Το Σύνταγμα στην πΓΔΜ άλλαξε.

Τι σημαίνουν όμως στην πραγματικότητα αυτές οι αλλαγές;

► Ο καθηγητής Ι. Μάζης αναλύει τις αλλαγές που έγιναν και τους κινδύνους που κρύβονται.

Τους κινδύνους που παραμένουν στις τροπολογίες που κατατέθηκαν από τον πρόεδρο της Βουλής της ΠΓΔΜ όσον αφορά στις αλλαγές του Συντάγματος της γειτονικής χώρας προκειμένου να εναρμονιστεί με τις πρόνοιες της Συμφωνίας των Πρεσπών αναλύει σε άρθρο του στα tanea.gr ο Ιωάννης Μάζης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας, του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σημειώνοντας ότι όσα προωθούνται προς κύρωση στη Βουλή των Ελλήνων είναι:

«Εθνικώς επιζήμια, επικίνδυνα για την ελληνική εθνική και εδαφική ακαιρεότητα της χώρας και άκρως υποτιμητικά για την νοημοσύνη της ελληνικής διπλωματίας, του ελληνικού ΥΠΕΞ, της Ελληνικής Κυβερνήσεως και του Ελληνικού Λαού».

Αναλυτικά το άρθρο του Ι. Μάζη:

«Με βάση τις παραπάνω θέσεις μου, απευθύνομαι προς στους πολιτικούς αντιπροσώπους του Ελληνικού Λαού, που έδωσαν τον όρκο πίστης στην πατρίδα και στη Δημοκρατία και τήρησης του Συντάγματος και κάνω με πλήρη συνείδηση την ακόλουθη έκκληση και δήλωση:

Να μην παραβιάσουν τον όρκο τους απέναντι στον Ελληνικό Λαό, ψηφίζοντας υπέρ της αντισυνταγματικής αυτής Συμφωνίας, η οποία παραβιάζει και απειλεί ζωτικά συμφέροντα κυριαρχίας της Ελλάδας.

Εάν, παρ’ ελπίδα, υπάρξει πλειοψηφία αντιπροσώπων του Λαού, που θα υπερψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τον όρκο τους, η εν λόγω Συμφωνία δεν θα έχει καμμιά απολύτως ισχύ και δε δημιουργεί καμιά υποχρέωση για την Ελλάδα.

Την επόμενη ο Ελληνικό Λαός θα έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να συνεχίσει τον Αγώνα».

Γεώργιος Κασιμάτης, Ομ. Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου,

Νομικής Σχολής, Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 20/01/2019

Θέλοντας να κρούσομε τον κώδωνα του κινδύνου στα μέλη της Βουλής των Ελλήνων, επιθυμούμε να υπομνήσομε τα κατωτέρω σχετικά με τις αντισυνταγματικώς κατατεθείσες τροπολογίες από πλευράς του Προέδρου της Βουλής της FYROM κου Ταλάτ Τζαφέρι (Aρ. Πρωτ. Νο 08-185/1, 11/01/2019) και όχι από πλευράς του Προέδρου της FYROM κου Ιβανώφ.

Α) Η Τροπολογία 33 (XXXIII) αναφέρει ότι:

«Στο Σύνταγμα οι λέξεις “Δημοκρατία της Μακεδονίας” τροποποιούνται ως:

“Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας” και η λέξις: “Μακεδονία” αλλάζει με τις λέξεις “Βόρεια Μακεδονία”, εκτός του Άρθρου 36» το οποίον παραμένει αμετάβλητον.

Ας εξετάσομε όμως τί σημαίνει αυτή η παραμονή ως αμεταβλήτου του Άρθρου 36.

Α.1) Η Τροπολογία 33 και το άρθρο 36 του Σκοπιανού Συντάγματος του 1991

Εις το άρθρον 36 το οποίον παραμένει άθικτο, συμφώνως προς την Τροπολογίαν 33 (XXXIII), αναφέρεται ότι:

«Η Δημοκρατία εγγυάται τα ειδικά κοινωνικά δικαιώματα των πολεμιστών του Αντιφασιστικού Πολέμου και όλων των πολέμων της εθνικής απελευθέρωσης της Μακεδονίας, τους αναπήρους πολέμου, και των φυλακισθέντων και διωχθέντων για τις ιδέες τους τις αναφερόμενες στην οντότητα του Μακεδονικού Λαού και την κρατική του ιδιότητα όπως και των μελών των οικογενειών των τα οποία τελούν υπό καθεστώς ανέχειας μέσων υλικής και κοινωνικής επιβίωσης»)

1. Επίσης, συμφώνως προς το άρθρο 196 του Νόμου 80/1993 ο οποίος αφορά την συνταξιοδοτικήν και αναπηρικήν ασφάλισιν, οι Σλάβοι αυτονομιστές και «συμμετέχοντες στο Εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα στη Μακεδονία του Αιγαίου» έχουν δικαίωμα εις αυτήν, όπως και τα μέλη των οικογενειών των.

H συγκεκριμένη διάταξις αυτού του Νόμου του 1993 ισχύει μέχρι σήμερον και προβλέπει ότι:

«Οι συντάξεις των αγωνιστών του Εθνικο-απελευθερωτικού Στρατού, των συμμετεχόντων στο Εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα, των συμμετεχόντων στο Εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα στη Μακεδονία του Αιγαίου και των μελών των οικογενειών τους, οι οποίες υλοποιήθησαν πρό της ημερομηνίας ενάρξεως του παρόντος νόμου βάσει του Νόμου περί θεμελιωδών δικαιωμάτων της συνταξιοδοτικής και αναπηρικής ασφαλίσεως, του Νόμου για τους βραβευθέντες με «Αναμνηστικό δίπλωμα Παρτιζάνων 1941″ και με τον Νόμο για την συνταξιοδοτική και αναπηρική ασφάλιση, διασφαλίζονται και μετά την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του παρόντος νόμου στο εύρος και το ύψος που καθορίζονται με τις προηγούμενες διατάξεις, υπό την προϋπόθεση ότι αυτού του είδους οι συντάξεις μπορούν να καταβληθούν το ανώτερο μέχρι του ποσού της υψηλότερης σύνταξης που καθορίσθηκε με τον παρόντα νόμο»

2. Και αυτός ο Νόμος παραμένει δημιουργώντας, σε συνέργειαν με τα ανωτέρω εκτεθέντα, προοπτικές σοβαροτάτου αλυτρωτισμού και διεκδικήσεων από την Ελλάδα.

Εδώ λοιπόν, οφείλομε να σημειώσομε σαφή προσπάθεια εξαπατήσεως της Ελληνικής πλευράς!

2) Εκ τούτων προκύπτει συνεπώς ότι η Τροπολογία 36 δεν είναι δυνατόν να καταστήσει αντίστοιχον, κατά κανέναν τρόπο, το Άρθρον 49 του σκοπιανού Συντάγματος, με αυτό του Άρθρου 108 του ελληνικού Συντάγματος όπως θεωρούν οι ημεδαποί υποστηρικτές της Συμφωνίας.

Διότι το Άρθρο 108 του ελληνικού Συντάγματος αναφέρει ότι το ελληνικό κράτος «μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα» καθώς και «για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια» αλλά ομιλεί δια μίαν ιστορικώς, πολιτισμικώς, γλωσσικώς, γραμματειακώς και άρα εθνικώς υπαρκτή ταυτότητα λαού, του Ελληνικού, με γραμμική συνέχεια 3000 ετών, τουλάχιστον.

Ως προς τί ακριβώς ομοιάζει με αυτήν την ταυτότητα, το, για καθαρώς γεωστρατηγικούς λόγους δημιουργηθέν, Σταλινο-τιτοϊκόν κατασκεύασμα του 1944;

Εάν αυτό γίνει αποδεκτόν από την ελληνικήν πλευράν, τότε το επόμενον κυβερνητικόν σχήμα θα δαπανά το 50% του διοικητικού, διπλωματικού και νομικού χρόνου του εις τους προθαλάμους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα συλλέγει καταδικαστικές αποφάσεις βασιζόμενες εις την λογικήν της «καταπιέσεως εθνικών μακεδονικών μειονοτήτων εις την Μακεδονίαν του Αιγαίου» και μάλιστα με την δικήν του αποδοχήν!

Το δε αποτέλεσμα αυτών των καταδικαστικών αποφάσεων θα έχει οδυνηρές συνέπειες στα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και με τις τουρκικές και άλλες «ευρωπαϊκές παρεμβολές» και «ενθαρρύνσεις» θα έχομε σύντομα, εν συνδυασμώ και με την Τουρκικήν παρεμβατικήν πολιτικήν εις την Θράκην, και ζητήματα εδαφικής κυριαρχίας.

Αυτά θα γίνουν αντιληπτά, δυστυχώς πολύ αργά εάν η επομένη κυβέρνησις δεν φροντίσει να ακυρώσει την συμφωνίαν των Πρεσπών εγκαίρως.

Α.2) Ο συνδυασμός των Τροπολογιών 33(XXXIII), 34 (XXXIV) και 36(XXXVI) και το ανατρεπτικόν τους αποτέλεσμα εις το σύνολον της Συμφωνίας των Πρεσπών (Μη μεταβολή του Άρθρου 36 και ζητήματα προστασίας «Μακεδόνων Αγωνιστών»).

α) Εις επίρρωσιν των ανωτέρω, οφείλομε να υπογραμμίσομε και να προσθέσομε ότι τα προβλήματα βιαίου αλυτρωτισμού εντείνονται από την Τροπολογίαν 34 που κατέθεσε προς έγκριση ο κος Ζάεφ, συμφώνως προς την οποίαν, εκ του Προοιμίου του Συντάγματος της ΠΓΔΜ αποσύρεται η φράσις «αποφάσεις της ASNOM» και αντικαθίσταται από την φράσιν «Διακήρυξη της Πρώτης Συνεδρίασης της ASNOM προς τον μακεδονικό λαό για την πραγματοποιηθείσα συνεδρίαση της ASNOM».

Εδώ λοιπόν γίνεται μνεία και για την διατήρηση των «νομικών αποτελεσμάτων» της Διακηρύξεως της «Αντιφασιστικής Συνέλευσης για την Λαϊκή Απελευθέρωση της Μακεδονίας», με τα αρχικά ΑΣΝΟΜ (στο βουλγαρικό ιδίωμα της FYROM).

Εις την «Διακήρυξη» του Αυγούστου του 1944, η «Αντιφασιστική Συνέλευσης της Λαϊκής Απελευθέρωσης της Μακεδονίας» (ASNOM) μιλούσε σαφώς μεταξύ άλλων και για «μακεδονικό έθνος» «υπό φασιστική κατοχή» από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία (!), για «σλαβομακεδονικό κράτος» το οποίο έπρεπε να ενωθεί με το γιουγκοσλαυϊκό κομμάτι μου και να «απελευθερωθεί» κ.α. επωδύνως ενδιαφέροντα δια την Ελλάδα και την εδαφικήν και εθνικήν της κυριαρχίαν!

Aς εξετάσομε όμως ένα σημαντικό απόσπασμα από το κείμενο της Διακηρύξεως της «Αντιφασιστικής Συνέλευσης για την Λαϊκή Απελευθέρωση της Μακεδονίας» του οποίου τα «νομικά αποτελέσματα», όπως προαναφέραμε, κατοχυρώνει το Προοίμιον του δήθεν «τροποποιηθέντος» Σκοπιανού Συντάγματος του 1991:

«Λαέ της Μακεδονίας, λόγω των προδοτών και των αποστατών, το μοιραίο έτος του 1912 σας βρήκε διχασμένους, ματωμένους και αποδιοργανωμένους και η γη σας χωρίστηκε μεταξύ των ιμπεριαλιστών εισβολέων.

Αυτή η επαίσχυντη κατάτμηση της Μακεδονίας επιβεβαιώθηκε το 1919 και εσείς συνεχίσατε να είστε υπό τον ζυγό της καταπίεσης.

Εν όψει των αιωνίων ιδεωδών του λαού της Μακεδονίας, το πρώτο Μακεδονικό εθνικό συμβούλιο διακηρύσσει σε όλον τον κόσμο τη δίκαιη και αποφασιστική του φιλοδοξία για την ένωση όλου του μακεδονικού λαού με βάση την αρχή της αυτοδιαθέσεως.

Αυτό θα θέσει τέλος στην καταπίεση του λαού της Μακεδονίας σε όλα τα τμήματά της.

Μακεδόνες υπό την Βουλγαρία και την Ελλάδα η ενοποίηση όλου του λαού της Μακεδονίας εξαρτάται από την συμμετοχή σας στο γιγαντιαίο αντιφασιστικό μέτωπο.

Μόνο με την καταπολέμηση του άθλιου φασίστα κατακτητή θα αποκτήσετε το δικαίωμα για αυτοδιάθεση και ένωση ολόκληρου του μακεδονικού λαού.

Είθε η συμμετοχή σας στον γενικό αντιφασιστικό αγώνα να δώσει ζωή στις αρχές που διακυρήχθηκαν στο πρώτο εθνικό Συμβούλιο της Μακεδονίας και να σβήσει τα σύνορα που σηκώθηκαν διαιρώντας αδελφό από αδελφό, Μακεδόνα από Μακεδόνα.»

Η σύνθεσις των Α.1) και Α.2.α) ανωτέρω, με δεδομένον ότι ο μοναδικός «εθνικο- απελευθερωτικός αγώνας» με εν ζωή βετεράνους και «εκδιωχθέντες για τις ιδέες της ξεχωριστής «μακεδονικής» ταυτότητας» κατά την διαρκή σκοπιανή προπαγανδιστική αντίληψη, ήτο ο ελληνικός εμφύλιος 1944-49.

Δια του παραμένοντος αθίκτου Άρθρου 36, όπως αυτό δηλούται σαφώς εις την Τροπολογίαν 33, προβλέπεται εγγύησις των «δικαιωμάτων των»!

i) Αναγνώρισις όμων τοιούτων «δικαιωμάτων» δηλώνουν και την αναγνώρισιν του «δικαίου Αγώνος» τον οποίον διεξήγαγον οι εν λόγω «εκδιωχθέντες» και

ii) εφόσον δεχόμεθα το δίκαιον αυτού του Αγώνος, δεχόμεθα και το δίκαιον των σκοπών του Αγώνος αυτού!

iii) Και ποιός ήτο ο σκοπός;

Mα αυτός ο οποίος περιγράφεται εις το Προοίμιον του σκοπιανού συντάγματος δια της Τροπολογίας 34: και είναι «τα νομικά αποτελέσματα της Διακηρύξεως της Asnom», δηλαδή:

1) Η άρση του «ζυγού της άθλιας ελληνικής και Βουλγαρικής καταπίεσης» και

2) η «ένωση όλου του μακεδονικού λαού με βάση την αρχή της αυτοδιαθέσεως»η οποία «θα θέσει τέλος στην καταπίεση του λαού της Μακεδονίας σε όλα τα τμήματά της».

Αυτά σπεύδομε εμείς να κυρωσομε εις εις την Βουλήν των Ελλήνων!

Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν το οποίον προκύπτει από τα ανωτέρω εκτεθέντα είναι ότι οι Τροπολογίες 34 (XXXIV) και 36 (XXXVI) συνδυαζόμενες με την Τροπολογίαν 33 (XXXIII) τινάζουν στον αέρα και το τελευταίον δήθεν «αντιαλυτρωτικόν» φύλλον συκής της απαραδέκτου αυτής εθνικώς, Συμφωνίας των Πρεσπών εφόσον διότι με την τραγικήν ελληνικήν κυβερνητικήν άρα, εθνικώς επίσημον, αποδοχήν, παραβιάζουν συγκεκριμένα το εδ. ζ, παρ.3, Άρ. 3, Μέρος 1 της Σ.τ.Π. όπου σαφώς προβλέπεται ότι «ο επιθετικός προσδιορισμός για το κράτος, τα επίσημα όργανά του, και τις άλλες δημόσιες οντότητες θα ευθυγραμμίζεται με το επίσημο όνομα του Δευτέρου Μέρους (σσ. της ΦΥΡΟΜ) ή το σύντομο όνομα, ήτοι, της «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ή της «Βόρειας Μακεδονίας».

Ας γίνομε πιο συγκεκριμένοι:

α) Η Τροπολογία 34(XXXIV) προβαίνει στην εξής τροποποίηση του Άρθρου 49: η φράσις «Μακεδόνες που ζουν σε γειτονικές χώρες/of those persons belonging to the Macedonian people in neighbouring countries» έγινε «Μακεδόνες σε χώρες του εξωτερικού».

Η μετατροπή αυτή κρίνεται από τον γράφοντα ως άνευ ουσίας και παραπλανητική, διότι δεν συμβάλλει ούτε κατ’ ελάχιστον εις την μείωσιν του αλυτρωτικού πνεύματος της γείτονος FYROM.

Και αυτό διότι το ζήτημα δεν έγκειται στο εάν η Ελλάς ονομάζεται χώρα «γειτονική» ή χώρα «του εξωτερικού» αλλά το ότι εδώ εκφράζεται μία γενική και νεφελώδους τύπου «μέριμνα» της χώρας του κου Ζάεφ για τους «Μακεδόνες(sic!)» οι οποίοι δεν έχουν το καθεστώς των «Μακεδόνων πολιτών των Σκοπίων», αλλά το ζήτημα σαφώς έγκειται στο ότι αναφέρεται «Μακεδόνες πολίτες άλλων», απροσδιορίστων (!;) «χωρών του εξωτερικού» όπως π.χ. οι φανταστικοί «μειονοτικοί Μακεδόνες» της Ελλάδος και οι πάσης φύσεως «Μακεδονικές Πολιτιστικές Εταιρείες και Σύλλογοι») και, σε συνδυσμό με την Τροπολογίαν 36(ΧΧΧVI), «η ενδυνάμωσις και αναβάθμησις των δεσμών» των «Μακεδόνων» αυτών με την «Γην των Πατέρων τους/fatherland/Vaterland=ναζιστικός όρος» η οποία καλείται να τροποποιήσει το Άρθρον 49 του σκοπιανού Συντάγματος του 1991.

Θα με ερωτήσει κάποιος, «Γιατί ανησυχείς εφόσον οι μειονοτικοί Μακεδόνες εν Ελλάδι είναι φανταστικοί;». Θα απαντήσω δια της παραθέσεως του εδαφ. 3, της Τροπολογίας 36(XXXVI) το οποίον αναφέρει ότι:

«Η Πολιτεία (τα Σκόπια) μεριμνά για την διασπορά του μακεδονικού λαού και για μέρος του αλβανικού λαού, του τουρκικού λαού, του βλάχικου λαού, του σερβικού λαού, του λαού των Ρομά, του βοσνιακού λαού και των άλλων και καλλιεργεί και προωθεί τους δεσμούς με την πατρίδα.»

Προβαίνω δε και εις τα εξής ρητορικα ερωτήματα:

1) Γιατί ξεχωρίζει τον «Μακεδονικό Λαό»;

Μήπως εννοεί «σλαυομακεδονικό λαό»;

Και εάν το εννοεί γιατί δεν το γράφει ευθέως;

Είναι απλό: διότι και την «μακεδονική» εθνοτική ταυτότητα θέλει να διατηρεί αυτούσια αλλά και να την χρησιμοποιεί και υπό το κάλυμμα αυτής να χειραγωγεί και τους λοιπούς εθνοτικώς βαλκανίους που διαβιούν εις την Ελλάδα και αλλαχού διατηρώντας τους υπό την εργαλειακή αιγίδαν της.

