Translate

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019


ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΝ

Δύο βαρυσήμαντες ἐπιστολές
τοῦ Μητροπολίτου τῆς "Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος" Κυθήρων κ. Σεραφείμ




Α 
          Τό ὑπ’ ἀριθμ.
308/29-5-22019 γγραφον


 Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε, εὐλογεῖτε.

Μετά τό πέρας τῶν Συνεδριῶν τς ερᾶς μῶν Συνόδου τοῦ λήγοντος μηνός Μαΐου .. προάγομαι εὐσεβάστως νά καταθέσω ἐνώπιον μῶν καί τοῦ Σεπτοῦεροῦ Σώματος τήν ἀκόλουθον
ἐναγώνιον ἀνησυχίαν μου.

μολογουμένως πρόσκλησις τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οκουμενικοῦ Πατριάρχου κκ.ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ διά τόν γκαινισμόν τοῦ Κέντρου Γεροντολογίας τῆς Ἱερᾶς ρχιεπισκοπς θηνῶν νεποίησε γαθήν ἐντύπωσιν καί παρέσχε τήν καλήν εκαιρίαν ἀποκαταστάσεως ἀγαθῶν σχέσεων καί γαστῆς ν Κυρίῳ κοινωνίας τῆς γιωτάτης μῶν ρχιεπισκοπς μετά τοῦ Πρωτοθρόνου Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, πειτα ἀπό τήν παγεράν ἀτμόσφαιραν καί τά γεγονότα τοῦ παρελθόντος κτωβρίου. «δού δή τί καλόν ἤ τί τερπνόν, ἀλλ’ ἤ τό κατοικεῖν ἀδελφούς πί τό ατό» (Ψαλμ. ρλβ’ 1).

μως, Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε, κατά τήν ταπεινήν μου ποψιν, ἀλλά καί κατά τήν γνώμην λλων ἁγίων Ἀδελφν, γένοντο κατ’ ατάς ργώδεις καί σύντονοι προσπάθειαι καί σπευσμέναι, ἴσως, κινήσεις τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν α) πί τῶν Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων καί β)πί τῶν Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων, κεχωρισμέναι καί ἀπό κοινο, προκειμένου νά τοποθετηθἑκατέρα τούτων καί ἀμφότεραι διά κοινοῦ κειμένου πί τοῦ φλέγοντος Οκρανικοῦ ζητήματος καί εἰσηγηθσιν ἁρμοδίως τά προσήκοντα τῇ ερᾷ μῶν Συνόδῳ. Συσκέψεις πί συσκέψεων ντός τοῦ τριημέρου τς ν θήναις παραμονῆς τοῦ Παναγιωτάτου Οκουμενικοῦ Πατριάρχου.

Δέν χω πευθύνους πληροφορίαςκ τῶν συσκέψεων καί συνδιασκέψεων ατῶν. Ἠκούσαμεν μόνον ν Συνόδῳ τήν εδησιν παρά τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς κ.Παντελεήμονος, Συνοδικοῦ Συνδέσμου μετά τῆς Συνοδικῆς πιτροπς πί τῶν Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων, ὅτι λλογιμώτατος κλάσιος Φειδς, μότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου καί Μέλος τῆς ν θέματι Ἐπιτροπς, καμε εἰσήγησιν πέρ τῆς Ατοκεφαλίας τς «νέας Οκρανικῆς κκλησίας».

μολογῶ ὅτι μέ ξέπληξε δυσμενς πληροφορία ατή, Μακαριώτατε, διά τό βεβιασμένον τῆς ἐντός τριημέρουξαγωγῆς συμπερασμάτων καί πορισμάτων πό τῶν ν λόγῳ Συνοδικῶν πιτροπν. Ἐγεύθην τῆς πικρίας, τῆς ποίας καί Ὑμεῖς γεύθητε τόν παρελθόντα Ὀκτώβριον, ὅταν τό ΣτΕσπευσε νά ξαγάγῃ χαριστικήν ἀπόφασιν διά τόν Παναγιώτατον Πατριάρχην μας, σχετικῶς μέ τήν πόθεσιν τοῦ εροῦ Ναοῦ καί τοῦ κτήματος Προμπονᾶ. «Καί δού πλεῖον (Προμπονᾶ) ᾦδε» (πρβλ. Λουκ. ια’ 31-32).

ξ ρχς μετέρα τοποθέτησις καί σύστασις πί τοῦ Οκρανικοῦ θέματος το καί εναι νά ἐξετασθκαί θεωρηθῇ ἀπό πάσης πλευρᾶς τό φλέγον καί περίπλοκον ατό ζήτημα πό τῶν ν θέματι ἁρμοδίων Συνοδικῶν Ἐπιτροπν, πό τῆς Διαρκος ερᾶς Συνόδου καί ν τέλει πό τς Σεπτς εραρχίας μν, τις καί θά ἀποφανθ σχετικῶς ν μυστικῇ ψηφοφορί, ἀφοῦ γίνσυνολική θεώρησις τοῦ ὅλου ατοῦ προβλήματος καί μελετηθον πισταμένως παντα τά σχετικά γγραφα καί πομνήματα.

