Καλό σου ταξίδι, Ἠλία μου!

ΣΤΟ ΞΟΔΙ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ

(ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ)

«Ὡς ἔδοξε τῶ Κυρίω, οὕτω καί ἐγένετο»! Δηλαδή, ὅπως ἤθελε ὁ Θεός ἔτσι καί ἔγινε!

Ὁ ἄνθρωπος, κατά τήν Ἁγία Γραφή, εἶναι χορτάρι καί ἄνθος χορταριοῦ, εἶναι σκιά καί καπνός. Ἡ ζωή του μοιάζει μέ τό πέταγμα τοῦ ἀετοῦ καί εἶναι τόσο σύντομη ὅσο χρειάζεται νά γκρεμίσει κάποιος μιά καλύβα πού μόλις ἔφτιαξε, τρέχει σάν τό νερό καί μοιάζει μέ τόν ὕπνο καί τήν ἀτμίδα.

Μέ τό θάνατο, ἔλεγε ἕνας Καθηγητής μας στό Πανεπιστήμιο, ραγίζει βέβαια ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, καί αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ πιστοῦ, ὅμως ἡ σκοτεινή ἀπελπισία δέν κυριεύει τήν ψυχή, δέν θολώνει τό μυαλό καί τή διάνοιά του. Πιστεύει καί ἐλπίζει. Βλέπει τό θάνατο στήν πραγματική του διάσταση. Διδάσκεται γιά τή ματαιότητα τῆς ζωῆς καί τήν ἀστάθεια τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, περιμένοντας τή δική του ἀνάσταση ζωῆς, τήν εἴσοδο στούς κόλπους τῆς ἀπεραντοσύνης τοῦ Θεοῦ.

Ὡς ἄνθρωποι εἴμαστε σήμερα συντετριμμένοι γιατί ἀποχωριζόμαστε τή σωματική παρουσία τοῦ λατρευτοῦ μας παιδιοῦ, ἀδελφοῦ, συγγενοῦς καί φίλου. Μᾶς τόν πῆρε ὁ θάνατος αἰφνίδια, προχθές τό πρωί, πάνω στόν τίμιο μόχθο τῆς ἐργασίας του. Εἴμαστε συγκλονισμένοι, γιατί ἔτσι γρήγορα ἀκολούθησε τόν πατέρα μας πού ἔφυγε πρίν τρία χρόνια καί ἀφήνει πίσω τήν ἀπαρηγόρητη  μάνα μας, ἀλλά καί τήν ἀγαπημένη σύζυγό του καί τά δύο πολυαγαπημένα του παιδιά, ἐμένα τόν μοναδικό ἀδελφό του καί ὅλους ἐμᾶς.

Μόνο ἕνα «παράπονο» τοῦ ἔχουμε, πού ἐνῶ μᾶς συμπαραστάθηκε σέ ὅλες τίς δυσκολίες μας, φεύγει ξαφνικά τώρα πού ἦταν ν’ ἀπολαύσει κι αὐτός τίς χαρές!

Ὁ Ἠλίας μας ἦταν ἄνθρωπος ἤ μᾶλλον ἕνα μεγάλο παιδί ἁπλό καί ἀγαθό, τῆς ἀπροϋπόθετης καλωσύνης καί τῆς συνεχοῦς προσφορᾶς. Ἦταν ἀξιαγάπητος!

Ὡς Χριστιανοί κι ἐμεῖς κι ἐκεῖνος γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός δέν ἔπλασε τόν θάνατο. Ἔπλασε μόνο τή ζωή. Ὁ θάνατος εἶναι σύμπτωμα τῆς ἀπουσίας τῆς ζωῆς. Ζωή εἶναι ὁ Θεός καί ὁ Θεός κατήργησε τόν Θάνατο μέ τήν Ἀνάστασή Του.

Γι’ αὐτό παρακαλοῦμε τόν Θεό μέ τίς εὐχές ὅλων σας νά χαρίζει παρηγοριά καί δύναμη στή μητέρα μας, ἐμᾶς, τήν οἰκογένειά του καί ὅλους μας. Καί γιά ἐκεῖνον παρακαλοῦμε νά τοῦ χαρίσει ὁ Θεός «Καλό Παράδεισο»! Ἡ μνήμη του θά εἶναι γιά μᾶς, ὅπως καί ἡ ἀγάπη μας γι’ αὐτόν, αἰώνια.

Καλό σου ταξίδι, ἀδελφούλι μου! Συγχώρεσέ με καί σ’ εὐχαριστῶ γιά ὅλα! Χαιρετισμούς στόν πατέρα μας!

ὁ ἀδελφός σου

Δημήτρης

Υ.Γ. Θερμές εὐχαριστίες σέ ὅλους ὅσοι συμπαρεστάθησαν στό βαρύ πένθος μας. Ἰδιαιτέρως στόν παλαιό μαθητή καί φίλο μου Ἀρχιμανδρίτη Σεραφείμ Δημητρίου γιά τήν πλήρη ἀγάπης καί ἀνθρωπιᾶς ἔμπρακτη συμπαράστασή του καί τά γεμᾶτα βάλσαμο ψυχῆς λόγια του, τόν σεβαστό Ἱερομ. π. Πρόδρομο (τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ Λουτρακίου), καθώς ἐπίσης καί στήν πολιτική μας ἐλπίδα, τήν Πολιτική Παράταξη "Κοινωνία" γιά τήν εὐγενική καί χριστιανική συμπαράσταση τῶν στελεχῶν καί μελῶν της.