Ἡ λαμπρά πανήγυρις τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
Στήν ἱστορική
Ἱερά Μονή
Παναγίας
Πευκοβουνογιατρίσσης
Κερατέας Ἀττικῆς
Μεγάλη εὐλογία καί χαρά βιώνουν οἱ προσκυνητές πού ἔχουν
τήν εὐκαιρία νά παρευρίσκονται καί συμμετέχουν κατά τήν μεγάλη Θεομητορική Ἑορτή
τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στό ἱστορικό μοναστήρι τῆς Κερατέας Ἀττικῆς. Τό
σέμνωμα αὐτό τῆς καθ’ Ἑλλάδαν Ἐκκλησίας καί τό καύχημα τοῦ γυναικείου ἡσυχασμοῦ καί παραδοσιακοῦ μοναχισμοῦ. Ἐπιπλέον
δέ (ἀποτελεῖ καί) τό λίκνο τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας ἐν Ἑλλάδι, ἀφοῦ σ’ αὐτό εὐδόκησε
ἡ Θεία Χάρις νά πραγματοποιηθοῦν (τό ἔτος 1935) οἰ πρῶτες μετά τήν ἐπιβολή τῆς ἡμερολογιακῆς
Καινοτομίας ἱστορικές, ὡς μεγάλης ἐκκλησιαστικῆς σημασίας, Ἐπισκοπικές
Χειροτονίες ὑπό τῶν τριῶν τότε Ὁμολογητῶν Ἀρχιερέων, οἰ ὁποῖοι ἀπεκήρυξαν τό
σχίσμα καί ἐπανῆλθαν στούς κόλπους τῆς Ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ μεγάλη αὐτή Μονή πού ἔφθασε παλαιότερον νά ἀριθμεῖ
περισσότερες ἀπό 350 μοναχές, ἱδρυθεῖσα ἐν ἔτει 1927 ὑπό τοῦ τότε Ἁγιορείτου
(Λαυρεώτου) ἀσκητοῦ Ἱερομονάχου καί σπουδαίου Πνευματικοῦ Ματθαίου Καρπαδάκη, ἐκ
Κρήτης καταγομένου, τοῦ μετέπειτα Ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου (ἑνός ἐκ τῶν
χειροτονηθέντων ἐν ἔτει 1935 κατά τά ἀνωτέρω) καί Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν (+
1950), ἀποτελεῖ πραγματικό Θεομητορικό προσκύνημα.
Οἱ Θεομητορικές ἑορτές τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου
(Καθολικό Μονῆς), τό Γενέθλιο τῆς Θεοτόκου (ἐξ οὗ καί ἡ ἐπονομασία του
Πευκοβουνογιάτρισσα), ἡ Ζωοδόχος Πηγή (μεγάλος προσκυνηματικός Ναός στό Δυτικό
μέρος τῆς Μονῆς, μέ ἁγίασμα) καί ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, ὡς ἐπιστέγασμα αὐτῶν τῶν
ἑορτῶν, ἀποτελοῦν τίς τέσσερεις μεγἀλες πανηγύρεις τῆς Μονῆς, οἱ ὁποῖες ἑορτάζονται
μέ πολύωρες ὁλονύκτιες Ἀγρυπνίες κατά τή μοναστική τάξη καί τό ὑπό τοῦ Κτίτορος
καθιερωθέν Ἁγιορειτικό Τυπικό (Ἁγ. Ἀθανασίου Ἀθωνίτου).
Καί ἐφέτος, ἡ Πανήγυρις ἔλαβε χώρα, κατά τά
καθιερωμένα, μέ τή συμμετοχή δεκάδων εὐσεβῶν πιστῶν ἀπό διάφορα μέρη. Ἡ ἱερά Ἀγρυπνία,
ἡ ὁποία διήρκεσε περίπου δώδεκα ὧρες, τελέσθηκε στό περικαλλές καί εὐρύχωρο Καθολικό
τῆς Μονῆς, κατά τήν ὁποία ἔψαλλαν μελωδικώτατα οἱ χοροί τῶν μοναζουσῶν
μεταρσιώνοντας πνευματικῶς ὅλους τούς συμμετέχοντες.
Ὀλίγον πρό τῆς Μεγάλης Δοξολογίας ἐψάλησαν τά Ἐγκώμια
καί ταύτης ψαλλομένης ἐγένετο ἡ περιφορά τοῦ Ἐπιταφίου τῆς Παναγίας, μέ ἐκκλησιαστική
μεγαλοπρέπεια καί ἀπόλυτη μοναστηριακή τάξη. Ἡ σχηματισθεῖσα πομπή διῆλθε ἀπό ὅλους
τούς χώρους τοῦ μεγάλου μοναστικοῦ συγκροτήματος (δίνοντας τήν εὐκαιρία στούς
προσκυνητές νά διέλθουν ἀπό χώρους ὅπου καμμία ἄλλη μέρα δέν ἐπιτρέπεται ἡ
πρόσβαση, ὅπως ὁ Παρθενώνας τῆς Μονῆς).