Μήπως και εδώ ο έτερος στόχος είναι η Θράκη σε συνεργασία με την Άγκυρα;

Αλλά και η Δυτική Ελλάδα σε συνεργασία με τα Τίρανα;

2) Ποιοί είναι αυτοί οι «άλλοι»; Θεωρούνται από τα Σκόπια μήπως «Μακεδόνες πολίτες» οι οποίοι «εθνοτικώς ανήκουν» εις τους ανωτέρω αναφερομένους λαούς;

Και όσοι εξ αυτών δεν έχουν, και δεν έχουν, «Μακεδονικά Διαβατήρια», πόσο δύσκολο είναι να τα αποκτήσουν βοηθούμενοι και από γνωστούς διεθνούς εμβελείας «φιλανθρώπους» οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια και ιδιαιτέρως στην χώρα μας; (π.χ. το Open Society Fund Makedonia, ή το CDRSEE κ.τ.λ. Ας μη λησμονουμε ότι ο κ. Νίμιτς συμμετέχει επίσης και στο Διοικητικόν Συμβούλιον του CDRSEE (Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης Νοτιοανατολικής Eυρώπης) του χρηματοδοτουμένου (μεταξύ άλλων, άκρως αμφιλεγομένων δια τους υπηρετουμένους υπ’ αυτών στόχους, πηγών) και από τον κ. Σόρος μέσω του, «Foundation Open Society–Macedonia»!.

Το εν λόγω ίδρυμα (CDRSEE) έχει έδραν την Θεσσαλονίκη και χρηματοδότην επίσης, τον Δήμον Θεσσαλονίκης!

(βλ.https://slpress.gr/ethnika/giati-kentrovalkaniki-dimokratia/)

3) Ποίος ο ρόλος των Σκοπίων ως «ηγεμόνος-προστάτου» των Βαλκανικών λαών στην Ελλάδα;

Εμείς οι Έλληνες θα του τον δώσομε;

Kαι ποιοί άλλοι; Μήπως, και τα ήδη καλώς, και από μακρού «εκπαιδευθέντα» Γερμανικά Ινστιτούτα περί Μειονοτήτων;

Τα ερείσματα των Σκοπίων ανήκουν πρωτίστως σε κύκλους γερμανικής και δευτερευόντως ιταλικής προελεύσεως και εμπνεύσεως για λόγους οι οποίοι έγιναν σαφείς από εδαφικής απόψεως ήδη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αμέσως μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στη Γερμανία ιδρύθηκαν ισχυρώς χρηματοδοτούμενα «ερευνητικά κέντρα» τα οποία εστόχευαν τον –ναζιστικής εμπνεύσεως– πολυτεμαχισμό και την διάλυση της Βαλκανικής στη «βιολογική βάση» του (φανταστικού) DNA των εθνοτήτων, τις οποίες φρόντιζαν να ανακαλύψουν σαν καταπιεζόμενες.

Ένα λαμπρό παράδειγμα αποτελεί το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Μειονοτήτων», ιδρυθέν το 1996, και προσωπικότητες όπως ο τότε διευθυντής του, και μετέπειτα «επίτιμος πρόξενος» στο, μη ανεγνωρισμένο ως κράτος, Κόσσοβο.

Μεταξύ των δραστηριοτήτων του ανωτέρω κυρίου ήταν ότι διηύθυνε το ανωτέρω γερμανικό «Ευρωπαϊκό Κέντρο Μειονοτήτων».

Ο εν λόγω κος Επίτιμος Πρόξενος, σε διάλεξή του σε Συμπόσιο του Ιδρύματος Καρλ Φρίντριχ φον Ζίμενς, η οποία εδόθη εις το Μόναχο, περί των «προβλημάτων των εθνοτήτων» και τις «περιφέρειες» στην Κεντρο-Ανατολική Ευρώπη, δημοσιευθείσα στη λίαν «έγκυρη» επιστημονική επιθεώρηση «Südosteuropa» τ. 7-8/1992.

Στη διάλεξή του ο ανωτέρω Καθηγητής ανέφερε τα εξής: «Στον, μόλις το 1912 εξελληνισθέντα Βορρά (sic!) θα είναι, άραγε, οι εναπομείναντες Νοτιοσλάβοι ή οι Τούρκοι, οι εκεί διαβιούντες Πομάκοι ή οι Αρωμούνοι, οι Μεγλενοί, οι Αλβανοί, οι Σαρακατσάνοι, οι Σεφαρδείμ, οι Ρωμά, οι Γύφτοι ή οι Γιουρούκοι –ή ποιοι άλλοι (Σ.Σ.: νάτοι, λοιπόν και οι «άλλοι» του άρθρου 3, της Τροπολογίας 36!

Άλλωστε έβαλε τους πάντες καθιστώντας τους μειονότητες και βεβαίως εις το εσωτερικόν της Ελλάδος)– εκείνοι που πρώτοι θα αξιώσουν τα μειονοτικά τους δικαιώματα –ως προστάδιο της ιδίας κρατικής υπάρξεώς τους, ή της ενώσεως με ένα εκ των γειτονικών κρατών;».

Προφανώς, εδώ εξαγγέλεται περίπου είκοσι χρόνια πρίν (!) η δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας» η οποία συντελείται αθορύβως σήμερα με τις σχετικές συμφωνίες Ράμα-Θάτσι μεταξύ Αλβανίας και Κοσσόβου και η οποία θα έχει συνέχεια με τις αλβανικές μειονότητες Μαυροβουνίου, Βοσνίας αλλά και Τετόβου στα Σκόπια και κοιλάδος του Πρέσεβο στην Σερβία!

