶς ἐπέτρεψε ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, τὸ Ἅγιον Ὄρος, πῶς ἐπιτρέψαμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι νὰ καταληφθεῖ τὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο ἀπὸ ξένες πολιτιστικὰ καὶ ἁμαρτωλὲς δυνάμεις, ποὺ πανηγυρίζουν καὶ θριαμβολογοῦν καὶ γλεντοῦν, γιατὶ ἀνέτρεψαν τὸ Εὐαγγέλιο, τὴν Πίστη μας, τὰ ἔβαλαν οἱ μικροὶ καὶ γελοῖοι μὲ τὸν παντοδύναμο Τριαδικὸ Θεό καὶ μὲ τὸ Ἅγιο θέλημά Του.

 

Μέσα σὲ ἕνα Κοινοβούλιο μάλιστα, οἱ ἐργασίες τοῦ ὁποίου ἀρχίζουν μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ, οἱ βουλευτὲς στὴν πλειονότητά τους ὁρκίζονται ἐπὶ τοῦ Εὐαγγελίου «στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ ὁμοούσιας καὶ ἀδιαίρετης Τριάδας», ὅπως ἐπιβάλλει τὸ Σύνταγμα (ἄρθρο 59), τὸ ὁποῖο σὲ ὅλες τὶς συνταγματικὲς ἀναθεωρήσεις ποὺ ὑπέστη κατὰ τὴν πολιτικὴ ἱστορία τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, ἐξακολουθεῖ ὡς ἐπικεφαλίδα του, ὡς σφραγίδα καὶ ταυτότητά του, νὰ διακηρύσσει ὅτι ὅσα καθορίζει ὁρίζονται «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος». Τὸν ἴδιο ὅρκο δίδει καὶ ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Κράτους, ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας (ἄρθρο 33), ἀξίωμα τὸ ὁποῖο δὲν ἐτίμησε ἡ τωρινὴ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπρόδωσε τὴν Ὀρθοδοξία μαζὶ μὲ τοὺς ἐπίορκους βουλευτὲς καὶ ὑπουργούς, ὄχι μόνο γιατὶ συμπανηγύρισε μὲ τοὺς Σοδομίτες μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ ἀδιάντροπου καὶ αἰσχροῦ νόμου, ἀλλὰ γιατὶ ὡς πρόεδρος ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ ὄχι κομματικὴ ὑπάλληλος τῶν κυβερνώντων θὰ μποροῦσε, στηριζόμενη στὴν ἀντίθεση τῆς πλειονότητας τῶν Ὀρθοδόξων πολιτῶν, νὰ ἀναπέμψει τὸ νομοσχέδιο στὴν Βουλή (ἄρθρο 42, 1) γιὰ πολλοὺς λόγους, σπουδαιότερος τῶν ὁποίων εἶναι ἡ προσβολὴ τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ἐπικρατούσας θρησκείας τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑπομένως καὶ τοῦ Συντάγματος.

 

Ἰλιγγιᾶ ὁ νοῦς, ὅταν ἀναλογισθεῖ πῶς καὶ σὲ ποιές ἀξίες στὶς κατὰ καιροὺς Ἐθνοσυνελεύσεις ἐθεμελίωσαν τὸ νέο κράτος οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, στοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία, στὸν Τίμιο Σταυρὸ ποὺ τὸν ἀποτύπωσαν στὴν ἐθνικὴ σημαία, στοὺς Ἁγίους ποὺ τοὺς ἀνήρτησαν σὲ πολλὰ ἐθνικὰ σύμβολα καὶ βέβαια στὸν συκοφαντούμενο καὶ διαβαλλόμενο σήμερα πατριωτισμό. Δὲν θὰ ἔβγαζαν τὰ σπαθιά τους ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Παπαφλέσσας, ὁ Ἀθανάσιος Διάκος, ὁ Μακρυγιάννης ἀπέναντι στοὺς νέους κρυφοδαγκανιάρηδες ἐχθροὺς καὶ καταληψίες τοῦ Κοινοβουλίου, ποὺ προδίδουν τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος, ὑποδουλώνοντάς την σὲ ξένες δυνάμεις καὶ σκοτεινὰ κέντρα; Πῶς θὰ γιορτάζουμε τὶς μνῆμες τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, ποὺ ἔχυσαν καὶ τὸ αἷμα τους γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν Πίστη τοῦ Χριστοῦ; Ἰδιαίτερα τῶν πιὸ κοντινῶν μας Νεομαρτύρων, οἱ ὁποῖοι γιὰ νὰ μὴν ἀλλάξουν τὴν πίστη τους, γιὰ νὰ μὴ δεχθοῦν τὸ Κοράνιο τοῦ Μωάμεθ θυσίασαν τὴ ζωή τους; Δὲν εἶναι ἐντροπὴ καὶ προδοσία οἱ μὲν Χριστιανοὶ βουλευτὲς νὰ προδίδουν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ἀλλαξοπιστοῦν, οἱ δὲ Μουσουλμᾶνοι βουλευτὲς τῆς Θράκης νὰ ἀρνοῦνται νὰ ψηφίσουν τὸ νομοσχέδιο, γιατὶ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Κοράνιο; Τὰ ἐντάλματα τῶν ἀνθρώπων ἰσχυρότερα τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ!

 

2. Μαύρη ἡμέρα ἡ 15η Φεβρουαρίου. Μᾶς ἐγκαταλείπει ὁ Θεός. Νέα ἅλωση.

 

Ὄντως ἱστορική, ἀλλὰ μαύρη, ἡμέρα ἡ 15η Φεβρουαρίου. Ἡμέρα πένθους καὶ θρήνων γιὰ τὴν νέα ἅλωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀποφρὰς ἡμέρα καὶ δυσοίωνος. Ἐπαναφέρει στὴ μνήμη μας τὴν μεγάλη ἱστορικὴ ἅλωση τῆς Πόλης ποὺ προετοιμάσθηκε α) ἀπὸ τὴν προδοτικὴ σύνοδο τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας (1438-1439), ποὺ μᾶς ὑπέταξε στὸν πάπα, καὶ β) ἀπὸ τὴν ἠθικὴ κατρακύλα τῶν κατοίκων τῆς Κωνσταντινούπολης, ὅπως τὴν περιγράφει ὁ ὁσιώτατος ἀγωνιστὴς μοναχὸς Ἰωσὴφ Βρυέννιος, διδάσκαλος τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καὶ τοῦ Πατριάρχου Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου. Αὐτὰ προκάλεσαν τὴ Θεοεγκατάλειψη καὶ τὴν παιδαγωγική μας παράδοση στοὺς ἀλλοθρήσκους Τούρκους. Στοὺς καιρούς μας ἡ προδοτικὴ σύνοδος στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης (2016) μὲ τὴν ὁποία ὑπόδουλοι στοὺς Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανούς, ἀθωώσαμε τὶς αἱρέσεις τῶν Παπικῶν καὶ τῶν Προτεσταντῶν, ἡ ἀναιτιολόγητη ἐχθρικὴ καὶ ἀγνώμων συμπεριφορὰ πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους Ρώσους ποὺ πολεμοῦνται στὴν Οὐκρανία ἀπὸ τοὺς δυτικοὺς νέους Σταυροφόρους τοῦ ΝΑΤΟ, ἡ συμπόρευση καὶ συμμαχία μὲ τὴν νεοταξικὴ κυβέρνηση στὰ βλάσφημα καὶ ἀσεβῆ μέτρα γιὰ τὴν λοίμωξη τοῦ Κορωνοϊοῦ καὶ τέλος ἡ ἀσεβέστατη, ἀντορθόδοξη, ἀντιλαϊκή, ἀντιευαγγελική, ἀντιπατερική ἐπίσημη διὰ τῆς Βουλῆς κήρυξη πνευματικοῦ πολέμου ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἐντολῶν Του ἀπὸ ἀπεσταλμένους τῆς σατανοκίνητης ἡγεσίας τῶν δυτικῶν ἐλίτ, ὁδηγοῦν σὲ νέα Θεοεγκατάλειψη. Τὴν βλέπουμε ἤδη νὰ διαφαίνεται καθαρὰ στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία μὲ τὴν αὔξηση τῆς ἐγκληματικότητας καὶ τῆς βίας, τὸ ξεγύμνωμα καὶ τὴν ἀδιαντροπιὰ τῶν γυναικῶν καὶ τῶν ἀνδρῶν, τὴν διάλυση τῆς οἰκογενείας καὶ τῶν σχολείων, τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὸ ξεσάλωμα τῆς θεομίσητης ὁμοφυλοφιλίας, τὴν φυγὴ τῶν νέων σὲ ἄλλες χῶρες καὶ πατρίδες, τὸ ἐκρηκτικὸ δημογραφικὸ πρόβλημα, ποὺ ἀπειλεῖ νὰ μᾶς ἀφανίσει καὶ πολλὰ ἄλλα, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Ὑποφέρει ὁ κόσμος ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ἀνέχεια καὶ δυσπραγία, δὲν μποροῦν οἱ νέοι νὰ δημιουργήσουν οἰκογένειες, γιατὶ δύσκολα μποροῦν νὰ τὶς συντηρήσουν, καὶ ὁ ὑπουργὸς ἄμυνας τῆς χώρας μας βλέπει σωστὰ τὸν κίνδυνο ἀπὸ τὸν διαρκῶς αὐξανόμενο πληθυσμὸ τῆς Τουρκίας, ἀλλὰ νομίζει ὅτι μόνον μὲ τοὺς ἐξοπλισμοὺς ποὺ ἀπομυζοῦν τὸν ἐθνικὸ πλοῦτο θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸν ἐξ ἀνατολῶν κίνδυνο, ἐνῷ ψηφίζει καὶ αὐτὸς ὑπὲρ τοῦ πορνονόμου ἀδιαφορώντας γιὰ τὸν ἐκ δυσμῶν χειρότερο πνευματικὸ κίνδυνο. Ξεχνοῦν οἱ κυβερνῶντες πόσες φορὲς σώθηκε ὁ Ἑλληνισμὸς περικυκλωμένος ἀπὸ πανίσχυρους ἐχθροὺς μὲ θεία ἀρωγὴ καὶ βοήθεια καὶ ἐμπιστεύονται μόνον τὶς ἀνθρώπινες δυνατότητες, ἐνῶ ὅπως θεόπνευστα λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, «Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων»[1] καί «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα. Αὐτοὶ συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσον, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν» [2]. Αὐτὰ ἐπαναλαμβάνουμε οἱ Ὀρθόδοξοι στὴν μοναδικὴ καὶ θεόπνευστη λατρεία μας, ὅταν ψάλλουμε στὸ Μέγα Ἀπόδειπνο τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ τὸ «Μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε ὅτι μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός» καὶ τό «Εἰ Θεὸς μεθ᾽ ἡμῶν, οὐδεὶς καθ᾽ ἡμῶν», παρμένο ἀπὸ τὸ Κοντάκιο τῆς Ἀναλήψεως.

 

Τὴν προστατευτική του παρουσία ὁ Θεὸς τὴν ἐμφανίζει κατὰ πολλοὺς τρόπους, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἶναι καὶ ἡ ἀνάδειξη ἀξίων ἡγετῶν, ἐκκλησιαστικῶν καὶ πολιτικῶν. Εὐλογημένα πλουσίως τὰ ἔθνη καὶ οἱ χῶρες ποὺ διαθέτουν θεοφιλεῖς ἡγέτες καὶ στοὺς δύο χώρους, στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν Πολιτεία. Βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴν προστατευτικὴ ὀμπρέλα τῆς θείας βοηθείας καὶ Χάριτος, καὶ ὁ εὐσεβὴς λαὸς διάγει ἐν εἰρήνῃ, ὁμονοίᾳ καὶ χρηστότητι. Δημιουργοῦνται προβλήματα, ὅταν ὁ ἕνας θεσμὸς ἐκτρέπεται καὶ στρέφεται ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως συνέβη πολλάκις στὴν Ρωμιοσύνη τοῦ Βυζαντίου. Ὁ ὑγιαίνων πάντως στὴν Πίστη θεσμὸς δὲν ὑποχωροῦσε, ἀλλὰ ἀγωνιζόταν καὶ ἀντιδροῦσε, μέχρις ὅτου ἐπανέλθει ἡ Ὀρθοδοξία πλήρως στὴν ὀρθή της πορεία. Περιττεύουν τὰ πάμπολλα παραδείγματα. Τὸ δυστύχημα ἦταν καὶ εἶναι, ὅταν καὶ οἱ δύο θεσμοί, προσβάλλουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Ζωή, μὲ συνέπεια τὴν Θεοεγκατάλειψη, ὅπως συμβαίνει δυστυχῶς καὶ σήμερα στὴν ἁγιοτόκο Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα.

 

3. Ἀνεπαρκεῖς καὶ ἀνάξιοι. Μισθωτοὶ ποιμένες.

 

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε καὶ λοιποὶ ἐπίσκοποι,

 

Τὸ πιὸ ὀλέθριο, ἀποκαρδιωτικὸ καὶ ἀπογοητευτικό, μὲ καταστροφικὲς συνέπειες στὴν σωτηρία τῶν πιστῶν εἶναι ἡ ἐκτίμηση καὶ διαπίστωση, ὄχι μόνον ἐμοῦ τοῦ ἐλαχίστου, ταπεινοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ μοναχοῦ, ἀλλὰ πλειάδος συμμοναστῶν μου στὸ Ἅγιον Ὄρος, εὐλαβῶν κληρικῶν καὶ πλήθους λαϊκῶν, ὁμογενῶν καὶ ἀλλογενῶν, ὅτι δυστυχῶς τὶς τελευταῖες δεκαετίες στὴν ἀντιμετώπιση θεμάτων Πίστεως καὶ Ζωῆς, δόγματος καὶ ἤθους, φανήκατε οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες ἀνεπαρκεῖς καὶ ἀνάξιοι. Δὲν ζητῶ συγνώμη γιὰ τὸ θάρρος καὶ τὴν τόλμη, διότι ἂν σιωπήσουμε ὅσοι βλέπουμε τὸν κατήφορο, τὴν παρακμὴ καὶ τὴν ἀποστασία, «οἱ λίθοι κεκράξονται»[3]. Ὅπου τὸ κινδυνευόμενο εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ἡ Ὀρθοδοξία[4] ὅλοι ἔχουμε λόγο, ἀκόμη καὶ οἱ λαϊκοὶ κατὰ τὴν γνωστὴ ἀπόφαση τῶν Ὀρθοδόξων πατριαρχῶν τὸ 1848, ἔστω καὶ ἂν συγκρουσθοῦν μὲ πατριάρχες καὶ συνόδους[5]. Πολὺ περισσότερο ἔχουμε λόγο οἱ μοναχοὶ μὲ τοὺς ἀγῶνες τῶν ὁποίων διασώθηκε ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὶς αἱρέσεις, καὶ διατηρήθηκε ὁ ἀσκητικὸς χαρακτήρας τοῦ Εὐαγγελίου, ἐνάντια στὴν ἐκκοσμίκευση καὶ στὴν ἠθικὴ χαλαρότητα.

 

Ὁ μεγάλος μοναστικός μας ἡγέτης, μεγάλος ὑμνογράφος καὶ δογματικὸς θεολόγος, Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, πρότυπο ἀγωνιστοῦ καὶ ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, συμβουλεύει συμμοναστές του νὰ ἀντιδράσουν καὶ νὰ ἀντισταθοῦν, νὰ διακόψουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αὐτουργοὺς καὶ ὑποστηρικτὲς τῆς μοιχιανικῆς αἵρεσης, ὅσους δηλαδὴ συνήργησαν στὸν ἐπὶ μοιχείᾳ, στὸν μοιχικό, γάμο τοῦ τότε αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Στ´ (780-797) μὲ τὴν αὐλικὴ Θεοδότη, ἐνῶ ζοῦσε ἀκόμη ἡ σύζυγός του, τὴν ὁποία διὰ τῆς βίας ἔκλεισε σὲ μοναστήρι. Πρέπει, τοὺς γράφει, μὲ ἔργα καὶ ὄχι μὲ λόγια νὰ δείξουν οἱ ἀληθινοὶ μοναχοί, (πολὺ περισσότερο οἱ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς), ὅτι φέρουν ἐπάξια τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Κύριο ἔργο τους εἶναι νὰ μὴν ἐπιτρέψουν οὔτε στὰ πιὸ μικρὰ νὰ ἀλλάξει τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ μὴ δώσουν κακὸ παράδειγμα στοὺς λαϊκοὺς καὶ λογοδοτήσουν γι᾽ αὐτὸ στὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀπώλεια τῆς σωτηρίας τους: «Ἐὰν λοιπὸν μοναχοὶ εἰσὶ τινὲς ἐν τοῖς νῦν καιροῖς δειξάτωσαν ἐπὶ τῶν ἔργων. Ἔργον δὲ μοναχοῦ μηδὲ τὸ τυχὸν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τὸ Εὐαγγέλιον· ἵνα μὴ ὑπόδειγμα τοῖς λαϊκοῖς προτιθέμενοι αἱρέσεως καὶ αἱρετικῆς συγκοινωνίας τῆς ὑπὲρ αὐτῶν ἀπωλείας λόγον ὑφέξωσιν» [6].

 

Ἡ Ἐκκλησία καθόρισε νὰ εἶναι ἄγαμοι οἱ ἐπίσκοποι, νὰ προέρχονται ἐκ μοναχῶν, ὥστε νὰ ζοῦν ἐν τῷ κόσμῳ καὶ νὰ συμπεριφέρονται ὡς μοναχοί, ἀσκητικὰ καὶ ἀγωνιστικά, μολονότι τὸ μοναχικὸ σχῆμα ποὺ οἱ περισσότεροι λαμβάνουν τώρα πρὸ τῆς χειροτονίας κατήντησε ἁπλὸς τύπος καὶ ἐπίδειξη μοναστικῆς ψευδοταυτότητας.

