Μέ κατάνυξη καί ἐκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια

Πανηγύρισε ἡ ἱστορική Ἱερά Μονή Παναγίας

Πευκοβουνογιατρίσσης, Κερατέας Ἀττικῆς

τό "Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ"

Τά προπύλαια τῆς ἱστορικῆς Μονῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης

Ἡ λιτανευτική πομπή ἐπιστρέφει στό Καθολικό γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς Ἀγρυπνίας

Ἡ δεσπόζουσα κατά τή θερινή Περίοδο Θεομητορική Ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (ἡ ἐπονομαζομένη "Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ") ἑωρτάσθηκε μέ κατάνυξη καί ἐκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια στήν ἱστορική Ἱερά & σεβασμία Συνοδική Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης, Κερατέας Ἀττικῆς.

Στήν κατάλληλα εὐτρεπισμένη καί σημαιοστολισμένη Ἱερά Μονή τελέσθηκε ἡ καθιερωμένη πολύωρη (πλέον τῶν 10 ὡρῶν) ὁλονύκτιος Ἀγρυπνία, στήν ὁποία πέραν τῆς ἱερᾶς Ἀδελφότητος τοῦ Γυναικείου Κοινοβίου, περί τήν Ὁσιωτάτη Καθηγουμένη Γερόντισσα Συγκλητική μοναχή, συμμετεῖχαν δεκάδες πιστοί ἀπό διάφορα μέρη τῆς Ἑλλάδος, ἀκόμη καί ἀπό τό ἐξωτερικό.

Τοῦ ἑορτασμοῦ προεξῆρχε ἡ Αὐτοῦ Μακαριότης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν & Πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Στέφανος, ὁ καί Πνευματικός Προϊστάμενος τῆς Μονῆς,  συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ πολιοῦ Μητροπολίτου Βερροίας, Ναούσης & Καμπανίας Σεβ/του κ. Ταρασίου, πλαισιούμενοι ὑπό ἑνός Ἱερομονάχου καί ἑνός Πρεσβυτέρου (λόγω τῶν πολλῶν ποιμαντικῶν ὑποχρεώσεων τῶν ὑπολοίπων Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀνά τήν Ἑλλάδα). Στή Λιτανεία συμμετεῖχε καί ὁ ἐκλεκτός Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἐκκλησίας μας Παν/τος π. Κασσιανός Brawn (ἐκ Γαλλίας).

Κατά τήν τηρουμένη στή Μονή Τάξη, τήν ὥρα τῆς Μεγάλης Δοξολογίας ἔλαβε χώρα μεγάλη Λιτανεία, κατά τήν ὁποία λιτανεύθηκε, σύμφωνα μέ τό σχετικό Ἱεροσολυμιτικό ἔθος, καί ὁ "Ἐπιτάφιος" τῆς Παναγίας, ἀκολουθήσασα τή διαδρομή ἀπό τό περικαλλές Καθολικό τῆς Μονῆς πρός τόν Παρθενῶνα αὐτῆς (ὅπου καί οἱ Τάφοι τῶν Κτιτόρων αὐτῆς) καί τόν προαύλειο χῶρο ἔμπροσθεν τοῦ Ξενῶνος τῆς Μονῆς, ὅπου ἔγινε καί ἡ σχετική Δέηση καί ἐπιστροφή πάλι στό Καθολικό γιά τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας.

Κατά τήν ἱερά Ἀγρυπνία ἔψαλε ἀκούραστα καί μελωδικά ὁ χορός τῶν ψαλτριῶν ἐκ τῶν μοναζουσῶν τῆς Μονῆς, μέ τό ἰδιαίτερο χρῶμα ἀπό τήν ἐνενηντάχρονη σχετική παράδοση τῆς Μονῆς καί τήν ἁγιορειτική παρακαταθήκη τοῦ Ὁσίου Κτίτορος αὐτῆς.

Δεκάδες πιστοί συμμετεῖχαν στό Μυστήριο τῆς Ζωῆς, ἐνῶ μετά τήν Ἀπόλυση καί τή διανομή τοῦ Ἀντιδώρου καθώς καί τοῦ εὐλογηθέντος Ἄρτου (ἐκ τῆς Ἀρτοκλασίας), ἡ Μονή προσέφερε στό χῶρο τοῦ Ξενῶνος γεῦμα σέ ὅλους τούς προσκυνητές.

Σημειωτέον ὅτι ἡ Ἱερά Μονή ἐφέτος συμπληρώνει ἐνενήντα ἔτη ὀρθοδόξου μοναχικῆς παρουσίας καί μαρτυρίας ἀπό τῆς ἐν ἔτει 1927 ἱδρύσεώς της, ὑπό τοῦ φημισμένου Ἁγιορείτου ἀσκητοῦ καί Πνευματικοῦ, τότε Ἱερομονάχου καί μετέπειτα Ἱεράρχου καί Πρωθιεράρχου τῆς γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ματθαίου (Καρμπαδάκη), συγχρόνου ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου (+1950).

