ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

Ἀνοικτή Ἐπιστολή

τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου πρός τάς δέκα ἐννέα Μονάς
τοῦ Ἁγίου Ὄρους

 Σεβαστοί πατέρες κι ἀδελφοί,

1o

Γνωρίζετε καλῶς τόν συναισθηματισμό τῶν Μοναχῶν. Γνωρίζετε, ὅτι ὅταν ἕνας Μοναχός ἔλθῃ σέ ρῆξι μέ ἄλλον τινά τοῦ περιβάλλοντός του, ἀκόμη κι ἂν πρόκειται γι’ ἀσήμαντα θέματα, συνήθως ἀποφεύγει τάς πολλάς μ’ αὐτόν συναναστροφάς γιά τό ἀδιατάρακτον τῆς εἰρήνης ἀμφοτέρων. Ἔτσι κι ἐμεῖς, ἀπό τό 1972, μετά τήν βιαία ἀποπομπή τοῦ ἀντιπροσώπου μας, πατρός Χαρίτωνος, ἐπειδή ὅπως τοῦ εἴχομε ὑποδείξει, δέν συμμετεῖχε σέ δοξολογική ἐκδήλωσι ὑποδοχῆς ἀπροσκλήτων Φαναριωτῶν, μολονότι εἴχαμε ἀπό κοινοῦ στήν Διπλή τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1971 συμφωνήσει ἑκάστη κυρίαρχος Μονή νά ἀντιμετωπίζῃ τούς φιλενωτικούς Φαναριῶτες ΟΠΩΣ θεωρεῖ σωστό, κατόπιν, λέγομεν, ὅλων αὐτῶν τῶν δυσαρέστων συναισθημάτων, ἐνεκλείσθημεν στό «κελάκι μας», στήν καλογηρική μας, οὕτως εἰπεῖν, προσδοκοῦντες τήν ἀνάκλησι τοῦ ἀντιπροσώπου μας εἰς τά ἴδια. Μία ἀνάκλησις, ἥτις ποτέ δέν συνέβη.

Ἀκόμη περιμένομε, λοιπόν.. Ἀλλά ἐν τῷ μεταξύ, σ’ ὅλο αὐτό τό διάστημα ἐγίναμε μάρτυρες πάρα πολύ δυσοίωνων γεγονότων. Κι ἐννοοῦμε ὅτι πλέον ἀντικρύζομε ἕνα ἐντελῶς διαφορετικό, ἕνα ἀγνώριστον Ἅγιον Ὄρος καί φοβούμεθα μήπως ἐκληρώθη στήν ἐλεεινή γεννεά μας νά ἴδωμε καί τήν καταστροφή του.

Ποῦ εἶναι τό Ἅγιον Ὄρος ἐκεῖνο, πού ἐπί δεκαετίας δέν ἐμνημόνευε τούς φιλενωτικούς; Ποῦ εἶναι τό Ἅγιον Ὄρος ἐκεῖνο, πού ἐτίμα κι ἐκαυχᾶτο γιά τά καθαρά ἐκεῖνα γεροντάκια, ὅπως ὁ Γέροντάς μας Εὐθύμιος (φωτό στήν ἑπόμενη σελίδα) ὅταν ἦτο στάς Καρυάς ἢ ὁ παπᾶ Γιώργης τῆς Προβάτας ἢ ὁ παπᾶ Εὐθύμιος στήν Κερασιά ἢ ὁ παπᾶ Μάξιμος, τῆς Πορταϊτίσσης ὁ προσμονάριος, ἅγια γεροντάκια, πού ἐθεώρουν ὡς μιασμό τήν μνημόνευσι τῶν φιλενωτικῶν τοῦ Φαναρίου; Πολλοί ἀπό τούς γεροντάδες σας μάλιστα, ἐξομολογοῦντο σ’ αὐτούς. Πῶς ἄλλαξε ἔτσι τώρα τό Ἅγιον Ὄρος καί ἔγινε τόσο δειλό καί ἀνελεύθερο;

Ἐνθυμεῖσθε τήν ἐξαιρετική πρότασι πού ἔκανε τό ’78 ὁ παπᾶ Γιώργης Καψιάνης, νά κόψῃ ὅλο τό Ἅγιον Ὄρος τό μνημόσυνο; Τί ἐφοβήθητε; Τό δίκηο εἶναι πάντοτε μέ τό μέρος μας, πατέρες ἅγιοι. Ὁ Οἰκουμενισμός τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἡ μεγαλυτέρα ἅμα καί τελευταία αἵρεσι στήν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας. Δέν ἔχετε κανένα δικαίωμα νά τόν ἀμνηστεύετε σέ καμία του μικρά ἢ μεγάλη ἐξέλιξι. Ὅσο θά περνᾶ ὁ καιρός καί ὅσο θά ἀμνηστεύετε καί νέα, χειρότερα ἐγκλήματα τῶν Φαναριωτῶν, τόσο θά ἐξομοιοῦσθε μαζί των. Τό λέμε, διότι ἠκούσαμε τό πρωτοφανές ἀπό στόμα ἀδαοῦς ἁγιορείτου, νά λέει ὅτι ὁ παπισμός εἶναι Ἐκκλησία. Σᾶς ὑπενθυμίζομε ὅτι οὐδέποτε θά ἔλεγον κάτι τέτοιο οἱ γεροντάδες σας, μία μόνο γεννεά ὀπίσω. Τό γεγονός λοιπόν αὐτό, μᾶς φοβίζει ὅτι αλλάζετε, πατέρες ἅγιοι..

Δέν εἶστε ἐσεῖς, ἅγιοι πατέρες, πού πρέπει νά φοβεῖσθε τό Πατριαρχεῖο, ἀλλά τό Πατριαρχεῖο ἐσᾶς. Διότι ἐσεῖς, ἐλέγχοντες τήν κακοδοξία του ἔχετε τό δίκαιον. Ἴδετε: Ἐδῶ καί δεκαετίας δέν μπορεῖ νά καταβάλλει μία μόνο ἐλέγχουσα Μονή κι ἐσεῖς, οἱ ΔΕΚΑ ΕΝΝΕΑ, συνεχίζετε νά φοβῆσθε; «-Μά θά μᾶς καθαιρέσῃ!» Ἂν φοβῆσθε τά ἐπιτίμια, πρέπει νά σᾶς ὑπενθυμίσωμε, ὅτι ὅλο τό νομοκανονικό καθεστώς πού θά ἐστήριζε τάς ποινάς σας ἐξυπακούει πατριάρχη ΟΡΘΟΔΟΞΟ. Εἶναι δυνατόν ἕνας πατριάρχης νά καθίσταται τό θησαυροφυλάκιο τῶν αἱρέσεων καί νά μήν ὑφίσταται ἐλέγχους μόνο καί μόνο ἐπειδή εἶναι ὁ «πρῶτος» τῇ τάξει; Εἶναι δυνατόν τό πιό ἀκάθαρτο δοχεῖο πού ἐπέρασε στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό Πατριαρχεῖο, νά τολμᾶ ἀπό πάνω καί νά ἀπειλῇ ὅταν ἐλέγχεται δικαίως; Καλῶς, νά φέρωμε τότε αὐτόν τόν ἴδιο τόν Ἀντίχριστο περιβεβλημένο μέ ὀρθόδοξο ράσο, νά τόν καθίσωμε στήν κορυφή τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας πυραμίδος κι ἐμεῖς νά τοῦ κάνωμε ἀνευθύνως τήν ὑπακοή μας, διότι κάτι τέτοιο ἀπαιτεῖται κατά παράδοσιν ἀπό τό σκληρό νομοκανονικό κέλυφος ἐν τῷ ὁποίῳ εὑρισκόμεθα. Ἔ, λοιπόν, αὐτό ἀκριβῶς καί μέ τήν αὐτή μέθοδο θά τό ἐπιτύχῃ ἀληθῶς ὁ Ἀντίχριστος, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος, «ὥστε αὐτόν εἰς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεόν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτόν ὅτι ἐστί Θεός» (Β΄ Θεσ. β, 4). Κι ἂν ὁ κατ’ ἐξοχήν πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ κ. Βαρθολομαῖος, μέ τή χρῆσι τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου σᾶς ἔπεισε νά τοῦ ὑποτάσσεσθε δουλικῶς καί ἀκρίτως, γιατί νά μήν εὕρη κι ὁ ἴδιος ὁ Ἀντίχριστος κάποιαν ἀληθοφανῆ μέθοδο νά σᾶς πείσῃ γιά τήν «νομιμότητά» του; Μά τόσο ἀνελεύθεροι καί ἀγκυλωμένοι εἶναι οἱ νόες σας, πατέρες ἅγιοι; Ἔτσι ἀκριβῶς διεστρέβλωναν τό πνεῦμα τοῦ νόμου καί οἱ περί τόν Κύριον Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί! Καί μετά πταίουν οἱ Ἐσφιγμενῖται.. Σωστά, γιά ὅλα πταίουν οἱ ζηλωταί! Ὁ «πατριάρχης», ἀντί νά κάμῃ κήρυγμα μετανοίας, διδάσκει «οἰκολογική» ἠθική κι ἀντί νά φωτίζῃ καί νά βαπτίζῃ ἀλλοθρήσκους καί αἱρετικούς, συγχαίρει τούς Ἑβραίους μέσα στάς ἀκαθάρτους συναγωγάς γιά τήν «ὑψιπετή των εὐσέβεια».. Καί οἱ μέν ζηλωταί πρέπει νά φύγουν ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, ὁ δέ «πατριάρχης» νά μπεῖ στή λίστα τῶν ἑκατό ἀνθρώπων πού ἀνήρτησαν οἱ ..Times μέ τήν «μεγαλύτερη πνευματική ἐπιρροή στόν κόσμο»!

Ἂς ἀναλύσωμε ὅμως λίγο τάς ἐπιπτώσεις μιᾶς καθόλα δικαίας ἀντιστάσεως πού ἴσως σᾶς φοβίζουν. Μήπως φοβεῖσθε τό ποῦ θά εὕρητε χειροτονίας; Κανένα πρόβλημα. Καλέσατε τούς ἀρχιερεῖς πού εὐλαβεῖσθε ἀπό τήν Ἑλλάδα καί τακτοποιήσατε τάς ἀνάγκας κληρικῶν γιά μία μόνο δεκαετία. Κόψατε κατόπιν τό μνημόσυνο τοῦ βδελύγματος τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Κάμετε καί τάς σχετικάς ἀνακοινώσεις στά ΜΜΕ, καταφρονήσατε τάς συνοδικάς ἀντιδράσεις τῆς φαναριώτικης σφηκοφωλιᾶς καί δέ μένει παρά νά γίνετε αὐτόπται μάρτυρες τῆς ἀπολαυστικῆς καταρρεύσεως ὅλων τῶν οἰκουμενιστῶν. Τόσο ἁπλό! «Ὡς διά μαγείας», σέ λίγους μῆνες ὁ λαός ὅλος σέ πρώτη φάσι θά ἠκολούθει ΕΣΑΣ καί θά ἐδιδάσκετο ἀπό τό παράδειγμά σας νά ἀνθίσταται στόν Οἰκουμενισμό. Κατόπιν κι οἱ «ἐπίσκοποι» ἕνας ἕνας θά σᾶς ἐμιμοῦντο, μέχρι πού ἡ ἰδική σας ἐγερθεῖσα ἀσπίδα θά ἐγίνετο παγκόσμιο τεῖχος ἀντιδρώντων κληρικῶν καί λαϊκῶν καί ἐν τέλει μία πανορθόδοξος Σύνοδος θά ἔρριπτε τά ἐξαμβλώματα τοῦ Φαναρίου στόν Καιάδα. Ἀλλά ..φοβεῖσθε!