 

Δὲν θὰ μακρηγορήσω περισσότερο. Οἱ σημερινοὶ ἱεράρχες, στὴν πλειονότητά τους, ἀποδείχθηκαν μισθωτοὶ ποιμένες. Ἔβλεπαν καὶ βλέπουν τοὺς λύκους νὰ εἰσβάλλουν στὸ μαντρὶ καὶ νὰ κατασπαράσσουν τὰ πρόβατα καὶ αὐτοὶ ὄχι μόνο φεύγουν, γιατὶ εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει τί θὰ πάθουν τὰ πρόβατα, ὅπως ἀλάθητα διδάσκει ὁ ἀληθινὸς ἀρχιποιμένας, ὁ Θεάνθρωπος Χριστός[7], ἀλλὰ συνεργάζονται μὲ τοὺς λύκους καὶ σχεδιάζουν πῶς θὰ πετύχει καλύτερα καὶ χωρὶς ἀντιδράσεις ἡ ἁρπαγὴ τῶν προβάτων. Γιὰ νὰ ἀποκρυβεῖ μάλιστα ὁ κοινὸς σχεδιασμὸς τῶν λύκων μὲ τοὺς ποιμένες, οἱ τελευταῖοι βγάζουν συνοδικὰ ἀνακοινωθέντα καὶ κείμενα πρὸς τὸν λαό, ποὺ δὲν εἶναι βέβαια ἄλογο ἀλλὰ λογικὸ ποίμνιο, ὅπου ἁπλῶς λένε πὼς δὲν συμφωνοῦν μὲ ὅσα κάνουν οἱ λύκοι, λόγια, λόγια, λόγια, ἀντὶ νὰ πάρουν τὴν μαγγούρα, τὴν ποιμαντορικὴ ράβδο, καὶ νὰ διώξουν ἀπὸ τὸ μαντρὶ τοὺς λύκους. Μερικοὶ μάλιστα ἐπίσκοποι δικαιολογοῦν τοὺς λύκους, γιατὶ δῆθεν ὁ Θεὸς ἔδωσε στὴ φύση τους τὴν σαρκοβόρα τάση, καὶ ἄλλοι τοὺς ὑποβοηθοῦν νὰ ἀναθρέψουν καὶ λυκόπουλα.

 

Δὲν εἶναι βέβαια ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐμφανίζονται μισθωτοὶ ποιμένες, ψευδοποιμένες. Ἤδη στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὁ προφήτης Ἰερεμίας ἐπιβεβαιώνει τὴν δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῆς γῆς τῶν Ἰουδαίων, διότι «οἱ ποιμένες ἠφρονεύσαντο καὶ τὸν Κύριον οὐκ ἐξεζήτησαν» [8]. Ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς λέγει ὅσα παραθέσαμε γιὰ τοὺς μισθωτοὺς ποιμένες, καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προσκαλεῖ στὴ Μίλητο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου καὶ βαθιὰ συγκινημένος τοὺς συμβουλεύει νὰ προσέχουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀλλὰ καὶ τὸ ποίμνιο, στὸ ὁποῖο τοὺς ἔθεσε ὡς ποιμένες, ὄχι κάποιος πατριάρχης, ἀρχιεπίσκοπος ἤ μητροπολίτης, γιὰ νὰ εἶναι σ᾽ αὐτοὺς ὀφειλέτες καὶ εὐγνώμονες, ἀλλὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιὰ νὰ ποιμαίνουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι δική Του, γιατὶ τὴν ἀπέκτησε μὲ τὸ ἴδιο Του τὸ αἷμα, καὶ δὲν ἀνήκει σὲ κανένα ἐκκλησιαστικὸ ἀξιωματοῦχο. Τοὺς προειδοποιεῖ μάλιστα ὅτι σύντομα μετὰ τὴν ἀναχώρησή του θὰ εἰσβάλλουν ἐκεῖ ποὺ διακονοῦν ἄγριοι λύκοι ποὺ δὲν θὰ λυπηθοῦν τὸ ποίμνιο καὶ ὅτι ἀπὸ ἀνάμεσά τους, ἀπὸ τοὺς ἴδιους, θὰ ἐμφανισθοῦν ἄνδρες ποὺ θὰ διαστρέφουν τὴν ἀλήθεια, γιὰ νὰ παρασύρουν τοὺς πιστοὺς μὲ τὸ μέρος τους[9]. Δὲν χρειάζεται νὰ παραθέσουμε ὅσα περὶ ἀναξίων κληρικῶν λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες στὰ Περὶ Ἱερωσύνης καὶ σὲ ἄλλα ἔργα τους. Τὸ διαφορετικὸ καὶ σημαδιακὸ στὴν ἐποχή μας εἶναι ὅτι πλήθυναν πολὺ οἱ λυκοποιμένες καὶ ἔμειναν λίγοι οἱ καλοὶ ποιμένες. Μήπως ἐπαληθεύονται οἱ προφητεῖες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ὅτι «Θἄρθῃ καιρὸς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα μεταξὺ λαοῦ καὶ κλήρου» καί «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων» [10];

 

4. Μποροῦσαν νὰ ἀποτρέψουν τὴν ψήφιση τοῦ αἰσχροῦ νόμου. Ὄχι λαγοί, ἀλλὰ λιοντάρια.

