ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ Η ΔΥΤΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ;

 

        Πολύ άσχημα είναι τα νέα, όσον αφορά την πορεία του Χριστιανισμού στο δυτικό κόσμο. Αξιόπιστα δημοσιεύματα έγκριτων δημοσιογραφικών πηγών και άρθρων διακεκριμένων αρθρογράφων και ειδικών επιστημόνων και μελετητών, αποδεικνύουν πως, τόσο η παπική «εκκλησία», όσο ο Αγγλικανισμός και οι πολυάριθμες «εκκλησίες» και ομολογίες του ευρύτερου προτεσταντικού μωσαϊκού, όχι απλά φθίνουν από άποψη στελεχών και οπαδών, αλλά κυριολεκτικά καταρρέουν! Οι οπαδοί τους κατά χιλιάδες αποχωρούν από τις θρησκευτικές τους ομάδες, οι «λειτουργοί» και οι πάστορες έχουν γίνει δυσεύρετοι, οι ναοί και οι τόποι συναθροίσεων αδειάζουν και πωλούνται, για αλλαγή χρήσης (π.χ. καφετέριες, μπαρ, κλπ)!   Και το ακόμα χειρότερο, όταν ταυτόχρονα προελαύνουν δυναμικά το Ισλάμ, τα σύγχρονα  ειδωλολατρικά ανατολικά θρησκεύματα (Ινδουισμός, Βουδισμός, κλπ) και «ανθούν» τα ποικίλα παραθρησκευτικά ρεύματα και ομάδες του σύγχρονου αποκρυφιστικού φαινομένου, με αποκορύφωμα την φρικώδη λατρεία του Σατανά!

 

Όλα αυτά τα φαινόμενα μόνο λύπη και ανησυχία μπορούν να μας προξενήσουν, διότι ο σύγχρονος άνθρωπος και κύρια ο δυτικός, διατελεί σε μια πρωτοφανή πνευματική σύγχυση και κατάπτωση. Και η ανησυχία μας επιτείνεται όταν διαπιστώνουμε ότι αυτό το νοσηρό κλίμα εισβάλλει δυναμικά και στη χώρα μας, η οποία επαίρεται ότι «ανήκει στη Δύση» και αντλεί από αυτή, όχι τα χρήσιμα και τις όποιες αξίες της έχει απομείνει, αλλά τα σαθρά.

 

      Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από ένα πολύ αποκαλυπτικό και κατατοπιστικό άρθρο του διακεκριμένου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Γεωργίου Πιπερόπουλου, Δρ Κοινωνολογίας και Ψυχολογίας, με θέμα: «ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΦΘΙΝΕΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ»[1]. Αλλά και από ένα άλλο, εξίσου αποκαλυπτικό, δημοσίευμα, με τίτλο: «OΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ»[2].

 

     Σύμφωνα με αυτά, η δυτική Χριστιανοσύνη περνά την φοβερότερη κρίση υπάρξεως της ιστορίας της. Επειδή θεωρούμε το πρόβλημα πολύ σοβαρό, το οποίο, όπως προαναφέραμε, ως ραγδαία εκκοσμίκευση, «χτυπά» και τη δική μας «πόρτα», αποφασίσαμε να το παρουσιάσουμε και να το σχολιάσουμε, υπό το πρίσμα της Ορθοδόξου Πίστεώς μας. Να αναζητήσουμε τις αιτίες του, οι οποίες ίσως φανούν χρήσιμες.

 

      Ο Καθηγητής κ. Γ. Πιπερόπουλος αρχίζει το αποκαλυπτικό του άρθρο με την επισήμανση ότι «Ξεφεύγω με το σημερινό μου κείμενο από τα εκλογικά, για τα οποία έχω κάνει ήδη “πιπεράτες” παρεμβάσεις που αναρτήθηκαν εδώ στον γνωστό αγαπητό και φιλόξενο χώρο, και καλώ την προσοχή σας στην εξασθένιση της Χριστιανικής πίστης στην Ευρώπη και συγκεκριμένα σε μια “είδηση” που προξενεί λύπη και ταυτόχρονα προβληματισμό: Διανύουμε ήδη την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα και διαπιστώνεται με αντικειμενικά κριτήρια ότι στην Ευρώπη, όπου ανέκαθεν κυρίαρχη θρησκεία ήταν και παραμένει η Χριστιανική, εδώ και αρκετά χρόνια από την Αγγλία μέχρι την Δανία, αγγελίες με τη λέξη “ΠΩΛΕΙΤΑΙ” έχουν κρεμαστεί στις εισόδους πολλών Χριστιανικών εκκλησιών που είναι πλέον κενές και αχρησιμοποίητες καθώς εκμηδενίσθηκαν οι αριθμοί των εκκλησιαζομένων και μαζί, φυσικά, τα έσοδα των Ναών!….»[3].

 

      Και συνεχίζει: «Είναι διαπιστωμένο ότι ενώ η Χριστιανοσύνη συρρικνώνεται, ο Ορθόδοξος Ιουδαϊκός πληθυσμός παραμένει σταθερός ενώ το Ισλάμ αυξάνεται καθώς οι Μουσουλμάνοι που αποτελούσαν το 4.1% του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης το 1990 αυξήθηκαν στο 6,81% το 2020 και η στατιστική προβολή είναι να φτάσουν το 8% το 2030 καθώς δεν έχει ανακοπεί η είσοδός τους από Αφρικανικές και Ασιατικές χώρες. Στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο των 740 εκατομμυρίων κατοίκων η Χριστιανοσύνη παραμένει ως κυρίαρχη θρησκεία με 535 εκατομμύρια πιστούς (72.23%), και ακολουθεί το Ισλάμ με 50,5 εκατομμύρια πιστούς (6.81%), ενώ ο Ιουδαϊσμός παραμένει σταθερός αριθμώντας 1,37 εκατομμύρια Εβραίους. Το στατιστικό στοιχείο που προκαλεί εντύπωση αφορά σε 148, 4 εκατομμύρια Ευρωπαίους δηλαδή στο 20% περίπου του Ευρωπαϊκού πληθυσμού που δηλώνουν «Άθρησκοι»…»[4].

 

          Το πρόβλημα είναι σοβαρότερο στην Μ. Βρετανία. «Με σχετικές έρευνες στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπιστώνεται ότι η Αγγλικανική Εκκλησία “κλείνει” τουλάχιστον 20 ναούς κάθε χρόνο, ενώ 200 τουλάχιστον εκκλησίες έχουν κλείσει ή ουσιαστικά υπολειτουργούν στη Δανία και η Καθολική Εκκλησία στη Γερμανία “έκλεισε” 515 εκκλησίες μέσα στην τελευταία δεκαετία. Τα πράγματα, όμως, είναι ιδιαίτερα οδυνηρά για τους Χριστιανούς της Ολλανδίας όπου υπολογίζεται ότι τα δύο τρίτα από τους περίπου 1.600 ναούς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που λειτουργούν σήμερα θα “κλείσουν” μέσα στην ερχόμενη δεκαετία και 700 ναοί των Προτεσταντών θα “κλείσουν” μέσα στα επόμενα 4 χρόνια! Το 2018 άρθρο της Βρετανικής εφημερίδας The Guardian ανέδειξε ότι σύμφωνα με σχετική έρευνα, οι νεολαίοι της Ευρώπης απομακρύνθηκαν από την Χριστιανική πίστη. Η έρευνα σε νέους ηλικίας 16 έως 29 ετών διαπίστωσε ότι η Τσεχική Δημοκρατία είναι η λιγότερο θρησκευόμενη χώρα στην Ευρώπη, με το 91% αυτής της ηλικιακής ομάδας να δηλώνει ότι δεν είναι θρησκευόμενα άτομα. Μεταξύ 70% και 80% των νέων της ίδιας ηλικιακής ομάδας στην Εσθονία, τη Σουηδία και την Ολλανδία αυτό-προσδιορίστηκαν επίσης ως μη θρησκευόμενοι»[5].

 

       Για το τι συμβαίνει στη Μ. Βρετανία μας γνωρίζει το έτερο δημοσίευμα: «Οι ιερείς της Βρετανίας λένε ότι η χώρα δεν είναι πλέον χριστιανική. Μόνο το 24% των κληρικών απάντησε πως η Βρετανία μπορεί να συνεχίσει να χαρακτηρίζεται χριστιανική χώρα. Η Βρετανία δεν μπορεί πλέον να χαρακτηρίζεται ως χριστιανική χώρα, αποφαίνονται τα 3/4 των ιερέων της Εκκλησίας της Αγγλίας σε μεγάλη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε για την εφημερίδα Times. Συγκεκριμένα, μόνο το 24% των κληρικών απάντησε πως η Βρετανία μπορεί να συνεχίσει να χαρακτηρίζεται χριστιανική χώρα. Το 64% είπε ότι η Βρετανία μπορεί να χαρακτηρίζεται χριστιανική αλλά μόνο με ιστορικούς και όχι τρέχοντες όρους. Το 9% απάντησε ξεκάθαρα ότι η Βρετανία δεν μπορεί πλέον να περιγράφεται ως χριστιανική χώρα. Σημειώνεται ότι τα στοιχεία από την πιο πρόσφατη απογραφή του 2021 έδειξαν πως για πρώτη φορά οι κάτοικοι που ταυτοποιούνται ως χριστιανοί στην Αγγλία και στην Ουαλία έπεσαν κάτω από το 50%, στο 46,2%. Η μεγαλύτερη αύξηση αφορούσε αυτούς που δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία θρησκεία. Συγκεκριμένα συγκροτούν πλέον το 37,5% του πληθυσμού, ποσοστό τριπλάσιο σε σχέση με την απογραφή του 2001»[6]!

 

       Αλλά και η άλλοτε «παντοδύναμη» παπική «εκκλησία» αντιμετωπίζει τεράστια και δυσεπίλυτα προβλήματα. Οι προσελεύσεις στον «κλήρο» είναι σπάνιες και ο  αριθμός των οπαδών της σε όλο τον κόσμο φθίνει ραγδαία, με αποτέλεσμα να έχουν μειωθεί δραματικά οι εισφορές τους και το Βατικανό να έχει τα τελευταία χρόνια ελλειμματικό προϋπολογισμό, ένα πολύ μεγάλο έλλειμμα το οποίο αδυνατούν να καλύψουν οι ανά τον κόσμο «επισκοπές» του! Σύμφωνα με δημοσίευμα: «Το Βατικανό σε οικονομική στενότητα: Λιγοστεύουν οι δωρεές - βουλιάζει ο προϋπολογισμός! Το Βατικανό βρίσκεται αντιμέτωπο με μια σοβαρή οικονομική πρόκληση: τη διαρκή αδυναμία κάλυψης του ετήσιου προϋπολογισμού του. Με τις δωρεές να φθίνουν, τα έξοδα να αυξάνονται και τα έσοδα από ακίνητα και επενδύσεις να παραμένουν πενιχρά, η Αγία Έδρα εισέρχεται σε περίοδο λιτότητας. […] η συνολική εικόνα είναι ανησυχητική: οι δωρεές από τον Οβολό μειώθηκαν από 101 εκατ. δολάρια το 2006 σε μόλις 47 εκατ. το 2020,»[7]!

 

      Τι φταίει για την κατάρρευση της δυτικής Χριστιανοσύνης; Το έχουμε αναλύσει πολλές φορές εις βάθος. Κύρια αιτία είναι η αποκοπή της από τον ενιαίο και αδιαίρετο κορμό της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας τον 11ο αιώνα, η απεμπόληση των σωτηρίων αληθειών της ανόθευτης χριστιανικής πίστεως, πάνω στην οποία εδράζεται η Ίδια, καθότι είναι από τη φύση Της  «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α΄Τιμ.3,15). Απεμπόληση της σώζουσας αλήθειας της Εκκλησίας σημαίνει αυτόματη έξοδο από Αυτή, διότι «Τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; Τίς δέ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαρ;» (Β΄Κορ. 6,14) κατά τον απόστολο Παύλο. Αποκομμένη η δυτική χριστιανοσύνη από τον ενιαίο και αδιαίρετο κορμό της Εκκλησίας, στερείται της Θείας Χάριτος, η οποία λειτουργεί δημιουργικά και σωστικά μέσα στην Εκκλησία και θωρακίζει τους πιστούς. 

 

     Η δυτική Χριστιανοσύνη άρχισε να κατεδαφίζεται αφότου κατακτήθηκε βίαια από τους βάρβαρους, απολίτιστους και αιρετικούς Φράγκους, οι οποίοι ενθρόνισαν αιρετικό Φράγκο στη θέση του Ορθοδόξου Πατριάρχη της Δύσης και εισήγαγαν φοβερές κακοδοξίες, οι οποίες καλλιεργούνταν αιώνες πριν στις φραγκοκρατούμενες περιοχές της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης.   

 

     Η Εκκλησία κατέστη το «μέσον», το «χρήσιμο εργαλείο», του βαρβαρικού φραγκισμού να πραγματοποιήσει τις ιμπεριαλιστικές και κοσμοκρατορικές του βλέψεις. Από πνευματικό και θείο καθίδρυμα μεταβλήθηκε σε εγκόσμιο πολιτικοοικονομικό οργανισμό. Αρχικά αναγνώρισε ως κράτος το 755 ο Φράγκος αυτοκράτορας Πιπίνος ο Βραχύς (751-768). Για να επιβάλλει τις κοσμοκρατορικές του βλέψεις εισήγαγε και επέβαλε στην Δυτική Εκκλησία το αντίχριστο και απάνθρωπο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα του  φεουδαρχισμού, το οποίο «έντυσε» με «θεολογικό μανδύα» και με τον οποίο πορεύτηκε ο αιρετικός Παπισμός τους τελευταίους 10 αιώνες, σπέρνοντας τον όλεθρο στις φραγκοκρατούμενες χώρες και σε όλο τον κόσμο! Είναι σημαντικό να επισημάνουμε, πως ακόμα και σήμερα, όταν το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας και κύρια του πολιτισμένου κόσμου έχει απαλλαγεί από τις απάνθρωπες καταβολές της φεουδαρχίας, το Βατικανό συνεχίζει να παραμένει ένα φρικτό απολίθωμα του μεσαιωνικού φεουδαλισμού!

 

     Η ιστορία είναι ο αψευδής μάρτυρας της απάνθρωπης πορείας του παρεφθαρμένου δυτικού Χριστιανισμού, ο οποίος μας είναι πλέον γνωστός ως Παπισμός. Άπειρα και φρικώδη τα εγκλήματά του: Σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση, Νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου, θρησκευτικοί πόλεμοι, αποικιοκρατία, αλλά και εσωτερικές ίντριγκες, δολοφονίες αντιπάλων, κατάχρηση εξουσιών, δολοπλοκίες, φόνοι, ανηθικότητα, σεξουαλικά όργια μέσα στο Βατικανό, σοδομισμός, τεράστια οικονομικά σκάνδαλα, αναιδής πώλησης συγχωροχαρτιών, με αποκορύφωμα τις χιλιάδες περιπτώσεις βιασμών και παιδοφθορίας αθώων παιδιών από χιλιάδες εγκληματίες φραγκοπαπάδες τα τελευταία χρόνια, συνθέτουν ένα απαίσιο σκηνικό, το οποίο, όχι μόνον δεν θυμίζει την άσπιλη και αμώμητη Εκκλησία του Χριστού, αλλά μάλλον μια δαιμονική κατάσταση, η οποία δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία και ίσως ξεπερνά και αυτή την παρακμάζουσα ειδωλολατρική Ρώμη!

 

     Επίσης, αλλοίωσε και την πνευματική κατάσταση των Ευρωπαίων με τον σχολαστικισμό, απομακρύνοντας τους  από την χριστιανική παράδοση της Α΄ χιλιετίας και  εισάγοντάς τους σε μια νοσηρή νοησιοκρατία. Αποθεώνοντας το ανθρώπινο μυαλό, κατέστησε τον άπειρο και ακατανόητο Θεό (ως προς τη φύση Του) γνωστικό αντικείμενο της ανθρώπινης νόησης, οδηγώντας στην σχετικότητα του Θεού και στη συνέχεια στην άρνησή Του! Όσο και αν ακούγεται αυτό αντιφατικό και παράδοξο, η σύγχρονη αθεΐα και άρνηση είναι δημιούργημα της δυτικής Χριστιανοσύνης, το αιρετικού Παπισμού!

 

      Ευτυχώς όμως η ανθρωπότητα άρχισε να ξυπνά από τον πνευματικό λήθαργο που της επέβαλε ο Παπισμός και τα παρακλάδια του και άρχισε να αντιδρά. Η αντίδραση αυτή υπήρξε σφοδρή και όχι δυστυχώς αναίμακτη (π.χ. Γαλλική Επανάσταση), ώστε το αιρετικό και βάρβαρο δυτικό χριστιανικό φόβητρο να αρχίσει να καταρρέει, φτάνοντας στην έσχατη κατάντια του στις μέρες μας, όπου πνέει τα λοίσθια!  Ο Καθηγητής κ. Γ. Πιπερόπουλος είναι αποκαλυπτικός: «Πολύ οδυνηρά “πλήγματα” στην Χριστιανοσύνη έχουν προξενήσει οι αδιαμφισβήτητες αποκαλύψεις για εκατοντάδες χιλιάδες σεξουαλικά κακοποιημένα παιδιά από μέλη του Καθολικού κλήρου στην Ευρώπη και αποκαλύψεις “σκανδάλων” που σχετίζονται με τραπεζικές διαδικασίες, και υπεξαιρέσεις από υψηλόβαθμα στελέχη της Εκκλησίας»[8]!

 

