Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ

 ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

 ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

27/14.9.1925

Πόσοι γνωρίζουν ότι σε ολόκληρη την Εκκλησιαστική Ιστορία, δηλαδή τον βίο της Εκκλησίας του Χριστού, ο Τίμιος Σταυρός έχει εμφανισθεί συνολικά τρείς φορές εν ουρανώ και μάλιστα η τελευταία εμφάνισή του έγινε τον 20ό αιώνα στην Ελλάδα;

Αυτή η τελευταία (3η) εμφάνιση έγινε το έτος 1925, τη νύκτα της 13ης προς την 14η Σεπτεμβρίου κατά το Ιουλιανό ή παλαιό ημερολόγιο, άνωθεν της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στους πρόποδες του Υμηττού (σημερινή περιοχή Παπάγου). Έλαμψε στον ουρανό ξεκάθαρο το σχήμα-σημείο του Σταυρού για μισή περίπου ώρα και το είδαν εκατοντάδες πιστοί (περίπου δύο χιλιάδες) που δεν δέχθηκαν την αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου και οι οποίοι διωκόμενοι από τις τότε κρατικές αρχές τελούσαν ολονύκτιο Αγρυπνία για την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στο εν λόγω ερημικό μοναστήρι. Ο Σταυρός ήταν μεγάλος και λευκός, με κάθετη γραμμή σαν υποπόδιο στο κάτω μέρος του, εμφανίσθηκε πριν το μεσονύκτιο, είχε κατεύθυνση από ανατολικά προς δυτικά, εξαφάνισε τη λάμψη των αστεριών, φώτιζε σαν προβολέας το συγκεντρωμένο πλήθος των πιστών και η εμφάνιση και θέα του διήρκεσε περίπου μισή ώρα. Μάρτυρες του μεγάλου αυτού θαύματος έγιναν και οι χωροφύλακες που είχαν πλησιάσει τον χώρο για να παρακολουθήσουν τις κινήσεις των εκεί συγκεντρωμένων  πιστών και να συλλάβουν τον Ιερέα τους. Το φοβερό αυτό σημείο έγινε ορατό ακόμη και από την Πλατεία Ομονοίας, στο κέντρο της Αθήνας (η οποία τότε ήταν μικρή σε έκταση και πληθυσμό, χωρίς τα σημερινά πολυόροφα κτίρια και με θέα προς τον Υμηττό), σύμφωνα με μαρτυρία του οδηγού του Τραμ που έκανε εκείνη την ώρα το τελευταίο του δρομολόγιο. Σχετικά έγραψαν την επόμενη ημέρα οι

εφημερίδες της εποχής. Η Μονή υπάρχει μέχρι σήμερα, λειτουργεί ως γυναικείο μοναστήρι και μάλιστα, παρότι ακολουθεί το νέο ημερολόγιο, έχει αναρτημένη στον ξενώνα της την εικόνα του εν λόγω μεγάλου θαύματος, από δημοσίευμα εκείνης της εποχής. Προσωπικώς είχα την ευκαιρία και ευλογία να γνωρίσω έναν αυτόπτη μάρτυρα του μεγάλου εκείνου θαύματος. Πρόκειται για τον αείμνηστο  Ηλία Αγγελόπουλο, ο οποίος συνέβη να είναι γείτονας μου στον Βύρωνα Αττικής (εκείνος διέμενε στην οδό Ανδριανουπόλεως κι εγώ στην οδό Αμασείας, οδοί οι οποίες τέμνονται και οι οικίες μας απείχαν μεταξύ τους λιγότερο από 200 μέτρα) και ο οποίος ήταν παρών, σε ηλικία 15 ετών μαζί με την μητέρα του, στην ιστορική εκείνη Αγρυπνία. Η διήγηση της εμπειρίας του και η περιγραφή του θαύματος ήταν συγκλονιστική. Χαρακτηριστική η αναφορά του, μεταξύ των άλλων, ότι με την εμφάνιση του ολοφώτεινου Σταυρού στον ουρανό ψηλά άνωθεν του Ναού του μονυδρίου οι πιστοί έπεσαν στα γόνατα και με δάκρυα στα μάτια έκραζαν το "Κύριε ελέησον"! Το θαύμα αυτό ενίσχυσε τους εμμένοντας στην παράδοση του πατρίου Εορτολογίου και δικαίως θεωρήθηκε θεόθεν βεβαίωση της ορθής στάσεώς των έναντι της καινοτομίας του νέου (παπικού) ημερολογίου, η οποία είχε επιβληθεί στο πλήρωμα της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά το προηγούμενο έτος, το 1924, με οδυνηρό αποτέλεσμα το γνωστό ημερολογιακό σχίσμα.

Δ. Ι. Κ. 

 

Μέ τή συμπλήρωση πενήντα (50) ἐτῶν ἀπό τῆς ἀνεγέρσεώς του

Ἔκκληση
γιά ἐνίσχυση τῆς ἀνακαινίσεως
τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νεκταρίου,
Χαλκείου Κορινθίας
(1971-2021)
 

Ἐξωτερική ἄποψη (νότια) τοῦ Ἡσυχαστηρίου (πρό τῆς διαρρήξεως).

Ἀγαπητοί ἀκόλουθοι, φίλοι, ἐπισκέπτες καί ἀναγνῶστες (ἐξ Ἑλλάδος καί τοῦ Ἐξωτερικοῦ) τοῦ παρόντος ἱστολογίου, χαίρετε πάντοτε!

Σᾶς ἀπευθύνω τήν παροῦσα ἔκκληση προκειμένου νά μᾶς ἐνισχύσετε οἰκονομικά (χρηματικά) ἤ ὑλικά (θά ἐξηγήσουμε στή συνέχεια τί ἐννοοῦμε μέ αὐτή τή λέξη) στήν προσπάθειά μας νά ἀνακαινίσουμε τόν μικρό Ἱερό Ναό Ἁγίου Νεκταρίου πού βρίσκεται περίπου δύο χιλιόμετρα ψηλότερα ἀπό τό χωριό Χαλκεῖον (Χαλκί) Κορινθίας καί σέ ἀπόσταση 26 χιλιόμετρα ἀπό τήν πόλη τῆς Κορίνθου.

Πρόκειται γιά μικρό Ναό μόλις 25 τετραγωνικῶν μέτρων, ὁ ὁποῖος βρίκεται ἐνταγμένος σέ κτίριο (Τραπεζαρία, Κουζίνα, δύο Κελλιά καί βοηθητικοί χῶροι) τό ὁποῖο ἀνεγέρθηκε τό 1971 ἐντός κτήματος τριῶν στρεμμάτων ὑπό τοῦ ἐκ Λαρίσης καταγομένου μακαριστοῦ πλέον Μοναχοῦ π. Θεοδοσίου Καρανάσου, ὡς Ἡσυχαστήριο πρός τιμήν τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως, τοῦ ἐν Αἰγίνῃ, τοῦ Θαυματουργοῦ.

Το ἀνωτέρω περιῆλθε στήν κατοχή μας τό ἔτος 1988. Ὁ κτίτοράς του δυστυχῶς βρῆκε τραγικό τέλος τό ἔτος 1978 σέ τροχαῖο δυστύχημα, τό ὁποῖο συνέβη στήν περιοχή τῆς Κυψέλης Ἀθηνῶν. Περί αὐτοῦ θά ἀναφερθοῦμε κατωτέρω, διότι συνδέεται μέ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί τήν μικρή ἱστορία τοῦ ἐν λόγῳ ἡσυχαστηρίου του.