Γιατί νά φοβεῖσθε, πατέρες ἅγιοι; Εἶναι τόσα πολλά, τέλος πάντων, αὐτά πού ἔχετε νά χάσετε;

2o

Παρεμπιπτόντως, ἀφοῦ ὁμιλοῦμε περί φόβου.. Τόσο πολύ φοβεῖσθε καί ἐφθάσατε στό σημεῖο νά ἀσκεῖτε νεοταξικούς ἐλέγχους στούς ἐπισκέπτας; Τί εἶναι αὐτό πάλι τό καινοφανές, διαμονητήρια μέ ψηφιακή ταυτοποίησι τελευταίας τεχνολογίας; Ποῦ εἰσέρχεται ὁ κόσμος, πατέρες ἅγιοι; Στό Πεντάγωνο; Στό περιβόλι τῆς Παναγίας ἔρχεται! Στό καταφύγιο κάθε πικραμένου· στό καταφύγιο καλῶν καί κακῶν, ὑγιῶν καί ἀρρώστων, ὑπερηφάνων καί συντετριμμένων· στό καταφύγιο ὅλων· στό καταφύγιο, πού εἶναι πάνω ἀπό τούς ἐλέγχους τῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν καί τοῦ ὁποίου τήν ἰσορροπία γινώσκει πολύ καλῶς ἡ Κυρία τοῦ τόπου αὐτοῦ νά διατηρῇ. Μέ τί διάθεσι δηλαδή εἰσηγάγαμε τόν νεοταξικό ἔλεγχο στό Ἅγιον Ὄρος; Ἂν ἐγεμίσαμε τό Ἅγιον Ὄρος μέ ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές δῆθεν γιά νά τό προστατεύσωμε, τότε ἔχομε πολύ μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό μας καί σφάλλομε οἰκτρῶς, διότι στό τέλος γίνεται τό  ἀντίθετο: Τό νεοταξικό Σύστημα ἐλεγχει πλήρως τό Ὄρος!

Πατέρες ἅγιοι!

Ἀντιμετωπίσατε τάς νεοταξικάς ἐπιτηδευμένας «πλευροκοπήσεις» μέ ἄκρα ΑΝΟΧΗ. Μέγα λάθος! Πιστεύετε ὅτι στάς ἐσχάτας αὐτάς ἡμέρας πού ὁ Σατανᾶς «ἐλύθη μικρόν χρόνον» (πρβλ. Ἀποκ. 20, 3) καί «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» καί γι’ αὐτό ἐνεργεῖ «ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας» (Β΄ Θεσ. 2, 10), πιστεύετε ἆραγε, ὅτι ἡ σωστή ἀντιμετώπισι εἶναι ἡ ἀνοχή; Τά ἐργαλεῖα του, λέει ὁ Ἀπόστολος, εἶναι καί ἡ ἀπάτη καί ἡ ἀδικία! Κι ἐμεῖς ἀνεχόμεθα μειδιῶντες καί αἴροντες διπλωματικάς χειραψίας καί συμφωνίας;

Ἡ ἀνοχή σας ἤρχισε ἐδῶ καί δεκαετίας. Μέ τήν ἀνοχή σας αἱ Φαναριώτικαι ἐξαρχεῖαι ἤρχοντο αὐτογνωμώνως, νά σᾶς πείσουν νά μνημονεύσητε καί πάλι τόν «πατριάρχη». Καί ποῦ ἐφθάσαμε μέ τήν ἀνοχή αὐτή; Σέ ἕνα πρακτικῶς κατηργημένο Αὐτοδιοίκητο, πού τό Πατριαρχεῖο ἐκφράζει καί ἐπιβάλλει πολιτικάς γιά ἐσωαγιορειτικά θέματα χωρίς κάτι τέτοιο νά τοῦ ζητηθῇ. Κι αὐτό σέ τί διαφέρει ἀπό τή συμβατική ἐπισκοπική διοίκησι τοῦ κόσμου; Γι’ αὐτό ἔχτισαν οἱ εὐσεβεῖς βασιλεῖς τάς ἱεράς Μονάς; Γιά νά καταντήσωμε στό σημεῖο, οἱ κοσμικοί ρασοφόροι τοῦ πατριαρχείου, οἱ συχνάκις πολλῷ χείρονες ἀσεβῶν λαϊκῶν, νά ὑπαγορεύουν στούς γεγηρακότας ἐν τῇ ἀσκήσει ἁγιορείτας τάς νεοταξικάς πολιτικάς πού λαμβάνουν μέσα στάς μασονικάς στοάς; Δηλαδή, θά λένε οἱ «παντελονάδες» τό τί θά κάνουν οἱ ἀσκηταί! Ὡραῖο αὐτοδιοίκητο! Κι ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά ἐφθάσαμε στό σημεῖο ἐμεῖς οἱ ἴδιοι οἱ ἁγιορεῖται νά σκάπτωμε τόν λάκκο μας: ἔπεσε προσφάτως στήν ἀντίληψί μας τό ἄκρως φαναριοκεντρικό βιβλίο τοῦ Κουτλουμουσιανοῦ «ἱερομονάχου» Εὐδοκίμου Καρακουλάκη, πού, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, προσπαθεῖ νά μᾶς πείσῃ ὅτι τό διοικητικό καθεστώς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει εἶναι ἀκριβῶς τό ἴδιο μέ αὐτό τῶν Σταυροπηγιακῶν Μονῶν τοῦ κόσμου, προσφέρων ἔτσι «βούτυρο στό ψωμί» τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος καί μυριοευλόγησε τό βιβλίο του γιά τήν προσφερομένη ἐξυπηρέτησι. Κι ἐσεῖς, πατέρες ἅγιοι, ἀντί νά τόν ἐπιτιμήσητε πού πληγώνει τόσο βαθέως τό αὐτοδιοίκητό μας, ἐπιτρέπετε καί τήν διακίνησι τοῦ βιβλίου του στάς Καρυάς.

3o

Τί σημαίνει τελικῶς αὐτή ἡ περιβόητος «πνευματική ἐποπτεία» τοῦ «πατριάρχου»; Ὁ τελευταῖος Καταστατικός Χάρτης τοῦ ’26 δέν παρέχει σαφή ὁριοθέτησι, ὅπως παρεῖχον οἱ πρό τούτου «Γενικοί Κανονισμοί τοῦ Ἁγίου Ὄρους» τοῦ 1910; «Βάσει τῶν διατάξεων τούτων τῶν Γενικῶν Κανονισμῶν, τό Ἅγιον Ὄρος ὑπάγεται πνευματικῶς εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἀπό ἀπόψεως ὅμως διοικητικῆς τό Πατριαρχεῖον ἀσκεῖ ἁρμοδιότητας μόνον ἐάν ζητηθῇ τοῦτο ὑπό τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος (ἄρθρα 11 καί 49), οὐχί δέ καί αὐτεπαγγέλτως, ὅπερ σημαίνει, ὅτι τό Ἅγιον Ὄρος δέν ὑπάγεται εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀπεριορίστως, ἀλλ’ ἐντός ὁρίων ἐξαρτωμένων ἐν πολλοῖς ἐκ τῆς βουλήσεως τῶν ἁγιορειτῶν, οἵτινες ἀπό τῆς ἀπόψεως ταύτης ἀπολαύουν αὐτοδιοικήσεως ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, οὐδεμία δέ πρόβλεψις γίνεται περί θεσπίσεως κανόνων δικαίου ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου» (Ἀντωνοπούλου, Ἡ Συνταγματική Προστασία, στήν Ἱστορικήν καί Νομοκανονικήν Θεώρησιν τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Καθεστῶτος ὑπό τῶν πέντε Ἡγουμένων στό «Καθεστώς τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω», τοῦ 1996). Γιά φαντασθεῖτε! Κάτω ἀπό τόν ζυγό τῆς Τουρκιᾶς ἀπηλαύσαμε ἀλώβητο τό μακραίωνο αὐτοδιοίκητο καθεστώς μας καί στήν «Δημοκρατία» τῶν ἡμερῶν μας τό χάνομε..