Μακρόπνοον σχέδιο! Όλοι δε οι προαναφερθέντες «μειονοτικοί», καταλλήλως υποβοηθούμενοι, την επαύριον (;) της επικυρώσεως της Συμφωνίας των Πρεσπών θα φροντίσουν να κάμουν χρήση των από αυτήν απορρεόντων «δικαωμάτων τους» εναντίον της χώρας.

Και η Ελλάς δεν θα μπορεί να προσφύγει εναντίον των Σκοπίων διότι τα Σκόπια δεν θα εμφανίζονται ουδαμόθεν εις τις «κινήσεις» αυτές!

Τα Σκόπια θα τηρούν την ρήτρα του εδ. 4 της Τροπολογίας 34(XXXIV) !

Έλληνες πολίτες «μέλη του Μακεδονικού Λαου» μέσω των ιδρυθέντων και ιδρυθησομένων σωματείων και Συλλόγων τουσ θα προβαίνουν στις σχετικές καταγγελίες στο ΕΔΑΔ και αλλαχού!

Και βάσει των Τροπολογιών 34 και 36 θα αναμειχθεί κατόπιν, ως «οφείλει» η Βόρεια Μακεδονία!

Kαι πάλιν εδώ στόχος είναι η Θράκη και η Δυτική Ελλάδα (το υποβολιμιαίον και με τουρκική υποστήριξη «Τσάμικο»).

H καταγραφή 282(!) εθνοτικών ομάδων από αυτά τα γερμανικά «ειδικά ερευνητικά κέντρα» αποτελεί στόχευση. Υπαγορεύεται εδώ και 100 χρόνια από την από την ανάγκη του γερμανικού (και, εν τω μεταξύ, του ευρωπαϊκού) Κεφαλαίου να δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις που θα του επιτρέψουν να ανταγωνιστεί επιτυχώς, κατά τον 21ο αιώνα, το αμερικανικό Κεφάλαιο.

Αλλά και το αμερικανικό κεφάλαιο, με την σειρά του, επίσης βαδίζει με αργά βήματα προς την περιχαράκωση του δικού του στρατοπέδου, από την Αλάσκα μέχρι την Λατινική Αμερική.

Βλέπε την εθνιστική πολιτική Τράμπ στην Οικονομία και αλλαχού!

Eίναι, συνεπώς, διαυγέστατος ο μηχανισμός της μοριοποιήσεως και κατόπιν πολτοποιήσεως των εθνικών ταυτοτήτων που χρησιμοποιείται από τα κέντρα αυτά.

Όπου το εθνικό συναίσθημα έχει υποχωρήσει, βαλλόμενο τόσον από τον διεθνιστικό πολτοποιητικό κοσμοπολιτισμό όσον και από έναν παρεκκλίνοντα «νεοφιλελεύθερο διεθνισμό» μιας παρακμιακής, καθεστωτικής, μακράν των θεμελιωδών αρχών της, δήθεν Αριστεράς, οι άνθρωποι καταφεύγουν στο άμεσο και εγγύτερον: στην τοπική κοινότητα ή περιφέρεια, όπου διασώζονται ακόμη κάποια στοιχεία –ας είναι και μια διάλεκτος– που θα μπορούσαν να διακρίνουν «εμάς» από τους «άλλους».

Οπότε η τοπική ιδιαιτερότητα ανακηρύσσεται σε «εθνοτική/μειονοτική ταυτότητα» και ανάγεται από τους απελπισμένους στον ωκεανό της «Νέας Τάξεως» και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας σε σανίδα σωτηρίας.

Και ο λυσιτελέστερος, λιγότερο επώδυνος και ηθικώς λιγότερο μεμπτός τρόπος αποσταθεροποιήσεως της Ευρώπης των μη-γερμανικών κρατών, προς όφελος του «Νέου Βερολίνου», είναι σήμερα το υπονομευτικό παίγνιο με τις τεχνητές ή/και πραγματικές «εθνοτικές» αλλά και «γλωσσικές μειονότητες».

Παραδείγματος χάριν, η ομηρική ελληνική κυπριακή ή ποντιακή ή κρητική διάλεκτος θα παρουσιασθεί από τα διεθνή αυτά «Κέντρα» κάποια στιγμή, σαν «εθνοτική γλώσσα».

Γι’ αυτόν τον λόγο και πρέπει να απωλέσει ο Έλληνας την γνώση της συνέχειας της γλώσσας του από την αρχαία ελληνική στην βυζαντινή, στην μεταβυζαντινή και τέλος στη νεοελληνική σε όλες της τις μορφές.

Γι’ αυτό και τα αρχαία ελληνικά πρέπει να θεωρηθούν «νεκρή γλώσσα» και να μην διδάσκονται, προϊόντως του χρόνου, εις ουδένα Έλληνα μαθητή.

Τέτοιοι είναι οι λόγοι, για τους οποίους έχουν ενταθεί, στη νέα περίοδο που διανύουμε διεθνώς μετά τις κοσμοϊστορικές αλλαγές των ετών 1989-92 (διάλυση της ΕΣΣΔ), οι προσπάθειες προς επαναχάραξη του χάρτη της Ευρώπης με γνώμονα τις «μειονότητες».

