Translate

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Τζαμί στήν Ἀθήνα



Σαράντος Καργάκος:  

                    
Γιά τό τζαμί το Βοτανικο  

Τζαμί τοῦ Σουλτάν Ἀχμέτ ("μπλέ τζαμί") τοῦ 17 αἰῶνος, στήν Πόλη.


Μο ζητήθηκε πρό καιρο νά χω συμμετοχή σέ μιά συζήτηση γιά τό πό νέγερση τζαμί σέ μιά πρωινή κπομπή τς Δημόσιας Τηλεοράσεως. (λήθεια, κανείς ρμόδιος δέν σκέφθηκε τί σημαίνει ρος δημόσιος, ταν κφέρεται κατά θηλυκό γένος;). ρνήθηκα, προφασιζόμενος βαρηκοΐα. κυρία, μως, ταν πίμων καί μο πρότεινε νά σταλε συνεργεο στό σπίτι μου, που θά κάνω μιά δήλωση μέ τίς πόψεις μου καί δέν θά πάρξει πρόβλημα μπλοκς σέ διάλογο.


Δέχθηκα μέ βαρειά καρδιά. Τό συνεργε
ο (δύο εγενέστατοι κύριοι) λθαν στό σπίτι μου δύο ρες νωρίτερα καί μο επαν τι δήλωσή μου θά γίνει μόλις ρχίσει κπομπή. Μέ ζωσαν φίδια νησυχίας καί τούς επα νά τηλεφωνήσουν τι σέ διάλογο δέν μετέχω λόγω βαρηκοΐας. Φαίνεται, μως, τι ο δύο πολυθέλγητρες «συντονίστριες» σαν πιό βαρήκοες πό μένα καί μέ νέπλεξαν σ’ να διάλογο μέ πρόσωπα πού μο σαν γνωστα καί πού σέ καμμιά περίπτωση δέν εχα διάθεση ν’ ρχίσω διάλογο μαζί τους. Καί, μως, διάλογος ρχισε, πότε ναγκάστηκα νά γκαλέσω στήν τάξη ναν πό τούς συζητητές καί νά το συστήσω επρέπεια· καί κολούθως, στρεφόμενος προς τίς χαριτόβρυτες «συντονίστριες», τούς δήλωσα κοφτά τι παραβιάζουν κατάφωρα τή δημοσιογραφική δεοντολογία, διότι –παρά τή ρητή δέσμευσή τους- μέ ποχρέωσαν νά δημοσιοποιήσω κάτι πού ποτελε προσωπικό μου «δεδομένο».


κολούθως, παρακάλεσα τά δύο μέλη το συνεργείου νά πέλθουν. τσι φησα τό πεδίο λεύθερο στους συζητητές καί στις «κυρίες» νά πον , τι θέλουν. Πρόφθασα, μως, νά π μερικά πράγματα, πού εναι χρήσιμο νά διαβασθον, γιατί, πως μέ πληροφόρησαν, κάποιος πό τό «συνεργεο» μο καταλόγισε φανατισμό καί κάτι λλο βαρύτερο. δήλωσή μου -πως τήν θυμμαι- περιεχε τά κόλουθα ρωτηματικά σημεα:



Πρ
τον, σέβομαι τίς θρησκευτικές εαισθησίες καί τίς θρησκευτικές νάγκες παντός νθρώπου, λλ’ φελς διερωτμαι: σέ ποιούς θά νήκει θρησκευτικά τό ν λόγω τζαμί; Στους Σουνίτες στους Σιίτες; , μήπως, σέ κάποια λλη πό τίς δεκάδες μουσουλμανικές σέχτες; Ο νθρωποι ατοί δέν μπορον νά μονοιάσουν στις χρες τους καί θά μονοιάσουν στήν λλάδα; Μήπως πάρχει κίνδυνος νά χουμε φαινόμενα Βαγδάτης;