Ἡ εἴσοδος τοῦ Παρθενῶνος τῆς Μονῆς

Τό ἱστορικό παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ

Ἡ Κτιτορική πλάκα στά Προπύλαια

Ἡ ἀείμνηστη Πνευματική μας Μητέρα, Γερόντισσα Ἐπιστήμη (+1993), τρίτη κατά σειρά Καθηγουμένη τοῦ ἱστορικοῦ Κοινοβίου.

Πρώτη στάση τῆς Λιτανείας στούς Τάφους τῶν Κτιτόρων (Ξημερώματα)

Τό "πέρασμα" τῶν πιστῶν κάτω ἀπό τόν ἐπιτάφιο τῆς Παναγίας

Ἡ Ἀπόλυση στό περίλαμπρο Καθολικό τῆς Μονῆς

Ὁ Διαχειριστής μέ τόν Ἱερομ. π. Μᾶρκο ἀπό τό Κογκό

Ἡ ἀνατολή τοῦ ἡλίου στό εἰδυλλιακό τοπίο τῆς Κακῆς Θαλάσσης στά "πόδια" τῆς Μονῆς Κερατέας

Σύν Θεῶ, συνεχίζεται ἡ ἐνοριακή μαρτυρία μας

Στό φιλόξενο ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου

στή Ξυλοκέριζα Κορινθίας

Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας τελέσθηκε τήν Κυριακή, 14/27 Αὐγούστου 2017, ἡ Θεία Λειτουργία (δεύτερη κατά σειρά) γιά τήν ἄτυπη Ἐνορία τῶν πιστῶν στή Μητρόπολη Κορίνθου. Κατά τήν διάρκεια τῆς Νηστείας τοῦ Δεκαπενταυγούστου τελέσθηκαν στό ἐκκλησάκι καθημερινῶς οἱ ἱερές Παρακλήσεις στήν Παναγία μας.

Μέ ἀμείωτο ζῆλο καί εὐλάβεια συμμετεῖχαν οἱ πιστοί (καί) σ' αὐτή τή Θεία Λειτουργία τήν ὁποία ἐτέλεσε ὁ ἐφημερεύων, μέ τήν εὐλογία τοῦ Τοποτηρητοῦ τῆς Μητροπόλεως, στό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί τήν ἄτυπη ἐνορία του, Αἰδ/τος Πρεσβύτερος π. Νικόλαος (Κατσούλης).

Μέ χαρά διαπιστώσαμε τήν προσέλευση, πέραν τῶν εὐσεβῶν, καί κάποιων ἄλλων συνανθρώπων μας, οἱ ὁποῖοι εἴτε ὡς πληροφορηθέντες τήν τέλεση, εἴτε ὡς ἐνδιαφερόμενοι σχετικῶς (ἐκ τοῦ χώρου τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν) παρακολούθησαν μέ σεβασμό τά τελούμενα.

Τό Ἀναλόγιο πλαισίωσαν νεαροί ψάλτες, ἐνῶ τελέσθηκε καί πάλι Ἀρτοκλασία (πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου, προεορτίως καί ἔν ὄψει τῆς μεγάλης Θεομητορικῆς Ἑορτῆς), καθώς καί θεῖο Κήρυγμα. Στούς Αἴνους, οἱ πιστοί εἶχαν τήν εὐκαιρία νά προσκυνήσουν εὐωδιάζον ἀπότμημα τῶν ἱ. λειψάνων τοῦ Ὁσίου Γέροντος Μωϋσέως, μαθητοῦ τοῦ Ὁσίου Παχωμίου τῆς Χίου, ἐνῶ ἀρκετοί εὐσεβεῖς πιστοί συμμετεῖχαν στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Κατά τά καθιερωθέντα, μετά τήν Ἀπόλυση καί τή διανομή τοῦ Ἀντιδώρου, προσφέρθηκε στόν προαύλειο χῶρο τοῦ Ναοῦ τό καθιερωμένο κέρασμα (καφές καί γλυκίσματα). Ἐπίσης, ἔγινε ἐποικοδομητική πνευματική συζήτηση γιά τίς ἐκκλησιαστικές ἐξελίξεις καί κυρίως τήν ἀκάθεκτη πορεία τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Τέλος, ἀνακοινώθηκε ἀπό τήν προσωρινή Ἐκκλ/κή Ἐπιτροπή τοῦ Ναοῦ στό ἐκκλησίασμα ὅτι τό ἀμέσως προσεχές διάστημα θά τελεσθεῖ στό ἐκκλησάκι μικρή Ἀγρυπνία, πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα φέρει ὁ τοπικός οἰκισμός ὅπου αὐτό βρίσκεται, καί μέ εἰδικότερο σκοπό τήν προσευχή ὑπέρ τῆς κατ' ἄμφω ὑγείας τοῦ ἰδιαιτέρως ἀγαπητοῦ Γέροντος καί πολιοῦ Ἐπισκόπου Σεβ. κ. Παχωμίου, Κτίτορος τῆς σεβασμίας Μονῆς Ἁγίας Τριάδος, Ἑξαμιλίων Κορινθίας.

Ἐντός τοῦ προσεχοῦς χρονικοῦ διαστήματος, ἐπίσης, θά πραγματοποιηθεῖ ἐκδρομή-προσκύνημα τῶν πιστῶν καί τυχόν ἄλλων ἐνδιαφερομένων στό Μυστρᾶ καί τή Σπάρτη, ἐν συνεννοήσει μέ τόν ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας στή Σπάρτη καί τήν Γερόντισσα τῆς Μονῆς Παντανάσσης στό Μυστρᾶ.

Ἀκολουθεῖ σχετικό φωτογραφικό ρεπορτάζ περί τῶν ἀνωτέρω.

Συνεχίζεται, σύν Θεῶ, ἡ ἄτυπη Ἐνοριακή μαρτυρία μας

Στό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου

στή Ξυλοκέριζα Κορινθίας

Τήν προσεχή Κυριακή, 27 Αὐγούστου 2017 (14 Αὐγούστου κατά τό ἐκκλ/κό ἡμερολόγιο), μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν πρεσβεία τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, τοῦ καί ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, θά τελεσθεῖ Θεία Λειτουργία, μέ Ἀρτοκλασία καί θεῖον Κήρυγμα, στό ναΰδριο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στό χωριό Ξυλοκέριζα Κορινθίας. Θά ἀκολουθήσει τό παραδοσιακό κέρασμα καί πνευματική συζήτηση στόν προαύλειο χῶρο τοῦ Ναοῦ.

Αὐτή τήν Κυριακή θά ἀνακοινωθεῖ καί τό πρόγραμμα τῆς ἄτυπης ἐνορίας μας γιά τό προσεχές χρονικό διάστημα, στό ὁποῖο περιλαμβάνεται τέλεση ἱερᾶς Ἀγρυπνίας καί πραγματοποίηση προσκυνηματικῆς ἐκδρομῆς.

Ἡ ἐμπειρία τῆς προηγουμένης φορᾶς ἔχει χαραχθεῖ στή μνήμη καί τήν καρδιά ὅσων παρευρέθησαν καί συμμετεῖχαν (βλ. σχετικό ρεπορτάζ σέ προηγούμενη ἀνάρτησή μας). Ἡ κατάνυξη, ἡ χάρη καί εὐλογία ἀπό τήν Θ. Λειτουργία, τόν Ἁγιασμό καί τήν προσκύνηση τῶν ἱ. Λειψάνων, ἀλλά καί ἡ χαρά τῆς πνευματικῆς κοινωνίας καί τό ὄμορφο ἐξοχικό περιβάλλον μᾶς ἀνανέωσαν καί μᾶς ἐνίσχυσαν πνευματικά. Ἐν τῶ μεταξύ, συνεχίζονται καθημερινά στό ἐκκλησάκι μας (γύρω στίς 7 μ.μ. κάθε ἀπόγευμα) οἱ ἱερές Παρακλήσεις στήν Παναγία μας, ὅπως προβλέπεται γι' αὐτή τήν ἐκκλησιαστική περίοδο.

Ἡ μετάβαση μέ αὐτοκίνητο γίνεται, ἀπό Κόρινθο, ἀκολουθώντας τό δρόμο γιά Ἑξαμίλια καί συνεχίζοντας στό ἑπόμενο χωριό πού εἶναι ἡ Ξυλοκέριζα. Ἀπό τήν πλατεία τοῦ χωριοῦ, ἀκολουθοῦμε τό δρόμο γιά τόν οἰκισμό "Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ". Στόν ἀσφαλτοστρωμένο δρόμο συναντᾶμε πρῶτο τό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, στά δεξιά μας.

Ἀπό Ἀθήνα, ἐρχόμενοι μέσω τῆς νέας Ἐθνικῆς ὁδοῦ, περνᾶμε τόν Ἰσθμό καί βγαίνουμε στήν ἔξοδο γιά Κόρινθο (κέντρο) καί ἀμέσως μετά στρίβουμε ἀριστερά γιά Ἑξαμίλια, ἀκολουθώντας τό δρόμο κατά τά ἀνωτέρω. [Σημ. Ἐναλλακτικά καί γιά ὅποιον βρίσκεται στήν ὁδό Κορίνθου-Ἐπιδαύρου ὑπάρχει δυνατότητα νά ἔλθει στόν προορισμό μας, στρίβοντας στό ὕψος τῶν Κεγχρεῶν (ὅπου ὑπάρχει πινακίδα) πρός  Ξυλοκέριζα καί Ἑξαμίλια, ὁπότε συναντᾶ πρῶτο τό χωριό Ξυλοκέριζα καί συνεχίζει, ἐπίσης, κατά τά ἀνωτέρω.]

Καλή ἀντάμωση καί καλή Παναγία νά ἔχωμε!

Σᾶς περιμένουμε!

Ὁ ἀσπασμός τῶν πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου & Παύλου.



Μία εἰκόνα καί ἕνας ἀσπασμός
 μέ σπουδαῖα σημασία καί νόημα!

Ὁ ἀσπασμός αὐτός τῶν δύο πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ δηλώνει καί "διδάσκει" πολλά, προβαλλόμενος ἀπό τήν ὀρθόδοξη εἰκονογραφική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ! Ὁ Ἀπ. Πέτρος εἶναι γέρων, ἀπό τούς πρώτους πιστούς καί μαθητές τοῦ Χριστοῦ πού προσεκλήθη ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριό μας, ὅταν ἦτο ἐπί γῆς καί ξεκινοῦσε τή δημόσια παρουσία καί τό κήρυγμά Του, ἦταν ἔγγαμος καί γονιός, χωρίς ἰδιαίτερη μόρφωση καί κατά κόσμον παιδεία. Ὁ Ἀπ. Παῦλος εἶναι νέος, δέν γνώρισε τόν Χριστό κατά τήν ἐπί γῆς παρουσία Του καί δέν προσεκλήθη τότε ὡς μαθητής Του (τόν ἐγνώρισε καί προσεκλήθη διαφορετικά, ἀλλά ἐξίσου οὐσιαστικά, μέσα ἀπό τή φοβερή ἐμπειρία τῆς ἀποκαλύψεώς Του σ' ἐκεῖνον πορευόμενον πρός Δαμασκό), ἦταν πρώην διώκτης τῶν Χριστιανῶν, ἄγαμος καί ἰδιαίτερα μορφωμένος καί καλλιεργημένος. Καί οἱ δύο ἀγάπησαν τόν Χριστό μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ὑπάρξεώς των, τόν ἐκήρυξαν καί ἔδωσαν καί τή ζωή των (ἐμαρτύρησαν) γι' Αὐτόν καί τήν Ἐκκλησία Του, ἡ ὁποία εἶναι "στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας"! Εἶναι καί οἱ δύο, αὐτοί οἱ τόσο διαφορετικοί στά προσωπικά χαρακτηριστικά των Ἀπόστολοι, οἱ Πρωτοκορυφαῖοι Ἀπόστολοι τῆς μιᾶς, ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας! Ἀκόμη καί ὅταν ἀρχικῶς ἐκτιμοῦσαν διαφορετικά κάτι, δηλαδή ὅταν "διαφωνοῦσαν", ὅπως συνέβη μέ τά θέματα πού ἀπασχόλησαν τήν πρώτη, λεγόμενη Ἀποστολική, Σύνοδο (καί πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Συνοδικοῦ "τρόπου" ἀντιμετωπίσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὑποθέσεων καί θεσμοῦ στήν ἱστορία τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας) στήν ὁποία ἀμφότεροι συμμετεῖχαν καί ἡ ὁποία συνεκλήθη στά Ἱεροσόλυμα, τό 48 μ. Χ., τελικῶς ὁμονοοῦσαν. Καί αὐτό συνέβαινε, διότι ὑποτάσσονταν, ὅπως ὀφείλει νά κάνει κάθε πιστός καί μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας, στό μόνο σωτήριο Θεῖο θέλημα πού ἀποτελεῖ καί τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας Του, ἐμπνεόμενοι ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί κινούμενοι σταθερῶς ἀπό τήν πίστη, τήν ταπείνωση καί τήν ἀγάπη!

Κατά τήν Κτιτορική Ἁγιορειτική τάξη καί τήν ἐκκλησιαστική παράδοση

Πανηγύρισε

ἡ Ἀνδρώα Κοινοβιακή Μονή

Μεταμορφώσεως Σωτῆρος,

Κουβαρᾶ Ἀττικῆς,

τή Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Μέ πολύωρη κατανυκτική Ἀγρυπνία, κατά τό μοναστικό τυπικό, πανηγύρισε τή Δεσποτική Ἑορτή τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἡ φερώνυμη Ἀνδρώα Ἱερά Μονή στόν Κουβαρᾶ Ἀττικῆς.

Τὀ ἱστορικό αὐτό Κοινόβιο, τό ὁποῖο ἱδρύθηκε τό 1934 ὑπό τοῦ Ἁγιορείτου Ἱερομονάχου καί περιφήμου Πνευματικοῦ Ματθαίου (Καρμπαδάκη), εἶναι ἀπό τῆς ἱδρύσεώς του ἄβατο στίς γυναῖκες καί τηρεῖ τό Ἁγιορειτικό Τυπικό στή ζωή τῆς Ἀδελφότητός του.

