ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ,

Μία θανάσιμη ἀπειλή γιά τήν Πατρίδα μας!

τοῦ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΔΑΠΕΡΓΟΛΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ

 

Στην εισήγησή μου στο πρόσφατο διαδικτυακό ἀπολογιστικό συνέδριο του «Τιμή στο 1821», είχα την ευκαιρία να συνοψίσω όλες μου τις διαπιστώσεις πάνω στο μείζον θέμα του εθνομηδενισμού και των θανάσιμων κινδύνων του για την πατρίδα μας, διαπιστώσεις που προέκυψαν από την ενασχόλησή μου με το θέμα κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς (ραδιοφωνικά, τηλεοπτικά και σε επίπεδο αρθρογραφίας) και την προσπάθεια να το αναλύσω και να το φωτίσω από όλες τις δυνατές πλευρές. Συνοψίζοντας λοιπόν πλέον τα βασικότερα συμπεράσματα, τόνισα τα εξής:

 

     1. Ο εθνομηδενισμός είναι φαινόμενο που παρατηρείται παγκοσμίως ως ιδεολόγημα που πρεσβεύει το τέλος των εθνών-κρατών, ως παρωχημένων πλέον και αποτυχημένων οντοτήτων, και την ανάγκη συσσωμάτωσης σε πολύ ευρύτερες συλλογικότητες, που θα αντιμετωπίσουν δήθεν καλύτερα τα προβλήματα του πλανήτη. Υπό την έννοια αυτή συνδέεται σαφώς και με τη δημιουργία οργανισμών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (το όραμα άλλωστε των εμπνευστών και θεωρητικών της, τύπου Γκούντενχοβ Καλέργκι, ήταν ξεκάθαρα εθνοαποδομητικό), πολύ δε περισσότερο με τη λεγόμενη Νέα Τάξη και την πορεία προς ένα παγκόσμιο Πολιτισμό και μία Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Αυτό δηλαδή που ζούμε και τώρα πιο έντονα, ως δήθεν Μεγάλη Επανεκκίνηση. Αν με την Παγκοσμιοποίηση άνοιξε ο δρόμος για μία παγκόσμια Οικονομία που θα ελέγχεται από ολιγάριθμα διευθυντήρια, ο εθνομηδενισμός εξυπηρετεί μία άλλη βασική ανάγκη του συστήματος, την άμβλυνση και σταδιακή ισοπέδωση των εθνικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων των λαών, που είναι κρίσιμη προϋπόθεση για μία ομογενοποιημένη παγκόσμια κοινότητα χωρίς  εθνικά χαρακτηριστικά και χωρίς ιστορική μνήμη, συνεπώς εύκολα ελεγχόμενη. Πρόκειται λοιπόν για τεχνητό ιδεολόγημα και μάλιστα τόσο διαδεδομένο σε κέντρα πολιτικών αποφάσεων αλλά και πνευματικών εξελίξεων, που δεν μπορεί να ερμηνευθεί αποκομμένος από τα παραπάνω.

 

     2. Στο ερώτημα αν πέτυχε τους σκοπούς του, η απάντηση δεν είναι απλή. Προφανώς σε μεγάλο βαθμό τους πέτυχε, αλλά όχι εντελώς, γιατί οι λαοί αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο είχαν μέσα τους εθνικά αντισώματα και εσωτερικούς μηχανισμούς αυτοάμυνας. Προφανώς όμως για την καθυπόταξή τους υπάρχουν και άλλα όπλα, με κυριότερο τον φόβο. Και όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια στο πεδίο της τρομοκρατίας και κυρίως πλέον της βιοτρομοκρατίας το πιστοποιούν.

 

     3. Αν πάντως σε κάποιους λαούς, ο εθνομηδενισμός έχει κερδίσει πολύ έδαφος, ο δικός μας λαός είναι σίγουρα μέσα σε αυτούς. Εδώ μάλιστα, επειδή έχουμε και πολύ μεγαλύτερη Ιστορία και το ελληνικό έθνος δεν ταυτίζεται με το κράτος, δεν προέκυψε δηλαδή ως έθνος - κράτος, αλλά προϋπήρχε από την αρχαιότητα, η προσπάθεια αποδόμησης υπήρξε πολύ πιο εκτεταμένη. Ο κύριος στόχος των αποδομητών ήταν λοιπόν να καταστήσουν σαφές πως δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά η σχέση μας μαζί τους και άρα η ελληνική ιστορική συνέχεια διακόπτεται κατά τη Βυζαντινή Περίοδο, κατά την οποία οι ελληνικοί πληθυσμοί χάνονται συγχωνευόμενοι με άλλους λαούς και κυρίως με τους Σλάβους που δήθεν πλημμύρισαν τον ελλαδικό χώρο μετά τον 6ο αιώνα. Αυτό φυσικά αποδομεί όλη τη μετέπειτα Ιστορία μας, όχι μόνο της Βυζαντινής εποχής, αλλά και της Τουρκοκρατίας και της Νεότερης Περιόδου. Αφού ο Ελληνισμός εξαφανίστηκε, οι υπόδουλοι πληθυσμοί της Τουρκοκρατίας δεν είχαν ούτε ελληνική συνείδηση αλλά ούτε και άλλη βιολογική ή πολιτισμική σχέση με τους παλαιότερους Έλληνες και φυσικά και η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν εθνική, αλλά ταξική και ιδεολογική απόρροια του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Το αφήγημα πρεσβεύει ότι η ελληνική εθνογένεση ακολούθησε την ίδρυση του ελληνικού κράτους και ήταν μία τεχνητή διαδικασία. Όλο αυτό το έργο της διάχυσης αυτών των θέσεων διενεργείται από μία όλο και μεγαλύτερη ομάδα αποδομητών ιστορικών που αντιμετωπίζουν με προκρούστειο τρόπο τις ιστορικές πηγές, ώστε να τις κάνουν να επαληθεύσουν και να «δικαιώσουν» τις ήδη προκατασκευασμένες ιδεοληψίες τους.

 

     4. Δεν είναι τυχαίο που ο εθνομηδενισμός, αν και στην πρώιμη μορφή του είχε σχέση κυρίως με τη διεθνιστική Αριστερά και άρα μετά τον Εμφύλιο βρέθηκε για πολλά χρόνια σε περιθωριακή και απαγορευμένη θέση, κατά τη λεγόμενη Μεταπολίτευση άρχισε να κερδίζει ραγδαία έδαφος με το προσωπείο ενός δήθεν προοδευτισμού, με αποτέλεσμα εδώ και 2-3 δεκαετίες να έχει κυριαρχήσει στις άρχουσες ελίτ, να έχει αλώσει τα Πανεπιστήμια, να έχει κατακλύσει τα ΜΜΕ και να αποτελεί πλέον τυπικά ανεπίσημη μεν, ουσιαστικά κυρίαρχη δε πολιτική ιδεολογία. Το «Ελλάδα 2021» ήταν μία πολύ ενδεικτική πτυχή αυτής της κατάστασης. Ένα κρατικό εγχείρημα που φτιάχτηκε και στελεχώθηκε λόγω μεν για να τιμήσει την Επανάσταση, έργω δε για να τη μηδενίσει, να καθυβρίσει τους αγωνιστές της και να προσβάλει τον λαό μας λέγοντάς του κατάμουτρα ότι έχει μόλις 200 χρόνια Ιστορίας. Δυστυχώς δεν είναι και το μοναδικό.

 

     5. Διερευνώντας τους λόγους της ιδιαίτερης εξάπλωσης του εθνομηδενισμού στην Ελλάδα, μία βασική εξήγηση είναι η εξής: οι περισσότεροι από τους άλλους λαούς βάλλονται από τον εθνομηδενισμό κυρίως τις τελευταίες 3 δεκαετίες και επειδή έχουν και εντονότερα εθνικιστικά χαρακτηριστικά, η επήρεια δεν είναι ακόμη ορατή. Υπάρχει μεγαλύτερη αντίσταση από τους λαούς με άλλα λόγια. Στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εμείς έχουμε ξεκάθαρο πρόβλημα εθνικής ιδεολογίας και αυτοσυνειδησίας, το οποίο οφείλεται στην πνευματική υποτέλεια του τόπου έναντι της Δύσης, που έρχεται ως απόρροια αλλά και εκ παραλλήλου με την οικονομική και πολιτική υποτέλεια, στην οποία βρισκόμαστε ήδη από τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια. Η υποτέλεια αυτή γεννά ήδη από τον 19ο αιώνα όλο αυτό το πακέτο του μιμητισμού, της στείρας ευρωλαγνείας, της εισβολής της ξένης κουλτούρας, του κόμπλεξ κατωτερότητας έναντι των ξένων, της απόρριψης της δικής μας ταυτότητας. Στην πατρίδα μας ήδη από τα χρόνια της Βαυαροκρατίας, εμπεδώνεται σταδιακά μία στρεβλή αντιληψη για την Ιστορία μας και ολόκληρο συλλήβδην τον Πολιτισμό μας, μια αντίληψη που βγάζει από τη μέση το Βυζάντιο ως περίοδο σκοταδιστική και πρεσβεύει τον πολιτισμικό εκδυτικισμό του λαού μας, πράγμα που δημιουργεί ξεκάθαρες συνθήκες εθνικής σχιζοφρένειας και σύγχυση ταυτότητας, που επηρεάζει όχι μόνο τις κυρίαρχες ελίτ του τόπου, αλλά και τον λαό. Γι’ αυτό θεωρώ πως το έδαφος για τον σύγχρονο εθνομηδενισμό είχε ήδη προλειανθεί στην Ελλάδα, πολύ πριν τη Μεταπολίτευση.

 

     6. Μια που αναφερθήκαμε στην υποτέλεια, ο εθνομηδενισμός δεν έχει μόνο αιτιακή σχέση μαζί της αλλά και την ανατροφοδοτεί, σε ένα είδος ατελεύτητου φαύλου κύκλου. Όλο το εθνομηδενιστικό αφήγημα, από το ότι ο Ελληνισμός είχε εξαφανιστεί πριν την Τουρκοκρατία και τελικά ξαναγεννήθηκε από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό έως το ότι η Ελληνική Επανάσταση σώθηκε χάρη στους ξένους, εντείνει και δικαιώνει την υποτέλεια. Και το ότι αποσιωπούνται ή διαστρεβλώνονται όλοι οι παράγοντες αντίστασης του Ελληνισμού μέσα στη σκλαβιά, από τον σωτήριο ρόλο της Εκκλησίας και το Κρυφό Σχολειό έως την Κλεφτουριά, τους Σουλιώτες και τα 130 σχεδόν επαναστατικά κινήματα που έγιναν πριν το 1821 και πνίγηκαν στο αίμα, εξυπηρετεί τον ίδιο στόχο. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετεί όμως και η παραχάραξη της Βυζαντινής Ιστορίας για να αποσιωπηθεί ότι ο Ελληνισμός με την ορθόδοξή του διάσταση συνέχισε πολιτισμικά να ανθεί και μέσα στον Μεσαίωνα και αποτέλεσε μάλιστα μετά τον 8ο αιώνα την κορυφαία και από πολιτικής και οικονομικής πλευράς δύναμη του πλανήτη. Η αποσιώπηση όλων αυτών και η τεχνητή ευγνωμοσύνη προς τους ξένους μάς κρατά αντίθετα στην υποταγή και διαιωνίζει την εδώ και δύο αιώνες θέση μας μέσα στη δυτική αποικιοκρατία.

 

     7. Ως προς το ερώτημα ποια είναι η σημασία του εθνομηδενισμού για την πατρίδα μας αυτή τη στιγμή, η απάντηση είναι ότι αποτελεί θανάσιμη απειλή. Γιατί ακριβώς έχει αλώσει σε πρωτοφανή βαθμό και το πολιτικό σύστημα και τις λεγόμενες άρχουσες ελίτ και την πνευματική ελίτ, που είναι τα Πανεπιστήμια και η λεγόμενη διανόηση, ενώ έχει επηρεάσει βαθιά ακόμη και τη διοικούσα Εκκλησία. Αλλά έχει επηρεάσει και τον λαό. Υπάρχει κατ’ αρχάς ένα σαφές μισελληνικό ρεύμα και μέσα στην ελληνική κοινωνία, για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας βέβαια δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο, και εκεί όμως βρίσκουμε απάθεια, αδιαφορία, άγνοια και μία εθνική συνείδηση αρκετά αμβλυμένη. Υπάρχει πατριωτισμός, αλλά είναι γενικά αμορφοποίητος και αδύναμος στο να εκφραστεί και σε μορφή πολιτικής έκφρασης, αλλά και γενικότερα. Με αυτά τα δεδομένα και ενώ έχουμε ως χώρα να αντιμετωπίσουμε τόσους εχθρούς και τόσες προκλήσεις, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Το χειρότερο πάντως είναι, πλην της διάδοσης του εθνομηδενισμού στη δημόσια εκπαίδευση, το πώς επηρεάζει τα εθνικά μας δίκαια. Όταν ως πολιτικός κόσμος εμφορείσαι από εθνομηδενιστικές ιδεοληψίες, είναι αδύνατο να προασπιστείς πραγματικά τα εθνικά σου συμφέροντα. Και αυτό δεν είναι θεωρητικό, το είδαμε ξεκάθαρα στο θέμα της Μακεδονίας, το βλέπουμε επί χρόνια στη Θράκη και γενικότερα στο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το βλέπουμε στην απαράδεκτη πολιτική που ακολουθείται στο θέμα της λαθρομετανάστευσης και σε πολλά ακόμη. Βεβαίως, η ελληνική πολιτική πάντα ήταν φοβική, ενδοτική, σαφώς επηρεασμένη υπό το κράτος της υποτέλειας και από τη «λογική» του προτεκτοράτου, ακόμη και αυτά όμως δεν αρκούν, για να ερμηνεύσουν τον ανεκδιήγητο χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων, όπως τον ζούμε ειδικά τα τελευταία χρόνια. Και από την άλλη, το ακόμη χειρότερο ίσως είναι και ότι δεν υπάρχει αντίδραση δική μας απέναντι σε όλο αυτό. Ο λαός είναι ζαλισμένος, αποχαυνωμένος, παθητικός. Αυτοί είναι λοιπόν οι κίνδυνοι, να πάμε σε μία συνεχόμενη συρρίκνωση του Ελληνισμού και δημογραφική και γεωγραφική και σε όλα τα επίπεδα. Και να χάσουμε όλα όσα κερδίσαμε με τη σταδιακή διεύρυνση της ελεύθερης πατρίδας από το 1821 και έπειτα. Τώρα πλέον ζούμε την αντίστροφη πορεία, της συρίκνωσης και ουσιαστικά και της πλήρους ακύρωσης και του 1821 και της επόμενης μέρας του. 

 

      8. Και πάμε στο ερώτημα αν και κατά πόσον μπορεί να αντιμετωπιστεί σήμερα στην Ελλάδα ο εθνομηδενισμός. Η απάντηση δεν είναι απλή. Από επιστημονικής πλευράς είναι θεωρητικά εύκολο, γιατί τα ψέματα των εθνοαποδομητών είναι κραυγαλέα. Όσον αφορά π.χ. την υποτιθέμενη διακοπή της ελληνικής ιστορικής συνέχειας λόγω της δήθεν σλαβικής πλημμυρίδος του 7ου αιώνα, πρόκειται για εκκωφαντικό ψευδαφήγημα που ανατρέπεται από όλα τα ιστορικά, αρχαιολογικά, τοπωνυμικά και γλωσσολογικά δεδομένα των Μέσων Βυζαντινών Χρόνων. Η αλήθεια είναι ότι μόνο σποραδικές και ολιγάριθμες σλαβικές εγκαταστάσεις σημειώθηκαν, που μέσα σε 2 αιώνες εκχριστιανίστηκαν και εξελληνίστηκαν ολοκληρωτικά. Οι ιστορικές πηγές επίσης της Τουρκοκρατίας τεκμηριώνουν και το πόσο πολύ υπέφερε ο Ελληνισμός, αλλά και το αδούλωτο φρόνημα και την εθνική συνείδηση που διατήρησε μέσα στη σκλαβιά. Τεκμηριώνουν επίσης ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν εθνική επανάσταση, που έγινε για εθνική και θρησκευτική ελευθερία και ότι η άποψη ότι μας απελευθέρωσαν οι ξένοι είναι επίσης αβάσιμη, γιατί ούτε η επανάσταση κατεστάλη ποτέ από τον Ιμπραήμ, παρά τις αρχικές του επιτυχίες, αλλά ούτε και η όποια ευρωπαϊκή επέμβαση θα γινόταν ποτέ αν δεν είχαν προηγηθεί τα έξι χρόνια του Αγώνα που δημιούργησαν ανεπίστροφα πλέον de facto δεδομένα. Πέραν του ότι φυσικά η επέμβαση των ξένων έγινε και πάλι για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά ιδίων συμφερόντων. Όλα αυτά και πολλά άλλα μπορούν εύκολα να καταρριφθούν, αν σεβαστούμε τις ιστορικές πηγές.

 

      9. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αυστηρά επιστημονικό. Είναι κυρίως πολιτικό. Το πρόβλημα είναι ότι οι εθνοαποδομητές είναι κυρίαρχοι στα πράγματα, μιλούν από καθέδρας αποφεύγοντας τον διάλογο και την αντιπαράθεση, έχουν αλώσει τα πανεπιστήμια, από τα οποία κάθε άλλη άποψη έχει πλέον εκβληθεί, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ΜΜΕ, ελέγχουν λοιπόν όλα τα καίρια πόστα, επειδή απλούστατα παίζουν το παιχνίδι του κυρίαρχου νεοταξικού συστήματος και προωθούν τους σκοπούς του. Άρα δεν είναι δυνατόν να απαλλαχτούμε, όσο θα διαιωνίζεται το συγκεκριμένο πολιτικο-οικονομικό σύστημα. Επομένως  η λύση είναι μόνο μία: θα πρέπει να κλονιστεί και να νικηθεί συλλήβδην το ίδιο το σύστημα. Αυτό φυσικά δεν είναι απλό, οφείλουμε όμως να το κατανοήσουμε, για να μην τρέφουμε αυταπάτες. 

 

      Ολοκληρώνοντας, μπορούμε να πούμε ότι ο εθνομηδενισμός αποτελεί πολύ εκτεταμένο φαινόμενο στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια, σε βαθμό που να αποτελεί πλέον ουσιαστικά την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία. Αυτό αποτυπώνεται σε όλες τις εκφάνσεις του δημοσίου βίου, όπως ακριβώς αποτυπώθηκε και στη συγκρότηση μια επιτροπής που δήθεν δημιουργήθηκε για να τιμήσει την Ελληνική Επανάσταση, αλλά το μόνο που είδαμε ήταν απόπειρες να την ακυρώσει και να την εξευτελίσει. Αν όμως το να καταδειχθεί η αστειότητα και ο προκλητικός ρόλος της συγκεκριμένης επιτροπής δεν ήταν τελικά τόσο δύσκολο, η αντιμετώπιση του εθνομηδενισμού γενικά είναι έργο εξαιρετικά δυσχερές. Από τη στιγμή ωστόσο που έχει τόσο βαθιά διαβρωτική παρουσία στην πατρίδα μας και επηρεάζει άμεσα και τα εθνικά μας ζητήματα, οφείλει να αποτελέσει αντικείμενο πολύ εντονότερου προβληματισμού και συντονισμού ενεργειών και δράσεων για την καταπολέμησή του...

 

 

Η ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΙΕΡΑ ΑΝΔΡΩΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Ἱστορική φωτογραφία ἔμπροσθεν τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς, μετά τή χειροτονία εἰς Ἐπίσκοπον Φιλίππων τοῦ ἀδελφοῦ τῆς Μονῆς Ἱερομονάχου Χρυσοστόμου Σύρου (1996). Στό κέντρον ὁ ἀείμνηστος καί ἁγιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ΑΝΔΡΕΑΣ (+2005).

ΑΒΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.

 

ΙΔΡΥΘΕΙΣΑ ΕΝ ΕΤΕΙ 1934
ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ (ΑΠΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ) ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΓΙΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ΝΕΟΥ ΣΤΥΛΟΒΑΤΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΣΙΑΚΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΤΟΡΟΣ ΑΥΤΗΣ (+1950) Η ΜΟΝΗ ΑΡΙΘΜΟΥΣΕ 170 ΜΟΝΑΧΟΥΣ.

 

Οἰκουμενι(στι)κή λατρευτική σύναξη γιά τήν ἑνότητα τῶν ἐκκλησιῶν

 

Ἡ μεταδοθεῖσα εἴδηση ἀναφέρει: 

«Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος παραβρέθηκε σέ Οἰκουμενική Προσευχή γιά τήν Ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος παραβρέθηκε το εσπέρας της Παρασκευής, 21ης Ιανουαρίου 2022, στην Οικουμενική Προσευχή για την Eνότητα των Χριστιανών στον μεγαλοπρεπή Ναό Αγίας Τριάδος Σταυροδρομίου, με την ολόθυμη παρουσία εκπροσώπων των Χριστιανικών Κοινοτήτων Κωνσταντινουπόλεως.»

Μήπως, ὅμως, ἐμεῖς πρέπει πλέον, ἀντί τῶν ἀνωτέρω, νά ἀντιλαμβανόμαστε ἐκ τῶν πραγμάτων ὡς εἴδηση καί νά συνειδητοποιοῦμε ὅτι: 

Ὁ φερόμενος ὡς ὀρθόδοξος "Οἰκουμενικός Πατριάρχης" κ. Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης συμμετεῖχε (γιά ἄλλη μία, πολλοστή φορά) σέ ἀντικανονική καί βλάσφημη οἰκουμενιστική, δηλαδή παναιρετική λατρευτική σύναξη αἱρετικῶν γιά τήν οἰκουμενιστική ἑνότητα τῶν λεγομένων "ἐκκλησιῶν", δηλαδή τῶν διαφόρων αἱρετικῶν κοινοτήτων πού ἐκπροσωποῦνται στήν Κωνσταντινούπολη. Ἡ λατρευτική αὐτή σύναξη βεβήλωσε, κατά τά ἀνωτέρω, τόν μεγαλοπρεπή καί προορισμένο γιά τήν ὀρθόδοξη Θεία Λατρεία Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως.  

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2022

ΣΤΑ ΙΧΝΗ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ,
ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ ΜΑΣ

Ἀπόστολος Παῦλος, Μονή Σταυρονικήτα Ἁγίου Ὄρους, Θεοφάνους τοῦ Κρητός.

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ
ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΚΕΓΧΡΕΩΝ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΞΥΛΟΚΕΡΙΖΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ.

 

● ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ Η ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΚΕΓΧΡΕΩΝ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΑΠΕΠΛΕΥΣΕ (ΠΕΡΙ ΤΟ 50 Μ. Χ.) Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΕΣΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ.

 

● ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ (ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΜΝΙΟ) ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΙΔΡΥΣΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ.

 

Μέ ἰδιαίτερη κατάνυξη καί πνευματική χαρά, πιστοί τῆς Ἐνορίας Ἁγίου Νεκταρίου, Ξυλοκέριζας Κορίνθου, μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἐφημέριό τους Αἰδ/το Πρεσβύτερο π. Βασίλειο Τσαρκατζόγλου, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ τέλεσαν τόν Ἁγιασμό τῶν Ὑδάτων καί τήν κατάδυση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στά θαλάσσια ὕδατα τοῦ ἀρχαίου λιμανιοῦ τῶν Κεγχρεῶν, τόπο πού εὐλόγησε μέ τήν παρουσία του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἱδρύοντας  τοπική ἐκκλησία, κατά τήν παραμονή του στήν Κόρινθο. Ἀπό αὐτό τό λιμάνι ταξίδευσε ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος γιά τήν Ἔφεσο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί σέ αὐτόν τόν τόπο ζοῦσε ἡ διακόνισσα Ἁγία Φοίβη, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του.

Παρά τό κρύο, δύο νέοι τῆς Ἐνορίας, ὁ Ταξιάρχης καί ὁ Κωνσταντῖνος, τηρώντας τό σχετικό ἔθιμο, βούτηξαν στά νερά τοῦ Σαρωνικοῦ Κόλπου καί ἀνέσυραν τόν Τίμιο Σταυρό, λαμβάνοντας τήν Χάρη καί εὐλογία Του. 

Στό τέλος τῆς ὅλης κατανυκτικῆς τελετῆς, οἱ πιστοί ἔψαλαν συγκινημένοι, γιά τήν εὐλογία νά συμμετάσχουν σ' αὐτήν καί μάλιστα σέ ἕναν τέτοιο ἰδιαίτερο γιά τήν τοπική ἀλλά καί ὁλόκληρη τήν Ἑλλαδική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἱερό τόπο, τό Ἀπολυτίκιο πρός τιμήν τοῦ ἱδρυτοῦ Της καί πολιούχου μας Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου.

«Ὁ δέ Παῦλος ἔτι προσμείνας ἡμέρας ἱκανάς, τοῖς ἀδελφοῖς ἀποταξάμενος ἐξέπλει εἰς τήν Συρίαν, καί σύν αὐτῶ Πρίσκιλλα καί Ἀκύλας, κειράμενος τήν κεφαλήν ἐν Κεγχρεαῖς˙ εἶχε γάρ εὐχήν»

(Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κεφ. ιη΄,  στίχ. 18)

 

«Συνίστημι δέ ὑμῖν Φοίβην* τήν ἀδελφήν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς, ἵνα αὐτήν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καί παραστῆτε αὐτῆ ἐν ὧ ἄν ὑμῶν χρήζῃ πράγματι˙ καί γάρ αὕτη προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καί αὐτοῦ ἐμοῦ.»

(Πρός Ρωμαίους, κεφ. ιστ΄, στίχ. 1)

 

* Ἁγία Φοίβη, διακόνισσα τῆς ἐκκλησίας τῶν Κεγχρεῶν.

 

Βάπτιση Χριστοῦ, Μανουήλ Πανσέληνος, Πρωτᾶτο Ἁγίου Ὄρους.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΟΜΙΛΕΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΤΗΣ

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2022

 

ΕΟΡΤΙΟΣ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 

(ΜΕΤΑ
ΛΟΓΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΣ
ΕΝ ΜΕΣῼ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ)

ΤΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΠΡΟΣ
ΑΠΑΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Οὗτος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὧ εὐδόκησα» (Ματθ. γ΄, 17).

 

Τέκνα ἀγαπητά τῆς μητρός ἡμῶν Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας,

Μέ τήν ἀνωτέρω μαρτυρία τοῦ ἐπουρανίου Θεοῦ Πατρός, τήν ὁποία παραθέτει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ματθαῖος ἀναφερόμενος στήν ὑπό Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου Βάπτιση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν Ἰορδάνη ποταμό, ἀναγγέλθηκε καί ἀναγγέλεται πρός πάντας ὅτι ὁ βαπτισθείς εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας καί ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Σωτήρ καί λυτρωτής τοῦ κόσμου.

Ἑορτάζοντες σήμερον τήν Βάπτιση τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μέ τήν ἐκκλησιαστική Παράδοση τῆς κατ' Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συνεορτάζομε καί τό κατ' αὐτήν "ἄνοιγμα τῶν οὐρανῶν" διά τόν Χριστόν, μέ τό ὁποῖο ἔγινε ἡ φανέρωση τοῦ ἐν Τριάδι προσκυνουμένου μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, καθώς καί ἡ ἀπόδειξη ὅτι πλέον, ὅπως σημειώνει ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ὑπάρχει μία ποίμνη τῶν ἄνω καί τῶν κάτω, Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων, καί ἕνας ἀρχιποιμήν, ὁ Χριστός!

Ὡς πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὡς μέλη τοῦ Σώματός Του, ἔχουμε λόγο νά χαιρόμεθα, διότι ὁ ἐπιφανείς Θεός μᾶς ἐλέησε νά τόν ἀκολουθοῦμε, ἀφοῦ ἐνωτισθήκαμε τούς λόγους πού, σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη ὑμνολογία, μᾶς ἀπηύθυνε, λέγων: Θά σᾶς ἀναγνωρίσω ὡς δικά μου ἐκλεκτά σκεύη, ἐάν σφραγισθεῖτε μέ τή σφραγίδα τῆς δικῆς μου δωρεᾶς, ἀκτινοβολώντας μέσα σας τό φῶς τῆς Τριάδος. Διότι, γι' αὐτό ἔρχομαι (καί βαπτίζομαι), γιά νά σᾶς δωρήσω νέα ὁδό σωτηρίας καί ζωή ἐλευθερίας (πρβλ. τροπ. η' ὠδῆς Ἀποδείπνου 2ας Ἰανουαρίου).

Ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ ἀπετέλεσε τήν ἔναρξη τοῦ λυτρωτικοῦ του ἔργου, τῆς δημοσίας δράσεώς Του καί τοῦ κηρύγματός Του πρός τόν λαό. Τό Βάπτισμα πού παρέχει ἡ Ἐκκλησία ὡς εἰσοδικό σέ Αὐτήν Μυστήριο, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ ἱδρυτής Της τό παρέδωσε ὡς ἀπαραίτητο γιά τήν πνευματική ἀναγέννηση καί σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, εἰσάγει τόν ἄνθρωπο στή ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τόν καθιστᾶ καινό (δηλαδή νέο), ἀντί παλαιοῦ. Ὅλη ἡ ὑπόλοιπη ζωή του εἶναι ἕνας διαρκής ἀγώνας διατηρήσεως, ἤ ἐνεργοποιήσεως, τῆς Χάριτος πού ἔλαβε ἀπό αὐτό. Αὐτά δέ ἐπιτυγχάνονται διά τῆς τηρήσεως τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς συμμετοχῆς στή μυστηριακή ζωή της Ἐκκλησίας καί κυρίως στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀλλά καί τό μυστήριο τῆς μετανοίας-ἐξομολογήσεως πού ἀποτελεῖ ἕνα δεύτερο βάπτισμα, τό βάπτισμα τῶν δακρύων.

Μέ τή Βάπτισή του ὁ Χριστός στόν Ἰορδάνη, ἁγίασε τή φύση τῶν ὑδάτων καί ἐκδίωξε τούς δαίμονες πού μετά τήν πτώση τους κρύβονταν μέσα σέ αὐτά, ἐνῶ ἔθαψε ἐκεῖ τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου. Ἐπίγειο τό φαινόμενο, ἀλλ' ὑπέρ τούς οὐρανούς τό νοούμενο! Τοιαῦτα εἶναι τά τοῦ Χριστοῦ καί τά τῆς Ἐκκλησίας Του! Γι' αὐτό, ὁ διάβολος πολεμᾶ τόν ἄνθρωπο νά μή βαπτισθεῖ ἤ, μετά ἀπό τό Βάπτισμά του, νά ἁμαρτάνει, πολεμᾶ τήν Ἐκκλησία νά μή παρέχει τά Μυστήριά Της γιά τή σωτηρία του, πολεμᾶ τόν ἴδιο τόν Χριστό. Τό τέλος του, ὅμως, εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων προδιαγεγραμμένο!

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς παρούσης ἐπικοινωνίας μας, χάριν τῆς μεγάλης Ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων, δράττομαι τῆς εὐκαιρίας, σέ συνέχεια τῶν ἀνωτέρω ἑορταστικῶν λόγων νά σᾶς ἀπευθύνω καί λόγο παραμυθίας καί ἐνισχύσεως ἐν μέσῳ τῆς παρούσης ὑγειονομικῆς δοκιμασίας, ἡ ὁποία, παραχωρήσει Θεοῦ, ἐνέσκηψε καί συνεχίζεται, ἀλλά καί ἐν ὄψει τῶν ποικίλων συνεπειῶν της.

Πρωτίστως θά ὑπενθυμίσουμε καί ἐπισημάνουμε ὅτι ὅλα τά ζητήματα, ἀπό τά μικρότερα ἕως τῶν μεγαλυτέρων, ἔχουν καί τήν πνευματική τους διάσταση. Ἑπομένως χρειάζεται γιά τήν ἀντιμετώπισή των, ἰδίως ἐκ μέρους ἡμῶν τῶν χριστιανῶν, ἡ καταφυγή σέ πνευματικά κριτήρια, τά ὁποῖα ἐμεῖς διδασκόμεθα ἀπό τήν ἁγία μας Ἐκκλησία, προκειμένου νά διακρίνουμε τό τί δέον γενέσθαι.

Ἐκ τῶν πλέον δέ ἀνησυχητικῶν συνεπειῶν τῆς παρούσης ὑγειονομικῆς δοκιμασίας εἶναι ἡ ἐξ ἀφορμῆς αὐτῆς ἐπιχειρουμένη ἤ ἐπιτρεπομένη, ἀλλά καί ἐνίοτε ἔξωθεν ἐπιβαλλομένη, ἀλλοίωση τῆς Παραδοθείσης Πίστεως καί τάξεως στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν μελῶν Της. Ἐάν τό Κράτος καί οἱ φορεῖς του ἔχουν τήν εὐθύνη τῶν κοσμικῶν πραγμάτων, ὅμως τήν εὐθύνη καί δικαιοδοσία ἐπί τῶν πνευματικῶν γιά τούς πιστούς τήν ἔχει μόνον ἡ Ἐκκλησία, τήν ὁποία συναποτελοῦν ὁ ὀρθόδοξος Κλῆρος, τά μοναχικά τάγματα καί ὁ εὐσεβής λαός.

Κατόπιν ὅλων τῶν ἀνωτέρω, ἡμεῖς οἱ χριστιανοί, ὡς πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὀφείλουμε μέ σύνεση καί πίστη νά ἀντιμετωπίζουμε ὅσα συμβαίνουν, χωρίς νά κυριαρχεῖ ἐπάνω καί ἐντός μας ὁ φόβος, ἡ ἄμετρη ἀνησυχία καί προφανῶς ἡ ἀπόγνωση περί τοῦ παρόντος καί τοῦ μέλλοντός μας, ὅσο ζοφερό καί ἄν διαγράφεται ἀνθρωπίνως. Ἄλλωστε οἱ Χριστιανοί γνωρίζουμε ὅτι οἱ θλίψεις καί οἱ δοκιμασίες εἶναι συνυφασμένα μέ τήν παροῦσα πρόσκαιρη ζωή, ἐνῶ ἡ ἔκβαση καί τό μέλλον ὅλων εὐρίσκονται στά χέρια τοῦ Θεοῦ.

Ἰδιαιτέρως μάλιστα σέ τέτοιες περιστάσεις πρέπει νά ζοῦμε "ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν", ὅπερ σημαίνει νά ἀγωνιζόμεθα πνευματικῶς ἐν μετανοία, ταπεινώσει καί ἀγάπῃ, ἐνισχυόμενοι ἀπό τή συμμετοχή μας στή μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ζοῦμε τήν θεανθρώπινη διάσταση τῆς ἑνώσεώς μας μέ τόν Θεό καί τούς ἀδελφούς μας. Αὐτή εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀσφάλεια καί προστασία, ψυχῆς τε καί σώματος.

Παραλλήλως, ὅμως, θά πρέπει νά ἀγρυπνοῦμε γιά τή διαφύλαξη τῆς μεγάλης δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ πού συνιστᾶ τό κατ' εἰκόνα, κύριο στοιχεῖο τοῦ ὁποίου ἀποτελεῖ τό αὐτεξούσιο καί κατ' ἐπέκταση ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτή κυρίως ἀπειλεῖται μέ τήν πρόφαση τῆς τεχνολογικῆς "ἀναβαθμίσεως" τῆς ζωῆς, ἀλλά καί τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου! Καθώς ἐπίσης, θά πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα ὑπέρ τῆς ἅπαξ παραδοθείσης Πίστεως, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τόν μόνιμο στόχο τῆς συγχρόνου παναιρέσεως τοῦ ἐκκλησιομάχου καί ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί ὅλων τῶν αἱρέσεων. Ὅσο δέ ὁ φόβος καί ἡ ἐπιβολή θά ἐπιστρατεύονται ἀπό τά διάφορα συστήματα καί κέντρα, τόσο ἐμεῖς θά πρέπει νά μένουμε ἀκλόνητοι στήν πίστη ὅτι «μείζων ὁ ἐν ὑμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Ἰω. δ΄, 4), καθότι «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. ιγ΄,8).

Ὁ φόβος, οἱ κίνδυνοι καί ἡ ἀπόγνωση ἀπειλοῦν καί κυριεύουν ὅσους, μή γένοιτο, ἀποδέχονται ἤ προσκυνοῦν κάθε τι ἀντίχριστο. Αὐτοί  θά πλανῶνται ἀπό τούς διαφόρους ψευδοπροφῆτες καί αὐτοί, θά ὑποστοῦν τίς φοβερότερες δοκιμασίες. Οἱ χριστιανοί ἄλλωστε δέν ἐνδιαφέρονται πῶς θά ἀποφύγουν τίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις πού ἐπιτρέπει ὁ Θεός, ἀλλά πῶς θά ἀντιμετωπίζουν τά πάντα σύμφωνα μέ τό θέλημά Του, ἀδιαφορώντας γιά τά γήϊνα καί ἔχοντας τό πολίτευμα αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς.

Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά,

Ἐκ τῶν ὅσων προανεφέρθησαν, τά τῆς σημερινῆς Δεσποτικῆς Ἑορτῆς φανερώνουν τό ἔργο καί τήν ἐργασία τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας, ἐνῶ τά ἐπισημανθέντα περί τῆς ἐποχῆς μας δείχνουν, μεταξύ ἄλλων, καί τίς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου καί τῶν ὀργάνων του γιά τήν παρεμπόδισή της.

Ὁ Κύριός μας, τοῦ ὁποίου τά προστάγματα εἶναι φῶς, ἀναφέρει ἕναν διαχρονικά σημαντικό λόγο συγκρίνοντας τούς ἀπίστους ἀνθρώπους τοῦ κόσμου μέ τούς πιστούς, πού εἶναι τέκνα τοῦ φωτός καί ἐκφράζοντας τόν «θαυμασμό» Του γιά τούς πρώτους «ὅτι οἱ υἱοί τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροι ὑπέρ τούς υἱούς τοῦ φωτός εἰς τήν γενεάν αὐτῶν εἰσι» (Λουκ. ιστ΄ 8)! Ἀναφέρεται, βεβαίως, στήν προνοητικότητα καί ἀποτελεσματική ἐργασία τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων γιά τά συμφέροντά των, ὑποδεικνύοντας ἀναλόγως στούς πιστούς τή συνεχή πνευματική ἐργασία καί τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον γιά τό μόνο ἀληθινό συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή τή σωτηρία του.

Εἴθε ἡ χάρις τοῦ ἐπιφανέντος Σωτῆρος Χριστοῦ νά ἐνδυναμώνει πρός τοῦτο πάντας ἡμᾶς!

Σημείωση: Ἡ ἔμφαση σέ λέξεις καί φράσεις τοῦ κειμένου (μαῦρα γράμματα) ἔγινε ἀπό τόν διαχειριστή τοῦ ἱστολογίου.

 

Ἀπό τό βάπτισμα τῆς μετανοίας

στό Βάπτισμα τοῦ Ἀγίου Πνεύματος

 

"Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί" ( Α΄Τιμοθ. γ΄, 16)

 

Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν

ΑΓΙΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ 2021 -2022

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΑΣΗ

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ:

Η ΕΝΟΡΙΑ
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΞΥΛΟΚΕΡΙΖΗΣ
ΚΟΡΙΝΘΟΥ

 

● Η ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΞΥΛΟΚΕΡΙΖΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΤΙΜΗΣΕ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΝΑΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟ ΑΓΙΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ 2021 -2022

 

Ήταν η σημερινή μια πολύ όμορφη ημέρα για την Ενορία μας. Εκτός από την εορταστική Θεία Λειτουργία (Κυριακή προ των Φώτων), με το θ. Κήρυγμα και την Αρτοκλασία, έλαβε χώρα η κοπή της Αγιοβασιλειόπιτας της Ενορίας μας, στο πλαίσιο μιας εξαιρετικής εορταστικής συνάξεως την οποία επιμελήθηκε και παρουσίασε ο εφημέριός μας π. Βασίλειος Τσαρκατζόγλου (πολύχρονος να είναι!).

Ιδιαίτερη εντύπωση και θαυμασμό, εκτός από τα πολύ όμορφα και ωφέλιμα  κείμενα που διαβάστηκαν, προκάλεσε η Χορωδία των γυναικών, με επικεφαλής την Πρεσβυτέρα αδ. Ευφροσύνη, που απέδωσε εκκλησιαστικούς ύμνους από τον υμνολογικό θησαυρό των ημερών και παραδοσιακά Κάλαντα. Μία πανδαισία Καλάντων από τον ένδοξο και ηρωϊκό Πόντο, τη μοναδική Μακεδονία μας, τη Χίο, τη Ρόδο, μέχρι τήν ελληνικώτατη μαρτυρική Κύπρο μας καί τήν Κάτω Σικελία (Ιταλία)!

Η πνευματική αυτή εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την κοπή της Αγιοβασιλειόπιτας (τρεις πίτες για την ακρίβεια). Την ευλόγησε ο Ιερέας μας και τη διένειμε ο Θεολόγος και Ιεροκήρυκας της Ενορίας μας. Τα δύο φλουριά "έπεσαν" στην αδ. Μαρία Κτενά-Κάτσουρα και τον αδ. Στέφανο Ζαβιτσάνο, μέλη της Ενορίας μας.

Κάποιος από τους ενορίτες, συνδυάζοντας την πρόσφατη αδικαιολόγητη και προκλητική επίθεση του Δεσπότη της Κορίνθου κ. Διονυσίου Μάνταλου κατά των ορθοδόξων (του πατρίου εορτολογίου της Κορινθίας) με το σημερινό πυκνό εκκλησίασμά μας, ευχήθηκε ο Θεός να του χαρίσει μετάνοια και αν θέλει να πυκνώνει όλο και περισσότερο το εκκλησίασμα της Ενορίας μας, ας... συνεχίσει τις επιθέσεις του!

Χρόνια καλά και ευλογημένα σε όλους, μέ ορθόδοξη Πίστη στόν Άγιο Τριαδικό Θεό και ανιδιοτελή αγάπη προς όλους τους συνανθρώπους μας!

 

Δ.Ι.Κ.

 

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου» ή «είν’ αρκετό να πούμε όλοι από μια φορά στη ζωή μας ένα «όχι» .....»

Θεοφάνης  Μαλκίδης

 

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου»  ή «είν’ αρκετό να πούμε  όλοι από μια φορά στη ζωή μας ένα «όχι» .....»

 

Ο Χίτλερ Ερντογάν είναι προ των πυλών και στην Ελλάδα, στην Κύπρο και τη Διασπορά  οι Δημάρατοι της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, των πανεπιστημίων,  της Εκκλησίας, λένε πόσο καλό είναι να δεχθούμε την υποταγή μας.....

Η Ελλάδα έχει παραδοθεί δια των Μνημονίων και των επικύψεων και τα παπαγαλάκια των αφεντικών επαναλαμβάνουν μονότονα  << για το πόσο καλά πηγαίνει η οικονομία >>....

Παρέδωσαν όνομα και έδαφος Μακεδονίας, ετοιμάζονται για γη και ύδωρ Αιγαίου, Κύπρου και Θράκης, επιτρέπουν την καθημερινή εισβολή από την Τουρκία  και το μόνο που ακούγεται είναι για τα κρούσματα, για τον καιρό, για τον ΕΝΦΙΑ, για τα σταχτοδοχεία και τη μουσική στα καφενεία, στα κέντρα διασκέδασης, για το πόσο καλό είναι (γενικώς ) το σύστημα ....

Ποδοπάτησαν την αξιοπρέπεια, την αξιοκρατία,  νομιμοποίησαν την οικογενειοκρατία σε ένα καθεστώς κληρονομικής ολιγαρχίας, βάφτισαν την αμαρτία αρετή όπως γράφει ο Ελύτης στο «Άξιον Εστί» , επιδιώκουν να φύγουν εκτός Ελλάδας όλοι οι νέοι, τα καλύτερα μυαλά  και παραδίδουν τις τελευταίες ψηφίδες κυριαρχίας για λίγα χρόνια <<ειρήνης>>...

Δολοφονούν χιλιάδες ανθρώπους πριν ακόμη γεννηθούν, διώκουν , συκοφαντούν το κύτταρο της κοινωνίας,  την οικογένεια, δηλητηριάζουν τα  παιδιά και  τους νέους με ανθελληνισμό, μισελληνισμό, συμπλέγματα  και νωθρότητα και τα  βαπτίζουν πρόοδο....

Βγαίνουν ξανά και ξανά, με χυδαιότητα, χωρίς αιδώ και ντροπή, με όρους προπαγάνδας, Ούργουελ και Γκέμπελς εκατό χρόνια μετά το 1922,  οι γνωστοί <<ρεαλιστές>> του εθνομηδενιστικού δόγματος κ αι επαναλαμβάνουν το τροπάριο <<να τα βρούμε με την Τουρκία>>, <<η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο>>, <<η Τουρκία είναι μεγάλη και δυνατή χώρα>>, τι θέλετε να γίνει πόλεμος; >>, <<πρέπει να δεχτούμε την καθημερινή εισβολή από την Τουρκία>>, <<δε θα έχουμε χαρτί υγείας αν δε ψηφιστεί το μνημόνιο>>, κλπ για να ενισχύσουν το μιθριδατισμό και εν τέλει την πατράδοση του Ελληνικού λαού.

   Όμως όπως γράφει (ξανά)  ο Ελύτης  <<ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,  το παμπάλαιο χώμα πατώντας και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους>>.

Κάθε Έλληνας, κάθε δημοκράτης και πατριώτης της γης αυτής, που αγαπά και νοιάζεται ανιδιοτελώς για τον  τόπο  του  έχει υποχρέωση να τον  υπερασπιστεί. Αυτός που εμπνέεται από τους αγώνες εθνικής αξιοπρέπειας αντίστασης του λαού μας, από την Μακεδονία, μέχρι την Κύπρο , την Ήπειρο, το Αιγαίο, τη Θράκη και  αγωνίζεται ενάντια στο άδικο που έρχεται από τα Καλάβρυτα και το Δίστομο, κάθε  πολιτικός, διανοούμενος, πνευματικός άνδρας συγγραφέας, ποιητής, κληρικός που σέβεται τον εαυτό του και την ιστορία της αντιστασιακής Ελληνικότητας,  που δε σιωπά για θέσεις, προνόμια, χρήματα, δόξα και άλλα εφήμερα.

Γιατί «είν’ αρκετό να πούμε όλοι από μια φορά στη ζωή μας ένα «όχι», όπως γράφει ο Κώστας Μόντης της Κύπρου. Και  αυτό είναι σήμερα το αίτημα του Ελληνικού λαού από την Κύπρο και το Αιγαίο μέχρι τη Θράκη,  την Μακεδονία και τη Διασπορά

Ο   Ελληνισμός  οφείλει και πρέπει να  πορευθεί πάλι με τις εξαιρέσεις,με τη μαγιά, με εμάς ! 

 

 

Ἑόρτιες εὐχές
ἀπό τήν Ἐνορία Ἁγίας Σκέπης
Ἀστόριας Η.Π.Α.

Ὁ κατανυκτικός Ἱερός Ναός Ἁγίας Σκέπης Ἀστόριας Η.Π.Α. εὐτρεπισμένος γιά τόν ἑορτασμό τῶν Χριστουγέννων.

Με πολλή χαρά δεχθήκαμε και δημοσιεύουμε τις ευχές μετά φωτογραφιών που μας έστειλε ο αδ. Βασίλειος Σ. (πολύχρονος με την ευκαιρία!) από την ιστορική Ενορία μας της Αγίας Σκέπης, στην Αστόρια της Νέας Υόρκης, Η.Π.Α.

Την είχαμε επισκεφθεί το μακρυνό 1996, μαζί με τον αοίδιμο Αρχιεπίσκοπο Ανδρέα. Ήταν τότε που γνωρίσαμε καλύτερα και εκτιμήσαμε τον κτίτορά της, πατέρα Αντώνιο Γαβαλά (+), μετέπειτα Επίσκοπο της Εκκλησίας μας, σπουδαίο Κληρικό και αγαπητό φίλο.

Μακάρι, να παρέλθει η παρούσα δοκιμασία και να αξιωθούμε να επισκεφθούμε και πάλι την πολύ αγαπητή αυτή Ενορία. Χρόνια καλά και ευλογημένα σε όλους τους εκεί αδελφούς και αδελφές μας εν Χριστώ.

Στή Νέα Ὑόρκη τόν Φεβρουάριο 1996.

 
ΑΤΥΧΕΙΣ ΚΑΙ ΕΩΛΕΣ
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΜΑΝΤΑΛΟΥ
ΚΑΤΑ
ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ

Ατυχείς και έωλες οι θέσεις του κ. Διονυσίου, με τις οποίες κατηγορεί τους παλαιοημερολογίτες της Κορινθίας για επέμβαση στο ποίμνιό του δια της επιρροής υπέρ των απόψεων των λεγόμενων "αντιεμβολίαστων" και διαφωνούντων με την υποχρεωτικότητα του συγκεκριμένου εμβολιασμού κατά του covid19.

Οι παλαιοημερολογίτες δεν είναι «παρεκκλησιαστικοί». Απλά δεν ανήκουν στο ποίμνιο του κ. Διονυσίου. Στην Κορινθία, όμως, υπάρχουν πολύ πριν εμφανισθεί ο κ. Διονύσιος. Τους αγαπά και τους σέβεται ο Κορινθιακός λαός, μέρος του οποίου, μικρό αλλά όχι ευκαταφρόνητο, ανήκει στις τάξεις τους. Άλλωστε στην Κορινθία υπάρχουν και αρκετές Ενορίες παλαιοημερολογιτών και πολλά παλαιοημερολογιτικά Μοναστήρια. 

Επιπλέον, είναι άδικο να επιρρίπτονται οι ευθύνες για την ύπαρξη ενστάσεων κατά της υποχρεωτικότητος και αρνήσεως του συγκεκριμένου εμβολιασμού στην περιοχή της Κορινθίας στους παλαιοημερολογίτες. Πρώτον διότι και μεταξύ των παλαιοημερολογιτών δεν υπάρχει ενιαία τοποθέτηση επί του ζητήματος και δεύτερον ο κ. Διονύσιος αποκρύπτει ότι υπάρχουν Ιερείς, Πνευματικοί και Μοναχοί της δικαιοδοσίας του, αλλά και αρκετοί έως πολλοί πιστοί, που έχουν διαφορετικές απόψεις από τον ίδιο, χωρίς βεβαίως να μπορούν γι' αυτό να κατηγορηθούν οι παλαιοημερολογίτες, με τους οποίους όλοι αυτοί δεν διατηρούν ιδιαίτερες σχέσεις.

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά μάλλον ο κ. Διονύσιος, πονηρά σκεπτόμενος, επιχειρεί τεχνηέντως να παρουσιάσει μια αλλοιωμένη εικόνα της πραγματικότητος, χρησιμοποιώντας τους παλαιοημερολογίτες ως «αποδιοπομπαίους τράγους» για να εμφανίζεται μάλιστα, αναληθώς, ο ίδιος ως δήθεν ισορροπιστής και ειρηνοποιός. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του αποβιώσαντος αγαπητού στον λαό 49χρονου π. Βασιλείου, εφημερίου Αγίων Αναργύρων Καλαμακίου, ο οποίος δεν επέλεξε να εμβολιαστεί γιατί είχε επιφυλάξεις και φόβους για την δράση και επικινδυνότητα των συγκεκριμένης τεχνολογίας εμβολίων. Ο εν λόγω Ιερεύς ήταν στενός συνεργάτης του κ. Διονυσίου στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς του. Δεν είχε επαφές, ούτε επιρροές με και από παλαιοημερολογίτες. Εντούτοις, δεν συμμεριζόταν, ως φαίνεται, τις απόψεις του Δεσπότη του, ούτε ο τελευταίος κατάφερε να τον πείσει γι' αυτές. Μπορεί να μην μπορεί γι' αυτό να τον μεμφθεί τώρα, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνει, κατ' ανάγκην, κάποιον οφειλόμενο σεβασμό στην άλλη άποψη, αλλά μάλλον φανερώνει συστολή, είτε μπροστά στο θλιβερό γεγονός του θανάτου του (επαινετή ομολογουμένως), είτε εξ ανάγκης λόγω της μεγάλης εκτιμήσεως του λαού στο πρόσωπο του αποβιώσαντος κληρικού (ψεκτή στάση, αν ισχύει αυτό εκ μέρους του Μητροπολίτη, ως προδίδουσα σκοπιμότητα). 

Πάντως αν ο κ. Διονύσιος συνεχίσει αυτή την τακτική, εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις και μη διστάζων να κατηγορεί ασυστόλως, λόγω της γνωστής εμπαθείας του και προκαταλήψεως εναντίον των Κορινθίων πολιτών που ακολουθούν το πάτριο εορτολόγιο, θα λάβει δημόσια και αυστηρή απάντηση από τους παλαιοημερολογίτες του Νομού. Προειδοποιείται! Αυτά επί του παρόντος.

 

Δημήτριος Ι. Κάτσουρας

πτ. Θεολογίας, τ. Πολιτικής Επιστήμης

 

Υ. Γ. 1

Ο χαρακτηρισμός "έωλες" σημαίνει  μπαγιάτικες, ενώ "αίολες" σημαίνει αστήρικτες. Εν προκειμένω ισχύουν αμφότερα.

Υ.Γ. 2

Η απάντηση δίδεται δημοσίως διότι τις τελευταίες ημέρες ο κ. Διονύσιος προκαλεί με την επιμονή του. Δεν έλαβε δε υπ' όψιν του το απόφθεγμα "το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού", πολλώ δε μάλλον το τρις...και  το πολλάκις!

 Μία συνοπτική ὀρθόδοξη (γενική) ἀπάντηση:

Σέ ἐρωτήματα ἀδελφῶν
περί τοῦ χαράγματος τοῦ Ἀντιχρίστου
καί περί τῶν δοκιμασιῶν καί δεινῶν
πού θά τό συνοδεύσουν, 
ἀλλά καί περί τῆς
Σφραγίδος τοῦ Χριστοῦ

Ἀγαπητοί καί σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί, Χριστός ἐτέχθη!

Ἐκ μέρους τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Ξυλοκερίζης Κορίνθου σᾶς εὐχόμεθα κάθε ἀγαθό καί κυρίως χαρά πνευματική καί ὑγεία κατ' ἄμφω, μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀναρτήσεως τοῦ 93ου βίντεο στόν δίαυλό μας "Διά Λόγου" (κανάλι Dimitrios Katsouras στό YouTube), θέλουμε νά σᾶς ἐνημερώσουμε γιά τή συνέχιση αὐτῆς τῆς ἱεραποστολικῆς μας προσπάθειας, γιά τή διάδοση τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων Πατέρων Της. Μικρές οἱ δυνάμεις μας, ἀλλά μεγαλύτερη ἡ διάθεσή μας νά τηρήσουμε τήν παραγγελία τοῦ πολιούχου μας Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου "μηδείς τό ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλά τό τοῦ ἑτέρου ἕκαστος", ἐκμεταλλευόμενοι κάθε πρόσφορο καί σύγχρονο μέσο, ὅσο αὐτό εἶναι διαθέσιμο.

Χάρη στό ἐνδιαφέρον ἀρκετῶν ἀδελφῶν στόν ἀνωτέρω δίαυλο ἔχουν ἐγγραφεῖ μέχρι στιγμῆς περίπου 700 ἑπώνυμοι φίλοι, ἀρκετοί τῶν ὁποίων παρακολουθοῦν ὅ,τι ἀνεβάζουμε (κυρίως κηρύγματα καί ὁμιλίες ἤ λατρευτικές κλπ. ἐκδηλώσεις, ὄχι ὅμως ἀπ' εὐθείας, ὡς ψευδαίσθηση συμμετοχῆς πού εἶναι ἀναντικατάστατη). Πρῶτα ὁ Θεός, σκεπτόμαστε, ὅταν οἱ ἐγγεγραμμένοι φθάσουν τούς 1000, νά ἐπιχειρήσουμε τή μετάδοση καί κάποιων ζωντανῶν ὁμιλιῶν ἤ συζητήσεων μέ Πατέρες καί ἀδελφούς, ὅπου θά ὑπάρχει καί δυνατότητα ὑποβολῆς ἐρωτήσεων καί παροχῆς σχετικῶν καί κατά δύναμιν ἀπαντήσεων, πρός στηριγμό, ἐνίσχυση καί ἐνημέρωση τῶν ἀδελφῶν καί κάθε ἐνδιαφερομένου, πρός δόξαν Θεοῦ.

Στήν ὅλη προσπάθεια, μᾶς ἐξυπηρετεῖ μέλος τῆς Ἐνορίας μας, ὁ ἀδ. Ὀδυσσέας Π. , τόν ὁποῖο ὁ Θεός οἰκονόμησε νά ἔχουμε συνενορίτη μας καί νά κατέχει τά τῶν τεχνολογικῶν μέσων καί τῆς μεταδόσεως.

Παράκληση λοιπόν καί προτροπή μας εἶναι, ἐφ' ὅσον κρίνετε τά μεταδιδόμενα ὠφέλιμα καί ἐποικοδομητικά, ἰδιαιτέρως στίς δύσκολες περιστάσεις καί τήν ἀντι-πνευματική ἐποχή πού ἀντιμετωπίζουμε καί ζοῦμε, νά βοηθήσετε στόν στόχο μας, παρακινώντας φίλους καί γνωστούς σας νά ἐγγραφοῦν στόν Δίαυλό μας καί μαζί μέ σᾶς νά μᾶς παρακολουθοῦν. Τά μηνύματα πού λαμβάνουμε εἶναι ἐνθαρρυντικά. Ἄλλωστε καί σέ μία ψυχή νά δώσουμε στήριξη ἤ ἀφορμή μετανοίας ἤ πνευματική ἀρωγή, θά εἴμαστε πολύ χαρούμενοι καί εὐχαριστημένοι.

Ἐπίσης, μέ χαρά θά δεχθοῦμε τίς ἐπισημάνσεις, παρατηρήσεις, διορθώσεις καί προτάσεις ἤ, γιατί ὄχι, καί τή συνεργασία σας, πάντοτε πρός δόξαν Θεοῦ.

Εὐχόμενοι καλό ὑπόλοιπο τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου

 

Μέ τήν ἀγάπη τοῦ δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου

Γιά τήν Ἐνορία

ἐλάχιστος ἀδελφός

Δημήτριος Ἰ. Κάτσουρας

πτ. Θεολογίας - τ. Πολιτικῆς Ἐπιστήμης

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  2021

ΕΟΡΤΙΟΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΠΡΟΣ

ἅπαντα τά πιστά τέκνα

τῆς γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, πρίν ἀπό εἴκοσι  αἰῶνες καί πλέον, Ἄγγελος Κυρίου παρουσιάσθηκε μέσα σέ ὑπέρλαμπρο φῶς, καί εἶπε πρός τούς Ποιμένες τῆς Βηθλεέμ καί δι' αὐτῶν πρός πάντας: "Μή φοβεῖσθε, διότι σᾶς ἀναγγέλω χαρμόσυνον εἴδησιν, χαράν μεγάλην, ἡ ὁποία θά εἶναι χαρά δι' ὅλον τόν λαόν τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ἀναγγέλω, ὅτι ἐγεννήθη σήμερον γιά σᾶς Σωτήρ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Κύριος καί Θεός." (πρβλ. Λουκ. κεφ. β΄, 9-11).

Μέ αὐτόν τόν τρόπο ἀναγγέλθηκε τό πρῶτον ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Δι' ἀγγέλου φωτεινοῦ γνωστοποιήθηκε τό πρωτάκουστο νέο καί μοναδικό σέ ὁλόκληρη τήν κτίση καί τήν ἱστορία γεγονός τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Αὐτό τό γεγονός ἑορτάζομε καί ἐμεῖς σήμερον ὡς τήν Μητρόπολη, κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο, ὅλων τῶν ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας.

Συνάμα δέ καί κυρίως ἑορτάζομε καί πνευματικῶς τιμοῦμε τό μέγα μυστήριο, τό ὁποῖο αὐτό τό γεγονός σημαίνει καί μαρτυρεῖ, δηλαδή τήν ἕνωση στό Πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρός, τῆς Θείας φύσεως μέ τήν ἀνθρωπίνη φύση. Αὐτήν τήν ὁποία ἔλαβε σαρκωθείς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας. Ἡ ἕνωση δέ αὐτή ἔχει ἀσυλλήπτου ἀξίας καί σημασίας διαστάσεις, διότι ἀποτελεῖ τήν ἄτρεπτη, ἀσύγχυτη καί ἀδιαίρετη κοινωνία τοῦ ὁρατοῦ καί τοῦ ἀοράτου, τοῦ κτιστοῦ καί τοῦ ἀκτίστου στό μοναδικό Πρόσωπο τοῦ σεσαρκωμένου Θεοῦ καί μάλιστα στό διηνεκές.

Ἡ Γέννησις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς ἱστορικό γεγονός, ἔταμε τήν ἀνθρώπινη ἱστορία ἐγκαινιάζοντας τήν ὄντως νέαν ἐποχή τῆς χάριτος, τῆς ἐλευθερίας καί τῆς σωτηρίας, καθότι "ὁ Θεός ἐφανερώθη μέ σάρκα ἀνθρωπίνην ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρώπων, ἐμαρτυρήθη μέ τά σημεῖα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔγινεν ὁρατός ὡς ἄνθρωπος ἀπό τούς Ἀγγέλους, ἐκηρύχθη μεταξύ τῶν ἐθνῶν, ἐπιστεύθη εἰς τόν κόσμον ὡς Σωτήρ τοῦ κόσμου..." (πρβλ. Α΄Τιμοθ. γ', 16).

Ὅταν ἦλθε "τό πλήρωμα τοῦ χρόνου", δηλαδή ὅταν ἔκρινε ὁ Θεός κατάλληλο τόν καιρό, ἐφ' ὅσον καί ἡ ἀνθρωπότητα εἶχε φθάσει σέ ἔσχατο σημεῖο τῆς πορείας της, ἐκτυλίχθηκε θαυμαστῶς τό ἔργο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ὅπως θεολογικῶς ὀνομάζεται, γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Τοῦτο δέ σημαίνει ὅτι διά τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως κατέστη δυνατή ἡ ἀποκατάσταση τοῦ ἀνθρώπου καί ὁλοκλήρου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, στήν προ-πτωτική κατάσταση καί ἀκόμη ὑψηλότερα! Ὁ ἄνθρωπος πλέον ἔχει τή δυνατότητα νά γίνει "κοινωνός Θείας φύσεως" (πρβλ. Β΄ Πέτρου α΄, 3-4), νά ἑνωθεῖ κατά χάριν μέ τόν Θεό καί νά γίνει μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἐντός τῆς ὁποίας καί διά τῆς συμμετοχῆς του στή μυστηριακή ζωή Της σώζεται.

Ὁ γεννηθείς Χριστός, ὑπό τοῦ Ὁποίου καί κατ' εἰκόνα τοῦ Ὁποίου εἶναι δημιουργημένος ὁ ἄνθρωπος, εἶναι ὁ "τύπος καί ὑπογραμμός" γιά τή σωτηρία μας καί ἤδη μέ τή Γέννησή Του μᾶς διδάσκει τήν ἀγάπη, τήν ταπείνωση, τήν ἀνεξικακία, τήν ἑκούσια πτωχεία, τήν ἐλεημοσύνη, τήν συγχωρητικότητα, τά ὁποῖα μέ θαυμαστό καί συγκλονιστικό τρόπο μᾶς ὑπέδειξε κενούμενος ἀπό τό Θεϊκό μεγαλεῖο Του καί λαβών δούλου μορφή, γενόμενος νήπιο, ἀνακλινόμενος ἐν φάτνῃ ἀλόγων, διωκόμενος, μισούμενος, ἀγνοούμενος καί περιφρονούμενος ὑπό τῶν ἀνθρώπων, καίτοι Θεός παντοδύναμος.

 Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἀκοῦμε ὅλη αὐτήν τήν περίοδο στούς Ἱερούς Ναούς μας νά ψάλλονται οἱ Καταβασίες τῶν Χριστουγέννων, ἡ πρώτη τῶν ὁποίων ξεκινᾶ μέ τίς φράσεις ἀπό τόν σχετικό μέ τήν παροῦσα μεγάλη Ἑορτή θαυμάσιο Λόγο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, "Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε.".

Ὁ Χριστός ἐγεννήθη ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ Βασιλέως τῆς Ἰουδαίας Ἠρώδου, ἀλλά καί γεννᾶται διαρκῶς ἐντός τῆς Ἐκκλησίας Του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν αἰωνία φάτνη ὅπου Αὐτός ὄχι μόνον σαρκοῦται, ἀλλά καί αὐξάνει, κηρύττει, σταυροῦται καί ἀνίσταται, θυσιαζόμενος συγχρόνως ὡς ἀμνός ἄμωμος καί προσφερόμενος ὡς ὁ Ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς διά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καί τή ζωή τοῦ σύμπαντος κόσμου.

Ὅπως, δέ, ἀεί μυστικῶς "γεννᾶται", ἔτσι καί πάντοτε "ἔρχεται" πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους γιά νά χαρίσει τήν ἐλευθερία, τή ζωή καί τή λύτρωση. Ἐμεῖς καλούμεθα νά οἰκειοποιηθοῦμε αὐτά τά ὁποῖα μᾶς προσφέρει ἀπό εὐσπλαγχνία, ὡς μόνος φιλάνθρωπος. Καί, ἐνῶ μέ τή Γέννησή Του προσέλαβε, ἤδη ἀπό τῆς συλλήψεώς Του ἐκ Πνεύματος Ἁγίου στήν κοιλία τῆς Θεοτόκου, τή φύση μας, μέ τό ἐκχυθέν τίμιο Αἶμα Του, κατά τή Σταυρική Του θυσία, μᾶς ἐξαγόρασε ἐκ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς, τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας, καθιστώντας μας ἐλευθέρους καί καλώντας μας νά μήν ἀνεχθοῦμε ποτέ ἄλλον ζυγό δουλείας!

Ἄς ἀνταποκρινόμεθα, λοιπόν, συνεχῶς πρός τήν προσφορά καί δωρεά τῆς μεγάλης εὐεργεσίας τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου καί Θεοῦ μας, ἀγωνιζόμενοι νομίμως, δηλαδή ἐντός τῆς μιᾶς καί μοναδικῆς Ἐκκλησίας Του, μέ μυστηριακή-λειτουργική καί πνευματική-ἀσκητική ζωή, ὥστε χάριτι Θείᾳ νά ἀξιωθοῦμε νά πραγματωθεῖ καί σέ μᾶς ὁ σκοπός τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως, ὅτι "Αὐτός ἐνηνθρώπησεν ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν"!

Χριστός ἐτέχθη!

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

† Ὁ Ἀθηνῶν ΣΤΕΦΑΝΟΣ

 

Ὅταν τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα
ἑνός Μητροπολίτου
ἐπιλέγει ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς
(ἀντί τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ) τόν... Κορωνοϊό!

 

τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

 

Ἀπό τούς μεταπατερικούς τό περιμέναμε, ἀπό τούς .... "πατερικούς" μᾶς προέκυψε! Αὐτό σκεφθήκαμε ὅταν ἀκούσαμε τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου Βλάχου γιά τό νέο ἔτος 2022. Κι αὐτό, διότι, ἀτυχῶς, ἡ ἔκπληξη καί ἡ ἀπογοήτευση τά ὁποῖα μᾶς προκαλοῦνται ἐδῶ καί πολύ καιρό ἀπό τήν ὅλη στάση καί τίς τοποθετήσεις τοῦ ἐν λόγῳ Μητροπολίτου, ἐπί διαφόρων θεμάτων, τέλος δέν φαίνεται νά ἔχουν.

Μάλιστα, σέ τέτοιες καταστάσεις προβληματιζόμαστε τί τελικῶς εἶναι χειρότερο καί λυπηρότερο, ὅταν ἕνας πεπλανημένος καί νεωτεριστής ἤ "μεταπατερικός" θεολογῶν προσεγγίζει, μέ τά ἀναμενόμενα κριτήριά του, ὅσα συμβαίνουν καί ἀπασχολοῦν (καί) τούς πιστούς, ἤ ὅταν ἕνας "παραδοσιακός" καί "πατερικός" θεολογῶν ἐκφράζει καί ἐκδηλώνει σχετικῶς μία ὄψιμη... μετάλλαξή του;

Πρίν καταλήξουμε σέ αὐτόν τόν προβληματισμό, μέ δεδομένο ὅτι στή δεύτερη περίπτωση εἶναι μᾶλλον σαφές ὅτι ἡ ζημία καί ὁ σκανδαλισμός τῶν πιστῶν εἶναι μεγαλύτερα, ἄς δοῦμε εἰδικότερα τί ἀνέφερε στό πρόσφατο πρωτοχρονιάτικο Μήνυμά του ὁ κ. Ἱερόθεος, ὥστε κάθε ἀναγνώστης, πέραν καί ἀνεξαρτήτως τοῦ δικοῦ μας σχολιασμοῦ, νά βγάλει τά δικά του συμπεράσματα.

Τό ἐν λόγῳ Μήνυμα τοῦ Μητροπολίτου εἶναι ὀλιγόλεπτο, ὁπότε καταλαβαίνει κανείς ἐκ τῶν κάτωθι ἐνδεικτικῶς ἀναφερομένων ὅτι ὁ Κορωνοϊός δέν ὑπῆρξε παρεμπίπτουσα ἐπίκληση καί ἀναφορά του, ἀλλά, καλῶς ἤ κακῶς, ὑπῆρξε τό σημεῖο ἀναφορᾶς, ἐμμέσως καί ἀμέσως, καί τό ἐπίκεντρό του! Ἰδιαίτερη ἐντύπωση προξενοῦν οἱ συνδυασμοί στόν λόγο τοῦ Μητροπολίτου, οἱ χαρακτηρισμοί του, ἡ πλήρης ἐναρμόνιση καί ταύτιση θά λέγαμε μέ τά ὑπό τῶν κυβερνώντων, τῶν ἐπιστημόνων πού ἀκοῦμε στά Μ.Μ.Ε. ἀπό φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός καί ἀσφαλῶς μέ τά ἐκ μέρους τῶν "ἀδέσμευτων", ἀντικειμενικῶν καί "εὐσυνειδήτων" δημοσιογράφων τῶν Μ.Μ.Ε. λεγόμενα καί προπαγανδιζόμενα.

Ἀκούσαμε, λοιπόν, ἀπό τόν προβαλλόμενο πλέον καί ἀπό τά Μ.Μ.Ε. κ. Ἱερόθεο (τό Μήνυμά του αὐτό μετεδόθη ἀπό τά κεντρικά Δελτία Εἰδήσεων!) ὅτι:

"Τό ποθούμενο, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός γιά τήν ἐλευθερία τῆς χώρας, τώρα γιά μᾶς εἶναι νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν Κορωνοϊό", "Ἀρκετά βασανιστήκαμε δύο χρόνια τώρα ἀπό τόν Κορωνοϊό. Καί τί δέν ἀντιμετωπίσαμε (σημ.: ἀνέφερε μία σειρά ἀρνητικῶν συνθηκῶν πού δημιουργήθηκαν λόγῳ τῶν ἐπιβληθέντων μέτρων τῆς Κυβερνήσεως, ἀποσιωπώντας ὅμως πλήρως ὁ,τιδήποτε ἀφοροῦσε στήν Ἐκκλησία καί τόν σκανδαλισμό τῶν πιστῶν!)", "Ἔχουμε ἕνα μεγάλο πόλεμο, ἕναν παγκόσμιο πόλεμο καί προσπαθοῦμε νά βροῦμε ὅπλα νά τόν ἀντιμετωπίσουμε προκειμένου νά διατηρηθοῦμε στή ζωή γιά νά τήν προσφέρουμε γιά ἀγάπη στόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας", "Δύο ὁλόκληρες χρονιές ἀνέδειξαν (καί) τήν παθογένεια πού ὑπάρχει μέσα στήν κοινωνία μας, μερικές φορές καί μέσα στήν Ἐκκλησία", "Ὁ Κορωνοϊός ἀνέδειξε καί τόν παρανοϊό, την παρανοϊκότητα, τήν παθογένεια, τήν ψυχοπάθεια καί ἀνέδειξε τήν ἔλλειψη παιδείας καί εἰδικότερα ἐκκλησιαστικῆς παιδείας", "Στή νέα χρονιά μή περιμένουμε ἐξωτερικά καί μηχανιστικά τήν ἐλπίδα, ἄν καί ἡ ἐπιστήμη ἐργάζεται πρός τήν κατεύθυνση αὐτή, ὁ καθένας νά συμβάλλει καί κυρίως νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς ἐσωτερικές ἀνασφάλειες, τήν ἐσωτερική ψυχοπάθεια καί παθογένεια πού παρατηρεῖται μέσα στίς κοινωνίες μας, ὁ φανατισμός, ἡ θρησκειοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς...", "Νέα χρονιά καί ἐλπίζουμε τά πάντα νά εἶναι νέα"(!), καί "Ἄν θέλω νά εὐχηθῶ κάτι σέ ὅλους μας....ὁ Κορωνοϊός νά μᾶς βοηθήσει νά ἀλλάξουμε νοοτροπία, νά ἀλλάξουμε τά ἄρρωστα μυαλά καί τίς ἄρρωστες καρδιές, νά γίνουμε νέοι ἄνθρωποι καί ἔτσι ἡ νέα χρονιά θά εἶναι νέα καί καινούργια. Νέα χρονιά, νέοι ἄνθρωποι!" !!!

Ἴσως τά ἀνωτέρω νά μή χρειάζονται περαιτέρω σχολιασμό. Εἶναι αὐταπόδεικτο ὅτι στή διάνοια καί ἐνδεχομένως, ὅπως φαίνεται, καί στό νοῦ καί τήν καρδιά τοῦ Μητροπολίτου κυριαρχεῖ ὁ....Κορωνοϊός. Ἀλλέως δέν θά σπαταλοῦσε καί ἀφιέρωνε, ποιμήν καί πατέρας ὑπάρχων τῶν ἀκροατῶν του, ὁλόκληρο τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμά του στόν Κορωνοϊό καί μάλιστα τόσο δεικτικῶς ἐπικρίνοντας καί κατακρίνοντας ὅσους διαφωνοῦν μαζί του καί ὅλους ὅσους ἔχουν τίς ἐπιφυλάξεις τους γιά τήν παγκόσμια κοινή ἄποψη καί γραμμή ἐπί τοῦ προκύψαντος θέματος τῆς ἐπιδημίας.

Θά ἦταν καλό, ἀφοῦ μᾶλλον δέν τό ἔκανε πρίν, ἔστω μετά τήν δημόσια μετάδοσή του, νά ξαναδεῖ ὁ ἴδιος τό Μήνυμά του καί νά ἐπανεξετάσει ἄν ὄχι τίς θέσεις καί τοποθετήσεις του, τουλάχιστον τόν τρόπο του καί ἰδιαιτέρως τούς χαρακτηρισμούς του.

Δέν θεωροῦμε ὅτι ὑπάρχουν δικαιολογίες καί ἐλφρυντικά γιά τήν ἐπιλογή τοῦ Μητροπολίτου νά ἀπευθύνει τό συγκεκριμένο "Κορωνοϊοκεντρικό" καί ὄχι Χριστοκεντρικό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα. Ἰδιαιτέρως ἀλγεινή ἐντύπωση προκαλεῖ τό, ὅπως προαναφέραμε, δεικτικό ὕφος καί ὁ ἐπιτιμητικός λόγος τοῦ πατρός καί ποιμένος πρός ὅσους διαφωνοῦν μαζί του, μάλιστα ὁμαδοποιώντας ὅλους αὐτούς, "τσουβαληδόν", σε μία κατηγορία, αὐτή τῶν....ψυχοπαθῶν! Ὅμως δέν εἶναι ἰατρός, ἄν καί φαίνεται ὅτι ἤθελε κάτι τέτοιο καί ἴσως λειτουργεῖ ὡς ἀπωθημένο του, οὔτε ψυχίατρος! Κι ἄς ὑπῆρξε συγγραφεύς τῆς "ὀρθοδόξου ψυχοθεραπείας", βασικές παραμέτρους τῆς ὁποίας, ὅσον ἀφορᾶ τόν ποιμαντικό καί πνευματικό δημόσιο λόγο του, δέν ἀκολούθησε, οὔτε σεβάστηκε.