Ταπεινῶς φρονῶ ὅτι τό πολυδαίδαλον καί πολύπλοκον ατό θέμα τοῦ Οκρανικοῦ Ατοκεφάλου, εἰς ος καί δι’ οὗ τρόπου χορηγήθη, χρῄζει πολλῆς καί μπεριστατωμένης μελέτης, θερμῶν καί κατανυκτικῶν προσευχῶν καί πρωτίστως τοῦ τηλαυγος φωτισμοῦ τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Δέν εναι δυνατόν εἷς λαϊκός, ὅσην λιπαράν πιστημονικήν καί θεολογικήν γνῶσιν καί ἄν χῃ, νά ποφανθἐφνός τόσον εὐαισθήτου κανονικοῦ καί κκλησιολογικοῦ ζητήματος, ὅταν μάλιστα κοινώνητοι – σχισματικοί, καθῃρημένοι καί ἀναθεματισμένοι Ἐπίσκοποι «χειροτόνησαν», μετά τάς ὡς νω σοβαρωτάτας κκλησιαστικάς ποινάς, τέρους «Ἐπισκόπους» καί «Κληρικούς». Σέβομαι τήν προσωπικότητα καί τήν πιστημονικήν κρίσιν τοῦ λλογ. Καθηγητοῦ κλασίου Φειδᾶ, ἀλλά θεωρῶ ὅτι δέν εναι φρόνιμον καί λυσιτελές νά περιορισθμεν εἰς τήν γνώμην ἑνός καί μόνου σοβαροῦ κατά τά λλα πιστήμονος. Τοσοτον μάλιστα, καθ’ ὅσον τερος συνάδελφος ατοῦ μότιμος Καθηγητής, ὁ Ἐλλογιμώτατος κ.Παναγιώτης Μπούμης τῆς δρας τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου, χει ἀλλοίαν τοποθέτησιν πί τοῦ Οκρανικοῦ ζητήματος.

Πρός δέ τούτοις πιτραπήτω μοι νά πιστεύω ὅτι χρῄζει περαιτέρω ρεύνης καί ξετάσεως τό ὡς εἴρηται Κανονικοῦ καί Ἐκκλησιολογικοῦ χαρακτρος θέμα, διό καί εσεβάστως ποβάλλω δύο εἰσέτι σχετικά μελετήματα, τά ὁποῖα μοί ἀπεστάλησαν προσωπικῶς καί δέν γνωρίζω άν πεβλήθησαν πισήμως τ ερᾷ ἡμῶν Συνόδπρός νημέρωσιν καί σφαιρικήν θεώρησιν πί τοῦ ὅλου Οκρανικοῦ προβλήματος πό τῶν Σεβασμιωτάτων ποστολέων ατῶν. Πρόκειται, ἀφἑνός, διά τό 23σέλιδον πόμνημα τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Βιδυνίου κ.Δανιήλ τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας (τό ὁποον, ὡς γράφει, χει καταθέσει προηγουμένως εἰς τήν οἰκείαν Πατριαρχικήν Σύνοδον) καί, ἀφ τέρου, διά τήν 4σέλιδον πιστολήν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μπορίσπολ καί Μπροβαρί, Πρωτοσυγκελλεύοντος τῆς Οκρανικῆς Ὀρθοδόξου κκλησίας, τς Προεδρευομένης πό τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οκρανίας κ.Ὀνουφρίου. Ἀμφότερα εναι ξιόλογα καί περισπούδαστα κείμενα ἱστορικο, κανονικοῦ καί ἀπεικονιστικοῦ τῆς ἐνεστώσης κκλησιαστικῆς καταστάσεως νδιαφέροντος, τά ὁποῖα, τιθέμενα π’ ὄψιν τῶν ὡς νω Συνοδικῶν πιτροπν, δύνανται νά διαφωτίσουν τι περισσότερον καί ἐναργέστερον τό συζητούμενον θέμα.

