ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ

 ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ:

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

ΕΚΟΝΤΑΣ-ΑΚΟΝΤΑΣ ΕΠΑΓΙΔΕΥΣΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΥΘΙΣΕ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ!

Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ!

ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ ΕΣΤΩΣ ΕΝ ΤΟΠΩ ΑΓΙΩ!

Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΥΣΑ !

Ἐννοεῖται ὅτι θά ἐπανέλθωμε ἀναλυτικῶς περί τήν Ληστρική Σύνοδο τῆς Κρήτης, μετά τήν δημοσιοποίηση τοῦ Μηνύματος καί τῶν τελικῶν πλέον Κειμένων της. Ὡστόσο, ἐπειδή οἱ ὧρες εἶναι πλέον δραματικές γιά τό μέλλον τῶν πιστῶν, τολμοῦμε μέ τήν ἐπίκληση τῆς βοηθείας τοῦ Θεοῦ νά διατυπώσουμε τό πρῶτο συμπέρασμα γιά τήν σύγκληση τῆς Μεγάλης Συνόδου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Κρήτης.

Ἡ Σύνοδος αὐτή δέν ἦταν ποτέ δυνατόν νά «ὀρθοδοξοποιηθεῖ»! Διατί; Διότι συνελήφθη, ἐκυοφορήθη καί ἐγεννήθη ἡ ἰδέα τῆς συγκλήσεώς της ἀπό ἀλλοτριωμένους τῆς Ὀρθοδοξίας «ἐπισκόπους», διεφθαρμένους περί τήν Πίστη καί Μασώνους, ὅπως ὁ προδότης τῆς Πίστεως καί πανθρησκειαστής Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καί πολλοί ἄλλοι, ἀποκλειστικῶς πρός χάριν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί μέ ἀποκλειστική προοπτική τήν ἐν τῶ Οἰκουμενισμῶ ἑνότητα ὅλων τῶν αἱρετικῶν, ἀσχέτως δογμάτων!

Ἀκόμη καί ἐάν τά τελικῶς ἐγκριθέντα Κείμενα ἔχουν κατά πολύ ἤ καί πλήρως «ὀρθοδοξοποιηθεῖ», ἡ οὐσία εὑρίσκεται ἀλλοῦ! Ὁ κύριος σκοπός τῆς Συνόδου δέν ἦταν ἡ ἔγκριση τῶν κοσμικῶν αὐτῶν Κειμένων παραπλανήσεως τῶν ἀφελῶν καί ἀποπροσανατολισμοῦ ἐκ τοῦ ἑνός οὗ ἔστι χρεία!

Ὁ σκοπός τῆς Συνόδου ἦταν δόλιος καί ἐντέχνως σχεδιασμένος. Ὁ σκοπός τῆς Συνόδου ἦταν νά νομιμοποιηθεῖ ἡ κατάργηση τῆς Πενταρχίας στήν ὀρθόδοξο Ἀνατολή καί νά καθιερωθεῖ ἡ ὑπεροχή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί ἐν προκειμένω τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ὡς ἀρχηγοῦ καί Προκαθημένου τῆς Ὀρθοδοξίας, προκειμένου αὐτός στά μεσοδιαστήματα τῶν παρομοίων Συνόδων, οἱ ὁποῖες θά ἀκολουθήσουν τήν λήξασα σήμερον, νά ἐμπορεύεται τήν Ὀρθοδοξία καί νά παζαρεύει τήν προαγωγή της, κυρίως μέ τόν ἀντίθεο Παπισμό!

Ἀκόμη, σκοπός τῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος καί ἐπετεύχθη πλήρως, ἦταν νά νομιμοποιηθεῖ ἡ μέχρι τώρα πορεία καί δράση τῆς ἀντιχρίστου «Οἰκουμενικῆς Κινήσεως», δηλαδή τῆς ἐξαπλώσεως ἐν τῆ ὀρθοδοξία τῆς λύμης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί νά ἀμνηστευθοῦν τά μέχρι σήμερον διαπραχθέντα φοβερά κατά τῆς Πίστεως ἐγκλήματά της, ὅπως ἡ ἵδρυση τοῦ ἐκκλησιομάχου καί παναιρετικοῦ Π.Σ.Ε., ἡ βλάσφημη ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί Παπισμοῦ τοῦ 1965, οἱ καθιερωμένες πλέον ἀντικανονικές συμπροσευχές καί ἡμι-συλλειτουργίες μετά τῶν αἱρετικῶν καί πολλά ἄλλα!

Τέλος, ὡς σκοπός αὐτῆς τῆς Συνόδου πρέπει νά θεωρεῖται καί ἡ, κατόπιν τῶν δύο ὡς ἄνω στοχεύσεων, λύσις τῶν χειρῶν τοῦ κ. Βαρθολομαίου διά νά προχωρήσει ἐντατικῶς στήν ὁλοκλήρωση τῆς προδοσίας καί πλήρη ὑλοποίηση τῶν σκοπῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως ὅπως προκλητικῶς ἀνέφερε πρό ὀλίγου, μέ πρώτη ἐργολαβία του τήν ὁρατή καί στούς τυφλούς ἕνωση μέ τόν Παπισμό, ἀποστολή ἡ ὁποία τοῦ ἔχει ὡς διατεταγμένη ὑπηρεσία ἀνατεθεῖ ἀπό ξένα σκοτεινά πολιτικά καί ὄχι μόνον κέντρα!

Ἡ ἐναρκτήρια εἰσήγησή του τά ἀπεκάλυψε ὅλα γιά ὅποιον ἐδιάβαζε πίσω ἀπό τίς λέξεις του. Ἡ ἐπισφράγιση, ὅμως, ἤλθε μέ ὅσα φρικτά, αἱρετικά καί βλάσφημα εἶπε καί ἔκανε (ὁ κ. Βαρθολομαῖος) μόλις πρίν ἀπό λίγο κατά τήν λήξη τῶν ἐργασιῶν τῆς αἰσχρῆς πνευματικῶς καί Ληστρικῆς ψευδοσυνόδου του. Ὅποιος τά παρηκολούθησε συνειδητοποιεῖ τήν κατόπιν τούτου ἀκύρωση οἱασδήποτε προσχηματικῆς ὀρθοδοξολογίας αὐτῆς τῆς καινοφανοῦς ψευδοΣυνόδου!

Ἐφ’ ὅσον, δέν σηκώθηκε κανείς νά τοῦ πεῖ τό «οὐκ ἔξεστί σοι» καί νά βροντοφωνάξει τό «Στῶμεν καλῶς», καμμία πλέον ἐλπίδα δέν μπορεῖ νά στηριχθεῖ στούς ἑκατοντάδες πνευματικῶς δηλητηριασθέντας ἤ μεθυσθέντας, ἐκ τοῦ ποτοῦ τοῦ κερασθέντος ὑπό τῆς «πόρνης», κατά τήν ἱερά Ἀποκάλυψη, τῆς μεγάλης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν ὑπηρετῶν της, ἐπισκόπων!

Ἤδη ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει μεγάλως νά θρηνεῖ καί γιά πτώσεις μετ’ ἤχου δοκούντων εἶναι μεγάλοι Θεολόγοι καί ἐπιτηδείως ὡς τοιούτων κολακευομένων, ὅπως ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος Βλάχος, τόν ὁποῖο ἐκτιμούσαμε βαθύτατα, πλήν ὅμως ἦλθε ἡ δοκιμασία καί εὑρέθη ὄχι μόνον ἀνελπίστως ἀλλά καί ἀπογοητευτικῶς συμβιβαστικός καί συγκαταβατικός, ἔνθα μάλιστα οὐ χωρεῖ συγκατάβασις καί ἡ σιωπή ταὐτόν τῆς συγκαταθέσεως λογίζεται!

Θά τρίζουν τά κόκκαλα τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη, τοῦ μεγίστου ἀντιπαπικοῦ Θεολόγου καί ἐπικριτοῦ τῶν ψευδοθεολογικῶν Διαλόγων γιά τήν πρόσδεσή του (τοῦ κ. Ἱεροθέου) στό ἅρμα τοῦ κ. Βαρθολομαίου, συμφιλιάζων μέ τόν αἱρετικό Ζηζιούλα καί ὅλο τόν ἐσμό τῶν φιλαιρετικῶν. Πῶς εἶναι δυνατό νά θυσίασε τήν ἀλήθεια πού μέχρι χθές παρρησία ὁμολογοῦσε καί χάριν τίνος; Κρίμα καί ἀλλοίμονον μυριἀκις!

Ἡ Ὀρθοδοξία ἑάλω! ! !

ΑΥΡΙΟ ἀκολουθεῖ ὡς τελευταῖα πράξη τοῦ ἔργου (φαρσοκωμωδία) τό μεγάλο Συλλείτουργο τῶν «ἁμνῶν» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί βεβαίως οὐχί γνησίων Ποιμένων τῆς Ὀρθοδοξίας. Κρίνεται, ὅμως, καί ἡ πνευματική ἀνδρεία τῶν Κρητικῶν ἀπό τή στάση πού θά τηρήσουν ἔναντι τῶν κομψευομένων ἐπισκόπων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνοδευομένων μάλιστα ὑπό πλειάδος ἑτεροδόξων γιά τήν ἀνάγνωση καί ἀκρόαση τοῦ ἀντορθοδόξου Μηνύματος τῆς Ληστρικῆς Συνόδου, ἐν μέση Ἐκκλησία.

Δέν μποροῦν νά ἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἐκάθησαν ἐπάνω στούς θρόνους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων μας καί δέν αἰσχύνονται ἐν μέση ὑποτίθεται «Ἁγία καί Μεγάλη Συνόδω» νά χαριεντίζονται καί «ἐρωτοτροποῦν» μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἀμετανοήτους αἱρετικούς, νά εὐχαριστοῦν καί τούς χορευτές καί τραγουδιστές πού τούς διασκέδασαν (!!!) στό κοπιαστικό ἔργο τους (πρίν λίγο τό ἔπραξε αὐτό ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί μάλιστα τόν εἶδαν καί τόν ἄκουσαν ἀπό τηλοψίας ἀνά τό πανελλήνιο!) καί τό χείριστο νά ἐρεύγονται ὡς ἀπύλωτα στόματα τοῦ Ἅδου ὅτι ξεκίνησαν καί θά συνεχίσουν τό ἔργο των πιστοί στήν παναιρετική Ἐγκύκλιο τοῦ 1920 (!!!) τήν ὁποία ἐχαρακτήρισαν ἀνερυθριάστως ὡς τόν Καταστατικό των Χάρτη!!! Κατά τά ἄλλα κάποιοι εὐήθεις καί ἀφελεῖς ἤ μᾶλλον ἐθελοτυφλοῦντες ἐπιμένουν νά περιττολογοῦν περί ἀποπροσανατολιστικῶν ζητημάτων, ὡς λειτουργοῦν τά περί διορθώσεων τινῶν. Τί νά ποῦμε; Ἀπεδείχθη ὄντως φοβερός καί ἐπιτήδειος γιά προδοσίες ὁ κυρ- Βαρθολομαῖος! Κανείς ὡστόσο δέν φαίνεται νά ἀνεδείχθη ἄξιος μιμητής ἑνός Φωτίου, ἑνός Παλαμᾶ, ἑνός Μάρκου Εὐγενικοῦ;......

Ὁ Χριστός ὁ ἀνεχόμενος ἡμᾶς καί ἡ Παναγία καί οἱ ἑορταζόμενοι ὡς καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος  Ἅγιοι Πάντες νά μᾶς λυπηθοῦν!

Καιρός Ὁμολογίας Πίστεως! Στῶμεν καλῶς! Στῶμεν μετά φόβου!

Υ.Γ. Σημείωμα "Ε.-Σ.": Σήμερον Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων ἐτελέσθη καί τό τελευταῖο συλλείτουργο τῶν προκαθημένων τῶν κατά τόπους ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν στό πλαίσιο τῆς λήξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῶν Οἰκουμενιστῶν στήν Κρήτη. Ὡς συνήθως ὁ ἐπιτήδειος πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐκρύβη γιά ἄλλη μία φορά πίσω ἀπό τίς θεατρικές του ἱκανότητες καί, βεβαίως, μέσα στό πάντοτε συγκινοῦν τόν ἁπλό καί ἀνυποψίαστο  κόσμο ὀρθόδοξο λατρευτικό τελετουργικό. Ἄς μήν εἴμεθα, ὅμως, τόσον ἀφελεῖς! Ἀνεγνώσθη καί τό πολυσυζητημένο Μήνυμα ἐκ μέρους τῆς Ληστρικῆς Συνόδου πρός κάθε "καλῆς θελήσεως ἄνθρωπο", στό ὁποῖο ἀπέφυγαν γιά εὐνοήτους λόγους τίς κακοτοπιές, κινήθηκε δέ σέ γνωστές καί ἐπαναλαμβανόμενες κοινοτυπίες, χωρίς πραγματικό ἀντίκρυσμα ὀρθοδόξου ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος. Βεβαίως, οὔτε καί τήν τελευταία στιγμή δέν ἐφείσθη προκλήσεων ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος σέ περιττή ὁμιλία-κήρυγμά του ἐθεολόγησε τήν κατά Ζηζιούλα θεολογία καί δέν παρέλειψε νά δηλώσει μέ νόημα ὅτι οἱ ἀποφάσεις τῆς Ληστρικῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου Χανίων Κρήτης δέν θά μείνουν στά χαρτιά ἀλλά θά προωθηθοῦν καταλλήλως καί θά καταστοῦν τό νέο περιεχόμενο τῆς κατηχήσεως τῶν πιστῶν.....στό νέο πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς νέας ἐποχῆς γιά τήν ὀρθοδοξία κατά τήν ὁποία μέ σειρά παρομοίων Ληστρικῶν Συνόδων θά προχωρεῖ ὄχι πλέον τό γκρέμισμα ἀλλά τό ὁριστικό ξεθεμελίωμα τῆς Ὀρθοδοξίας. 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΜΕΘΩΝΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣἡ

ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΗΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

«ΑΞΙΟΝ  ΕΣΤΙΝ» ΜΕΘΩΝΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ

1966-2016

50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

ΣΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ

Ἡ Ἱερά Μονή "Ἄξιον Ἐστίν" Μεθώνης Πιερίας (Κεντρική εἴσοδος Μονῆς).

 

Μέ τήν Χάρι τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τῆς Κυρίας Θεοτόκου στήν ὁποίαν εἶναι ἀφιερωμένη, ἐπανηγύρισε διπλά ἐφέτος ἡ Ἱερά καί σεβασμία Θεομητορική γυναικεῖα Κοινοβιακή Μονή «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ» στή Μεθώνη Πιερίας, τῆς ἑλληνικωτάτης Μακεδονίας μας.

Διπλά, διότι ἀφ’ ἑνός μέν ἐτιμήθη ἡ Ἑορτή τοῦ «Ἄξιον Ἐστίν», τήν 11^ην Ἰουνίου τρέχοντος ἔτους (2016), κατά τήν ὁποίαν πανηγυρίζει ἐτησίως ἡ Ἱερά Μονή τή μνήμη τῆς Συνάξεως πρός τιμήν τοῦ Θαύματος περί τήν Ἱερά Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου τήν ἐπονομαζομένη «Ἄξιον Ἐστίν» καί ἀποτεθησαυρισμένη στό Πρωτᾶτο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀφ’ ἑτέρου δέ, διότι ἐφέτος συμπληρώνεται ἡ πρώτη πεντηκονταετηρίδα ζωῆς καί προσφορᾶς τῆς ἐν λόγῳ Μονῆς στήν Ἐκκλησία, τόν Μοναχισμό καί γενικότερον τόν λαό τοῦ Θεοῦ.

Συνεπληρώθη ἤδη μισός αἰώνας ἀπό τότε, τό 1966, ἔτος κατά τό ὁποῖο μέ τήν εὐλογία τοῦ τότε Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Δημητρίου (+ 1977) ἐγκαταστάθηκαν στόν χῶρο τῆς Μονῆς καί στά πρῶτα κελλιά οἱ πρῶτες μοναχές, ἐνασκούμενες ἔκτοτε ὑπό τήν πνευματική καθοδήγηση τοῦ ἐμπνευστοῦ καί κτίτορος ζηλωτοῦ Ἱερομονάχου π. Ταρασίου Καραγκούνη, σήμερον Μητροπολίτου Βερροίας, Ναούσης καί Καμπανίας.

Μέ τεράστιες θυσίες, κόπους καί ἀγῶνες, ἀλλά κυρίως μέ πίστη, ἀγάπη καί προσήλωση στίς ἀρχές τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Μοναχισμοῦ ἡ Ἀδελφότης τῆς Μονῆς ἐκατόρθωσε μαζί μέ τήν ἀνύστακτη φροντίδα, ἀκόμη καί τήν προσωπική ἐργασία καί τή συνεχή συμπαράσταση τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός της, καθώς ἐπίσης καί τήν ἀρωγή τῶν πολλῶν φιλομονάχων καί εὐσεβῶν φίλων καί προσκυνητῶν αὐτῆς ἐκ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς, νά δημιουργήση τό θαῦμα πού συνιστᾶ σήμερον ἡ περίλαμπρη Μονή τοῦ «Ἄξιον Ἐστίν».

Ἀξίζει νά σημειωθῆ ὅτι, μέ ἐπίκεντρο τή σεβασμία Μονή καί τήν πολυειδή συμπαράσταση τῆς Ἀδελφότητος αὐτῆς, ὁ Πνευματικός της Πατήρ καθ’ ὅλη τή διάρκεια τῆς διαρρευσάσης πεντηκονταετηρίδος, ἐργαζόμενος παραλλήλως στόν Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου, ἀνήγειρε Ἐνοριακούς Ναούς σέ γύρω περιοχές, ἵδρυσε Κατηχητικά Σχολεῖα, διοργάνωσε ἐκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις, ἐργάστηκε ἱεραποστολικῶς ἐκτός τῶν συνόρων καί γενικῶς ἀνέπτυξε μεγάλη πνευματική δραστηριότητα στή διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, μέ πλούσια καρποφορία.

Θά ἦταν παράλειψη δέ νά μή γίνη ἀναφορά καί στήν ἰδιαίτερα ἐπιτυχημένη προσωπική ἐνασχόλησή του, πάντοτε μέ τή συμπαράσταση τῆς Ἀδελφότητος, μέ ἀγάπη καί εὐχαριστιακή προσέγγιση, στόν τομέα τῶν πρωτοποριακῶν βιολογικῶν καλλιεργειῶν στά κτήματα τῆς Μονῆς.

Γιά ὅλα τά ἀνωτέρω καί ἄλλα πολλά πού εἶναι ἀδύνατον νά χωρέσουν στίς γραμμές ἑνός ταπεινοῦ ἀφιερώματος, ἡ Ἀδελφότης, ὁ πολιός Πνευματικός της Πατέρας, ὁ συμπαρασταθείς Μητροπολίτης Φθιώτιδος Σεβ/τος κ. Παντελεήμων, Κληρικοί, μοναχοί, μοναχές ἄλλων Ἀδελφοτήτων καί πλῆθος εὐσεβῶν φίλων καί προσκυνητῶν τῆς Μονῆς ἐπανηγύρισαν μέ κατάνυξη καί ἐκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια τήν κυριώνυμη Ἑορτή καί συνάμα τήν πρώτη πεντηκονταετηρίδα τῆς Μονῆς.

Ἡ ἐφετινή Ἀγρυπνία, ἡ Θεία Συλλειτουργία, τό Θεῖο Κήρυγμα ὑπό τοῦ Θεολόγου-Ἱεροκήρυκος ἐλλογ. ἀδ. Δημητρίου Κάτσουρα προσκεκλημένου  ὑπό τοῦ Σεβ/του - μέ ἰδιαίτερη ἀναφορά τόσο στήν πεντηκονταετηρίδα τῆς Μονῆς ὅσο καί στό ἐπίκαιρο γεγονός τῆς ἐν Κρήτη συνεδριαζούσης κατ’ αὐτάς Ληστρικῆς Συνόδου τῶν Οἰκουμενιστῶν - ἡ καθιερωμένη Λιτάνευση τοῦ ἱεροῦ καί θαυματουργοῦ εἰκονίσματος τῆς Παναγίας καί ἡ εὐλογημένη καί πλούσια ἐκ τῶν καλλιεργουμένων στή Μονή ἀγαθῶν μοναστηριακή Τράπεζα πρός ὅλους τούς προσκυνητάς, ὑπῆρξαν ἀφορμή δοξολογίας τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ.

Εἴθε, Κύριος ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν τῆς πανυπερευλογημένης Θεοτόκου, νά σκεπάζη πάντοτε τήν ἑορτάζουσα Μονή καί νά χαρίζη στήν ἐνασκουμένη Ἀδελφότητα ὑγεία κατ’ ἄμφω, ζῆλον Θεοῦ, πίστιν ἀκράδαντον, ὁμόνοια καί ἀγάπη, ὥστε ὡς πόλις πνευματική ἐπάνω ὄρους κειμένη νά φωτίζη ὅσους καταφεύγοντες σ’ αὐτήν ἐπιζητοῦν τήν πνευματική ἀνάπαυση καί σωτηρία.

Στόν δέ πολιό Μητροπολίτη Βερροίας καί Πνευματικό αὐτῆς Πατέρα ἀγαπητό καί σεβαστό Σεβ. κ. κ. Ταράσιο εὐχόμεθα νά τόν ἀξιώνη ὁ Θεός νά δρέπη πάντοτε πλουσίους καί θεαρέστους καρπούς  ἀπό τά ἔργα τῶν χειρῶν του καί τῆς πνευματικῆς του σπορᾶς, ἐπ’ ἀγαθῶ τῆς ἁγίας Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Τοιχογραφία ἐκ τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς.

 

Ἡ εἴσοδος καί ὁ Ξενών τῆς Μονῆς.

Τό ἐπιβλητικό Καθολικό τῆς Μονῆς.

Τό ἱ. Παρεκκλήσιο τοῦ Ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ.

Ἡ Ἁγία Τράπεζα στό ἱ. Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ.

Οἱ Κληρικοί συλλειτουργοῦντες.

Ἡ Ἱερά Λιτανεία.

Οἱ Ἱερεῖς βαστάζοντες τό ἱ. Εἰκόνισμα τῆς Παναγίας.

Ἡ πρώτη στάση τῆς λιτανείας στά προπύλαια τῆς Μονῆς.

Ἡ λιτανευτική πομπή πέριξ τοῦ μοναστηριακοῦ συγκροτήματος.

Οἱ Κληρικοί λιτανεύοντες.

Ἀπό τήν ἐπιστροφή τῆς Λιτανείας στό Καθολικό.

Οἱ Αἰδ/τοι π. Συμεών (ἐκ Σερβίας) καί π. Κων/νος (ἐφημ. Κατερίνης), βαστάζοντες τήν ἱ. Εἰκόνα.

Ὁ Σεβ. Μητρ/της Βερροίας καί Πνευματικός τῆς Μονῆς.

Δευτέρα στάση τῆς Λιτανείας στά προπύλαια τοῦ Καθολικοῦ.

Δέησις πρό τῆς εἰσόδου στόν Ναό.

Μπροστά ἀπό τό περιστύλιο τοῦ Καθολικοῦ.

Κατά τήν Ἀπόλυση τῆς Θείας Λειτουργίας.

Πιστοί στό ἐσωτερικό τοῦ εὐμεγέθους Καθολικοῦ.

Ἡ διανομή τοῦ ἀντιδώρου καί τοῦ Ἄρτου.

Οἱ πιστοί ἐξερχόμενοι λαμβάνουν ἀντίδωρο ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἱερέων.

Ὁ Ἐφημέριος τῆς Μονῆς, Αἴδ/τος π. Δημήτριος.

Χαῖρε πύλη Κυρίου! Ὁ Σεβ/τος μᾶς ἀποχαιρετᾶ.

Ἡ Πλατυτέρα στήν Κόγχη τοῦ Ἱ. Βήματος. Ἔργο Παχωμαίων ἐξ Ἁγίου Ὄρους.

Αὐτός εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός!

Τί δέν κατανοεῖται;

Μήν εἴμεθα ἀκόμη ἀφελεῖς!

Αὐτός εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός!

Ἤδη βάπτεται κάλαμος

ἀποφάσεων προδοσίας παρά

 κριτῶν αἱρετιζόντων!

● Ἡ Κρήτη πρίν βυθισθεῖ ἡ ἴδια, κατά τήν πρόρρηση ὁσίου ἀσκητοῦ της (+), βυθίζει τήν Ὀρθοδοξία στή λίμνη τήν καιομένη, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

● Ἄνδρες Κρῆτες ἀντισταθεῖτε στούς νέους κατακτητές τῆς Πίστεως, ὅπως ἐπράξατε στό παρελθόν καί ἔναντι τῶν κατακτητῶν τῆς Πατρίδος!

Οἱ ὧρες δέν εἶναι ἁπλά κρίσιμες. Οἱ ὧρες εἶναι δραματικές καί καθοριστικές γιά τό μέλλον τῆς Ὀρθοδοξίας, γιά τό μέλλον τοῦ κόσμου! Βεβαιότατα Κύριος τῆς Ἱστορίας εἶναι ἕνας καί μοναδικός, ὁ Κύριος τῆς Δόξης! Αὐτός θά ἐπιτρέψει τό κάθε τι. Αὐτός, ὅμως, εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀναρωτήθηκε προκειμένου νά ἀναλάβωμε ὅλοι ἐμεῖς τίς εὐθύνες μας, λέγων: «Πλήν ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών ἇρα εὐρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς;» (Λουκ. ιη΄, 8)

Εἶναι πλέον σαφές σέ ὅλους τούς ὀρθῶς φρονοῦντας καί ὑγιῶς σκεπτομένους ὅτι ὁ ἀντίδικος καί ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας Διάβολος ἀφοῦ χρησιμοποίησε σειρά ὅλη αἱρέσεων προκειμένου νά ἐξαλείψει τήν ὀρθή παραδοθεῖσα Πίστη ἀπό προσώπου γῆς, ἐσχάτως ἐφηῦρε τήν δολιοτέρα πασῶν τῶν αἱρέσεων, τόν Οἰκουμενισμό!

Ἡ αἵρεση αὐτή τῆς ἐποχῆς μας, ἔχει ἐπισημανθεῖ ἀπό τόν εὐσεβῆ Κλῆρο καί λαό καί ὅλους τούς αὐθεντικούς ἁγίους ἀνθρώπους τῶν ἐσχάτων χρόνων ὡς παναίρεσις καί ὡς προδρομική (προετοιμάζουσα τήν ὁδό) τοῦ Ἀντιχρίστου!

Ἡ σύγχρονη ἀποστασία διευρύνθηκε καί γιγαντώθηκε τόν 20 αἰώνα μέ πραγματικά πρωτάκουστα στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία γεγονότα, ὅπως ἡ ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας μεταξύ Παπισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας (1965) ἄνευ ἄρσεως τῶν αἰτίων της καί ἡ ἵδρυση τοῦ βλασφήμου καί παναιρετικοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (Π.Σ.Ε.), τό 1948, μέ τή συμμετοχή ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν καί δή ὡς ἱδρυτικῶν μελῶν του!

Προηγήθηκε, βεβαίως, ἡ αἱρετική Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920, ἡ ὁποία ἐξαπολύθηκε ἀπό τό πάλαι ποτέ Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, νῦν δέ κέντρο τῆς κακοδοξίας καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐγκαινιάζοντας τήν λεγομένη "Οἰκουμενική Κίνηση", δηλαδή τήν Κίνηση πρός διάβρωση τῆς Ὀρθοδοξίας ἔσωθεν ὑπό τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Αὐτή ἡ Ἐγκύκλιος, ἡ βλασφήμως ἀποκαλοῦσα τίς διάφορες αἱρέσεις ὡς «Ἐκκλησίες Χριστοῦ», χρησιμοποιήθηκε ὡς ὁ Καταστατικός Χάρτης αὐτοῦ, μέ πρώτη πρακτική ἐφαρμογή του τήν ἐπάρατη ἡμερολογιακή Καινοτομία πού διέσπασε τούς ὀρθοδόξους σέ ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς. Ὁ Οἰκουμενισμός δέν θά ἐβασίλευε σήμερον, ἐάν δέν ἐπετύγχανε αὐτή τήν πρώτη διαίρεση!

Δυστυχῶς, αὐτή ἡ τόσο δόλια ἀρχή τοῦ κακοῦ ὑποτιμήθηκε ὑπό τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι "ἐπιάσθησαν στόν ὕπνο", τινές δέ ὑπό ἄλλων σκοτεινῶν δεσμῶν (βλέπε Μασωνία), μέ ἀποτέλεσμα νά μείνει ἐξ ἀρχῆς σαφῶς μακρυά τῆς λύμης μόνον τό μικρόν ποίμνιον καί μάλιστα λοιδωρούμενο καί διωκόμενο διά τήν εὐαισθησία καί τόν ζῆλο του. Ὀφείλομε δέ νά ἐπισημάνωμε ὅτι ὁ ἁπλός λαός τοῦ Θεοῦ, ἀνιδιοτελής καί αὐθεντικός, ἀμέσως αἰσθάνθηκε μέ τά ταπεινά πλήν ἀνόθευτα κριτήριά του ἀπό τότε ὅτι μᾶς φραγκεύουνε! Γιά τίς ὅποιες δέ παρεκτροπές ἤ λάθη, ὄχι πάντως σέ θέματα Πίστεως, τῶν εὐσεβῶν, οὐσιαστικῶς τήν εὐθύνη φέρουν οἱ σκανδαλίσαντες μέ τήν ἀδιαφορία καί τήν ἀνευθυνότητά των καινοτόμοι Ποιμένες.

Πολλοί δέν ἔχουν ἀκόμη κατανοήσει ὅτι ἡ "ἐπιτυχία" ἀλλά καί ἡ οὐσία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δέν ἔγκειται τόσο στίς μεγάλες σαφεῖς προδοτικές διακηρύξεις, ὅσο στά μικρά διαρκῶς γενόμενα βήματα πρός τήν ἀποστασία, τά ὁποῖα πάντοτε ἐπικαλύπτονται ἀπό πλούσια δόση ὀρθοδοξολογίας καί δῆθεν βαθυστοχάστων θεολογικῶν ἀναλύσεων. Αὐτά οἰκοδόμησαν λιθαράκι-λιθαράκι τό τεῖχος τοῦ αἴσχους πού ἐχώρισε τόν ἀνυποψίαστο κλῆρο καί λαό ἀπό τήν Πίστη καί τήν Παράδοση τῶν Πατέρων του!

Ἐδῶ, ὅμως, εὐρίσκεται καί ἡ εὐθύνη τῶν λεγομένων ἀντι-οἰκουμενιστῶν, γιά τούς ὁποίους ἰσχύει τό ἱστορικό παράδοξο νά εἶναι οἱ πρῶτοι στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καταγγέλοντες αἵρεση, οἱ ὁποῖοι δέν παύουν καί νά κοινωνοῦν καί νά ἐξαρτῶνται ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τούς φορεῖς αὐτῆς αἱρετικούς! Μετά πολλῆς τῆς θλίψεως διαπιστώνουμε ὅτι οὐσιαστικῶς τό πλέον ἀποτελεσματικό ἀνάχωμα ἐγκλωβισμοῦ τῶν πιστῶν στήν παγίδα (τῆς κοινωνίας μετά) τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπετέλεσαν οἱ ἴδιοι οἱ πολέμιοί του, δηλαδή οἱ ἀντι-οἰκουμενιστές! Καί αὐτό συνετελέσθη ἐξαιτίας τῆς διαρκοῦς ἀναβλητικότητος ἐγαρμογῆς τῶν ὅσων σαφῶς οἱ Πατέρες καί σύνολη ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας προβλέπει καί ἐπιτάσσει.

Ἄς ἔλθουμε, ὅμως, στό προκείμενο, διότι οἱ στιγμές πλέον καί ὄχι οἱ ὧρες εἶναι κρίσιμες!

Τό νέο "ὅριο" τῆς προδοσίας εἶναι πλέον γεγονός. Ἡ πρώτη "Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος" τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι πραγματικότητα. Οἱ ἐργασίες της βρίσκονται σέ ἐξέλιξη. Τίποτε δέν συνηγορεῖ στήν αἰσιοδοξία ἑνός προσφάτου ἄρθρου τοῦ ἀγωνιστοῦ π. Θεοδώρου Ζήση ὅτι ἡ Σύνοδος ἀπέτυχε πρίν κἄν ξεκινήσει. Διότι καί ξεκίνησε καί προχωρεῖ καί θά ὁλοκληρωθεῖ καί ἐπέτυχε πλήρως τόν σκοπό της, κατά τήν ταπεινή καί πιστεύομε λογική διαπίστωση καί θεώρησή μας.

Οἱ τέσσερεις ἐκκλησίες (τά πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας καί Γεωργίας) πού δέν συμμετέχουν, δυστυχῶς, δέν ξεκαθάρισαν ἐάν ἐνήργησαν μέ κριτήρια καθαρῶς Πίστεως καί Ὁμολογίας. Τελευταία τους εὐκαιρία νά τό πράξουν, ἔστω καί ἐκ τῶν ὑστέρων, εἶναι ἀπορρίπτοντας ὡς αἱρετίζοντα τά Κείμενα καί τίς σχετικές Ἀποφάσεις τῆς Συνόδου, τά ὁποῖα ἤδη ἔχει διαφανεῖ τί θά εἶναι. Μόλις δέ πού εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀναφέρωμε ὅτι πρός αὐτούς ὁ κ. Βαρθολμαῖος ὁμίλησε σκληρά, ἔδειξε κατά τό κοινῶς λεγόμενο τούς ὀδόντας του καί προεδήλωσε τήν ἀφθονοῦσα παρ' αὐτῶ σέ παρόμοιες περιπτώσεις ἐκδικητική στάση.

Γενικότερον τά πράγματα εἶναι πλέον ἤ σαφῆ. Ἡ ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἔβαλε τά πράγματα στή θέση των. Ἡ εἰσαγωγική ὁμιλία-εἰσήγηση τοῦ Προέδρου τῆς Συνόδου Οἰκουμενιστοῦ καί ὄχι οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου ἦταν ξεκάθαρη.  Ὅποιος δέν τό ἀντιλαμβάνεται εἶναι ἤ ἀνόητος ἤ ἐκτός πραγματικότητος!

Ὁ ἰθύνων νοῦς τῆς Συνόδου, ὅπως κατονομάστηκε κατά τήν ἐναρκτήρια συνεδρία ὑπό τῶν παρακαθημένων του καί μάλιστα τό ἀπεδέχθη, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, ὁ ἴδιος, ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ὅπως τό ἔχει πράξει καί κατά τό παρελθόν μέ περισσή σαφήνεια διεκήρυξε τήν ἔναρξη (τῆς) νέας ἐποχῆς γιά τήν Ὀρθοδοξία!

Ἐδήλωσε μέ παρρησία εὐρισκόμενος σέ ἀσφαλές γι' αὐτόν περιβάλλον (ἐλέω CIA καί U.S.A.;), δηλαδή μεταξύ οἰκουμενιστῶν, ἑτεροδόξων, διεφθαρμένων, δειλῶν καί ἀδιαφόρων γιά τήν Πίστη καί τήν κακοποίση τῆς Ἀληθείας, ἀλλά καί ἀναξίων Ποιμένων, ὅτι ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ! Τέτοιες Σύνοδοι, καίτοι ἀμάρτυροι στήν κανονική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, θά συγκαλοῦνται κάθε 3 ἤ 5 ἤ 7 χρόνια, ἀναλόγως τῶν ἀναγκῶν!

Ἐδήλωσε, ἐπίσης, ὅτι δέν θά περάσει ἡ γνώμη τῶν "συντηρητικῶν", ὅπως μειωτικῶς ἐχαρακτήρισε τούς ἀντιτιθεμένους. Ἐπέμεινε ὅτι τά προσυμπεφωνημένα γνωστά αἱρετίζοντα Κείμενα (καί εἶναι ὅλα τέτοια καί ὄχι μόνο τό ἐπίμαχο περί τῶν σχέσεων μέ τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, διότι προφανέστατα κατακλύζει αὐτά ὅχι τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά τό πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου, σέ κάποια δέ σημεῖα των εὐθέως καί τό πνεῦμα τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ κόσμου τούτου!) θά ἐγκριθοῦν καί θά καταστοῦν Ἀποφάσεις τῆς Συνόδου, ἐνδεχομένως μέ μικρές τροποποιήσεις κυρίως λεκτικές, χάριν τῶν ἀφελῶν, οἱ ὁποῖες δέν θά παραβλάπτουν εἰς οὐδέν τήν οὐσία καί τόν πυρήνα τοῦ οἰκουμενιστικοῦ των πνεύματος! [Σημείωση: Καί ποιός ἀμφιβάλλει περί αὐτοῦ ὅταν ἐκ τῶν δέκα Προκαθημένων ἐπικεφαλῆς τῶν ἀντιπροσωπειῶν τῶν ἐκκλησιῶν των σχεδόν ὅλοι καί πάντως ἡ πλειοψηφία εἶναι δεδηλωμένοι οἰκουμενιστές;]

Ἀκόμη, διαθέτοντας τόσο θάρρος ὅσο λείπει ἀπό τούς ἀφωνότερους ἰχθύων ἀκροατάς του, διευκρίνισε ὅτι εἷς ἐκ τῶν κυρίων σκοπῶν τῆς παρούσης Συνόδου εἶναι οὐσιαστικῶς ἡ παγχριστιανική ἑνότης! Βεβαίως, ἡ ἑνότης αὐτή νοεῖται ἐν τῶ ἀντιχρίστω Οἰκουμενισμῶ καί ἀσφαλῶς μέ πρώτη ἐφαρμογή της τήν ἐπιχειρουμένη ὁσονούπω ἕνωση μέ τόν, κατ' αὐτόν, ἕτερο πνεύμονα τῆς ἐκκλησίας, τόν ἀντίθεο Παπισμό!

Αὐτά, δέν τά συμπεραίνομε ἡμεῖς! Τά ἐδήλωσε ἐμμέσως πλήν σαφῶς, γιά ὅσους ἔχουν στοιχειώδη ἀντίληψη καί γνώση περί τῆς γλώσσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ἴδιος ὁ Πρόεδρος τῆς Συνόδου, ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, στήν ὄντως ἐμπεριστατωμένη καί θεμελιωμένη στά θεωρήματα καί προτάγματα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐναρκτήρια εἰσήγησή του, κατά τήν πρώτη ἡμέρα τῶν ἐργασιῶν τῆς ἰδιαίτερης καί παραδόξου αὐτῆς Συνόδου.

Ἐντυπωσιακή δέ καί συνάμα προκλητική ἦταν ἡ κατ' ἐπανάληψη σκόπιμη ἀναφορά του στίς κοινότητες τῶν αἱρετικῶν, τίς ὁποῖες ἐν μέση "Ἁγία καί Μεγάλη" Συνόδω ἀπεκάλεσε ἀδιστάκτως πολλάκις ὡς ΑΔΕΛΦΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ! Ἔτσι ἔγραψε εἰς τά παλαιότερα τῶν πατριαρχικῶν ὑποδημάτων του τίς σχετικές φωνές καί διαμαρτυρίες ἐπισκόπων, θεολόγων, καθηγητῶν, μοναχῶν καί εὐσεβῶν λαϊκῶν! Τί ἔτι χρείαν ἔχομε μαρτύρων;

Ὀφείλομε δέ πρός ἐπίρρωσι τῶν προλεχθέντων περί τῆς δολίας γλώσσης τῶν οἰκουμενιστῶν νά ἀναφέρομε ὅτι ὁ πρωτεύθυνος τῆς ἀποστασίας καί προαγωγός τοῦ συμφυρμοῦ τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μέ τίς "πόρνες", κατά τούς Ἁγίους Πατέρες, αἰρέσεις πατριάρχης, ἀθεοφοβία νοσήσας, δέν ἐδίστασε νά προφέρει τό ὄνομα τῆς παπομάστιγος, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τῶν ἡσυχαστικῶν Συνόδων τῆς ἐποχῆς του. Ἔδειξε ἔτσι ποία ἡ διαφορά τῆς Θεολογίας τῶν δαιμόνων, τήν ὁποία ὁ ἴδιος  ὑπηρετεῖ, ὁμιλῶν περί τῶν Ἁγίων καί ταυτοχρόνως καταφρονῶν τήν διδασκαλία των, μόρφωσιν ἔχων εὐσεβείας καί τήν δύναμιν αὐτῆς ἀρνούμενος καί περιφρονῶν, μέ τήν μαρτυρική πορεία τῶν εὐσεβῶν "κατά τάς τῶν ἁγίων Θεοπνεύστους Θεολογίας καί τό τῆς Ἐκκλησίας εὐσεβές φρόνημα" (Τριώδιον, Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας).

Ἑπομένως καί κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, περί τῶν ὁποίων προ(σ) καλοῦμε κάθε ἄνθρωπον λογικόν καί κάθε ὀρθῶς φρονοῦντα νά ἐπιβεβαιώσει ἰδίοις ὄμμασι καί ὠσί στό δημοσιευθέν μαγνητοσκοπημένο ὑλικό ἐκ τῆς πρώτης καί μόνης ἀνοικτῆς Συνεδρίας τῆς Συνόδου, τό ὁποῖο ὑπάρχει στό διαδύκτιο, εἶναι πλέον ἡ σαφές ὅτι ἡ ἀναμονή τῆς ὁλοκληρώσεως τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου αὐτῆς καί ἡ ἀνοχή τῆς ἐν συνεχεία ἐξελίξεως τῆς περί αὐτῆς καί τῶν Ἀποφάσεών της ἐπικοινωνιακῆς προπαγάνδας εἶναι ἁπώλεια πολυτίμου χρόνου καί ἐξυπηρέτηση τῶν ἐκθεμελιωτῶν τῆς Πίστεως.

Ἐμεῖς, ἁμαρτωλότεροι ὅλων ὑπάρχοντες, πλήν θέλοντες καί ἐπιθυμοῦντες ὅπως παραμείνωμε πάση θυσία ἐν οἷς ἐμάθομεν καί ἐπιστώθημεν, δηλαδή Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὁμολογοῦμε τώρα:

α) Ὅτι ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι ὁ πλέον κατάλληλος ἄνθρωπος γιά τήν ἀποστολή τήν ὁποία μέ μεγάλη ἐπιτυχία ἐπιτελεῖ. Οἱ πράξεις καί οἱ ὁμολογίες του τόν κατατάσσουν μεταξύ τῶν μεγάλων ἀποστατῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὡς συνειδητό ὑπέρμαχο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἀκάματο ἐργάτη τῆς ἑνώσεως Παπισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας τόν χαρακτηρίζουν ὡς οὐνίτη!

β)  Ὅτι οἱ κακόδοξες προδιαγραφές καί ἀφετηρίες, καθώς καί ἡ οἰκουμενιστική προέλευση καί προϊστορία τῆς Συνόδου δέν ἦταν ποτέ δυνατό, παρά μόνον ἐκ θαύματος καί Θείας ἐπεμβάσεως, νά ἐπιτρέψουν τήν εὐθυγράμμισή της πρός τήν εὐθεῖα ὁδό τῆς Συνοδικῆς καί Ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως, τήν ὁποία τελικῶς ὄχι μόνο δέν κατεδέχθη νά μνημονεύσει, ἀλλά τελικῶς καί ἀπεκήρυξε ἐν τοῖς πράγμασι ἀποδεχομένη ὅτι δέν ἀποτελεῖ συνέχειά των, ἀλλά τό κάτι ἄλλον!

γ) Ὅτι ἀπαιτεῖται ἄμεσα ἡ σύγκληση κατά τόπους συνόδων καί συνάξεων τῶν μή θελόντων κλίναι γόνυ τῶ Βάαλ τῆς παναιρέσεως, πρός ἀποκήρυξή της (τῆς Συνόδου) ἐάν δέν ἀποφασίσει ΑΜΕΣΑ κατόπιν αἰτήματος-ἀπαιτήσεως τῶν πιστῶν τέσσερα  (4) τινά, ἀπαραίτητα γιά νά ξεκινήσει ἕνας πράγματι ἀπαραίτητος ἐνδοορθόδοξος διάλογος ἐπιστροφῆς καί ἐπανεντάξεως ὅλων στήν ὁδό τῶν Ἁγίων Πατέρων: 1. Καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς παναιρέσεως, 2. Ἀνανέωση διά συμφωνίας μετά τῶν κατά τοῦ Παπισμοῦ καί τῶν κακοδοξιῶν του Ἀποφάσεων τῆς Η΄ καί Θ΄ Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων ( ἐπί Μεγάλου Φωτίου καί Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, ἀντιστοίχως) καί ὅλων τῶν ἐπακολουθησασῶν τοπικῶν καί πανορθοδόξων Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι καί τοῦ 19ου αἰῶνος, 3. Ἐγκατάλειψη καί ἀποδοκιμασία τοῦ Π.Σ.Ε. ὡς αἱρετικοῦ συνοθυλεύματος καί φθοροποιοῦ ὀργάνου ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀληθινή ἑνότητα ἐν τῆ Ἀληθεία καί ἀποκήρυξη τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρι σήμερον, καί 4. Ἐκδίκαση τοῦ καθαιρετέου κατά τούς Ἱερούς Κανόνας πατριάρχη Βαρθολομαίου ὡς λυμεῶνος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς ὁπαδοῦ τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ὡς ἀπεργαζομένου σκοτεινά σχέδια κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους τῶν Χριστιανῶν.

δ) Ὅτι ἡ ἀναμονή μέχρι τήν Δευτέρα 27 Ἰουνίου τρέχοντος ἔτους (δηλαδή τήν ἑπομένη ἡμέρα μετά τήν λήξη τῆς Συνόδου) προκειμένου οὐσιαστικῶς νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ προδοσία καί νά κερδηθεῖ χρόνος διά τόν Οἰκουμενισμό νά μολύνει τίς καρδιές καί τίς ἀκοές τῶν ἁπλουστέρων πιστῶν, συνιστᾶ τραγικό στρατηγικό λάθος τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος, τοῦ ὁποίου ὄχι μόνον τό μέλλον ἀλλά καί ἡ ὕπαρξη κρίνεται αὐτές τίς ὧρες. Αὐτή εἶναι ἡ κατάλληλη στιγμή νά εἰπωθεῖ τό Στῶμεν καλῶς! Στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ καί ὄχι ἀνθρώπων!

Σᾶς τό λέγομε καί νά τό ἐνθυμεῖσθε: Ὁ κύβος ἐρρίφθη! Μή παίζομε ἐν οὐ παικτοῖς! Ὁ Οἰκουμενισμός ἐπιστροφή δέν γνωρίζει!

Ἐμεῖς, μιμούμενοι τούς ὑποδεχθέντας στήν Πόλη τήν συμμορίαν τῶν προδοτῶν Ἱεραρχῶν τῆς ψευδοσυνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας πιστούς καί τόν Ἅγιο Εὐσέβιο (ἐπίσκοπο Δορυλαίου), τολμήσαντα ὡς λαϊκός ἀκόμη νά κατελέγξει ἐν μέση Ἐκκλησία καί μάλιστα ἐν ὥρα Θείας Λειτουργίας ἕναν  προκάτοχο τοῦ κ. Βαρθολομαίου αἱρετικόν Πατριάρχη, τόν Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριον βλασφημήσαντα τό πάνσεπτο πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἐν φόβω Θεοῦ καί ἐν συναισθήσει τοῦ χρέους ἡμῶν ἔναντι τῆς βλασφημουμένης φιλτάτης ἡμῶν Ὀρθοδοξίας, λέγομε παρρησία κατέναντι τῶν φρυαττομένων κατ' Αὐτῆς μέ πόνο ψυχῆς ταῦτα:

Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης καινοτομοῦσα περί τήν ἅπαξ παραδοθεῖσα Πίστη καί εὐαγγελιζομένη ἀλλότρια ὅσων παρά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων παρελάβομεν καί ἐδιδάχθημεν, καθώς καί ὁ προεδρεύων αὐτῆς πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὑποστηρίζων ἀμετανοήτως καί προάγων τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καθώς καί ὅσοι φόβῳ, δειλίᾳ ἤ συμφωνίᾳ συνοδοιποροῦν μετ’ αὐτοῦ, ἔχουν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων Συνόδων Αὐτῆς τίς ἀρές καί τά ἀναθέματα!

Πεπείσμεθα δέ ὅτι ὅσον ἀπομακρυνόμεθα τούτων, κατά τόν Ἅγιο Μᾶρκο τόν ἐπίσκοπο Ἐφέσσου τόν Εὐγενικό, τόσο περισσότερο προσεγγίζομε τόν Χριστό καί τούς Ἁγίους Πατέρες, διά τῶν ὁποίων ὁδηγηθήκαμε πρός τήν ἀληθινή Πίστη. Αὐτήν δέ τήν Πίστη διαφυλάσσει ἀκεραία καί ἀνόθευτη μόνον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, δηλαδή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἐκτός τῆς ὁποίας δέν ὑπάρχει σωτηρία!