Δεύτερον,
ν μέραις κρίσεως, ταν δέν χουμε χρήματα νά πισκευάσουμε καί νά ποκαταστήσουμε τήν Μητρόπολη (15 χρόνια εναι γιαπί), μς περισσεύουν λεφτά γιά νά φτιάξουμε πολυτελές τζαμί;


Τρίτον, ποιά
κκλησία τν θηνν διαθέτει τήν οκοπεδική κταση πού θά διαθέτει τό πό νέγερση τζαμί; (πως μέ χουν πληροφορήσει πόστρατοι ξιωματικοί το Πολεμικο Ναυτικο, στό ποο νκε χρος, πρόκειται γιά μιά κταση 20-23 στρεμμάτων. σως νά κάνουν λάθος. λλά τό χρο τόν χω πισκεφθε καί εναι ξαιρετικά ερύς).


Τέταρτον,
εσερχόμενος στήν θήνα μέσω τς ερς δο καί τς Λεωφόρου Καβάλας, πρτα θά βλέπει τό τζαμί καί μετά τήν κρόπολη. Ποιά ντύπωση θά προκαλε στόν ξένον πισκέπτη, ταν θά βλέπει στίς πύλες τν θηνών τό συναθροισμένο πλθος τν μουσουλμάνων; φήνω τήν πάντηση στόν ναγνώστη.


Πέμπτον, πόσο κοστολογήθηκε
κχωρηθεσα πό τό Πολεμικό Ναυτικό οκοπεδική κταση; Καί ποιοί σαν ο πογράψαντες πολιτικοί καί στρατιωτικοί; Μήπως κάποιος ξ ατν φιλοξενεται πρέπει νά φιλοξενηθε στόν Κορυδαλλό; Διότι, πως, μο χουν κμυστηρευθε παλαιοί ξιωματικοί το Πολεμικο Ναυτικο, κταση δόθηκε «μπίρ παρά». Στό να πέμπτο τς ξίας της!


κτον, τό καί σοβαρώτερον: Τί θά συμβε ν κάποιος χριστιανός θρησκομανής κάποιος χουλιγκάνος τό κυρίως) κάποιος προβοκάτορας γράψει κάποια νύκτα κάτι ασχρό γιά τή μουσουλμανική θρησκεία φτιάξει μιά καρικατούρα το Μωάμεθ; Δέν θά ξεσηκωθε ναντίον μας λο τό σλάμ; δ ο γχώριοι βάρβαροι δέν σέβονται τά πιό ερά μας μνημεα καί θά σεβασθον τό τζαμί; Μήπως κάτι τέτοιες βλακώδεις προβοκατορικές νέργειες, θά δίνουν τό πρόσχημα στήν Τουρκία (διότι ατή οσιαστικά θά εναι διαφεντευτής το τζαμιο), νά πεμβαίνει στά σωτερικά μας; ς θυμηθομε τί γινε τό 1955 μέ κάποια ασχρογραφήματα στή φερόμενη σάν οκία το Κεμάλ στή Θεσσαλονίκη. Ξεσηκώθηκαν τά γνωμα πλήθη τς Πόλης καί φάνισαν καθετί χριστιανικό στήν Βασιλεύουσα. πό καταστήματα μέχρι τάφους.

Ἀνδριάντας τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη.

Καί κάτι πού δέν πρόφθασα νά π
: κούω νά λέγεται τι θά ναβαθμισθε περιοχή χάρη στό τζαμί. Ο λέγοντες ατό, χωρίς νά χουν πρόθεση νά κάνουν χιομορ, ατό τελικά πετυχαίνουν. ν θέλουμε ναβάθμιση τς περιοχς, θά μπορούσαμε στό χρο ατό νά μεταφέρουμε τόν κρυμμένο κάπου στό Ζάππειο νδριάντα το Καραϊσκάκη, πού δωσε στό χρο ατό τήν πρώτη του μάχη στήν ττική (Μάχη Χαϊδαρίου, 6-8 Αγούστου 1826) καί ποος τήν πόμενη χρονιά δωσε τή ζωή του γιά τήν λευθερία τν θηνν.