Τέλος πάντων, αὐτό εἶναι τό βασικό χαρακτηριστικό τοῦ Καθεστῶτος μας: τό Πατριαρχεῖο δέν ἀσχολεῖται ποτέ αὐτογνωμόνως μαζί μας, ἐκτός κι ἂν τοῦ ζητήσωμε νά παραστήσῃ τόν «διαιτητή» σέ εὐρύτερα ἐσωαγιορειτικά ἐφεσιβληθέντα προβλήματα. Αἱ ἐξαρχεῖαι ἐκαλοῦντο μέ ἐπίσημο ἀλληλογραφία καί ἐλάμβαναν ἀκόμη καί τά ἔξοδα τοῦ ταξιδίου των. Μά κάτι τέτοιο δέν συμβαίνει στάς Σταυροπηγιακάς Μονάς τοῦ κόσμου, μέ τάς ὁποίας προσεπάθει ὁ Κουτλουμουσιανός «ἱερομόναχος» νά μᾶς ταυτίσῃ. Πολύ φοβούμεθα, λοιπόν, ὅτι γιά νά διαφυλάξωμε στό μέλλον -ἂν θά ἔχομε μέλλον- τήν πνευματική ἐλευθερία τοῦ τόπου μας, θά πρέπει ἢ νά συμπληρώσωμε ἢ νά ἀλλάξωμε τόν ἐν ἰσχύι Καταστατικό Χάρτη.

Ἂν ἀναρωτηθῇ κανείς γιατί ἐθεσπίσθη ἡ πρωτοτυπία αὐτή στή χερσόνησό μας ἀπό τούς κτήτορας βασιλεῖς, εἶναι ἁπλό: Ὁ ἁγιορειτικός μοναχισμός εἶναι ἀσκητικός κι ὄχι ἱεραποστολικός. Πράττει, δέν ὁμιλεῖ. Στό περιβάλλον, λοιπόν τῆς ἁγνῆς του μονώσεως πάντοτε εὑρίσκεται  ὑψηλότερα. Πάντοτε δύναται νά θεσμοθετεῖ τάς ὑψηλοτέρας στοχοθεσίας στήν ἄπειρο κλίμακα τῶν ἀρετῶν. Γι’ αὐτό καί οἱ διδάσκαλοι πού τόν διορθώνουν καί τόν ἐμπνέουν εἶναι «ὀστέα ἐκ τῶν ὀστέων του», ἀληθῶς ἅγιοι ἄνδρες, πού στόν χῶρο τους διέπρεψαν σέ γνῶσι καί ἀρετή -τοιοῦτος ἦτο ὁ θεσμός τοῦ Πρώτου πού ἐλειτούργησε ἐξαιρετικῶς γιά αἰῶνας. Αὐτή εἶναι ἐξάλλου καί ἡ παγιωμένη ἀσκητική παράδοσι, νά καθιστοῦμε ὁμοταγεῖς μέ ἡμᾶς διδασκάλους καί ὁδηγούς στήν πνευματική μας πορεία. Μέσα σέ αὐτή, λοιπόν, τη γενική πνευματική θεώρησι, οἱ εὐσεβεῖς βασιλεῖς ἐχορήγησαν ἐλευθερία στούς ἁγιορείτας, ὄχι μόνο γιατί ἡ ἁγιότης ἀνάμεσα στούς ἀρχιερεῖς πού συνανεστρέφοντο ἦτο ἐξαίρεσι στόν κανόνα, ἀλλά καί διότι κατενόουν ὅτι αἱ αὐτογνώμονοι ἀρχιερατικαί ἐπεμβάσεις στά ἁγιορειτικά πράγματα, παρεκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων ἐκινοῦντο ἀπό φιλαρχία καί ὑπερηφάνεια καί ἀντί γιά ὠφέλεια παρεῖχον ὄχλησι καί ταραχή.

Ὅσον ἀφορᾶ ὅμως στόν νεοταξίτη πράκτορα τῶν ἡμερῶν μας, τόν κ. Βαρθολομαῖο, θά ηὐχόμεθα νά ἦτο μόνο φίλαρχος καί ψωροπερήφανος. Δυστυχῶς δέν εἶναι μόνο αὐτά. Εἶναι τοῖς πᾶσι πλέον φανερό, ὅτι εἶναι «προγραμματισμένος» νά καταλύσῃ τό αὐτοδιοίκητο τοῦ Ἁγίου Ὄρους γιά νά μπορέσῃ νά τό σύρῃ στήν ἑνωτική πορεία του μέ τόν παπισμό καί τόν προτεσταντισμό. Ἠκούσαμε κάτι πού δυσκολευόμεθα νά πιστέψωμε. Ἠκούσαμε ὅτι ἐπρότεινε στόν νέο πάπα τήν ἵδρυσι ἐκθέσεως ἁγιορειτικῶν κειμηλίων στό Βατικανό! Φοβερά ἐρώτησι πού γεννᾶται ἐντός μας εἶναι, τό κατά πόσο συγκατετέθητε σέ κάτι τέτοιο κι ἐσεῖς, πατέρες ἅγιοι. Συνεφωνήσατε, δηλαδή, στό νά ἐκδιπλωθῇ γέφυρα ἐπικοινωνίας Ἅγιον Ὄρος - Βατικανό καί ἀφορμή συνεχῶν ἐπισκέψεων στόν ἑωσφορικό παπισμό; Ἔ, τό μόνο πού μᾶς μένει κατόπιν εἶναι καί ἡ ἔλευσις τοῦ βδελύγματος τῆς ἐρημώσεως ἐν τῷ ἁγίῳ τόπῳ ἡμῶν. Δηλαδή, συμφωνεῖτε μέ ὅλα αὐτά, πατέρες ἅγιοι, ἢ τά ὀργανώνει ὁ Βαρθολομαῖος αὐτογνωμώνως, ἀδιαφορῶν γιά τήν γνώμη σας;

