ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Η ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ

Ο ΣΩΤΗΡ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

«ὅτι κραταιὰ ὡς θάνατος ἀγάπη,
(...) ὕδωρ πολὺ οὐ δυνήσεται σβέσαι τὴν ἀγάπην,
καὶ ποταμοὶ οὐ συγκλύσουσιν αὐτήν.»

 (Ἄσμα Ἀσμάτων)

Ὁ Χριστός σταυρώθηκε ἑκουσίως, μέ τή θέλησή Του. Ἐνῶ δηλαδή ὡς Θεός μποροῦσε νά ἀποφύγει τόν ὀδυνηρό καί ἀτιμωτικό θάνατο, δέν τό ἔκανε. Σταυρώθηκε ἀντί ἡμῶν καί ὑπέρ ἡμῶν! Ὑψούμενος στό Σταυρό ἕνωσε τή διασπασμένη ἀνθρώπινη φύση, ἕνωσε τόν Θεό μέ τόν ἄνθρωπο (ἀποκατέστησε τήν κοινωνία τους) ἀλλά ἕνωσε καί τούς ἀνθρώπους μεταξύ των. Αὐτή εἶναι ἡ κάθετη καί ἡ ὀριζόντια διάσταση τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Ἐνῶ προκλήθηκε νά δείξει τήν παντοδυναμία Του κατεβαίνοντας ἀπό τό Σταυρό, δέν τό ἔκανε. Ἔδειξε ἔτσι ὅτι εἶναι προτιμότερη ἡ αὐτοθυσία ἀπό τήν «ἐπιβίωση». Τό μεγαλύτερο θαῦμα περί Χριστοῦ δέν εἶναι ἡ Ἀνάστασή Του, ἀφοῦ τίποτε δέν ἀδυνατεῖ στήν παντοδυναμία Του. Τό μεγαλύτερο θαῦμα εἶναι ἡ Σταύρωσή του, γιατί αὐτή κατέδειξε ἀπροσδόκητα τό μεγαλεῖο ἑνός Θεοῦ, τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δέν ζητᾶ θυσίες ἀλλά θυσιάζεται ὀ ἴδιος γιά τό πλάσμα Του. Καί μία εὐχή: ὅλοι οἱ ἄνθρωποι (μή πιστοί, ἄθεοι, ἀδιάφοροι, πολέμιοι, ἀγνωστικιστές) νά βροῦν στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ τήν ἀλήθεια περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου καί νά αἰσθανθοῦν τή χαρά τῆς σχέσεως καί κοινωνίας μαζί Του. Καλή μας Ἀνάσταση!