Κατά τή μεγάλη Λιτανεία μοναχές ἐβάσταζαν τή λάρνακα
μέ τά ἱ. λείψανα τοῦ ὁσίου Κτίτορος τῆς Μονῆς, ἀλλά καί τἠν Κάρα τοῦ διαδόχου
του καί ἐπί μίαν ἑξηκονταετία Πνευματικοῦ Προϊσταμένου καί εὐεργέτου αὐτῆς
μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἀνδρέου (+2005), ἀνδρός μεγάλης πνευματικότητος
καί ἐγνωσμένης ἀρετῆς. Τῆς σεβασμίας Μονῆς καί τῆς ἱερᾶς Ἀδελφότητος αὐτῆς προΐσταται θεοφιλῶς ἡ Ὁσιολογιωτάτη Καθηγουμένη
Γερόντισσα Συγκλητική μοναχή, τήν ὁποίαν ἐχειροθέτησε καί ἐνθρόνισε, ὡς ἕκτη
κατά σειρά Ἡγουμένη τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ Κοινοβίου, ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν
Ἀνδρέας (+).
Τῆς ἱ. Πανηγύρεως προεξῆρχε ὁ Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Παντελεήμων, ὁ ὁποῖος ἐλάμπρυνε ἔτι περισσότερο τόν ἑορτασμό
μέ τή μελωδική φωνή του καί τό ἐμπνευσμένο κήρυγμά του, κατά τήν Θεία
Λειτουργία, συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ Αἰδεσιμωτάτου Πρεσβυτέρου π. Παναγιώτου,
ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Τιμίου Προδρόμου Περιστερίου (Ἀθηνῶν) καί τοῦ Αἰδ/του Πρεσβυτέρου π. Ἀθανασίου Χάνα, Ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Νεαπόλεως (Πειραιῶς), κατά τήν διάρκεια τοῦ Ἑσπερινοῦ.
Πολλοί πιστοί, μεταξύ τῶν ὁποίων ἀρκετοί νέοι, συμμετεῖχαν
μέ κατάνυξη στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς. Μετά τήν Ἀπόλυση τῆς Θείας Λειτουργίας καί
τήν ὁλοκλήρωση τῆς Ἀγρυπνίας περί τήν 9.30 πρωϊνή, οἱ πιστοί ἀφοῦ ἔλαβαν τό ἀντίδωρο,
τόν ἁγιασμένο ἄρτο καί τό γλύκισμα-κέρασμα τῆς Μονῆς κατευθύνθηκαν στόν Ξενώνα
της, ὅπου παρεκάθησαν στήν ἑορταστική Τράπεζα τήν ὁποία φιλόξενα παρέθεσαν καί
διακόνησαν οἱ ἀδελφές τῆς Μονῆς.
Ἀπερχόμενοι εἰς τά ἴδια οἱ πιστοί ἀλληλοεύχονταν:
μακάρι καί τοῦ χρόνου νά μᾶς ἀξιώσει καί πάλι ἡ Παναγία νά ἀγρυπνήσουμε τήν
Χάρι της, γιά νά μᾶς σκεπάζει πάντοτε καθώς καί ὁλόκληρο τόν κόσμο! Ὁ αἰσθητός ἥλιος
εἶχε ἤδη ἀνατείλει γιά τά καλά, λούζοντας μέ τό φῶς του τό μεγάλο μοναστικό
συγκρότημα πού σάν διαμάντι βασιλεύει στό δακτυλίδι τῆς εἰδυλλιακῆς τοποθεσίας του,
ἡ ὁποία συνδυάζει τό βουνό, τόν θαλλερό πευκώνα καί τή θέα τῆς θαλάσσης σέ μία ἁγιορειτικῆς
συνθέσεως τοπογραφία.
« ‛Η μετά τόκον
παρθένος, καί μετά θάνατον ζῶσα, σώζοις ἀεί Θεοτόκε τήν κληρονομίαν Σου»
Ἀκολουθεῖ ἐνδεικτική φωτογραφική
ξενάγηση στή Μονή καί φωτογραφικό ρεπορτάζ τῆς ἐφετεινῆς Πανηγύρεως (15)28/8/2016)
Η ΞΕΝΑΓΗΣΗ
 |
| Παραπέτασμα Ὡραίας Πύλης. Ἡ ρίζα τοῦ Ἰεσσαί. |
 |
| Ἐργόχειρο τῶν ἀδελφῶν τῆς Μονῆς. |
Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
 |
| Πανοραμική ἄποψις τοῦ κεντρικοῦ μοναστηριακοῦ συγκροτήματος. |