Ἡ καθιερωμένη, κατά τήν πανήγυρη τῆς Μονῆς, Ἀγρυπνία γίνεται ἐτησίως πόλος ἕλξεως ὅλο καί περισσοτέρων πιστῶν καί προσκυνητῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων πολλοί νέοι, χάρη στήν πιστή τήρηση ἐκ μέρους τῶν ἐνασκουμένων σ' αὐτήν Πατέρων τῆς γνησίας μοναχικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως.

Ἡ συγκεκριμένη Μονή, ἐπιπλέον, ἀποτελεῖ ἱστορικό σημεῖο ἀναφορᾶς γιά τούς γνησίους ὀρθοδόξους χριστιανούς, καθότι ὑπῆρξε φυτώριο καί πνευματικό ὁρμητήριο πολλῶν Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι διακρίθηκαν γιά τήν ἀγωνιστικότητα καί τήν πνευματικότητά τους.

Ἡ ἱερά Ἀγρυπνία ἄρχισε μέ τήν τέλεση τοῦ Μυστηρίου τοῦ ἱ. Εὐχελαίου ὑπό Πατέρων τῆς Μονῆς (στή μοναστική χορεία συγκαταλέγονται πέντε Ἱερομόναχοι). Τά Ἀναλόγια, στό περικαλλές καί ἐξαιρετικά ἁγιογραφημένο Καθολικό, ἐκτός τῶν πατέρων τῆς Μονῆς καί καλλιφώνων ψαλτῶν μοναχῶν ἄλλων Μονῶν, πλαισιώθηκε ἀπό δοκίμους ἱεροψάλτες ἐκ διαφόρων Ἐνοριῶν τῆς Ἐκκλησίας.

Προεξάρχων ἦταν ὁ Καθηγούμενος τῆς Μονῆς, Μακ/τος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος κ. Στέφανος συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Λαρίσης & Τυρνάβου κ. Ἰγνατίου, ἐνῶ κατά τόν Ἑσπερινό συμμετεῖχε καί ὁ προερχόμενος ἀπό τή Μονή ὡς διατελέσας ἀδελφός καί Κληρικός αὐτῆς Σεβ/τος Ἐπίσκοπος Ἀμαθοῦντος (Κύπρου) κ. Λάζαρος. Τούς Ἱεράρχες πλαισίωσαν οἱ Κληρικοί τῆς Μονῆς καί ἄλλων Μονῶν καθώς καί Πρεσβύτεροι Ἐφημέριοι Ἐνοριῶν τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τῶν Ἀθηνῶν, ἐν συνόλω ἕνδεκα Κληρικοί.

Μετά τήν Ἀρτοκλασία καί πρό τοῦ Ἑξαψάλμου τόν θεῖο λόγο ἐκήρυξε, κατ' ἐντολήν τοῦ Καθηγουμένου, ὁ ἐλλ. θεολόγος κ. Δημήτριος Κάτσουρας, ἀναφερθείς στή θεολογική σημασία τῆς Ἑορτῆς. Δεκάδες ἦταν οἱ πιστοί πού συμμετεῖχαν καί στήν ἐφετεινή Πανήγυρη, ἐνῶ πολλοί προσῆλθαν "μετά φόβου Θεοῦ, Πίστεως καί ἀγάπης" στό Μυστήριο τῆς Ζωῆς. Πρό τῆς ἀπολύσεως εὐλογήθηκαν, κατά τήν παράδοση, μέ τήν ἀνάγνωση τῆς σχετικῆς Εὐχῆς τῆς Ἐκκλησίας, τά νέα γεννήματα τῆς ἀμπέλου (νέα σοδειά).

Ἀμέσως μετά τή διανομή τοῦ Ἀντιδώρου καί τοῦ εὐλογηθέντος Ἄρτου οἱ πιστοί πορεύτηκαν ἐν πομπῆ πρός τήν Τράπεζα τῆς Μονῆς, προηγουμένων μοναχῶν βασταζόντων μανουάλια μέ λαμπάδες, τό Κατζίον καί τήν ἱερά Εἰκόνα τῆς Μεταμορφώσεως καί ὄπισθεν αὐτῶν ἀκολουθοῦσαν οἱ Πατέρες, οἱ Κληρικοί, οἱ Ἀρχιερεῖς καί ὁ ἅγιος Καθηγούμενος τῆς Μονῆς.

Ἐκεῖ ἀφοῦ ὁλοκληρώθηκε τό ἑορταστικό γεῦμα, ἔλαβε χώρα ἡ τελετή τῆς "Ὑψώσεως" τῆς Παναγίας, κατά τό Ἁγιορειτικό Τυπικό, καί ἐψάλησαν τό Ἄξιον Ἐστίν πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς.