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

δόθη ἡ ἐντύπωσις εἰς κκλησιαστικούς κύκλους κ τς θερμῆς ποδοχῆς τοῦ Παναγ. Οκουμενικοῦ Πατριάρχου κκΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, προδραμοσα ὅλων τῶν λοιπῶν κατά τόπους Ατοκεφάλων κκλησιῶν, αἱ ποῖαι διατηρον σοβαράς ἐπιφυλάξεις καί ἀντιρρήσεις πί τοῦ Κανονικοῦ καί κκλησιολογικοῦ προβλήματος τούτου, χωρεεἰς ποδοχήν τῆς πί τοῦ Οκρανικοῦ δεδηλωμένης θέσεως τοῦ Οκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί πολείπεται πλέον ἡ πίσημος πικύρωσις ατῆς πό τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας μῶν τόν προσεχκτώβριον. «Στμεν καλῶς, στμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν», Μακαριώτατε. Μέχρι πρότινος, πρό τῆς λεύσεως τοῦ Παναγιωτάτου, ἴσχυε κατά τεκμήριον ἡ ρχή : «σπεδε βραδέως». Εκτέον εναι νά μή ἀποστῶμεν ατς τῆς γραμμῆς πό τό κράτος πιεστικῶν κινήσεων καί πειθαναγκασμο. Ἐάν ἡ πόθεσις Προμπονεναι σοβαρόν κανονικόν θέμα καί συνιστντικανονικήν εἰσπήδησιν ες τέραν κκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν, τό Οκρανικόν πρόβλημα εναι ζήτημα ἀσυγκρίτως μείζονος κανονικς σημασίας, ἀφορῶν εἰς τόν κλονισμόν τς ερήνης, τῆς ἑνότητος καί τς εροκανονικῆς τάξεως τῆς Οκρανικς Ὀρθοδόξου κκλησίας καί συμπάσης τῆς ρθοδόξου κκλησίας.

ς μή μηκύνω τι πλέον τόν λόγον, λλά νά μοῦ ἐπιτραπῆ συγκλείων τήν παροσαν πιστολικήν ἐπικοινωνίαν μας, νά σταθπ λίγον εἰς τήν ἐνημέρωσιν, τήν ὁποίαν κάματε εἰς τήν ΔιαρκἹεράν Σύνοδόν μας, τήν πομένην τῆςποδοχῆς τοῦ Παναγιωτάτου Πατριάρχου ες τήν εράν ρχιεπισκοπήν θηνν. Μεταξύ ἄλλων επατε εἰς τόν Οἰκ. Πατριάρχην μας, νά μή δώσῃ τό Οκουμ. Πατριαρχεῖον τό ὄνομα τῆς Βορείου Μακεδονίας εἰς τήν μέχρι σήμερον σχισματικήν «κκλησίαν» τῶν Σκοπίων, ἀλλά μετά τήν ἀπόδοσιν τῆς Ατοκεφαλίας εἰς ατήν νά τήν ὀνομάσῃ Ατοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἀχρίδος.

Συγχωρήσατέ μοι δύο τινα νά πισημάνω π’ ατῆς τῆς προτάσεως. Ἄν γίνῃ ἡ ἀποδοχή καί πό τῆς λλαδικῆς μῶν Ἐκκλησίας τοῦ Οκρανικοῦ Ατοκεφάλου ὡς ὁρίζει κδοθείς Πατριαρχικός Τόμος, θά προκύψῃ ὅτι δέν χομεν ντίρρησιν νά κκλησιαστικοποιηθον καί οἱ σχισματικοί τῶν Σκοπίων, ἀφοῦ τά γεωπολιτικά σχέδια καί α ἰσχυραί δυνάμεις ατό παιτον (ατό εναι τό ἕνα) καί ὅτι συμφωνοῦμεν μέ τήν ἀναγνώρισίν των ὡς Ατοκεφάλου κκλησίας τς Ἀχρίδος (τό δεύτερον). μως, νταθα ἀναφύονται δύο μεγάλα προβλήματα καί ρωτήματα : 1. Τό Πατριαρχεῖον Σερβίας ποδέχεται ατήν τήν λύσιν καί χει διερευνηθ εἰς βάθος τό πρόβλημα τοῦ σχίσματος τς «Ἐκκλησίας» τῶν Σκοπίων; τό να. Καί 2. Κατά πόσον δύνανται πασαι αἱ κατά τόπους Ατοκέφαλοι Ὀρθόδοξοι κκλησίαι, αἱ ποῖαι ντιμετωπίζουν ὡς σχισματικήν τήν «κκλησίαν» τῶν Σκοπίων, νά δεχθον τήν κανονικήν ἀποκατάστασίν της, καί μάλιστα πό τόν τίτλον τῆς κκλησίας τῆς χρίδος, τόν ὁποῖον φέρει κανονικῶς πολύαθλος καί μαρτυρικός ρχιεπίσκοπος Ἀχρίδος κ.ωάννης, τόν ὁποῖον παγκοίνως ποδέχονται καί ἀναγνωρίζουν ὡς Κανονικόν πασαι αἱ κατά τόπους Ὀρθόδοξοι Ατοκέφαλοι Ἐκκλησίαι; Μέ λλα λόγια θά ἐπαναληφθῇ τό ν τῇ Οκρανί γενόμενον προσφάτως κανονικόν ἀτόπημα: Νά ἀποχαρακτηρισθκαί νά «ξεβαπτισθῇ», κατά τό κοινῶς λεγόμενον, ὁ κανονικῶς κεχειροτονημένος καί ἐνθρονισμένος Μητροπολίτης ἤ Ἀρχιεπίσκοπος, μέ πόφασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, παυόμενος δηλονότι κ τῶν ποιμαντικῶν καί διοικητικῶν εὐθυνῶν ατοῦ καί ἀντικαθιστάμενος δίκην Νομάρχου ἤ Περιφερειάρχου πό τέρου, ἀνήκοντος μέχρι τότε εἰς τήν παράταξιν τῶν σχισματικῶν καί ἀκοινωνήτων καί φέροντος πλέον τόν ατόν τίτλον, ἐνερίσκονται ν διαφωνίᾳ πρός τοτο αἱ λοιπαί Ατοκέφαλοι Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι. Τί λυπηρότερον τούτου!

