Καί πάλι

ὁ Ἱερομ. π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς βάλλει κατά τῶν "παλαιοημερολογιτῶν"!

Μεγάλη θλίψη καί ἀπογοήτευση μᾶς προκάλεσε (καί) αὐτό τό σημερινό (11/2/2017) κήρυγμα τοῦ π. Εὐθυμίου, τό ὁποῖο ἀναρτήθηκε ἀτυχῶς καί σέ γνωστό ἱστολόγιο πρός σκανδαλισμό περισσοτέρων. Ὁλόκληρο λειτουργικό, ὑποτίθεται, κήρυγμα ἀφιερωμένο στήν πολεμική κατά τῶν παλαιοημερολογιτῶν! Δέν περιμέναμε ὅτι θά φθάναμε στό 2017 γιά νά ἀκούσουμε ἕναν ἀντι-οἰκουμενιστή Ἱερομόναχο νά ἐμπλουτίζει ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τά κηρύγματα καί τήν ἐπιχειρηματολογία τῶν μασώνων καί καινοτόμων Μελετίου Μεταξάκη καί Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου μέ νέα ἐπιχειρήματα καί θεωρίες κατά τῶν παλαιοημερολογιτῶν. Τό παλαιό ἡμερολόγιο πού ἐπί αἰῶνες χρησιμοποιοῦσε καί χρησιμοποιεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν τοπικῶν ἐκκλησιῶν μέχρι σήμερα ἀνά τόν κόσμο καί μάλιστα μεταξύ αὐτῶν τά Ἱεροσόλυμα, τό Σινᾶ καί τό Ἅγιον Ὄρος, κατά τόν π. Εὐθύμιο φέρει τά ἄνω κάτω, δημιουργεῖ ἀξεπέραστα προβλήματα στό Τυπικό καί προσβάλλει τίς Δεσποτικές ἑορτές τῆς Ὑπαπαντῆς καί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου! Τό ἀκούσαμε κι αὐτό! Πιό σχολαστικό κήρυγμα (περίσσευμα σχολαστικισμοῦ καί ὀρθολογισμοῦ) ὑπέρ τοῦ νέου ἡμερολογίου δέν ἔχουμε ξανακούσει καί μάλιστα ὡς λειτουργικό κήρυγμα! Λαλίστατος ὁ ἀγαπητός Ἱερομόναχος γιά τό ἀσυμβίβαστο τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς ἐντός τῆς Καθαρᾶς ἑβδομάδος καί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἐντός τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἐπικαλούμενος δικές του θεολογικές εὐρεσιτεχνίες (μᾶλλον βαρύγδουπες ἀθεολογησίες), ἄφωνος ὅμως γιά σοβαρά κανονικά προβλήματα, ὅπως αὐτό τῆς, ἀκριβῶς ἐξαιτίας τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ νέου ἡμερολογίου, ἐξαφανίσεως-καταργήσεως τῆς ὑπό τῆς Ἐκκλησίας θεσπισμένης Νηστείας, ὑπό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (τήν λεγομένη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων), ὅταν τό Πάσχα εἶναι ὄψιμο. Ὅπως δηλαδή συμβαίνει ὅταν τό Πάσχα πέφτει, κατά τό νέο ἡμερολόγιο, Μάϊο μήνα (φράση πού παλαιότερα χρησιμοποιοῦσαν οἱ χριστιανοί ὅταν ἤθελαν νά ἀναφερθοῦν