Ἐπί τῆ μνήμῃ τοῦ τοπικῶς ἐπί τοῦ παρόντος τιμωμένου (ἐν Κορινθίᾳ) Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μωϋσέως (+1946), Καθηγουμένου, τοῦ ἐκ Καστελλορίζου 

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ

ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΜΩΫΣΗΝ

(Ποίημα Μακρίνης μοναχῆς, Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Κωσταλεξίου Φθιώτιδος)

(1872 - +1946)

 

Κύριε εἰσάκουσον....

Θεός Κύριος....(δ΄)

 

Τροπάριον Ἦχος δ΄

Ὁ ὑψωθείς ἐν τῶ Σταυρῶ

 

Ἐν τῶ πελάγει πειρασμῶν καί σκανδάλων, κλυδωνιζόμενα τά τέκνα σου πάτερ, ἐν πίστει ἀδιστάκτῳ σοι προσφέρομεν ὠδήν, ταύτην τήν ἱκέσιον, ἀκλινῶς ἐκβοῶντες· πάντας τούς ὑμνοῦντας σε, διαφύλαξον σώους, καί Παραδείσου εἰς τόν γαληνόν,ταῖς σαῖς πρεσβείαις λιμένα ὁδήγησον.

 

Δόξα

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ

Καί νῦν 

Οὐ σιωπήσομεν ποτέ, Θεοτόκε,...

 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός

 

Κανών ἦχος πλ. δ΄

Ὠδή α' Ὑγράν διοδεύσας

Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν

Εὐνοίας σου πάτερ τῆς πρός Θεόν, λαμπράς τάς ἀκτῖνας, τοῖς ἱκέταις σου ἐφαπλῶν, τόν ζόφον παθῶν τῶν ψυχοφθόρων, δεόμεθά σου διάλυσον τάχιστα.

Τῶν πάλαι Ὁσίων τήν θαυμαστήν, Μωϋσῆ πάτερ, ἐμιμήσω διαγωγήν, αὐτῶν καί ἡμῖν ἐνασκουμένοις, τήν προθυμίαν πρεσβείαις σου δώρησαι.

Χριστοῦ ἀγαπήσεως τῶ πυρί, ψυχρά μου καρδίαν, σύ κατάφλεξον Μωϋσῆ, ματαίων φροντίδων ὅπως φύγω, τῶν εἰς δεινήν με συρόντων ἀμέλειαν. 

Θεοτοκίον.

Ὡς νύξ τήν καρδίαν μου συμφορῶν, τό πλῆθος σκοτίζει, ἀλλ' ἀνάτειλον αὐθωρόν, αὐγήν λαμπροφόρον σῶ ἱκέτῃ, πνευματικῆς εὐφροσύνης Θεόνυμφε.

 

Ὠδή γ΄ Οὐρανίας ἀψῖδος

Χαριστήριον ὕμνον, χρεωστικῶς ἅπαντες, οἱ τῶν δαψιλῶν δωρεῶν σου, πάτερ καρπούμενοι, σοί προσκομίζομεν, μεγαλοφώνως τήν Χάριν, Μωϋσῆ κηρύττοντες ὡς πανευγνώμονες. 

Λογισμῶν ἀποκρούειν, ψυχοβλαβῶν ἴσχυσον, πάσας ἐπιθέσεις ραδίως, τόν ἀνυμνοῦντα σε, διασωζόμενος, τῶν πολυπλόκων παγίδων, Μωϋσῆ ἀοίδιμε, τοῦ πολεμήτορος.

Ραθυμίας τῶ βέλει, τῶ ἐχθρικῶ ἔγειρον, τήν θανατωθεῖσαν ψυχήν μου, τῆ μεσιτεία σου, καί μή ἐάσης με, πάλιν ἐκπέσαι εἰς χεῖρας, φοβεροῦ τοῦ δαίμονος, καθικετεύω σε.

Θεοτοκίον.

Ἡ ἐλπίς μου Παρθένε, σύ ἀληθῶς πέφηνας, καί ἡ ταχινή ἀρωγή μου, καί προστασία μου, καί γλυκυτάτη μου, παραμυθία Μαρία, καί ἡ πρός τόν Κύριον, πρέσβυς εὐπρόσδεκτος. 

Διάσωζε τούς τήν ἐτήσιον μνήμην σου ἐκτελοῦντας, θλιβερῶν ἐπερχομένων τῶν ἑκάστοτε, καί παντοίων Μωϋσῆ ἀσθενημάτων. 

Ἐπίβλεψον....