Καί διά νά δώσω, ν κατακλεδι, μίαν ἀπάντησιν εἰς τυχόν σκανδαλισθέντας δελφούςκ τῆς πουσίας μου πό παρατεθέν πίσημον Γεῦμα πό τῆς ερᾶς μῶν Συνόδου πρός τιμήν τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ μῶν Πατριάρχου σημειώνω τό ξς : ντωςλυπήθην κ τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ Παναγιώτατος, παρά τήν καθολικήν διαφωνίαν καί πιφύλαξιν πασῶν τῶν Ατοκεφάλων Ἐκκλησιῶν διά τήν οτω πως δοθεῖσαν Ατοκεφαλίαν ν τῇ Οκρανί, μμένει νυποχωρήτως εἰς τήν ληφθεῖσαν ἀπόφασιν, πειρώμενος παντί τρόπνά μεταπείσῃ καί προσεταιρισθῇ ταύτας. σαύτως, δοκίμασα βαθεῖαν λύπην καί πικρίαν κ τῆς ναγνωρίσεως τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων ὡς κράτος «Βορείου Μακεδονίας» καί πό τοῦ Παναγιωτάτου Πατριάρχου καί τῆς προθέσεώς του νά ἀναγνωρισθῇ, ὡς Ατοκέφαλος ἡ σχισματική «κκλησία» τῶν Σκοπίων, σάν νά μή συνέβη τίποτε διά τήν καθόλου Ἁγίαν μας κκλησίαν κ τῆς παρομοίας περιπτώσεως τοῦ λεγομένου Οκρανικοῦ ζητήματος.

Σεῖς πρό καιρο, Μακαριώτατε, ὅταν κλήθητε πό τοῦ Σεβασμιωτάτου γίου Μαρωνείας διά τούς ορτασμούς τῆς 100ετίας πό τῆς πελευθερώσεως τῆς Θράκης, πηρεασθέντες κ τῆς ποδοχῆς πό τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου τοῦ κπροσώπου τς Κυβερνήσεως τῶν Σκοπίων ὡς ἐκπροσωποντος τό Κράτος τῆς «Βορείου Μακεδονίας», επατε ες τόν ἅγιον Ἀδελφόν ὅτι πρεπε ν σώματι νά εχον ποβάλῃ τήν παραίτησίν των οἱ τς Βορείου Ἑλλάδος Μητροπολται, διαμαρτυρόμενοι διά τοτο.

Ἡ ταπεινότης μου ν λύππολλῇ διά τε τόν πίσημον χαρακτηρισμόν κ Πατριαρχικῶν χειλέων τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων ὡς κράτους τς «Βορείου Μακεδονίας» καί τήν πρόθεσιν ἀποδόσεως τῆς Ατοκεφαλίας εἰς τούς σχισματικούς τῶν Σκοπίων κρινε ταπεινῶς ὅτι δέν θά ἦτο θεάρεστος συνευωχία καί νταλλαγή φιλοφρονήσεων, ὅταν ἡ Κανονική κκλησία τῆς Οκρανίας μέ τόν Μακαριώτατον Προκαθήμενόν της κ.Ὀνούφριον, τούς 90 Ἀρχιερες, τάς 12.500 νορίας, τάς 250 Ἱεράς Μονάς μέ τάς 5 χιλιάδας τῶν μοναζόντων καί τά κατομμύρια τῶν πιστῶν εναι λίαν ἐμπερίστατος ερισκομένη ν διωγμῷ. Διά τοτο πέλεξα ἡ ἀπουσία μου νά ποτελέσῃ μίαν σιωπηράν διαμαρτυρίαν δι’ ὅλα τά νωτέρω, χωρίς ατό νά σημαίνσέβειαν καί περιφρόνησιν πρός τό πρόσωπον τοῦ Παναγιωτάτου,

πί δέ τούτοις, ἀσπαζόμενος μᾶς ν Κυρίκαί ξαιτούμενος τάς Πρωθιεραρχικάς μῶν εὐχάς, διατελῶ,

Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ
Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ



Β

Τό ὑπ’ ἀριθ. 396/23-7-2019 γγραφον

Μακαριώτατε ἅγιε 

Πρόεδρε,

Εὐλογεῖτε˙

Εὐσεβάστως προάγομαι νά ναφέρω Ὑμῖν καί τῇ περί Ὑμᾶς ερᾷ ἡμῶν Συνόδῳ τά κάτωθι:

1. Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ εἰς δήλωσίν Του πρός τό πλήρωμα τῆς «νέας Ατοκεφάλου κκλησίας τς Οκρανίας», δημοσιευθεῖσαν εἰς τήν ἱστοσελίδα «Ρομφαία», διαβεβαιώνει τούς κεῖσε χριστιανούς περί τό ὅτι αἱ κατά τόπους Ατοκέφαλοι κκλησίαι καί πρώτη ξ ὅλων κκλησία τῆς Ἑλλάδος, θά ἀναγνωρίσουν τήν «νέαν Ατοκέφαλον Ἐκκλησίαν» ατῶν.

Καί ὅσον ἀφορᾷ μέν εἰς τάς ἄλλας Ατοκεφάλους Ὀρθοδόξους κκλησίας εναι δικόν των θέμα. Ἡ βεβαία πληροφορία τοῦ Παναγιωτάτου, ὅμως, διά τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος πόθεν ἀρύεται; Συγχωρήσατέ με, Μακαριώτατε, ἡ ρώτησίς μου, ἡ ποία μβάλλει νησυχίας καί εἰς πολλούς λλους ρθοδόξους πιστούς, Κληρικούς, Μοναχούς καί Λαϊκούς, οδόλως χει ριστικά κίνητρα, λλά καλοπίστως καί ελαβῶς διερωτᾶται τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τί μεσολάβησε διά νά ὁμιλῇ μετά βεβαιότητος ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης καί νά προδιαγράφῃ τήν κβασιν τοῦ κανθώδους τούτου ζητήματος;

2. Κατά τήν προλαβοσαν Συνεδρίαν τῆς ΔΙΣ τς 26ης ουνίου.. ἡ ερά ἡμῶν Σύνοδος κατήρτισε τά θέματα τῆς μερησίας διατάξεως τῶν Συνεδριῶν τῆς Τακτικῆς εραρχίας τοῦ προσεχος κτωβρίου (ἀπό 8ης ως 11ης κτωβρίου 2019). Εἰς τά θέματα ἡμερησίας διατάξεως τῶν ὡς νω Συνεδριῶν τς Ι.Σ.Ι. δέν συμπεριελήφθη καί τό θέμα τῆς ναγνωρίσεως μή πό τῆς λλαδικῆς μῶν Ἐκκλησίας τς καθ’ ὅν τρόπον καί εἰς ος δόθη ἡ Ατοκεφαλία ν Οὐκρανίᾳ «νέας Ατοκεφάλου κκλησίας» πό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἄν καί εχεν ἀποφασισθν ἀρχῇ τῆς νεστώσης 162ας Συνοδικς Περιόδου, προτάσει Ὑμῶν τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου Ατῆς, ἡ συζήτησις τοῦ θέματος ατο.

Εἰς ρώτησιν μου πρός τήν Μακαριότητά Σας διατί συνέβη τοτο, νῶ ἀπεφασίσθη πό τῆς Δ.Ι.Σ. ἡ παραπομπή τοῦ Οκρανικοῦ τούτου ζητήματος εἰς κτακτον σύγκλησιν τῆς Ι.Σ.Ι., καί ἀργότερον, ὅταν πανεφέρθη τό θέμα, μεςπροτείνατε νά συζητηθ εἰς Συνεδρίαν τς Τακτικς Συνελεύσεως τῆς Σεπτς εραρχίας κατά τόν προσεχῆ Ὀκτώβριον, δώκατε τήν ἀπάντησιν ὅτι Σᾶς συνεβούλευσε κάποιος Καθηγητής Πανεπιστημίου (χωρίς νά ἀναφέρητε τό ὀνοματεπώνυμον ατο) ὅτι δέν νομιμοποιεῖται ἡ ἡμετέρα Ι.Σ.Ι. νά λάβῃ πόφασιν περί ἀναγνωρίσεως μή τοῦ Οκρανικοῦ Ατοκεφάλου, καθ’ ὅσον μάλιστα οδεμία ἄλλη Ατοκέφαλος κκλησία πραξε τοτο. Ὅμως, δέν πρέπει νά διαφεύγῃ τῆς προσοχῆς μας ὅτι, νκαμμία ἄλλη Ατοκέφαλος κκλησία δέν κρινεν πισήμως τό ζήτημα τς Ατοκεφαλίας ν Οκρανίᾳ, παρά τατα ἅπασαι δέν ποδέχονται ν τῇ λειτουργικπράξει τό γενόμενον, ὅπερ καί θεωρεῖται ὡς τό μεῖζον. Οδεμία μνημονεύει ν τοῖς Διπτύχοις τόν ἀνυψωθέντα εἰς «Προκαθήμενον τῆς Οκρανικῆς Ατοκεφάλου κκλησίας».

3. π’ ατοῦ συγχωρήσατέ μοι νά παρατηρήσω δύο τινά :
α) Ἐπί τῆς προτάσεως ατῆς τοῦ Ἐλλογιμωτάτου κ.Καθηγητοῦ δέν ἀπεφάσισε θετικῶς ρνητικῶς ἡ Δ.Ι.Σ., ἀλλ’ ἁπλῶς νεκοινώθη ατη φ μῶν ὡς ληφθεῖσα πόφασις καί β) Ἡ πόδειξις ατή εναι ελογοφανής καί κατά τήν ταπεινήν μου ντίληψιν νέχει σοφιστικήν καί ὄχι σοφήν θεώρησιν τοῦ φλέγοντος ατοῦ ζητήματος.
ς μοῦ πιτραπ π’ ατοῦ νά δώσω τάς κολούθους ξηγήσεις: Ἡ Σεπτή ἡμῶν εραρχία, κατά τήν ρχικήν πόφασιν τς ἐνεστώσης Δ.Ι.Σ., δέν θά ξήταζε τό θέμα ἄν τό Οκουμενικό Πατριαρχεῖον χει τό δικαίωμα νά χορηγῇ τήν Ατοκεφαλίαν εἴς τινα Ἐκκλησιαστικήν Ἐπαρχίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου (π.χ. εἰς μερικήν, Αστραλίαν τερον κράτος παγόμενον εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πρωτοθρόνου Οκουμενικοῦ Πατριαρχείου), θέμα τό ὁποῖον εναι πολύτως λελυμένον καί διά τό ὁποῖον εναι σαφέστατα σύμφωνον τό ερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καί ερῶν Κανόνων.

Τό ὀξύτατον κανονικόν πρόβλημα εναι ὅτι ἡ Ατοκεφαλία δόθη πό τοῦ Οκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς δύο παρατάξεις σχισματικν, ἀναθεματισμένων καί καθῃρημένων, ἐνῷ ὁ νέος «Προκαθήμενος τῆς Ατοκεφάλου Οκρανικῆς κκλησίας κ.πιφάνιος» δέν χει κανονικήν Ἱερωσύνην καί Ἀρχιερωσύνην ὡς «χειροτονηθείς» πό τοῦ καθρημένου, ἀναθεματισμένου καί σχισματικοῦ «Πατριάρχου Κιέβου κ.Φιλαρέτου», ὡς παρομοίως καί πολλοί ἄλλοι «Ἀρχιερεῖς καί Ἱερες» τῶν ὡς εἴρηται δύο σχισματικῶν παρατάξεων ν Οκρανίᾳ. Καί τό σπουδαιότερον : Κανονικός Μητροπολίτης Κιέβου καί πάσης Οκρανίας κ.Ὀνούφριος «ἀπεχαρακτηρίσθη» πρό τῆς χορηγήσεως τῆς Ατοκεφαλίας εἰς τούς σχισματικούς τῆς Οκρανίας πό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί δέν εναι πλέον κατ’ ατόν ὁ Μητροπολίτης Κιέβου καί πάσης Οκρανίας, (ὡς άν το στρατηγός καί καθῃρέθη τοῦ ξιώματός του), νπαρά τατα ἅπασαι αἱ Ατοκέφαλοι καί γενικῶς αἱ κατά τόπους Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ατόν μέν ἀναγνωρίζουν ὡς τόν Κανονικόν Μητροπολίτην Κιέβου καί πάσης Οκρανίας, τήν δέ «νέαν Ατοκέφαλον Οκρανικήν Ἐκκλησίαν» γνοον καί παραθεωρον.

Απροβαλλόμεναι παρά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου αἰτιάσεις πρός τήν πό τόν Μητροπολίτην Ὀνούφριον Κανονικήν Ἐκκλησίαν περί τό ὅτι, νκλήθησαν πισήμως νά συναποτελέσουν μετά τῶν δύο σχισματικῶν παρατάξεων τήν Ατοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Οκρανίας ρνήθησαν, λογίζονται ὡς νίσχυροι, διότι δέν ἀπεδέχθησαν τήν πρόσκλησιν καθότι ὑφίστανται οἱ προμνημονευθέντες ἰσχυροί κανονικοί καί ἀποτρεπτικοί λόγοι, οἱ ποῖοι βαρύνουν τούς σχισματικούς, καθρημένους, ἀχειροτονήτους καί ναθεματισμένους «Κληρικούς», τούς συλλήβδην, αθωρεί καί παραχρμα, δι’ ἀποφάσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «ποκαθαρθέντας» καί «ἀποκατασταθέντας».