Ἀπό τό ἐσωτερικό τοῦ Ναϋδρίου (πρό τῆς προσφάτου διαρρήξεως).

Ἀπό τό ἔτος 1988 καί ἐντεῦθεν ἀφοῦ πραγματοποιήσαμε κάποιες στοιχειωδῶς  ἀπαραίτητες ἐργασίες, λόγῳ τῆς προηγηθείσης ἐπί ἔτη ἐγκαταλείψεώς του (μετά τόν θάνατο τοῦ κτίτορός του), φροντίζαμε ὅπως κατ' ἔτος τιμᾶται σέ αὐτό, μέ τέλεση Θείας Λειτουργίας, ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου, ἐνῶ  προσθέσαμε τόν ἑορτασμό τῆς Παναγίας τῆς Πορταϊτίσσης (τῆς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους) κατά τήν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου (Τρίτη τοῦ Πάσχα) κάθε χρόνο. Κατά καιρούς, τελέστηκαν καί κάποιες Θ. Λειτουργίες περιστασιακά.

Τά τελευταῖα τρία πρός τέσσερα πλέον χρόνια λόγῳ τῆς δημιουργίας τῆς νεοπαγοῦς Ἐνορίας μας στήν Ξυλοκέριζα Κορινθίας, ἡ ὁποία προσωρινῶς ἐξυπηρετεῖται στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Νεκταρίου στά ὅρια τῆς ὡς ἄνω Κοινότητος, ὑποχρεωθήκαμε ἐκ τῶν πραγμάτων νά δώσουμε προτεραιότητα σέ αὐτή τήν διακονία μας (ὡς Ἐπίτροπος, ψάλτης καί ἱεροκήρυκας στήν Ἐνορία), μέ ἀποτέλεσμα νά "παραμεληθεῖ" λίγο ἡ λειτουργία τοῦ γραφικοῦ καί πολυαγαπημένου μας Ναοῦ στό ἀνωτέρω ἡσυχαστήριο.

Ἐπιπλέον, τελευταίως καί ἰδιαιτέρως τόν τελευταῖο ἑνάμισυ χρόνο μέ τήν ἀκαταστασία τῆς ἐπιδημίας τοῦ Κορωνοϊοῦ δέν ὑπῆρχε δυνατότητα νά ἐπισκεπτόμαστε τόν χῶρο. Ἔτσι, ἀτυχῶς κάποιοι ἐκμεταλλευόμενοι τήν μακρά ἀπουσία μας διέρρηξαν τόν Ναό καί τό κτίριο καί προκάλεσαν βλάβες (ζημιά στήν ἠλεκτροδότηση με καταστροφή τοῦ στύλου τῆς κεντρικῆς παροχῆς κ. ἄ,), ἐνῶ ἀφαίρεσαν ἀντικείμενα χρήσιμα γιά τή Θεία Λατρεία (ὅλα τά Μανουάλια κ.ἄ.).

Τό τελευταῖο διάστημα, ἐφ' ὅσον καί οἱ συνθῆκες τό ἐπέτρεψαν, ἐπισκεφθήκαμε τό χῶρο καί μέ τίς μικρές δυνατότητες πού ἔχουμε, λόγῳ τῆς εὐρύτερης οἰκονομικῆς δυσπραγίας, προσπαθοῦμε νά ἐπιδιορθώσουμε τίς ζημιές (διαλυμμένο ἡλεκτρικό δίκτυο, παραβιασμένες πόρτες καί κατεστραμμένα παράθυρα).

Ἀποφασίσαμε δέ, σύν Θεῶ, νά ἀνοίξουμε πάλι τό Ναό στή Θεία Λατρεία, μέ τήν εὐλογία τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου, ἀρχῆς γενομένης κατά τόν προσεχή (ἐφετινό) ἑορτασμό τῆς μνήμης τοῦ μεγάλου καί Θαυματουργοῦ Ἁγίου τῆς ἐποχῆς μας (Δευτέρα 9/22 Νοεμβρίου 2021), τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, στό ὄνομα τοῦ ὁποίου τιμᾶται ὁ Ναός μας, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐφέτος συμπληρώνει πενήντα (50) ἔτη ἀπό τῆς ἀνεγέρσεώς του (1971-2021). (Σημείωση: Ἄν θέλει ὁ Θεός σκεπτόμαστε ὁ χῶρος νά ἀποτελέσει ἕνα μικρό φιλόξενο ὀρθόδοξο πνευματικό "καταφύγιο", ὅπου θά γίνονται Θ. Λειτουργίες, Παρακλήσεις καί πνευματικές συζητήσεις, ἰδιαιτέρως χρήσιμες στήν ἐποχή μας).

Κατόπιν ὅλων τῶν ἀνωτέρω καί μετά ἀπό εὐνόητους δισταγμούς (μήν παρεξηγηθοῦμε), γνωρίζοντας καί πιστεύοντας ὅμως ὅτι οἱ Χριστιανοί πάντοτε ἀλληλοβοηθοῦνταν (ἀπό τήν ἐποχή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων μέ τήν "λογία", δηλαδή εἶδος ἐράνου), σκεφθήκαμε νά ἀποτανθοῦμε στήν ἀγάπη σας προκειμένου νά μᾶς ἐνισχύσετε οἰκονομικῶς ἤ ὑλικῶς γιά νά ἐξασφαλίσουμε τά ἀπαραίτητα στόν Ναό, οὕτως ὥστε νά ἀποκτήσει καί πάλι, μετά τή διάρρηξη πού σημειώθηκε, τίς ζημιές καί τίς κλοπές (πού εἶναι δηλωμένες στό οἰκεῖο καί ἁρμόδιο Ἀστυνομικό Τμῆμα Βραχατίου, ὅπου ἀνήκουμε), τήν λειτουργικότητά του.

Διευκρινίζουμε ἐδῶ ὅτι ἡ μέν οἰκονομική ἐνίσχυση θά μπορεῖ νά γίνει μέ κατάθεση χρημάτων στόν Τραπεζικό Λογαριασμό μας, πού σημειώνετε στή συνέχεια, γιά τήν ἀγορά-κάλυψη συγκεκριμένων ἐλλείψεων τοῦ Ναοῦ πού θά ἀναφέρουμε ὀνομαστικά πιό κάτω ἤ μέ τήν ἐκ μέρους σας ἀπευθείας ἀγορά αὐτῶν καί ἀφιέρωσή τους στόν Ναό.

Μόλις πού χρειάζεται νά ἀναφέρουμε ὅτι ὅσοι μέ μικρή ἥ μεγαλύτερη προσφορά ἔλθουν ἀρωγοί στήν ἀνακαίνιση τοῦ Ναοῦ θά μνημονευθοῦν (ἐφ' ὅσον εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί) στή Θεία Λειτουργία κατά τή μνήμη τοῦ Ἁγίου ἤ στήν Παράκληση πρός τόν Ἅγιο πού θά διαβαστεῖ στόν Ἑσπερινό καί ἀνήμερα τῆς Ἑορτῆς τό ἀπόγευμα καί αὐτό θά ἐπαναλαμβάνεται ἐτησίως καί ὅποτε θά λειτουργεῖται ο Ναός.

Γιά ὅσους δέν τό γνωρίζουν, ἀπό τό Ναό μας ἔχει ἐκδοθεῖ (Κόρινθος 2020) μέ ἀφορμή τή συμπλήρωση 100 ἐτῶν ἀπό τῆς Κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ἡ σημαντική ἀνέκδοτη νέα Ἀκολουθία του, τήν ὁποία συνέγραψε κατά παραγγελία μας ὁ ἀείμνηστος λόγιος Μοναχός, συγγραφέας καί ὑμνογράφος, π. Παῦλος ὁ Κύπριος (+1994), τήν ὁποία μποροῦν νά προμηθευτοῦν ἀπό ἐμᾶς, ἐνισχύοντας καί ἔτσι τήν προσπάθειά μας.

Τά "εἴδη" γιά τόν Ναό πού μπορεῖτε νά βοηθήσετε νά ἔχουμε γιά τήν πανήγυρή του (μέ κατάθεση γιά τήν ἀγορά τους ἤ ἀγορά τους ἐκ μέρους σας) εἶναι: 

1. Δύο Μανουάλια μπροστά στό Τέμπλο

2. Μικρό Μανουάλι δίπλα στό Προσκυνητάρι

3. Ἄμφια Ἁγίας Τραπέζης καί προσκυνηταριοῦ ἤ νέο προσκυνητάρι πού δέν χρειάζεται ὑφασμάτινο κάλυμμα 

4. Ὕφασμα (συνήθως κόκκινο βελοῦδο) γιά Ὡραία Πύλη καί ἑκατέρωθεν Πύλες Ἱεροῦ

5. Λαμπάδα-Μανουάλι πού κρατεῖται ὅταν γίνεται ἡ μικρή καί μεγάλη Εἴσοδος ἤ ἡ Ἀρτοκλασία, καί

6. Καθίσματα ἤ Στασίδια γιά τούς ἐκκλησιαζομένους

7. Στασίδι Ἐπισκόπου

8. Κηροπήγια Ἁγίας Τραπέζης

9. Θυμιατήρι

Πληροφοριακά ἀναφέρουμε ὅτι στό Ναό καί στή θέση τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου στό Εἰκονοστάσι (Τέμπλο) τοῦ Ναοῦ, ὑπάρχει εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, ἰδιαίτερης σημασίας καί εἰδικῆς ἀξίας ἀφοῦ τήν εἶχε εἰκονογραφήσει τό ἔτος 1988 ὁ μακαριστός πλέον ἀνηψιός καί βαπτιστικός τοῦ Ἁγίου, Ἀναστάσιος Κεφαλᾶς (εἶχε τό ἴδιο ὄνομα μέ τόν Ἅγιο), τόν ὁποῖο οἰκονόμησε ὁ Θεός καί γνωρίσαμε τότε στήν Ἀθηνα ὅπου κατοικοῦσε (Δάφνη Ἀθηνῶν). Ἐπίσης, στόν Ναό ἀνήκει μικρό τεμάχιο ἐκ τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου, τό ὁποῖο προσέφερε στό Ναό μας ὁ ἀείμνηστος καί ἁγιώτατος Πνευματικός μας Πατέρας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἀνδρέας (+2005) καί τό ὁποῖο κατά τήν Ἑορτή ἐκτίθεται γιά προσκύνηση στούς προσερχομένους.

Ἐνημερωτικῶς, ἀκόμη, νά ἀναφέρουμε ὅτι ἡ εὐρύτερη περιοχή τοῦ ἡσυχαστηρίου ἦταν κατοικημένη κατά τήν Βυζαντινή Περίοδο καί μάλιστα στήν κορυφή τοῦ Βουνοῦ (ὀνόματι Φουκᾶς ἤ Φωκᾶς ἤ Ἀπέσας) στούς πρόποδες τοῦ ὁποίου αὐτό βρίσκεται, ὑπάρχουν ἐρείπια Ἀσκητηρίων, σώζεται δέ σπηλαιώδης Ναός ἀφιερωμένος στή Ζωοδόχο Πηγή.

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ:

EUROBANK

IBAN: GR 23 0260 6300 0000 0010 3117 394

(ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΑΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ)

Σημειωτέον ὅτι εἶναι σκόπιμο νά δηλώνετε κατά τήν κατάθεση στήν Τράπεζα περί τῶν χρημάτων πού θά καταθέσετε πώς ἀφοροῦν στήν οἰκονομική ἐνίσχυση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Χαλκείου Κορινθίας.

Ὅσον ἀφορᾶ στήν ὑλική ἐνίσχυση μέ ἀγορά κάποιου ἤ κάποιων ἀπό τά παραπάνω "εἴδη", σκόπιμο εἶναι νά μᾶς ἐνημερώνετε γιά τήν ἀπόφασή σας (στό email μας: dimitrioskatsouras@gmail.com ἤ στό τηλέφωνο 6976592467 ἤ στή ταχυδρομική μας διεύθυνση: Δημήτριος Κάτσουρας, Ἀπόλλωνος 27, 20 132 Κόρινθος, Ἑλλάς) ὥστε νά συνεννοηθοῦμε καί γιά τή σχετική διεκπεραίωση (παράδοση καί παραλαβή).

Εὐνόητο εἶναι ὅτι ἡ ὅποια ἀπόφασή σας γιά μία ἐκ τῶν ἀνωτέρω δύο ἐπιλογῶν καλόν θά εἶναι νά πραγματοποιηθεῖ, εἰ δυνατόν, τό συντομότερο γιά νά προλάβουμε τήν Πανήγυρη τοῦ Νοεμβρίου. 

Στή συνέχεια παραθέτουμε τή μαρτυρία γιά τό συγκλονιστικό ἱστορικό τοῦ Ναοῦ καί τοῦ κτίτορός του (εἶναι δημοσιευμένη στήν προαναφερθεῖσα καί ἐκδοθεῖσα ἀπό ἐμᾶς νέα Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου, Κόρινθος 2020, 72 σελίδων).

ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΤΙΤΟΡΟΣ ΤΟΥ

«Κατά τό ἔτος 1988, σέ ἡλικία 24 ἐτῶν, ἀπέκτησα τό πρῶτο ἀτομικό περιουσιακό μου στοιχεῖο, μέ τήν οἰκονομική ἀρωγή τῶν γονέων καί τῆς ἀείμνηστης γιαγιᾶς μου (ἐκ Τραπεζοῦντος Πόντου), ἡ ὁποία ἐκοιμήθη ἀργότερα ὡς μοναχή Καλλίστη (+ 2003). Ἦταν ἕνα κτῆμα, περίπου τριῶν στρεμμάτων, σέ ἕνα ἡμιορεινό χωριό τῆς Κορινθίας, τό Χαλκεῖον (Χαλκί), ἐντός τοῦ ὁποίου ὑπῆρχε διαμορφωμένο ἕνα μικρό ναΰδριο, ἀφιερωμένο στή μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου.

Ἡ ἰδιαιτερότητά του ἦταν ὅτι ὁ Κτίτωρ του, ἕνας μοναχός, ἐκ Λαρίσης καταγόμενος, ἐνῶ εἶχε ἀρχικῶς ἀφιερώσει τό ναΰδριο στόν Ἅγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως στή συνέχεια παρασυρθείς ἀπό τίς βλασφημίες κατά τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τῆς γνωστῆς μοναχῆς Μαγδαληνῆς ἐκ Κοζάνης (τελικῶς ἀφορισθείσης ὑπό τῆς "Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος") , στράφηκε καί ὁ ἴδιος κατά τοῦ Ἁγίου. 

[ Σημείωση: Στή φωτό παραπλεύρως εἶναι μία ἔκδοση τοῦ κτίτορος τοῦ Ἡσυχαστηρίου μετά τήν παραπλάνησή του ἀπό τήν ἁγιομάχο μοναχή.]