 

Οἱ ἐκτιμήσεις ποὺ κάναμε γιὰ τὸν ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς ἱεράρχες δὲν εἶναι ἄδικες οὔτε ὑπερβολικές. Θὰ μπορούσαμε νὰ τὶς κατοχυρώσουμε ἐκτενέστερα. Ὑπάρχει ὅμως δυνατότητα νὰ μᾶς διαψεύσουν, ἔστω καὶ ἀργά, ἀφοῦ «κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ». Ἡ Ἱεραρχία, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία, θὰ μποροῦσε νὰ ἀποτρέψει τὴν ψήφιση τοῦ πορνονόμου καὶ δὲν τὸ ἐπεχείρησε, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ εὐθύνη της εἶναι μεγάλη. Δὲν θέλησε νὰ σηκώσει τὸ βάρος τῶν καιρῶν, νὰ συγκρουσθεῖ μὲ τὸν καίσαρα, τὸν βλάσφημο καὶ ἀνίερο πρωθυπουργό. Παρέδωσε «τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ καίσαρι», τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Πίστεώς μας, τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο, τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ σὲ περιφρόνηση καὶ βεβήλωση. Ἄφησε νὰ κυριαρχήσει ἡ χειρότερη ὅλων τῶν αἱρέσεων, τὴν ὁποία οὔτε οἱ μεγάλοι αἱρεσιάρχες τόλμησαν νὰ ὑποστηρίξουν, ὅτι μὲ τὶς ἀλλαγὲς τῶν ἐποχῶν ἀλλάζει καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι τρεπτὸ καὶ μεταβλητό. Εἶναι ἡ αἵρεση τῆς τρεπτότητας τοῦ Εὐαγγελίου. Ὅταν ὁ ὑπερφίαλος πρωθυπουργὸς τὸν περασμένο Ἰούνιο μετὰ τὴ νίκη του στὶς ἐκλογὲς ἐδήλωνε ἐπαιρόμενος ὅτι θὰ νομιμοποιήσει τὸν «γάμο» τῶν Ὁμοφυλοφίλων, προφανῶς ὑπολογίζοντας ὅτι ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀνίκανη νὰ ἀντισταθεῖ, ὅπως δὲν ἀντιστάθηκε σὲ τόσα ἄλλα, τότε ἔπρεπε ἡ ἀπελθοῦσα τὸν Σεπτέμβριο Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος νὰ συγκαλέσει ἔκτακτη σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας ἤ νὰ τὸ πράξει ἡ ἑπόμενη Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ποὺ ἀνέλαβε τὸν Ὀκτώβριο, καὶ νὰ ἀποφασίσουν μὲ ἔργα, ὄχι μὲ λόγια, «ἔπεα πτερόεντα», νὰ ἀντιδράσουν. Νὰ ἀπειλήσουν ὅσους ψηφίσουν τὸν Σοδομικὸ νόμο μὲ ποινὲς ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺ Ἱεροὺς Κανόνες, μὲ διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, μὲ ἀφορισμὸ καὶ ἐξωεκκλησιασμό, νὰ ὀργανώσουν τοπικὰ καὶ πανελλήνια συνέδρια καὶ ἡμερίδες μὲ θέμα τὴν Ὁμοφυλοφιλία, νὰ δημοσιεύουν σὲ περιοδικὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Μητροπόλεων σχετικὲς μελέτες καὶ ἄρθρα, νὰ προετοιμάσουν μὲ συνάξεις ἱερέων σὲ κάθε μητρόπολη τὶς ἀντιδράσεις, νὰ προειδοποιήσουν τὸν νεοταξίτη καὶ βλάσφημο πρωθυπουργὸ, ὅτι, ἂν τολμήσει νὰ ἑτοιμάσει τὸ νομοσχέδιο θὰ ξεσηκώσουν ὅλες τὶς ἐνορίες τῆς χώρας, ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ τὰ μοναστήρια σὲ παλλαϊκὰ συλλαλητήρια καὶ σὲ πορεῖες λιτανευτικὲς ἱερῶν εἰκόνων καὶ συμβόλων στοὺς δρόμους τῶν μεγάλων πόλεων, νὰ δείξουν ὅτι δὲν εἶναι κότες καὶ λαγοί, ὅπως νομίζει ὁ ὑπερφίαλος νέος Ναβουχοδονόσορ, ἀλλὰ λέοντες, πῦρ πνέοντες, ὅπως ὑπενθύμισε ὁ ἀληθινὸς λέων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὁσιώτατος ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἐξηγώντας γιὰ ποιό λόγο στὴ βάση τοῦ δεποτικοῦ θρόνου ὁ ξυλογλύπης ἤ ὁ λιθοξόος, δεξιὰ καὶ ἀριστερά, τοποθετοῦν δύο λιοντάρια.

 

5. Μετάνοια καὶ ἐπανόρθωση

 

Σεβαστοὶ γιὰ τὸ ἀξίωμά σας καὶ ὄχι γιὰ τὶς πράξεις σας Ἀρχιερεῖς. Ἂν πραγματικὰ στενοχωρεῖσθε, καὶ λυπεῖσθε, καὶ πονᾶτε γιὰ τὴν φρικτὴ προδοσία τῆς Πίστεως, στὴν ὁποία συμπράξατε, ὑπάρχει τρόπος νὰ ἐπανορθώσετε καὶ νὰ δείξετε συγχρόνως ὅτι μετανοεῖτε γιὰ τὴν ἀπραξία, τὴν ὑποχωρητικότητα, τοὺς συμβιβασμούς, τώρα μάλιστα ποὺ ἄρχισε τὸ Τριώδιο καὶ ψάλλουμε τὸ «Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα». Νὰ πράξετε αὐτὰ ποὺ δὲν ἐπράξατε καὶ συντελέσατε στὸ νὰ ψηφισθεῖ τὸ αἰσχρὸ νομοσχέδιο. Νὰ διακόψετε τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ ὅσους τὸ ἐψήφισαν, ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἰδίους, ὡς φάρμακο θεραπείας, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ ποίμνιο, γιὰ νὰ μὴ μεταδοθεῖ ἡ ἀσθένεια. Ἡ ἑορτολογικὴ συγκυρία δίδει καλὲς δυνατότητες. Νὰ ἀποφασίσει ἐγκαίρως ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος καὶ νὰ ἀνακοινώσει ὅτι ἐφέτος κατὰ τὴν δοξολογία τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς τῆς 25ης Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία θὰ ἑορτάσει μόνο μὲ τὸν πιστὸ λαὸ καὶ τὴν νοερὴ παρουσία τῶν πιστῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, χωρὶς νὰ ἐκπροσωπηθοῦν ἐπισήμως οἱ πολιτικὲς καὶ κρατικὲς ἀρχές. Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἀξιωματούχους ἐπιθυμοῦν νὰ παραστοῦν, ἐκ τῶν μὴ ψηφισάντων, ἀνεπίσημα ἂς τὸ πράξουν ἀνάμεσα στὸ λαὸ καὶ ὄχι σὲ τιμητικὲς θέσεις. Κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ συμβεῖ τὸ ἴδιο γιὰ τοὺς ναούς, εἰδικὰ δὲ στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν, νὰ ἀποφευχθεῖ νὰ ἀπαγγείλει τὸ «Πιστεύω» ἡ συμπανηγυρίσασα μὲ τοὺς Σοδομίτες, μὴ ἀξιότιμη καὶ μὴ ἐξοχότατη Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Σὲ συνοδικὸ ἐπίπεδο νὰ ἀκυρωθεῖ τὸ γεῦμα ποὺ παραθέτει ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας στοὺς συνοδικοὺς ἀρχιερεῖς.