Ὅλοι οἱ προσκυνητές ἀνεχώρησαν πνευματικά ἐνισχυμένοι, ἀφοῦ ἔλαβαν τήν εὐλογία τοῦ σεπτοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας καί Καθηγουμένου τῆς Μονῆς. Ἡ πολυτάραχη καί ἀκατάστατη ἐποχή μας καθιστᾶ ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη γιά τήν καταφυγή σέ τέτοιους πνευματικούς προορισμούς  ψυχικῆς καί πνευματικῆς ὠφελείας ἕνεκεν.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στό τέλος τῆς παρούσης ἀναρτήσεως ὑπάρχει ὀπτικό-ἀκουστικό ντοκουμέντο ἀπό τήν ἑορταστική Τράπεζα τῆς Μονῆς, ἡ ὁποία παρατίθεται παραδοσιακά ἀμέσως μετά τήν ἀπόλυση τῆς Ἀγρυπνίας.

Μεταμόρφωση

σημαίνει ἀποκάλυψη

τῆς Θεότητος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ!

Ὁ Κύριός μας, διδάσκοντας τούς μαθητές Του, ἀνέφερε ὅτι πρόκειται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου νά ἔλθει μέσα στή δόξα τοῦ Πατρός καί πρόσθεσε ὅτι ὑπάρχουν κάποιοι ἀνάμεσά τους πού δέν θά πεθάνουν πρίν δοῦν τόν Υἱό τοῦ ἀνθρώπου νά ἔρχεται στή Βασιλεία Του, ἡ ὁποία θά ἔχει ἔλθει μέ δύναμη!

Αὐτό πραγματοποιήθηκε στή Θεία Του Μεταμόρφωση, σαράντα ἡμέρες πρίν τή Σταυρική Του θυσία. Ἡ Μεταμόρφωση εἶναι τό Φῶς της, τό Φῶς τοῦ Πατέρα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ!

Ἔλαβε χώρα σέ ὄρος ὑψηλό, σέ ὕψωμα καί σέ ὥρα προσευχῆς. Μάρτυρες τοῦ γεγονότος ἦταν οἱ τρεῖς πρόκριτοι τῶν μαθητῶν, ὁ Πέτρος, ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης. Παρέστησαν, ἐπίσης, οἱ Προφῆτες Μωϋσῆς ὁ θεόπτης καί Ἠλίας ὁ Θεσβίτης.

Κέντρο ἦταν ὁ Μεταμορφούμενος Χριστός, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, ὁ πάλαι τῶ Μωϋσεῖ συλλαλήσας ἐπί τοῦ ὄρους Σινᾶ διά συμβόλων, ἐγώ εἰμί λέγων ὁ Ὤν. Σύν τῶ Χριστῶ ἦταν καί ὁ Πατήρ διά τῆς φωνῆς Του καί τό Πνεῦμα διά τῆς φωτεινῆς νεφέλης.

Ὅπου ὁ Βασιληάς, ἐκεῖ καί ἡ Βασιλεία Του, ἐκεῖ καί ἡ Δύναμή του πού εἶναι τό Πνεῦμα. Ὅλα συνέβησαν στό ὄρος Θαβώρ, δηλαδή σέ ὑψηλό σημεῖο, διότι γιά νά φθάσουμε στή Θεωρία καί τή θέα τοῦ ἀκτίστου Φωτός, χρειάζεται νά ὑψωθοῦμε ἀπό τά γήϊνα.

Τό ὁραθέν φῶς τῆς θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ δέν ἦταν αἰσθητό, δέν ἦταν περιγραπτό, δέν ἦταν ἀπογινόμενο (δηλαδή κάτι πού ὑπάρχει γιά λίγο καί μετά παύει νά ὑφίσταται).

Ἔγινε ὁρατό ἀπό τούς μαθητές, κατά τό δυνατόν, ὄχι ὅμως διά τῶν αἰσθήσεων ἁπλῶς. Ἔγινε, ὅπως λένε οἱ Πατέρες, ἐναλλαγή τῶν αἰσθήσεων. Ἐνδυναμώθηκαν οἱ αἰσθήσεις ἀπό τό Πνεῦμα καί ἔτσι ἱκανώθηκαν γιά μία τέτοια δυνατότητα καί ἐμπειρία.

Κατά τή Μεταμόρφωση ἐδείχθη ὁ ἔνοικος στήν ἀνθρώπινη παρουσία Θεός! Ἔλαμψε τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὡς ὁ ἥλιος καί τά ἱμάτιά του ἔγιναν λευκά σάν τό χιόνι καί μάλιστα στίλβοντα!