4. Ατή εναι, πιστεύω, ἡ ὠμή ἀλήθεια καί πραγματικότης, Μακαριώτατε καί ἅγιοι Πατέρες καί συνεπίσκοποι Ἀδελφοί. Ὁ Μακ. Ἀρχιεπισκόπος Τιράννων καί πάσης Ἀλβανίας κ.Ἀναστάσιος, διερμηνεύων τήν Ἀπόφασιν τῆς περί ατόν ερᾶς Συνόδου, εἰς τό ἀπό 14ης ανουαρίου 2019 ρχιεπισκοπικόν του Γράμμα πρός τήν Α.Θ.Π. τόν Οκουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον, διεκτραγῳδετό δρᾶμα τῆς Οκρανικῆς κκλησίας καί στιγματίζει τήν ξ κοινωνήτων, καθῃρημένων, ἀχειροτονήτων - καί δή τοῦ ὡς «Προκαθημένου τῆς Ατοκεφάλου Οκρανικς κκλησίας» φερομένου κ.Ἐπιφανίου -καί σχισματικῶν συγκροτηθεῖσαν «Ατοκέφαλον κκλησίαν», παραγκωνισθείσης τς κεῖσε κανονικῆς Οκρανικς κκλησίας πό τόν Μητροπολίτην Κιέβου κ.Ὀνούφριον.

Θεωρεῖται, λοιπόν, σοφιστική καί ὄχι σοφή θεώρησις τοῦ λλογ. κ.Καθηγητο, ἀφοῦ παραθεωρεῖ ἅπαντα τά ὡς νω, τά ὁποῖα προδήλως προσκρούουν εἰς τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας τῆς Ἁγίας μας κκλησίας, τό Κανονικόν Δίκαιον Ατῆς καί τήν ν Ατ εροκανονικήν τάξιν, καί

5. Ἡ Σεπτή μν εραρχία κατά τατα δέν θά στίαζε, προφανς, τήν προσοχήν Ατῆς εἰς τήν δυνατότητα καί τό δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά χορηγῇ τήν Ατοκεφαλίαν ες παρχίας Κράτη τοῦ Οκουμενικοῦ Θρόνου, ἀλλά ες τό ἄν ἡ κκλησιαστική κοινωνία τῆς λλαδικῆς μῶν Ἐκκλησίας κωλύεται ἤ μή κ τῆς οτω πως δοθείσης Ατοκεφαλίας ες σχισματικούς, ναθεματισμένους, καθρημένους καί ἀχειροτονήτους «πισκόπους» καί λοιπούς «Κληρικούς» καί συνεπς, ἄν Ὑμες, ὁ Μακ. Προκαθήμενος ατῆς ερουργοντες ὡς Πρωθιεράρχης καί Ἀρχιεπίσκοπος θηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος δύνασθε κ τῶν ερῶν Κανόνων νά μνημονεύητε εἰς τήν Μεγάλην Εἴσοδον καί τά Δίπτυχα ἤ καί τό βασικώτερον νά συλλειτουργῆτε μετά τοῦ «νέου Προκαθημένου» κ.Ἐπιφανίου. Ατό εναι τό οσιδες θέμα καί τό ζητούμενον. Καί ατό δέν δικαιοται ἁπλῶς, ἀλλεναι ποχρεωμένη νά τό κρίνῃ ἁρμοδίως καί ἀπαραιτήτως μέ ἱεροκανονικά κριτήρια ἡ ερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας μας.

πομένως ερά μῶν Σύνοδος τῆςεραρχίας, αρομένη εἰς τό ψος τῶν περιστάσεων, θά δει, συνερχομένη ἄνευπιβραδύνσεως τινος, νά επ ὡς ες νθρωπος, μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμο, ἀλλά καί τοῦ πιβεβλημένου ασθήματος εθύνης ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων, τό «οκ ἔξεστι παραβαίνειν τούς ερούς Κανόνας καί παραθεωρεῖν τήν κανονικήν τάξιν τς κκλησίας». Εἰς τοιατα κρίσιμα καί κατεπείγοντα θέματα ταπεινῶς φρονῶ ὅτι δέν χρειάζεται ἡ π’ ἀόριστον ναμονή καί ἡ τήρησις τοῦκκλησιαστικοῦ πρωτοκόλλου. Ἄλλωστε εναι γνωστόν ὅτι τά βλέμματα τῶν λοιπῶν Ατοκεφάλων κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εναι στραμμένα εἰς τήν Ἑλληνορθόδοξον Πατρίδα μας καί τήν Ἑλλαδικήν μας κκλησίαν, παρ’ ς τήν πιβεβλημένην κίνησιν καί πρωτοβουλίαν ἀναμένουν.

