Σύντομο Βιογραφικό
του Οσίου Χριστοφόρου (Παναγιωτοπούλου),
του «Παπουλάκου»
Ο Όσιος Χριστοφόρος
Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Άρμπουνας της Επαρχίας Καλαβρύτων
του Νομού Αχαΐας και αρχικά εργαζόταν ως κρεοπώλης. Όταν πήρε την απόφαση να
ακολουθήσει τον μοναχικό βίο, αρχικά μόνασε στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, ενώ
αργότερα ασκήτεψε σε καλύβι κοντά στο χωριό του. Έμεινε στην απομόνωση για
περίπου 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έμαθε γραφή και ανάγνωση. Σε
ηλικία 80 ετών πήρε την απόφαση να κηρύξει. Η φήμη του διαδόθηκε γρήγορα, αφού
είχε τον δικό του μοναδικό τρόπο να συνεπαίρνει το κοινό. Κυρίως κήρυττε
εναντίον της μοιχείας και της κλοπής και υπέρ της προσευχής. Μέσα από τα
κηρύγματά του καυτηρίαζε την πολιτική της Βαυαρικής διακυβέρνησης στη χώρα και
τη συγκατάβαση σε αυτήν της Συνόδου της Εκκλησίας. Παραπέμφθηκε ενώπιον του
Επισκόπου Καλαβρύτων, ο οποίος τον επέπληξε και του ζήτησε να περιορίσει τα
κηρύγματά του.
Έξι μήνες αργότερα ο
«Παπουλάκος» ξεκίνησε περιοδεία στη νότια Πελοπόννησο, συγκεντρώνοντας χιλιάδες
κόσμο στο πέρασμά του. Ύστερα από πιέσεις, ο Βασιλιάς Όθων υπέγραψε διάταγμα
για τον περιορισμό του «Παπουλάκου» σε μοναστήρι. Ο «Παπουλάκος» κατέφυγε στη
Μάνη για να σωθεί. Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να στείλει άμεσα τον
Στρατηγό Γενναίο Κολοκοτρώνη με επιτελείο αξιωματικών για να οργανώσει τη
σύλληψή του. Ο στρατός έφτασε τη νύχτα, αλλά το πρωί βρέθηκε περικυκλωμένος από
2.000 Μανιάτες. Ακολούθησε εξέγερση των Μανιατών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο
στρατός έδινε μάχη σώμα με σώμα με τους υποστηρικτές του «Παπουλάκου». Τελικά
στις 21 Ιουνίου 1852 συνελήφθη από τον στρατό, ύστερα από προδοσία, και
μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ρίου, όπου έμεινε δύο χρόνια στην απομόνωση.
Επρόκειτο να δικαστεί από το κακουργιοδικείο Αθηνών ως στασιαστής, αλλά τα
γεγονότα του Κριμαϊκού πολέμου υποχρέωσαν τον Όθωνα να του δώσει αμνηστία. Το
1854 εξορίστηκε στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, όπου κατά τη διάρκεια της
παραμονής του, δεχόταν πλήθος επισκεπτών.
Ο «Παπουλάκος» Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος εκοιμήθη εν Κυρίω
στις 18 Ιανουαρίου 1861, σε ηλικία 91 ετών και ετάφη στην Ιερά Μονή Παναχράντου
Άνδρου.
ΣΧΟΛΙΟ: Δίκαιη και η εξ ανθρώπων «αγιοκατάταξη» του
Παπουλάκου. Προφανώς προϋπήρχε η άνωθεν (και η εκ του πιστού λαού). Απορίας
άξια η διαπίστωση ότι όσα εμέμφετο ο Όσιος όσον αφορά τους εκπροσώπους της "εκκλησιαστικής" διοικήσεως συντρέχουν ως χαρακτηριστικά των σημερινών
αντιστοίχων οι οποίοι «αγιοκατέταξαν» τον Όσιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου