Ἕνα σημαντικό ἄρθρο προβληματισμοῦ ἐπί τῶν συμβαινόντων καί τῶν τεκταινομένων

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ  ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ἐπιστροφὴ στὴν «κανονικότητα» ἢ ἀπαρχὴ μεταλλαγμένης ζωῆς;

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ  ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ἐπιστροφὴ στὴν «κανονικότητα» ἢ ἀπαρχὴ μεταλλαγμένης ζωῆς;

τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος Γ.Ο.Χ. 

κ. Παντελεήμονος

 

 

Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ λήγοντος ἔτους 2020 ἡ ἀνθρωπότητα στὸ σύνολό της ὑφίσταται μία ἄνευ προηγουμένου ὑγειονομικὴ κρίση. Μία κρίση ἡ ὁποία ξεκίνησε στὰ τέλη τοῦ περασμένου ἔτους καὶ μὲ ἀστραπιαία ταχύτητα διαδόθηκε ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς γῆς.

Ἡ κρίση αὐτή, περὶ τῆς ὁποίας πολλὰ καὶ διάφορα λέγονται καὶ γράφονται σχετικῶς μὲ τὶς αἰτίες της καὶ τὸν τρόπο διαχειρίσεώς της ἀπὸ τὶς Κυβερνήσεις καὶ τὶς ἁρμόδιες ὑγειονομικὲς ἀρχὲς ἀνὰ τὸν κόσμο, δὲν παρέμεινε ἐντὸς τῶν ὑγειονομικῶν πλαισίων, ἀλλὰ μεταβιβάστηκε σὲ κάθε ἐπιμέρους τομέα τοῦ ἀνθρωπίνου βίου παγκοσμίως.

Οἱ Κυβερνήσεις τῶν κρατῶν ἀνὰ τὸν κόσμο, ὅπως καὶ στὴν πατρίδα μας, ἔλαβαν καὶ συνεχίζουν νὰ λαμβάνουν διάφορα μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς καταστάσεως, τὰ ὁποῖα, ὅμως, δὲν περιορίζονται στὰ ἀφορῶντα τὸν ἰατρικὸ τομέα, ἀλλ’ ἐπεκτείνονται σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς. Ἔτσι μὲ ὑπερεπείγοντα καὶ πρωτόγνωρο τρόπο, καθ’ ὑπέρβασιν τῶν συνταγματικῶν προβλέψεων, καὶ χωρὶς νὰ λαμβάνονται ὑπ’ ὄψιν θεμελιώδεις ἐλευθερίες καὶ διεθνῶς κατοχυρωμένα ἀνθρώπινα δικαιώματα, νομοθετοῦνται περιοριστικὰ μέτρα, ὄχι μόνο ἐπὶ τῶν εὐπαθῶν καὶ ἀσθενῶν, ἀλλ’ ἐφ’ ὅλου τοῦ πληθυσμοῦ.

Τὰ μέτρα αὐτὰ ἀφοροῦν τὴ μετακίνηση τῶν πολιτῶν, τὴν ἐργασία, τὴν ἐκπαίδευση, τὶς κοινωνικὲς σχέσεις, τὴν παροχὴ ὑπηρεσιῶν ὑγείας, τὶς συναλλαγές, τὸ ἐμπόριο, ἀκόμη καὶ τὴν ἄσκηση τοῦ δικαιώματος τῆς δημόσιας θρησκευτικῆς λατρείας.