       Μέσα σε αυτή την δυσοίωνη και καταθλιπτική κατάσταση για την καταρρέουσα  δυτική Χριστιανοσύνη, αναφαίνεται μια ανέλπιστη ελπίδα και αναδύεται μια χαροποιά αισιοδοξία, που είναι η άνθιση της Ορθοδοξίας στον άνυδρο πνευματικά δυτικό κόσμο! Αξιόπιστες αναφορές κάνουν λόγο για μαζικές μεταστροφές παπικών και προτεσταντών και την ένταξή τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Ο γνωστός έγκριτος και μαχητικός δημοσιογράφος κ. Ε. Ανδρώνης μας παρέθεσε, σε άρθρο του, συνταρακτικά στοιχεία, μεταστροφών[9]. Σημείωσε:  «Οι αναφορές για δυτικές χώρες όπου γνωρίζει πρωτόγνωρη άνθιση η Ορθοδοξία, είναι πολλές τα τελευταία χρόνια. Και μιλώ ιδιαίτερα για χώρες που ποτέ στη σύγχρονη ιστορία τους δεν είχαν τέτοια θρησκευτική παράδοση και αν είχαν ήταν πριν το σχίσμα του 1054, όταν και δημιουργήθηκε η πρώτη μεγάλη αίρεση που γέννησε όλες τις άλλες: o Παπισμός. Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Βρετανία, το Ορθόδοξο ρεύμα γνωρίζει πολύ εντυπωσιακή άνοδο. Τόσο αξιοσημείωτη που τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης έχουν αρχίσει να αφιερώνουν αρκετά δημοσιεύματα για το φαινόμενο». Μεγάλα δημοσιογραφικά συγκροτήματα το δημοσιοποιούν, όπως η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα «New York Post», δημοσίευσε στις 3/12 ένα εκτενές άρθρο για την άνθιση της Ορθοδοξίας στην αμερικανική νεολαία με τίτλο: «Νεαροί άνδρες εγκαταλείπουν ομαδικά τις παραδοσιακές εκκλησίες για την “αρρενωπότητα” του Ορθόδοξου Χριστιανισμού. Από τη δική του οπτική γωνία ο αρθρογράφος δικαιολογημένα ονομάζει ως “παραδοσιακές εκκλησίες” τα κακόδοξα δόγματα στα οποία θεμελιώθηκε ιστορικά το κράτος των ΗΠΑ, δηλαδή ο Προτεσταντισμός (Βαπτιστές, Μεθοδιστές, Ευσεβιστές, Ευαγγελικοί, Αγγλικανοί κ.λπ.), και ο Καθολικισμός»[10]! Με τον όρο «αρρενωπότητα» της Ορθοδοξίας, ο δημοσιογράφος ήθελε να τονίσει την προσήλωση της Ορθοδοξίας στην παράδοση και να στιγματίσει τις αιρετικές «εκκλησίες», οι οποίες προωθούν την ομοφυλοφιλία! Όπως σχολίασε ο κ. Ε. Ανδρώνης, για παράδειγμα, «η Αγγλικανική εκκλησία είχε καταντήσει ένα κοσμικό “πανηγύρι” χωρίς καμία πνευματικότητα. Μια θεολογία διάτρητη, παραδομένη στα γούστα του κόσμου. Ασαφή δόγματα, χειροτονίες γυναικών, LGBTQ+ προπαγάνδα, μουσικές… μπάντες στη λειτουργία. Ένα κακέκτυπο “εκκλησίας” που δεν έχει καμία σχέση με τη διδασκαλία του Χριστού. Ένα ηθικοπλαστικό εμπόριο με τον κόσμο, που έχει καταντήσει τελείως εύπλαστο στις τάσεις του συρμού»[11]! Σύμφωνα με άλλο έγκυρο δημοσίευμα: «Έρευνα αποκαλύπτει την ισχυρή επιθυμία των Αγγλικανών κληρικών για σημαντικές αλλαγές στο δόγμα της Εκκλησίας τους επί θεμάτων όπως το σεξ, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ο γάμος και ο ρόλος της γυναίκας στο ιερατείο, έτσι ώστε οι επίσημες εκκλησιαστικές θέσεις να ευθυγραμμιστούν περισσότερο με την επικρατούσα κοινή γνώμη. Για παράδειγμα, η πλειοψηφία των κληρικών θέλει να αρχίσει η τέλεση στην εκκλησία γάμων μεταξύ συζύγων του ίδιου φύλου, αλλά και να τερματιστεί η εναντίωση στο προγαμιαίο και ομοφυλοφιλικό σεξ»[12]

 

      Περαίνουμε την ανακοίνωσή μας με την παρατήρηση, ότι αυτή η παταγώδης κατάρρευση έχει αρνητική επίδραση και στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, διότι  οι «δικοί» μας θιασώτες της «ένωσης των εκκλησιών» και δυστυχώς υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, ακολουθούντες τα διδάγματα του σύγχρονου θρησκευτικού συγκρητισμού, πασχίζουν να στηρίξουν τον καταρρέοντα δυτικό Χριστιανισμό! Όταν είναι οφθαλμοφανές ότι αυτός δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον, οι «αφελείς» «βάζουν πλάτη» για την στήριξή του, του δίνουν εκκλησιαστική υπόσταση! Και ενώ θα έπρεπε να επιχαίρουν για την κατάρρευσή του και την άνθιση της Ορθοδοξίας στο δυτικό κόσμο, λυπούνται και ανησυχούν γι’ αυτόν! Του δίνουν αξία και στήριξη με τους ατέρμονους, αναποτελεσματικούς και δυστυχώς επιβλαβείς για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, διαλόγους, δια των οποίων πασχίζουν να «αποδείξουν» ότι οι δυτικές «εκκλησίες» δεν είναι αιρετικές, αλλά ακολουθούν «διαφορετικές παραδόσεις», όχι κακόδοξες! Τις αποκαλούν «αδελφές Εκκλησίες», παρίστανται επισήμως σε λατρευτικές τους τελετές και συχνά συμπροσεύχονται! Τρανή απόδειξη τα όσα τραγελαφικά και απαράδεκτα έλαβαν χώρα και ειπώθηκαν, για το θάνατο του αποθανόντος αιρεσιάρχη «Πάπα» Φραγκίσκου και την εκλογή του νέου Λέοντα ΙΔ΄!

 

     Η κατάρρευση του δυτικού αιρετικού Χριστιανισμού αποδεικνύεται και αγιογραφικά.  Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός διαβεβαίωσε πως η Εκκλησία Του δεν θα καταλυθεί ποτέ, διότι, «πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ.16,18). Το ότι οι «εκκλησίες» της δυτικής χριστιανοσύνης καταρρέουν και σβήνουν σημαίνει σαφέστατα ότι  δεν είναι η Εκκλησία του Χριστού! Οι αιρέσεις και τα σχίσματα έχουν ημερομηνία λήξης, σε αντίθεση με την αληθινή Εκκλησία, η οποία, σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο: «αὕτη δὲ ὑπὲρ τῶν οὐρανῶν ἀναβέβηκε. τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ ᾿Εκκλησία· πολεμουμένη νικᾷ· ἐπιβουλευομένη περιγίνεται· ὑβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα, καὶ οὐ καταπίπτει ὑπὸ τῶν ἑλκῶν· κλυδωνίζεται, ἀλλ’  οὐ καταποντίζεται· χειμάζεται, ἀλλὰ ναυάγιον οὐχ ὑπομένει· παλαίει, ἀλλ’ οὐχ ἡττᾶται· πυκτεύει, ἀλλ’ οὐ νικᾶται…»[13]! Δεν θα σβήσει στους αιώνες, διότι ο Χριστός, «ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας» (Κολ.1,18) και είναι αιωνίως παρών σε αυτή «πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ.28,20)! Εφόσον ο Χριστός είναι αιωνίως ακατάλυτος, και η Εκκλησία Του, το Πανάγιο Σώμα Του, είναι ακατάλυτη!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

Μητροπόλεως Πειραιώς, 7.7.2025

 Ἕνα ἐξαιρετικό κείμενο-ἀνατομία τοῦ "πολιτισμοῦ" μας, στήν ἀλήθεια τοῦ ὁποίου πρέπει νά καθρεπτιστοῦμε!......

ΣΚΙΕΡΟΣ, ΚΑΚΕΚΤΥΠΟΣ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

  

Γάζα – Αἱ συνέπειαι μίας γενοκτονίας: Τὸ 96% τῶν ζωντανῶν παιδιῶν πιστεύει ὅτι θὰ ἀποθάνη. (Πηγή: «Ημεροδρόμος»)

 

Ἡ κατοχικὴ δύναμις τοῦ Ἰσραὴλ ἐπιδιώκει  τὴν «ἐξαφάνισιν τῶν Παλαιστινίων»

 

ΣΚΙΕΡΟΣ, ΚΑΚΕΚΤΥΠΟΣ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 

Ἡ Γενοκτονία, τὸ σκληρὸν νόμισμα τῆς Δυτικῆς Κυριαρχίας

 

Τοῦ κ. Λέοντος Μπράνγκ, θεολόγου

   Στὶς 17 Μαΐου ὁ Chris Hedges, ἕνας γνωστὸς Ἀμερικανὸς δημοσιογράφος, ποὺ ἔχει τιμηθεῖ μὲ ἀρκετὲς διακρίσεις, δημοσίευσε στὸ ἱστολόγιο «chrishedges. substack.com» ἕνα ἄρθρο μὲ τίτλο «Ἡ Νέα Σκοτεινὴ Ἐποχὴ» καὶ ὑπότιτλο «Ἡ γενοκτονία στὴ Γάζα δὲν εἶναι ἀνωμαλία. Ἀπεικονίζει κάτι θεμελιῶδες γιὰ τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ εἶναι ἕνας τρομακτικὸς προάγγελος τοῦ ποῦ κατευθύνεται ὁ κόσμος».

 

Ἡ σημερινὴ ἀνθρωπιστικὴ κατάστασις εἰς τὴν Γάζαν

  Βέβαια ὁ Chris Hedges ἔγραψε τὸ ἄρθρο πρὶν τὴ μερικὴ ἀναίρεση τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῆς Γάζας στὰ τέλη Μαΐου, ὅταν στὸ συνοριακὸ πέρασμα τῆς Ράφα στὴ Γάζα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Αἰγύπτου 2.000 φορτηγὰ φορτωμένα μὲ σάκους ἀλευριοῦ, δεξαμενὲς νεροῦ, τρόφιμα, ἰατρικὲς προμήθειες,  καύσιμα καὶ ἄλλα εἴδη, περίμεναν νὰ τοὺς δοθεῖ ἄδεια, ὥστε νὰ μπορέσουν νὰ τροφοδοτήσουν τοὺς Παλαιστινίους μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀγαθά. Πέρα ἀπὸ τὶς καθημερινὲς σφαγὲς μὲ πυροβόλα ὅπλα, βόμβες, ὀβίδες τάνκς, πέρα ἀπὸ τὶς μολυσματικὲς ἀσθένειες στὴ Γάζα ἀξιοποιεῖται τὸ παλαιότερο ἀπὸ ὅλα τὰ ὅπλα πολιορκίας: ἡ πεῖνα. Ἕνας στοὺς πέντε ἀνθρώπους στὴ Λωρίδα τῆς Γάζας κινδυνεύει νὰ λιμοκτονήσει μετὰ ἀπὸ σχεδὸν τρεῖς μῆνες ἰσραηλινοῦ ἀποκλεισμοῦ τῶν τροφίμων καὶ τῆς ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας. Δυστυχῶς ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς μερικῆς ἀναίρεσης τοῦ ἀποκλεισμοῦ ἡ κατάσταση δὲν ἔχει ἀλλάξει ριζικά. Ἀκόμα καὶ τώρα πολὺ λίγα τρόφιμα φθάνουν στοὺς ἔγκλειστους ἀνθρώπους ἐκεῖ, σύμφωνα μὲ τὶς σοβαρὲς καταγγελίες τοῦ γραφείου ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν στὶς 23 Ἰουνίου. Τὸ Ἰσραήλ, ὅπως ὑποστηρίζει τὸ γραφεῖο, παρεμποδίζει συστηματικὰ τὴ βοήθεια, γιὰ νὰ σβήσει τὴν παλαιστινιακὴ ζωή. Ὁ διευθυντὴς τοῦ γραφείου συντονισμοῦ τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὴν ἀνθρωπιστικὴ βοήθεια στὰ κατεχόμενα ἐδάφη, Jonathan Whittall, κατηγόρησε τὸ Ἰσραὴλ ὅτι σκόπιμα ἐμποδίζει τὴ χρήση τῶν ἀξιόπιστων συστημάτων τοῦ ΟΗΕ. Σὲ ἀνακοίνωση τύπου δήλωσε: «Θὰ μπορούσαμε νὰ φθάσουμε σὲ κάθε οἰκογένεια στὴ Γάζα – ὅπως κάναμε στὸ παρελθὸν -, ἀλλὰ μᾶς ἐμποδίζουν σὲ κάθε βῆμα νὰ τὸ κάνουμε». Ἡ κατοχικὴ δύναμη τοῦ Ἰσραήλ, ὅπως ἐπιβεβαιώνεται καθημερινά, ἐπιδιώκει τὴν «ἐξαφάνιση τῆς παλαιστινιακῆς ζωῆς». Ὁ στρατὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐπανειλημμένα πυροβόλησε ἀνθρώπους ποὺ ἤθελαν νὰ παραλάβουν τρόφιμα. Τὰ θύματα αὐτὰ μετριοῦνται ἤδη μὲ ἑκατοντάδες. Ὁ ἐκπρόσωπος τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν κατηγόρησε τὴν ἰσραηλινὴ ἡγεσία ὅτι δημιούργησε σκόπιμα σημεῖα διανομῆς τροφίμων σὲ στρατιωτικοποιημένες ζῶνες. «Ἡ παλαιστινιακὴ ζωὴ καὶ ὅ,τι τὴν ὑποστηρίζει, καταστρέφεται συστηματικὰ μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ κόσμου», εἶπε ὁ Whittall. Ὁ πληθυσμὸς ἔχει ἐγκλωβιστεῖ στὸ 17 %  τῆς ἐπιφάνειας τῆς Λωρίδας τῆς Γάζας. Οἱ ποσότητες ἀπὸ βοήθεια ποὺ ἔχουν φθάσει μέχρι στιγμῆς δὲν ἐπαρκοῦν καθόλου, γιὰ νὰ ἀνακουφίσουν τὴ μεγάλη ἀνάγκη τῶν ἀνθρώπων στὴν περιοχή. Ὁ ΟΗΕ καὶ οἱ ἀνθρωπιστικὲς ὀργανώσεις προειδοποιοῦν γιὰ ξέσπασμα πείνας.

  Σύμφωνα μὲ τρέχουσες ἀναφορές, πάνω ἀπὸ 50.000 παιδιὰ ἔχουν σκοτωθεῖ ἢ τραυματιστεῖ ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2023. Περισσότερα ἀπὸ 4.000 παιδιὰ μὲ τοὺς πιὸ σοβαροὺς τραυματισμοὺς ἢ ἀσθένειες περιμένουν ἐπειγόντως τὴν ἰατρικὰ ἀπαραίτητη διακομιδή τους. Περισσότερα ἀπὸ 71.000 παιδιὰ ἀπειλοῦνται ἔντονα ἀπὸ τὸν ὑποσιτισμό. «Αὐτὰ εἶναι παιδιὰ ποὺ εἶναι ἕξι μηνῶν καὶ ζυγίζουν ὅσο τὰ νεογέννητα», ἀναφέρει ἡ Rosalia Bollen, εἰδικὸς ἐπικοινωνίας τῆς UNICEF στὴ Γάζα, σὲ συνέντευξή της. Αὐτὰ τὰ παιδιὰ «δὲν μοιάζουν πιὰ μὲ παιδιά, μοιάζουν μὲ μικροὺς σκελετούς».

 

Ἡ ἐπιδίωξις τοῦ Ἰσραὴλ μὲ τὴν ἀνοχὴν τῆς Δύσεως

  Ἑπομένως, αὐτὸ ποὺ κατηγορεῖ ὁ Chris Hedges στὸ ἄρθρο του ἐπιβεβαιώνεται καθημερινῶς. Τὰ λόγια τοῦ Ἰσραηλινοῦ Πρωθυπουργοῦ Μπενιαμὶν Νετανιάχου, ποὺ ἀναφέρει ὅτι τίποτα δὲν θὰ σταματήσει αὐτὴ τὴν τελικὴ ἐπίθεση, ποὺ ὀνομάζεται «Ἐπιχείρηση Ἅρμα τοῦ Γεδεῶν», φανερώνουν τὸ ἀπάνθρωπο ἐγχείρημα. Τὸ Ἰσραὴλ «καταστρέφει ὁλοένα καὶ περισσότερα σπίτια στὴ Γάζα». Οἱ Παλαιστίνιοι δὲν ἔχουν «τίποτα γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν καὶ πάλι». «Τὸ μόνο ἀναπόφευκτο ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ἡ ἐπιθυμία τῶν κατοίκων τῆς Γάζας νὰ μεταναστεύσουν ἐκτὸς τῆς Λωρίδας τῆς Γάζας». Αὐτὰ τὰ λόγια εἶπε ὁ Ἰσραηλινὸς Πρωθυπουργὸς σύμφωνα μὲ ἕνα πρωτόκολλο ποὺ διέρρευσε κατὰ τὴ διάρκεια μίας συνάντησης πίσω ἀπὸ κλειστὲς πόρτες μὲ βουλευτὲς τῆς Κνεσέτ. Καὶ συμπλήρωσε: «Ἀλλὰ τὸ κύριο πρόβλημά μας εἶναι νὰ βροῦμε χῶρες ποὺ νὰ τοὺς ὑποδεχτοῦν».

  Μὲ ἀφορμὴ αὐτὰ τὰ λόγια του Νετανιάχου πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε, ὅτι τὸ 1898 μετὰ τὸ ξεκίνημα τῆς πρώτης μαζικῆς μετανάστευσης ζοῦσαν στὴν Παλαιστίνη μόλις 5.200 Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι μετὰ τὴν δεύτερη μαζικὴ μετανάστευση ἔφθασαν τὸ 1918 στὶς 56.000 ἔναντι 644.000 Παλαιστινίων. Ἡ ἀντίστοιχη κατοχὴ γῆς ἦταν 2,5% ἔναντι 97,5%. Μὲ τὴ μαζικὴ μετανάστευση τῶν ἑπόμενων 30 ἐτῶν οἱ ἀριθμοὶ τῶν κατοίκων ἔφθασαν τὸ 1948, τὴ χρονιὰ τῆς δημιουργίας τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τὸν ΟΗΕ, στὶς 700.000 ἔναντι 1.380.000 μὲ τὴν ἀντίστοιχη κατοχὴ γὴς 5,67% ἔναντι 94,33%. Μὲ τὰ δεδομένα τότε ἡ ἀρχικὴ ἔκταση τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τὸ ὁποῖο ἀναγνώρισαν οἱ ΗΠΑ ἐντὸς ὀλίγων ὡρῶν, ὁρίστηκε σὲ 56,47% τοῦ ἐδάφους ὡς ἑβραϊκὴ ζώνη καὶ 42,88 ὡς ἀραβικὴ ζώνη, ὅπως καὶ τὴν πόλη τῆς Ἱερουσαλὴμ μὲ ἔκταση 0,65% ὡς διεθνῆ ζώνη. Ἐν τῷ μεταξὺ μὲ τοὺς διαφόρους πολέμους ἡ ἔκταση τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραὴλ ἀποτελεῖ περίπου τὸ 76,8% καὶ οἱ παλαιστινιακὲς περιοχὲς (Λωρίδα τῆς Γάζας καὶ Δυτικὴ Ὄχθη) τὸ 23,2% τοῦ ἐδάφους τῆς Παλαιστίνης.

