Στά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Μελετῶνται  κενά…!

Πάπας Φραγκίσκος καί Πατριάρχης Βαρθολομαῖος

Εἶναι ἡλίου φαεινότερον ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος βαδίζει ταχέως, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, γιά τήν  προώθηση τῶν, ὡς φαίνεται, ἀκλόνητων οἰκουμενιστικῶν πιστευμάτων του.

Ἐτόλμησε, μεταβάς εἰς Ρώμην, νά συμμετάσχη στήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου Πάπα (κατά τήν Καθαρά Τρίτη 2013), δηλαδή τοῦ νέου ἀρχηγοῦ τῆς φοβερᾶς αἱρέσεως τοῦ ἀντιχρίστου Παπισμοῦ (διαχρονικοῦ ἐχθροῦ τῆς Πίστεως καί τοῦ Γένους μας). Πρώτη φορά Οἰκουμενικός Πατριάρχης τολμᾶ κάτι τέτοιο, δηλαδή νά παραστῆ στήν ἐνθρόνιση ἑνός ἀμετανοήτου αἱρετικοῦ, καί ὄχι μόνον.

Ὁ κ. Βαρθολομαῖος εἶχε οὐσιαστική ἀποστολή στήν Ρώμη. Χωρίς καθυστερήσεις καί ἀναστολές, χωρίς κἄν ἀναμονή «δείγματος γραφῆς» ἐκ μέρους τοῦ νέου Ποντίφηκος, ἔσπευσε καί πρίν καί ἀμέσως μετά τίς ἐνθρονιστήριες ἐκδηλώσεις νά προτείνη, προωθήση καί δρομολογήση νέες οἰκουμενιστικές καί πανθρησκειακές ἐνέργειες.

Σύμφωνα μέ τά διεθνῆ πρακτορεῖα εἰδήσεων, ἀλλά καί τούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους Ἑλλάδος καί Φαναρίου, ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἐπείγεται νά πραγματοποιήση νέα βήματα στά χνάρια τῶν ὁμοφρόνων προκατόχων του καί δή τοῦ «μεγάλου» Πατριάρχου Ἀθηναγόρου. Ἔτσι, προσκάλεσε τόν Πάπα νά ἐπισκεφθῆ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο στήν Πόλη, συνεζήτησε γιά τήν προώθηση τοῦ Διαλόγου μεταξύ τῶν Θρησκειῶν καί πρότεινε τήν ἀπό κοινοῦ μετάβασή των (Πάπα και Πατριάρχου) στά Ἱεροσόλυμα κατά τό ἑπόμενο ἔτος, 2014, προκειμένου νά τιμηθῆ δεόντως καί ἑορτασθῆ ἡ πρό πεντηκονταετίας γενομένη ἐκεῖ μεγάλη προδοσία, ἤτοι ἡ λεγομένη «ἄρση τῶν ἀναθεμάτων», ἤ, κατ’ ἄλλους, ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσεως.

Εἶναι προφανές ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἔχει ἀναλάβει καί ἐργάζεται συντονισμένως γιά νά ὁλοκληρωθῆ ἡ λεγομένη "ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν", ἡ ὁποία, ὡς ὀρθῶς ἔχει ἐπισημανθεῖ, συντελεσθεῖσα ἤδη, πλέον τεχνηέντως ἀποκαλύπτεται σταδιακῶς στόν κόσμο, πρός ἀποφυγήν μεγάλων καί ἐπιζημίων ἀντιδράσεων. Μέχρι στιγμῆς, ἡ ἐπιτυχία εἶναι πλήρης καί ἡ πρόοδος ἀπρόσκοπτος.

Λέγεται καί φαίνεται πλέον ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος εἶναι ἀποφασισμένος, στηριζόμενος στό στενό θεολογικό ἐπιτελεῖο του καί τούς εὐάριθμους πλήν τολμηρούς συνεργάτες του, νά προχωρήση συντόμως στήν ὁλοκλήρωση δύο μεγάλων προσωπικῶν «φιλοδοξιῶν» του: πρῶτον, τήν πλήρη ἕνωση μέ τόν Πάπα, μέ τήν προϋπόθεση νά τοῦ ἀναγνωρισθῆ ὁ ρόλος τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας ἤ τῆς εὐθύνης τοῦ ἑνός "πνεύμονος" αὐτῆς (κατά τήν βλάσφημο θεωρία περί τῶν "δύο πνευμόνων" - Ρωμαιοκαθολικισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας -  τῆς μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ), καί δεύτερον, τήν ὑπό τήν Προεδρίαν του σύγκλησιν τῆς "Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου" τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία εὐελπιστεῖ ὅτι θά προσδώση συνοδικό κῦρος στίς ἐπιλογές καί τίς θέσεις του.

Καί ἐνῶ ἐκεῖνος, ὁ κ. Βαρθολομαῖος, καί οἱ ὁμόφρονές του, προχωροῦν ἀκάθεκτοι, μέ τόλμη καί ἀποφασιστικότητα, στό ἔργο τους, δυστυχῶς, ὁ ἀντι-οἰκουμενιστικός ἀγών παραμένει ἄνευρος, ἀκίνδυνος καί ἀναποτελεσματικός, λόγω τῆς ἀδικαιολογήτου ἀτολμίας καί ἀναποφασιστικότητος τῶν ἐκφραστῶν καί ὑποστηρικτῶν του νά ἀρθοῦν εἰς τό ὕψος τῶν δραματικῶν περιστάσεων.

Εἶναι πλέον ἤ σαφές ὅτι τά λόγια, ὅσο καλά καί ὀρθά κι ἄν εἶναι δέν ἀρκοῦν καί δέν ὠφελοῦν. Εἶναι ἡ ὥρα τῶν ἔργων καί τῶν πράξεων πού σαφῶς προβλέπουν ἡ Τάξις τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ Παράδοσις τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅσοι δέν τολμήσουν οὔτε καί σήμερον, αὐτό πού ἔπρεπε ἀπό ἐχθές νά ἔχουν ἐνεργήση, δηλαδή τήν διακοπή κάθε κοινωνίας μέ τούς δεδηλωμένους Οἰκουμενιστές καί ὅσους κοινωνοῦν μετ’ αὐτῶν, θά εὐρεθοῦν τραγικῶς ἐκτεθειμένοι καί ἔνοχοι παγιδεύσεως πολλῶν ψυχῶν.

Μή λησμονῶμεν ὅτι «οὐ γάρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός Πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως» (Β΄ Τιμοθ., α΄,7) , καθώς καί ὅτι «ὑμῖν ἐχαρίσθη» - ἐάν θέλωμεν ὄχι ἁπλῶς νά λεγώμεθα ἀλλά καί νά εἴμεθα ὄντως χριστιανοί - «οὐ μόνον τό εἰς αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό ὑπέρ αὐτοῦ πάσχειν» (Φιλιπ. Α΄, 29)!



Ἀπό τόν λειτουργικό ἁσπασμό Πάπα - Πατριάρχου στή "λειτουργία"
 πού τέλεσε ὁ πρῶτος κατά τήν ἐνθρόνισή του (Καθ. Τρίτη 2013).