Αὐτή μάλιστα ἡ μεταστροφή του εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά ἀλλάξει τήν ἀφιέρωση τοῦ ναϋδρίου καί μάλιστα ἀσεβῶς νά ἀλλοιώσει τά χαρακτηριστικά τοῦ Ἁγίου ( ἔξυσε - ἔσβησε τήν κεφαλή Του) στίς ἐν αὐτῶ εἰκόνες του, ἐπιζωγραφίζοντας τή μορφή τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πατριάρχου Κων/λεως (+ 397 μ.Χ).

   

Οἱ ἐντός τοῦ Ναϋδρίου "ἀλλοιωθεῖσες" εἰκόνες. Ἀντί τῆς ἀρχικῆς μορφῆς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως ἐπιζωγραφίσθηκε ἡ μορφή τοῦ συνονόματού του Ἁγίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως! 

Δυστυχῶς, ὁ θάνατος τόν βρῆκε ἀμετανόητο (παρότι προηγήθηκε φοβερό προειδοποιητικό ὅραμα σέ οἰκεῖο του πρόσωπο, τό ὁποῖο τοῦ γνωστοποιήθηκε) καί μάλιστα ἦταν τραγικός θάνατος, διότι ὁ μοναχός σκοτώθηκε σέ αὐτοκινητιστικό δυστύχημα (1978), κατά τό ὁποῖο συνετρίβη ἡ κεφαλή του! " Φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος", τοῦ λέγοντος " μή ἅπτεσθε τῶν χρηστῶν μου καί ἐν τοῖς προφήταις μου μή πονηρεύεσθε" ! Ὅταν, μετά ἀπό χρόνια (μία δεκαετία), περιῆλθε στήν ἰδιοκτησία μου καί παρέλαβα τό ἀκίνητο, θεώρησα χρέος μου νά ἀποκαταστήσω τή μνήμη τοῦ Ἀγίου Νεκταρίου στό ἐν λόγῳ ναΰδριο, διατηρώντας, βεβαίως, καί τίς "ἀλλοιωθεῖσες" εἰκόνες εἰς μαρτύριον τῆς τραγικῆς ἱστορίας των. (....)».

Ὁ Ἅγιος Θεός διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τοῦ Θαυματουργοῦ νά μᾶς σκεπάζει, νά μᾶς στηρίζει, νά μᾶς εὐλογεῖ ὅλους καί νά μᾶς προστατεύει στούς δύσκολους καιρούς πού ζοῦμε! 

Σᾶς εὐχαριστοῦμε ἐκ τῶν προτέρων! 

Δ.Ι.Κ.

 

Τί θά διδαχτεῖ
ἡ νεολαία τῶν Σκοπίων φέτος

ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
6ης ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Σχεδόν 2 χρόνια έπειτα από την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, ας δούμε τι θα διδαχτούν για την αρχαία Μακεδονία οι μαθητές της 6ης δημοτικού για την νέα σχολική χρονιά. Σε όλο το βιβλίο διακρίνεται μια έντονη προσπάθεια της Σκοπιανής προπαγάνδας να παρουσιαστούν οι αρχαίοι Μακεδόνες ως ένας διαφορετικός και “ξένος” λαός προς τους αρχαίους Έλληνες.

Ενδεικτικά, στην 1η φώτο βλέπουμε χάρτη της αρκετά… συρρικνωμένης απ’ όλες τις πλευρές, αρχαίας Ελλάδος. Η Μακεδονία είναι κυριολεκτικά… άφαντη και η αρχαία Ελλάδα παρουσιάζεται να ξεκινάει βόρεια από την Θεσσαλία.

Παραθέτουμε και μια σειρά από άλλες εξοργιστικές αναφορές του βιβλίου:

Σελ 50: “Οι Ιλλυριοί αναφέρονται για πρώτη φορά σε πηγές τον πέμπτο αιώνα π.Χ και άρχισαν να έχουν σχέσεις με τους Έλληνες, τους Μακεδόνες και τους Θράκες..»

Σελ 58: “Η Μακεδονία βρισκόταν στο κεντρικό τμήμα της Βαλκανικής Χερσονήσου, βόρεια της Ελλάδας..»

Σελ 59: “..Απο την εποχή του Αρχέλαου, οι Μακεδόνες ίδρυσαν τους Μακεδονικούς ολυμπιακούς αγώνες…»

Σελ 62: “H καθοριστική μάχη μεταξύ των Μακεδόνων, με ηγέτη τον Φίλιππο, και τους Έλληνες, με ηγετικό ρόλο των Αθηναίων, έγινε το 338 π.Χ. στην Χαιρώνεια. Η μάχη τέλειωσε με νίκη του Μακεδονικού στρατού. Οι Έλληνες αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν το μεγαλείο και την πολιτική ηγεσία του Φιλίππου και την κυριαρχία του Μακεδονικού βασιλείου.» 

Σελ 68: “Οι Μακεδόνες μιλούσαν μια ιδιαίτερη γλώσσα , οι οποίοι σχετιζόταν με τις γλώσσες των γειτονικών λαών – των Ελλήνων, των Ιλλυριών και των Θρακών. Χρησιμοποίησαν το ελληνικό αλφάβητο.” 

Σελ 69: “ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ …• Ποιες είναι οι ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των Πολιτισμών της Μακεδονίας και της Ελλάδας;» 

σελ 71 : “Με τις κατακτήσεις του Αλεξάνδρου Γ ‘της Μακεδονίας, ο Μακεδονικός και ο ελληνικός πολιτισμός ήρθαν σε επαφή και συγχωνεύτηκαν με τους πολιτισμούς των ανατολικών λαών.” 

Σελ 77: “..Μετά από μακρούς αγώνες, κατάφεραν να κατακτήσουν τους Μακεδόνες, Οι Ιλλυριοι, οι Ελληνες και οι αλλοι βαλκανικοι λαοι ακολούθησαν..”

Σελ 91: «Εκτός από τους Ιλλυριούς και τους Μακεδόνες, οι Ρωμαίοι κατάφεραν να κατακτήσουν τους άλλους Βαλκανικούς λαούς – τους Έλληνες και αργότερα τους Θράκες.» 

Σελ 93: «Ο χριστιανισμός στα Βαλκάνια ξεκίνησε αρχικά να διαδίδεται στη Μακεδονία, και στη συνέχεια στην Ελλάδα και στην Ιλλυρία.»

Σελ 94: «Από τη Μακεδονία, ο απόστολος Παύλος έφυγε για την Ελλάδα, όπου συνέχισε να διαδίδει τον Χριστιανισμό.» 

ksipnistere.com

 

 

 

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:

Ἕνα σύγχρονο σύμβολο τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ

 

ΤΟΥ Δημήτρη Κάτσουρα

 

Με αφορμή την "αναχώρηση" του μεγάλου Έλληνα Μίκη Θεοδωράκη, με του οποίου τα τραγούδια (συνθέσεις και μελοποιήσεις) μεγάλωσα στην προσφυγική και ηρωϊκή Καισαριανή (όπου πολλές φορές, από μικρό παιδί, τον είδα από κοντά και τον χειροκρότησα σε συναυλίες και εκδηλώσεις), καταθέτω μερικές σκέψεις για το πως εξηγείται και τι σημαίνει κάποιοι να θεωρούνται μεγάλοι Έλληνες και συγχρόνως να "ενώνουν" τον Ελληνικό λαό, πάρα τις πολιτικές και άλλες διαφορές των ανθρώπων του (λαού), όπως συμβαίνει (και) μαζί του.

Θεωρώ ότι εκείνο που αναδεικνύει και ταυτοποιεί κάποια πρόσωπα στη συνείδησή μας ως μεγάλους, σπουδαίους και κοινά αποδεκτούς και αγαπητούς, είναι η σχέση τους με τον διαχρονικό Ελληνικό Πολιτισμό, αυτό που θα ονόμαζα Ελληνική καθολικότητα (ή Ρωμιοσύνη). Και λέω καθολικότητα, υπό την έννοια της αφομοίωσης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ασχέτως ιδεολογικής ή πολιτικής τους, πολύ περισσότερο κομματικής τους τοποθετήσεως (όσοι εξ αυτών είχαν), όλων των ταυτοτικών  στοιχείων ιδιοπροσωπείας του Ελληνισμού, όπως είναι η Γλώσσα, η Ιστορία, η Παράδοση.

Αυτό πιστεύω ότι λειτουργεί, ακόμη και υποσυνείδητα, και ως επιβεβαίωση της δικής μας Ελληνικότητας και μέθεξης στην καθολικότητα του Ελληνισμού ή του Ελληνικού Πολιτισμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις και μέσα από αυτή τη "διαδικασία", η οποία είναι αυθόρμητη αλλά βιωματικά συνειδησιακή, έστω κι αν δεν το ομολογούμε, προκύπτει ότι όσο πιο καθολικός (όσον αφορά τη διαχρονικότητα του Ελληνικού Πολιτισμού) είναι κάποιος, τόσο πιο βαθειά εγγράφεται στη συνείδηση του λαού (απλών και πεπαιδευμένων ανθρώπων του) ως γνήσιος Έλληνας, ικανός να συγκινήσει, εκφράσει και εμπνεύσει τους περισσότερους ή και όλους.

Βεβαίως, ο λαός, κάθε λαός, αναγνωρίζει αξία σε κάθε αξιόλογο, εμπνευσμένο και πιστό στις αρχές του άμθρωπο, ιδιαιτέρως αν αυτός υπήρξε ανιδιοτελής. Η καθολική όμως αναγνώριση, η ταύτιση και η έκφραση της ψυχής των ανθρώπων του Ελληνικού λαού και εν τέλει του ίδιου και μάλιστα ολοκλήρου του λαού από έναν άνθρωπο, πιστεύω, εξαρτάται από την καθολικότητά του.

Συγκεκριμένα και ως παράδειγμα για την ισχύ των ανωτέρω θεωρώ, για την περίπτωση του Μίκη Θεοδωράκη, ότι υπήρξε εκφραστής της διαχρονικότητας του Ελληνισμού που επιβεβαιώνει την βίωσή της καθολικότητάς του από τον ίδιο και μαρτυρεί την άλλοτε λαμπερή και άλλοτε μαρτυρική, αλλά πάντοτε ουσιαστικά σημαντική, συνέχειά του.

Ήταν πρωτοπόρος αγωνιστής που δεν χόρταινε να βλέπει τον Παρθενώνα και κομμουνιστής που πήγαινε στις εκκλησίες για να ψέλνει τα εγκώμια του Επιταφίου Θρήνου του Χριστού. Ήθελε, όπως έλεγε ο ίδιος, να είναι πάνω απ' όλα και μόνο Έλληνας.

 

«Ο Μίκης έφερε κυριολεκτικά το Βυζάντιο στη ζωή μας και το ανέδειξε ως κοσμική πραγματικότητα πρωτοπορίας. Όχι με την στενή έννοια της Βυζαντινής Μουσικής (μόνο), αλλά σε σχέση με ό,τι παρήγαγε ως ελληνική οικουμένη αυτή τη μουσική, διότι η μουσική δεν παράγεται ως αποτέλεσμα έμπνευσης κάποιου, αλλά ως κάτι που βγαίνει μέσα από την ζωή των ανθρώπων που την βιώνουν»

Γ. Κοντογιώργης

Τή Ρωμιοσύνη μήν τήν κλαῖς...........

 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΓΕΙΑ

ΧΩΡΙΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Δεκάδες πολίτες της Κορίνθου συγκεντρώθηκαν σήμερα στις 7 μ. μ. στην Πλατεία Ηλιόπουλου, στην Ιωνία Κορίνθου (Συνοικισμό), διαμαρτυρόμενοι για την αναστολή εργασίας  υγειονομικών εργαζομένων του Νοσοκομείου Κορίνθου, η οποία οδηγεί στη διάλυσή του. Μίλησε εκπρόσωπος των Ενεργών Πολιτών Κορίνθου (ο φίλος και αγωνιστής Αντώνης Φλέσσας), μια γιατρός, μια υγειονομική υπάλληλος και η ελαχιστότητά μου, ως ενεργός πολίτης της συνοικίας. Οι συγκεντρωμένοι κάποια στιγμή τραγούδησαν όλοι μαζί το τραγούδι "Ένα το χελιδόνι....", τιμώντας τη μνήμη του μεγάλου Έλληνα Μίκη Θεοδωράκη που αναχώρησε αυτές τις μέρες για το μεγάλο ταξείδι. Ακολούθησε πορεία των συγκεντρωμένων προς το Νοσοκομείο, στην οποία ακούστηκαν με δυναμισμό και αγωνιστικό παλμό συνθήματα, όπως : "Δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία", "καμία ανοχή στην αναστολή, τους υγειονομικούς τους πληρώνουμε εμείς", "με αγώνες απαντάμε στην τρομοκρατία" κ. ά. Τέλος, στο προαύλιο του Νοσοκομείου τηρήθηκε από τους συγκεντρωμένους ενός λεπτού σιγή για τους διωκόμενους εργαζόμενους και ψάλθηκε ο Εθνικός μας Ύμνος. 

 

Ακολουθεί η ομιλία μας στη συγκέντρωση:

                                                     Ιωνία (Συνοικισμός) Κορίνθου, 8/9/2021 

Αγαπητοί συμπολίτες,

Ως ενεργός πολίτης, κάτοικος αυτής της πόλης και ιδιαίτερα κάτοικος αυτής της περιοχής, της Ιωνίας ή, όπως είναι από παλιότερα γνωστή, του Συνοικισμού, και ως γείτονας στο Δημόσιο Νοσοκομείο της πόλης μας, ενώνω τη φωνή μου με τους αγαπητούς εργαζόμενους και τις εργαζόμενες του Νοσοκομείου Κορίνθου που παράνομα, άδικα και ανήθικα βρίσκονται σε αναστολή εργασίας και μάλιστα στερούνται απάνθρωπα όχι μόνο του μισθού τους, αλλά και της παραμικρής οικονομικής στήριξης. 

Σε αυτή και από αυτή την περίπτωση, εδώ, αλλά όχι μόνο τώρα, θα δοκιμαστούν και θα κριθούν η δημοκρατική μας ευαισθησία, η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη όλων μας, αλλά και η ελευθεροφροσύνη μας, αν αδιαφορήσουμε στη δοκιμασία τους και ανεχθούμε την δίωξή τους!

Οι συμπολίτες και συνάνθρωποί μας αυτοί, που τώρα αγωνίζονται, δοκιμάζονται και στοχοποιούνται με απόφαση του Κράτους, επειδή δεν δέχονται να αποδεχθούν μία ιατρική πράξη στό σώμα τους την οποία δεν επιθυμούν, είναι αυτοί που εδώ και πολλούς μήνες μας συμπαραστάθηκαν και μας βοήθησαν, ο καθένας και καθεμία από τη δική του θέση, για να αντιμετωπίσουμε, εμείς και οι συγγενείς μας ή άλλοι συνάνθρωποί μας, αυτή την παγκοσμιοποιημένη νόσο του κορωνοϊού. 

Αλλά και προηγουμένως, για ολόκληρα χρόνια υπήρξαν αυτοί και αυτές που πρόσφεραν με συνείδηση και ευθύνης τις υπηρεσίες τους, καθένας και καθεμία από το πόστο τους, στον Κορινθιακό και όχι μόνο λαό. Γι' αυτό, αυτό το παράλογο, άδικο και εκβιαστικό καθεστώς της αναστολής εργασίας πρέπει να σταματήσει αμέσως! Ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να ξεσηκωθεί αρνούμενη σήμερα στα πρόσωπα αυτών των συμπολιτών μας την αναστολή της ηθικής, της νομιμότητας, βάσει του Συντάγματος και των Αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, της λογικής και της ανθρωπιάς. 

Ποιό είναι το αδίκημα, η παρανομία, το έγκλημα που έχουν διαπράξει για να τιμωρούνται, γιατί περί τιμωρίας πρόκειται, έτσι; Δεν δέχονται τον υποχρεωτικό εμβολιασμό τους με τα νέας τεχνολογίας, σε πειραματικό στάδιο, με πολλές παρενέργειες μέχρι και θανάτους εμβόλια κατά του κορωνοϊού, των οποίων κανείς δεν εγγυάται την αποτελεσματικότητα ενώ μάλλον πιστοποιείται πλέον ότι οι εμβολιαζόμενοι με αυτά και νοσούν και μεταδίδουν τη νόσο (βλέπε περίπτωση Ισραήλ).

Στις δημοκρατικές ανθρώπινες κοινωνίες δεν επιβάλλεται η οποιαδήποτε απόφαση ή επιλογή κάποιων, οποιαδήποτε θέση και αν κατέχουν, ακόμη κι αν είναι εκλεγμένοι, αν αυτά δεν βρίσκονται μέσα στο πλαίσιο της ηθικής, της λογικής και της ελεύθερης συγκατάθεσης και συνεργασίας των πολιτών για την προστασία και το καλό όλων.

Ο τομέας πού τώρα πρώτος δοκιμάζεται με αυτό το ζήτημα είναι όντως ευαίσθητος. Όμως, η κύρια δήθεν κατηγορία που προσάπτουν οι διοικούντες, μικροί και μεγάλοι, κατά των εργαζομένουν που έχουν τεθεί σε αναστολή, ότι δηλαδή δεν σέβονται τους ασθενείς και ότι η στάση τους είναι αντιεπιστημονική, βάζοντας δήθεν σε κίνδυνο τους πρώτους μη δεχόμενοι τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και περιφρονώντας έτσι τη βοήθεια της επιστήμης και τα διαθέσιμα βοηθήματά της, αποτελεί μία προφανή καί δόλια συκοφαντία!

Όλοι γνωρίζουμε ότι η επιστημονική κοινότητα είναι βαθειά διχασμένη στό συγκεκριμένο ζήτημα και επομένως κανείς δεν μπορεί να κατηγορεί τους εργαζόμενους ότι αρνούνται τη βοήθεια και τα επιτεύγματα της επιστήμης. Ούτε ο κ. Πρωθυπουργός, ούτε ο κ. Ὑπουργός υγείας, ούτε ο κ. Διοικητής του Νοσοκομείου Κορίνθου είναι γιατροί. Ακολουθούν απλώς τις υποδείξεις κάποιων γιατρών που οι ίδιοι επιλέγουν να εμπιστευθούν και κάποιων Οργανισμών, απέναντι στους οποίους υπάρχει μεγάλη, έντονη, σοβαρή, συνεχής και τεκμηριωμένη αμφισβήτηση και επιστημονική διαφωνία. Να τα ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα!  

Παρεμπιπτόντως, να αναφέρουμε ότι τα περί ανοσίας αγέλης (κακώς το επαναλαμβάνουμε κι εμείς, λες και είμαστε - συγνώμη κιόλας - βόδια, αντί να λέμε τουλάχιστον ανοσία της κοινότητος), που είναι καραμέλα που έχει προκαλέσει άφτρες στά στόματα των δήθεν δημοσιογράφων, την οποία (ανοσία) δήθεν θα δημιουργήσουν αυτά τα εμβόλια, είναι, όπως υποστηρίζουν εγκυροι και μάχιμοι επιστήμονες ιατροί, ιατρικό ανέκδοτο, με δεδομένο ότι αυτός ο άκριτος και γενικός εμβολιασμός (χωρίς εξετάσεις και εξατομίκευση) μᾶλλον απομακρύνει παρά δημιουργεί τείχος ανοσίας (ανοησίας έχει ήδη δημιουργήσει! ),αφού ουσιαστικά δεν αφήνει τη νόσο να κάνει τον κύκλο της και να γίνει ενδημική, όπως συμβαίνει συνήθως. Έτσι και σε αυτό φαίνεται ότι αυτοί που τα υποστηρίζουν αυτά  είναι οι "πειραγμένοι", ίσως για να είναι "σετ" με τον, κατά την εκτίμηση πολλών, "πειραγμένο" ιό!

Με δεδομένα τα ανωτέρω και την πάγια και αδιαπραγμάτευτη αρχή ότι καμία ιατρική πράξη δεν μπορεί να επιβληθεί σε κάποιον που δεν την επιθυμεί, οι αρμόδιοι και οι υπεύθυνοι, αληθινοί ή κατ' ευφημισμόν ή κατά το γράμμα και τον τύπο, οφείλουν με βάση την λογική, την ηθική και τις προβλέψεις του Συντάγματος περί αναλογικότητος να ακυρώσουν πάραυτα το μέτρο των αναστολών και να πάψουν να αντιμετωπίζουν τους υγειονομικούς που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν ως "δυνάμει" φονείς, που λέει και κάποιος ταλαίπωρος Μητροπολίτης, και ως μολυσματικά όντα! Αυτό δέν είναι μέριμνα και φροντίδα για τους ασθενείς, είναι όμως βαρβαρότητα για τους εργαζομένους. Αλλοίμονο αν δεν μπορεί το Νοσοκομείο να διαπιστώσει την υγεία των εργαζομένων του. Άλλο όμως είναι ο έλεγχος της υγείας και άλλο η επιβολή αμφιλεγόμενων προληπτικών μέτρων και μάλιστα ως θεραπεία - υπακοή! 

Οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε αναστολή είναι χιλιάδες. Τα Νοσοκομεία πλέον θα υπολειτουργούν και ήδη προωθούνται κυριολεκτικά προ-ετοιμασμένα σχέδια αντικατάστασης ή και...υποκατάστασής τους, χωρίς δηλαδή ουσιαστική κάλυψη των αναγκών σε ένα δημόσιο σύστημα, μάλιστα  με τα γνωστά πολλά και μεγάλα κενά και τις ελλείψεις, που αυτοί οι εργαζόμενοι που τώρα διώκονται κάλυπταν μέχρι σήμερα και πολλές φορές με αυτοθυσία.

Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω και υπογραμμίσω κάτι καίριο και σημαντικό. Γνωρίζω και κατανοώ ότι ο αγώνας των εργαζομένων είναι σκληρός, αλλά δεν πρέπει να λιποψυχήσουν. Ίσως αυτή η προσφορά τους στην κοινωνία να είναι τόσο σημαντική όσο και η προηγούμενη με την εργασία και την ενεργή συμμετοχή και βοήθειά τους στην υπόθεση της υγείας των συμπολιτών και συνανθρώπων μας. Γιατί τώρα, έστω και έμμεσα, υπερασπίζονται τη δικαιοσύνη και την ηθική στην υγεία και την επιστήμη, χωρίς τα οποία η τελευταία καταντά, όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας, πανουργία!

Απευθυνόμενος δε σε όλους εμάς, που ανταποκριθήκαμε στο ανθρώπινο και κοινωνικό χρέος μας να συμπαρασταθούμε σε εκείνους που τώρα δοκιμάζονται και διώκονται, σημειώνω και αναφέρω ότι δεν φαίνεται να σταματάει κάπου ο κατήφορος της άτυπης αυτής υγειονομικής δικτατορίας! Από όσα μαθαίνουμε, σχεδιάζεται η επέκταση του μέτρου της υποχρεωτικότητας στους εκπαιδευτικούς, τους Ιερείς, το Στρατό και την Αστυνομία, σε δεύτερη φάση. Ακούστηκε μάλιστα από τον γνωστό τηλεοπτικό Σταθμό βο-σκάει (ΣΚΑΪ), τον ονομάζω ἐτσι γιατι είναι η ναυαρχίδα κάθε σχετικής παραπληροφόρησης και  προπαγάνδας, ότι είναι στο τραπέζι ο οριζόντιος υποχρεωτικός εμβολιασμός όλων των πολιτών άνω των 60 ετών και των παιδιών άνω των 12 ετών. 

Όπως, λοιπόν, καταλαβαίνουμε, βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξελισσόμενη και κλιμακούμενη επίθεση στη λογική, την ελευθερία, την αληθινή και αδέσμευτη επιστήμη, η οποία επίθεση τολμά και προκαλεί μετά από τις άπειρες αντιφάσεις, γελοιότητες, πειραματισμούς και αυταρχισμούς της θεωρώντας ότι είναι δυνατόν να καθηλώσουν πάνω σε ένα χειρουργικό τραπέζι το κοινωνικό σώμα, τον Ελληνικό λαό εν προκειμένω, τουλάχιστον το 50% που αυτή τη στιγμή αντιστέκεται, για να το λοβοτομήσουν!

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!

ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ. ΜΙΛΑΩ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ: ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ! 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!

Δ.Ι.Κ.

 

Νεοημερολογιτισμός - Οἰκουμενισμός

καί

"πανδημία" τοῦ Κορωνοϊοῦ

 

Μέ τήν εὐκαιρία μιᾶς ἐρωτήσεως τήν ὁποία εὐγενικά ἔθεσε κάποιος ἀγαπητός φίλος, ἄν ἑορτάζουμε στήν Ἐνορία ὅπου ἐκκλησιαζόμαστε (Ἁγίου Νεκταρίου, Ξυλοκερίζης Κορίνθου) μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο, θά ἤθελα νά σημειώσω δύο λόγια.

Πῶς μπορεῖ ἕνας πιστός πού σέβεται τήν Παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας νά μήν ἑορτάζει μέ τό λεγόμενο παλαιό ἡμερολόγιο;

Ἔχω πλήρη γνώση τοῦ θέματος, διότι τό μελετάω δεκαετίες ὁλόκληρες. Ἐδῶ, βεβαίως, δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκτεθοῦν ὅλα τά σχετικά. Ὅμως, θεωρῶ ὠφέλιμο στή συγκυρία πού ζοῦμε νά ἐπισημάνω τά ἑξῆς:

Σήμερα, πολλοί πιστοί ἀντιδροῦν, ὀρθῶς κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, στήν ἐπιβολή χρήσης μάσκας ἐντός τῶν Ναῶν καί κατά τήν Θεία Λατρεία, καί μόνο γι' αὐτόν τόν λόγο φεύγουν ἀπό τούς Ναούς ἐκείνους ὅπου αὐτά ἐπιβάλλονται.

Σέ κάποιους ἄλλους Ναούς, ἐπίσης οἱ πιστοί φεύγουν καί καλῶς πράττουν, διότι, ὅπως συμβαίνει σέ πολλές ὀρθόδοξες ἐνορίες στό ἐξωτερικό (κυρίως Ἀμερική καί Εὐρώπη), ἡ Θ. Κοινωνία μεταδίδεται μέ μιᾶς χρήσεως πλαστικό κουτάλι καί μέ τή χρήση μιᾶς χαρτοπετσέτας ἀντί τοῦ μάκτρου (τό γνωστό κόκκινο πανί πού κρατᾶ μαζί μέ τό  Ἅγιο Ποτήριο ὁ λειτουργός). Ἔτσι προφανῶς θεωροῦν, ὅσοι διαπράττουν αὐτή τήν ἀσέβεια, ὅτι προστατεύουν τούς πιστούς ἀπό τή μεταδοτικότητα τοῦ ἰοῦ (καί ἀπό τήν...."ἀδυναμία" τοῦ Χριστοῦ νά τούς προστατεύσει;!;!;!....).

Ἄν, γι' αὐτά, οἱ πιστοί δικαιολογημένα ἀντιδροῦν σήμερα, χωρίς ὡστόσο νά θίγεται φανερά κάποιο δόγμα τῆς Ἐκκλησίας (ὅπως ἀφελῶς ἤ πονηρῶς δικαιολογοῦνται οἱ θιασῶτες τῶν παραπάνω ἀσεβειῶν), πόσο (περισσότερο) δικαιολογημένα δέν ἐνήργησαν οἱ πρόγονοί μας, παπποῦδες καί γιαγιάδες μας, ὅταν τούς ἀνακοίνωναν ξαφνικά μέ μία Ἐγκύκλιο καί τότε στίς Ἐκκλησίες (τί σύμπτωση!...) ὅτι ἀπό σήμερα θά ἀλλάξουμε τό ἡμερολόγιο πού ἀκολουθούσαμε ἐπί αἰῶνες καί θά υἱοθετήσουμε, ὅπως ἔκανε καί τό Κράτος (κι ἄλλη σύμπτωση!...) τό ἀστρονομικά (δηλαδή ἐπιστημονικά) ὀρθότερο ἡμερολόγιο πού εἶχε φτιάξει καί ἀκολουθοῦσε μετά ἀπό ἀπόφαση τοῦ Πάπα ἡ Δύση;

Πόσο δικαιολογημένα καί ὀρθά ἀντέδρασαν ἐκεῖνοι (πού ἦταν καί τότε πολλοί, ἀλλά ἐπίσης ὅπως καί σήμερα μειοψηφία) ὅταν εἶδαν ὅτι μέ τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, πέραν τῆς διασπάσεως τῆς ἑνότητος τῶν πιστῶν, τελικά ἐπηρεάζεται τό ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας καί προκαλοῦνται βλάσφημες παρενέργειες, ὅπως εἶναι ἡ κατάργηση τῆς Ἀποστολοπαραδότου Νηστείας πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (ἡ λεγομένη "τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων") πράγμα πού συμβαίνει ὅποτε τό Πάσχα εἶναι ὄψιμο.

Εἶδαν, ἀκόμη, ἤ μᾶλλον ἐνημερώθηκαν ὅτι ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου καί τοῦ Πασχαλίου (τό ὁποῖο τότε, τό 1924, τό ἄφησαν πιό πίσω γιά νά ἀλλαχθεῖ κι αὐτό, πρός ἀποφυγή μεγαλυτέρων ἀντιδράσεων, σέ εὐθετότερο χρόνο πού ὁσονούπω πλησιάζει) ἦταν ἤδη καταδικασμένη μέ ἀληθινές καί κανονικές  (ὄχι σάν κι αὐτές τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης) Πανορθόδοξες Ἀποφάσεις, ἤδη ἀπό τόν 16ο αἰώνα, τότε πού γιά πρώτη φορά ἐφάρμοσε στή Δύση τήν ἀλλαγή αὐτή ὁ Πάπας.

Ὁ ἴδιος εἶχε προσπαθήσει νά τήν περάσει καί σέ ἐμᾶς, τήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή, ἀλλά ἀρνήθηκε τότε σύσσωμη ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μέ πρῶτο τό, ὀρθόδοξο τότε, Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Καί τό χειρότερο, αὐτή ἡ ἀπόφαση τῆς Καινοτομίας τοῦ νέου ἡμερολογίου παρουσιάστηκε τότε, τό 1924,  παραπλανητικά ὡς δῆθεν ἀπαραίτητος ἐκσυγχρονισμός πού δέν βλάπτει τήν πίστη (κι ἄλλη σύμπτωση!...) ὅπως "καλή ὥρα" λέγεται καί τώρα πού ὅλα τά δικαιολογοῦν δῆθεν γιά τήν ὑγεία μας.

Ἔχουμε καταλάβει, ὅμως, ὅτι κρύβονται ἄλλα πράγματα. Ἀπό συμφέροντα μέχρι σκοτεινά σχέδια γνωστῶν ἀρρωστημένων μυαλῶν καί σκοτεινῶν ἐγκεφάλων... Τότε, ὁ ἁπλός εὐσεβής λαός, πού τὀν ἔλεγαν ἀγράμματο καί ὀπισθοδρομικό (σήμερα ἀκραῖο καί ζηλωτή), ἀντέδρασε ἔντονα καί ἀρνήθηκε νά ὑποταχθεῖ στήν τότε Ἱεραρχία του πού τή συνέδραμε τό Κράτος, ἀσκώντας ἀκόμη καί βία καί ἐνεργώντας διωγμούς κατά τῶν ἀντιδρώντων (σήμερα πρόστιμα).

Σήμερα πλέον γνωρίζουμε, αὐτό πού τότε ἐπιμελῶς ἀποκρυβόταν. Ὅτι δηλαδή ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου δέν ὑπηρετοῦσε καμμία ἀπαραίτητη γιά τήν Ἐκκλησία ἤ ὠφέλιμη γιά τούς πιστούς ἀνάγκη, οὔτε ἦταν ζήτημα κάποιου ἀθώου ἐκσυγχρονισμοῦ, ἀλλά ἦταν προσχεδιασμένη κίνηση στό πνεῦμα τῆς Μασωνίας, προωθημένη ἀπό ὄργανά της στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο καί στό πλαίσιο τῆς ἀπό τότε σχεδιαζόμενης οἰκουμενιστικῆς ἑνώσεως ὅλων τῶν αἱρέσεων (καί ἰδίως μέ τόν ἀντίχριστο  Παπισμό) σέ μία ψευδο-εκκλησία!

Ὅποιος ἀμφιβάλλει, ἄς διαβάσει τή διαβόητη αἱρετική Συνοδική Ἐγκύκλιο τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1920, τήν ὁποία εὐκαίρως - ἀκαίρως ἐκθειάζει ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ὡς Καταστατικό Χάρτη τῆς "Οἰκουμενι(-στι)κῆς Κινήσεως" καί ὁδοδείκτη τῆς πορείας του! Ἐκεῖ, στήν Ἐγκύκλιο τοῦ 1920, ἀναφέρεται ὅτι πρῶτο βῆμα γιά τόν παναιρετικό Οἰκουμενισμό (τή θρησκευτική ἐκδοχή τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων) εἶναι ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου (ἀποδοχή κοινοῦ ἡμερολογίου), προκειμένου νά συνεορτάζουν, τουλάχιστον καί ἀρχικῶς χρονικά, ὅλοι οἱ "χριστιανοί" (αἱρετικοί καί ὀρθόδοξοι).

Μέ ὅλα τά παραπάνω, ἴσως κάπως κουραστικά, ἐκεῖνο πού ἤθελα νά ἐπισημάνω εἶναι ὅτι πρέπει πάντοτε νά βλέπουμε  π ί σ ω  ἀ π'  ὅ, τ ι  φ α ί ν ε τ α ι  καί νά μή δεχώμαστε νά προσπερνοῦμε ὅ,τι κακό μᾶς ἐπιβάλλουν, γιατί ἔτσι ἁπλά ἐμεῖς μέν συνηθίζουμε, αὐτοί δέ (ὅποιοι εἶναι κάθε φορά) ὁλοκληρώνουν καί ὑλοποιοῦν τούς ἄνομους καί σκοτεινούς σχεδιασμούς τους.

                                                                                               Δ.Ι.Κ. 

 

 

Ὀκτώηχον
Δοξαστικόν Ἑσπερινοῦ
Ἑορτῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου

 

ΨΑΛΛΕΙ
ὁ χορός τῶν μοναζουσῶν
τῆς Ἱερᾶς Γυναικείας Κοινοβιακῆς Μονῆς
Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης,
Κερατέας Ἀττικῆς
 

(ἐπικεφαλῆς τοῦ χοροῦ ἡ μοναχή Θεοπίστη,
ἡ ὁποία εἰσῆλθε εἰς τήν Μονήν πρό 74 ἐτῶν,
ὅταν ἀκόμη εὑρίσκετο ἐν ζωῆ
ὁ Ὅσιος Κτίτωρ αὐτῆς Ἱεράρχης Ματθαῖος)

 

Ἱερά Ἀγρυπνία 15ης/28ης Αὐγούστου 2021

 

Δόξα, καί νῦν. Ἦχος α΄ 

«Θεαρχίῳ νεύματι, πάντοθεν οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι, ὑπό νεφῶν μεταρσίως αἰρόμενοι. 

Ἦχος πλ. α΄ 

Καταλαβόντες τό πανάχραντον, καί ζωαρχικόν σου σκῆνος, ἐξόχως ἠσπάζοντο. 

Ἦχος β΄

Αἱ δέ ὑπέρτατοι τῶν οὐρανῶν Δυνάμεις, σύν τῶ οἰκείῳ Δεσπότῃ παραγενόμεναι. 

Ἦχος πλ. β΄

Τό θεοδόχον καί ἀκραιφνέστατον σῶμα προπέμπουσι, τῶ δέει κρατούμεναι· ὑπερκοσμίως δέ προώχοντο, καί ἀοράτως ἐβόων, ταῖς ἀνωτέραις ταξιαρχίαις· ἰδού ἡ παντάνασσα θεόπαις παραγέγονεν.

Ἦχος γ΄

Ἄρατε πύλας, καί ταύτην ὑπερκοσμίως ὑποδέξασθε, τήν τοῦ ἀενάου φωτός Μητέρα. 

Ἦχος βαρύς

Διά ταύτης γάρ ἡ παγγενής τῶν βροτῶν σωτηρία γέγονεν· ἧ ἀτενίζειν οὐκ ἰσχύομεν, καί ταύτη ἄξιον γέρας ἀπονέμειν ἀδύνατον. 

Ἦχος δ΄

Ταύτης γάρ τό ὑπερβάλλον, ὑπερέχει πᾶσαν ἔννοιαν. 

Ἦχος πλ. δ΄ 

Διό ἄχραντε Θεοτόκε, ἀεί σύν ζωηφόρῳ Βασιλεῖ, καί τόκῳ ζῶσα, πρέσβευε διηνεκῶς, περιφρουρῆσαι καί σῶσαι, ἀπό πάσης προσβολῆς ἐναντίας τήν νεολαίαν σου· τήν γάρ σήν προστασίαν κεκτήμεθα.

Ἦχος α' 

Εἰς τούς αἰῶνας, ἀγλαοφανῶς μακαρίζοντες».