ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «1821»!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑ!

Μέ ἀφορμή τήν ἐθνική ἐπέτειο τῆς «25^ης Μαρτίου 1821», θά ἐπιχειρήσουμε, στόν περιορισμένο χῶρο τοῦ παρόντος φυλλαδίου, νά διατυπώσουμε μερικές βασικές σκέψεις γιά τόν σκοπό, τήν ἐπιτυχία, ἤ μή, τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 καί τήν ἱστορική ἀλήθεια ὅσων ἀκολούθησαν ἀπό τότε καί μέχρι σήμερα γιά τό Γένος μας. Ἴσως δημιουργηθοῦν κάποιες ἀπορίες ἤ καί ἀντιδράσεις σέ ὅσα ἐδῶ θά γραφοῦν, διότι πρόθεσή μας δέν εἶναι νά προβάλλουμε τήν «σιδερωμένη», ὅπως ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος  ἥρωας Στρατηγός Μακρυγιάννης, ἱστορία, ἀλλά τήν πραγματική. Ἄς ξεκινήσουμε, ὅμως, ἀπό τόν σκοπό τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Ὁ πραγματικός σκοπός καί τό ὅραμα συνάμα τῶν ἐπαναστατῶν τοῦ 1821 καί ὁλοκλήρου τοῦ Γένους ἦταν ἡ ἀνάσταση τῆς Ρωμηοσύνης (τό νά ξαναγινόταν δηλαδή κράτος) με τόν (ἑλληνορθόδοξο) Πολιτισμό της, τόν ὁποῖο μέ θυσίες καί ὑπερηφάνεια διαφύλαξαν οἱ πρόγονοί μας τά μαῦρα χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, τῆς Φραγκοκρατίας καί τῆς Ἀραβοκρατίας. Πολύ ἁπλά, οἱ ὑπόδουλοι Ρωμηοί ὀνειρεύονταν νά ἀποκτή-σουν πάλι ὅ,τι εἶχαν χάσει! Καί ἀσφαλῶς ἐκεῖνο πού ἔχασαν, ὅταν ξεκίνησε ἡ πικρή σκλαβιά,δέν ἦταν τό «ἑλλαδικό θέμα», ἡ μικρή Ἑλλαδίτσα, ἀλλά ἡ ἔνδοξη Ρωμαίϊκη ( Ἑλληνορθόδοξη) Αὐτοκρατορία μας, μέ κέντρο τή Νέα Ρώμη – Κωνσταντινού-πολη καί φυσικά τήν Ἁγία-Σοφία! Ἀπό τόν Ρήγα Φερραῖο μέχρι τόν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη καί τόν Ἰωάννη Καποδίστρια, ἀπό τόν Γεννάδιο Σχολάριο μέχρι τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, τόν ἱερομάρτυρα Γρηγόριο τόν Ε’ καί τόν Καραϊσκάκη, αὐτή ἦταν ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα τῶν ρωμηῶν. Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ὑπῆρξε το «μεγάλο αἴνιγμα» καί ὁ μεγάλος φόβος τῆς φράγκικης Εὐρώπης καί τῶν Μεγάλων Δυνάμεων. Ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνισμός στήν οἰκουμενική του διάσταση ἦταν καί παραμένει ὁ ἐφιάλτης τῆς φράγκικης Δύσεως. Γι’ αὐτό, ἐνῶ ἀρχικῶς προσπάθησαν ματαίως νά ἐμποδίσουν τήν Ἐπανάσταση, στή συνέχεια, ἀφοῦ εἶδαν ὅτι κάτι τέτοιο ἦταν ἀδύνατο κατέφυγαν σέ κάτι πιό ἀποτελεσματικό: Νά τήν ἐκτρέψουν ἀπό τόν ἀρχικό σκοπό της, πράγμα πού ἐν πολλοῖς κατόρθωσαν καί συνεχίζουν να τό... φροντίζουν! Τώρα πιά, βεβαίως, δέν ἀπειλεῖται ἡ φράγκικη Δύση ἀπό ἀνάσταση τῆς Ρωμηοσύνης, ἀλλά ἐξελίσσεται σταθερά καί μᾶλλον ὁλοκληρώνεται, ἐάν καταστῆ δυνατόν, ἡ πλήρης διάλυσή τῆς τελευταίας ἀπό τήν