Αἴτησις. Κύριε ἐλέησον ιε΄

Κάθισμα

Ἦχος β΄ Τά ἄνω ζητῶν

Φρουρός ἀσφαλής, καί τεῖχος ἀκατάβλητον, ἀστήρ ἀπλανής, καί σκέπη θεοδώρητος, ἀληθῶς σύ πέφηνας, Μωϋσῆ τοῖς πίστει καλοῦσι σε, ταῖς σαῖς πρεσβείαις πάτερ πρός Θεόν, λυτρῶν χαλεπῶν τῶν περιστάσεων.

Ὠδή δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε

Χαριτόβρυτα νάματα, ὡς πηγή ἀείρροος τοῖς προστρέχουσιν, ἀναβλύζεις ἀξιάγαστε, καύσωνα σβεννύων πάτερ θλίψεων.

Προσευχαῖς θεοδέκτοις σου, λύτρωσαι ταχέως τούς προσιόντας σοι, τῶν παθῶν ψυχῆς καί σώματος, ὅπως κατά χρέος εὐφημῶμεν σε.

Ἰδικόν μου τό θέλημα, πάτερ ὑποτάξαι προθύμως ποίησον, τῆ Βουλῆ τοῦ Παντοκράτορος, τοῦ ἐργαζομένου τό συμφέρον μοι.

Θεοτοκίον.

Τῶν ἀπείρων θαυμάτων σου, τίς μή ἀνυμνήση Ἁγνή τό ἄμεσον, δι' ὧν Μῆτερ τοῖς ἱκέταις σου, δείκνυς τῆς καρδίας σου τό εὔσπλαγχνον.

Ὠδή ε΄ Φώτισον ἡμᾶς

Ὕπνον Μωϋσῆ, ἐκ ψυχῆς μου ἀποτίναξον, τῆς ραθυμίας ἱκεσίαις σου, καί πρός ἐγρήγορσιν τόν νοῦν μου σύ κατεύθυνον. 

Πνεύματος λαμπρόν, ἀνεδείχθης οἰκητήριον, καί ὑποτύπωσις πρός μίμησιν, τοῖς τήν ὁδόν τῶν ἀρετῶν βαδίσαι θέλουσιν.

Τήρει Μωϋσῆ, τόν ἱκέτην σου ἀμέτοχον, τῆς ψυχοφθόρου κατακρίσεως, καί πάσης ἄλλης ἀξιάγαστε κακότητος.

Θεοτοκίον.

Σέ μετά Θεόν, βοηθόν μου ἑτοιμότατον, ὡς ἀληθῶς Παρθένε κέκτημαι, πάσης ἀνάγκης ἐκλυτροῦσα με καί θλίψεως.

Ὠδή στ΄ Τήν δέησιν

Ἀνέτειλεν, ἡ φωσφόρος σήμερον, ἑορτή σου Μωϋσῆ θεοφόρε, φωταγωγοῦσα τούς σοί προσιόντας, καί ὁλοτρόπῳ ἐν πίστει τιμῶντας σε, καί σκοτασμόν τῶν πειρασμῶν, πρεσβειῶν σου φωτί ἐκδιώκουσα. 

Ἀσάλευτος, ἐν τῆ πίστει ἔμεινας, ὡς ἀδάμας Μωϋσῆ θεοφόρε, ἀκολουθῶν τοῖς θεσμοῖς τοῖς πατρώοις, καί ἀπειλάς μηδαμῶς σύ πτοούμενος, διό συντήρει καί ἡμᾶς, καθαρούς ἀπό πάσης αἱρέσεως. 

Μονάζοντα, πλανηθέντα ἔσωσας, τῆς οἰήσεως στοργῆ πατρικῆ σου, ὑπομονήν σύ δεικνύων θεόφρον, μόνον ψυχῆς τό συμφέρον σκοπούμενος, διό κἀμέ ταῖς σαῖς εὐχαῖς, ὑψηλόφρονος γνώμης ἀπάλλαξον.

Θεοτοκίον.

Ἐκίνησαν, γνώμῃ δολιόφρονι, πονηρά βροτοί κακότροποι χείλη, κατηγοροῦντα ἀδίκως Παρθένε, τόν σόν θεράποντα ὧν τῆς φαυλότητος, διάσωσόν με παρευθύς, καί λεχθέντων με δεῖξον ἀλλότριον.

Διάσωζε τούς τήν ἐτήσιον μνήμην σου ἐκτελοῦντας, θλιβερῶν ἐπερχομένων τῶν ἑκάστοτε, καί παντοίων Μωϋσῆ ἀσθενημάτων. 