Πρέπει ἐδῶ νὰ σημειωθεῖ, ὅτι στὴν πατρίδα μας τὰ περιοριστικὰ μέτρα στὴν ἄσκηση τοῦ δικαιώματος τῆς δημόσιας λατρείας, εἶναι ἐντελῶς ἀσύμμετρα. Δηλαδὴ λαμβάνονται χωρὶς νὰ ὑπολογίζεται ἡ συνταγματικῶς προβλεπομένη ἀρχὴ τῆς ἀναλογικότητος. Ἔτσι ἐνῶ οἱ τράπεζες καὶ οἱ ὑπεραγορὲς (super market) λειτουργοῦν ἀκόμη καὶ ὑπὸ καθεστὼς γενικῆς ἀπαγορεύσεως τῆς κυκλοφορίας, οἱ ἱεροὶ ναοί, μὲ ὑπουργικὲς ἀποφάσεις, παραμένουν κλειστοὶ γιὰ τοὺς πιστούς. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ Ἐκκλησία βρίσκεται οὐσιαστικῶς σὲ καθεστὼς ἀκήρυκτου διωγμοῦ, ἀφοῦ δὲν τῆς ἐπιτρέπεται ἡ εὐχαριστιακὴ σύναξη, δηλαδὴ ἡ κατ’ ἐξοχὴν φανέρωσή Της στὸν κόσμο.

Γενικῶς τὰ λαμβανόμενα μέτρα εἶναι σὲ τέτοιο βαθμὸ περιοριστικά, ὅσο μόνο μία πολεμικὴ κατάσταση θὰ μποροῦσε νὰ τὰ δικαιολογήσει. Κι αὐτὴ, ὅμως, ὄχι ἐφ’ ὅλων τῶν τομέων ἐπὶ τῶν ὁποίων ἐπιβάλλονται.

Γιὰ τὴ διαχείριση τῆς ὑγειονομικῆς κρίσεως, ἐκτὸς τῶν Κυβερνήσεων καὶ τῶν ὑγειονομικῶν ὑπηρεσιῶν, πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζουν τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως. Αὐτά, χρηματοδοτούμενα ἁδρῶς ὑπὸ τῶν κυβερνήσεων, χρησιμοποιοῦν ἀπροκάλυπτα προπαγανδιστικὲς μεθόδους, ὅμοιες μὲ ἐκεῖνες τῶν πάλαι ποτὲ ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων, ποὺ συστηματικῶς χειραγωγοῦσαν μεγάλες πληθυσμιακὲς μᾶζες, ὅ,που αὐτὰ ἤθελαν.

Τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως «βομβαρδίζουν» καθημερινῶς τοὺς πληθυσμοὺς τῶν διαφόρων χωρῶν (καὶ τῆς πατρίδος μας), μὲ πάσης φύσεως πληροφορίες σχετικὲς μὲ τὴν κρίση, δημιουργώντας φόβο, ἀνησυχία, ἀγωνία, καθὼς καὶ μία ἔνταση ψυχολογικῆς φύσεως στὶς κοινωνίες τοῦ κόσμου. Συνάμα δημιουργοῦν τὴ γενικὴ ἐντύπωση ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι ἀκραίως ἐπικίνδυνη, τόσο ποὺ ὄχι μόνο δικαιολογεῖ σαφῶς τοὺς περιορισμοὺς τῆς ἐλευθερίας καὶ τῶν δικαιωμάτων τῶν πολιτῶν, ἀλλ’ ἐπιβάλλει τὴ λήψη ἀκόμη περισσότερων καὶ αὐστηρότερων μέτρων. Ἐπίσης, κινοῦνται συντεταγμένα ἐναντίον ὁποιασδήποτε ἀντίθετης γνώμης, προερχομένης ἀκόμη καὶ ἀπὸ ἐγκύρους ἐπιστήμονες, δημιουργώντας σύγχυση στὴν κοινὴ γνώμη καὶ ἀπαξιώνοντας τὶς ὁποιεσδήποτε φωνὲς ἀμφισβητήσεως ἢ ἐπιστημονικῆς ἐπιφυλάξεως ἔναντι τῆς ἐπισήμου γραμμῆς, ἀναγάγοντάς τες σὲ ἐπίπεδα συνωμοσιολογίας ἢ ἐπιστημονικῆς φαντασίας.

Παραλλήλως τὰ μέσα αὐτὰ, ὅπως καὶ οἱ ἐντολοδότριες Κυβερνήσεις, προεξοφλοῦν ὅτι τὰ περιοριστικὰ μέτρα, ποὺ ἀνέτρεψαν ἄρδην τὴν λεγομένη «κανονικότητα» τοῦ τρόπου ζωῆς τῶν ἀνθρώπων παγκοσμίως, δὲν πρόκειται νὰ ἀρθοῦν πρὶν ἐμβολιαστεῖ ὅλος ὁ πληθυσμὸς τῆς γῆς μὲ κάποιο ἀπὸ τὰ ἤδη κατασκευασθέντα ἐμβόλια κατὰ τοῦ διαδοθέντος ἰοῦ.

Γιὰ τὰ ἐμβόλια αὐτά, ποὺ μὲ πρωτοφανῆ ταχύτητα παράχθηκαν, προαγοράστηκαν καὶ διανέμονται ἤδη παγκοσμίως, λέγονται καὶ γράφονται πολλὰ καὶ διάφορα, θετικὰ καὶ ἀρνητικά, προερχόμενα τόσο ἀπὸ ἐπιστημονικοὺς κύκλους, ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς λεγομένους «συνωμοσιολογικοὺς» χώρους. Αὐτὰ ἀρχίζουν ἀπὸ τὴ θεώρηση ὅτι τὰ ἐν λόγῳ ἐμβόλια θὰ ἀποτελέσουν τὸ μέσο γιὰ τὸ τέλος τῆς παγκοσμίου ὑγειονομικῆς κρίσεως καὶ θὰ ἐπαναφέρουν τὴ λεγομένη «κανονικότητα» καὶ τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ ὑπῆρχε πρὸ τῆς κρίσεως, καὶ τελειώνουν στὴν ἐντελῶς ἀντίθετη θεώρηση, ὅτι θὰ ἀποτελέσουν τὴν ἔναρξη μίας νέας ἐποχῆς, τόσο στὴ φυσιολογία, ὅσο καὶ στὸν τρόπο ζωῆς τῶν ἀνθρώπων παγκοσμίως.

Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὸ ὅτι στὴν πατρίδα μας ἡ εὐθύνη γιὰ τὴ διαχείριση τοῦ ἐν λόγῳ ἐμβολιασμοῦ τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ, ἀνετέθη μαζὶ μὲ τὸ καθ’ ὕλην ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Ὑγείας, καὶ στὸ Ὑπουργεῖο Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης, ἀκόμη καὶ στὰ … σώματα ἀσφαλείας.

Τίθεται, λοιπόν, τὸ εὔλογο ἐρώτημα:

Τί σχέση ἔχουν ἡ ψηφιακὴ διακυβέρνηση καὶ τὰ σώματα ἀσφαλείας μὲ τὴ διαχείριση μιᾶς ὑγειονομικῆς κρίσεως;

Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ δὲν τίθεται σὲ μιὰ ἐπιφανειακὴ βάση, ὅσον ἀφορᾷ τὴ διευκόλυνση τῆς διαδικασίας τοῦ συγκεκριμένου ἐμβολιασμοῦ, ἀλλὰ μὲ μία πιὸ βαθιὰ καὶ εὐρύτερη ἔννοια, ὅσον ἀφορᾷ θέματα ποὺ ὄχι μόνο τὸ παρὸν ἀναδεικνύει, ἀλλὰ καὶ τὸ ἄμεσο μέλλον μᾶς ἐπιφυλάσσει.

Γιὰ νὰ ἀπαντηθεῖ τὸ ἐρώτημα αὐτό, πρέπει νὰ ληφθοῦν ὑπ’ ὄψιν τὰ δεδομένα καὶ οἱ δυνατότητες τῆς σύγχρονης ἰατρικῆς ἐπιστήμης σὲ συνδυασμὸ μὲ ἄλλους τομεῖς τῆς σύγχρονης ἐπιστήμης καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς προερχομένης σύγχρονης τεχνολογίας.

Τὸ πρῶτο ποὺ θὰ πρέπει, ὅπως νομίζουμε, νὰ ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν, εἶναι ἡ ἀντίληψη ποὺ ἔχει ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη (καὶ ἡ ἰατρική), σχετικῶς μὲ τὸ τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος.

Δυστυχῶς, στὸν ἐπιστημονικὸ χῶρο γενικῶς καὶ εἰδικῶς στὸν ἰατρικό, ἔχει ἐπικρατήσει ἡ θεωρία ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ μὲ σκοπὸ τὴν κατὰ Χάριν Θέωσή του, ἀλλὰ ἕνα ἀπὸ τὰ προϊόντα τῆς λεγομένης «ἐξελικτικῆς διαδικασίας» τῶν ἐμβίων ὄντων.

Κατὰ μία πιὸ μοντέρνα θεωρία, ὁ ἄνθρωπος «ἐξελίχθηκε» μὲ τέτοιο τρόπο καὶ σὲ τέτοιο βαθμό, ὥστε νὰ εἶναι ἕνα εἶδος «βιοϋπολογιστοῦ», ἔχοντας πολλὰ κοινὰ χαρακτηριστικὰ στὸν τρόπο δομῆς καὶ λειτουργίας του μὲ τοὺς ὑπὸ τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου κατασκευασμένους ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστές.

Οἱ θεωρήσεις αὐτὲς ὁδηγοῦν ὅλο καὶ περισσότερους ἐπιστήμονες καὶ ἐρευνητὲς διαφόρων τομέων τῆς ἐπιστήμης, στὴ μελέτη τῆς δυνατότητος συζεύξεως τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴν ψηφιακὴ τεχνολογία, τὴ ρομποτικὴ καὶ τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, καθὼς καὶ στὴ μελέτη τῆς δυνατότητος «βελτιώσεως» τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τῆς γενετικῆς τροποποιήσεώς του.

Πολλοὶ ἐκ τῶν ἐπιστημόνων, τῶν παραγωγῶν ψηφιακῆς τεχνολογίας καὶ τῶν λεγομένων «μελλοντολόγων», θεωροῦν καὶ τὸ δηλώνουν, ὅτι ἔχει φθάσει ἡ ἐποχὴ γιὰ νὰ πάρει ὁ ἄνθρωπος στὰ χέρια του τὴν «ἐξέλιξή» του καὶ νὰ βελτιώσει τὸ εἶδος του.

Τὸ ἐνδεχόμενο νὰ προκύψουν πολλὰ προβλήματα, ἀκόμη καὶ θύματα, στὴ διαδικασία αὐτῆς τῆς ἐπιχειρήσεως γιὰ τὴ «βελτίωση» τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, δὲν φαίνεται νὰ ἀπασχολεῖ ὅσο σοβαρὰ θὰ ἔπρεπε τοὺς προωθοῦντες τὴν ἐπιχείρηση αὐτή.

Πέραν τούτων, ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη ἔχει κατορθώσει νὰ διεισδύσει καὶ νὰ ἀναλύσει σὲ σημαντικὸ βαθμὸ τὴ δομὴ καὶ τὸν τρόπο λειτουργίας, ὄχι μόνο τῶν ἐμβίων ὄντων, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τῆς ἴδιας τῆς ὕλης, ἐκ τῆς ὁποίας ἀποτελεῖται ὁ κόσμος μὲ τὴ διττὴ μορφὴ ὕλης-ἐνεργείας.

Ἡ ἀνάλυση αὐτὴ ἀφορᾷ ὄχι μόνο τὶς μεγάλες καὶ ὁρατὲς μὲ γυμνὸ ὀφθαλμὸ διαστάσεις τῆς ὕλης, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τὶς μικρότατες καὶ ἀόρατες μὲ γυμνὸ ὀφθαλμὸ διαστάσεις της, ποὺ φθάνουν μέχρι τῶν λεγομένων ὑποατομικῶν σωματιδίων.

Μὲ βάση τὴ λεγομένη Κβαντικὴ Φυσική, ποὺ ἀφορᾷ τὶς ἰδιότητες τῆς ὕλης στὶς πολὺ μικρὲς ὑποατομικὲς διαστάσεις της, ἔχει ἤδη παραχθεῖ πολὺ προχωρημένη καὶ ὑψηλὴ τεχνολογία, μὲ ἐφαρμογὲς σὲ πολλοὺς τομεῖς τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.

Ἤδη κατασκευάζονται καὶ προωθοῦνται οἱ λεγόμενοι κβαντικοὶ ὑπολογιστές. Αὐτοὶ θὰ ἔχουν πολλαπλάσιες δυνατότητες σὲ σχέση μὲ τοὺς κοινοὺς ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστές, οἱ ὁποῖοι σταδιακῶς θὰ περάσουν στὸ περιθώριο.

Τὸ ἐνδιαφέρον, ἐν προκειμένῳ, εἶναι ὅτι οἱ δυνατότητες τῆς σύγχρονης ψηφιακῆς τεχνολογίας, δὲν περιορίζονται πλέον στὴν ἐξυπηρέτηση τῶν διαφόρων ἀναγκῶν τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν κοινωνιῶν, ποὺ ἀφοροῦν τὶς κρατικὲς ὑπηρεσίες ἢ ἄλλες δραστηριότητες τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ἐκπαιδευτικές, ἐπαγγελματικές, κοινωνικὲς κ.λ.π., ὅσα, δηλαδή, ἀφοροῦν τὰ περὶ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλ’ ὑπεισέρχονται στὴν ἴδια τὴ φυσιολογία τοῦ ἀνθρώπου, τὸν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουν ὡς ἕνα σύνολο συμβατῶν πεδίων, πολλῶν καὶ ποικίλων ἐφαρμογῶν.

Ὁ τομέας τῆς ὑγείας εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πεδία αὐτῶν τῶν ἐφαρμογῶν. Ἡ σύγχρονη ψηφιακὴ τεχνολογία ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴ λεγομένη Κβαντικὴ Φυσική, ἔχει πλέον τὴ δυνατότητα νὰ παραγάγει ἐμφυτεύματα ἢ ἄλλου εἴδους σκευάσματα (π.χ. ἐμβολιαζόμενα σκευάσματα τῆς λεγομένης Νανο-τεχνολογίας), τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦν νὰ λειτουργοῦν γιὰ τὴν ἀποκατάσταση βλαβῶν τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἢ γιὰ τὴν ἀναβάθμιση τῶν λειτουργιῶν τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων ὀργάνων καὶ μελῶν.

Ἡ δυνατότητα αὐτὴ τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας μπορεῖ νὰ ἀποτελεῖ καὶ τὴ βάση γιὰ τὴν ἀπάντηση στὸ τεθὲν προηγουμένως ἐρώτημα, ὅσον ἀφορᾷ τὴ σχέση τῆς ψηφιακῆς διακυβερνήσεως μὲ τὴ διαχείριση τῆς τρεχούσης ὑγειονομικῆς κρίσεως.

Ἡ ἴδια δυνατότητα, ὅμως, δημιουργεῖ καὶ πολλὲς ἀνησυχίες καθὼς καὶ ἐρωτήματα.

Ἄραγε, ὑπάρχει ἢ δὲν ὑπάρχει ἡ πιθανότητα τὰ προπαγανδιζόμενα ὡς πανάκεια ἐμβόλια κατὰ τοῦ διαδοθέντος κορωνοϊοῦ, ἐκτός τῆς πρωτοφανοῦς γιὰ τὰ ἰατρικὰ χρονικὰ βιασύνης στὴν παραγωγὴ καὶ τὴ διάθεσή τους καὶ ἐκτός τῆς ἐπικίνδυνης παρεμβάσεώς τους στὸ ἀνθρώπινο γονιδίωμα, νὰ ἔχουν κι ἄλλο σκοτεινὸ στοιχεῖο· τὴ δυνατότητα νὰ συνδέσουν, αὐτὰ καθ’ ἑαυτὰ ἢ μέσῳ ἄλλων παρελκομένων σκευασμάτων, τοὺς λῆπτες μὲ τὸ παγκόσμιο ψηφιακὸ σύστημα καί, κατ’ ἐπέκταση, νὰ καταστήσουν τὸν πληθυσμὸ τῆς γῆς συμβατὸ, ἀλληλεπιδρῶντα καὶ ἐλεγχόμενο ἀπὸ τὸ σύστημα αὐτό;

Γιατί ἄραγε ὁ ἐμβολιασμὸς κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ χαρακτηρίζεται ὑπὸ πολλῶν ἡγετῶν τῆς παγκοσμίου πολιτικῆς σκηνῆς ὡς ἡ πιὸ ἀπαραίτητη πράξη γιὰ τὴ «μεγάλη ἐπανεκκίνηση» (Great reset);

Τὰ ἀμιγῶς ἰατρικὰ δεδομένα σχετικῶς μὲ τὴν ἐπιτυχῆ ἔκβαση τοῦ ἐγχειρήματος τοῦ παγκοσμίου ἐμβολιασμοῦ εἶναι σαφῶς πενιχρώτατα!

Συνεπῶς, ποῦ στηρίζεται καὶ σὲ τί ἀφορᾷ ἡ προσδοκία τῆς «μεγάλης ἐπανεκκινήσεως» μετὰ τὸν ἐμβολιασμὸ ὅλου τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς;

Τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἀπαντηθοῦν ἀπὸ ἀνθρώπους σὰν κι ἐμᾶς, διότι δὲν ἔχουμε μπροστὰ μας πολλὰ κομμάτια τοῦ «πάζλ», διὰ τῶν ὁποίων δομεῖται καὶ σχηματίζεται ἡ ὅλη εἰκόνα τῆς παγκοσμιοποιημένης «Νέας Τάξεως Πραγμάτων», ἡ ὁποία, ὅπως φαίνεται, εἶχε τὴν ἀνάγκη μιᾶς ἀφορμῆς γιὰ τὴ μεγάλη ἐπανεκκίνησή της, ἀφορμὴ ἡ ὁποία τῆς δόθηκε μὲ τὴν ἐνσκήψασα ὑγειονομικὴ κρίση.

Ἐκεῖνο ποὺ μποροῦμε νὰ ποῦμε μετὰ βεβαιότητος εἶναι ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ἂν καὶ ἔχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, βρίσκεται καὶ πάλι ἀντιμέτωπος μὲ τὸν ἴδιο πειρασμὸ ποὺ βρέθηκε ἡ προμήτωρ Εὔα. Βρίσκεται μπροστὰ στὸ δένδρο «τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρὸν» (Γέν. β΄, 17), ἔχοντας δίπλα του τὸν ὄφι ποὺ τοῦ ψιθυρίζει ὅτι εἶναι στὸ χέρι του ἡ δυνατότητα νὰ «αὐτοθεωθεῖ» τρώγοντας ἀπὸ τὸν καρπό του. «Ἧ ἂν ἡμέρα φάγητε ἀπ’ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς Θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρὸν» (Γέν. γ΄, 5).

Ὁ πειρασμὸς τῆς «αὐτοθεώσεως» τοῦ ἀνθρώπου εἶναι σήμερα πιὸ δυνατὸς καὶ πιὸ ἐπικίνδυνος παρὰ ποτέ. Οἱ δυνατότητες τῆς σύγχρονης τεχνολογίας σὲ ὅλες τὶς μορφές της καὶ ἰδίως στὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, τὴ βιοτεχνολογία καὶ τὴ βιοϊατρική, ὑποβάλλουν στὸν ἄνθρωπο τὴν ἰδέα τῆς ἀναβαθμίσεώς του ὡς ἐμβίου ὄντος, ἰδέα ποὺ φθάνει μέχρι καὶ τῆς βεβαιότητος γιὰ ἐπίτευξη τῆς ἀθανασίας, καὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς ἐπάνω στὴ γῆ, ἢ καὶ σὲ ἄλλους πλανῆτες, ἀκόμη καὶ γαλαξίες!

Ἤδη μὲ βάση τὴν ἰδέα αὐτή, προωθοῦνται τεχνικὲς γενετικῆς τροποποιήσεως τοῦ ἀνθρώπου, προκειμένου νὰ γίνει ἀνθεκτικώτερος καὶ μακροβιώτερος. Παραλλήλως προωθεῖται ἡ σύζευξη τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴν ψηφιακὴ τεχνολογία καὶ τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, προκειμένου νὰ αὐξηθοῦν οἱ δυνατότητες τῶν αἰσθήσεών του ἢ νὰ προστεθοῦν κι ἄλλες καὶ νὰ ἐπιτευχθεῖ ὁ ἔλεγχος τῶν ὀργάνων καὶ τῶν μελῶν του, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίζονται οἱ ἀσθένειες, νὰ προβλέπονται οἱ ἐνδεχόμενες βλάβες ἢ δυσλειτουργίες καὶ νὰ θεραπεύονται πρὶν προκαλέσουν ζημία στὸν ὀργανισμό.

Ἡ τάση αὐτὴ τοῦ ἀνθρώπου γιὰ «αὐτοθέωση» δίχως Θεό, ἐντάσσεται σαφέστατα στὸ πλαίσιο τοῦ «μυστηρίου τῆς ἀνομίας ποὺ ἤδη ἐνεργεῖται» (Πρβλ. Β΄ Θεσ. Β΄, 7). Ἄλλωστε τί ἄλλο θὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἀντίχριστος τῶν ἐσχάτων, παρὰ ὁ κορυφαῖος ἐκπρόσωπος τῆς σατανικῆς πλάνης περὶ «αὐτοθεώσεως» τοῦ ἀνθρώπου;

Σήμερα, διάφοροι ἐκπρόσωποι τῆς παγκοσμίου ἐλὶτ ποὺ κατέχει τὸν πλοῦτο καὶ ἐλέγχει τὴν παραγωγὴ τῆς τεχνολογίας, μιλοῦν ἀπερίφραστα γιὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ «μετανθρώπου» ἢ «ὑπερανθρώπου», ὑπονοώντας σαφῶς ὅτι ἡ ἀντιμετώπιση τῆς τρεχούσης ὑγειονομικῆς κρίσεως ἀποτελεῖ τὸ ἐφαλτήριο γιὰ τὴν ἔναρξη αὐτῆς τῆς ἐποχῆς. Καὶ μόνον ἐξ αὐτοῦ προκύπτει ἀρκετὰ φανερὰ ὅτι ὑπάρχει τὸ ἐνδεχόμενο ἡ μετὰ κορωνοϊὸν ἐποχὴ νὰ εἶναι ἡ ἐποχὴ τῶν «μετανθρώπων», δηλαδὴ τῶν ὀργανικὰ διασυνδεδεμένων μὲ τὸ παγκόσμιο ψηφιακὸ σύστημα καὶ γενετικὰ τροποποιημένων διὰ τῆς συνεχοῦς ἐπεμβάσεως στὸ γονιδίωμά τους (μέσῳ ἐπαναλαμβανόμενων ἐμβολιασμῶν) κορωνο-ἀνθρώπων.

Τὸ ἐνδεχόμενο αὐτὸ μπορεῖ καὶ νὰ ἐξηγεῖ τὴν ἀλλόκοτη διαχείρηση τῆς ὑγειονομικῆς κρίσεως παγκοσμίως.

Πῶς ἀλλιῶς νὰ ἐξηγηθεῖ ἡ παρατηρούμενη παράκαμψη τῆς προτεραιότητας γιὰ ἔρευνα ἀποτελεσματικῆς φαρμακευτικῆς θεραπείας τῆς νόσου COVID-19 ἐκ μέρους τῶν Κυβερνήσεων καὶ τῶν ὑγειονομικῶν ὀργανισμῶν καὶ ἡ τόση σπουδὴ τους γιὰ τὸν ἄμεσο ἐμβολιασμὸ ὅλου τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς μὲ μὴ ἐπαρκῶς δοκιμασμένα ἐμβόλια;

Πῶς ἀλλιῶς νὰ ἐξηγηθεῖ ἡ ἔμμεση πλὴν σαφὴς ἀπειλὴ τῶν κυβερνώντων παγκοσμίως, ὅτι ἡ ἄρνηση τοῦ ἐμβολιασμοῦ θὰ σημάνει οὐσιαστικῶς τὴν ἀποπομπὴ τῶν μὴ ἐμβολιασμένων ἀπὸ τὴν κοινωνία;

Πῶς ἀλλιῶς νὰ ἐξηγηθεῖ ἡ προγραμματιζόμενη ψηφιακὴ ταυτοποίηση καὶ πιστοποίηση τοῦ ἐμβολιασμοῦ, πάνω στὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου;

Ἐκτὸς αὐτῶν, ὑπάρχει ἄραγε τὸ ἐνδεχόμενο νὰ σχετίζεται ὁ ἐμβολιασμὸς αὐτὸς ἢ ἡ ψηφιακὴ ταυτοποίηση καὶ πιστοποίησή του, μὲ τὸ προφητευμένο στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως «χάραγμα» τοῦ Ἀντιχρίστου;

Τὸ ἐρώτημα αὐτό, ὅπως καὶ ἄλλα σχετικὰ μὲ τὰ ἐσχατολογικὰ θέματα, θὰ ἀπαντήσει «ὁ χρόνος καὶ ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσι», ὅπως σημειώνει ὁ Ἀρέθας Καισαρείας σχετικῶς μὲ τὴν ἀποκρυπτογράφηση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ ἔχουμε ἀνοιχτὰ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας καὶ νὰ ἑρμηνεύουμε τὶς ἐξελίξεις μὲ βάση τὴ σχετικὴ μὲ τὰ ἔσχατα Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ μεγάλη ἀποστασία ἀπὸ τὴν πίστη πρὸς τὸν Χριστὸ ὡς μοναδικοῦ Σωτῆρος τοῦ Κόσμου, ἡ οἰκουμενιστικὴ συγχώνευση ὅλων τῶν αἱρέσεων σὲ μία παγκόσμια ψευδοεκκλησία, καὶ ὁ ὕπουλος διωγμὸς τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἤδη διενεργεῖται, δείχνουν ὅτι ἡ ἀποκάλυψις τοῦ ἀνόμου (Ἀντιχρίστου) δὲν εἶναι μακρυά.

Εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ νέα ψηφιακὴ τεχνολογία θὰ χρησιμοποιηθεῖ ὡς πολυεργαλεῖο στὰ χέρια αὐτοῦ καὶ τῶν προδρόμων του. Ὅποιος, ὅμως δὲν θὰ διασυνδεθεῖ μὲ αὐτήν, μέσῳ τῶν ἐμφυτευμάτων ἢ ὁποιουδήποτε ἄλλου σκευάσματος, θὰ μπορέσει σὲ μεγάλο βαθμὸ νὰ προστατεύσει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὸ παγκόσμιο σύστημα ἐλέγχου, ποὺ ὁ ἄνομος θὰ ἐκμεταλλευθεῖ γιὰ νὰ κυριαρχήσει, νὰ πλανήσει τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὰ «θαύματά» του καὶ νὰ ἐξολοθρεύσει τοὺς ἀρνητὲς τῆς κυριαρχίας του.

Ἂν οἱ χριστιανοὶ δὲν κατανοήσουν τὴν καταφανῆ αὐτὴ ἀλήθεια καὶ συνεχίσουν νὰ μὴν ὡριμάζουν ἀπέναντι στὴν ψηφιακὴ τεχνολογία καὶ στὶς δελεαστικὲς διευκολύνσεις της, μοιραίως θὰ γίνουν ἕρμαια καὶ ἴσως θύματα τοῦ ἀντιχρίστου συστήματος. Ὁ Κύριος νὰ μᾶς φωτίσει καὶ προστατέψει ὅλους ἀπὸ μία τέτοια ἐξέλιξη. Ἀμήν.

Λαμία, 1/14^η Δεκεμβρίου 2020

[ Σημείωση: Οἱ ἐπισημάνσεις τῆς ἔντονης γραφῆς ἔγιναν ἀπό τόν διαχειριστή τοῦ ἱστολογίου πρός διευκόλυνση τῶν ἀναγνωστῶν.]