πρώτη! Ἔτσι, λοιπόν, οἱ Δυτικοί ἀνέχθηκαν τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τούς Τούρκους ἑνός μικροῦ τμήματος τῆς Ρωμανίας (Βυζαντίου) και αὐτό φρόντισαν νά τό ἀποσυνδέσουν ἀπό τήν διαχρονική ἱστορία μας. Μᾶς ἔθεσαν, «σώνει καί καλά», ὑπό τήν προστασία τους, μέ τήν βοήθεια καί ἐγχωρίων δυτικοπλήκτων καί ἔκτοτε μᾶς «κυβερνοῦν» παρασκηνιακῶς μέ τις διάφορες παραλλαγές τῶν τριῶν πρώτων κομμάτων τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος, τό Ἀγγλικό, τό Γαλλικό καί τό Ρωσσικό! Ὁ νοῶν, νοείτω! Τό νεοελληνικό κράτος, δυστυχῶς, ἀπ’ ἀρχῆς καί μέ μοναδική ἐξαίρεση τόν μαρτυρικό Κυβερνήτη καί, ἴσως, τελευταῖο γνήσιο ὀρθόδοξο καί ἕλληνα πολιτικό ἄρχοντα Ἰωάννη Καποδίστρια, ἔβαλε λάθος θεμέλια καί προχωρᾶ σέ λάθος πορεία! Ἐγκατέλειψε τό ὅραμα πού ὄφειλε νά ἔχη, ἐφ’ ὅσον δημιουργήθηκε χάρι στίς θυσίες τῶν ρωμηῶν, τήν ἱστορία του καί ἐν πολλοῖς τήν πίστη του (τήν ἀνόθευτη Ὀρθοδοξία), συμβιβάστηκε στό ψευδο-ὅραμα τῆς εὐδαιμονίας πού προσφέρει ὁ Δυτικός κόσμος καί πολιτισμός καί γι’ αὐτό σήμερα βιώνει τήν ἐξαθλίωση καί τήν ἁπώλεια τῆς ἐθνικῆς του κυριαρχίας. Ἐμεῖς πρῶτοι ἐγκαταλείψαμε τό ὅρα-μά μας και τότε μοιραίως ὑποταχθήκαμε στούς χειρότερους ἐχθρούς τοῦ Γένους μας πού εἶναι οἱ Φράγκοι. Σ’ αὐτούς πού ἔδωσαν τό πρῶτο καίριο πλήγμα στήν Αὐτοκρατορία μας, μέ τήν πρώτη Ἅλωση τῆς ΚΠόλεως τό 1204, αὐτούς πού δημιούργησαν τήν ἀντίχριστη αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ και οἱ ὁποῖοι στίς ἡμέρες μας κυριαρχοῦν μέ τήν ἐξάπλωση παντοῦ τῆς «Νέας Τάξεως πραγμάτων», πού εἶναι δικό τους κατασκεύασμα. Ἔτσι περάσαμε ἀπό τήν Τουρκοκρατία, πού δέν μποροῦσε νά μᾶς ἀφομοιώση, στή νέα Φραγκοκρατία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως πού σέ πολύ λιγότερο χρόνο κατορθώνει σέ βάρος τοῦ Γένους μας, πάντοτε με τή δική μας συν-εὐθύνη, πολλά περισσότερα! Κατόπιν ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶναι προ-φανές ὅτι ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, μέ γνώμονα τόν ἀρχικό σκοπό της, πέτυχε μόνο μερικῶς καί σήμερα, δυστυχῶς, ἀπειλεῖται μέ τήν ἀκύρωσή της! Ἄς ἀναλάβουμε ὅλοι τίς εὐθῦνες μας, τιμώντας ἔτσι τίς ἡρωϊκές θυσίες τῶν προγόνων μας καί γενόμενοι ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς χάρισε  ὁ Θεός μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ τοῦ μαρτυρικοῦ Γένους μας, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου!

                                                                 

(Ἐνοριακό Φυλλάδιο «Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ», Ἱ. Ν. Τιμ. Προδρόμου Περιστερίου, ἀρ. 5, Μάρτιος 2013)