Ἄχραντε....

Αἴτησις. Κύριε ἐλέησον ιβ'

Κοντάκιον

Ἦχος β΄ Τοῖς τῶν αἱμάτων σου

Θαυματουργῶν καθ' ἑκάστην πανόλβιε, θεοπειθεῖ Μωϋσῆ μεσιτείᾳ σου, καί ἱκετῶν σου πληρῶν τά αἱτήματα, ὥσπερ λαμπάς ἐξαστράπτεις τοῖς πέρασι, διό εὐγνωμόνως σέ γεραίρομεν.

Προκείμενον.

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου Αὐτοῦ

Στίχ. Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον

Τό Εὐαγγέλιον

Δόξα

Ταῖς τοῦ σοῦ Ὁσίου πρεσβείαις...

Καί νῦν 

Ταῖς τῆς Θεοτόκου....

Στίχ. Ἐλέησόν με ὁ Θεός.... 

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β΄ Μεταβολή τῶν θλιβομένων

Ὡς κεκτημένος παρρησίαν, τούς τήν λαμπράν σου πολιτείαν θαυμάζοντας, καί στερρῶς μιμουμένους, σῶζε πάτερ Μωϋσῆ, νόσων ἀνιάτων καί κινδύνων, θλίψεων καί τῶν πειρατηρίων, σεπταῖς σου ταῖς πρεσβείαις πρός Θεόν.

Κύριε ἐλέησον ιβ΄

Ὠδή ζ΄ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ἀπογνώσεως πάτερ, τῆς δουλείας με ρῦσαι τόν προσφύγοντά σοι, δι΄ ἧς καταβαλεῖν με, ὁ δόλιος πειρᾶται, ἀλλά τούτου κατάβαλε, τήν μανιώδη ὀφρῦν, ὅπως σε μακαρίζω.

Συμπαθείας σου δρόσῳ, τήν αὐχμώδη ψυχήν μου παθῶν ξηρότητι, ποτίζων ἐκβλαστάνειν, ἑκατονταπλασίως, Μωϋσῆ παναοίδιμε, τῶν ἀρετῶν τούς καρπούς ποίησον καθ' ἑκάστην.

Ὡς ἠγάπησας πάτερ, τόν πλησίον ἐμπράκτως οὕτω με πλήρωσον, ἀγάπης τῆς ἐνθέου, ἐν καθαρᾶ καρδίᾳ, ὅπως ψάλλω Κυρίῳ μου· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεός εὐλογητός εἶ.

Θεοτοκίον.

Ὑπερένδοξε Κόρη, Ναζαρέτ τῆς ἀσήμου, Θεόν ἡ τέξασα, ἡμῶν τάς ἱκεσίας, προσάγαγε Υἱῶ σου, τῶν πταισμάτων τήν ἄφεσιν, ὅπως δωρήση Αὐτόν, τοῖς πόθῳ ἀνυμνοῦσιν.

 

Ὠδή η΄ Τόν Βασιλέα

Τόν Βασιλέα τῶν Οὐρανῶν ἐκδυσώπει, ἁμαρτίας ὅπως συγχωρήση, τοῦ τάς προσευχάς σου, ἐν πίστει ἐκζητοῦντος.

Ἀδιαλείπτου εὐχῆς ἐργάτην με δεῖξον, Μωϋσῆ προθυμότατον ὅπως, τοῦ Χριστοῦ τῆ κλήσει, πολέμιον μαστίζω. 

Χριστοῦ τῶ Νόμῳ ὁ συναρμόσας τόν βίον, Μωϋσῆ ἀρετῶν με χιτῶνα, ἀμφίασον πάτερ, ταῖς θείαις σου πρεσβείαις. 

Θεοτοκίον.

Τό θολερόν μου, ταῖς προσβολαῖς τοῦ βελίαρ, διανοίας κάθαρον Μαρία, ταύτην συντηροῦσα, ἐν πλήρει διαυγείᾳ.

Ὠδή θ΄ Κυρίως Θεοτόκον

Ἐξ ὕψους μή ἐλλίπης, θεόφρον φιλοστόργως, σύ Μωϋσῆ ἐποπτεύων τά τέκνα σου, ἐν μέσῳ πάτερ δεινῶν εὑρισκόμενα.

Τῶν θείων προσταγμάτων, οὐδόλως παρεκκλίνειν, τῆ ἀρωγῆ σου τῶ πίστει προστρέχοντι, βοήθησόν μοι λιταῖς σου πανόλβιε.