(βλ. άρθρα του γράφοντος:

1)https://slpress.gr/idees/poioi-sthrizoun-ta-skopia-kai-giati/

2) https://slpress.gr/idees/germaniki-yponomefsi-me-anakalypsi-ethnotiton-sta-valkania/

3) https://slpress.gr/idees/oi-xartes-pou-orisan-ti-geografiki-makedonia/)

4) Ποιό θα ορισθεί ως το διοικητικόν και πολιτικόν καθεστώς αυτών των «εθνοτικώς ανηκόντων» εις τα μέλη αυτών των Βαλκανίων πολιτών οι οποίοι διαβιούν εις την Ελλάδα;

Μήπως αυτό του «Μακεδόνα πολίτη», μέλους του Μακεδονικού λαού» ώστε να επιτρέπεται η εργαλειακή «αλυτρωτική» χρήση των Τροπολογιών 34 και 36 από τα Σκόπια;

Και μάλιστα ενισχυομένων των Σκοπίων από την Αλβανία και την Άγκυρα;

5) Ποίος ο ρόλος των Σκοπίων ως «ηγεμόνος-προστάτου» και εργαλειακού χειριστού του τουρκογενούς στην Ελλάδα;

Προφανώς και η ενίσχυσις και οργάνωσις αποσχιστικού κινήματος εις την Θράκη!

Η μέχρι σήμερα δραστηριότης και τα λεγόμενα από πλευράς Αγκύρας εις την Θράκη μας πείθουν απολύτως περί του λόγου το αληθές!

6) Παραθέτω δε το αποτέλεσμα του συνδυασμού δύο σημαντικών στοιχείων τα οποία ενισχύουν τον άκρατον και σαφή αλυτρωτισμό ο οποίος εμπεριέχεται εις το άρθρον 36 του δήθεν απαλλαγέντος αλυτρωτισμών, νέο και «τροποποιηθέν» Σύνταγμα των Σκοπίων:

α) Το Άρθρο 36 του Συντάγματος των Σκοπίων θα παραμείνει μετά τις τροποποιήσεις Ζάεφ ως ακολούθως: «Η Δημοκρατία εγγυάται συγκεκριμένα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης σε βετεράνους του αντιφασιστικού πολέμου και σε όλους τους Μακεδονικούς εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους, στους ανάπηρους πολέμου, σε εκδιωγμένους και φυλακισμένους για τις ιδέες της ξεχωριστής ταυτότητας του Μακεδονικού λαού και του Μακεδονικού κράτους όσο και στα μέλη των οικογενειών τους χωρίς μέσα υλικής και κοινωνικής διαβίωσης.

Τα συγκεκριμέναδικαιώματα ρυθμίζονται από το νόμο»

β) Η Τροπολογία 36 η οποία θα θεράπευε τον ψευδο-αλυτρωτισμό του προηγουμένου Άρθρου 49, του σκοπιανού Συντάγματος δεν το επιτυγχάνει.

Και αυτό διότι η εν λόγω τροπολογία αναφέρει μεν τα περί προστασίας «των υπηκόων της που ζουν ή διαμένουν στο εξωτερικό», (παράγραφος 2) το οποίο δεν δημιουργεί per se ψευδο-αλυτρωτικές διεκδικήσεις εφόσον αναφέρεται σε υπηκόους (citizens), αλλά προχωρά και σε ζητήματα μέριμνας και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ανηκόντων εις τον «μακεδονικό λαό» οι οποίοι διαβιούν εις το εξωτερικό»(παρ. 3).

Συνεπώς η ψευδο-αλυτρωτική αναφορά περί «μακεδονικού λαού», η ευρισκομένη εις το προϋπάρχον Άρθρο 493 του σκοπιανού συντάγματος υφίσταται ανέπαφος εις την Τροπολογίαν 36.

Αν λάβομε υπόψιν δε και το ότι εις το Άρθρον 49 παραμένει άθικτον το «ενδιαφέρον της Δημοκρατίας» για «το καθεστώς και τα δικαιώματα…των εκπατρισμένων Μακεδόνων» (Αρθρο 49, 1 του Συντάγματος της FYROM:

«Η Δημοκρατία μεριμνά για την κατάστασιν και τα δικαιώματα των πολιτών μακεδονικής καταγωγής και των εκπατρισθέντων Μακεδόνων των διαβιούντων εις (τις χώρες του εξωτερικού), ενισχύει την πολιτιστικήν των ανάπτυξιν και αναλαμβάνει την προώθησιν των δεσμών της με αυτούς» αντιλαμβανόμεθα ότι έχομε την περίπτωσιν της επαναλήψεως ενός σκοπιανού τύπου «τσάμικο», το οποίο με την σειρά θα δημιουργήσει απολύτως έκρυθμες καταστάσεις στην ελληνική πλευρά ανφορικώς με την ελληνική εθνική ασφάλεια.

7) Η παραπλάνησις και υπονόμευσις του ελληνικού εθνικού συμφέροντος, όπως προκύπτει από το Τμήμα «Constitutional Law for the implementation of amendments XXXIII to XXXVI to the Constitution of the Republic of Macedonia», Άρθρο 1.