Στήν ἐνθρόνισι τοῦ νέου πάπα, ὁ κ. Βαρθολομαῖος τοῦ ἀπηύθυνε ἐπίσημο πρόσκλησι νά συλλειτουργήσουν στό Φανάρι. Δέν γνωρίζομε ἂν ἐνεννόει κοινό ποτήριο. Ἂν αὐτό συμβῇ θά τό ἀνεχθεῖτε; Δέν θά εἶστε μετά ὑποχρεωμένοι νά χειροφιλεῖτε τόν «πρῶτο τῇ τάξει» «ἐπίσκοπο» τῆς χριστιανοσύνης, ὅπως ἔχει ἤδη ὑπογράψει καί ἡ Κωνσταντινούπολι καί ἡ Ἀθήνα στό θεολογικό διάλογο ἀπό τό 2007 στή Ραββένα τῆς Ἰταλίας;

4o

Ἔνα ἄλλο πεδίο στό ὁποῖο ἔπρεπε νά ἀντισταθεῖτε ὡσάν Σπαρτιάτες, πατέρες ἅγιοι, εἶναι αὐτό τῶν συνεχῶν ὑπόπτων ἐπιδοτήσεων. Ἐπιδοτήσεις, αἱ ὁποῖαι συνέτρεχον μέ τήν παρεμβολή τοῦ ΕΣΠΑ καί τοῦ ΚΕΔΑΚ,

Ὑπηρεσίαι τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου, μέ ἐκτενή καί ὑδροκέφαλο στελέχωσι.

Ἔ, λοιπόν, αὐτοί πού ἤνοιξαν τούς κρουνούς τοῦ ἀπλέτου χρήματος, πιστεύετε ὅτι δέν ἐγνώριζαν τήν ἀνθρωπίνην ἀδυναμίαν τῆς δωροδοκίας καί τῆς ὑπερτιμολογήσεως πού περιχορεύει στά δημόσια ἔργα;

Διότι δέν ἐδίδοντο τά ποσά στάς γεροντίας τῶν Μονῶν γιά νά τά διαχειριστοῦν μέ τήν γνωστή κοινοβιακή διαφάνεια καί φειδώ, οὖσαι αἱ ἴδιαι Μοναί οἱ ἐργοδόται καί ἐργολάβοι, ἀλλά ἐθεωροῦντο ἅπαντα δημόσια ἐπιδοτούμενα ἔργα, πού ὑπερετιμολογοῦντο καί στήν σχεδίασι καί στήν ἐκτέλεσι καί χρυσοπληρώνοντο ἀκόμη κι ἂν ποτέ δέν ἐγίνοντο!

Ἔτσι, σήμερα τό Ἅγιον Ὄρος μέ τήν παγίδα τῶν ἐπιδοτήσεων, ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι ἠθικά δεσμευμένο γιά τά ἑκατομμύρια πού ἐδέχθη, κατέστη δυστυχῶς καί ἐμμέσως ἔνοχο καί ἄκρως πεφοβισμένο.

Ὅταν ἐμεῖς ἤλθαμε στήν Ἱερά Μονή Ἐσφιγμένου, τό κτιριακό συγκρότημα ἦτο σέ ἀθλία κατάστασι. Τώρα ὅμως, πλέον ἕκαστος ἐπισκέπτης εὑρίσκεται ἐνώπιον ἑνός ἀκόμη ἀθωνικοῦ κοσμήματος ἀνάμεσα στά εἴκοσι.

Πῶς ἔγινε αὐτό χωρίς ἴχνος ἐπιδοτήσεως; Ἁπλό: Εἴμεθα τά ἀφεντικά σέ κάθε συντήρησι. Ὅποτε ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔστελνε κανένα «χιλιάρικο», ὁ μάστορας ἐλάμβανε τήν ἐντολή νά ἀρχίσῃ τά μεροκάματα.

Ὅταν δέν ὑπῆρχε «φράγκο» εἰργαζόμεθα μόνοι μας οἱ καλογῆροι, ὅπως ἠδυνάμεθα. Μέ τόν καιρό, λίγο λίγο, ἐλάχιστα μέρη χρειάζονται πλέον συντήρησι. Ὅταν ὅμως ἀπό τήν ἄλλη, τό σύστημα ἐπιδοτήσεων παραδίδει τεράστια ἔργα συντηρήσεως σέ μεγάλας τεχνικάς ἑταιρείας, χωρίς οἱ «ἡγούμενοι» νά ἀκουμποῦν οὔτε εὐρώ, τότε ἀρχίζει ὁ γνωστός «χορός» τῶν ἑκατομμυρίων.

Ἔτσι ἐπαγιδεύθησαν οἱ πτυχιοῦχοι ἁγιορεῖται, κι ἐμεῖς οἱ ἀγράμματοι καί «ἀδιάκριτοι» εἴμεθα ἐλεύθεροι καί συνειδησιακῶς εἰρηνικοί, διότι μέ τάς καματεράς χεῖρας ἁπάσης τῆς ἀδελφότητος ἐδώσαμε ζωή σ’ ἕνα ἱστορικό κειμήλιο τοῦ ἔθνους μας.

Τίθεται ὅμως καί τό ἑξῆς ζήτημα: Τά ἐπιδοτούμενα προγράμματα περισσότερο μᾶς φαντάζουν σάν προγράμματα ἐπενδυτικά. Πρός τό παρόν, ἐπιδοτοῦνται ὅλο καί πιό ἐκσυγχρονιστικαί συντηρήσεις. Τί θά γίνῃ ἂν ἀρχίσουν νά ἐπιδοτοῦν γιά τόν σκοπό αὐτό καί νέας κτιριακάς κατασκευάς, ὅπως πολυτελῆ ξενοδοχεῖα ἢ καί ἐμπορικά κέντρα;

Θά ἀντισταθεῖτε τότε στάς παχυλάς ἐπιδοτήσεις; Ἐμεῖς πιστεύομε, ὅτι αἱ χρηματοδοτήσεις αὐταί εἶναι ἐπενδύσεις πού θά μετατρέψουν τό μοναχικό πολίτευμα σέ «πνευματικό ἀξιοθέατο», σέ τουριστική «ἀτραξιόν» καί τούς Μοναχούς σέ ταξιθέτες καί ξεναγούς.