Ἄς συμβιβαστεῖ, ὅπως κακῶς σέ τόσα ἄλλα ζητήματα κακῶς ἔχει ἐπιλέξει, ἐδῶ καλῶς, μέ τόν κανονικό ρόλο του καί τήν ἀποστολή του καί ἄς σεβαστεῖ ἐπιτέλους τήν ἄλλη ἄποψη. Ἄς ἀρχίσει περιοριζόμενος σέ ὅσα μπορεῖ νά γνωρίζει καί νά μήν ἀποφαίνεται ἐπί παντός τοῦ ἐπιστητοῦ, πίπτοντας στό ἴδιο λάθος μέ κάποιους μεταξύ αὐτῶν πού ἰσοπεδωτικῶς καί ἀδιακρίτως, ἐλαφρᾶ τῆ καρδία, δημοσίως ἐπικρίνει καί λοιδωρεῖ.

Ἀλλά, δέν μποροῦμε νά μήν ἀναρωτηθοῦμε: ὁ πολυγραφώτατος Μητροπολίτης πού, ὅπως ὁ ἴδιος δηλώνει, συνηθίζει τά θέματα μέ τά ὁποῖα καταπιάνεται νά τά ἐξετάζει σφαιρικά, ὑπολογίζοντας ὅλες τίς ἐκδοχές καί παραμέτρους, ἀλήθεια τίποτε δέν ἔχει ἀκούσει γιά τίς σοβαρώτατες ἐπιφυλάξεις ἐγκύρων ἐπιστημόνων ἀνά τόν κόσμο περί τῶν μέτρων πού ἐπιβλήθηκαν πρός ἀντιμετώπιση τῆς "πανδημίας"; τίποτε δέν ἔχει ἀκούσει περί τῶν ἐνστάσεων τῶν ἰδίων καί πολλῶν ἐπαϊόντων περί τῆς ἀποτελεσματικότητος καί τῶν συνεπειῶν (χαμηλῆς καί ἐπικινδύνων, ἀντιστοίχως) τοῦ σχεδόν ἐπιβαλλομένου ἐμβολιασμοῦ καί μάλιστα ἀδιακρίτως τῆς καταστάσεως τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν (ἀφοῦ δέν προηγεῖται σχετικός ἔλεγχος) καί, τελευταίως, γιά ὅλες τίς ἡλικίες, ἀκόμη καί νηπίων καί βρεφῶν;

Ὁ ὑπό τινων, ὀλιγοτέρων πλέον παρά ποτέ, θεωρούμενος ὡς αὐθεντία θεολογική καί περίπτωση ὑποδειγματικοῦ συνδυασμοῦ ποιμένος καί θεολόγου, δέν ἀκούει περί τῶν πολλῶν καί σοβαρῶν παρενεργειῶν καί θανάτων πλήρως ἐμβολιασθέντων συνανθρώπων μας καί δέν προβληματίζεται καί στενοχωρεῖται πού καί αὐτός συνηγόρησε στήν θεώρηση τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων ὡς πανάκειας καί ἐπιλογῆς ἀσφαλείας κατά τοῦ "φονικοῦ ἰοῦ";

Τέλος, σέ μία μακρά σειρά ἐρωτημάτων πού ὑπάρχουν καί τίθενται, περί τῆς στάσεως καί τῶν τοποθετήσεών του, καί ἐνδεικτικῶς ἐδῶ διατυπώνουμε, ὁ Μητροπολίτης δέν ἄκουσε τίποτε γιά τήν πλειοψηφία τῶν Ἁγιορειτικῶν Μονῶν καί μοναχῶν, ἀλλά καί πλῆθος Πνευματικῶν Πατέρων πού προφανῶς διαφωνοῦν μαζί του καί λυποῦνται ἀλλά καί ἐκφράζουν τίς σοβαρώτατες ἐπιφυλάξεις των γιά τόν ἐμβολιασμό, ὅπως, ἀσφαλῶς, τήν πλήρη ἀποδοκιμασία τους γιά τά μέτρα τά ὁποῖα εἴτε ἐπεβλήθησαν στήν Ἐκκλησία, εἴτε, δυστυχῶς, ὅπερ καί χειρότερον, οἱ ἴδιοι οι Ποιμένες της ἀποδέχονται, υἱοθετοῦν καί συστήνουν ἤ ἀκόμη καί ἐφευρίσκουν;

Τόν Κορωνοϊό περίμενε ἡ θρησκειοποίηση, Σεβασμιώτατε, γιά νά ἁλώσει τήν ἐκκλησιαστική μας ζωή; Ἤ μήπως ἡ θεοποίηση τῆς ἐπιστήμης θά τήν ἀναχαιτίσει; Τό "ἀντιλεγόμενο σημεῖο", τό "σκάνδαλο" καί ἡ "μωρία" γιά τήν ἄθεη ἐπιστήμη εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του καί ὄχι οἱ διάφορες θρησκεῖες! Γιατί, λοιπόν, ἐσεῖς τώρα ἐπιλέγετε νά προβάλλετε αὐτή τήν προσέγγιση; Καί, τέλος πάντων θεωρεῖτε καί ἐκτιμᾶτε ὅτι λίγα ἀντιμετώπισε καί ἀντιμετωπίζει ὁ λαός, κυρίως αὐτός, ὥστε νά τοῦ κουνᾶτε τό δάκτυλο καί νά ἀναφέρεστε σέ παθογένειες καί ψυχοπάθειες, ἤ, πάλι, ἐσεῖς, ὄχι προσωπικῶς ἀλλά ὡς ἐκκλησιαστική διοίκηση, εἶστε ἀνεύθυνος γιά τό παλαιό κακό τῆς ἐλλείψεως παιδείας καί εἰδικότερα τῆς ἐκκλησιαστικῆς, ὅπως χαρακτηριστικῶς ἀναφέρετε;

Ἤ, ἐξάλλου, μήπως εἶναι ἄσχετα μέ θρησκειοποίηση, παθογένειες καί ψυχοπάθεια, ἀπό θεολογικῆς μάλιστα καί πνευματικῆς ἀπόψεως, ἡ μασκοφορία τῶν κληρικῶν κατά τήν τέλεση τοῦ φρικτοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τῆς Χειροτονίας ἤ καί τοῦ ἀσπασμοῦ τῶν ἱ. Εἰκόνων καί τῶν ἁγίων Λειψάνων, τά ὁποῖα ἐσεῖς μᾶς ὑπενθυμίζατε τόσα χρόνια ὅτι σύμφωνα μέ τήν Πατερική διδασκαλία ἀποτελοῦν "μέρη" καί "μέλη" τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ στά ὁποία ἐνοικεῖ κατά τόν Θεῖο Παλαμᾶ ἡ ἄκτιστη Θεία Χάρη;

Γιά νά μήν ἀναφερθοῦμε στίς πολλές ἤ ἀπολυμαινόμενες λαβίδες καί τά πλαστικά κουταλάκια μιᾶς χρήσεως, ἀντί λαβίδος, καί τῆς αὐτομάτου ἀπορρίψεώς των στόν κάλαθο; Τίποτε ἀπό αὐτά δέν ἔχετε δεῖ, οὔτε ἀκούσατε σχετικῶς, ὡς συνέπειες τῆς ἐπιστημονικῶς ὀρθῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς "πανδημίας" τοῦ Κορωνοϊοῦ; Πολύ δέ περισσότερο, φαίνεται ὅτι δέν ὑπέπεσαν στό ὀπτικό σας πεδίο ἡ πρόκληση ὑπό τῶν κυβερνώντων καί ἁρμοδίων τοῦ κοινωνικοῦ αὐτοματισμοῦ καί δέν ἀνιληφθήκατε τόν βαθύ κοινωνικό διχασμό ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ ἐξαιτίας τῆς ἐπιβολῆς τοῦ πειραματικοῦ αὐτοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀλλά καί ἡ οἰκονομική ἐξαθλίωση καί τό ἐργασιακό χάος πού ἐπικρατεῖ ὡς ἀπόρροια τῆς ὑγειονομικῆς κρίσεως.

Εἶναι, λοιπόν, ρεαλιστικό ἤ σύγχρονο καί ἐπικαιροποιημένο ἤ μήπως θλιβερό τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα ἑνός Μητροπολίτου στό ὁποῖο ὅλα προσανατολίζονται "στή διατήρησή μας στή ζωή", τήν πρόσκαιρη καί φθαρτή, τήν ὁποία ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, δυστυχῶς, κι ἄν τήν ἀποκτήσει καί παρατείνει δέν προτίθεται, οὔτε αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά τήν προσφέρει, ὅπως ὡραιοποιημένα ἐμφανίζετε, "γιά ἀγάπη στόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας";

Προσωπικῶς, ἡ κατακλείδα τοῦ Μηνύματος τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου μέ τήν ὡς ἐπισφράγισμα ἀνακεφαλαιωτική ὅλων τῶν λεγομένων του εὐχή του: "ὁ Κορωνοϊός νά μᾶς βοηθήσει νά ἀλλάξουμε νοοτροπία, νά ἀλλάξουμε τά ἄρρωστα μυαλά καί τίς ἄρρωστες καρδιές, νά γίνουμε νέοι ἄνθρωποι καί ἔτσι  ἡ νέα χρονία θά εἶναι νέα καί καινούργια" (!), μέ τρομάζει!

Δέν δικαιοῦμαι, ὡς σύνδουλος (ποιμένες καί ποιμαινόμενοι "πρός τήν τῶν ἀνθρώπων διάκρισιν", κατά τόν ἱ. Χρυσόστομο, καί πάντες πρόβατα, ἅρα καί σύνδουλοι, ἔναντι τοῦ ἑνός ὄντως Ποιμένος ὅλων Κυρίου μας) νά ἐπικρίνω καί κατακρίνω τόν Σεβασμιώτατο. Αὐτά, ὅμως, πού ἄκουσα νά ἀπευθύνει στό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμά του, προκαλοῦμαι νά τά χαρακτηρίσω ὡς ἰδιότυπη ἀνασφάλειά του καί ἔμμεση "ἀντιδραστική" ἀπολογία του γιά τήν ἁπόλυτη μέχρι σήμερα καί ἀκραία-ἄκριτη στάση του, σέ πλήρη δυσαρμονία πρός τό αἴσθημα πολλῶν πιστῶν.

Τίς ἡμέρες πού ἑορτάζουμε τόν ἐρχομό στόν κόσμο τοῦ νέου παιδίου, τοῦ δι' ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέρα σωτηρία σαρκωθέντος, γεννηθέντος καί νηπιάσαντος Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ μόνου καινοῦ ὑπό τόν ἥλιο γεγονότος, ἀποτελεῖ μεγίστη ἀπογοήτευση καί, τολμῶ νά πῶ, προκαλεῖ ἀποστροφή στούς πιστούς ἡ εὐχή "ὁ Κορωνοϊός νά μᾶς βοηθήσει....νά γίνουμε νέοι ἄνθρωποι καί (ἔτσι) ἡ νέα χρονιά νά εἶναι νέα καί καινούργια"!

Νέοι καιροί, νέα ἤθη ἤ καί λόγια μιᾶς....νέας ἐποχῆς; Τώρα καί ἀπό τούς θεωρούμενους παραδοσιακούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!