Ο ΖΗΛΩΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
Η επωνυμία του σήμερα τιμωμένου από την Ανατολική Ορθόδοξη
Εκκλησία Προφήτη Ηλία είναι: "ζηλωτής". Και μόνο γι' αυτό θα πρέπει
να ντρέπονται ορισμένοι, κυρίως οικουμενίζοντες, όταν χρησιμοποιούν απαξιωτικά
αυτόν τον όρο. Η Εκκλησία επαινεί τον ζήλο, ενώ αυτοί τον επικρίνουν, διότι δεν
τους συμφέρει να υπάρχει, ώστε αυτοί να δρούν ανενόχλητοι. Προσοχή χρειάζεται
μόνον ο "μη κατ' επίγνωσιν" ζήλος.
Μεγάλο κακό στο ζήτημα αυτό προκάλεσε ο γνωστός π. Επιφάνιος
Θεοδωρόπουλος και ειδικότερα με το ατυχές και στρατευμένης σκοπιμότητας
σύγγραμμά του "ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ" ("ζηλωτισμός" και
Οικουμενισμός), το οποίο υπήρξε "Ευαγγέλιο" των καινοτόμων κατά των
λεγομένων παλαιοημερολογιτών. Βεβαίως, τα επιχειρήματά του έχουν αναιρεθεί
πλήρως από σπουδαίους γνώστες των σχετικών θεμάτων, όπως ο π. Θεοδώρητος Μαύρος
(Αγιορείτης Θεολόγος ιερομόναχος) , ο π. Κυπριανός Λαχανάς (Καθηγητής Θεολόγος
και μοναχός), ο π. Παύλος ο Κύπριος (συγγραφέας και μοναχός) κ. ά.
Υπάρχουν, τέλος, κάποιοι που αναφέρουν απαξιωτικά την
ιδιότητά του ζηλωτού ιδίως για Αγιορείτες μοναχούς, εκλαμβάνοντάς την ως
αρνητική. Αγνοούν ότι το 1/6 των Αγιορειτών είναι ζηλωτές μοναχοί (κυρίως στον
κελλιώτικο μοναχικό βίο) και εξ αυτών από παλαιότερα μέχρι και σήμερα έχουν
διακριθεί πολλοί ενάρετοι και ασκητικοί μοναχοί με σπάνια πνευματικά χαρίσματα
(λαμπρό παράδειγμα ο άγιος μοναχός Καλλίνικος ο ησυχαστής).
Ας προσέχουμε, λοιπόν, όλοι και σεβόμενοι τον μεγάλο Προφήτη
Ηλία τον ζηλωτή, να μην απαξιώνουμε αυτόν τον όρο. Ο ίδιος ο Θεός μας άλλωστε
είναι ζηλωτής και μανικός εραστής της σωτηρίας του πλάσματός του.
Χωρίς ζήλο, ούτε πνευματική ζωή, ούτε αγώνας κατά των παθών υπάρχει. Ζήλος σημαίνει ενθουσιασμός και αγωνιστικότητα υπέρ της δόξης και των δικαιωμάτων του Θεού, υπέρ της παραδοθείσης Πίστεως και υπέρ της σωτηρίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου