Οἰκουμενιστική ἀπάτη!

Πρός ἐξαπάτησι τῶν πιστῶν

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, ΚΑΤ’ ΑΥΤΑΣ, ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΕΙ ΑΓΙΟ

ΤΟΝ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΟΣΙΟ ΙΩΑΝΝΗ (+1960),

Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΔΙΑΚΟΨΕΙ

ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ  ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΥΤΟ,

ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ!

Καθώς διαβάζομε στόν ἐκκλησιαστικό τύπο, ἐντός τῶν ἡμερῶν, τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων πρόκειται νά ἀνακηρύξη ὡς Ἅγιο τόν ὅσιο Ἰωάννη τόν Χοζεβίτη (+1960), Ρουμανικῆς καταγωγῆς, τοῦ ὁποίου τό λείψανο ἀνευρέθη ἀδιάφθορο καί εὐωδιάζον, ἐπιτελεῖ δέ πλῆθος θαυμάτων.

Πρόκειται περί προκλητικῆς πράξεως ἐξαπατήσεως τῶν πιστῶν διά τῆς προφανοῦς προσπαθείας νά ἐμφανισθῆ ἕνας μεγάλος σύγχρονος Ὅσιος, ἔμπρακτος ὁμολογητής τῆς Ὀρθοδοξίας καί πολέμιος τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Καινοτομίας τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ὡς δῆθεν ἐν κοινωνία μετά τοῦ συγχρόνου οἰκουμενιστικοῦ καί συγκρητιστικοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων διατελέσας καί κοιμηθείς Κληρικός.

Ἐπιφυλασσόμενοι νά ἐπανέλθωμε εἰς τήν θαυμαστή περίπτωσι τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, θεωρήσαμε καθῆκον μας νά διασαλπίσωμε καί ἡμεῖς τήν πραγματική ἀλήθεια περί τῆς ἐκκλησιολογικῆς ταυτότητος τοῦ ὁμολογητοῦ Κληρικοῦ καί ὁσίου ἀσκητοῦ Ἰωάννου δι’ ἕνα ἐπί πλέον λόγο.

Ὁ ἀείμνηστος ἱδρυτής τοῦ Περιοδικοῦ μας «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ-ΣΩΤΗΡΙΑ» καί λόγιος μοναχός π. Παῦλος, ὁ Κύπριος, ὑπῆρξε αὐτόπτης μάρτυς, ὡς συν-ἀσκητής στήν ἁγία Γῆ (Μονῆ Χοζεβᾶ), τοῦ ὁμολογιακοῦ φρονήματος καί τῆς ὁσιακῆς, βεβαίως, βιοτῆς τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου.

Τοῦτο μαρτυροῦμε προσωπικῶς ἐκ τῶν ὅσων ἠκούσαμε περί αὐτοῦ ὑπό τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Παύλου (+1994). Εἶναι δέ χαρακτηριστικόν καί τό ἀπόσπασμα σχετικοῦ δημοσιεύματος τοῦ ἀγαπητοῦ ἁγιολόγου κ. Ἀντ. Μάρκου, τό ὁποῖον, διά τοῦ λόγου τό ἀληθές καί ἀσφαλές, τιμῆς δέ καί σεβασμοῦ εἰς τήν μνήμην τοῦ ὁσίου ἀλλά καί τοῦ φίλου καί συνασκητοῦ αὐτοῦ π. Παύλου, παραθέτομε κατωτέρω:

Φωτό τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου.

Φωτό π. Παύλου μοναχοῦ, τοῦ Κυπρίου.

« (...)

Ἡ Ὀρθόδοξη συνείδηση τοῦ Μοναχοῦ Ἰωάννη δέν τοῦ ἐπέπρεπε πλέον νά μένει στό ἐκκλησιαστικό κλῖμα τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας. Ἔτσι τό ἴδιο ἔτος 1936, μέ πρόσχημα τό προσκύνημα, μαζί μέ ἄλλους δύο μοναχούς, τόν Δαμασκηνό καί τόν Κλαύδιο, ξεκίνησε γιά στούς Ἁγίους Τόπους, μέ ἀπώτερο σκοπό νά ἐγκαταβιώσει ἐκεῖ. Πράγματι ὁ μ. Ἰωάννης ἔμεινε γιά πάντα στήν Ἁγία Γῆ, ἐνῶ οἱ ἄλλοι μοναχοί ἐπέστρεψαν στή Ρουμανία μετά ἀπό ὀκτώ μῆνες.

Ἀρχικά, ἔζησε στή Λαύρα τοῦ ἁγ. Σάββα (ἐκεῖ ἡ παρουσία Ρουμάνων μοναχῶν ἀνάγεται στόν 16ο αἰ.), ὅπου ὑπηρέτησε ὡς βιβλιοθηκάριος γιά ἑπτά χρόνια. Τό 1947 δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη καί διορίσθηκε Ἡγούμενος τῆς Ρουμανικῆς Σκήτης τοῦ Τιμίου Προδρόμου στόν Ἰορδάνη.

Ἡ παραμονή τοῦ Ἱερομ. Ἰωάννη στά Ἱεροσόλυμα τόν βοήθησε νά τοποθετηθεῖ ὀρθά ἀπέναντι στό θέμα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας - Ἐκκλησιολογίας. Σύμφωνα μέ μαρτυρία στόν γράφοντα συνασκητοῦ του στήν ἔρημο τοῦ Χοζεβᾶ, τοῦ λογίου Μοναχοῦ Παύλου τοῦ Κυπρίου, ὁ π. Ἰωάννης (ὅπως καί ὁ ἴδιος ὁ π. Παῦλος), πῆγε στά Ἱεροσόλυμα ἐπειδή τό ἐκεῖ Πατριαρχεῖο τηροῦσε τό παλαιό ἡμερολόγιο. Ὅμως ὁ συγχρωτισμός τῶν Ἱεροσολυμιτῶν μέ τούς πάσης φύσεως αἱρετικούς καί ἡ κοινωνία τούς μέ τούς Νεοημερολογίτες, δέν ἀνέπαυαν τήν συνείδησή τους. «Εὐτυχῶς πού ἦρθε ὁ Πάπας στά Ἱεροσόλυμα - ἔλεγε ὁ π. Παῦλος – καί μᾶς ἄνοιξε τά μάτια καί εἴδαμε τήν ἐκκλησιαστική μας κατάσταση». Δηλαδή, ἐνῶ ὁ π. Ἰωάννης δέν ἦταν σέ κοινωνία γιά λόγους ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως μέ τόν νεοημ. Πατριάρχη Ρουμανίας Ἰουστινιανό (1948 – 1977), ὅπως προηγουμένως καί μέ τόν Πατριάρχη Νικόδημο (1939 – 1948), ἀνῆκε σέ ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία (Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων), ἡ ὁποία ἦταν σέ κοινωνία μαζί του.

Αὐτή ἀκριβῶς ἡ οὐνιτική κατάσταση ὑποχρέωσε τόν π. Ἰωάννη τό 1952, νά φύγει μαζί μέ τόν ὑποτακτικό του Μοναχό Ἰωαννίκιο στήν ἔρημο τῆς περιοχῆς Χοζεβᾶ καί νά ζήσει ἐρημητικά στό σπήλαιο ὅπου κατά τήν παράδοση προσευχήθηκε ἡ ἁγ. Ἄννα. (Ἀργότερα καί γιά τόν ἴδιο λόγο ὁ μοναχός Παῦλος ἦρθε στήν Ἑλλάδα καί ἐντάχθηκε στήν Γνησία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Κοιμήθηκε εἰρηνικά στήν Ἱ. Μ. Ευαγγελιστρίας Ἀθηκίων Κορινθίας). Ἀπό τότε καί μέχρι τήν μακαρία του κοίμηση δέν συλλειτούργησε ποτέ μέ Νεοημερολογίτες Κληρικούς, ἀλλά οὔτε καί μέ Παλαιοημερολογίτες πού κοινωνοῦσαν μέ Νεοημερολογίτες.(....)».

Μονή Χοζεβᾶ.

Σκήνωμα ὁσίου Ἰωάννου (+1960).

Τό ἀδιάφθορο σκήνωμα τοῦ ὁσίου.

Εἰκόνα τοῦ ὁσίου.