Δέν πρόκειται γιά αἰσθητό φωτισμό. Αὐτός ὁ φωτισμός, ὁ αἰσθητός, φωτίζει αὐτό πού εἶναι κάτι, ὅπως εἶναι. Τό Θαβώρειο φῶς "ἀλλοίωσε" καί τά ἱμάτια, χωρίς νά ἀλλοιώνει αὐτό πού αὐτά εἶναι, γι' αὐτό καί ἐπανῆλθαν καί παρέμειναν αὐτό πού ἦταν.

Ὁ Θεός ἐνήργησε τή Μεταμόρφωση καί οἱ πέντε παριστάμενοι "ἔπαθαν" τή Μεταμόρφωση! Ὁ ἄκτιστος Θεός φανέρωσε τή δόξα Του καί οἱ μαθητές καί οἱ Προφῆτες ἔγιναν μέτοχοι αὐτῆς, καθώς ἠδύναντο!

Ὁ Θεός δέν μεταβάλλεται. Εἶναι φῶς καί φωτιά, εἶναι πῦρ. Ὁ ἄνθρωπος θεώμενος τή δόξα τοῦ Θεοῦ, παθαίνει ὅτι ὁ σίδηρος μέ τή φωτιά! Ὁ σίδηρος, παραμένοντας κτιστός, πυρακτώνεται ἀπό τή φωτιά καί μετά ἀπό αὐτή τήν "ἐμπειρία" εἶναι πάλι σίδηρος, χωρίς τή φωτιά.

Ἡ δόξα αὐτή τοῦ Θεοῦ καί ἡ Βασιλεία Του ἔχουν μεγάλη σημασία γιά μᾶς. Διότι αὐτός εἶναι ὁ Παράδεισος, δηλαδή ἡ μέθεξη τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι δέ, ἐν δόξῃ, θά ἔλθει πάλι ὁ Χριστός, ὅπως ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας, γιά νά μᾶς κρίνει.

Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἀναφέρει στήν Ἀποκάλυψη, τήν ὁποία συνέγραψε, ὅτι στήν αἰώνια Πόλη, τήν ἄνω Ἰερουσαλήμ, δέν θά χρειάζεται ἥλιος, οὔτε σελήνη, οὔτε ἄστρα, γιατί θά φωτίζεται ἀπό τή Θεότητα, μέ λύχνο της τό Ἀρνίο, τόν Χριστό!

Ἡ παρουσία τῶν Προφητῶν στή Μεταμόρφωση βεβαιώνει τήν κατάσταση τῶν Ἁγίων στόν Παράδεισο. Εἶναι μέτοχοι τοῦ Θείου φωτός καί ζοῦν ἐκεῖ ὅπου δέν ὑπάρχει σκοτάδι καί βασιλεύει ὁ ἀγαθός Θεός. Ἡ παρουσία Του εἶναι ἡ ζωή καί τό φῶς!

Ἄλλωστε ὁ Θεός δέν δημιούργησε οὔτε τό κακό, οὔτε τό σκοτάδι. Ὁ Θεός δημιούργησε τά πάντα καλά λίαν. Ὅμως ἡ πτώση τοῦ ἀνθρώπου, στέρησε ἀπό τόν ἄνθρωπο καί τή ζωή καί τό φῶς. Ἡ ἔλλειψη αὐτῶν δίνει τήν αἴσθηση τῆς ὑπάρξεως τοῦ κακοῦ, ὅπως ἡ ἔλλειψη τοῦ φωτός ἀφήνει νά κυριαρχεῖ τό σκοτάδι καί νά φαίνεται παντοδύναμο. Χάνεται, ὅμως, μέ τόν ἐρχομό τοῦ φωτός.

Ἡ ἔλλειψη, λοιπόν, λόγω τῆς μή κοινωνίας καί τῆς μή μετοχῆς μας στό φῶς καί τή ζωή, φέρνουν τό σκοτάδι, τό κακό καί τόν θάνατο.

Στή Μεταμόρφωση, ὁ Πέτρος, ὁ μαθητής τοῦ Κυρίου, ἐξέφρασε τόν πόθο γιά τό θεῖο κάλλος, τόν ἔρωτα γιά τόν Θεό καί τή δίψα γιά τή θέα του, λέγοντας: Καλόν εἶναι ἐμεῖς νά μείνουμε ἐδῶ! Γι' αὐτό, πρότεινε νά φτιαχτοῦν τρεῖς σκηνές, μία γιά τό Χριστό καί ἀπό μία γιά τούς δύο Προφῆτες.

Ὁ Θεός Λόγος, ὅμως, δέν μένει σέ ὑλική σκηνή. Γι' αὐτό καί ἐμφανίσθηκε τότε, ὡς ἄλλη σκηνή, ἡ φωτεινή νεφέλη ἐπισκιάζουσα. Ἡ ἀχειροποίητη σκηνή τοῦ Λόγου εἶναι ἡ φωτεινή νεφέλη πού φανερώνει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο!

Μέσα ἀπό τή νεφέλη ἀκούγεται ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ Πατρός νά λέει αὐτός εἶναι ὁ ἀγαπητός μου Υἱός στόν ὁποῖο εὐδόκησα, αὐτόν νά ἀκοῦτε. Ἔχουμε, λοιπόν, φανέρωση τῆς Τριάδος!

Ὁ Χριστός ἔχει πεῖ ὅτι ὅποιος νοιώσει ντροπή γιά μένα καί τούς λόγους μου, θά νοιώσει ντροπή γι' αὐτόν καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου (ὅπως συνήθιζε νά ἀποκαλεῖ τόν ἑαυτό Του) ὅταν ἔλθει στή δόξα αὐτοῦ, τοῦ Πατρός του καί τῶν ἁγίων Ἀγγέλων του!

Ἀπό τό ἀνωτέρω συνάγεται ὅτι ἡ δόξα του πού εἶναι ἄκτιστη δέν εἶναι ἡ οὐσία αὐτοῦ, ὅπως μερικοί σφαλερῶς πιστεύουν, γι' αὐτό καί γίνεται δόξα καί τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων.

Ὁ μέγας Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, λέει ὅτι ὁ ἀναληφθείς ἐν δόξη Χριστός, ὡς παντοτεινά Θεάνθρωπος, ἀπό τή θεία Βασιλεία Του μᾶς φωνάζει: Ἄν κάποιος θέλει νά παραστεῖ σ' αὐτή τήν δόξα, ἄς μιμεῖται κατά τό δυνατό κι ἄς βαδίζει τήν ὁδό καί τόν τρόπο ζωῆς πού ὑπέδειξα ἐγώ πάνω στή γῆ!

Ἐξ ὅλων τῶν ἀνωτέρω ἐπιβεβαιώνεται ἡ Πίστη καί διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαιτέρως ὅτι: Ὁ μόνος ἀληθινός Θεός εἶναι ἡ Ἁγία Τριάς. Ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου καί τῶν ψυχῶν μας εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Βασιλεία Του. Ὁ Παράδεισος εἶναι ἡ μέθεξη τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ τροφή, χαρά, ζωή, τά πάντα εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός.

Ὁ Χριστός φανερώνεται ἐν Ἁγίω Πνεύματι. Τό Ἅγιο Πνεῦμα παρέχεται στούς πιστούς μέσα ἀπό τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχουν Μυστήρια, διότι τά Μυστήρια βεβαιώνονται ἀπό τήν πίστη καί ἀντίστροφα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί εἶναι Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική.

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ταυτοτικό στοιχεῖο τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποτελεῖ τήν ἀποκαλυφθεῖσα ἀλήθεια ἀλλά καί τήν ἀπλανή ὁδό γιά νά φθάσει ὁ πιστός στόν προρορισμό του, πού εἶναι ἡ κατά χάριν Θέωση.

Τό ζητούμενο γιά τόν κάθε πιστό δέν εἶναι ἡ ἀπόκτηση γνώσεων περί Θεοῦ, ἀλλά ἡ ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ. Αὐτήν ἐπιτυγχάνει ἡ Ὀρθοδοξία ἐντός τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας εἶχαν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ. Οἱ αἱρετικοί δέν ἔχουν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ γι' αὐτό πλανῶνται, ἀκολουθώντας τή λογική καί τό στοχασμό τους καί ὄχι τήν ἐμπειρία τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας.

Στήν ἐποχή μας δρᾶ μία μεγάλη αἵρεση: ὁ Οἰκουμενισμός! Οἱ οἰκουμενιστές δέν ἀκολουθοῦν τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων Της. Στίς ἡμέρες μας, μέ τήν πραγματοποίηση τῆς λεγομένης Συνόδου τῆς Κρήτης, ὅλες οἱ λεγόμενες ἐπίσημες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἀποδέχθηκαν συνοδικά τήν ἐγκατάλειψη τῆς ἐμπειρίας τῶν Ἁγίων καί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀντικατάστασή της μέ τήν διαβολικῆς ἐμπνεύσεως θεωρία καί πράξη τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ!

Νά εὐχηθοῦμε καί νά ἀγωνισθοῦμε νά ἀποκτήσουμε κι ἐμεῖς τήν ἐμπειρία τῶν Ἁγίων, ὅπως τήν ἀπέκτησαν καί οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά μή δειλιάζουμε καί νά μή πλανώμεθα στόν ἀγώνα ὑπέρ τῆς ἅπαξ παραδοθείσης τοῖς Ἁγίοις Πίστεως. Ἀμήν.

(Ἀπό τό ἐκφωνηθέν Κήρυγμα κατά τήν Ἀγρυπνία τῆς Θείας Μεταμορφώσεως στήν πανηγυρίζουσα Ἀνδρώα Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως Σωτῆρος, Κουβαρᾶ Ἀττικῆς, τήν 6/19.8.2017)