 

6. Ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ χαθεῖ, θὰ χαθοῦν τοπικὲς ἐκκλησίες. Θριαμβευτὴς ὁ Χριστός.

 

Κλείνοντας παρακαλῶ ἱκετευτικὰ νὰ ρίξουν οἱ ἀρχιερεῖς μιὰ ματιὰ στὸ ἱερὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη, ἰδιαίτερα στὶς ἐπιστολὲς πρὸς τοὺς ἐπισκόπους τῶν ἑπτὰ τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τῆς Ἐφέσου, τῆς Σμύρνης, τῆς Περγάμου, τῶν Θυατείρων, τῶν Σάρδεων, τῆς Φιλαδελφείας καὶ τῆς Λαοδικείας[11]. Ἡ Ἐκκλησία βέβαια δὲν χάθηκε οὔτε πρόκειται νὰ χαθεῖ εἰς τοὺς αἰῶνες, ἀφοῦ κατὰ τὴν διαβεβαίωση τοῦ Θεανθρώπου ἱδρυτοῦ της «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» [12]. Χάθηκαν ὅμως πολλὲς τοπικὲς ἐκκλησίες, ὅπως οἱ προαναφερθεῖσες γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῶν ποιμένων καὶ τοῦ λαοῦ, ἰδιαίτερα λόγῳ σαρκικῶν ἁμαρτημάτων καὶ λόγῳ χλιαρῆς καὶ ὄχι θερμῆς πίστης. Ἐπαινεῖ ὁ Θεὸς τὸν ἐπίσκοπο Σμύρνης, γιατὶ μισεῖ τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, ποὺ τὰ μισεῖ καὶ ὁ ἴδιος, αὐτῶν δηλαδὴ ποὺ ἐπιδίδονταν σὲ κάθε εἶδος σαρκικῆς μίξης, δῆθεν γιὰ νὰ καταστρέψουν τὴν σάρκα. Τὸν ἐπικρίνει ὅμως γιατὶ μειώθηκε ἡ ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεό. Ἐπικρίνει ἐπίσης τὸν ἐπίσκοπο τῆς Περγάμου, γιατὶ ἐπιτρέπει στὴν ἐπαρχία του εἰδωλολατρικὰ ἔθιμα, πορνεῖες καὶ τὰ ἁμαρτήματα τῶν Νικολαϊτῶν· τὸν συμβουλεύει νὰ μετανοήσει γιὰ νὰ μὴν στραφεῖ ἐναντίον του. Ἐπικρίνει τὸν ἐπίσκοπο τῶν Θυατείρων, γιατὶ ἐπιτρέπει σὲ ψευτοπροφήτιδα νὰ διδάσκει τὴν πορνεία καὶ νὰ ὑποστηρίζει εἰδωλολατρικὲς συνήθειες, στὴν ὁποία ἔδωσε χρόνο νὰ μετανοήσει καὶ δὲν τὸ ἔπραξε, γι᾽ αὐτὸ θὰ τιμωρήσει σκληρὰ καὶ τὴν ἴδια καὶ ὅσους μοιχεύουν μαζί της. Στὸν παντελῶς νεκρὸ πνευματικὰ ἐπίσκοπο τῶν Σάρδεων γράφει ὅτι γρήγορα θὰ τὸν τιμωρήσει, ἂν δὲν μετανοήσει· ἀναβάλλει, γιατὶ ὑπάρχουν στὴν ἐπαρχία του κάποια πρόσωπα «ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ περιπατήσουσι μετ᾽ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσι». Ἐπικρίνει τὸν ἐπίσκοπο τῆς Λαοδικείας, διότι δὲν εἶναι οὔτε ψυχρὸς οὔτε θερμὸς στὴν πίστη, ἀλλὰ χλιαρὸς καὶ ἀδιάφορος, γι᾽ αὐτὸ καὶ θὰ τὸν ἐμέσει ἀπὸ τὸ στόμα του. Τοῦ λέγει τὸ πολὺ διδακτικὸ γιὰ ὅσους ἀπὸ ἀγάπη δῆθεν ἀποφεύγουν τὸν ἔλεγχο τῶν ἁμαρτωλῶν ὅτι «ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ, ἐλέγχω καὶ παιδεύω» καὶ τὸν συμβουλεύει νὰ δείξει ζῆλο καὶ νὰ μετανοήσει, γιατὶ ἐγγίζει τὸ τέλος.