Καί κάτι σάν
πίλογος: Διαλαλομε urbi et orbi τι θήνα εναι πόλη πού γέννησε τή δημοκρατία. Ατός πού θεμελίωσε τή δημοκρατία ταν Κλεισθένης. νδριάντας το Κλεισθένη δέν πάρχει πουθενά στήν θήνα. Μήπως εναι καιρός νά στηθε κε πού πρόκειται νά φτιαχτε τό τζαμί; τσι ο ξένοι (καί ο ντόπιοι), πού φθάνουν στήν θήνα, θά θυμονται τι στήν πόλη ατή γεννήθηκε δημοκρατία καί χι τό… σλάμ!




Ο Κλεισθένης υπήρξε Αθηναίος πολιτικός του 6ου αι. π.Χ., της οικογένειας των Αλκμεωνιδών. Το 508-507 π.Χ. έθεσε τις βάσεις για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας.
Με το τέλος της τυραννίας του Πεισίστρατου, ανέλαβε να μεταρρυθμίσει το πολίτευμα της Αθήνας και να το καταστήσει δημοκρατικότερο. Γι' αυτό τον σκοπό διαχώρισε τους Αθηναίους σε δέκα (10) φυλές με δέκα-τέσσερις (14) δήμους η καθεμιά. Σε κάθε φυλή φρόντισε να ανήκουν πολίτες από διάφορες περιοχές της Αττικής και έτσι οι πλούσιοι ευγενείς έπαψαν να αποτελούν μόνοι τους μια ισχυρή τάξη και αναμίχθηκαν με τους υπόλοιπους πολίτες. Ο Κλεισθένης έδωσε όλη την εξουσία στην Εκκλησία του δήμου. Από αυτήν εκλέγονταν και οι δέκα στρατηγοί που διοικούσαν όχι μόνο το στρατό αλλά και το ίδιο το κράτος.
Επιπρόσθετα, η βουλή των 400, όργανο που θέσπισε ο Σόλωνας αντικαταστήθηκε από νέα βουλή με 500 βουλευτές. Αυτοί εκλέγονταν κάθε χρόνο με κλήρο 50 από κάθε φυλή. Έτσι, όλοι οι πολίτες είχαν πιθανότητα να γίνουν κάποτε βουλευτές. Έργο της βουλής ήταν να προετοιμάζει τα θέματα που θα συζητούσε η Εκκλησία του δήμου. Επίσης, ο Κλεισθένης, για να προστατέψει το νέο πολίτευμα, καθιέρωσε τον οστρακισμό. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σε ένα κομμάτι από σπασμένο αγγείο (όστρακο) το όνομα του πολιτικού που θεωρούσε πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Μετρούσαν κατόπιν τα όστρακα και εξόριζαν για 10 χρόνια όποιον είχε συγκεντρώσει 6 χιλιάδες όστρακα με το όνομά του. Έτσι γεννήθηκε στην Αθήνα η δημοκρατία, το πολίτευμα που δίνει σε όλους του πολίτες το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση του κράτους. Η δημοκρατία ήταν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις των αρχαίων Ελλήνων. Έτσι έπαψαν η συγγένεια και η καταγωγή να παίζουν ρόλο στην πολιτική ζωή της Αθήνας. Με το μέτρο αυτό ο Κλεισθένης "έδωσε την πολιτεία στον λαό", όπως έγραψε αργότερα ο Αριστοτέλης.

(Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1987.)




« Ὅποιος θέλει νά κουμαντάρη τούς Ἕλληνες πρέπει νά βαστάη ἕνα δισάκι γεμᾶτο, ὀμπρός τό Χριστό, πίσω τούς διαόλους καί στή μέση τό χρυσάφι.»


Γεώργιος Καραϊσκάκης
(1782-1827, ἥρωας τοῦ 1821)