 

Ἡ βαρβαρότης τῆς Δύσεως

  Εἶναι σκληρὴ ἡ κρίση τοῦ Chris Hedges γιὰ τὴν «πολιτισμένη» Δύση. Χαρακτηρίζει τὰ 15 χιλιόμετρα συνόρων ἀνάμεσα στὴν Αἴγυπτο καὶ τὸ Ἰσραὴλ ὡς «γραμμὴ διαχωρισμοῦ μεταξὺ ἑνὸς κόσμου βάναυσης ἐκβιομηχάνισης καὶ τοῦ ἀπελπισμένου ἀγώνα ἐπιβίωσης ἐκείνων ποὺ ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ ἀπὸ τὰ πλουσιότερα ἔθνη τῆς γῆς.» Στὴ συνοριακὴ γραμμὴ αὐτὴ καταρρέουν τὸ ὄμορφο κατασκεύασμα τῶν διεθνῶν ἀνθρωπιστικῶν συμβάσεων, αὐτὰ ποὺ λέγονται γιὰ τὴν προστασία τῶν ἀμάχων ἢ γιὰ τὰ πιὸ βασικὰ δικαιώματα. Ἐκεῖ ἀποκρυσταλλώνεται ἡ ἀδυσώπητη πραγματικότητα: «Οἱ ἰσχυροὶ σταυρώνουν τοὺς ἀδύναμους», «δὲν ἀποκλείεται καμία θηριωδία – οὔτε κἄν γενοκτονία», «ἡ λευκὴ φυλὴ στὸν Παγκόσμιο Βορρᾶ ἐπιστρέφει στὴν ἀνεξέλεγκτη, ἀρχαϊκὴ βαρβαρότητα ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ἀποικιοκρατία καὶ τὴ μακραίωνη ἱστορία λεηλασίας καὶ ἐκμετάλλευσης»,  ἐκεῖ ἀμαυρώνεται ἡ βιτρίνα τῆς δημοκρατίας, δικαιοσύνης καὶ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ὅσο καὶ νὰ ἐπιθυμεῖ ὁ “πολιτισμένος” δυτικὸς κόσμος μὲ τὴ γενικευμένη κατηγορία τῶν Ναζὶ νὰ διαγράψει ἀπὸ τὴ μνήμη του τὶς γενοκτονίες ποὺ διέπραξε στὴν Ἀμερική, τὴν Ἀφρική, τὴν Ἰνδία, στὴ Γάζα ἀπογυμνώθηκε ἡ μεγάλη ἀπάτη τῆς ἀνθρώπινης προόδου. Γιὰ ἄλλη μία φορὰ στὴν ἱστορία πίσω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο πρόβαλε τὸ ἀληθινὸ ἀπεχθὲς πρόσωπο τῆς “πολιτισμένης” Δύσης, ἀποδείχθηκε καὶ πάλι, ὅτι «ἡ γενοκτονία εἶναι τὸ σκληρὸ νόμισμα τῆς δυτικῆς κυριαρχίας». Δὲν ἄλλαξε τίποτε, παρὰ μόνο τὰ ἐργαλεῖα. Τὰ σπαθιὰ ἀντικαταστάθηκαν μὲ βόμβες τῶν 900 κιλῶν ποὺ ρίχνονται σὲ στρατόπεδα προσφύγων.

  Δεδομένο κατὰ τὴν ἐκτίμηση τοῦ συγγραφέα εἶναι: «εἰσερχόμαστε σὲ μία νέα σκοτεινὴ ἐποχή», ἡ ὁποία ἀξιοποιεῖ ὅλα τὰ σύγχρονα ἐργαλεῖα (μαζικὴ παρακολούθηση, ἀναγνώριση προσώπου, τεχνητὴ νοημοσύνη, drones, στρατιωτικοποιημένη ἀστυνομία, κατάργηση τῶν διαδικασιῶν τοῦ κράτους δικαίου καὶ τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων) προκειμένου «νὰ ἐπιβάλει τὴν αὐθαίρετη ἐξουσία, τοὺς ἀδιάκοπους πολέμους, τὴν ἀνασφάλεια, τὴν ἀναρχία καὶ τὴν τρομοκρατία, ποὺ ἦταν οἱ κοινοὶ παράγοντες τοῦ σκοτεινοῦ μεσαίωνα.»

  Ἀσφαλῶς ἡ βαθύτερη ψυχολογία τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ἐσωτερικὸς κόσμος τοῦ κάθε ἀνθρώπου διαδραματίζουν τὸ ρόλο τους στὶς ἐκστρατεῖες μαζικῆς δολοφονίας. Ἐμποδίζονται στὴν ἐκδήλωσή τους ἀπὸ τὴν ἐπικράτηση τῆς τάξης σὲ μία κοινωνία μὲ νόμους καὶ κανόνες συμπεριφορᾶς καὶ τὴν ἐπίβλεψη τῆς τήρησης αὐτῆς τῆς τάξης.

  Καὶ καταλήγει ὁ Chris Hedges: «Ἡ γενοκτονία στὴ Γάζα ἔχει καταρρίψει τὰ τεχνάσματα ποὺ χρησιμοποιοῦμε, γιὰ νὰ ξεγελάσουμε τοὺς ἑαυτούς μας καὶ νὰ προσπαθήσουμε νὰ ξεγελάσουμε τοὺς ἄλλους. Χλευάζει κάθε ἀρετὴ ποὺ ἰσχυριζόμαστε ὅτι ἐκπροσωποῦμε, συμπεριλαμβανομένης τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης. Εἶναι μία ἀπόδειξη τῆς ὑποκρισίας, τῆς σκληρότητας καὶ τοῦ ρατσισμοῦ μας. Δὲν μποροῦμε, ἔχοντας παράσχει δισεκατομμύρια δολλάρια σὲ ὅπλα καὶ διώκοντας ὅσους καταγγέλλουν τὴ γενοκτονία, νὰ προβάλουμε πλέον ἠθικοὺς ἰσχυρισμοὺς ποὺ θὰ ληφθοῦν σοβαρὰ ὑπόψη. Ἡ γλώσσα μας, ἀπὸ τώρα καὶ στὸ ἑξῆς, θὰ εἶναι ἡ γλώσσα τῆς βίας, ἡ γλώσσα τῆς γενοκτονίας, τὸ τερατῶδες οὐρλιαχτὸ τῆς νέας σκοτεινῆς ἐποχῆς, μίας ἐποχῆς ὅπου ἡ ἀπόλυτη ἐξουσία, ἡ ἀνεξέλεγκτη ἀπληστία καὶ ἡ ἀπεριόριστη βαρβαρότητα θὰ κυριαρχοῦν στὴ γῆ».

 

Αἱ καταβολαὶ τῆς δυτικῆς βαρβαρότητος

  Ἡ παραπάνω περιγραφὴ καὶ ὁ χαρακτηρισμὸς τῆς στάσης τῆς Δύσης ὡς βαρβαρότητας ἔναντι τῆς γενοκτονίας τῶν Παλαιστινίων πρέπει νὰ προσεγγίζεται μὲ τὸ χαρακτηριστικὸ ἐκεῖνο ποὺ διατρέχει ὅλη τὴ δυτικὴ ἱστορία, τὴ δυτικὴ ὀφρύ, δηλ. τὴν οἴηση τῆς Δύσης ποὺ ἤδη ἐπεσήμανε ὁ Μέγας Βασίλειος. Τὴν ἐντοπίζουμε ἀρχικὰ στὴν ἀπόλυτη διεκδίκηση τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα. Διεκδικεῖ νὰ εἶναι «πατέρας τῶν πριγκίπων καὶ βασιλέων», «κεφαλὴ τῆς οἰκουμένης», «ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ», νὰ περιβάλεται μὲ τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ γῆς, ἀλλὰ καὶ μὲ προεκτάσεις γιὰ τὸν παράδεισο, τοῦ ὁποίου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου θεωρεῖται κλειδοῦχος. Γράφει ὁ Ἅγ. Νεκτάριος στὸ πρῶτο τόμο τοῦ ἔργου του «Μελέτη ἱστορικὴ περὶ τῶν αἰτιῶν τοῦ Σχίσματος: «ἡ πρὸς ἡγεμονίαν τῶν Παπῶν ὁρμὴ ἀπέβη ἀκάθεκτος». Αὐτὴ ἡ οἴηση τοῦ παπικοῦ θεσμοῦ συναντάει ἔπειτα τὴν οἴηση τῶν Φράγκων. Κατὰ τὴ στέψη του στὴ Ρώμη τὸ ἔτος 800 μ.Χ. ὁ Καρλομάγνος λαμβάνει τὸν τίτλο «imperator romanorum», δηλ. Αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων, διεκδικώντας ἔτσι γιὰ τὸν ἑαυτό του ὅλο τὸν πολιτισμὸ τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, παρότι οἱ Φράγκοι ἔκαναν μόλις τότε τὰ πρῶτα τους ἐκπολιτιστικὰ βήματα. Χωρὶς οὐσιαστικὴ θεολογικὴ μόρφωση ἐκδίδουν τουλάχιστον δέκα ἔργα ἀπὸ τὸν 9ο μέχρι τὸν 13ο αἰώνα μὲ τὸν τίτλο «Contra errores Graecorum» (Ἐναντίον τῶν πλανῶν τῶν Γραικῶν), δηλ. τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Ἀνατολῆς καὶ περιφρονοῦν τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Στὴν πρώτη Σταυροφορία, ὑπακούοντας στὴν κλήση τοῦ Πάπα Οὐρβανοῦ Β΄ γιὰ ἱερὸ πόλεμο, κατὰ τὴν κατάκτηση τῆς Ἱερουσαλὴμ στὶς 15 Ἰουλίου 1099 πνίγουν κυριολεκτικὰ τὴν πόλη στὸ αἷμα τῶν ἀπίστων, πιστεύοντας ὅτι ἐπιτελοῦν θεάρεστο ἔργο. Τὰ θύματα μόνο τῆς πρώτης σταυροφορίας πρέπει μὲ πολὺ ἤπιους ὑπολογισμοὺς νὰ φθάνουν περίπου τὶς 100.000. Τὸ 1204, κατὰ τὴν τέταρτη Σταυροφορία, ὅταν ἡ Κωνσταντινούπολη ἔπεσε στὰ χέρια τῶν σταυροφόρων, μὲ τὸ ξημέρωμα τῆς 13ης  Ἀπριλίου τοῦ 1204 ξεκίνησε ἡ λεηλασία τῆς πλουσιότερης πόλεως τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων της (11 Μαΐου τοῦ 330) ὥς ἐκείνη τὴν ἡμέρα, δηλ. ἐπὶ περίπου 900 χρόνια, δὲν εἶχε γνωρίσει κατάκτηση. Αὐτὴ ἡ πόλη παραδόθηκε γιὰ τρεῖς μέρες στοὺς σταυροφόρους γιὰ λεηλασία. Βιασμοί, φόνοι καὶ ἀσύλληπτες καταστροφὲς ἀκολούθησαν. Ὅλα ἔγιναν ἀντικείμενο τῆς μανίας τους, ναοί, μοναστήρια, βιβλιοθῆκες. Ἀκόμα καὶ ὁ ναὸς τῆς Ἁγίας Σοφίας συλήθηκε. Καταπατοῦσαν Ἱερὲς Εἰκόνες, ἔπιναν ἀπὸ τὰ Ἅγια Ποτήρια, τοποθέτησαν πόρνη στὸ θρόνο τοῦ Πατριάρχη, ἅρπαξαν ὅ,τι μποροῦσαν ἀπὸ ἱερὰ ἀντικείμενα ποὺ εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐπὶ αἰῶνες στὸν Ἱερὸ Ναό. Ἄλλωστε οἱ χριστιανοὶ τῆς Ἀνατολῆς ἦταν γιὰ τοὺς σταυροφόρους αἱρετικοὶ καὶ προδότες τῆς πίστεως. Αὐτὸ τοὺς εἶχαν ἐμπνεύσει οἱ ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποί τους.