 

Ἐντύπωση προκαλεῖ στὸν κάθε εὐαίσθητο καὶ πιστὸ ἀναγνώστη ὅτι στὶς ἐπιστολὲς αὐτὲς τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὑπαγόρευσε στὸν ἀπόστολο καὶ εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη, κυριαρχοῦν δύο θεϊκὲς ἐντολές τὸ «μετανόησον» καὶ τό «κράτει ὃ ἔχεις», μὴν ἀλλοιώνεις δηλαδὴ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀντίστοιχο πρὸς τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «στήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν». Εἰς ὅσους δὲ μαζὶ μὲ τὸν βλάσφημο πρωθυπουργὸ πιστεύουν ὅτι ἀκολουθώντας τὴν σατανικὴ Νέα Τάξη πραγμάτων βρίσκονται στὴν πλευρὰ τῶν νικητῶν, στὴν σωστὴ πλευρὰ τῆς ἱστορίας, διαβεβαιώνει ὁ Χριστὸς ὅτι Αὐτὸς κατευθύνει τὴν ἱστορία καὶ τελικὰ Αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ νικητής, καὶ νικητὲς θὰ στεφθοῦν ὅσοι ἀντιτίθενται στὰ ἔργα τοῦ Διαβόλου: «Ὁ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγὼ ἐνίκησα καὶ ἐκάθισα μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ. Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις» [13].

 

Μὲ τὴν προσήκουσα τιμὴ καὶ πικρία 

Μοναχὸς Γαβριήλ




" Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια το βράδυ της Πέμπτης στην Ολομέλεια της Βουλής, o υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος (σημ. ημ.: ένθερμος υποστηρικτής του "γάμου" των ομοφυλοφίλων), ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης (σημ. ημ.: δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος πού συζεῖ μετά του "συντρόφου" του), η Ντόρα Μπακογιάννη (σημ. ημ.: καθώς και γνωστοί ομοφυλόφιλοι του καλλιτεχνικού χώρου) και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, πήγαν να γιορτάσουν την αποπεράτωση της ατζέντας που τους έχει δοθεί από τα διευθυντήρια της Δύσης."  

(Εφημ. Sportime)


Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

ΠΕΝΘΗ

Ἐκοιμήθη ὁ Ἐπίσκοπος
Φιλίππων
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
(1964-2024)

 


 

Κοιμήθηκε σήμερα, τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες (2:24 π.μ. ώρα Ελλάδος), στις ΗΠΑ ο λίαν αγαπητός και σεβαστός Επίσκοπος (Φιλίππων) Χρυσόστομος (κατά κόσμον Χρήστος Σύρος), σε ηλικία 60 ετών. Πρόκειται για εκλεκτό Κληρικό, τον οποίο γνώριζα από μικρό παιδί, είμαστε συνομίληκοι και μάλιστα οι γονείς του, Μαργαρίτα και Θωμάς Σύρος (μετέπειτα Μαριάμ μοναχή και Θεόκλητος μοναχός) μας στεφάνωσαν. Ο κοιμηθείς Ιεράρχης υπήρξε αδελφός της Ανδρώας Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Κουβαρά Αττικής, ο οποίος λόγω πολλών και σοβαρών προβλημάτων υγείας, τα οποία αντιμετώπισε με Ιώβειο υπομονή, διέμενε τα τελευταία χρόνια στην πατρική οικία του στην Αμερική. Διακρινόταν για την πνευματικότητά του, την διακριτικότητά του και την θερμουργό προσευχή του, μέσω της οποίας καθώς και με την αγαπητική του διάθεση βοηθούσε, πάρα την βεβαρυμένη κατάσταση της υγείας του, όσους επικοινωνούσαν μαζί του και ζητούσαν την πνευματική αρωγή του. Επίσκοπος χειροτονήθηκε την 1.12.1996 στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως Αθηνών. Είναι κατά σάρκα αδελφός του Σεβ. Μητροπολίτου Θηβών & Λεβαδείας κ. Ανδρέου. 

Το σκήνωμα του θα μεταφερθεί στην Ελλάδα και θα ενταφιαστεί στη Μονή της μετανοίας του. Δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί η ημέρα, λόγω της εκκρεμούς διαδικασίας της μετακομιδής. 

Ο Θεός να τον αναπαύσει μετά των Αγίων και να έχουμε την ευχή του. 

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ.

 

Δ.Ι.Κ.

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

 

Αυτοί είναι οι 175 Βουλευτές που έκαναν νόμο του Κράτους τον «γάμο» ομοφυλοφίλων

 


Με την ψήφο 175 Βουλευτών εκ των συνολικά 300 που συγκροτούν το σώμα της Ολομέλειας της Βουλής ψηφίστηκε, το βράδυ της 15ης Φεβρουαρίου 2024, η “ισότητα στον πολιτικό γάμο”, δηλαδή η επέκταση του πολιτικού γάμου και στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και η τεκνοθεσία. Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΧΙΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερία είπαν το “ΝΑΙ” για να γίνει νόμος του κράτους το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Να σημειωθεί ότι από το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπήρξαν 21 “ΟΧΙ” και 31 Βουλευτές επέλεξαν την αποχή διαφοροποιούμενοι από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, ενώ από το ΠΑΣΟΚ απείχαν 11 Βουλευτές. Αυτό δεν απέτρεψε το να υπερψηφιστεί το νομοσχέδιο το οποίο, οι υπέρμαχοι του, χαρακτήρισαν “κορυφαία μεταρρύθμιση”… Αναλυτικά τα ονόματα των 175 «μεταρρυθμιστών» (διάβαζε ολετήρων της Ελληνικής κοινωνίας, οικογένειας, παιδικών ψυχών):


ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΛΕΙΑΣ

ΑΓΑΠΗΔΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΚΡΙΤΑ ΕΛΕΝΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΧΑΪΑΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΣΙΑ) ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΧΑΪΑΣ

ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΑΡΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΕΛΕΝΗ – ΜΑΡΙΑ (ΜΙΛΕΝΑ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΑΥΓΕΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ-ΘΕΟΔΩΡΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΛΕΙΑΣ

ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΑΧΜΕΤ ΙΛΧΑΝ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ

ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ (ΕΦΗ) ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΒΑΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΒΑΤΣΙΝΑ ΕΛΕΝΗ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΒΕΣΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

ΒΕΤΤΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΒΛΑΧΑΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΕΒΑΣΤΗ (ΣΕΒΗ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΑΝΙΩΝ

ΒΟΥΛΤΕΨΗ ΣΟΦΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΒΡΟΥΤΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΓΙΑΝΝΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

ΓΑΒΡΗΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ

ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ ΟΛΓΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΡΤΗΣ

ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΔΩΝΙΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ (ΝΑΝΤΙΑ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΑΘΗΝΩΝ

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΓΚΟΛΙΔΑΚΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΝΑΓΙΑ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΔΕΛΗΚΑΡΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΔΕΝΔΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΒΡΟΥ

ΔΗΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

ΔΟΥΔΩΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΔΟΥΡΟΥ ΕΙΡΗΝΗ (ΡΕΝΑ) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΝΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΖΑΜΠΑΡΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ (ΜΙΛΤΟΣ) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΖΑΧΑΡΑΚΗ ΣΟΦΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α’ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΤΑΚΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ (ΧΑΡΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΘΡΑΣΚΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΡΑΝΙΑ) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΙΑΤΡΙΔΗ ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΚΑΙΡΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ-ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΗΛΕΙΑΣ

ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΚΑΠΕΤΑΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΑΡΙΣΗΣ

ΚΑΠΠΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α’ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕΡΡΩΝ

ΚΑΡΑΜΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Α’ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΩΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΒΟΙΑΣ

ΚΑΡΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΗΛΕΙΑΣ

ΚΑΤΣΑΦΑΔΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΥΒΟΙΑΣ

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ (ΣΙΜΟΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΒΟΙΑΣ

ΚΕΛΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΑΡΙΣΗΣ

ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΝΙΚΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΕΦΑΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ (ΤΖΩΡΤΖΙΑ) ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΟΛΓΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΚΙΚΙΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΛΑΡΙΣΗΣ

ΚΟΝΤΟΤΟΛΗ ΜΑΡΙΝΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ (ΠΑΡΙΣ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΝΕΟΚΛΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

ΚΥΡΑΝΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΖΩΗ ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΚΩΤΣΗΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β΄ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΚΩΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ

ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΛΙΑΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β΄ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΛΙΒΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΛΙΝΟΥ ΑΘΗΝΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΛΙΟΥΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ-ΜΙΧΑΗΛ (ΓΙΑΝΝΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΛΥΤΡΙΒΗ ΙΩΑΝΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΜΑΚΡΗ ΖΩΗ (ΖΕΤΤΑ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΜΑΛΑΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΜΑΜΟΥΛΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ (ΧΑΡΗΣ) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΜΑΝΗ-ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΝΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΙΕΡΙΑΣ

ΜΑΝΤΖΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΑΝΙΩΝ

ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΜΕΪΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΔΟΜΝΑΜΑΡΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΜΟΥΛΚΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΘΕΟΔΩΡΑ (ΝΤΟΡΑ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΑΝΙΩΝ

ΜΠΑΡΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

ΜΠΙΑΓΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΜΠΙΜΠΙΛΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΠΟΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β΄ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΛΕΙΑΣ

ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΚΑΤΕΡΙΝΑ) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΔΡΑΜΑΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α’ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΘΩΜΑΪΣ (ΤΖΙΝΑ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΧΑΪΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ (ΜΙΧΑΛΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ

ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΝΙΚΟΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΠΑΛΙΟΥΡΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΚΑΤΕΡΙΝΑ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΑΧΑΪΑΣ

ΠΑΠΑΑΣΥΡΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ (ΦΡΕΝΤΥ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΘΕΟΦΑΝΗΣ (ΦΑΝΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΑΠΠΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΠΑΠΠΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΑΠΠΑΣ ΠΕΤΡΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΙΛΚΙΣ

ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΙΛΚΙΣ

ΠΑΡΠΕΡΚΑ ΘΕΟΠΙΣΤΗ (ΠΕΤΗ) ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΛΑΚΙΩΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

ΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ (ΓΙΩΤΑ) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

ΡΑΠΤΗ ΕΛΕΝΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΡΑΠΤΗ ΖΩΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (ΘΟΔΩΡΟΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΑΡΑΚΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

ΣΕΝΕΤΑΚΗΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ (ΣΤΡΑΤΟΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΚΟΝΔΡΑ ΑΣΗΜΙΝΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ

ΣΚΡΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΣΚΥΛΑΚΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΣΟΥΚΟΥΛΗ-ΒΙΛΙΑΛΗ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΗ (ΜΑΡΙΛΕΝΑ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

ΣΠΑΝΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΠΕΤΡΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΠΑΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ (ΤΕΛΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ

ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΚΑΤΕΡΙΝΑ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΣΤΑΜΕΝΙΤΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΛΛΗΣ

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΣΤΥΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΡΤΗΣ

ΣΥΡΕΓΓΕΛΑ ΜΑΡΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑΓΑΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

ΤΑΣΟΥΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΤΖΑΚΡΗ ΘΕΟΔΩΡΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΕΛΛΗΣ

ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Α’ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΖΟΥΦΗ ΜΕΡΟΠΗ ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΤΡΑΓΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΡΙΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΣΙΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ

ΤΣΙΛΙΓΓΙΡΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ (ΣΠΥΡΟΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΞΑΝΘΗΣ

ΤΣΙΜΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΦΑΜΕΛΛΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΦΟΡΤΩΜΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

ΦΩΤΗΛΑΣ ΙΑΣΩΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΧΑΪΑΣ

ΦΩΤΙΟΥ ΘΕΑΝΩ ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΧΑΡΙΤΣΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (ΑΛΕΞΗΣ) ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕΡΡΩΝ

ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΚΩΣΤΗΣ) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β1′ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ – ΝΕΦΕΛΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ ΡΑΛΛΙΑ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Β3′ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ (ΜΑΝΩΛΗΣ) ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Α’ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Β2′ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

orthodoxianewsagency