Ἁγιότητα καί Ὀρθοδοξία!

Καίρια ἐπισήμανση:

Δέν ὑπάρχει ἁγιότητα χωρίς Ὀρθοδοξία!

«….Δεν νοείται όμως αγιότητα χωρίς αγώνα υπέρ της πίστεως, της Ορθοδοξίας, δηλαδή, χωρίς ομολογία ορθόδοξη και έλεγχο της παραχάραξης της πίστεως, και μάλιστα από τούς ποιμένες, πού με την χειροτονία τους έχουν ταχθεί φύλακες και υπερασπιστές της, όπως οι Επίσκοποι. Είναι δυνατόν να μην αντιδρά ό πνευματικός άνθρωπος της Ορθοδοξίας στην διαστρέβλωση και κατάφωρη προδοσία της πίστεώς μας, όπως είναι ό Οικουμενισμός και οι συνιστώσες του, Βαπτισματική και Μεταπατερική Θεολογία;

 Ή άσκηση μόνη, όσον αυστηρή και υψηλή και αν είναι, δεν σώζει, χωρίς ορθή πίστη - Ορθοδοξία, αλλά εκφυλίζεται εύκολα σέ ινδουϊσμό και γκουρουϊσμό. Και στην εσχατολογική εποχή μας, της πολτοποιήσεως τών πάντων στην χοάνη της μασονοσιωνιστικής παγκοσμιοποίησης, προέχει ό υπέρ Ορθοδοξίας αγώνας, πού συνδέεται πάντα με τον δημόσιο έλεγχο της πλάνης και των φορέων της (Πατριαρχών, Ιεραρχών καθηγητών και λοιπών αιρετιζόντων) για την στήριξη και ενίσχυση του αγωνιζομένου ορθοδόξου πληρώματος Αυτό κάνουν σέ κάθε εποχή οι αληθινοί πνευματικοί Πατέρες. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ή άσκηση στις ερήμους και τις οπές της γης διακόπτεται από μαρτυρικές και ομολογητικές εξόδους στην μαστιζόμενη από την αιρετική πλάνη κοινωνία. Μέγιστο παράδειγμα, μετά τον ελεγκτή του παρανομούντος Ηρώδη Πρόδρομο Ιωάννη, ό ηγέτης της ασκήσεως Μέγας Αντώνιος. Δύο φορές εγκατέλειψε τοπικά την έρημο, μεταφέροντάς την, ως άλλης μορφής αγώνα κατά του διαβόλου, στην Αλεξάνδρεια: πρώτα κατά τον διωγμό του Μαξιμίνου (311) και σέ πολύ μεγάλη ηλικία το 338 (ήταν περίπου 90 έτών), για να συμπαρασταθεί στον Μ. Αθανάσιο, πνευματικό ανάστημα του, και στους αγωνιζόμενους κατά του Αρειανισμού Ορθοδόξους….»

[ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, γενομένης προσφάτως σέ Σύναξη πρός τιμήν τοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου(+)]

Ἀντί ἄλλου σχολίου στήν ἀνωτέρω ὀρθοδοξώτατη ἐπισήμανση τοῦ σεβαστοῦ καί ἀγωνιστοῦ  π. Γ. Μεταλληνοῦ, παραθέτουμε τήν ἐπί τοῦ ἰδίου, κατ’ οὐσίαν, θέματος πρακτική και συγκεκριμένη τοποθέτηση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Πρόκειται γιά ἀπόσπασμα προσφάτου συνεντεύξεώς του (26.4.2014) σέ Ἰταλίδα δημοσιογράφο γιά τήν «Avvenire». Ὁ κατωτέρω ἀναφερόμενος Πάπας Ἰωάννης εἶναι ὁ προσφάτως ἀγιοποιηθείς ὐπό τοῦ Παπισμοῦ. Τό χάσμα τῶν δύο ἀπόψεων εἶναι πασιφανές. Ἡ πρώτη ἐκφράζει, θεωρητικῶς τουλάχιστον, τήν ὀρθόδοξη Παράδοση, ἡ δεύτερη ἐκφράζει, ἐν τοῖς πράγμασι, τήν ἀντίθεη διδασκαλία τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ!

«Ε. - Σ.»

(….)

ΕΡΩΤΗΣΗ.- Ο Πάπας Ιωάννης ΧΧΙΙΙ εξέφρασε επίσης μια αυθεντική λατρεία προς τους Ορθόδοξους αδελφούς. Τι σημαίνει αυτό για σας σήμερα και για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, η  πλήρης αναγνώριση της αγιότητας του;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ.- Ο αείμνηστος Πάπας Ιωάννης ΧΧΙΙΙ ήταν πράγματι μια μεγάλη πνευματική προσωπικότητα στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας και του Χριστιανισμού. Ο Ευλογημένος  προκάτοχός μου,  ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας,  αναγνώρισε δημοσίως τη μεγάλη προσωπικότητα αυτού του Πάπα προσδίδοντας σ’ αυτόν τις ευαγγελικές φράσεις  που τον παρομοιάζουν  με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή τον Πρόδρομο,  τον πρόδρομο του Κυρίου μας.  Στην πραγματικότητα ,  ο Ιωάννης XXIII έκανε ένα αποφασιστικό βήμα στην πορεία της Εκκλησίας,  χάριν  στην  σημαντική και θαρραλέα απόφασή του να συγκαλέσει το Δεύτερο Συμβούλιο του Βατικανού,  το οποίο, μεταξύ άλλων με τις οδηγίες του,  άνοιξε το δρόμο για τη συμμετοχή της Καθολικής Εκκλησίας στην οικουμενική κίνηση,  ενόψει της αποκατάστασης της Χριστιανικής ενότητας με ιδιαίτερα σημαντικές επιπτώσεις στις σχέσεις μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων. Αυτό το γεγονός, μαζί με τις αρετές του, την ευγένεια, την καλοσύνη και την αγάπη που κοσμούσαν το χαρακτήρα και τη ζωή του μεγάλου αυτού άνδρα της Εκκλησίας, δικαιολογεί πλήρως την τιμή της αγιοποίησης που επιφυλάχθηκε γι 'αυτόν από την Καθολική Εκκλησία. (….)