  Τὸ 1209 κάλεσε ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ΄ σὲ σταυροφορία ἐναντίον τῶν Ἀλβιγηνῶν ἢ Καθαρῶν, μίας αἵρεσης ποὺ εἶχε ἰσχυροποιηθεῖ στὴν Νότια Γαλλία. Ἡ σταυροφορία αὐτὴ στοίχισε περίπου 20000 θύματα.

  Τὸ 1215 ὁ ἴδιος Πάπας, ἔχοντας ἀπόλυτη πεποίθηση γιὰ τὸ πρωτεῖο τῆς ἀλήθειας τοῦ προσώπου του, ἵδρυσε τὴν Ἱερὰ Ἐξέταση, ἡ ὁποία σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ βασανιστήρια (καθιερώθηκαν ἐπίσημα τὸ 1252 ἐπὶ πάπα Ἰννοκεντίου Δ΄) καὶ μὲ τὸ κυνήγι τῶν μάγων καὶ μαγισσῶν στοίχισε ἑκατοντάδες χιλιάδες θύματα.

 

Ὁ Λουθηρανὸς μεσσιανισμὸς

  Τὸ ἑπόμενο ἀποφασιστικὸ βῆμα τελεῖται μὲ τὸν Μαρτῖνο Λούθηρο (1483-1546). Πλέον τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα μετατρέπεται σὲ ἀλάθητο τοῦ Λουθήρου. Ἐκεῖνος ἐγκαινιάζει τὸν ἑαυτό του ὡς νέο μεσσία τῆς Δύσης, ἀνάγεται σὲ ἀπόλυτη αὐθεντία καὶ σὲ ἐσχατολογικὸ προφήτη τοῦ κόσμου. Ὁ Λούθηρος τάχθηκε ὁλοκληρωτικὰ μὲ τὸ μέρος τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων, ἰσχυρίστηκε ὅτι σὲ ἐκείνους παρέχεται ἡ κοσμικὴ ἐξουσία ἀπευθείας ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ παποκαισαρισμὸς τοῦ ποντίφηκα τῆς Ρώμης μετατράπηκε στὸ Λουθηρανισμὸ στὸν καισαροπαπισμὸ τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων ποὺ ἔλεγχαν πλήρως τὶς κατὰ τόπους λουθηρανὲς ἐκκλησίες. Ταυτόχρονα μὲ τὸν Λούθηρο καὶ ὁ κάθε προτεστάντης ἀνάγεται σὲ κριτήριο τῆς ἀλήθειας, διότι παρόμοια μὲ τὸν Λούθηρο καὶ ὁ κάθε πιστὸς μπορεῖ νὰ γίνει δέκτης τῆς ἀλήθειας ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Ὁ ἀτομισμὸς πλέον βασιλεύει σὲ ὅλο του τὸ μεγαλεῖο.

 

Ὁ μεσσιανισμὸς τοῦ Διαφωτισμοῦ

  Μὲ τὸ Διαφωτισμό, τὸ ἑπόμενο βασικὸ ἐξελικτικὸ στάδιο τῆς δυτικῆς κουλτούρας, ὁ Θεὸς ναὶ μὲν γίνεται ἀποδεκτὸς ἀκόμα ὡς δημιουργὸς τοῦ κόσμου, ἐξορίζεται ὅμως ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία. Τὴ θέση του καταλαμβάνει ὁ ἄνθρωπος. Ὁ φιλόσοφος ἐκεῖνος ποὺ διαμόρφωσε τὴν πορεία τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καὶ θεμελίωσε μία νέα μορφὴ «θεοκρατίας» στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία εἶναι ὁ Ζὰν-Ζὰκ Ρουσσὼ (1712-1778). Μὲ τὴ φιλοσοφία καὶ κυρίως μὲ τὸ ἔργο του: «Τὸ κοινωνικὸ συμβόλαιο ἢ Ἀρχὲς πολιτικοῦ δικαίου» μεταφέρει τὴν πηγὴ τῶν ἐξουσιῶν ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τοὺς ἐλέῳ Θεοῦ Πάπες καὶ Βασιλεῖς στὸν αὐτόνομο καὶ ἀνεξάρτητο ἀπὸ κάθε ὑπερβατικὴ αὐθεντία λαό. Δικαίως πρέπει νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς προφήτης τῆς νέας μορφῆς  «θεοκρατίας» ποὺ γεννιέται μὲ τὴν Πρώτη Γαλλικὴ Δημοκρατία. Ἡ θέση τοῦ μεσσία τῆς Πρώτης Γαλλικῆς Δημοκρατίας ὅμως ἀνήκει ἀναμφίβολα στὸν Μαξιμιλιανὸ Φραγκίσκο Μαρία Ἰσίδωρο Ροβεσπιέρο (1758 – 1794). Ἐκεῖνος, μὲ τὶς πολυμήχανες κινήσεις του, ἐπέφερε τὴν ἐκθρόνιση τοῦ Βασιλιᾶ, τὴν ἐκτέλεσή του καὶ τὴν ἐγκατάσταση τῆς Πρώτης Γαλλικῆς Δημοκρατίας. Ἡ κοινὴ θέληση γιὰ τὸν Ροβεσπιέρο, ἑρμηνεύοντας μὲ τὸ δικό του τρόπο τὸν Ρουσσώ, δὲν εἶναι ἁπλῶς ἡ θέληση τῆς πλειοψηφίας, ἀλλὰ μόνο ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι, ὡς πιστοὶ ἀκόλουθοι τῆς ἀρετῆς, κατέχουν τὴν ἀλήθεια. Στὸ σημεῖο αὐτὸ σαφῶς ὁ ἴδιος, ὡς μεσσιανικὴ ἐνσάρκωση αὐτῆς τῆς ἀλήθειας καὶ κατ’ ἐπέκταση καὶ ὅλοι οἱ πιστοὶ ἀκόλουθοί του, ἀναλαμβάνουν τὸ ρόλο τους. Ἔτσι, καλλιεργώντας στὸ ἔπακρο τὴ φήμη τοῦ ἀδιάφθορου, τοῦ φίλου τῶν πτωχῶν καὶ ἀδυνάτων, προχωρεῖ πιὰ πρὸς τὴ δική του μοναρχικὴ ἐπικράτηση, ἡ ὁποία στέφεται μὲ τὴν ἐκτέλεση περίπου 40.000 συμπολιτῶν του στὴ λαιμητόμο. Σύμφωνα μὲ τὸν Γάλλο μαθηματικὸ καὶ φιλόσοφο Νικολὰ ντὲ Κοντορσὲ ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση γιὰ τὸν Ροβεσπιέρο μετατράπηκε σὲ θρησκεία καὶ ὁ ἴδιος σὲ ἀρχιερέα αὐτῆς τῆς θρησκείας καὶ πρότυπό της.

  Τὸν δεσποτισμὸ τοῦ Ροβεσπιέρου ἔζησαν πολὺ ὀδυνηρὰ καὶ οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς τῆς Βανδέας, μίας εὐρύτερης περιοχῆς τῆς δυτικῆς Γαλλίας, ἡ ὁποία μέχρι σήμερα εἶναι γνωστὴ γιὰ τὶς παραδοσιακές της ρωμαιοκαθολικὲς πεποιθήσεις. Ἐκεῖ εἰδικοὶ ἐκφράζουν τὴν πεποίθηση, ὅτι διαπράχθηκε γενοκτονία, ἐπειδὴ ὁ πληθυσμὸς τῆς Βανδέας ἀπὸ περίπου 815.000 κατοίκους μειώθηκε στὸ διάστημα τῶν ἐτῶν 1792 ἕως 1802 κατὰ 117.000. Κατὰ τὴν ἐξέγερση τῆς Βανδέας οἱ γηγενεῖς ἀγρότες τῆς περιοχῆς εἶδαν στὴν ἐκκλησιαστικὴ πολιτικὴ ποὺ χάραξε ἡ Ἐθνοσυνέλευση τὴν ἀπειλὴ τοῦ δικοῦ τους κοινοτικοῦ τρόπου ζωῆς. Οἱ μάχες τοῦ Δεκεμβρίου τοῦ 1793, κατὰ τὶς ὁποῖες οὐσιαστικὰ ὁ στρατὸς τῆς Βανδέας εἶχε ἡττηθεῖ, συνδέονται μὲ μεγάλες σφαγὲς στὸ Λὲ Μὰν (περίπου 15.000 ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ) καὶ στὸ Σαβεναί, ὅπου ὁ στρατηγὸς Βέστερμαν ἀποτελείωσε ἐκείνους ποὺ κατάφεραν νὰ διαφύγουν ἀπὸ τὸ Λὲ Μάν. Θριαμβολογώντας, λέγεται ὅτι ἔγραψε στὴν ἀναφορά του στὴ Συμβατικὴ Ἐθνοσυνέλευση: «Δὲν ὑπάρχει πιὰ Βανδέα. Πέθανε κάτω ἀπὸ τὸ ἀστραφτερὸ σπαθί μας, μαζὶ μὲ τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά. Τοὺς ἔθαψα στοὺς βάλτους καὶ στὰ δάση τοῦ Σαβεναί. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ μὲ κατηγορήσει, ὅτι δημιούργησα ἔστω ἕνα αἰχμάλωτο. Τοὺς ἐξαφάνισα ὅλους». Αὐτὴ ἡ γενοκτονία ἐν ὀνόματι τῶν αὐθεντικῶν δημοκρατῶν τῆς Πρώτης Γαλλικῆς Δημοκρατίας μᾶς φέρνει πάλι πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν ὑπεροχὴ ἐκείνων ποὺ ταυτίζουν τὸν ἑαυτό τους μὲ τὴν ἀλήθεια.

 

Τὸ πρότυπον τῶν ΗΠΑ

  Τὴν ἴδια ὑπεροχὴ βίωναν οἱ δημοκράτες Ἀμερικανοὶ ἔναντι τῶν γηγενῶν Ἰνδιάνων ποὺ ἀρνοῦνταν τὴν ἀφομοίωση στὸν τρόπο ζωῆς τῶν λευκῶν. Ὁ “μέγας δημοκράτης” Τόμας Τζέφερσον, πρόεδρος τῆς Ἀμερικῆς ἀπὸ τὸ 1801 ἕως τὸ 1809, γράφει πρὸς τὸν George Rogers Clark, ἕνα στρατιωτικὸ διοικητὴ τῶν ἐπαναστατικῶν χρόνων: «Στὴν ἐκστρατεία μας ἐναντίον αὐτῶν τῶν ἰνδιάνων ὁ στόχος μας πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐξολόθρευσή τους ἢ ὁ ἐκτοπισμός τους πέρα ἀπὸ τὶς λίμνες τοῦ Illinois River. Αὐτοὶ καὶ ἐμεῖς προφανῶς δὲν μποροῦμε νὰ ζοῦμε στὸν ἴδιο κόσμο».

  Ἀκριβῶς τὸ ἴδιο δὲν ἰσχύει καὶ σήμερα σύμφωνα μὲ τὴν δυτικὴ ἰδεολογία καὶ γιὰ τοὺς Παλαιστινίους; Τελικὰ ἀπὸ τὰ πέντε ἕως δέκα ἑκατομμύρια τῶν γηγενῶν κατοίκων τῆς Βόρειας Ἀμερικῆς στὶς ἀρχὲς τοῦ 16ου αἰώνα, τὸ ἔτος 1900 εἶχαν μείνει μόλις 290.000. Τὴν ἴδια συνταγὴ ἐφάρμοσε καὶ ἡ Δύση στὴν πεποίθηση τῆς ἀνωτερότητάς της στὶς ἀποικίες της, ὅπου ἀνάμεσα στὸ 1490 καὶ τὸ 1890 σύμφωνα μὲ τὸν Ἱστορικὸ David E. Stannard εἶναι ὑπεύθυνη γιὰ τὸν θάνατο περίπου 100 ἑκατομμυρίων γηγενῶν. Στὰ καθεστῶτα τοῦ Ναζισμοῦ καὶ τοῦ Ὑπαρκτοῦ Σοσιαλισμοῦ τὰ κριτήρια γιὰ τὸ πρότυπο τοῦ ἀνθρώπου διαφέρουν βέβαια, στὸν πρῶτο εἶναι ρατσιστικὰ καὶ στὸν δεύτερο ἰδεολογικά.

  Πάντως σὲ κάθε περίπτωση ἐπικρατεῖ ἡ πεποίθηση γιὰ τὴν ἀνωτερότητα τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, γιὰ τὴν κατοχὴ τῆς ἀλήθειας, σὲ ὅποια μορφὴ αὐτὴ καὶ νὰ βιώνεται, ἀπὸ τὸν ἀλάθητο ἐκπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ γῆς ἕως τὸ σημερινὸ θεοποιημένο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐπιμένει νὰ ὁρίζει ἀκόμα καὶ τὸ φῦλο του καὶ ζεῖ μὲ τὴ φαντασίωση, ὅτι ἔτσι ἀναδεικνύεται σὲ ἐλεύθερη προσωπικότητα.

 

Σύγχρονες ὁσιακές μορφές τῆς ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδοξίας

Μνήμη Ὁσίου Μωϋσέως,

τοῦ Γέροντος και Καθηγουμένου

(15/28.6.1946)

Ἱερά Εἰκόνα τοῦ Ὁσίου Μωϋσέως

Σήμερα οἱ εὐσεβεῖς, ἰδιαιτέρως τῆς Κορινθίας, τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἐν Ὁσίοις Πατρός ἡμῶν Μωϋσέως, Κτίτορος τῶν Ἱερῶν Μονῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν καί Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἀθικίων Κορινθίας.

Ὁ Ὅσιος Μωϋσῆς γεννήθηκε στό ἀκριτικό Καστελλόριζο, ἐκάρη μοναχός στή Σκήτη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Χίου ἀπό τόν Ἅγιο Παχώμιο τῆς Χίου (+1905), τόν πνευματικό καθοδηγητή τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τοῦ ἐν Αἰγίνη, ἀσκήτεψε στά Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί κοιμήθηκε σάν σήμερα, τήν 15η/28η Ἰουνίου τοῦ ἔτους 1946. Ἐτάφη στήν ὑπ' αὐτοῦ ἱδρυθεῖσα ἀνδρική Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στήν περιοχή Μπογδάνι, Ἀθικίων Κορινθίας.

Τά λείψανά του ἀνακομίσθηκαν εὐωδιάζοντα καί φυλάσσονται στήν ἐπίσης ὑπ' αὐτοῦ ἱδρυθεῖσα Γυναικεία Ἱερά Μονή Ἁγίων Ταξιαρχῶν Αθικίων Κορινθίας.

Ὁ ὅσιος εὐλογήθηκε ἀπό τόν Θεό ἀπό βρέφος.  Δέν δεχόταν θηλασμό τίς Τετάρτες καί Παρασκευές, ὅπως καί ἄλλοι μεγάλοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦ δόθηκε τό χάρισμα τῆς ἀδιαλείπτου νοερᾶς προσευχῆς, τῆς διοράσεως, τῆς προοράσεως, καθώς καί τῆς θαυματουργίας. Συνδεόταν μέ πνευματική σχέση καί ἱερή φιλία ἀλληλοεκτιμήσεως μέ τόν σπουδαῖο Ἁγιορείτη ἀσκητή, ζηλωτή Ἱερομόναχο, μετέπειτα Ἐπίσκοπο καί ἀναδειχθέντα Ἅγιο Ιεράρχη Ματθαῖο (Καρμπαδάκη).

Τήν ἁγιότητά του (τοῦ Ὁσίου Γέροντος καί Καθηγουμένου Μωϋσέως) μαρτυροῦσε καί ὁ γνωστός Γέροντας Πορφύριος (Μπαϊρακτάρης), ἐξ ἰδίας αὐτοῦ ἐμπειρίας ὅταν κι ἐκεῖνος ἔζησε στά Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὡς ὑποτακτικός δύο ζηλωτῶν αὐταδέλφων Γερόντων. Μάλιστα τόν ἐχαρακτήριζε ὡς μεγάλο ἅγιο καί θεούμενο!

Ὁ Ὅσιος Μωϋσῆς ἦταν διαπρύσιος κήρυκας ὑπέρ τῆς Παραδοθείσης Ὀρθοδόξου Πίστεως καί κατά τῆς Καινοτομίας τοῦ νέου Παπικοῦ ἡμερολογίου.

Εἴθε οἱ εὐσεβεῖς τῆς Κορινθίας, ἀνά τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί ὅπου γῆς νά ἔχουμε τίς πρεσβεῖες του πρός Θεόν γιά τή σωτηρία μας.

Φωτογραφία τοῦ Ὁσίου Γέροντος

 

Τό ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ πνευματικό ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ

τοῦ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ!

 

• Τὀ ἔχουν ἤδη λάβει ὅλοι οἱ μνημονευτές (ὅσοι μνημονεύουν τό ὄνομα ὡς κανονικοῦ και κοινωνικοῦ) τοῦ Οἰκουμενιστοῦ καί οὐνίτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου καί ὅσων ἀποδέχονται καί δεν ἀποκηρύσσουν δημοσίως τήν ἀντορθόδοξη καί ληστρική «Σύνοδο τῆς Κρήτης» (2016)

• Δευτερεῦον ἀκόμη καί τό ζήτημα τοῦ Οὐκρανικοῦ ψευδο-Αὐτοκεφάλου ἔναντι τοῦ μείζονος ζητήματος Πίστεως, ὅπερ συνιστᾶ ἡ «Συνοδική» διακήρυξη τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὑπό τῆς λεγομένης «Ἁγίας & Μεγάλης Συνόδου» τῆς Κρήτης.

 

«"Μυστήριον ἀνομίας" τὰς τῶν αἱρέσεων διδασκαλίας εἶναι φησι καὶ τὰ ψευδῆ αὐτῶν δόγματα. Ἐκείνου γὰρ (τοῦ Ἀντιχρίστου) προβαδίζουσιν ὁδοποιοῦντες αὐτῷ καὶ καιρὸν ἀπάτης παρεχόμενοι» (Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, ΕΠΕ 12, 282)

 

Καί χωρίς ἠλεκτρονική ταυτότητα καί χωρίς μικροτσίπ καί χωρίς προσωπικό ἀριθμό ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ καί ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ὅσους ὑπέγραψαν (ΣΥΜΦΩΝΟΥΝΤΕΣ) τίς ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ τῆς ἀντορθοδόξου καί ληστρικῆς "ΣΥΝΟΔΟΥ" τῆς ΚΡΗΤΗΣ (Ἰούνιος 2016), ἡ ὁποία γιά ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ἀναγνωρίζει "Συνοδικῶς" ὡς Ἐκκλησίες τίς διάφορες αἱρέσεις καί ἀποδέχεται τόν ἐκκλησιομάχο καί παναιρετικό Οἰκουμενισμό (διά τῆς ἀποδοχῆς τοῦ "Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν" καί τῆς "Οἰκουμενικῆς Κινήσεως") ὡς νόμιμη καί κανονική ὁδό γιά τἠ λεγομένη "ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν" ΑΥΤΟΙ ἤδη βαδίζουν τήν ὁδό τοῦ Ἀντιχρίστου καί ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ τήν πνευματική ΣΦΡΑΓΙΔΑ του διά τῆς συμμετοχῆς στό "μυστήριο τῆς ἀνομίας" πού συνιστοῦν οἱ αἱρέσεις, ὡς Πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου, κατά τή διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ.

Ὁ οὐνίτης Βαρθολομαῖος ἀσπάζεται τά διάσημα τοῦ Πάπα

 

«Δράξασθε παιδείας»,

ἀγαπητοί συν-Ἕλληνες!

 

Ἀκούγοντας τή μοναδική στήν ἀφήγηση Ἱστορικό, ὁμότιμη Καθηγήτρια τοῦ Ἐθνικοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, κ. Μαρία Εὐθυμίου, μαθαίνουμε, ὑπερηφανευόμαστε, προβληματιζόμαστε καί θυμώνουμε διότι ὅλα αὐτά ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ στά Ἑλληνόπουλα! Θυμώνουμε, διότι ὅλα αὐτά προφανῶς δέν τά γνωρίζουν ἤ δέν θέλουν νά τά ἀκοῦνε οἱ ἁρμόδιοι τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων, ὅπως προκύπτει ἀπό τίς ἐπιλογές τους στόν χῶρο τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας, ὁ ὁποῖος μᾶλλον συστηματικῶς ἀφελληνίζεται! Ἡ Ἑλληνική γλώσσα οὐσιαστικῶς διώκεται, διότι ἡ ὀρθή και ἐπαρκής διδασκαλία της, μαζί μέ τήν Ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δημιουργοῦν σκεπτομένους καί ἐλεύθερους ἀνθρώπους. Καί τέτοιοι ἄνθρωποι καί δή Ἕλληνες εἶναι ἀνεπιθύμητοι γιά τούς σχεδιασμούς τῶν ἑλληνοφώνων κυβερνώντων.

 

Βαρθολομαῖος καί νέος Πάπας συνεχίζουν ἀκάθεκτοι τόν οἰκουμενιστικό σχεδιασμό γιά «Κοινό Πάσχα» Παπικῶν καί Ὀρθοδόξων!

 

Πάπας Λέων ΙΔ΄: Πρόταση γιά κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα μέ Ὀρθοδόξους

 

Ο Πάπας απηύθυνε έκκληση για την ενότητα των Χριστιανών συγχρονίζοντας τον εορτασμό της Αναστάσεως του Χριστού, υποδεικνύοντας το 2027 ως πιθανό έτος για ένα κοινό Πάσχα.

 

Η ΕΟΔ (ένωση ορθοδόξων δημοσιογράφων) στη Βουλγαρία αναφέρει ότι πρόταση για τον καθορισμό κοινής ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα από την Καθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία υπέβαλε ο Πάπας Λέων ΙΔ΄, απευθύνοντας έκκληση για ενότητα μεταξύ των Χριστιανών. Ο Ποντίφικας υπέδειξε το έτος 2027 –όταν Πάσχα Ανατολής και Δύσης συμπίπτουν– ως πιθανό χρονικό ορόσημο για την έναρξη μιας κοινής εορταστικής παράδοσης.

 

Κατά τη διάρκεια διεθνούς συνάντησης με εκπροσώπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, ο Πάπας εξέφρασε την επιθυμία του να δει τον χριστιανικό κόσμο ενωμένο στον εορτασμό της Ανάστασης του Χριστού, τονίζοντας τη σημασία της συνεργασίας και της ενότητας μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

 

«Είθε η Ανάσταση του Κυρίου να αποτελέσει όχι μόνο πηγή χαράς, αλλά και ευκαιρία για την επανασύνδεση των διηρημένων οικογενειών της πίστης μας», δήλωσε χαρακτηριστικά σε μήνυμα από το Βατικανό.

 

Το ζήτημα της κοινής ημερομηνίας του Πάσχα αποτελεί αντικείμενο διαλόγου εδώ και δεκαετίες σε οικουμενικούς κύκλους, αλλά η τρέχουσα πρωτοβουλία συνοδεύεται από πιο συγκεκριμένες προτάσεις και προθυμία συντονισμού με την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, καθώς και με τις αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες στη Ρωσία, την Ελλάδα, τη Σερβία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.

 

Το θέμα αναμένεται να τεθεί στην ημερήσια διάταξη της επόμενης διορθόδοξης συνάντησης, καθώς ένα πιθανό «κοινό Πάσχα» το 2027 μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο με πλήρη συμφωνία από όλες τις πλευρές.

 

Πηγές: catholicnewsagency.com, thecatholicthing.org

 

ΣΧΟΛΙΟ τοῦ Διαχειριστοῦ:

Τό ἔργο πού δεν πρόλαβε να ὁλοκληρώσει ὁ προκάτοχός του Φραγκίσκος, λόγω αἰφνιδίου θανάτου, φαίνεται πώς προτίθεται νά ὑλοποιήσει, ἐάν τό ἐπιτρέψει ὁ Θεός, ὁ διάδοχός του Λέων «ὁ ΙΔ΄». Βεβαίως, δέν τόν ἀφήνει νά τό παραμελήσει καί ὁ «ἐν Χριστῶ ἀδελφός» του τῆς Ἀνατολῆς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος.

Τούς σχεδιασμούς εὐνοοῦν καί οἱ ἐπαναλαμβανόμενες συμπτώσεις τῶν ἑορτασμῶν  τοῦ Πάσχα Δυτικῶν καί Ἀνατολικῶν κατά τό ἑπόμενο δεκαετές χρονικό διάστημα. Ἐνδέχεται νά τό ἔχουν καί αὐτό ὡς δεδομένο συνεκτιμήσει ὡς ἐξυπηρετικό τοῦ σκοποῦ των.

Ὁ κ. Βαρθολομαῖος εἶναι σαφές ὅτι προκειμένου νά προωθηθεῖ ὁ οἰκουμενιστικός σκοπός τῆς ἑνότητος Παπισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας, δέν ἔχει καμμία ἀναστολή νά ἀποδειχθεῖ ὁ ἴδιος νέος Μελέτιος Μεταξάκης (καινοτόμος μεταρρυθμιστής προκάτοχός του, μασῶνος), προκαλώντας ἀκόμη καί νέο Σχίσμα στήν Ἀνατολή, μέ τήν πλήρη πλέον ἑορτολογική προσέγγιση μέ τήν αἰρετική Δύση, τότε (ἐκεῖνος) μέ τήν ἐπιβολή τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου, τώρα (αὐτός) μέ τήν ἀλλαγή (καί) τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα!

Οἰ ἐνδιαφερόμενοι γιά τό οἰκουμενιστικό σχέδιο τοῦ «Κοινοῦ Πάσχα» μποροῦν νά ἐνημερωθοῦν γιά τήν μακρά ἱστορία του στό πλαίσιο τῆς λεγομένης «ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν» καί νά γνωρίσουν ὅλη τήν πορεία τῆς ἀνατροπῆς τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τίς ἀρχές τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος μέχρι σήμερα, προμηθευόμενοι τή νέα ἔκδοσή μας «Η ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΟΥ ΠΑΣΧΑ» (Κόρινθος 2025).

Ἡ ἀξιόλογη αὐτή ἔκδοση μέ τό ἐξαιρετικό σχετικό κείμενο τοῦ λογίου καί ἀσκητοῦ μοναχοῦ Παύλου τοῦ Κυπρίου (+) καί τά συνοδεύοντα εἰσαγωγικά καί ἐπιλογικά κείμενα, διατίθεται ἀπό τίς Ἐνορίες τῆς Ἐκκλησίας στήν Ἑλλάδα, Κύπρο, Ἀμερική, Καναδᾶ καί Αὐστραλία. Ἐπίσης, διατίθεται στά Βιβλιοπωλεῖα στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν «ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ» καί «ΣΤΗΝ ΚΡΗΝΗ».

Ἐξυπακούεται ὅτι κάθε ὀρθόδοξος πρέπει νά προμηθευτεῖ τό ἐν λόγω λίαν ὠφέλιμο καί ἐπίκαιρο βιβλίο, νά τό μελετήσει, καί, εἰ δυνατόν, νά τό προσφέρει καί σέ ὅποιον ἐκ τοῦ περιβάλλοντός του ἐνδιαφέρεται γιά τά τῆς Πίστεως καί τῆς σωτηρίας μας.

 Ἡ Ἁγία Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης, ὁ Οἰκουμενισμός καί ὁ «Πάφου» Τυχικός.

 

Ὁμιλία (Κήρυγμα) Θεολόγου Δημητρίου Κάτσουρα

Ἱερός Ναός Τιμίου Προδρόμου Περιστερίου

(19.5/1.6.2025)

 

Ἐπέτειος 1700 ἐτῶν ἀπό τή σύγκληση τῆς Ἁγίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325 μ.Χ. - 2025).

Ζ΄ Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἁγίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (19.5/1.6.2025).

 Ἐκκλησία και κόσμος, αἰώνιος ζωή, ἑνότητα ἐν Χριστῶ.

 Ἅγιοι καί Οἰκουμενικές Σύνοδοι, «Σύνοδος» Κρήτης & Οἰκουμενισμός, ἡ κατάντια τῆς Κυπριακῆς «Ἱεραρχίας» (Τυχικός).

 Κήρυγμα Θεολόγου Δημητρίου Κάτσουρα.

 Ἱερός Ναός Τιμίου Προδρόμου Περιστερίου.