Δέν ἐνεπιστεύθημεν ποτέ τούς Εὐρωπαίους μέ τήν οὐμανιστική των κενότητα. Πάντοτε διεβλέπομεν κακοπροαίρετο σκοπιμότητα στάς «εὐεργεσίας» των, ἀκόμη κι ἂν δέν ἦτο ἐναργῶς ὁρατή.

Πατέρες ἅγιοι, ὁ Ἑλληνικός λαός πλέον ἔπαψε νά ἐμπιστεύεται τούς νεοταξῖτες πράκτορές του μέσα στάς «δημοκρατικάς» Κυβερνήσεις καί τούς ἐμπιστεύεσθε ἐσεῖς;

Ὁ Ἑλληνικός λαός ἔζησε σέ μακρά διάρκεια τό σύστημα τῶν ἐπιδοτήσεων καί εἶδε πώς αὐτό συντρίβει τήν πρωτοβουλία, αὐτενέργεια καί ἐλευθερία του. Εὐρωπαϊκαί ἐπιδοτήσεις δέν κατέστρεψαν τήν Ἑλληνική γεωργία καί κτηνοτροφία; Τό ἴδιο συμβαίνει καί σ’ ἐμᾶς.

Δέν διαισθάνεσθε ὅτι αἱ ἐπιδοτήσεις κάνουν τό ἁγιορειτικό καθεστώς ἀκόμη πιό κρατικοδίαιτο καί ἐξαρτημένο;

Τί λέτε; Διοικοῦμε τό Ἅγιον Ὄρος ὅπως παλαιά;

5o

Μετά, τί ἦτο αὐτό πού ἔδωσε τό ἠθικό δικαίωμα στήν Ἑλληνική Κυβέρνησι νά φορολογήσῃ τά ἀκίνητά μας στόν κόσμο; Ἀκριβῶς τό ὅτι ὁλοκληρώσαμε τήν συντήρησι τῶν Μονῶν μας μέ τάς εὐρωπαϊκάς καί κρατικάς ἐπιδοτήσεις. Εὔμορφα, λοιπόν, καί καλοσυντηρημένα πλέον τά Μοναστήρια μας μποροῦν νά τεθοῦν κάτω ἀπό τάς νεοταξικάς ἐπενδύσεις.

Κι ἐμεῖς δέν θά ἀντισταθῶμε, διότι θά εἴμεθα οἰκονομικῶς ἐξαρτημένοι καί καταχρεωμένοι.

Ὁ Ἑβραῖος ὅ,τι θέλει νά ἁρπάξῃ εὐσχημόνως, ἁπλῶς τό φορολογεῖ.

Ἔτσι καί αἱ ἀκίνητοι περιουσίαι σας, κατά τό πλεῖστον παθητικαί, θά βυθίζουν τάς Μονάς σας στήν δίνη τοῦ χρέους, ἐκτός κι ἂν τάς μετατρέψητε σέ κερδοφόρους ἐπενδύσεις, ὅπως ἐπιτυχημένα τό ἔκανε ὁ «ἡγούμενος» Ἐφραίμ.

Ὅ,τι κι ἂν σᾶς ζητηθῇ πλέον θά ὑπακούσητε. Καί τό νεοταξικό σχέδιο ἐπετεύχθη. Ἢ θά εἶσθε χρεωμένοι δοῦλοι ἢ κυνηγοί χρήματος. Πάντως δέ θά εἶσθε Μοναχοί!

Μετά, ἐσκέφθητε ποτέ τάς προοπτικάς καί πιθανάς προεκτάσεις τῶν προαναφερθέντων; Γιά νά μπορεῖτε ἀργότερα, λόγου χάρη, νά ἀποπληρώνητε τά χρέη σας, ὑπάρχει ἡ πιθανότητα νά ἁγιάσητε καί πολλά ἀθέμιτα «μέσα», ὅπως ἐπί παραδείγματι... τήν κατάργησι τοῦ ἀβάτου. Μήν κοροϊδευόμαστε!

Τό ἄβατο αὐτή τή στιγμή εἶναι τό τελευταῖο φράγμα -καί φαίνεται ἀσθενέστατο- πού μέ τήν ἀσταθή πλέον καί ὑποτρέμουσα ἰσορροπία του κωλύει τό τεράστιο τουριστικό κι ἐπενδυτικό «τσουνάμι» πού ἀνυπομονεῖ νά βεβηλώσῃ τήν παρθένα ἁγιορειτική γῆ.

Ἆραγε θά ἀντισταθεῖτε στόν πειρασμό; Δυστυχῶς, δέν ἔχομε δείγματα τῆς ἐγκρατείας σας, παρεκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων.

 Nά φανταστεῖτε, τό «λαμπρόν» δημιούργημά σας, ἡ «νέα Ἐσφιγμένου», ἀκριβῶς δίπλα στό ἀντιπροσωπεῖο πού μᾶς ἄφησαν, ἀγωνιοῦν νά συνεχίσουν τίς ἐπιχειρήσεις εἰς βάρος μας, μέ μοναδικό σκοπό νά καρπωθοῦν νέες χρηματοδοτήσεις τοῦ ΕΣΠΑ. Δέν τούς ἔφτασε ἡ διάρρηξι καί ἁρπαγή τοῦ παρεκκλησίου, τοῦ κήπου καί τοῦ προαυλίου χώρου μας, δέν τούς ἔφτασε ἡ κατασκευή τοῦ νεοτεύκτου παλατίου τους, δέν τούς ἔφτασε ἡ ἁρπαγή ὅλης τῆς κινητῆς καί ἀκινήτου περιουσίας μας, ἡ ἁρπαγή τοῦ κτήματος στά παχωμαίικα καί ἡ οἰκοδόμησί του, δέν τούς ἔφτασε ὅτι ἐκαρπώθησαν τά ἑκατομμύρια ἀπό τά κρατικά μισθώματα καί τά εὐρωπαϊκά κονδύλια πού ἀναλογοῦσαν σέ ἐμᾶς (καί τά ὁποῖα ἠρνούμεθα), δέν τούς ἔφτασαν ὅλα αὐτά, ἀλλά τώρα χαλκεύουν καί νέα ἐπέμβασι στό ἐναπομείναν ἀντιπροσωπεῖο μας, μήπως καί μέ τό ἔργο αὐτό ἐκκινήσουν κάποια νέα ροή ἐπιδοτήσεως.

Ὅλα γιά τό χρῆμα, λοιπόν! Πῶς μετά νά μήν λογισθῶμε τά χειρότερα γιά τό μέλλον τοῦ ἁγίου τόπου μας; 

Τί συμβαίνει, λοιπόν, πατέρες ἅγιοι; Ἐμεῖς, οἱ ἄλλοτε προνομιοῦχοι καί ἐλεύθεροι ἁγιορεῖται, τώρα κατηντήσαμε ἀπό τή μία νά χρωστοῦμε φόρους σέ εὐρωπαίους τραπεζῖτες καί ἀπό τήν ἄλλη νά σιωπῶμε ἐνώπιον τῆς αἱρέσεως ὡσάν τρομοκρατημένα μαθητούδια γιά νά μή χάσωμε πατερίτσες καί χρῆμα;

Ἔτσι λοιπόν, «ἐσώσατε» τό Ἁγιονόρος ἐσεῖς οἱ πτυχιοῦχοι καί διακριτικοί «μοναχοί»; Αὐτό ἐπιδιώκατε ὅταν τόσα χρόνια ἐκρατούσατε ἔξω ἀπό τήν συνδιοίκησι ἐμᾶς, τούς ἀγραμμάτους καί ἀδιακρίτους;

6o

Μέσα σ’ αὐτό τό «μάτι τοῦ κυκλώνα», λοιπόν, εὑρισκόμεθα κι ἐμεῖς οἱ Ἐσφιγμενῖτες, ἔχοντες, νομίζομε, κάθε δικαίωμα νά θέλωμε τήν συνείδησί μας καθαρή ἀπό ἀλλοτρίους ἁμαρτίας.. Γιατί, ἆραγε νά παραχωρήσῃ ὁ ἅγιος Θεός τήν φυσική παρουσία μας στόν συγκεκριμένο χῶρο καί χρόνο; Ἐλᾶτε τώρα, πατέρες!

Κανείς μας δέν πιστεύει ὅτι ἔγινε κατάληψι στή Μονή μας. Γνωρίζομε ὅλοι μας ποιοί «μοναχοί» ἦλθαν ἀπ’ ἔξω καί πῶς μέ «μαλακή» πίεσι ἐξετόπισαν σταδιακῶς μέσα στά διακονήματα τῶν Μονῶν τά γεροντάκια πού ηὗραν.. Γιατί, λοιπόν, παρεχώρησε ὁ ἅγιος Θεός αὐτήν τήν κουκίδα Ζήλου μέσα στά πόδια σας; Γιατί, οἱ φυσικῶς καί ἀβιάστως ἐξελεγμένοι ὑπό τῆς ἀδελφότητός μας τελευταῖοι τρεῖς Ἡγούμενοι, ἐγκολπώθησαν καί διετήρησαν τόν Ζῆλο ἐδῶ καί τέσσερις δεκαετίας;

Σκεφθεῖτε μέ ἁπλότητα: ἀνθιστάμενοι στήν Οἰκουμενική Κίνησι -μέ ὅλα τά συμπαρομαρτοῦντα προβλήματα στάς μεταξύ μας σχέσεις- τί πιστεύετε; Ὡς Μονή ἀπομακρυνόμεθα ἀπό τήν Μίαν Ἁγίαν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησία τοῦ Μονογενοῦς ἢ Τήν προσεγγίζομε; Καί μή νομίσητε, πατέρες ἅγιοι, ὅτι σᾶς κατακρίνομε. Μέγα λάθος! Δέν μποροῦμε, νομίζετε, νά κατανοήσωμε τήν ἀνθρωπίνη φύσι ἡττωμένη;

Ἀπό τήν ἄλλη ὅμως, δέν ἔχομε καί κάθε δικαίωμα νά ἀποφύγωμε τά κακά καί φθοροποιά δείγματα παρακμῆς; Ὄχι μόνο δέν σᾶς μισοῦμε, ἀλλά ἀνεχθήκαμε πρωτοφανεῖς ἀδικίας. Εἴδαμε κατ’ ἀρχήν τό ἐξαμβλωματικό μόρφωμα τῆς 21ης «ἀδελφότητος» ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, αὐτήν τήν τερατώδη ἀσώματο κεφαλή, μία μοναστηριακή διοίκησι χωρίς Μοναστήρι! Καί ποία ἡ πρόφασι; Ὅτι ἔπρεπε δῆθεν νά πληρωθῇ ἡ κενή θέσι τοῦ εἰκοστοῦ ἀντιπροσώπου, τήν ὁποία ἐσεῖς ἐφροντίσατε νά διατηρῆτε κενή ἐπί δεκαετίας κατά παράβασι τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου.

Εἴδαμε κάποιον ἄγνωστο κληρικό νά ὀνομάζητε «ἡγούμενο» τῆς Ἐσφιγμένου, ἕναν κοσμικό παπᾶ χωρίς ἁγιορειτική κουρά, τόν ὁποῖο, καί τό κυριώτερο, δέν ἐξέλεξε αὐτή ἡ ἀδελφότης τῆς Ἐσφιγμένου. Μᾶς ἀφήσατε ἐντελῶς ἀπόρους, μᾶς ἀπαγορεύετε τήν εἴσοδο στόν τόπο τῆς μετανοίας μας, τό μοναδικό στόν κόσμο κατάλυμα καί φυσικό καταφύγιο γιά τούς περισσοτέρους ἀπό ἐμᾶς.

Μᾶς στερεῖτε τό δικαίωμα τῆς ἐπικοινωνίας μέ τούς πνευματικούς μας ἀδελφούς ἀπό τόν κόσμο. Οὔτε μπροστά στό Μοναστήρι μας δέν μᾶς ἀφήνετε νά ἁλιεύσωμε, γιατί τά σκάφη μας, λέει, ἀνήκουν στούς ψευδοεσφιγμενίτας. Ἔ, μή μᾶς πεῖτε ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι ἁγιορειτικοί νόμοι καί θεσμοί..!

Τί εἶναι αὐτό, λοιπόν, πού σᾶς ἐξώθησε σέ τόσας παρανομίας; Δέν εἶναι παρά ὁ ὑπερφίαλος συμπλεγματισμός τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ἡ φυσική του ἀνικανότης νά ἐλεγχθῇ καί νά διορθωθῇ καί ἡ μασονική, νεοταξική στράτευσί του μέ τά συμφέροντα τοῦ παγκοσμισμοῦ. Αὐτός καί μόνο αὐτός εἶναι ἡ αἰτία τῶν προβλημάτων τοῦ ἁγίου τόπου μας, ὅπως ἐπίσης καί ἡ παράλληλος ἀδυναμία σας νά τόν βάλητε στή θέσι του.

Ὅλα αὐτά, πατέρες, τά ἀνεχθήκαμε στά πλαίσια τῆς καλογηρικῆς ὑπομονῆς, ὄχι ἀπό κάποιον μισόθεο καίσαρα, ἀλλά ἀπό ὁμοταγεῖς ἀδελφούς, ἀπό ἐσᾶς, τούς συναγιορείτας Μοναχούς. Ἂν, λοιπόν, σᾶς ἀντιμετωπίζαμε ἐμπαθῶς, ἂν σᾶς μισούσαμε, εὐκόλως θά ἠδυνάμεθα κι ἐμεῖς νά κάμωμε κάποιαν ἐπίδειξι δυνάμεως. Θά σᾶς ἐκαίγαμε ἴσως κάποια νύκτα μερικά κτίρια ἢ θά συνετρίβαμε κάποιαν ἄλλη νύκτα μερικάς χεῖρας καί μερικούς πόδας καί δέν θά ἐτόλμα κανείς νά κάμῃ πάλι ἡρωισμούς εἰς βάρος μας. Ἀλλά δέν σᾶς ἀντιμετωπίζομε μέ τόν τρόπο πού μᾶς ἀντιμετωπίζετε ἐσεῖς. Θέλομε μόνο τό καλό τοῦ τόπου μας. Θέλομε νά σᾶς διδάξωμε μέ τό ἔργο, ὄχι μόνο ὅτι μπορεῖτε νά ἀντισταθεῖτε στά νεοταξικά σχέδια κατά τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά ἀνθιστάμενοι, νά ἐμπνεύσητε σέ πνευματική ἀντίστασι καί τόν τεταπεινωμένο λαό μας. Κι ἂν ἡ Νέα Τάξι Πραγμάτων σᾶς στοχοποιήσῃ καί πολεμίσῃ, νά γνωρίζητε ὅτι, ὅπως ἐμεῖς, ἔτσι κι ἐσεῖς, μπορεῖτε μέ τή χάρι τῆς Κυρίας Θεοτόκου νά ζήσητε ἀφόβως, ἀκόμη καί ἄποροι!   

 Σεβαστοί πατέρες κι ἀδελφοί.

Ὑψηλά στήν βορειοανατολική κόρδα τῆς Μονῆς μας εἶναι τοποθετημένος ξύλινος πίναξ μέ τήν ἐπιγραφή «Ὀρθοδοξία ἢ Θάνατος». Δέν θέλομε νά παρεξηγηθῶμε. Δέν λέγομε ὅτι γιά τήν Ὀρθοδοξία θά σκοτώσουμε ὅλους τούς ἀπίστους. Δέν εἴμεθα ἐμεῖς δαιμονοδίδαχτο Ἰσλάμ. Αὐτό πού ἐννοοῦμε, εἶναι ὅτι γιά τήν ἁγία Ὀρθοδοξία εἴμεθα ἕτοιμοι νά πεθάνωμε. Καί ἴσως μᾶς ἀπαντήσετε: «Καί ποιός σέ σκοτώνει, χριστιανέ μου; Δέν σέ πολεμᾶ κανένας!» Δέν εἶναι ὅμως ἔτσι. Δέν θεωροῦμε τήν στέρησι τῶν ἁγιορειτικῶν προνομίων μας ὡσάν ἁπλή καταπίεσι ἢ ἔστω κλοπή, ἀλλά ὡς ἐπίθεσι στό στρατόπεδο τῆς ἁγιορειτικῆς Ὀρθοδοξίας, ὄχι ἀπό κάποιον ἀδιάκριτο ἢ ἐμπαθή πατριάρχη, ἀλλά ἀπό στρατευμένο νεοταξίτη πράκτορα καί ὁρκισμένο ἐχθρό τῆς Ὀρθοδοξίας.

 Γι’ αὐτό, ἀπό 'δῶ κι ἐμπρός θά θεωροῦμε ὡς βεβήλωσι τῆς πίστεως κάθε παραβίασι τῆς Ἐσφιγμενιτικῆς δικαιοδοσίας ἀπό στοιχεῖα πού δέν ἀναγνωρίζει ἡ πατροπαράδοτος ἀδελφότης. Αἱ εὐθῦναι εἶναι πλέον ἰδικαί σας.

Ἐμεῖς θά διάγωμε ἡσύχως ὅπως μέχρι τώρα ἀδολεσχοῦντες στήν καλογηρική μας, συνεπῶς κάθε ταραχή στόν τόπο μας θά προκληθῇ πάλι ἀπό ἐσᾶς. Γνωρίζομε τάς προσπαθείας σας νά μᾶς διώξητε -ἔχομε ζήσει κάποιας ἀπό αὐτάς. Κι ἐσεῖς ὅμως δέν θά πρέπει νά βγάλητε ἀπό τό μυαλό σας τά ἀντίποινα πού θά ὑποστεῖτε ἀπό τόν Θεό γιά τήν εἰς ἀδελφούς προδοσία σας. Ἠναλώσαμε τήν ζωή μας στό Μοναστήρι μας γιά νά πεθάνωμε ὀρθόδοξοι κι ὄχι νά βλέπωμε ἄπραγοι καί «καλοί ὑποτακτικοί» τούς νεοταξίτας πράκτορας τοῦ Φαναρίου νά ἀφανίζουν τό Ἅγιον Ὄρος. Ἤλθαμε νά πεθάνωμε ὡς ὀρθόδοξοι κι ὄχι ὡς ΠΡΟΔΟΤΕΣ!

Μετά τῆς ἐν Χριστῷ φιλαδελφίας,

ο καθηγουμενοσ τησ ιερασ μονησ εσφιγμενου αγιου ορουσ