Αναφορικώς με το ΝΑΤΟ, εάν η παρούσα Κυβέρνησις υπογράψει το σχετικόν Πρωτόκολλον η πορεία δεν έχει επιστροφήν.

Εδώ χρήζει ιδιαιτέρας προσοχής το έτερον μπερτόλδειον τέχνασμα των Σκοπίων: Τα Σκόπια επιβάλλουν εις το Τμήμα «Constitutional Law for the implementation of amendments XXXIII to XXXVI to the Constitution of the Republic of Macedonia», Άρθρο 1, δι’ εισαχθείσης παρανόμου συνταγματικής ρήτρας, την ενεργοποίησιν των αποτελεσμάτων της συνταγματικής αναθεωρήσεως εις την οποίαν προέβησαν… μετά όμως, από την κύρωσιν του Πρωτοκόλλου εντάξεως των Σκοπίων εις το ΝΑΤΟ από πλευράς Αθηνών!

((παράγραφος 1, Άρθρου 1)…and upon the ratification of the NATO Accession Protocol by the First Party (σσ. την Ελλάδα) to the Final Agreement (sic!) και επίσης: …shall not enter into force and shall be null and void if the constitutions set out in paragraph 1 of this Article (σσ. Άρθρο 1) are not fullfilled imediately) Τούτο, αποτελεί, ασφαλώς, βάναυσον και παράνομον μονομερή τροποποίησιν (!) της Σ.τ.Π., διότι παραβιάζει σαφώς το εδ. 5, Παρ. 4, Άρ. 1, Μέρος 1 αυτής, το οποίον και σαφώς προβλέπει την ολοκλήρωσιν των Συνταγματικών της τροποποιήσεων πρό της εισαγωγής της Συμφωνίας των Πρεσπών εις την Βουλήν των Ελλήνων προς κύρωσιν).

Αυτό δημιουργεί και ως φυσικήν συνέπειαν την μη ύπαρξιν επισήμου κειμένου του αναθεωρηθέντος Συντάγματος της «Βορείου Μακεδονίας» το οποίον θα υπάρξει όταν, και μόνον όταν (όπως αναφέρει το ανωτέρω αντισυμβατικώς τοποθετηθέν Άρθρον 1) αυτό υλοποιηθεί.

Δηλαδή όταν η Ελλάς υπογράψει το Πρωτόκολλον Προσκλήσεως της FYROM εις το ΝΑΤΟ!

‘Αρα, αδίκως αναζητούν κοινοβουλευτικοί άνδρες και ερευνηταί το νέο κείμενον του αναθεωρηθέντος Συντάγματος της FYROM.

Τοιουτοτρόπως, θα αρχίσουν οι συζητήσεις εις την Επιτροπήν Εξωτερικών και Αμύνης της Βουλής άνευ της οριστικής και ουσιαστικής γνώσεως της τελικής μορφής του…υπό συζήτησιν κειμένου!

Σουρρεαλιστικόν μεν, αλλά λογικόν! Αυτό που θα έπρεπε λοιπόν να πράξει η Αθήνα, θα ήτο να επιστρέψει το κείμενον με την πραξικοπηματικήν προσθήκη του εν λόγω Άρθρου βασιζομένη εις την αντισυμβατικήν του φύσιν και να μην αρχίσει ουδεμία διαδικασία συζητήσεως και πολλώ μάλλον, κυρώσεως της Συμφωνίας των Πρεσπών!

Και όλα τα ανωτέρω φρικαλέα, εθνικώς επιζήμια, επικίνδυνα για την ελληνική εθνική και εδαφική ακεραιότητα της χώρας και άκρως υποτιμητικά για την νοημοσύνη της ελληνικής διπλωματίας, του ελληνικού ΥΠΕΞ, της Ελληνικής Κυβερνήσεως και του Ελληνικού Λαού θα τα ψηφίσει και θα τα κυρώσει η Ελληνική Κυβέρνησις!

Δεν τελειώσαμε όμως με αυτά.

Θα επανέλθομε για να εξετάσομε και άλλους μύθους τους οποίους εκαλιέργησαν οι υποστηρικταί της Συμφωνίας, όπως π.χ. η προστασία των Σκοπίων από την επιρροήν της Τουρκίας και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Σημειώσεις

1 «Article 36. The Republic guarantees particular social security rights to veterans of the Anti-Fascist War and of all Macedonian national liberation wars, to war invalids, to those expelled and imprisoned for the ideas of the separate identity of the Macedonian people and of Macedonian statehood, as well as to members of their families without means of material and social subsistence. The particular rights are regulated by law.»

2 Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ΦΥΡΟΜ, τεύχ. 80 (30 Δεκεμβρίου 1993), άρθρο 196. (http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2008/05/blog-post_04.html)

3 Article 49. 1). The Republic cares for the status and rights of those persons belonging to the Macedonian people in neighbouring countries, as well as Macedonian expatriates, assists their cultural development and promotes links with them.

In the exercise of this concern the Republic will not interfere in the sovereign rights of other states or in their internal affairs. Item 1 of Amendment II is an Addendum of paragraph 1 of article 49. 2).The Republic cares for the cultural, economic and social rights of the citizens of the Republic abroad.