Μακαριώτατε, ἅγιοι δελφοί Συνοδικοί,

δη, σύν Θεῷ, τέλος Αγούστου λήγει ἡ ἐνιαύσιος Συνοδική θητεία τῆς παρούσης Συνοδικῆς περιόδου καί παραδίδομεν τήν σκυτάλην ες τούς πομένους Συνοδικούς μας δελφούς. Κατά τήν προσωπικήν μου ἐκτίμησιν τό ζήτημα τοῦ Οκρανικοῦ Ατοκεφάλου ἦτο τό βασικώτερο καί κυριώτερο θέμα τῆς ληγούσης ατῆς Συνοδικῆς Περιόδου. Μέ τήν ελογίαν Σας ἔκαμα μίαν σύντομον νασκόπησιν ατοῦ εἰς τήν παροσαν ἀναφοράν μου.

Παρά τά προηγηθέντα καί προαναφερθέντα κατέληξε τό θέμα ατό νά μήν συμπεριληφθες Ἡμερησίαν τινα Διάταξιν τῶν Συνεδριῶν τοῦ προσεχος κτωβρίου. Νά εναι ελογημένον. μως, ὡς λέχθη, ἡ παρά τατα διαβεβαίωσις τοῦ Παναγιωτάτου ὅτι ἡ Ἑλλαδική ἡμῶν Ἐκκλησία πρώτη θά ἀναγνωρίσῃ τό ν Οκρανίᾳ γενόμενον κανονικόν τόπημα τῆς εἰς τούς σχισματικούς δοθείσης Ατοκεφαλίας εναι λίαν ἀνησυχητικόν. Ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ εροῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας τῆς κκλησίας τς Ἑλλάδος καί μέ μίαν γνωμοδότησιν ἑνός καί ἄλλων Καθηγητῶν τοῦ Πανεπιστημίου εἰς τήν ρμοδίαν πιτροπήν Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Ζητημάτων εναι δυνατόν νά ἀποδεχθῇ τό γενόμενον ἡ Ἐκκλησία τς Ἑλλάδος καί νά προκύψῃ κκλησιαστική κοινωνία ἤ συλλειτουργία μετά τοῦ «Προκαθημένου τς νέας Ατοκεφάλου κκλησίας» καί τῶν σύν ατῷ; Εναι δυνατόν Ὑμεῖς ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος νά χητε, κπροσωποντες τήν Ἐκκλησίαν τς Ἑλλάδος, ἀναφοράν εἰς τά Δίπτυχα καί συλλειτουργίαν μετά τοῦ ὡς εἴρηται «Προκαθημένου»; Ατά τά ρωτήματα εναι καίρια καί πολύ κρίσιμα. Καί ἄς μοῦ πιτραπνά επω ὅτι φοβομαι ὅτι θά ἀποτελέσουν τήν πέτραν σκανδάλου καί τήν ἀφορμήν βαθέος σχίσματος ντός τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς κκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Θά εχωμαι κ μέσης καρδίας νά διαψευσθκαθ’ ὁλοκληρίαν εἰς τούς φόβους καί τάς προβλέψεις μου ατάς καί νά μή συμβῇ τίποτε τό λυπηρόν καί ὀδυνηρόν ες τούς κόλπους τς Ἁγιωτάτης μας κκλησίας. Ἡ ἀνησυχία καί ἀγωνία μοῦ καί πολλῶν ἄλλων Κληρικν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν κορυφοται.

Εδατε ὅτι «νέα Ατοκεφαλία» ἐδίχασε τά μέλη της καί «ὁ Πατριάρχης τοῦ Κιέβου Φιλάρετος» διέρρηξε «τόν χιτῶνα της». Δέν θά εναι ἄκρως λυπηρόν καί πώδυνον νά πικρατήσῃ ὁ διχασμός καί ἡ διαίρεσις εἰς τήν ἡμετέραν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, παρόμοιόν τι πρός τό Παλαιοημερολογητικόν σχίσμα; Εθε, εθε νά διαψευσθον οἱ φόβοι μου ξ ὁλοκλήρου.

ξαιτομαι, Μακαριώτατε, τήν συγγνώμην καί τήν νοχήν Σας διά τήν παρέμβασίν μου ατήν εἰς τό τόσον ἀκανθδες καί παρακεκινδυνευμένον ζήτημα. Τό θέμα ατό φοβομαι ὅτι θά ναστατώσῃ ὄχι μόνον τήν λλαδικήν μας κκλησίαν, ἀλλά καί σύμπασαν τήν Ὀρθοδοξίαν. Παρ’ ὅτι αἰσθάνομαι ὅτι θά θεωρηθῇ ὡς ἄχαρις καί φορτική ἡ κίνησίς μου ατή, ν τούτοις θέλω διά λόγους συνειδησιακούς νά ἀκουσθον, πρό τς λήξεως τῆς Συνοδικς μας θητείας, αἱ ἀγωνιώδεις νησυχίαι καί οἱ προβληματισμοί μου. Ὁ Παντογνώστης Κύριος καί Θεός μας γνωρίζει τά κίνητρα καί τάς προθέσεις μου καί εἰς ατό παναπαύομαι.

πί δέ τούτοις, ὑποσημειούμενος διατελ,

Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ



Δεν υπάρχουν σχόλια: