Μνήμη τῆς Γενοκτονίας τοῦ ἐνδόξου Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ

Ἡ 'Ρωμανία πέρασεν, ἡ Ρωμανία πάρθεν˙

Ἡ 'Ρωμανία ἄν πέρασεν, ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο!

Μία θαυμάσια ἐκδήλωση μνήμης γιά τή Γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ διοργανώθηκε ἀπό τήν Ἐνορία τῆς Ἁγίας Τριάδος Κάτω Ἡλιουπόλεως Ἀθηνῶν, τό ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τήν ὁποία πανηγυρίζει ὁ ἱστορικός Ἐνοριακός Ναός.

Πραγματοποιήθηκε στήν εὐρύχωρη αἴθουσα ἐκδηλώσεων τῆς Ἐνορίας καί τήν τίμησαν μέ τήν παρουσία τους ἐκτός τῶν ἐνοριτῶν καί ἄλλοι ἐνδιαφερόμενοι καί ἐκλεκτοί προσκεκλημένοι, μεταξύ τῶν ὁποίων Πρόεδροι Ποντιακῶν Συλλόγων, Συγγραφεῖς, ἐκπαιδευτικοί κ. ἄ.

Ὁμιλητής ἦταν ὁ Δρ. Ἀντώνιος Παυλίδης, Ἱστορικός καί Πρόεδρος τοῦ Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Ἐκπαιδευτικῶν. Ἡ Ὁμιλία ἦταν συγκλονιστική καί ἀπόλυτα κατατοπιστική, μέ ἀδιάσειστα στοιχεῖα καί ντοκουμέντα, γιά τό πολιτιστικό ὑπόβαθρο τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τήν ἀμείλικτη πραγματικότητα τοῦ ἐγκλήματος τῆς Γενοκτονίας του ἀπό τό Τουρκικό Κράτος καί τούς παρακρατικούς ἐντολοδόχους του.

Οἱ παρευρεθέντες εἶχαν τήν εὐκαιρία, μετά τό πέρας τῆς Ὁμιλίας νά ἀπολαύσουν καί ἕνα σύντομο μουσικό πρόγραμμα, ὅπου τραγούδησε ὁ γνωστός Πόντιος τραγουδιστής κ. Δημήτρης Καρασαββίδης, συνοδεία ποντιακῆς λύρας καί νταουλιοῦ.

Τέλος, πρίν τήν ἀποχώρηση προσφέρθηκε πρός ὅλους πλούσιο κέρασμα πού εἶχαν ἑτοιμάσει ἀδελφές τῆς Ἐνορίας, στό ὁποῖο συμπεριλαμβάνονταν παραδοσιακά ποντιακά ἐδέσματα.

Πολλά συγχαρητήρια ἀξίζουν σέ ὅλους τούς συνεργάτες, οἱ ὁποῖοι συνέβαλαν στήν ἐπιτυχημένη αὐτή διοργάνωση καί κυρίως ἀξίζει ἔπαινος στόν ἀκάματο καί δραστήριο Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Αἰδεσιμολογιώτατο π. Λουκᾶ Michellin ( Ἰταλικῆς καταγωγῆς) γιά τίς καλές καί ὠφέλιμες πρωτοβουλίες του.

Δικαίωμα ἀντίστασης στόν ἐκπεσμό

τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ

[ Σημ. ἡμ. : Πρόκειται γιά ἕνα ἐξαιρετικό ἄρθρο στὀ ὁποῖο ὁ συντάκτης του δέν παίρνει ἁπλῶς θέση, ἀλλά βάζει τά πράγματα στή θέση τους, τουλάχιστον ἐξ ἀπόψεως κοινῆς λογικῆς καί Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Οἱ ὑπογραμμίσεις δικές μας. ]  

Ό​​,τι ονομάζουμε «ατομικό δικαίωμα» αφορά στο πεδίο της συμπεριφοράς: των πράξεων και των σχέσεων. Δεν έχει να κάνει με το πεδίο της ύπαρξης, τα δεδομένα φυσικά όρια του υπαρκτού. Εχω δικαίωμα να επιλέγω το κόμμα που ψηφίζω, την ιδεολογία που ασπάζομαι, το επάγγελμα που με ελκύει. Είναι α-νοησία να διεκδικήσω σαν «δικαίωμα» άλλο χρώμα ματιών ή ψηλότερο ανάστημα ή κοφτερότερο μυαλό. Ενα δικαίωμα που μπορώ να απαιτήσω, είναι να μην αλλάζουν οι συμπεριφορές απέναντί μου, επειδή είμαι κοντός, μαυρομάτης ή κάπως βραδύνους.

Δεν υπάρχει «δικαίωμα» χωρίς θεσμοποιημένο Δίκαιο. Δηλαδή, δίχως μια κοινή σύμβαση-συμφωνία που να ορίζει τι ακριβώς δικαιούμαστε όσοι αποδεχόμαστε τη σύμβαση. Για να λειτουργήσει η προστασία-κατασφάλιση ατομικού δικαιώματος, προϋποτίθεται κοινή δέσμευση όλων στις αρχές κοινού συστήματος Δικαίου.

Παρενθετικά να σημειωθεί (επειδή η αγραμματοσύνη πλεονάζει): Το «ατομικό δικαίωμα», όπως σήμερα το εννοούμε, ήταν άγνωστο (και αδιανόητο) στην Αρχαία Ελλάδα. Τα όσα προσπαθεί να κατασφαλίσει σήμερα η πληθώρα των «συστημάτων Δικαίου», απέρρεαν εκεί αυτονοήτως από την ιδιότητα (λειτούργημα) του «πολίτη». Ηταν τιμή και είχε «ιερότητα» η μετοχή στο «κοινόν άθλημα αληθείας» που ήταν η «πολιτική». Η πολιτική πραγμάτωνε την «πόλιν», δηλαδή τον «κατ’ αλήθειαν βίον» – η οργάνωση και λειτουργία της συμβίωσης απηχούσε τη λογική αρμονία, τάξη και κάλλος της συμπαντικής κοσμιότητας, δηλαδή το «αληθινό» στοιχείο της πραγματικότητας. Φανέρωνε τον τρόπο του αθανατίζειν, την «όντως αλήθεια».

Ομως, ιστορικά θριάμβευσε (και σήμερα κυριαρχεί παγκόσμια) η αντιστροφή των όρων εκείνου του πολιτισμού: η προτεραιότητα της χρησιμότητας και όχι της αλήθειας, η θωράκιση του ατόμου, όχι η χαρά της κοινωνίας. Σίγουρα, με τη νομική κατασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων του κάθε ανθρώπου αναχαιτίστηκε ο εφιαλτικός πρωτογονισμός των μεσαιωνικών στη Δύση κοινωνιών. Απλώς, για την ελληνική συνείδηση, το ιστορικό αυτό επίτευγμα καθολίκευσης των «ατομικών δικαιωμάτων» δεν παύει να είναι προ-πολιτικό, στους αντίποδες του «πολιτικού αθλήματος αληθείας»: της δημοκρατίας.

Η συνείδηση της ελληνικής διαφοράς γίνεται απρόσιτη, από τη στιγμή που η «ελευθερία» ταυτίζεται με το «δικαίωμα» ανεμπόδιστων ατομικών επιλογών – επιλέγω αυτό που εγώ θέλω, εγώ κρίνω, εγώ αποφασίζω, εγώ εκτιμώ, προτιμώ, ορέγομαι. Για να συλλάβουμε το χαώδες εύρος της διαφοράς, ας θυμηθούμε τον «ελληνικότατο» ορισμό του Ντοστογιέβσκι: «Υπάρχει μία και μόνο ελευθερία: να ελευθερωθεί ο άνθρωπος από τον εαυτό του», δηλαδή από την ιδιοτέλεια, τις φυσικές αναγκαιότητες (ή ενστικτώδεις ενορμήσεις) που ο Φρόυντ τις ονομάτισε: ορμή της αυτοσυντήρησης, ορμή της κυριαρχίας-επιβολής, ορμή της ηδονής.

Ευτυχώς η φύση βάζει ανυπέρθετους φραγμούς στην ψευδαίσθηση παντοδυναμίας, που οικοδομεί στον άνθρωπο η μέθη των ακαταμάχητων «ατομικών δικαιωμάτων» του. Υπάρχουν πάμπολλα φυσικά δεδομένα, δηλαδή παράγοντες που ο άνθρωπος δεν τους επιλέγει, τους υφίσταται, πρέπει να τους δεχθεί συνειδητοποιώντας τη σχετικότητα των υπαρκτικών του δυνατοτήτων: Δεν διαλέγει το φύλο του, δεν διαλέγει τη μάνα και τον πατέρα του, τα θεμελιώδη για τη συγκρότηση του ψυχισμού του αρχέτυπα (anima - animus) που θα τον καθορίζουν ισοβίως. Δεν διαλέγει τη γλώσσα (μητρική) που θα δομήσει - αρθρώσει (structurer, λέει ο Lacan) τις συνειδητές και ασυνείδητες επιγνώσεις του. Ούτε την κοινωνία διαλέγει στην οποία θα πρωτοενταχθεί ούτε τη χρονική - ιστορική περίοδο όπου θα μετάσχει.

Είναι δεδομένοι και ανυπέρβλητοι οι προκαθορισμοί και οι δεσμεύσεις της φυσικής μας ύπαρξης, αλλά και αδίστακτος ο εγωτικός πρωτογονισμός του ανθρώπου, το γάντζωμά του σε απαιτήσεις φαντασιωσικής παντοδυναμίας: Το φυσικά ανέφικτο θέλει να το κάνει κατά σύμβαση εφικτό, για να ικανοποιηθεί το «γούστο» του, να γίνει «δικαίωμα» η ετσιθελική του οίηση. Ψηφίζει νόμους για να επιβάλει και κατοχυρώσει σαν «φυσικό» το κραυγαλέα αφύσικο, να αποφασίζει η εξουσία (η πλειοψηφία της Βουλής) ότι μπορεί ένας άντρας να λειτουργήσει σαν μάνα και μια γυναίκα να ασκήσει πατρότητα – ωσάν η μητρότητα και η πατρότητα να είναι απλώς ρόλοι ή «συμπεριφορές», όχι λειτουργίες.

Παρακμή του ανθρώπινου είδους, που ακκίζεται σαν μασκαράτα ντυμένη την αναίδεια του «εκσυγχρονισμού» και της «προόδου». Κι όποιος τολμήσει αντίσταση στην απανθρωπία, εξοντώνεται σαν «συντηρητικός», «ακροδεξιός», «φασίστας». Αλλά, κυρίως, άβυσσος μωρίας, επαρχιώτικη μικρόνοια που ξιπάζεται, ότι έτσι «θα κερδίσει τις εντυπώσεις» ή και την ψήφο του κοινωνικού περιθωρίου. Δεν αποκλείεται, αφού η λογική του πάτου οδηγεί νομοτελειακά στον απόπατο, να δούμε, σε επόμενη συγκυβέρνηση των γαλαζοπράσινων «προοδευτικών δυνάμεων» νομοσχέδιο, που θα αναγνωρίζει στους άνδρες «δικαίωμα» στην περίοδο ή στον θηλασμό και στις γυναίκες «δικαίωμα» στη μυστακοφορία!

Οταν τους θεσμούς και τις λειτουργίες της δημοκρατίας τούς ελέγχει ολοκληρωτικά η κομματοκρατία, τότε η ελπίδα για απελευθέρωση και παλιγγενεσία είναι μόνο ερώτημα: Ποιος θα πείσει την πλειονότητα των βουλευτών, να πειθαρχήσουν σε μια διετούς διάρκειας «υπηρεσιακή» κυβέρνηση ακομμάτιστων τεχνοκρατών, που θα έχει εντολή να «επανιδρύσει» το κράτος. Θα ελέγχει το κοινοβούλιο, την κυβέρνηση, αλλά δεν θα την έχει εκλέξει.

Πικρή αλήθεια, πικρό το φάρμακο. Αλλά μόνο για κάποιες εκατοντάδες ανάλγητων βασανιστών μας. Βολεμένων θαυμάσια χάρη στην αδράνεια των πολλών.

(Καθημερινή, Ἀπόψεις, 20.05.2018)

Ἱερά Ἀγρυπνία

στήν πανηγυρίζουσα Δεσποτική

Ἀνδρώα Ἱερά Μονή Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου,

Δύο Βουνῶν Φθιώτιδος

(4/17 Μαΐου 2018)

Μέ ἐκκλησιαστική ἱεροπρέπεια καί κατά τήν μοναστική τάξη πανηγύρισε τήν Δεσποτική Ἑορτή τῆς Θείας καί ἐνδόξου Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡ φερώνυμος Ἀνδρώα Μονή στά Δύο Βουνά Φθιώτιδος. Ἡ σεβαστή καί θάλλουσα Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς, ὑπό τήν πνευματική καθοδήγηση τοῦ ὁσιωτάτου πολιοῦ Καθηγουμένου Γέροντος Ἀρτεμίου μοναχοῦ, εἶχε φροντίσει μέχρι καί τήν τελευταία λεπτομέρεια, ὥστε ἡ καθιερωμένη πολύωρος ἱερά Ἀγρυπνία νά ἀποτελέσει γιά ὅλους τούς συμμετέχοντες μία ἀκόμη ἀξέχαστη πνευματική ἐμπειρία.

Ἑνδεκάδα Κληρικῶν (Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί Διακόνου), μέ προεξάρχοντα τόν Προκαθήμενο τῆς γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος κ. Στέφανο, συμπαραστατούμενο ἀπό τόν οἰκεῖο Ποιμενάρχη Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Παντελεήμονα καί τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαρίσης & Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιο ἐλάμπρυναν τήν Πανήγυρη, ἐνῶ ἡ κατανυκτική ἀπόδοση τῶν ἑορταστικῶν ὕμνων τῆς Δεσποτικῆς Ἑορτῆς μεταρσίωσαν ὅλους τούς συμμετέχοντες προσκυνητές, οἱ ὁποῖοι ἀπό διάφορα μέρη προσῆλθαν στή Μονή.

Μετά τό πέρας τῆς ὁλονυκτίου Ἀγρυπνίας (περί τήν 6η πρωϊνή) καί τήν διανομή τοῦ ἀντιδώρου, ἀκολούθησε κατά τήν μοναστική τάξη ἡ παράθεση τῆς ἑορταστικῆς Τράπεζας, ὅπου παρεκάθησαν Κληρικοί, μοναχοί καί οἱ εὐσεβεῖς προσκυνητές.

Ὅλα τά τῆς Πανηγύρεως, ἀπό τήν λίαν κατανυκτική Λιτή (περιφορά τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος καί τῶν ἱερῶν Λειψάνων) πέριξ τοῦ Καθολικοῦ μέ μόνο τό φῶς τῶν κεριῶν ὑπό τόν ἔναστρο οὐρανό καί τά μακρόθεν στόν ὁρίζοντα διακρινόμενα λαμπυρίζοντα φῶτα τῆς Λαμίας καί τῶν γύρωθεν χωριῶν (ὁρατά λόγω τῆς θέσεως τῆς Μονῆς καί τῆς ἐξ αὐτῆς πανοραμικῆς θέας) καί τήν παραδοσιακή ψαλμωδία, μέχρι καί τήν ὑποβλητική κίνηση τῶν πέντε πολυελαίων τοῦ Καθολικοῦ μετά τοῦ χοροῦ ἀναλόγως τῶν ψαλλομένων, κατά τό Ἁγιορειτικό τυπικό καί ἔθος, ὑπῆρξαν στοιχεῖα μιᾶς πραγματικά πνευματικῆς πανδαισίας, τήν ὁποία μόνο ἡ ὀρθόδοξη λατρευτική παράδοση τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας αὐθεντικῶς προσφέρει.

Ὅλα τά ἀνωτέρω, ἐν συνδυασμῶ μετά τῆς ἐν γένει μοναστικῆς, ἀσκητικῆς καί ὀρθοδόξου ὁμολογιακῆς μαρτυρίας τῆς ἀγαπητῆς καί ἐκλεκτῆς Ἀδελφότητος τοῦ ἐν λόγῳ ἀνδρικοῦ Κοινοβίου, δικαιολογοῦν τήν οἰκοδομούμενη βαθειά καί ἀνυπόκριτη ἀγάπη καί ἐκτίμηση τοῦ εὐσεβοῦς Κλήρου καί λαοῦ πρός αὐτήν (τήν Μονή), τήν ὁποία θεωροῦν ὡς μία σύγχρονη πνευματική ὄαση καί ὡς ἕνα πνευματικό καταφύγιο καί σέμνωμα τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ τῆς Πατρίδος μας καί τῆς χειμαζομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ἀκολουθεῖ ἕνα φωτογραφικό ρεπορτάζ ἀπό τήν τελευταία ἐπίσκεψή μας στή Μονή, καθώς καί ἕνα ἠχητικό (πρόκειται γιά video στό ὁποῖο, ὅμως, γιά λόγους σεβασμοῦ τῆς μοναστηριακῆς τάξεως ἡ λήψη παραμένει σταθερή σέ κάποια ἄποψη τοῦ Καθολικοῦ) ντοκουμέντο ἀπό τήν πολύωρη πανηγυρική Ἀγρυπνία (πρόκειται γιά τό ψαλλόμενο στόν Ὄρθρο, μετά τόν Πολυέλεο, "Ἡ Ὑπεράρχιος Θεότης...").

Η ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΑΝΔΡΩΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ

ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΔΥΟ ΒΟΥΝΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

ΚΑΙ Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΥΤΗΣ

ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΤΙΝΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ

13χρονος στήν Ἀλαμπάμα ξύπνησε ἀπό τό κῶμα μόλις δώρησαν τά ὄργανά του

Παγκόσμια αίσθηση και συγκίνηση έχει προκαλέσει η ιστορία ενός 13χρονου που είχε υποστεί πολλαπλά εγκεφαλικά τραύματα σε ατύχημα και ανέκτησε τις αισθήσεις του λίγο αφού οι γονείς του υπέγραψαν τα έγγραφα δωρεάς των οργάνων του.

Ο νεαρός από την Αλαμπάμα είχε χτυπήσει σοβαρά το κεφάλι του όταν καρότσα πάνω στην οποία είχε ανέβει αναποδογύρισε και τον χτύπησε.

«Χτύπησα στο τσιμέντο και μετά το τρέϊλερ προσγειώθηκε πάνω στο κεφάλι μου. Μετά από αυτό δε θυμάμαι τίποτα», δήλωσε το αγόρι. Οπως αναφέρει ο ΑΝΤ1, το παιδί υπέστη πολλές και βαριές εγκεφαλικές κακώσεις και οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι ακόμα και αν συνέλθει, δε θα είναι ποτέ το ίδιο.

Η μητέρα του υπέγραψε τα χαρτιά της δωρεάς των οργάνων του, όταν έμαθε ότι ήταν συμβατά με τα όργανα που χρειάζονταν πέντε άλλα παιδιά. Όπως περιέγραψε η ίδια, εκπρόσωπος της οργάνωσης για τη δωρεά τους βρήκε στο νοσοκομείο και τους είπε ότι τα όργανα του γιου τους θα έσωζαν τις ζωές πέντε παιδιών.

Μία μέρα προτού ο 13χρονος μπει στη μηχανική υποστήριξη έδωσε τα πρώτα σημάδια ανάνηψης και σιγά σιγά άρχισε να επανακτά τις αισθήσεις του.

«Την επόμενε μέρα επρόκειτο να γίνει η τελευταία εξέταση στον εγκέφαλό του και να οριστεί ο χρόνος θανάτου του, όταν όμως εξέπεμψε σημάδια ζωής ακυρώσαμε τις εξετάσεις», περιγράφει η μητέρα του. Το παιδί είναι αντιμέτωπο με νευρόπονους και σύντομα θα υποβληθεί σε επέμβαση για τη συγκόλληση του κρανίου του, όμως καθημερινά παρουσιάζει σημάδια βελτίωσης.

«Από εκεί που ο εγκέφαλός του δεν είχε σημάδια ζωής, τώρα περπατά, μιλά, διαβάζει, κάνει ακόμα και ασκήσεις μαθηματικών. Είναι θαύμα», λέει η μητέρα του. Ο ίδιος ο μικρός θεωρεί ότι κατά τη διάρκεια του κώματός του βρισκόταν στον παράδεισο.

«Ήμουν σε ένα ανοιχτό λιβάδι και περπατούσα ευθεία. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση εκτός του Θεού. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, ακόμα και οι γιατροί το παραδέχθηκαν», δήλωσε το παιδί. Οι γονείς άρχισαν ήδη έρανο για τη συγκέντρωση των απαραίτητων για την επέμβασή του χρήματα και το ποσό των 4000 δολαρίων που χρειάζονται, συγκεντρώθηκε μέσα σε λίγες μέρες.

tovima.gr

ΗΠΑ: 13χρονος ξύπνησε ἀπό κῶμα μόλις οἱ γονεῖς ἐπέτρεψαν τή δωρεά ὀργάνων του

cnn.gr, Τρίτη, 08 Μαίου 2018

Παγκόσμια συγκίνηση έχει προκαλέσει η ιστορία ενός 13χρονου αγοριού στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, που νοσηλευόταν σε κώμα για δύο μήνες, έπειτα από ατύχημα, όμως συνήλθε λίγο μετά από την συναίνεση των γονιών του να προχωρήσουν στη δωρεά οργάνων του.

Οι γονείς του είχαν χάσει κάθε ελπίδα να συνέλθει το παιδί τους από το κώμα, όμως εκείνος, τους διέψευσε και λίγο αφότου η μητέρα του υπέγραψε τα απαραίτητα χαρτιά για να προχωρήσει η δωρεά οργάνων του, άρχισε να ανακτά τις αισθήσεις του.

Ο 13χρονος Τρέντον, είχε χτυπήσει σοβαρά το κεφάλι του όταν καρότσα πάνω στην οποία είχε ανέβει αναποδογύρισε με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαρύτατα. Ήταν τόσο σοβαρές οι εγκεφαλικές κακώσεις, που οι γιατροί είχαν σχεδόν από την αρχή ενημερώσει τους γονείς, πως ακόμη κι αν το παιδί τους συνέλθει, δεν θα είναι ποτέ το ίδιο.

Οι μέρες περνούσαν και η κατάσταση του Τρέντον δεν παρουσίαζε καμία βελτίωση κι έτσι η μητέρα του αποφάσισε να συναινέσει για τη δωρεά οργάνων όταν έμαθε πως έτσι υπήρχε ελπίδα να σωθούν πέντε άλλα παιδιά.

Όμως μία μέρα πριν βγει από τη μηχανική υποστήριξη, ο Τρέντον άρχισε ξαφνικά να δείχνει τα πρώτα σημάδια ανάνηψης κι έκτοτε ανακτήθηκαν οι περισσότερες από τις λειτουργίες του οργανισμού του. Ωστόσο ακόμη υποφέρει από κρίσεις,  ενώ πρόκειται να υποβληθεί και σε χειρουργική επέμβαση.

«Από εκεί που ο εγκέφαλός του δεν έδινε σημάδια ζωής, τώρα περπατάει, μιλάει, διαβάζει, λύνει ακόμα και ασκήσεις μαθηματικών. Είναι ένα θαύμα», λέει η μητέρα του, σύμφωνα με δημοσίευμα της New York Daily news.

Όσο για τον ίδιο τον Τρέντον και για το πώς βίωσε το διάστημα που ήταν σε κώμα, λέει πως αισθανόταν πως βρισκόταν στον παράδεισο. «Ήμουν σε ένα λιβάδι και περπατούσα όλο ευθεία», είπε.

Αν και ακόμη δεν θυμάται πολλά από το ατύχημά του, περιγράφει πως «χτύπησα στο τσιμέντο και μετά η καρότσα προσγειώθηκε στο κεφάλι μου. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο».

Ὁ ὅσιος Γέροντας Γεννάδιος καί ἡ τραγωδία τῆς Γεωργιουπόλεως

4 Mαΐου 1972 - Γεωργιούπολη (Κρήτη).

Ὅρμος τῶν 21 παρθένων

- Ἡ συγκλονιστική συνέχεια τῆς ἱστορίας

 

Ἡ τραγωδία στή θάλασσα τῆς Γεωργιούπολης

Πρόκειται για μια από τις πιο συγκλονιστικές σχολικές τραγωδίες που έχουν σκεπάσει με μαύρο την Ελλάδα. Είκοσι μία μαθήτριες του τότε Γυμνασίου Σπηλίου έχασαν τη ζωή τους στη θαλάσσια περιοχή της Γεωργιούπολης. Σαράντα πέντε χρόνια μετά, Πέμπτη 4 Μαΐου 1972, και δεν είναι λίγες οι φορές που σε κουβέντες Κρητών μνημονεύεται η συγκεκριμένη τραγωδία.

Ήταν Μάιος του 1972 όταν το Γυμνάσιο Θηλέων του Σπηλίου Ρεθύμνου πραγματοποιούσε την κλασσική πενθήμερη εκδρομή του με πούλμαν στα Χανιά. Το ανοιξιάτικο πρωινό της 4ης Μαίου τους βρήκε όλους στην υπέροχη παραλία της Γεωργιούπολης. Ο ήλιος λαμπερός και ζεστός και η μπουνάτσα της θάλασσας την καθιστούσε ιδιαίτερα ελκυστική γιά μιά υπέροχη, όπως νόμιζαν, βαρκάδα. Οι συνοδοί καθηγητές συγκεντρωμένοι σε κάποιο παραλιακό καφενείο, παρακολουθούσαν αμέριμνοι, όπως γίνεται συνήθως, τα παιδιά να τριγυρνούν στην παραλία.

Φαίνεται πως, λόγω του πλήθους των ατυχημάτων-πνιγμών που έχουν συμβεί σ’ αυτή την ειδυλλιακή παραλία της μικρής τουριστικής πόλης, κάπου 20 χλμ. από το Ρέθυμνο και τα διπλά, περίπου, από τα Χανιά, τα νερά εκεί είναι αρκετά ύπουλα και θέλουν πολλή προσοχή. Όμως αυτό δεν εμπόδισε τα κοριτσόπουλα ν’ αποφασίσουν τη μοιραία βαρκάδα. Στριμώχτηκαν σε μιά ψαρόβαρκα, κατά πολύ μικρότερης χωρητικότητας, πάνω από 20 άτομα και…. βάρκα γιαλό, σαλπάρισαν γι’ ανεπίστροφο, ως απεδείχθη, ταξίδι.

Μόλις η βάρκα βγήκε από τον απάνεμο όρμο κι άρχισε το ταρακούνημα των κυμάτων, τα κορίτσια, που σημειωτέον τα περισσότερα δεν γνώριζαν κολύμπι, άρχιζαν να τρομάζουν και να πανικοβάλλονται, οπότε μέσα στην τρομάρα τους και με κάποιο δυνατό κύμα, μαζεύτηκαν στη μιά μεριά της βάρκας και…. μπλουμ! πάρ’ τες όλες στο νερό, με τη βάρκα τούμπα!

Από εκεί και μετά έγινε ο κακός χαμός με τις μικρές να ουρλιάζουν απεγνωσμένα, κάποιες να μπερδεύονται στα δίχτυα που χύθηκαν στη θάλασσα και τους δασκάλους στην παραλία να παρακολουθούν έντρομοι κι αλλόφρονες, κραυγάζοντας κι αυτοί γιά μιά βοήθεια που οι ίδιοι δεν μπορούσαν να προσφέρουν.

Αποτέλεσμα, σε λίγα λεπτά και μέχρι να κινητοποιηθούν οι διασωστικοί μηχανισμοί, 21 νεαρές κοπέλες περισυνελέγησαν πνιγμένες, βυθίζοντας στο πένθος ένα νησί, την Κρήτη, και μιά χώρα, την Ελλάδα.

Ἡ θαυμαστή ἐμφάνιση καί ἐπέμβαση τοῦ ὁσίου Γέροντος Γενναδίου

Γέρων Γεννάδιος μοναχός (+1983)

Συγκλονιστική είναι η συνέχεια της ιστορίας, που έχει πάρει διαστάσεις θρύλου, με την διήγηση ενός τότε μοναχού, και ήδη Οσιοποιημένου γέροντα, του Γεννάδιου του Ακουμιώτη, ο οποίος, όπως είπε στον τραγικό πατέρα δύο πνιγμένων κοριτσιών, με θεϊκή δύναμη "διακτινίστηκε", από το κελλί που εμόναζε δίπλα στο ξωκκλήσι της Αγίας Άννας, την ώρα του ατυχήματος και ως διά μαγείας, βρέθηκε στην παραλία της Γεωργιούπολης προσπαθώντας να αποτρέψει τις μαθήτριες να μπουν στη βάρκα.

Μάταια όμως γιατί αυτές γελούσαν και περιγελούσαν τον γέροντα. Και τότε αυτός κατάλαβε πως αυτό που θα γινόταν ήταν το θέλημα του Θεού! Μάλιστα ο μοναχός εξήγησε, αργότερα, στον δύστυχο πατέρα πως είχε οραματιστεί τις κόρες του στεφανωμένες στον Παράδεισο!

Την ύπαρξη κληρικού στην παραλία, ο οποίος εξαφανίστηκε μετά μυστηριωδώς, επιβεβαίωσαν και κάποιες άλλες διασωθείσες μαθήτριες.

Ο πατέρας των κοριτσιών, προφανώς δυσπιστώντας και με την χαρακτηριστική αφέλεια των απλοϊκών ανθρώπων, είπε στον μοναχό:

– Παππούλη, γιά να πιστέψω πως μου λες αλήθεια κι ότι έτσι που τα λες είναι, ζήτησε από το Θεό να πέμψει τις ψυχές των θυγατέρων μου σαν περιστέρια και να τις δω γιά λίγο στο χωράφι που οργώνω!

Πράγματι, την άλλη ημέρα στο χωράφι, δυό κάτασπρα περιστέρια έφερναν γύρους πάνω από τον χωρικό την ώρα που αυτός ζευγάριζε.

– Θεέ μου, είπε εκείνος, σταμάτησε τη δουλειά και κάθισε σ’ ένα πεζούλι κοιτώντας έκπληκτος τον ουρανό. Αν είναι αυτές οι θυγατέρες μου, ας κατέβουν να καθίσουν στα γόνατά μου!

Και έτσι έγινε! Τα περιστέρια κατέβηκαν και κάθισαν γιά ώρα στα γόνατα του χωρικού που τα χάιδευε με λυγμούς, πιστεύοντας πλέον τον γέροντα και υποτασσόμενος στο θέλημα του Θεού!

ΥΓ. Την ιστορία την ξέρω από αυτήκοο μάρτυρα στον οποίο την διηγήθηκε ο ίδιος ο χωρικός –πατέρας, κοντά 30 χρόνια πριν, στο χωριό Μυξούρεμα της Κρήτης.

Έκτοτε ο όρμος που πνίγηκαν τα κορίτσια ονομάζεται “Όρμος των 21 παρθένων”

————————————————-

Τα όσα συνέβησαν τότε συγκίνησαν και τη “Λαϊκή Μούσα”. Στο φύλλο της 11ης Μαΐου και στη στήλη “Απ’ την Χανιώτικη και Ξένη Επικαιρότητα” διαβάζουμε σχετικά «Βαρύς ο πόνος που βρήκε την Κρήτη, γι’ αυτό και η Λαϊκή Μούσα θρηνεί ακόμα. Στα γραφεία μας όλο και καταφτάνουν στίχοι που τόσο αυθόρμητα εκφράζουν τον βαρύ ετούτο πόνο».

Ενας στρατιώτης, ο Χατζηδαυίδ Βησσαρίων που τότε έκανε τη θητεία του στο Ραντάρ στο Μουστάκο, έγραφε: «Παρακαλώ πολύ την εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” όπως δημοσιεύσει εις εν εκ των φύλλων της, αν βέβαια είναι δυνατόν, το ποίημα που έγραψα διά τον πνιγμό των άτυχων μαθητριών. Ευχαριστώ».

Από το μακροσκελές ποίημα με τίτλο “Στις άτυχες μαθητριούλες”, παραθέτουμε μόνο τις πρώτες στροφές:

«Για σας που μόλις κάνατε

το πρώτο σας το βήμα,

μέσα στο δρόμο της ζωής

πέσατε όμως θύμα,

γιατί έτσι το θέλησε κάποια κακή σας μοίρα,

να δώση θέμα τραγουδιών και δοξαριές στη λύρα.».

Ακόμη παραθέτουμε ένα από τα τετράστιχα “της Ωδής σε 21 παρθένες” του Χάρη Μεσαρχάκη στο οποίο είναι εμφανές το συναίσθημα του στιχουργού.

«Τα στήθια μου αδειάσανε,

γέρνω βαριά μπροστά σας

και με το δάκρυ χείμαρρο

ρένω τα μάγουλά σας».

Το παρακάτω ποίημα Δημοσιεύθηκε στην «ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ» την 23η Μαΐου 1972   και  γράφτηκε από τον Κ.Ι.Γ.Κ. Μαθητής κι ο ίδιος τότε, της ΣΤ΄ τάξεως του 1ου Γυμνασίου Αρρένων, βρισκόταν στην Μακεδονία στο πλαίσιο σχολικής εκδρομής, όταν πληροφορήθηκε το τραγικό συμβάν.

Στην μνήμη των 21 αδικοχαμένων Ρεθυμνιωτόπουλων

Κλάψε καημένη Κρήτη

Ζήλεψε ο Χάρος τη χαρά, τη νιότη, τα τραγούδια

της Κρήτης της πεντάμορφης όμορφα αγνά λουλούδια.

Λουλούδια όλο άρωμα, μπουμπούκια όλο χάρη

στον Άη Βασίλη στόλισμα στο Ρέθεμνο καμάρι.

Λουλούδια ανοιξιάτικα, ζουμπούλια μυρωμένα,

που ήταν γραφτό να γείρουνε στο χώμα μαραμένα.

Μπουκέτο ο Χάρος έκοψε μ’ αγγελικά λουλούδια

και στο Θεό τα έστειλε με τ’ άλλα τ’ αγγελούδια.

Μαράθηκαν και μάραναν μαζί τους και την Κρήτη,

σπάραξε η δόλια η καρδιά του γέρο-Ψηλορείτη.

Κλάψε βουνό περήφανο, άτυχε Ψηλορείτη,

κλάψε παντέρμο Ρέθεμνος, κλάψε φτωχή μου Κρήτη.

Τα μάτια μας είναι γραφτό ποτέ να μη στεγνώνουν,

τα στήθεια μας να σφίγγουνται, τα χείλη να παγώνουν.

Κι απ’ το παράπονο η καρδιά πάντοτε να ‘ναι κρύα

Αδέλφια μας η μνήμη σας θα μένει αιωνία.

 iscreta.grIscreta.GrΜαΐ 04, 2018Top, Επικαιρότητα Κρήτης

(7 Μαΐου 1972 πηγές: orpheas-orpheas.blogspot.gr,

haniotika-nea.gr, madeincreta.gr)

Ὁ ὅσιος μοναχός Γεννάδιος εἶναι μία τῶν μεγάλων ὁσιακῶν πνευματικῶν μορφῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κατά τόν 20όν αἰώνα. Ὑποτακτικός τοῦ Ὁσίου Παρθενίου, Κτίτορος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμᾶ. Ἀσκητής ἐπί 70ετία εἰς Ἁγία Ἄννα Ἀκουμίων Ρεθύμνης. Θαυματουργός ἐν ζωῆ καί μετά θάνατον. Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς τό 1983, εἰς ἡλικίαν 103 ἐτῶν. Κατέλιπε μνήμην Ἁγίου καί διά τοῦτο τιμᾶται ἡ μνήμη του τοπικῶς τήν 3ην Μαρτίου.

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος 2018

Ἡ πλέον συγκλονιστική

στιχομυθία ἀνθρώπου καί Θεοῦ!

Ἡ Σαμαρεῖτις: "Οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός ὅταν ἔλθη ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα."

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός: "Ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι."

(Ἰω. δ΄, 25-26)

Στή μικρή ἐνορία μας

(Ἁγ. Νεκταρίου, Ξυλοκέριζα Κορινθίας)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ & ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΤΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ (23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΕΚ. ΗΜ.)