σέ κάτι πού δέν εἶναι δυνατό καί νοητό νά συμβεῖ!). Αὐτό φαίνεται ὅτι δέν φέρνει "τά ἄνω κάτω" κι ἄς παραβιάζονται ἐκκλησιαστικές παραδόσεις καί Κανόνες, παρά μόνον, κατά τήν ἐφεύρεση τοῦ π. Εὐθυμίου, τοῦτο προκαλεῖ ὁ ἑορτασμός τῶν προαναφερθεισῶν Δεσποτικῶν Ἑορτῶν κατά τό παλαιό ἡμερολόγιο, δηλαδή ὅπως ἐπί αἰῶνες, κατ' αὐτόν λανθασμένως, τελοῦσε ἡ Ἐκκλησία! Μά τόση ἐμπάθεια καί προκατάληψη πιά! Μέχρι καί ὁ συνεορτασμός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου πού συμβαίνει κατά τό παλαιό ἡμερολόγιο, ἡ κατά τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό περίφημη "διπλή Πασχαλιά", κρίθηκε ἀπό τόν π. Εὐθύμιο ὡς ἀνάρμοστο! Τί κι ἄν ἐπί αἰῶνες σέ πολλά μέρη οἱ ὀρθόδοξοι λαοί θεωροῦσαν αὐτή τήν σύμπτωση ἰδιαιτέρως εὐλογημένη καί πολλοί ἐκκλησιαστικοί συγγραφεῖς καί ἅγιοι τήν ὀνόμαζαν "Κύριον Πάσχα", διότι ὑπάρχει ἡ παράδοση, χωρίς βεβαίως νά εἶναι δόγμα, ὅτι ὁ Κύριος ἀναστήθηκε τήν 25η Μαρτίου. Καί μάλιστα στήν Κύπρο αὐτή τήν ἡμέρα ὅλοι οἱ πιστοί πήγαιναν στό Ναό ἀπό τόν μεγαλύτερο μέχρι τόν μικρότερο λευχειμονοῦντες (λευκοντυμένοι), ἔθιμο πού τηρεῖται ἀπό τούς ὀρθοδόξους τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου μέχρι σήμερον.  Ὁ π. Εὐθύμιος ὅλα αὐτά εἴτε τά ἀγνοεῖ, εἴτε τά ἀποσιωπᾶ καί πάντως τά περιφρονεῖ καί τά κρίνει ἀνάξια λόγου, διότι θεωρεῖ πιό σημαντικό ἀπό τήν εὐσέβεια τήν συμπόρευση μέ τό Κράτος! Λές καί στήν Ρωσία, τή Σερβία καί ἀλλοῦ ἀνέκυψε κάποιο σοβαρό πρόβλημα πού ἡ ἐκκλησία ἐκεῖ ἀκολουθεῖ τό παλαιό ἡμερολόγιο, ἐνῶ τό Κράτος τό νέο. Καλά τόσο ἀφελεῖς θεωρεῖ τούς ἀκροατές του ἤ τόσο πολύ ἔχει θιγεῖ καί ἐνοχληθεῖ ἀπό τίς ἀντιδράσεις τῶν παλαιοημερολογιτῶν στήν ἀφιλάδελφη καί ἐπιζήμια γιά τόν κοινό ἀγώνα στάση του ἔναντι αὐτῶν; Ἀντί νά ἀπολογεῖται γιά τούς μεσαιωνικούς διωγμούς τῶν πατέρων του, καινοτόμων δεσποτάδων τῆς κρατούσης ἐκκλησίας, κατά τῶν εὐλαβῶν παλαιοημερολογιτῶν, ἔρχεται νά συνεχίσει τό ἔργο των μέ περιττά κηρύγματα καί ὄξυνση τῶν πνευμάτων; Μά πόσο ἀκόμη καί πόσο περισσότερο θά ὑποτιμᾶ τή νοημοσύνη τῶν ἀκροατῶν του, ἀναζητώντας κάθε φθηνή ἐπιχειρηματολογία καί ὀρθολογιστική ἐπινόηση γιά νά ἐκδηλώσει τήν ἀντίθεση καί ἐνόχλησή του ἀπό τήν μαρτυρία τῶν παλαιοημερολογιτῶν; Ὅσο γιά τά λεγόμενά του περί τοῦ χρονικοῦ συνεορτασμοῦ μέ τούς αἱρετικούς καί ὅτι δῆθεν δέν ἔχει ἁπολύτως καμμία σημασία τό ἄν χρονικῶς συμπίπτει ὁ ἑορτασμός τῶν ὀρθοδόξων μέ ἐκεῖνον τῶν αἱρετικῶν, τί νά ποῦμε; Λίγος σεβασμός καί περισσότερη ταπείνωση δέν θά ἔβλαπτε νά ἐπεδείκνυε ὁ π. Εὐθύμιος, ἁπλῶς ἀναλογιζόμενος τόν ἀγώνα πού ἔκανε ἡ Ἐκκλησία ἐπί αἰῶνες ἀπορρίπτουσα τήν ἀλλαγή γιά λόγους ἀστρονομικούς, ἀφ' ἑνός γιά νά μή σκανδαλισθοῦν οἱ ἁπλούστεροι καί ἀφ' ἑτέρου γιά νά μή συμπίπτει ἔστω καί χρονικά ὁ ἑορτασμός ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶν, ὥστε νά (μή) διευκολύνεται ἡ προπαγάνδα τῶν τελευταίων. Ἐξάλλου, ἀφοῦ κατά τήν ἄποψη τοῦ π. Εὐθυμίου ὁ χρόνος δέν ἔχει καμμία σημασία, τότε γιατί οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καθορίζοντες τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα ἔθεσαν καί χρονικά κριτήρια καί συμπτώσεως τοῦ ἑορτασμοῦ του μετά τῶν Ἰουδαίων (τοῦ Ἑβραϊκοῦ Πάσχα); Θά μᾶς πεῖ διότι ἱστορικῶς προηγήθηκε τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων καί μετά ἀναστήθηκε ὁ Κύριος. Ναί, ἀλλά ἀκόμη καί αὐτό δηλώνει τή σημασία καί ὄχι τό ἀδιάφορον τοῦ χρόνου ἀπό ἑορτολογικῆς, βεβαίως, ἀπόψεως. Ὁ π. Εὐθύμιος μέ τό ἐν λόγω κήρυγμά του καί ὅσα κατά καιρούς ἀδόκιμα λέει καί ἰσχυρίζεται ἀντιδραστικῶς πρός τίς θέσεις τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ἀδικεῖ τόν ἑαυτό του καί τήν μαρτυρία του, διότι τοποθετεῖται στήν ἀπέναντι ὄχθη ἀπό αὐτή πού τοποθετήθηκαν ἀνά τούς αἰῶνες πολλοί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες καί ἁγιώτατοι Πατριάρχες, ὅπως ὁ Ἱερεμίας ὁ Β΄ ὁ Τρανός ἀλλά καί οἱ λεγόμενοι Κολλυβάδες Πατέρες πού ἀντέδρασαν στήν κοσμική καί ἀδιάφορη θεώρηση τοῦ χρόνου, ὁ ὁποῖος μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι κατ' ἐξοχήν λειτουργικός. Αὐτό ὅμως καθόλου δέν σημαίνει ἀγνόηση τῆς σημαντικῆς του, ἀλλά μεταμόρφωσή του, ἑορτολογική καί λατρευτική, ὥστε καί διά ὁρατῶν καί δι' ἀοράτων, αἰσθητῶν καί ὑπεραισθητῶν, τυπικῶν καί οὐσιαστικῶν νά ἐξυπηρετεῖται καί νοηματοδοτεῖται ὁ ἀγώνας τῆς σωτηρίας. Ἀκόμη, περί τῶν ὑπ' αὐτοῦ ἀναφερθεισῶν περιπτώσεων ἡ προσέγγιση τοῦ π. Εὐθυμίου εἶναι καί ἀνακριβής καί ἄστοχος. Στήν περίπτωση τῆς κοιμήσεως τοῦ γίγαντος τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, δέν