Ὡς ἔχεις παρρησίαν, μετά τῶν Ἀσωμάτων, τόν σέ γεραίροντα πάτερ ἀξίωσον, ἐν Παραδείσῳ εὐφραίνεσθαι πάντοτε.

Θεοτοκίον.

Θεόνυμφε Μαρία, ψυχῆς μου θυμηδία, καί τοῦ νοός μου γλυκεῖα ἐνθύμησις, σῶν πρεσβειῶν με φωτί καταφαίδρυνον.

  

Μεγαλυνάρια

Ἄξιόν ἐστιν....

Τήν Ὑψηλοτέραν τῶν Οὐρανῶν.... 

Πάντες οἱ ρυσθέντες θαυμαστικῶς, νόσων ἀνιάτων, ταῖς λιταῖς σου πρός τόν Θεόν, Μωϋσῆ παμμάκαρ, καρδίᾳ εὐγνωμόνῳ, τήν ὑμνωδίαν ταύτην, σοί προσκομίζομεν. 

Χάριν κεκτημένος παρά Θεοῦ, πάτερ τῶν θαυμάτων, νοσημάτων καί πειρασμῶν, θλίψεων κινδύνων, καί πάντων ἐναντίων, θεόφρον διασώζεις, τούς ἀφορῶντας σοι.

Μή παύση πρεσβεύων ὦ Μωϋσῆ, ὑπέρ τῶν τιμώντων, σήν ἐτήσιον ἑορτήν, ὅπως αἰωνίου, ζωῆς ἀξιωθῶμεν, ἐν γῆ τῆ τῶν Δικαίων, ταῖς ἱκεσίαις σου.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί....

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε

 

Προστρέχοντες ἅπαντες τῆ σῆ πρεσβείᾳ πιστῶς,

θαυμάτων τοῖς νάμασι καταρδευόμεθα, Μωϋσῆ ἱερώτατε·

ὅθεν μετ' εὐλαβείας, τήν σήν πάντιμον μνήμην,

πάτερ ἐπιτελοῦντες, κατά χρέος ὑμνοῦμεν,

τήν πρός τούς σούς ἱκέτας, φροντίδαν τήν ἄμετρον.

 

Κύριε ἐλέησον 40

Τροπάριον

Ἦχος β΄ Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου...

Πάσης ἐχθρικῆς ἐπιβουλῆς, λύτρωσαι ἱκέτην σου πάτερ,

ταῖς σαῖς δεήσεσι, πειρασμῶν κινδύνων τε, καί πάσης θλίψεως,

νοσημάτων ποικίλων καί, ἐξόχως δοθῆναι,

πρέσβευε τήν ἄφεσιν, τῶν ἐγκλημάτων μου,

ὅπως εὐφροσύνως γεραίρω, τήν σήν φωτοπάροχον μνήμην,

σήν εὐεργεσίαν ἐνθυμούμενος.

 

Δέσποινα πρόσδεξαι....

Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου....

 

Δι' εὐχῶν....

 

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΑΝΟΙΞΟΝ ΤΗΝ ΘΥΡΑΝ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ ΣΟΥ

 

(Προσευχή τοῦ ὁσίου Γέροντος Μωϋσέως)

 

 

ΕΥΛΟΓΙΑ

ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΞΥΛΟΚΕΡΙΖΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

75 ΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ

16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

(Ο ΟΣΙΟΣ ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ 15.6.1946 ΚΑΙ ΕΝΤΑΦΙΑΣΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ)

 

Η ΠΡΩΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΩΫΣΕΩΣ ΕΤΕΛΕΣΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΝ ΤΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ (ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΩΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ) ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΙΔ/ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΣΑΡΚΑΤΖΟΓΛΟΥ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΕΚΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ.

ΟΣΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΕΡ ΜΩΫΣΗ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΜΩΜΗΤΟΥ ΗΜΩΝ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΤΗΣ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΟΘΟΥΝΤΩΝ ΑΥΤΗΝ!

[Ἐντός τῶν ἡμερῶν θά κυκλοφορηθεῖ ἀπό τόν Δίαυλό μας "Διά Λόγου" (στό youtube) " ἡ ἐκφωνηθεῖσα κατά τήν πρώτη Θεία Λειτουργία στή μνήμη τοῦ Ὁσίου κηρυγματική ὁμιλία τοῦ Θεολόγου Δημητρίου Κάτσουρα ἀφιερωμένη στόν Βίο καί τήν Πολιτεία τοῦ μεγάλου αὐτοῦ συγχρόνου ἀληθινοῦ Ἁγίου τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας.]