μετετέθη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ἡ μνήμη του, ἀλλά μετετέθη ὁ ἑορτασμός της, πρός μεγαλυτέρα τιμή τοῦ Ἁγίου καί ὠφέλεια τῶν πιστῶν. Ἴδια εἶναι τά κριτήρια τῆς Ἐκκλησίας γιά ὅλες τίς "μεταθέσεις" πού ἐπικαλεῖται ὁ π. Ε. Τ. [ Καί ἐδῶ ἀκριβῶς κρύβεται ἡ οὐσία πού ἀντιστέκεται καί ἀρνεῖται νά παραδεχθεῖ ὁ ἴδιος: Στήν περίπτωση τῆς ἀλλαγῆς τοῦ νέου ἡμερολογίου γιά πρώτη φορά ἡ "ἐκκλησία" ἀποφασίζει μέ κοσμικά κριτήρια, μέ ἀντορθόδοξη σκοπιμότητα (τόν κατά τήν αἱρετική Πατριαρχική Ἐγκύκλιο τοῦ 1920 ταυτόχρονο ἑορτασμό τῶν μεγάλων ἑορτῶν ὑφ' ὅλων τῶν χριστιανῶν-αἱρετικῶν) καί ἐπιπλέον ἐπιβάλει μέ τή βία αὐτή τήν ἐπιλογή πρός τήν ὁποία ἀντιδροῦν ὅλοι οἱ παραδοσιακοί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί! Τυχαῖο;] Εἰδικότερα, ἡ Κοίμηση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου παραμένει συναξαριακά τήν 13η Σεπτεμβρίου, μικρό δεῖγμα ὅτι ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ χρόνου δέν συγχωρεῖ τούς λογικούς ἀκροβατισμούς καί ποτέ ἡ Ἐκκλησία δέν κινεῖται στόν χῶρο τοῦ παραλόγου. Ἀντιθέτως εἶναι ἀκροβατισμός νά τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ τελευταίου μεγάλου Ἁγίου μας, τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε μόλις τό 1920, δεκατρεῖς ἡμέρες ἀργότερα τοῦ πραγματικοῦ χρόνου κοιμήσεώς του! Βεβαιώτατα δέν μᾶς σώζει ὁ χρόνος, ἀλλά καί ὁ χρόνος δέν εἶναι ἄνευ σημασίας. Αὐτό τό ἁπλό δέν θέλει νά καταλάβει ὁ π. Εὐθύμιος, ὁ ὁποῖος φαίνεται καί φέρεται ὡς ἀντεπιτιθέμενος καί ὄχι ἐν ἡρεμία καί συνέσει λαλῶν, ἐπ' αὐτοῦ. Κρίμα! Μᾶς προβληματίζει πάντως πάρα πολύ ἡ ἀρνητική ἀντίδρασή του σέ κάτι πού πολλοί πρό αὐτοῦ καί πολύ ἐνάρετοι Πατέρες τό ἀντιμετώπισαν μέ ἐντελῶς διαφορετικό τρόπο. Δεκάδες ἐνάρετοι καί ὅσιοι Γέροντες καί ἀσκητές ἐν Ἁγίω Ὄρει καί ἐν τῶ κόσμω ποτέ δέν ἀποδέχθηκαν τήν ἐπιχειρηματολογία, καθαρά κοσμική καί σχολαστική, τῶν εἰσηγητῶν του, ὅπως δυστυχῶς πράττει καί μάλιστα πεισματικῶς ὁ π. Εὐθύμιος. Ἡ κοινή λογική καί τό ὀρθόδοξο ἦθος συνηγοροῦν ὅτι οἱ μόνοι πού δέν μποροῦν νά κατηγορηθοῦν ὡς καινοτόμοι καί "ἀνωκατωσούρες" εἶναι οἱ παλαιοημερολογίτες. Διότι ὅπως ὀρθώτατα μετά ἀπό πολλά χρόνια ἐννόησε καί τουλάχιστον ὁμολογεῖ πρός τιμήν του ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης στό ἡμερολογιακό ζήτημα, οἱ παλαιοημερολογίτες δέν ἄλλαξαν κάτι, κράτησαν κάτι πού εἶχε ἡ Ἐκκλησία, οὔτε πρόσθεσαν, οὔτε ἀφαίρεσαν. Οἱ δέ νεοημερολογίσαντες ποτέ δέν μπόρεσαν νά αἰτιολογήσουν στούς πιστούς γιά ποιό σοβαρό καί ἐπιτακτικό ἐκκλησιαστικό λόγο ἐπεβάλλετο νά ἀλλάξει τό ἀπό αἰώνων ἐν χρήσει ἡμερολόγιο καί ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μέ φρικτό τίμημα σειρά σχισμάτων σέ πολλές τοπικές ἐκκλησίες, διάσπαση τῆς ἑορτολογικῆς ἑνότητος στήν ἀνά τήν οἰκουμένη Ἐκκλησία πού συνεχίζεται μέχρι σήμερον, ἀφοῦ ἡ ἀριθμητική πλειονοψηφία τῶν πιστῶν ἀνά τόν κόσμο ἀκολουθοῦν ἀκόμη τό παλαιό ἡμερολόγιο, σύγχυση καί ἀντεγκλήσεις πού ἐπίσης συνεχίζονται μέχρι σήμερον καί ἀναντίρρητο σκανδαλισμό ἀναριθμήτων ψυχῶν πιστῶν καί ἀπίστων ἀπό αὐτό τό ἀποτέλεσμα. Ἀποτέλεσμα καί τραγικές ἐπιπτώσεις πού χρονίζουν καί αἰμορραγοῦν μέχρι σήμερα, ἀλλά πού δέν συγκινοῦν καθόλου τόν σεβαστό κατά τά ἄλλα Ἱερομόναχο. Μόνο τώρα, κατ' αὐτόν, μέ τό νέο ἡμερολόγιο πού "χρησιμοποίησε" ἡ Μασωνία καί ἐπέβαλε ὁ Οἰκουμενισμός (μέ βάση ντοκουμέντα ἀδιαμφισβήτητα) ἐπῆλθε ἁρμονία καί ὅλα τακτοποιήθηκαν! Ἔλεος, πάτερ μου. Ἐπιλογή σας νά περιφρονεῖτε πολλούς συγχρόνους ἁγίους πού ὁμοφρονοῦν στή θεώρηση τῆς ἀλλαγῆς ὡς ἀντικανονικῆς, ἀσεβοῦς καί καινοτομίας, καθώς καί νά παραβλέπετε πάμπολλα θαύματα σχετικά μέ τήν ἀποδοκιμασία τῆς καινοτομίας, ὅπως τό περιβόητο θαῦμα στή Βουλγαρία, ὅπου ἡ ζύμη μιᾶς εὐλαβοῦς γυναικός πού ὅμως περιφρόνησε τήν ἀργία τῆς μνήμης τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ ἐπικαλουμένη τήν τότε γενομένη ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, μετατράπηκε σέ πέτρα πού παγίδευσε τά χέρια της καί χρειάσθηκε συγχωρητική εὐχή παραδοσιακοῦ Κληρικοῦ γιά νά τά ἀπελευθερώσει! Κατά τά ἄλλα, ὁ ἴδιος συχνάκις ἐπικαλεῖται καλῶς διάφορες ἀνάλογες σχετικές διηγήσεις θαυμάτων ἐκ τῆς Παραδόσεως γιά διάφορα θέματα, πρός ἐπίρρωση τῶν λεγομένων του. Ἀλλά βλέπομεν ὅτι τό πεῖσμα ἤ ...ἡ πλάνη φαίνεται ὅτι οὐκ οἷδε προτιμᾶν τήν ἀλήθεια καί τό πνευματικό συμφέρον! Πραγματικά ὅσο ὁ καλός πατήρ ἐπιμένει σ' αὐτό τό θέμα καί παραφωνεῖ  πρός τήν λογική καί τά δεδομένα, τόσο ἐμᾶς μέν προβληματίζει, αὐτός δέ ὁ ἴδιος ἐκτίθεται ἀνεπανόρθωτα. Καί πάλι κρίμα!

Δ.Α.